• BEING A PART OF SOMETHING SPECIAL DOESN'T MAKE YOU SPECIAL —
    SOMETHING'S SPECIAL BECAUSE YOU'RE A PART OF IT



    STORY
    Greenwood High is een school zoals geen ander in het kleine stadje Greenwood. Het is een klein plaatsje waarin veel mensen ervan dromen om ooit naar een grote stad te vertrekken. De school is een doodnormale High School met cheerleaders, atleten, underdogs en een Glee-club. Dit is een naschoolse club waarin leerlingen de kans krijgen om zich muzikaal te ontwikkelen. Wekelijks krijgen zij opdrachten van hun docent om liedjes op te voeren. Ieder jaar strijden ze voor de nationale titel van beste Glee-club van het land met verschillende voorrondes. Het enige probleem: de Glee-club is het laagste van het laagste op school als het gaat om populariteit dus veel leerlingen durven geen lid te worden.

    SCHOOL
    Greenwood High is een vrij kleine school. Er worden lessen gegeven aan vier leerjaren: freshmen (14-15 jaar), sophomores (15-16 jaar), juniors (16-17 jaar) en seniors (17-18 jaar). Momenteel is het voetbalteam (The Green Wolves) van de school het meest succesvol. Vroeger was dat American Football maar de voetballers waren plots veel beter en daar werd vanaf toen ook alle aandacht aan gegeven. Daarnaast is er een succesvol cheerleaderteam. Er zijn enkele andere sportteams, maar deze worden niet zo gesteund door het schoolsysteem.


    TEACHERS
    Nathaniel "Nathan" Harris | Glee-Club & English
    Sebastian Gould | Soccercoach
    Sandy Cruz - Cheerleadingcoach

    ROLES
    Naam — Username — Faceclaim — Pagina
    Naam:
    Leeftijd: Zie kopje 'school' om te kijken in welk jaar de personages zou zitten
    Innerlijk: Wees origineel, niemand is perfect
    Uiterlijk: Niet iedereen ziet er zo "perfect" uit als een model
    Geschiedenis:
    Status: Zit jouw personage naast de Glee-club ook nog ergens bij? Bijvoorbeeld cheerleaders, voetbal etc
    Relaties:
    Waarom Glee-Club:
    Extra: Denk aan favoriete liedje, talenten (wees hierin origineel), angsten, hobby's, liedje waarmee hij/zij auditie heeft gedaan, idolen

    Jongens VOL
    — Daryl Cooper | Ziegler | Luke Hemmings | 1.4
    — Charlie Buckland | HeyitsGraham | William Moseley | 1.3 | Keeper
    — Jordan Goodrich | SadTech | ? | 1.4
    — Alexander 'Jeaden' O'donnel | Philip | Christopher Mccrory | 1.5 | Co-captain cheerleaders
    — Dex William Buchanan | Childs | Chace Crawford | 1.4
    — ? | Calice | ? | ?
    — Gabriele Ezra O’Donnell | Raccoon | Steven Chevrin | 1.5
    — James Joseph Mill | Kots | ? | 1.4
    Meisjes VOL
    — Nova Adams | _patch | Elle Fanning | 1.5
    — Reya Forestier | Velaris | ? | 1.4
    — Hailey Bishop | Panix | ? | 1.4
    — Scarlett Johana Mase | Sunrises | ? | 1.4 | Headcheerleader
    — Maeva Alexia Braiden | Canagan | ? | 1.5
    — Rhainnon Taylor | Unrequited | Sabrina Carpentier | 1.4


    Rollentopics:
    Praattopics: O1
    Speeltopics:
    RULES
    — In deze RPG gelden de huisregels van Quizlet
    — Je schrijft een post van minimaal 250 woorden
    — Lees het topic goed door voordat je een personage aanmaakt
    — Een reservering blijft drie dagen staan
    — Maximaal twee personages per persoon: verschillende geslachten, persoonlijkheden en statussen
    — Geen Mary-Sue's en Gary-Stu's oftwel perfecte personages
    — Wees origineel! Personages die een minder perfect uiterlijk hebben, zijn ook welkom. Niet iedereen is een model
    — Wees ook origineel in iemands verhaal. Niet iedereen heeft iets heftigs meegemaakt, er zijn ook kleinere problemen
    — Alleen ik maak nieuwe topics aan, tenzij anders aangegeven
    — 16+ is toegestaan
    — Sluit niemand buiten, one-on-one wordt niet gewaardeerd
    — Bespreek relaties en dergelijke zaken in het praattopic
    — Heb je vragen? Stel ze, ik bijt niet :Y)


    BEGINNING
    Het is maandagmiddag rond 15:45u. Om 16:00u beginnen de audities voor Glee. Iedereen is welkom om te komen kijken, maar Dex, Gabriele, Maeva en Mr. Harris vormen de jury. Wie er dus nog auditie moet doen, zal dat dus moeten doen. De rest is vrij om te komen kijken, of zelf te oefenen.
    DE LYRICS DIE JE PERSONAGE ZINGT, ZET JE SCHUINGEDRUKT. Daarnaast is het fijn om het liedje dat er gezongen wordt in een linkje erbij te zetten, zodat iedereen weet over welk liedje het gaat.
    (Volgorde van auditie doen wordt nog geplaatst)

    Note:
    Zet allemaal boven je post met wie jouw personage praat en waar hij/zij zich bevindt!

