RPG || OUAT Back in the enchanted forest || Speeltopic 2 - Speeltopics

Hier dus de speeltopic.
Het is een zomerse dag in de Enchanted Forest mensen zijn nog bezig om alles op te bouwen wat er vernield is wegens de vloek, steeds meer begint alles weer terug te komen. Iedereen begint gewoon bij hun eigen huis/plek waar ze wonen.


Rollentopic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178413
Praattopic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178575


Veel plezier (:

Rumplestiltskin
Wat Regina nu zei beviel me niet, iedereen zijn hart? ze blijft af van de harten van Jo, Belle van al mijn kinderen! misschien dat ik de harten met een machtige spreuk kan beschermen zodat ze die van hun niet kan meepikken in haar vloek. Daarna keek ik naar het meisje die wilde gaan, ze kwam me bekend voor maar ik weet niet waarvan, ik probeerde zo goed na te denken maar ik wist het zo echt niet. Ik wees naar het meisje. 'Wie is dat?' oke ik wist dat ze haar dochter was maar wie was de vader. 'Wie is haar vader?' Regina en het meisje waren al weg ik zoi dit later wel met haar besprekem

[ bericht aangepast op 19 juli 2016 - 22:27 ]

Red

De hele tijd had ik mij stil gehouden. Ik was geschrokken van Raven's woorden, zou ze echt haar moeder vertellen dat wij hier waren? Toen ze weer verdwenen was durfde ik weer adem te halen. Ik keek naar the Huntsman, die vervolgens de kamer van Regina in rende. Ik volgde hem snel, hij had toch geen bevel van the Evil Queen gehad? Toen hij alles over hoop begon te halen verscheen er een glimlachje op mijn gezicht. 'That's the spirit,' eindelijk ging hij er voor vechten om zijn hart en daarmee zijn gevoel en zijn leven terug te krijgen. Snel begon ik hem te helpen en zocht de kamer af naar een geur spoor. We moesten nu het hart vinden, voordat the Evil Queen zou komen. 'Ik heb iets,' riep ik uit. 'Denk ik,' mompelde ik er achteraan. Ik volgde het spoor en kwam uit bij een kale muur, waar het spoor ophield. 'Laat maar,' mompelde ik teleurgesteld. 'Het spoor houdt hier op,' zei ik wijzend naar de muur.

---

When you believe your dreams come true

The Huntsman

Ik smeet het bed overeind van de Queen en dekte snel de spiegel af, maar waarschijnlijk zou dit al veel te laat zijn geweest. Ik trek elk laatjes open, maar zie niks wat mijn hart zou zijn. 'Ik heb iets,' riep Red. Hierdoor staakte ik mijn zoektocht, maar het was tevergeefs. We kwamen aan bij een kale muur. 'Laat maar,' ze klonk vrij teleurgesteld. 'Het spoor houdt hier op,' ze wees naar de muur, maar op dat moment zie ik opnieuw het beeld voor me.

"Jij bent van nu van mij. mijn pup, mijn pop, mijn slaaf. Wachters maakt hem klaar en breng hem daarna hier naar mijn kamer. Nog steeds zie de glimlach van Regina, maar wat ik nu ook zie is dat ze een la uit de muur weet te halen en daar mijn hart stopt. "Hier ligt mijn hart." mompel ik vrij zachtjes. Al kijkend naar de muur bedenk ik me dat Red en ik niet over magie beschikken en deze lades hoogstwaarschijnlijk met bloedmagie zijn vergezeld.

---

Do I look like Mother Teresa?

The Evil Queen

'Joune zou ik terug geven, ik staak de les voor kort etenstijd. Daarna gaan we naar het kerkhof. Goed?' Ik vraag eigenlijk niks, ik loop gewoon naar huis.

^%$^%$^
Ik doe de grote stalen deuren open en ga zo op weg naar mijn kamer... Mijn voetstappen klinken bonzend op de trappen. Zo kon je iemand van verre aan horen komen. Ik loop de trappen op,op weg naar mijn kamer. Ineens zie ik The Huntsman en Red.... Ik loop op ze af en duw ze met magie allebei neer. 'NU HEB IK JULLIE!' En boos versnel ik mijn pas. Ik zie Red en glimlach. 'jou hart heb ik nog niet...'

