RPG || OUAT Back in the enchanted forest || Speeltopic 2 - Speeltopics

Hier dus de speeltopic.
Het is een zomerse dag in de Enchanted Forest mensen zijn nog bezig om alles op te bouwen wat er vernield is wegens de vloek, steeds meer begint alles weer terug te komen. Iedereen begint gewoon bij hun eigen huis/plek waar ze wonen.


Rollentopic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178413
Praattopic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178575


Veel plezier (:

Jo Mari Gold
Ze liet de pot vallen op de grond en kijkt me geschrokken aan, 'Nee, je denkt toch niet? Nee dat kan niet ik heb het maar een keer gedaan met hem!' Zei ze lichtelijk in paniek. 'Zo snel kan dat toch niet gaan.'
Ik kijk haar lachend aan, "Dus je had me wel iets te vertellen..." ik ga op het aanrecht zitten en neem nog een hap van mijn lekkere rode appel,
"Het kan wel degelijk zo snel gaan, we zitten hier niet in de 'mensen' wereld, hier kan alles gaan zoals niet verwacht word..." ik keek haar ondeugend aan,
"En wie is de gelukkige?"

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Eliana Gold
Ze keek me lachend aan waardoor ik haar een vernietegende blik aankeek. 'Dus je had me wel iets te vertellen...' zei ze terwijl ze op het aanrecht ging zitten en een hap van haar appel nam. Ik knikte alleen maar 'Het kan wel degelijk zo snel gaan, we zitten hier niet in de 'mensen' wereld, hier kan alles gaan zoals niet verwacht word...' ze keek me ondeugend aan weer gaf ik haar een vernietegende blik. 'En wie is de gelukkige?' ik zuchte moest ik dit haar wel vertellen.
'Odin is de gelukkige.' ik zuchtte, wat zou mijn vader vinden als hij het nieuws hoorde? en nu moest ik ook Odin een bericht stuurde ik bedoel hij verdient het om het te weten.

Jo Mari Gold
'Odin is de gelukkige.' ik lach verdween, Odin.... dat zal vader waarschijnlijk niet zo leuk vinden...
"Hoe moeten we dit oplossen?" vraag ik daarom meteen maar.

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Eliana Gold
Haar lach verdween ik wist gelijk waar ze aan dacht, aan ons vader. 'Hoe moeten we dit oplossen?' vroeg ze ik schudde verdrietig mijn hoofd.
'Dat weet ik niet, ik weet niet waar Odin is, ik kan hem een brief sturen, misschien kan hij mij ergens mee naar toe nemen.' ik legde mijn hand even op mijn buik. 'En anders ga ik alleen weg, ik wil niet dat deze kind iets overkomt, ik wil dat ik het levend en gezond op de wereld kan brengen en dat het een veilige en fijne jeugd heeft.'

Jo Mari Gold
'Dat weet ik niet, ik weet niet waar Odin is, ik kan hem een brief sturen, misschien kan hij mij ergens mee naar toe nemen.' ze legde haar hand even op haar buik. 'En anders ga ik alleen weg, ik wil niet dat deze kind iets overkomt, ik wil dat ik het levend en gezond op de wereld kan brengen en dat het een veilige en fijne jeugd heeft.' ik keek haar geschrokken aan, "Je gaat toch niet zomaar weg!? Dan ben ik alleen!" ik kijk haar even aan, "Ik, we verzinnen wel wat..." glimlach ik onzeker.

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Eliana Gold
Ze keek me geschrokken aan. 'Je gaat toch niet zomaar weg!? Dan ben ik alleen!'' ze keek me aan ik zuchtte, ja dat is waar dan was ze alleen. 'Ik, we verzinnen wel wat...' glimlachte ze onzeker. Ik liep naar haar toe en pakte haar handen vast. 'Ga dan met me mee, laten we samen weggaan.' ik keek haar hoopvol aan. 'Je weet net zo goed als ik dat er geen enkele andere oplossing is als hij het hoort zou hij mij iets aan doen, het kindje en Odin.' smekend keek ik haar aan. 'Jij vindt het hier net zo goed niet leuk, elke keer die ruzies met vader, elke keer die vechtpartijtjes.'

Jo Mari Gold
Ze stond op en pakte mijn handen, 'Ga dan met me mee, laten we samen weggaan.' ze keek me hoopvol aan. 'Je weet net zo goed als ik dat er geen enkele andere oplossing is als hij het hoort zou hij mij iets aan doen, het kindje en Odin. Jij vindt het hier net zo goed niet leuk, elke keer die ruzies met vader, elke keer die vechtpartijtjes.'
Ik keek haar aan, "We kunnen niet... Jij ook niet, hij zorgt voor ons, al kun je dat niet zien, hij houd van je Eliana" ik stop even met praten en kijk haar aan, "Als hij van mij houd, houd hij zeker weten ook van jouw..." zeg ik zacht. "En ik heb trouwens ook nog wel een plannetje voor als je het gaat vertellen..." grijnzend stond ik op.