    [ bericht aangepast op 29 juni 2016 - 9:03 ]


    Big girls cry when their hearts are breaking

    Dex William Buchanan
    Senior || Op het feest


    Ik kijk een beetje vol ongeloof naar Leah, die van hot naar her loopt om van alles te regelen. Ondertussen sta ik nog steeds, de bank net te vol om mezelf er tussen te proppen.
    "Hopelijk lust je pizza salami," het meisje glimlacht naar me. "Wil je iets te drinken trouwens?"
    Ik plof op een stoel vlakbij de bank en schud mijn hoofd. "Nee...," mijn armen sluiten zich om haar middel en trekken haar in een vliegensvlugge beweging op mijn schoot. "En relax nou eens even. Mensen kunnen heus voor zichzelf zorgen."
    Ik weet bijna honderd procent zeker dat ze niet gaat kunnen relaxen enkel en alleen al door mijn aanraking, maar een beetje klieren mag wel.
    Hopelijk is ze in ieder geval ontspannen genoeg om me niet meteen een elleboog te geven.
    Iemand rijkt me een stuk pizza aan en ik neem een hap, die voornamelijk bestaat uit kaas, terwijl ik probeer niet op Leah te morsen.
    Het liefst zou ik haar ook een stuk pizza geven, in de hoop dat ze het opeet en wat meer vet op haar botten ontwikkelt, maar ik wil haar niet dwingen. Zeker niet waar iedereen bij is. Zelfs niet nu ik zeker weet dat ik haar ribben kan voelen en er geen enkel grammetje spek op haar buik zit.
    Met een glimlach eet ik mijn stuk pizza, in stilte, terwijl ik de kamer rond kijk. Het kan me redelijk weinig schelen wat mensen vinden van het feit dat ik alweer bezig ben met een meisje, deze groep kent dat grotendeels van me. Het is echt niet de eerste keer dat ik een Glee-club lid op schoot heb gehad.
    "Heb je geen trek?" mompel ik dan, hard genoeg zodat Leah het kan horen, te zacht voor de rest om te horen. Ik moet heel eerlijk toegeven dat ik ook geen enorme honger heb, maar pizza gaat er altijd in. Daarnaast heb ik vandaag nog hard gesport en kan mijn lichaam wel wat ongezonde vetten gebruiken.
    "Maeva, schoonheid," glimlach ik dan liefjes, "wil je me nog een stuk pizza geven, alsjeblieft?" James lijkt drukker te zijn met het nieuwe meisje dan met zijn... vriendin? Wat voor relatie hebben die twee eigenlijk... Ach, enfin. Hij heeft even geen oog voor Maeva. "Kom er bij zitten, anders," lach ik. "Plek zat."
    Ik klop op de rand van de stoel, en daarna op een deel van mijn schoot dat niet bezet wordt door Leah. James weet dat ik er niets mee bedoel, Maeva vast ook.
    "Tenzij je liever blijft staan..."












    I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

    ——————————————————————————

    ——————————————————————————

    Maeva Alexia Braiden

    I broke my rules for you.”

    • Eigthteen • Senior • Old Glee-club member • At Leah’s • Why did you had to go? • Outfit

    ”Leah is mijn beste vriendin en ze heeft nog nooit over drugs nagedacht en nu plotseling, doet ze het wel voor Dex.”
    Nog voor ik echt een antwoord had kunnen geven, drukte James zijn lippen op de mijne. De tweestrijd die hij voerde was duidelijk in zijn poelen te zien en hoewel ik trachtte het niet al te moeilijk voor hem te maken bleek mijn gretigheid iets groter te zijn. “Ik wil niet het moment verpesten, het boeit me ook eigenlijk helemaal niet; ik wil gewoon met jou zijn.” Lichtjes krulde mijn mondhoeken zich op en vleide ik mezelf tegen hem aan — zonder schaamte noch enig schroom. Gewillig dronk ik de kussen die hij me gaf en voelde de huiveringen door me heen trekken als zijn lippen de huis van mijn nek beroeren, wetende dat zijn ‘mark’ daar over enkele tellen zou verschijnen.
          Het boeit je wel. . had ik willen zeggen omdat ik wist hoeveel Leah, als vriendin zijnde, voor hem betekende. Ik was niet het type dat zich tussen vriendschappelijke banden in plaatsten, maar kreeg het eveneens nu ook niet voor elkaar een zinnig woord uit te brengen. Elke aanraking van James, elke beroering van zijn lippen op de mijne lieten me hunkeren naar meer. Mijn handen verkende eveneens zijn lichaam, waarbij mijn nagels een enkele keer over zijn huid heen krasten. Echter was het de deurbel die ons korte, intieme moment deed verstoren en hoewel de wil er wellicht mocht zijn was de afleiding vanuit de gang veel te groot.
          ”Het spijt me Maeva, het lukt echt niet zo met al die stemmen… Snap je?”
    Een flauwe glimlach trok over mijn lippen heen terwijl mijn vingers door mijn donkere — nog altijd vochtige — lokken heen gleden. Ik hoefde niet in de spiegel te kijken om te weten dat mijn konen rood gekleurd waren tezamen met het bonzen van mijn hart, hoog en diep in mijn borst. “Ik beloof je dat ik vanavond bij je lig, oké?” Ik knikte, zonder verder iets uit te brengen en leunde voor een paar tellen met mijn hoofd tegen de betegelde muur van het toilet aan zodra James was verdwenen. Vervolgens duwde ik mezelf van de muur af en blikte in de kleine spiegel die er hing — boven de wasbak.
          Zoals verwacht waren mijn wangen rood gekleurd en laag in mijn hals sierde een kleine zuigvlek mijn licht gekleurde huid. Een flauwe zweem van een glimlach trok over mijn lippen heen, waarna ik mijn handen met koud water afspoelden en losjes een keer door mijn haren heen woelde, alvorens ook ik besloot om naar binnen te gaan.