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

-

[ bericht aangepast op 20 juli 2016 - 10:11 ]

---

When you believe your dreams come true

Red

Met een klap word ik neer geduwd. Van schrik kijk ik op, het is the Evil Queen. ''NU HEB IK JULLIE!' boos versnelt ze haarpas. Vervolgens glimlacht ze naar mij. 'jou hart heb ik nog niet...' Ik kijk snel The Huntsman aan. 'Sorry,' mompel ik zachtjes. Met één beweging trek ik mijn mantel af en verander ik in een wolf. Vervolgens stuif ik langs the evil queen naar buiten en verlaat zo snel mogelijk het kasteel. Ik ren diep het bos in, waarvan ik weet dat the evil queen mij niet zou vinden.

[ bericht aangepast op 20 juli 2016 - 10:13 ]

---

When you believe your dreams come true

The Huntsman

Ik kijk van schrik op als ik voetstappen in de verte hoor, maar het is te laat. Red en ik worden achteruit geblazen door de magie van The Evil Queen. Beide maken we een smak op de grond. 'NU HEB IK JULLIE!' boos versnelt ze haar pas. Vervolgens glimlacht ze naar Red. 'jou hart heb ik nog niet...' Ik zie de blik van Red in mijn ooghoeken . 'Sorry,' mompelt ze zachtjes. De cape gaat af en een wolf schiet langs The Evil Queen heen. Het enige wat ik doe is een knielen voor mijn koningin. "Uwe Majesteit," begroet ik haar. "We hadden een indringer." probeer ik mezelf eruit te redden.

---

Do I look like Mother Teresa?

Raven Mills

'Mam' ik loop achter haar aan de trap op 'ik wil nu meteen al les hebben.' Ik moet wel echt overkomen als zo'n zeikkind maar ik verveeld me gewoon kapot. Ik hoorde mijn moeder schreeuwen in haar kamer en zag een wolf naar buiten rennen. Verbaasd keek ik op wat nou weer? Ik loop snel de kamer binnen waar ik de mantel van Red zie liggen en de Huntsman die geknield zit.
'Ben je nou nog hier' zeg ik een beetje verveeld 'was het niet duidelijk dat ik je hier weg wou hebben' zeg ik tegen de Huntsman.
'Nou ja, whatever, mam ik wil nu beginnen met mijn lessen. Ik ben nu al zo lang aan het wachten laat die gast toch' waarbij ik de Huntsman een vernietigende blik toe wierp met een klein sprankje hoop, hoop voor hem dat mijn moeder hem hier niet zou laten lijden. Maar tegelijkertijd vernietigend genoeg om het duidelijk te laten zijn dat hij het niet nog eens moest proberen

[ bericht aangepast op 21 juli 2016 - 9:06 ]

---

"The stars replaced the emptiness of my heart."

The Huntsman

Ik wil weer opstaan om alles uit te leggen aan The Evil Queen, maar dan komt haar dochter Raven binnen. "My Lady," begroet ik haar. Ik kom weer overeind en maak een kleine buiging. 'Ben je nou nog hier' op dit moment voelde ik dat ik er op heterdaad bij was. Ik had nu geen mogelijkheid meer om me eruit te praten. 'was het niet duidelijk dat ik je hier weg wou hebben' zegt ze tegen mij. Ik kijk neer naar de grond. 'Nou ja, whatever, mam ik wil nu beginnen met mijn lessen. Ik ben nu al zo lang aan het wachten laat die gast toch' aan de blik van Raven te zien is zij al vrij boos. Laat staan wat Regina zou zijn. Het liefst wilde ik nu weglopen, maar dat zou nu nooit goed kunnen uitpakken.

---

Do I look like Mother Teresa?

The Evil Queen

'Ik laat je, als je Red hier weer brengt. Ik wil haar hart ook.' Ik gaf hem weer een duw, 'EN VLUG!' Ik richtte me nu op Raven. 'Hier een heerlijke appel.' Voordat ze een hap zou nemen sloeg ik hem uit haar handen. 'Neem nooit een appel van mij aan!' Ik liep weer door en wachtte niet op Raven. Ik liep om een stoel heen en keek naar Raven. 'Stel je voor dat hier iemand zit, bijvoorbeeld je opa.'

