Quizlet High School! - Speeltopics

Hier inschrijven, en info: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178911
Je moet je eerst ingeschreven hebben, dan pas kun je meedoen.
Hier is het speeltopic.
Veel schrijfplezier!
We beginnen bij een normale eerste schooldag.

---

Never grow up, it's a trap.

Dominique Annabelle Smith
opening song

MY HEART IS A GHOST TOWN

Ik ga weer naar Jo, ergens buiten merk ik haar op en ik laat haar schrikken door naast haar te gaan zitten. 'Mooi weer hé?' Ik glimlach naar haar. 'Heij, jij bent de enige normale persoon die hier is. Roep altijd 1 keer Dominique en ik kom wanneer je me nodig hebt, ik verschijn alleen als je me nodig hebt oké?' Ik grinnik, want ik klink erg mysterieus nu. 'Ik ben hier Miranda D'angelo.' Ik pak de kaart uit haar zak. 'Je kunt me ook wel vinden in de verboden gangen van de school.'

[ bericht aangepast op 12 juli 2016 - 20:21 ]

---

Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'

Eärlindë Greenleaf
'Ik kan het eventueel wel voor je verbinden, gezien de schoolarts nog steeds nergens te bekennen is.' zei hij de laatste stukje kon ik slecht verstaan maarja boeide niet.
Ik knikte als antwoord. Joey probeerde iets te zeggen maar kwam moeilijk uit zijn woorden, zelf ging ik snel op bed zitten omdat ik even duizelig werd. 'Het kan zijn dat het ook gehecht moet worden.' mompelde ik zachtjes, ik wist niet of hij het verstond aangezien Ariel en Joey met hem aan het praten waren.

Het wezentje begint met het uitslaan van wartaal. Of toch niet? Nee, ik snap hem inderdaad niet. Vervolgens begint hij over wat ik van hem wil. Huh, het is net alsof hij mijn gedachten kan lezen en erop probeert te antwoorden. Ik moet toegeven dat dat toch wel aardig eng is. Joey begint tegen Ariël te zeggen dat ze het uit moet leggen, waarna ze naar mij kijkt.
'Als jij dat wilt, wil ik best wel wat uitleggen..'
Goh ja, dat zou fijn zijn. Ik begin er met de minuut geloof ik minder van te begrijpen, ook al doe ik mijn best mijn gezicht in de plooi te houden. Zelfs voor een natuurtalent als ik is dat op dit moment niet eens zo simpel. Ik ben namelijk in de war. En niet zo'n beetje ook.
'Ja, uitleg zou fijn zijn. Maar er is een arm die verbonden moet worden.'
Begrijp me niet verkeerd, ik ben niet op mijn aardigst wanneer ik compleet uit het veld wordt geslagen. Dit zijn dingen waar Erwin mij nooit op voor heeft bereid en ik vraag me af of het hem überhaupt was gelukt als hij dat wel zou hebben gedaan want man, dit was raar. Ik hoor vaag nog iets over een hechting en went mijn blik dan af.

[ bericht aangepast op 12 juli 2016 - 16:47 ]

---

"A good book is always good, no matter how many times you've read it."

Dominique Annabelle Smith
opening song

MY HEART IS A GHOST TOWN

Ik draai met mijn vinger en ze heeft de kaart van de verboden gangen in haar zak met een uitgestippelde route naar mij. 'Handig, magie!' Ik loop naar wat kluisjes en schraap een klaver op een kluisdeur, daarna nog een hart en daarna nog een ruiten. Meteen daarna schraap ik een schop op de laatste net naast de verboden gangen, mijn thuis. Ik glimlach en blaas op de deur waardoor er ijs opkomt, komt door mijn verleden. Heb ik wel een hint gegeven? Ik zucht en glimlach. Tijd om terug te keren, maar het is nog niet genoeg...

---

Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'

Jo Mari Gold
Ik loop een beetje door de school als ik ineens de directrice tegenkom, ze begint een hele preek te houden tegen mij omdat ik die Cat had gered. Opeens deed ze erg vaag en liep weg, "Graag gedaan..." zegt een meisje dat verdwijnt uit het niets, "Bedankt..." zeg ik een beetje verbaast, "Waar kom jij nou weer weg?" opeens heb ik een kaart in mijn handen...

Ariël Greenleaf
'Ja, uitleg zou fijn zijn. Maar er is een arm die verbonden moet worden.'
Ik kijk even naar Lindë, "Gaat het?" vraag ik aan haar. Dat verhaal komt zometeen wel.
Ik hoor Joey nog net zeggen, "Niet mij eng vinden, ik alleen gedachten kunnen lezen..."