          De eerste stap richting de woonkamer had ik nog niet gezegd of ik hoorde mijn naam vloeiend klinken. “Maeva, schoonheid.” Liefelijk blikte Dex naar me op. “Wil je me nog een stuk pizza geven, alsjeblieft?” Kort gleden mijn poelen rond, maar voor ze de dozen met pizza’s vingen bleven ze kort hangen op James; die in gesprek was met het nieuwe meisje wiens decolleté uitnodigend voor hem liet hangen. Inwendig perste ik mijn lippen tot een smalle streep, maar daar ik niet van plan was ook enigszins een beetje mezelf te verlagen liet ik niks blijken, en trok mijn poelen weer van hen af. Ik moest me geen zorgen maken om hem en het was daarom dan ook dat ik de vlaag van onzekerheid hard weg duwde terwijl ik Dex een glimlach schonk. “Natuurlijk, maar alleen omdat je het zo netjes vraagt,” grinnikte ik zacht en liep naar de tafel toe, waar ik uit een van de dozen een pizzapunt pakte.
          ”Kom er bij zitten, anders,” lachte Dex. “Plek zet.” Om zijn woorden kracht bij te zetten klopte hij op de rand van zijn stoel alvorens hij naar zijn schoot gebaarde. “Tenzij je liever blijft staan. . .” Lichtjes schudde ik mijn donkere lokken een keer heen en weer. In mijn ene hand hield ik de pizzapunt voor Dex vast terwijl ik met mijn andere hand een punt voor mezelf pakte; die ik meteen naar mijn lippen bracht omdat mijn maag luidkeels besloot te grommen.
          “Echt niet,” bracht ik uit zodra ik de hap pizza weg had gewerkt en reikte zijn pizza naar hem uit alvorens ik me tactvol op de rand van zijn stoel poogde te laten zakken. “Volgens mij kom je zo nog plekken te kort, Leah,” glimlachte ik de blondine toe, die op de jongen zijn schoot zat.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'


    James Joseph Mill


    Maeva leek het niet vreselijk erg te vinden wat mij een behoorlijke geruststelling gaf, ik kon het niet over mijn hart krijgen om haar zo af te wijzen maar wist ook niet zo goed wat ik er aan moest doen. In ieder geval niet op het toilet– daar was ze me gewoon te speciaal voor.
          Het meisje echter voor mij liet mij fronsen maar al gauw verscheen er een lach op mijn gezicht, haalde ze nou werkelijk een fles whisky naar boven?
    ‘’Daar kunnen we gelukkig verandering in brengen… Carlisle, maar zeg maar Carly.’’ Bij die woorden knikte ik kort en mijn blik bleef even branden op de fles voor ik om mij heen keek maar Maeva nog nergens zag.
    ‘’Slokje? Je ziet er uit alsof je wel wat kunt gebruiken?’’ Ik keek verrast op, was het zo duidelijk dat het zweet op me voorhoofd stond alsof ik wat illegaals aan het doen was– Maeva die jaloers was, was gewoon niet echt mijn ding. Bot, gemeen en al helemaal geen zin in seks; iets wat ik liever vermijden eigenlijk.
          Ik lach kort en zie vervolgens dat Maeva binnen komt slenteren en gelijk wordt uitgenodigd op de knie van Dex, een knie waar vele andere voor zijn geweest. Nu pas valt het me op dat Leah ook daar gesettled is en ik beet kort op mijn lip.
    Al gauw focuste ik weer mijn attentie op Carly die het leren jasje rondom haar schouders afschoof waardoor haar decolleté was verschenen en ik er even naar staarde. Deed ze dit expres?
    ‘’Ik ken oprecht niemand hier. Zo awkward.’’ Ik maakte een geluidje waaruit ik zelf niet eens kon ophalen wat het betekende maar als teken dat ik haar had gehoord. Ik keek op in haar ogen en knikte nogmaals, mijn blik nu gecenterd op de sliert kaas die ze charmant naar binnen werkte. Hoe deden vrouwen dat toch? Zijn hele shirt had al onder de kaas gezeten wilde hij dat eens proberen.
    ‘’Het valt wel mee toch, je kent mij nu? In die vijf minuten heb je gewoon je kenniskring al uitgebreid,’’ sprak ik en glimlachte liefjes.
    Toen Leah mijn naam sprak richtte ik mijn blik op haar, wat geschrokken alsof ik zojuist was betrapt. Toen ze zag dat Carly een drankfles in haar handen had stond ze er op om wat glazen te pakken waarop ik nog wilde zeggen dat, dat echt niet hoefde maar ze was al weg. Toen ze terugkwam met de glazen sprak ze; ‘'Als je nog meer drank wilt, dan staat er trouwens nog in de keuken.’’ Ik schudde mijn hoofd en greep haar arm kort vast voor ze weer werd weggetrokken door Dex, ‘’is het goed als ik zo ook een jointje doe hier? Vind je vast niet erg sinds je er zelf ook behoorlijk van genoot, niet?’’ Ik knipoogte en liet toen haar los, ‘’wel je pizza opeten he!’’ Sprak ik haar toe en liet even mijn blik op de pizzadoos vallen om mijn woorden te versterken.
    Ik leunde terug en keek even naar Carly en toen naar Maeva die zei dat er een stoelen te kort was en ik probeerde mijn blik in die van haar te haken maar wist niet of het echt succes had dus draaide me richting Carly. Ik hoopte maar niet dat ze raar begon te denken, ze wist heus wel dat Carly’s decolleté niet te missen was dus dat kon ze me niet kwalijk nemen.
          ‘’Dus,’’ zei ik en nam een hap van mijn pizza voor ik weer op keek, ‘’zing je al lang?’’


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Carly McMichaels
          Het meisje dat het feestje geeft reikt me een glas aan, hoewel dat niet echt nodig was, en ik glimlach naar haar. "Dankjewel, Leah."
    De jongen die zich voorstelde als James onderbreekt ons gesprek even, en ik hoor hem iets vragen over een joint. Oh, zo zit deze groep dus in elkaar. Dat gaat gezellig worden.
    "Blow je, ja?" glimlach ik, terwijl ik een glas inschenk uit de fles die ondertussen tussen mijn benen geklemd is. Vervolgens geef ik het glas aan hem, en schenk ik een tweede in. Het is veel te veel, een hoeveelheid waarin je sinas of cola drinkt, maar dat mag ook wel. Het is een feestje.
          "Ik ben gestopt met drugs toen ik per ongeluk XTC verwisselde met viagra..." grijns ik dan, "de jongen die ik mee naar huis had genomen wilde de hele nacht wel door en ik wilde alleen maar slapen."
    Ik neem een slok en glimlach.
    "Dus, zing je al lang?" vraagt hij dan. Ik knik, neem een tweede slok van mijn whiskey en geef dan antwoord. "Ik ben een oud-lid. Mijn ouders besloten te verhuizen, een aantal jaar terug. We gingen naar Detroit, en nu zijn we weer terug."
    Mijn ogen glijden even over de groep mensen. Het meisje met wie James net nog bezig was heeft nu plaats genomen op de rand van een stoel naast een jongen zonder shirt, die op zijn beurt weer een meisje, Leah, op schoot heeft. Leah is, volgens mij, het brave meisje, het andere meisje lijkt me wat stouter, en de jongen is duidelijk de casanova van de groep. Heerlijk, hoe makkelijk mensen in categorieën onder te verdelen zijn. James lijkt me de bad boy, trouwens, en ik ben de alto. De rebel. Het meisje dat overal tegenaan trapt.
    Ik eigen me een nieuw stuk pizza toe en neem een hap. "Vindt je vriendinnetje," ik leg de nadruk op het verkleinwoord, "het wel goed dat je zo ontzettend naar mijn borsten aan het staren bent, trouwens?"
          Ergens hoop ik dat hij in lachen uitbarst en me vertelt dat ze zijn vriendinnetje niet is. Niet zodat ik dan mijn eeuwige liefde aan hem kan verklaren, en we lang en gelukkig kunnen leven of zo, hoor. Maar stelletjes maken alles altijd zo ingewikkeld. Het is veel leuker om wat keuze te hebben in met wie je zoent.
    Daarnaast, zijn vriendinnetje is niet lelijk. Zeker niet. En seksualiteit is flexibel, dus wie weet. Misschien doen we vanavond wel een cliche spelletje truth or dare, of never have I ever. Spannend.


    I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

    REYA FORESTIER
    JUNIOR || LEAH'S LIVINGROOM || OLD GLEE-CLUB MEMBER || OUTFIT*

    I'm no poet, but for you I'd burn out all the stars to write you a novel.

          Hij sloeg zijn armen om haar heen, en ze voelde zijn warme adem op haar hals. Reya voelde tranen opkomen, gewoon omdat ze ontzettend bang was om hem kwijt te raken. Ze wilde om duidelijkheid vragen, waarom hij haar kuste, maar ze durfde het niet.
          Ze hoorde de deurbel gaan, maar ze hield haar armen om Gabs heen geslagen, totdat iedereen zich ineens in de woonkamer leek te bevinden. Ze zette een stap bij hem vandaan, en glimlachte lichtelijk naar hem. Nadat Leah een stapel dozen op de tafel had gezet, opende ze enkele totdat ze een vegetarische had gevonden. Ze was al helemaal vergeten dat ze eigenlijk naar de keuken zou gaan om drinken voor haar en Gabs te pakken.
          Met de doos liep ze terug naar de groep, en omdat de bank al vol zat, plaatste ze zichzelf op het luchtbed die ze net had opgeblazen. 'Wil je ook, Gabsie?' Ze stak de doos naar hem uit en klopte naast zich.
          Terwijl haar blik door de kamer gleed, merkte ze Leah en Dex op. Hij was duidelijk weer eens bezig, en ze hoopte dat hij niet het arme kinds hart ging breken. Ze moesten nog een jaar met haar doen. Haar blik gleed terug naar Gabe en ze beet op haar onderlip. 'Gabsie, kunnen we even ergens praten?' vroeg ze zachtjes.






    .

    [ bericht aangepast op 25 sep 2016 - 23:13 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Leah Stephens
    SENIOR || AT THE POOL || TALKING WITH DEX || NEW GLEE-CLUBMEMBER || OUTFIT*

    “Music expresses that which cannot be put into words and that which cannot remain silent”

          Toen Dex zijn hoofd schudde, draaide Leah zich al om, zodat ze iemand anders kon vragen of hij of zij drinken wilde, maar ze kon nog geen stap zetten, of ze voelde hoe een arm zich rondom haar middel sloot, en voor ze het wist zat ze op Dex' schoot. Het was maar goed dat ze die joint had gehad, anders had ze het op dat moment letterlijk begeven van de zenuwen.
          'En relax nou eens even. Mensen kunnen heus voor zichzelf zorgen.' Ze knikte, maar bewoog een beetje ongemakkelijk heen en weer op zijn schoot. Ondanks de ontspannende werking van de joint, was ze ergens nog steeds zenuwachtig dat ze zijn benen aan het pleten was.
          'Heb je geen trek?' hoorde ze hem mompelen. Ze fronste lichtelijk. Waarom hield iedereen zich er zo druk mee bezig of ze wel of niet at? Het waren nog altijd haar eigen zaken. 'Ik heb niet zo'n honger door die joint,' glimlachte ze. 'En ik heb vanmiddag eigenlijk te groot geluncht, dusja,' verzon ze vervolgens, waarbij ze haar schouders ophaalde. Ze had inmiddels vaak genoeg dingen over dingen gelogen, niet dat ze er trots op was, dat het inmiddels erg gladjes ging.
          Maeva en Dex begonnen een gesprek, waarbij Leah eigenlijk pas oplette toen Maeva op de rand van de stoel ging zitten en iets zei over te weinig plekken.
          'Oh, ik kan anders wel nog wat stoelen erbij pakken. Ik heb denk ik wat te veel stoelen weggezet, omdat ik bang was dat er anders niet genoeg plek zou zijn voor de luchtbedden.' Ze glimlachte verontschuldigend naar Maeva, terwijl ze nog steeds heen en weer wiebelde op Dex' schoot. Het hielp ook niet erg mee dat hij nog steeds geen shirt aan had. 'Heb je het niet koud?' Haar blik was weer op zijn littekens gevallen, en ze maakte zich er eigenlijk er eigenlijk wel zorgen om hoe hij er aan gekomen was. 'Heb je daar nog last van?' vroeg ze op een zachte toon.


    *No hat or sunglasses


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Dex William Buchanan
    Senior || Op het feest


    "Heb je het niet koud?" vraagt het meisje op mijn schoot ineens, en ik schrik op uit mijn gedachten. Zo af en toe dwalen die ineens af, zeker na het blowen. Nu zat ik ineens met mijn hoofd bij de afgelopen zomervakantie.
    "Eh..," is het eerste dat mijn lippen verlaat, en ik probeer mijn spraak weer te herpakken. "Nee, niet echt. Jij houdt me prima warm, zo." Ik glimlach en druk even mijn wang tegen haar schouder.
    "Heb je daar nog last van?" vraagt ze dan, haar ogen gericht op mijn bovenlijf. Mijn tatoeage? Waarom zou ik daar last van hebben?
    "Hmm?" vraag ik eerst, maar dan snap ik dat ze het over alle littekens heeft. "Oh, nee, joh." Ik wijs naar de meest prominente, die vlak onder mijn navel. "Deze is van een operatie toen ik vijf was. Deze," ik volg de witte lijn van net onder mijn borst naar halverwege mijn ribbenkast. "is het gevolg van een neefje dat dacht dat een van onze oma's haaknaalden een goede vervanging was voor zijn speelgoedzwaard. Ik was vijftien. Mijn tante viel flauw bij het zien van al het bloed."
    Ik grijns bij de gedachte. "En dit monster," wijzend naar het litteken op mijn zij, van mijn heup tot bijna helemaal onder mijn oksel, "is van de keer dat ik door een glazen deur viel. Een dag na mijn zevende verjaardag."
    "En dat is nog maar een klein gedeelte van al mijn littekens. Ik heb echt overal een goed verhaal bij. Kookongelukken, fietsongelukken, auto-ongelukken... meisjesongelukken. Op mijn bovenbeen staat bijvoorbeeld heel duidelijk de afdruk van een naaldhak. De ergste is van de keer dat een hond me beet.. in mijn bil." Ik glimlach. "Maar die laat ik liever niet zien, zo in gezelschap van al deze mensen."












    I had a few, got drunk on you and now I'm wasted


    James Joseph Mill


    ‘’Blow je, ja?’’ Vroeg het meisje toen ik me weer terug naar had gekeerd, ik knikte en glimlachte liefjes. Mijn blik bleef hangen op haar die de glazen vulde met veel te veel drank maar ik zei er niks van, ik had geen zin om dronken te worden– ik wou geen gekke dingen doen met Maeva erbij maar daarbij was ik nogal een lichtgewicht, ook al gaf ik dat niet toe.
          Ik pakte het glas dankbaar op en nam er een slok van, ‘’ik ben gestopt met drugs toen ik per ongeluk XTC verwisselde met viagra…’’ Ze grijnsde en ik fronste, proberende het drinken in mijn mond te houden.
    ‘’Wat?’’ Vroeg ik lachend. ‘’De jongen die ik mee naar huis had genomen wilde de hele nacht wel door en ik wilde alleen maar slapen.’’ Ze was er dus zo eentje dacht ik bij mezelf en schudde lachend mijn hoofd, ‘’gelukkig heb ik dat nog nooit mee gemaakt,’’ voegde ik er aan toe en leunde naar achter als gevolg dat ik wat dieper in de bank zakte.
          Knikkend beantwoordde ze mijn vraag, ‘’ik ben een oud-lid. Mijn ouders besloten te verhuizen, een aantal jaar terug. We gingen naar Detroit en nu zijn we weer terug.’’ Ik knikte begrijpend en haakte mijn blik in die van haar, ‘’Detroit dus?’’ Vroeg ik voor ik net als haar een stuk pizza pak en hem probeerde op te eten zonder alle kaas er af te laten druipen.
          ’’Vindt je vriendinnetje,’’ sprak ze vervolgens en ik keek nieuwsgierig op, ‘’het wel goed dat je zo ontzettend naar mijn borsten aan het staren bent, trouwens?’’
    Het stuk pizza kwam plots vast te zitten bij haar vraag en ik begon hard te hoesten, het proberend weg te spoelen met een slok whiskey wat weinig voortgang in het gehele proces gaf.
    Wat betrapt hield ik mijn schouders op en schudde mijn hoofd, ‘’ik… Ze is niet mijn vriendinnetje,’’ sprak ik zacht en leunde wat naar voren.
    ’’Ik heb echt even wat frisse lucht nodig,’’ zei ik en maakte aanstalten om op te staan en nam het glas mee, van hier boven af dwong ik mezelf niet haar shirt in te kijken en wendde mijn hoofd even af. ‘’Sorry Carly,’’ voegde ik toe en glimlachte zwakjes, mijzelf werkend door de horde en keek even over mijn schouder naar Maeva voordat ik buiten stond en ademde diep in.
    Ik nam een grote slok van het glas en leunde tegen de muur aan ondertussen graaide ik diep in mijn zakken voor eem sigaret maar realiseerde me dat ik een halfuur geleden de laatste had gerookt. Ik vloekte binnensmonds en blikte naar binnen, het zat me ook nooit mee.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Carly McMichaels
          De jongen weet niet hoe snel hij weg moet komen, wat er voor zorgt dat ik het niet kan laten om te lachen. Zo stoer, maar zo makkelijk van zijn stuk te brengen.
    Ik sta op, mijn glas nog in mijn handen, en trek mijn tas van de bank. Mijn blik kruist kort die van het meisje dat dus niet James' vriendinnetje is, maar duidelijk wel dichtbij die status is. Anders zou hij niet zo betrapt reageren. Ik glimlach vriendelijk naar haar en hijs het korset dat ik draag iets omhoog, zodat er minder decolleté te zien is. Daarna loop ik dezelfde route die James liep, naar buiten.
    De lucht is fris, maar niet koud, besef ik als ik de deur uit stap. Gelukkig maar, want mijn jasje ligt nog wel op de bank.
    "Hey," glimlach ik, als ik James tegen de muur zie staan. "Peuk?" Ik houd hem mijn pakje aan, en steek de peuk tussen mijn eigen lippen in de fik met mijn volledig matzwarte aansteker.
    "Ik was gewoon een beetje met je aan het fucken, dat weet je wel, toch?" mompel ik, terwijl ik de rook uitblaas. "Het was niet mijn bedoeling om je je ongemakkelijk te laten voelen." Ik glimlach en gooi mijn haar over mijn schouder. Het zou niet de eerste keer zijn dat ik een lok haar wegbrand met een brandende sigaret.
    Ik neem een flinke slok uit mijn glas, voel het branden in mijn keel, en neem een hijs van mijn sigaret. Het bekende ritueel.
    "Maar goed, het meisje is dus niet je vriendinnetje," begin ik, "maar de manier waarop ze naar je kijkt spreekt boekdelen. Ik had ooit iemand die zo naar me keek, en je kunt er niet omheen."
    Mijn sigaret is nog niet half opgerookt, maar ik heb er geen zin meer in dus neem ik een kleine hijs en druk ik het uit tegen de muur. Asbak.. asbak... ach, die vinden we zo wel.
    "Begrijpelijk als je het daar niet met een wildvreemde over wil hebben, hoor, trouwens. Ik ben gewoon nieuwsgierig."


    I had a few, got drunk on you and now I'm wasted


    Riker Mercury

    Woonkamer | Bij Gabriele en Reya |

    Ik was al wat aan de late kant voor het feest bij Leah, maar mijn moeder had nog wat hulp nodig bij het huishouden. Hoewel we maar met z'n tweeën leefden, maakten we beiden flinke rotzooi, omdat we beiden nogal rommelig en chaotisch waren. Ik had dit echt van mijn moeder geërfd, dat was wel duidelijk.
    Ik stapte de bus uit. De halte was vlakbij het huis van Leah en al snel zag ik het verschijnen. Het was een mooi huis, vooral groot en het zag er gezellig uit. Ik deed mijn oortjes uit toen ik de poort naderde en liep zo naar binnen, gezien deze open stond. Ik kwam uit bij het zwembad en keek er naar. Er lagen een paar mensen in, maar ik besloot meteen door te lopen naar binnen. Meteen viel mijn blik op de gevormde groepjes en setjes. Ik had duidelijk wat dingen gemist.
    "Hey," begroette ik vrolijk de personen in de woonkamer. Ik keek wat rond en liep toen naar de bar(?) om wat te drinken in te schenken. Toen ik dat had gedaan liep ik terug en zag ik nog net in mijn ooghoek Reya en Gabriele bij de luchtbedden zitten. Zouden ze het erg vinden als ik naar ze toe ging? Ik kon het altijd proberen. Langzaam liep ik richting de twee.
    "Hé, Gabs, Reya," zei ik toen en ik keek ze aan. Gabriele leek wat van slag en ik keek even bezorgd naar hem. "Gast, gaat het?" Ik keek naar Reya die een doos met pizza bij zich had, mijn blik gleed vragend naar haar toe.

    [hopelijk klopt het een beetje, haha]

    [ bericht aangepast op 26 sep 2016 - 0:00 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.


    Gabriele Ezra O’Donnell
    Senior , Bad boy, at the party





    Het geluid van de deurbel galmde door het huis wat betekende dat de pizza bezorger vast was toegekomen en bij het zien van de mensen die zich naar de woonkamer bevonden was dit ook bevestigd. Dit was dan ook het moment waarop we elkaar loslieten. We liepen dan dus ook maar bij de groep al was alle plek op de zetels bezet 'Wil je ook, Gabsie?' vroeg Rey eens ze op het luchtbed neerplofte en naast zich klopte. De geur van pizza was door de woonkamer goed te ruiken en iedere seconde werd ik meer en meer hongerig dus knikte ik en ging naast haar zitten. "Je weet dat ik geen neekan zeggen tegen pizza." zei ik met een zacht lachje en nam een punt van de kazige pizza waarna ik meteen een hap nam. Meteen was mijn maag weer tevreden en knabbelde ik op mijn pizza.
    Ik keek wat rond gezien iedereen heb blijkbaar lekker gezellig had al keek ik meteen naar Rey toen ze haar mond weer opende. 'Gabsie, kunnen we even ergens praten?' vroeg ze zachtjes al kon ik niet antwoorden door een ander bekend figuur die zich bij ons neer kwam ploffen. Het was Riker en hoewel ik wel blij was om mijn vriend hier terug te zien kwam het net wel ongelegen. "Hé, Gabs, Reya," zei de jongen al leek hij te merken dat ik me niet heel lekker voelde. "Gast, gaat het?" vroeg hij me en keek even vragend naar Reya al beantwoorde ik zijn vraag in haar plaats door zacht mijn schouders op te halen. "Kan beter, mijn broer is weg naar Engeland helaas." vertelde ik hem al hield ik mijn mond over mijn kus met Reya. Deels gezien ik dit zelf beter vergat en het feestje ook niet voor Riker wilde verpesten. "Ik moet wel heel even met Reya spreken, maar ik spreek je vanavond nog wel verder. " zei ik wat stiller maar glimlachte toch om de jongen op zijn gemak te stellen. Mijn pizza was toch al op dus stond ik even op van het luchtbed en wachtte tot Reya ook recht stond voordat ik haar meenam naar buiten waar momenteel niemand zat. "Hey, sorry van net ik wilde de jongen niet zomaar laten zitten. Maar ehm waar wil je het over hebben?" het laatste vroeg ik erg stil waarna ik haar lichtelijk bezorgd aankeek. Zou het over de kus gaan?




    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH


    James Joseph Mill


    Ik had mijn ogen gefrustreerd gesloten tot Ik Carly’s stem hoorde en wakker schrok uit mijn gedachten. ‘’Hey, peuk?’’ Glimlachte ze en ik knikte hevig terwijl ik dankbaar een peuk uit het pakje viste en hem met mijn eigen aansteker aanstak.
          ‘’Ik was gewoon een beetje met je aan het fucken, dat weet je wel, toch?’’ Toen ze die woorden sprak knikte ik weer terwijl ik diep inhaleerde. ‘’Het was niet mijn bedoeling om je je ongemakkelijk te laten voelen,’’ zei ze en ik haalde mijn schouders op. ‘’Ik voelde me niet ongemakkelijk hoor,’’ blufte ik en wendde mijn gezicht even af, ‘’het maakt niks uit.’’
          In mijn ooghoeken zag ik haar slok voor slok na binnen werken waarna ik hetzelfde ritueeltje als haar deed, hijs, slok.
    ‘’Maar goed, het meisje is dus niet je vriendinnetje, maar de manier waarop ze naar je kijkt spreekt boekdelen. Ik had ooit iemand die zo naar me keek, en je kunt er niet omheen.’’
    Bij die woorden doe ik mijn best om me niet weer te verslikken, wat was dit voor overhoring? Moest ik op mijn voorhoofd schrijven dat Maeva en ik ingewikkeld lagen.
    Haar sigaret drukte ze al na twee pofjes uit tegen de muur en ik keek er even verbaasd naar voor ik mijn rug wat rechtte.
    ‘’Begrijpelijk als je het daar niet met een wildvreemde over wil hebben, hoor, trouwens. Ik ben gewoon nieuwsgierig.’’
          Ik nam een hijs en keek haar aan, ‘’het ligt ingewikkeld. Ik wil jou er ook helemaal niet mee lastig vallen; het is gewoon dat ik me nu al gebonden voel ondanks we nog niet eens wat hebben en dat ik me altijd schuldig voel als ik met een mooi meisje zoals jou. Ze is gewoon super onzeker en…’’ Ik laste een pauze in en zuchtte even diep. ‘’En ik ook om eerlijk te zijn, maar goed. Genoeg over mij, heb jij een vriendje?’’ Vroeg ik, terugkomend op de toevoeging aan haar vraag, ze sprak in verleden tijd maar toch kon ik het niet laten om te vragen.
    Daarbij zou het ook wel extra balen zijn als ze dan toch een vriendje had, ondanks Maeva bleef het toch wel een spannend figuur. Iemand die ik graag van binnen en buiten beter zou willen leren kennen.



    Everything is illuminated by the light of our past.

    /quote]
    Carly McMichaels
          "Ah, ingewikkeld," mompel ik, terwijl ik. "Je valt me er niet mee lastig, hoor, ik vraag er zelf naar." Ik focus me maar niet te veel op het complimentje, en leun tegen de muur.
    "Genoeg over mij, heb jij een vriendje?" vraagt hij dan, en ik steek spontaan een nieuwe sigaret op, de eerste hijs wegspoelend met een slok uit mijn, nu bijna lege, glas. Het blijft even stil, een minuutje, ongeveer, voordat ik antwoord kan geven.
    "Wil je het simpele antwoord of het antwoord waarin ik mijn levensverhaal verwerk?" ik puf een wolk aan grijze rook uit en strijk een lok wit haar uit mijn gezicht. "Ik had een vriendje, tot vlak voor we naar Detroit verhuisden. Tenzij je niet op school zat, toen, heb je vast ooit wel van hem gehoord," met mijn vrije hand bind ik mijn haar vast met een elastiekje, enkel en alleen zodat de lokken me niet irriteren terwijl ik aan het vertellen ben. "Zijn bijnaam was Spider. Vanwege het spinnenweb, hier," ik maak met mijn hand een beweging vanuit mijn oor tot aan mijn sleutelbeen. "Hij... nou, goed, hij was niet de meest voorbeeldige jongen. Op een avond ging hij uit met zijn vrienden en dat eindigde, anticlimactisch genoeg, met zeventien messteken, waarvan drie fataal." Ik glimlach bij het uitspreken van die zin, hoe morbide ook. Het is al zo lang geleden, als ik er nu nog om zou moeten huilen zou het wel heel zielig zijn. "Dus, hey, het kan altijd erger," lach ik dan, waarna ik een hijs van mijn sigaret neem.
    "Ik hoop dat ze het niet erg vindt dat ik je aandacht gepikt heb," mompel ik. "Ik snap wel waarom je voor haar gevallen bent, hoor. Ze is mooi. En jij," ik geef hem een duwtje, "hebt ook nergens om onzeker over te moeten zijn. Echt."


    I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

    Leah Stephens
    SENIOR || AT THE POOL || TALKING WITH DEX || NEW GLEE-CLUBMEMBER || OUTFIT*

    “Music expresses that which cannot be put into words and that which cannot remain silent”

          'Eh... Nee, niet echt. Jij houdt me prima warm, zo.' Hij drukte zijn wang tegen haar schouder, waardoor haar hart een slag oversloeg. God, misschien lag het aan haar, maar ze had zelden iemand ontmoet die zo touchy was. Niet als in overgevoelig, maar zo aanrakerig. Ze was het niet echt gewend.
          'Hmm?' antwoordt hij vervolgens, wanneer ze vroeg naar zijn littekens. 'Oh, nee, joh. Deze is van een operatie toen ik vijf was. Deze is het gevolg van een neefje dat dacht dat een van onze oma's haaknaalden een goede vervanging was voor zijn speelgoedzwaard. Ik was vijftien. Mijn tante viel flauw bij het zien van al het bloed. En dit monster is van de keer dat ik door een glazen deur viel. Een dag na mijn zevende verjaardag. En dat is nog maar een klein gedeelte van al mijn littekens. Ik heb echt overal een goed verhaal bij. Kookongelukken, fietsongelukken, auto-ongelukken... meisjesongelukken. Op mijn bovenbeen staat bijvoorbeeld heel duidelijk de afdruk van een naaldhak. De ergste is van de keer dat een hond me beet.. in mijn bil. Maar die laat ik liever niet zien, zo in gezelschap van al deze mensen.'
          Leah knipperde enkele keren met haar ogen om de informatiestroom te verwerken. Vooral dat laatste. Toen het tot haar door drong, schudde ze lichtelijk haar hoofd. 'Oh, nee, doe dat maar niet,' lachte ze zacht. Een beetje too much. 'Ik heb niet echt interessante littekens, alleen kleine dingetjes van vallen.' Vanuit haar ooghoeken zag ze Riker binnenlopen, die ook op de grond moest zitten. 'Oh, ik ga even wat extra stoelen halen,' glimlachte ze. Ze glipte van Dex' schoot, pakte een pizza punt, maar liep via de keuken naar de eetkamer, zodat ze in de keuken het stuk pizza in de prullenbak kon dumpen. De stoelen waren best wel zwaar, dus ze moest enkele keren lopen om een paar stoelen te verslepen. Eenmaal ze genoeg stoelen had neergezet, pakte ze het net gekochte luchtbed en een elektrische pomp. Ze ging op de stoel naast Dex zitten en zuchtte even. 'Enig idee hoe dit werkt?' vroeg ze, terwijl ze het luchtbed uit de verpakking haalde. Dat ding zag er wel erg groot uit voor een één persoonsding. Een lichte frons verscheen op haar gezicht toen ze de beschrijving las. 'Ik denk dat ik een te grote gekocht heb.'







    *No hat or sunglasses


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Avery Hannah Davis
    Living room | With Rider | Junior | New Glee-member

    Where words fail, music speaks



    Zenuwachtig stond ik voor de grote villa. Riker had de weg duidelijk beschreven, ik had het huis binnen no time gevonden. Niet dat het niet opviel, ik had nog nooit zo'n luxe villa van dichtbij bekeken, laat staan er naar binnen gaan. Pas een week zat ik op Greenwood High en nu was ik al op mijn eerste feest uitgenodigd. De Glee-club hield hier een feest en ik was net lid geworden. Bovendien was het de perfecte gelegenheid om nieuwe mensen te leren kennen. Ik besefte mij dat ik hier al een tijdje stond en beter naar binnen kon gaan. Ik streek mijn haar recht en zuchtte diep, waarna ik vervolgens naar de voordeur liep. Deze stond op een kier, voorzichtig duwde ik de deur iets verder open en liep de hal binnen. In de verte klonk geroezemoes, daar zou het feest vast plaatsvinden. Ik volgde het geluid en kwam uit in een grote woonkamer, waar een aantal mensen aanwezig waren. Er stonden stoelen en banken en in het midden lagen een aantal luchtbedden op de grond. Mijn ogen scanden de omgeving af, ik zag veel onbekende gezichten en een aantal mensen die ik een keer voorbij had zien lopen in school. Al snel vonden mijn ogen Riker die bij de luchtbedden zat. Ik vroeg mij af of ik mij voor moest stellen aan iedereen, maar aangezien de meeste met elkaar bezig waren besloot ik dat dat later ook nog wel zou kunnen. Snel liep ik richting Riker en ging naast hem zitten. "Hey," glimlachte ik. Ik was blij dat hij er was, aangezien ik verder nog niemand gesproken had. Niet dat ik hem al zo goed kende, maar hij leek mij best aardig. "Dus dit is het Glee feest?" vroeg ik om een gespreksonderwerp aan te snijden. Ik keek de kamer rond, het waren allemaal verschillende soorten mensen maar dat leek niemand wat te deren. Op mijn oude school zat iedereen in zijn eigen groepje, de jocks, cheerios, nerds, alternatieve mensen en noem maar op. No way dat die met elkaar omgaan en al helemaal niet om samen te zingen in een schoolkoor. Dat beviel mij wel aan Greenwood High.

    [ bericht aangepast op 28 sep 2016 - 21:00 ]


    When you believe your dreams come true