[ bericht aangepast op 20 juli 2016 - 22:14 ]

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

The Huntsman

'Ik laat je, als je Red hier weer brengt. Ik wil haar hart ook.' ik kreeg een duw en viel bijna op de grond 'EN VLUG!'. Ik bleef echter in de deuropening staan en keek Regina en Raven aan. Blijkbaar waren de lessen voor Raven begonnen want The Evil Queen las haar weer de les. Het bleef even stil en toen greep ik mijn kans. "Ik doe het niet." zei ik met veel moed. Wetend dat er nu iets ergs zou gebeuren.

---

Do I look like Mother Teresa?

The Evil Queen

Ik hoorde hem, nog in de deuropening. 'JE DOET HET DUS NIET!' Zei ik met een bulderende stem. Ik ging voor hem staan. 'Oke, dan weet je al wat er gaat gebeuren denk ik... Ik heb je nog nodig voor mijn volgende vloek, dus ik laat je leven. Schiet op en geniet van je laatste avond, de groeten!' Mijn mantel kwam in zijn gezicht en ik ging weer naar Raven. 'Even nog iets doen.' Ik liep naar het kastje van The Huntsman en wist zeker dat hij me niet kon volgen. Ik kneep er even heel hard in, en zo bleef het 2 minuten.' Toen deed ik hem terug achter slot en grendel en bekeek de gangen, als The Huntsman zo dom is mij te volgen zou ik hem de volgende keer dood knijpen.

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Raven Mills

Eindelijk waren mijn lessen begonnen.
'Stel je voor dat hier iemand zit. Bijvoorbeeld je opa' zijn mijn moeder.
'Hoe kan ik me mijn opa inbeelden als ik niet eens weet wie mijn vader is en hoe hij eruit ziet' snauw ik terug maar toch deed ik wat me gevraagd werd en ik beelde me een oude man in. De omtrekken van de man vervaagde waarna ik hem weer scherper zag en hij zat op het bed

[ bericht aangepast op 21 juli 2016 - 9:07 ]

---

"The stars replaced the emptiness of my heart."

The Huntsman

'JE DOET HET DUS NIET!' ik had het moeten horen aankomen, maar als nog schrok ik van de bulderende stem van The Evil Queen. Ze kwam voor me staan en ik keek haar recht in de ogen aan. Ik moest nu geen angst tonen. 'Oke, dan weet je al wat er gaat gebeuren denk ik... Ik heb je nog nodig voor mijn volgende vloek, dus ik laat je leven. Schiet op en geniet van je laatste avond, de groeten!' Ik bleef verbaast staan en voelde hoe haar mantel in mijn gezicht kwam. Ik probeerde mijn hoofd gedeeltelijk uit te wijken, maar dat lukte niet. Ik kreeg de mantel alsnog in mijn gezicht. Ik keek Raven recht in de ogen aan en wilde toen weglopen, maar ik viel neer op de grond. Ik snakte naar adem en greep richting mijn hart, die natuurlijk niet op zijn juiste plek was. Ik weet niet hoelang het was, maar het leek uren te duren. Ik opende mijn mond en kon eindelijk een flinke hap adem happen. Moeizaam kwam ik wat overeind en ik liet me via de muur weer naar beneden glijden. Ik kijk nog een keer richting de kamer van The Evil Queen, maar besluit dan om toch naar buiten te strompelen.

[ bericht aangepast op 20 juli 2016 - 22:31 ]

---

Do I look like Mother Teresa?

Red

Na een poosje stopte ik met rennen en controleerde vervolgens de omgeving. Ik was niet gevolgd en kon dus opgelucht adem halen. Een gevoel van schaamte kwam over mij heen, ik had the Huntsman alleen achtergelaten bij the Evil Queen. Ik had haar best iets aan kunnen doen, daar was ik sterk genoeg voor. Maar in plaats daarvan was ik gevlucht. Ik was benieuwd of the Huntsman nog leefde. Ik draaide me om, misschien kon ik hem nog redden. Daarnaast bedacht ik mij dat mijn mantel nog in het kasteel lag. Ik besloot om wolf te blijven, het was mij al wel eens gelukt om zonder mantel terug te veranderen maar dat koste veel moeite. Ik had daar nu geen tijd voor en als wolf zou ik stiller en minder opvallend binnen kunnen komen. Bij de poort aangekomen stond er één wachter. Toen hij de andere kant op keek glipte ik snel door de poort het kasteel terrein op. Snel zocht ik naar de geur van the Huntsman, ik hoopte dat het nog niet te laat was.

---

When you believe your dreams come true