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Eärlindë Greenleaf
'Ja, uitleg zou fijn zijn. Maar er is een arm die verbonden moet worden.' hoorde ik Levi zeggen, Ariel keek gelijk naar mij.
'Gaat het?' vroeg ze ik knikte. 'Ja, mijn arm doet alleen pijn verder gaat het wel.' ik keek even naar Joey en daarna terug naar Ariel.
'Weetje, misschien is het verstandig als jullie twee gaan, jij kan dan even goed uitrusten van de klap Ariel. Ik zal Levi wel alles uitleggen.' ik glimlachte naar haar.

Ik rol naar mijn kluisje, waar ik mijn lunch haal. Daarna eet ik hem open in m'n eentje. Ik ben altijd al het verlegen kind geweest, wat raar is aangezien kinderen van de grote drie in Kamp Jupiter juist heel zelfverzekerd zijn. Ik gooi mijn boterhammenzakje weg als ik mijn brood op heb en ik staat daarna maar wat voor me uit. Ik hen toch geen een idee naar wie ik zou kunnen gaan.

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

Daar komt de aap al uit de mauw; Joey kan inderdaad gedachten lezen. Geschrokken trek ik mijn hand terug. De gedachte alleen al dat iemand kan weten wat er in mijn hoofd rondgaat. Ik herpak mezelf snel en sta op, om op zoek te gaan naar verband.
'Weetje, misschien is het verstandig als jullie twee gaan, jij kan dan even goed uitrusten van de klap Ariel. Ik zal Levi wel alles uitleggen.'
Ik besluit voor nu even mijn mond te houden, gezien honderden gedachten nu als een soort orkaan door mijn hoofd stormen. Ik heb geen idee wat eraan de hand is en ik voel me er al helemaal niet comfortabel bij. Ik vraag me af of ik me er ooit comfortabel bij zal gaan voelen. Is dit het leven dat ik de komende tijd op deze school zal gaan leiden?

---

"A good book is always good, no matter how many times you've read it."

Ariël Greenleaf
"One step closer"

'Ja, mijn arm doet alleen pijn verder gaat het wel.' ze keek even naar Joey en daarna terug naar mij.
'Weetje, misschien is het verstandig als jullie twee gaan, jij kan dan even goed uitrusten van de klap Ariel. Ik zal Levi wel alles uitleggen.' ze glimlachte, het was inderdaad wel een goed idee.
Ik keek haar nog even bezorgd aan, bloed hebben als elf is niet echt een goed teken. "Oké... je hebt gelijk..." ik draai me even om naar Joey, Levi trekt geschrokken zijn hand terug waarop Joey begint te huilen. Snel ga ik naar Joey toe, "Wat is er lieverd..." vraag ik aan hem terwijl ik naast hem hurk en zijn handjes vasthoud, "Hij mij, niet aardig vinden..." stottert hij terwijl ik hem optil en bestraffend naar Levi kijk, "Dan heeft Levi het fout... Jij bent echt het liefste wezentje die ik ken... Weet je Alex nog, hij was gemeen, hij vermoorde mensen. Jij probeert ze te helpen..." probeer ik Joey op te vrolijken. Ik kijk nog even naar Levi en schud teleurgesteld mijn hoofd, ik had verwacht dat hij wel beter met kinderen kon omgaan... Joey is een soort kindje voor mij, ik ben een soort moeder voor hem en als hem wat overkomt of iemand hem beledigt heeft diegenen met mij te maken. Maar Levi is aardig, ik ga het hem ook niet kwalijk nemen maar dat moet ik even spelen voor Joey, anders blijft hij verdrietig. Ik draai me om en zeg nog even snel tegen Lindë dat het vast niet zo veel pijn doet. Dan loop ik de kamer uit op weg naar mijn eigen kamer. Hopend dat ik niet veel mensen tegenkom.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Eärlindë Greenleaf
Ik had de gesprek gevolgd van Ariel en Joey nadat ze de kamer uit waren richte ik me op Levi. 'Let maar niet op hem, ze neemt het je niet echt kwalijk, alleen Joey is zeg maar een soort kind voor haar en voor Joey is zei zijn moeder.' ik glimlachte liefjes naar hem. 'Dus gewoon niks van aantrekken wat ze net zei en hoe ze je aankeek, dat trekt wel bij, dit is zeker allemaal nieuw voor jou dus ik begrijp je reactie.' zei ik. Weer glimlachte ik even.