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Eliana Gold
'We kunnen niet... Jij ook niet, hij zorgt voor ons, al kun je dat niet zien, hij houd van je Eliana' ze stopte met praten en ze keek me aan, ook deze keer had ze gelijk 'Als hij van mij houd, houd hij zeker weten ook van jouw..' zei ze zacht. 'En ik heb trouwens ook nog wel een plannetje voor je als je het gaat vertellen.' grijnzend stond ik op, vragend en nieuwsierig keek ik haar aan. 'Ik ben een en al oor.'

Jo Mari Gold
'Ik ben een en al oor.' ik grijnsde, "Nou stel, hij reageert niet leuk, dus boos enzo hebben wij iets nodig om hem rustig te houden, zijn dolk..." ik lachte aan de gedachten, "Jij leid hem af, en ik steel het... Jij gaat het daarna vertellen, misschien meteen, misschien een paar dagen daarna, we moeten er ook vanuit gaan dat hij erachter komt dat het weg is dus we moeten het goed verstoppen of altijd meedragen. Als je het verteld ga ik achter hem staan en als hij dan boos word hou ik hem in bedwang..." vertel ik, ik heb er nu al zin in...

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Eliana Gold
'Jij leid hem af, en ik steel het... Jij gaat het daarna vertellen, misschien meteen, misschien een paar dagen daarna, we moeten er ook vanuit gaan dat hij erachter komt dat het weg is dus we moeten het goed verstoppen of altijd meedragen. Als je het verteld ga ik achter hem staan en als hij dan boos word hou ik hem in bedwang..." Ik grijns naar haar. 'Dat is nou waarom ik zo veel om je geef Jo, je bent geniaal!' ik glimlachte en bedacht me ook dat ik Odin een brief moest sturen dat hij hierheen moest komen. 'En hoe kunnen we Odin bereiken een simpele duif of raaf sturen en een brief aan die poot binden, Odin heeft recht om te weten dat hij vader wordt.' zei ik tegen haar toch twijfelde ik. 'Wat vind jij?'

Jo Mari Gold
'Dat is nou waarom ik zo veel om je geef Jo, je bent geniaal!' ik glimlachte terug 'En hoe kunnen we Odin bereiken een simpele duif of raaf sturen en een brief aan die poot binden, Odin heeft recht om te weten dat hij vader wordt. Wat vind jij?'
Ik keek haar aan, "Wat zou hij ervan vinden? Is hij er klaar voor? En ja, hij moet het wel weten, maar nu nog niet. We weten het nog niet 100% zeker, het is nu 90% maar voor de vader moet het 100% zijn, voor Rumple mag het 91% zijn..."

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Eliana Gold
'Wat zij hij ervan vinden? is hij er klaar voor? En ja, hij moet het wel weten, maar nu nog niet. We weeten het nog niet 100% zeker, het is nu 90% maar voor de vader moet het 100% zijn, voor Rumple mag het 91%' ik knikte. 'Of Odin er klaar voor is weet ik niet, misschien is hij wel woedend op me en laat hij me in de steek, wilt hij niks met mij en het kind te maken hebben.' ik zuchtte even. 'Bestaat er een spreuk of magisch voorwerp dat voor 100% kan aantonen of je echt zwanger bent? ik moet het zeker weten anders word ik gek.' zei ik, ik wist dat in de land zonder magie iets van zwangerschapstesten bestonden maar nu zijn we weer terug in deze land en hebben we die helaas niet meer.

Jo Mari Gold
'Bestaat er een spreuk of magisch voorwerp dat voor 100% kan aantonen of je echt zwanger bent? ik moet het zeker weten anders word ik gek.'
Ik dacht even na, er is vast wel een spreuk voor maar daar hebben we vaders boek voor nodig... Tenzij jij hem weet maar dat lijkt me onwaarschijnlijk, anders had je hem al lang gedaan..."

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Eliana Gold
'Er is vast wel een spreuk voor maar daar hebben we vaders boek voor nodig... tenzij jij hem weet maar dat lijkt me onwaarschijnlijk, anders had je hem al lang gedaan.' ik knikte dat klopt, gelukkig mocht ik mijn vaders spreukenboek altijd lenen en daarom dat ik hem nu ook op de aanrecht tover. 'Oke laten we kijken.' ik sloeg de boek open en begon te zoeken.

Jo Mari Gold
Eliana knikte en toverde het boek op het aanrecht, 'Oke laten we kijken.' meteen wees ik naar de Z, "We moeten naar Z wat zwangerschap..." zeg ik, onnodige info maar zo ben ik, onnodig.

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]