Joey begint te huilen, omdat ik mijn hand los trek. Dat had ik niet helemaal verwacht, maar oké, wat had hij dan verwacht? Dat ik hem in mijn armen zou sluiten en hem over zijn hoofdje zou aaien omdat ik het tof vindt dat hij een beetje mijn gedachten zit te lezen? Joey zegt dat ik hem niet aardig vindt. Mh, niet helemaal waar. Ik vind hem gewoon vreemd. Ariël kijkt me bestraffend aan. Oké? Ik kijk met mijn standaard gevoelloze blik terug, want ik laat me niet kleineren door een leerling. Ha-ha, kleineren. Dat is grappig, want ik ben klein. Oké, het is maar goed dat ik dit soort dingen niet hardop zeg.
'Dan heeft Levi het fout... Jij bent echt het liefste wezentje die ik ken... Weet je Alex nog, hij was gemeen, hij vermoorde mensen. Jij probeert ze te helpen...'
Au, dat doet pijn. Niet omdat ik deze Alex ken, maar omdat ik met hem wordt vergeleken. Het ergste is alleen dat ik ook bloed aan mijn handen heb kleven. Ik laat niet merken dat de woorden me ook maar iets doen. Sterker nog, het is totaal niet aan me af te lezen. Dat is een van de dingen die ik heb geleerd, geen zwakte tonen. Ariël kijkt me nog eens hoofdschuddend aan, waarna ze vertrekt met Joey. In de tussentijd heb ik het verband al gevonden. Nu moet ik alleen nog een schaar hebben.
'Let maar niet op hem, ze neemt het je niet echt kwalijk, alleen Joey is zeg maar een soort kind voor haar en voor Joey is zei zijn moeder.'
Ze valt even stil, waarna ze haar verhaal weer vervolgt. Ik kan haar gezicht niet zien, gezien ik mijn blik op de lades is gefocust.
'Dus gewoon niks van aantrekken wat ze net zei en hoe ze je aankeek, dat trekt wel bij, dit is zeker allemaal nieuw voor jou dus ik begrijp je reactie.'
Ik zie de schaar vervolgens liggen en pak die, waarna ik me met de schaar en het verband naar haar toe draai.
'Geloof me, het doet me niet zoveel,' zeg ik, terwijl ik de lap stof los begin te knippen.
Het bloed behoorlijk, dus besluit ik eerst met wat watten de wond een beetje schoon te maken. Dan kan ik vanzelf wel inschatten of ik het nodig acht de wond te desinfecteren. Het spul staat gelukkig toch op een plek waar ik makkelijk bij kan, dus het is zo gebeurd. Heel geconcentreerd begin ik het bloed weg te deppen. Zodra de snee enigszins zichtbaar wordt, pak ik het flesje met desinfectiemiddel.
'Mag dit op jou gebruikt worden?' vraag ik dan, terwijl ik het flesje omhoog houdt.

---

"A good book is always good, no matter how many times you've read it."

Kuan-Yin Mirai ~ net op school aangenomen

Wanneer ik mijn spullen uit heb gepakt en wel 1 vriendin MOET maken heb ik geen keus dan op stap
te gaan. Ik zie een meisje verveeld voor haar kluisje staan en ik loop op haar af. 'Aangenaam kennis te maken, ik ben
Kuan-Yin.'

[ bericht aangepast op 12 juli 2016 - 19:54 ]

---

~

Vanuit mijn rolstoel zie ik een meisje op me afkomen. Ze stelt zich voor met de naam Kuan.
"Leuk je te ontmoeten Kuan," zeg ik tegen haar glimlachend "Ik ben Mimmi,"

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

Kuan-Yin Mirai ~ net op school aangenomen

'Aangenaam, dus hoi...' Ik zwaai en verlegen staar ik naar de grond. 'Ik ga naar de kantine, ga je mee?'
Ik haal een hand door mijn haar en doe het dan in een staart.

[ bericht aangepast op 12 juli 2016 - 19:54 ]

---

~

Ik merk dat Kuan nog verlegener is dan ik. Als ze vraagt of we naar de kantine zullen gaan is het eerste dat in mij op komt ja zeggen is.
"Mij best, in de kantine is het toch een betere temperatuur," zeg ik terwijl ik richting de kantine rol "uit welke wereld kom jij?. Aangezien ze verlegen is wil ik ervoor zorgen dat ze zich opent. Geen idee of dat daadwerkelijk zal lukken, maar ik hoop van wel. Ze lijkt me in ieder geval wel heel aardig dus dat is al fijn om te weten.

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina