• Lothar schreef:
    Personages
    Alienna Roderiquez – Natas
    Angel Wings – Alicia
    Bertha “Izzy” van Zalen-Gotha – Alicia
    Bobbi Hoekstra - Natas
    Cecila Roderiquez – Marjanne
    Christina Blender - Marieke
    Cyrith Evans – Natas
    Daan Leeuwens
    Donna Jo “DJ” Gates – Rosanne
    Ellie de Vries - Rosanne
    Elsa Leeuwens – Marieke
    Flynn Aegean – Alicia
    Gail Lommers - Rosanne
    Helen Beekman - Rosanne
    Ilse Keuring – Marjanne
    James van Eck - Natas
    Jan "Slater " Roodenburg - Natas
    Jasper Gates - Natas
    Jelle Wings – Alicia
    Johan Leeuwens – Marjanne
    Joshua MontClaire – Marjanne
    Lee Broadsword – Natas
    Lotte Berkman - Natas
    Marije Leeuwens – Marjanne
    Mozart “Mosh” de Waal
    Natalee Birchmeier – Alicia
    Noa MontClaire – Alicia
    Racquel Huize - Marjanne
    Raine Ramp - Rosannne
    Roxy de Groot – Marjanne
    Sterre “Starr” Berkman - Natas
    Tommie Roodenburg - Natas
    Yenthe Huize - Marjanne


    Topic 1

    [ bericht aangepast op 2 aug 2016 - 16:43 ]


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Ergens schaamde Johan zich toen hij de volgende ochtend zijn ogen opende en recht naar het plafond van een onbekende stacaravan keek. Ergens. Diep verstopt, in zijn achterhoofd. Maar die schaamte verdween als sneeuw voor de zon toen hij zich omdraaide en het slapende gezicht van Racquel kon zien. Ze was net zo mooi als ze sliep dan ze was als ze wakker was. Ze snurkte heel zachtjes, maar dat vond Johan ook wel weer schattig.
    Hij had dit nog nooit eerder gedaan en hij wist ook niet of hij het ooit nog een keer zou doen. Hij was altijd tegen one night stands geweest; hij veroordeelde niet als iemand het wel deed, maar zelf zou hij er niet aan beginnen. Maar Racquel had een bepaalde uitwerking op hem gehad die niemand ooit op hem gehad had. Ze had hem betoverd, al kon hij zijn vinger er niet op leggen waarom. Ze was beeldschoon, maar ze was niet de enige knappe meid in zijn leven geweest; toch was ze de enige die zo'n uitwerking op hem had gehad.
    Was het ook een one night stand als er meer uit voortvloeide? Wat hem betrof konden ze in ieder geval een keer iets met z'n tweeën doen, om te kijken of haar persoonlijkheid net zo leuk was als haar verschijning. Hij draaide zich om, zodat hij op zijn zij lag, en keek naar haar. Hij wist dat hij dit lang vol zou gaan houden en hij voelde zich een beetje nerveus bij het idee dat ze zo wakker zou worden. Hij was nu nuchter en dat maakte alles nét even wat lastiger.
    Het duurde nog zeker een kwartier voor Racquel uiteindelijk ook bewoog. Ze draaide zich om waardoor ze op haar rug lag en toen pas deed ze haar ogen op. Heel even knipperde ze en toen draaide ze haar gezicht naar hem toe. Een glimlach verscheen op haar gezicht.
    'Goedemorgen.' Ze leunde voorover om hem een kus te geven. 'Ben je al lang wakker?'
    Hij schudde zijn hoofd. 'Net iets eerder dan jij, denk ik.' Hij was al blij dat ze niet haar bed uit klom van schrik en het gevoel dat ze enorm veel spijt had van de avond ervoor; dat was een goed teken.
    Ze klom over hem heen het bed uit. Opnieuw kreeg hij de kans om haar naakte lichaam te bekijken, al durfde hij het niet te opzichtig te doen. Ze deed haar ondergoed aan en trok een jurkje over haar hoofd; daarna draaide ze zich om en keek ze hem uitdagend aan. 'Kom op, slaapkop. Ik moet zo weer aan het werk, dus je moet mijn bed uit.'
    Hij grijnsde en gooide de dekens van zich af. Terwijl hij naar de grond graaide naar zijn onderbroek, zag hij dat Racquel wel ongegeneerd naar hem keek. Hij voelde zich er een klein beetje ongemakkelijk bij, alsof ze hem keurde en wilde weten of zijn lichaam inderdaad wel zo goed was als ze de vorige avond had gedacht. Hij was altijd trots geweest op zijn lichaam en dit gevoel van schaamte was nieuw voor hem.
    Toen ook hij zich weer had aangekleed, ging hij voor haar staan. Ze pakte zijn hand en leunde naar voren om hem een kus te geven.
    'Ik heb een hele leuke avond gehad,' zei ze. 'Bedankt daarvoor!'
    Hij grijnsde. 'Ik ook...' Ze kusten elkaar nog een keer. 'Moet je vandaag lang werken?'
    'Tot het avondeten, vandaag ben ik vroeg klaar.'
    'Heb je misschien zin om dan met mij een hapje te eten? Of - nou ja, als je al eetplannen hebt...' Hij haalde zijn schouders op. 'Misschien dat we dan vanavond ergens een drankje kunnen doen?'
    Ze bleef even stil. De glimlach op haar gezicht bleef, al leek hij iets geforceerder. 'Luister, ik heb een hele leuke avond gehad en ik vind je echt een hele knappe, leuke jongen.'
    Hij slikte. Dit klonk alsof er een grote "maar" aan zat te komen.
    Die volgde inderdaad. 'Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik niet heel veel behoefte heb aan vastigheid of zo. Ik heb een leuke avond gehad, jij hebt een leuke avond gehad. Laten we het daar maar bij laten. Ten slotte blijf je hier maar een paar weken.'
    Het voelde alsof ze zijn hart vastgreep en keihard op de grond gooide. Hij wist dat het had gekund; hij had er rekening mee gehouden. Maar ze had hem vanochtend weer gekust, maar toch wilde ze het niet eens proberen!
    'Maar die paar weken kunnen we het best leuk hebben.' Hij forceerde een ondeugende grijns en deed zijn best om zijn stem niet te laten trillen. Waarom voelde hij zich zo? Natuurlijk had hij geen verwachtingen moeten hebben...
    Ze schudde vrijwel direct haar hoofd. 'Nee, dan wordt het afscheid alleen maar moeilijker als je wel vertrekt.' Ze drukte een kus op zijn wang. 'Echt, laten we het hier maar bij laten. Ik zie je vast nog wel eens de komende weken. En anders wens ik je een hele fijne vakantie toe.'
    Na die woorden opende ze de deur van de stacaravan. Hij deed wat ze van hem verwachtte; hij liep naar buiten en achter hem zag hij de deur dichtgaan; hij draaide zich nogmaals om, maar ze was alweer weg. Alsof het haar niks kon schelen. Alsof ze er niks bij had gevoeld...


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Elsa opende de volgende ochtend haar ogen. De eerste zonnestralen waren de tent al ingekropen en ze zag haar broertje Daan verderop in de tent liggen; hij was nog diep in slaap. Stilletjes stond ze op en pakte ze haar kleren. Terwijl ze zich omkleedde reflecteerde ze op de afgelopen avond. Het was om het zo te zeggen nogal wild. Was dit hoe het vaker ging bij het kamperen? Afgezien van Daan had ze uiteindelijk geen idee waar de rest van haar familie was of met wie ze waren. Ze ging er maar vanuit dat ze de juiste beslissingen voor zichzelf gemaakt hadden. Ze had in ieder geval nog wel opgemerkt hoe Johan Helen had geweigerd, dus ze had er wel vertrouwen in. Zelf merkte ze dat ze de groep nog niet goed kende. Ze deed mee met het 'ik-heb-nog-nooit' spel, maar ze ging zeker niet zomaar skinnydippen. Ook al kende ze mensen uit de groep, er zaten nog genoeg onbekende gezichten bij. Het spel 'two truths and a lie' was vervolgens maar van korte duur. Misschien ook wel door het hele scenario dat zich in het water afspeelde. Ze deed de rits van de tent open en liep naar het toiletgebouw. Daar stapte ze onder de douche en liet ze haar gedachten wegwassen met het warme water.


    ''Laughter is timeless. Imagination has no age. And dreams are forever'' - Walt Disney

    Omdat Flynn het 's ochtends al bloedheet had, had hij al gauw besloten om op te staan en broodjes te gaan halen. Angel sliep zo vast dat ze na zeker twee van zijn pogingen om haar te wekken, nog niet reageerde. Flynn had ook wel gemerkt dat ze best wel wat gedronken had en dat vond hij toch best opmerkelijk. Ze was echter wel zo licht dat de alcohol haar meer deed dan de anderen, wist hij. Gelukkig had ze geen problemen gemaakt en ze was in haar beschonken toestand zelfs tegen hem aan gekropen op het luchtbed.
    Flynn vond het daar 's ochtends echter te heet voor en na een koele douche om het nachtelijke zweet en de verdwaalde zandkorrels van zich af te spoelen, was hij op weg gegaan om brood te halen. Ergens hoopte hij ook om Cyrith tegen het lijf te lopen. Hij was er vroeger altijd voor dag en douw uit, maar Flynn kon zich ook heel goed voorstellen dat dat nu anders was. Hopelijk had hij een beetje geslapen.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Cyrith had Lotte wel de tent horen binnengaan, maar hij had gedaan alsof hij sliep. Hij schaamde zich nog steeds voor wat er was gebeurd en hij wist dat Lotte niet nuchter was.
    De volgende ochtend wilde hij eigenlijk meteen de tent uitgaan, maar ze werd wakker toen hij zijn slaapzak openritste.
    ‘Hé.’ Ze glimlachte zwakjes en het verlangen om weg te gaan verdween op slag. Ze wreef in haar ogen en draaide zich op haar zij.
    ‘Sorry, ik wilde je niet wakker maken.’
    ‘Oh, geeft niet. Het is een wonder dat ik jou niet wakker heb gemaakt vannacht. Ik kon niks vinden.’
    Hij glimlachte. ‘Was het gisteren nog gezellig?’
    ‘Ja, jawel hoor.’ Ze ging rechtop zitten. Haar blonde haren zaten door de war en kwamen tegen het tentdoek aan. Haar slaapzak viel terug rond haar middel en liet haar nachtjapon zien. ‘Hoe voel je je? Heb je nog een beetje kunnen slapen?’
    Hij haalde zijn schouders op. ‘Ik weet het niet zo goed. Vaak heel kort, volgens mij.’
    ‘Het spijt me dat ik niet naar je toe kwam. Ik dacht dat je wel even genoeg had aan Flynn en Ilse, en dat je daarna toch wilde slapen.’
    ‘Geeft niet.’ Hij voelde de teleurstelling nog steeds, maar hij had zo vaak herinneringen zonder dat Lotte bij hem was. ‘Als je maar een leuke avond hebt gehad.’
    ‘Ja. Dat had ik.’ Ze draaide zich en kwam naast hem zitten. ‘Naar omstandigheden, natuurlijk.’
    Ze sloeg haar armen om hem heen en legde haar hoofd tegen zijn schouder. ‘Heb je vaak van die momenten? Dat je denkt dat je ze ziet?’
    De neiging was groot om het te ontkennen, zeker omdat ze tegen hem aan leunde en hij haar niet in de ogen hoefde te kijken. ‘Af en toe.’ Hij haalde diep adem. ‘Ik vind het niet erg om er met je over te praten, maar liever niet hier. Het is hier benauwd.’
    Ze draaide haar hoofd om hoog. ‘Nee, logisch. Zullen we straks een wandeling maken? Dan ga ik eerst even douchen.’
    Hij gaf haar een kus op haar slaap. ‘Ja, dat is goed.’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Met zachte, masserende bewegingen bracht Ellie de shampoo in haar zwarte haren aan. De masserende bewegingen verminderden haar zware hoofdpijn niet en ze sloot haar ogen toen ze de shampoo uitspoelde en het warme water langs haar gezicht naar beneden stroomde. Ze wilde zichzelf zo lang mogelijk opsluiten in het douchehokje, zodat ze het gesprek met Mosh nog niet aan hoefde te gaan. Wat ze hadden gedaan was stom. Heerlijk en geweldig, maar ontzettend stom. Ze waren nota bene vrienden! Zoiets kon alles verpesten in een vriendschap. Dit was ook helemaal niets voor haar. Zoiets deed ze nooit, en zeker niet met vrienden. Ellie draaide de kraan uit en wikkelde haar haren in een handdoek. Terwijl ze zich bukte om zichzelf af te drogen voelde ze steken in haar hoofd en ze kreunde zacht. Veel alcohol, skinnydippen, seks, warmte. Blijkbaar was het geen goede combinatie en zorgde het voor flinke katers. Ze kamde met trage bewegingen de klitten uit haar haren en stak het vervolgens in een rommelige knot op haar hoofd. Ze slenterde met haar toilettas onder haar arm terug naar haar tent en wilde rechtsomkeert maken toen ze Jasper en DJ voor hun tent een broodje zag eten. DJ zwaaide echter al vrolijk en wenkte haar.
    ‘El, kom even zitten!’
    Ellie twijfelde heel even, maar ging uiteindelijk toch zitten. Jasper sloeg haar met een grijns gade en Ellie wierp hem een waarschuwende blik toe. ‘Zeg maar niets.’
    ‘Niet zo fris?’ lachte hij.
    ‘Dat is een understatement,’ zuchtte Ellie, die haar handen tegen haar slapen drukte. ‘Jouw vrouw heeft mij dronken gevoerd, het is haar schuld.’
    ‘Niet waar,’ protesteerde DJ grijnzend. ‘Je hebt ze zelf opgedronken.’
    Ellie blies haar een kushandje toe en DJ bood haar een broodje aan. ‘Laat me het goedmaken. Eet gezellig mee.’
    ‘Ik heb niet echt honger. Ik denk dat alles dat ik nu in mijn mond stop er weer uit komt.’ Ze wreef met haar hand over haar buik.
    ‘Je moet wel iets eten, anders wordt het alleen maar erger. Ik spreek uit ervaring, kom op.’ Ze duwde een broodje in Ellies hand, die met tegenzin een hap nam.
    ‘Heb je ook geskinnydipt?’ vroeg DJ.
    ‘Ook?’ Ellie trok haar wenkbrauw op. ‘Jullie ook dus. Ha!’ Ze begon te lachen toen ze DJ rood zag worden. ‘Nou, jullie zijn niet de enige. Het meer lag behoorlijk vol met naakte mensen gisteravond.’ Ze schudde haar hoofd en nu was het DJs beurt om haar wenkbrauwen op te trekken.
    ‘Ik heb iets gedaan wat ik niet had moeten doen.’
    ‘Wat dan?’ vroeg DJ, die meteen bezorgd keek.
    ‘Ik heb gisteravond…’ Ellie zocht naar woorden, maar er was niet echt een perfecte woordkeuze voor wat ze te zeggen had. ‘Ik heb seks gehad met Mosh.’
    DJ verslikte zich in haar drinken en keek haar met grote ogen aan. ‘Met Mosh? Dat meen je niet?’
    ‘Ik meen het wel. Ik ben zo stom geweest Deej,’ zei Ellie wanhopig. ‘Mosh en ik zijn vrienden. Zoiets kan een vriendschap zwaar verpesten.’
    ‘Dat is volgens mij wel even je minste zorg nu,’ zei DJ, die haar drinken maar liet staan. ‘Mosh heeft toch nog steeds een relatie met Noa?’ Ze keek naar Jasper, die goed bevriend was met Mosh, die langzaam knikte.
    Ellie keek hen geschokt aan. ‘Nog steeds een relatie? Je maakt een geintje. Je maakt een geintje, toch? Jasper, zeg het.’ Ze keek hem wanhopig aan, en opnieuw schudde hij zijn hoofd.
    ‘Geen geintje,’ antwoordde hij.
    ‘Mosh zei dat – hij zei dat hij geen relatie had.’ Ellie trok haar knieën op en voelde ineens tranen in haar ogen prikken. Het was al erg genoeg dat ze seks met elkaar hadden gehad, maar Mosh was dus nog steeds samen met Noa. Hij had tegen haar gelogen.
    ‘Jullie moeten me geloven als ik zeg dat ik dit nooit had gedaan als ik dat had geweten. Ik kon altikd goed opschieten met Noa.’
    ‘Ik geloof je,’ zei DJ zacht.
    Ellie sloeg haar handen voor haar gezicht en voelde haar hoofdpijn verergeren. ‘Ik ben zo stom geweest. Hoe kan ik haar nu onder ogen komen? Moet ik iets tegen haar zeggen? Mijn excuses aanbieden? Help me.’ Ze wilde nu vast niets meer met haar te maken hebben.
    ‘Misschien moet je eerst met Mosh gaan praten?’ opperde Jasper voorzichtig.
    ‘Ja… Hem de kans geven zijn verhaal te laten doen?’ zei DJ vertwijfeld.
    ‘Misschien wel ja.’ Ellie legde haar broodje terug. Ze had nu helemaal geen trek meer. ‘Hebben jullie hem al gezien?’
    ‘Nog niet, maar misschien zijn we hem misgelopen toen we naar het bakkertje zijn geweest.’
    ‘Hmm.’ Ellie stond op en pakte haar toilettas, die ze onder haar arm nam. ‘Je hoort nog van me,’ mompelde ze, terwijl ze terugliep naar haar tent en haar spullen daar dumpte. Na een moedeloos rondje rondom het terrein kwam ze tot de conclusie dat Mosh ongetwijfeld nog zijn roes lag uit te slapen, en dat het moment nog wat langer uitgesteld moest worden. Ellie ging een beetje verslagen in het zand zitten en dacht terug aan vannacht. Ze had nooit verwacht dat de avond zo zou eindigen, maar ze had wel intens genoten van Mosh. Hij ook van haar, wist ze. Hoewel het niet erg lang had geduurd, was er wel een soort passie geweest die ze al een tijdje niet had gevoeld. Hij had dingen met haar gedaan die haar deden verlangen naar meer, maar ze wist dat dat niet meer kon. Niet met Mosh. Hij was haar vriend, en het kon al helemaal niet meer nu ze wist dat hij nog samen met Noa was.

    [ bericht aangepast op 5 sep 2016 - 19:30 ]


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Marije had nooit hoofdpijn als ze iets te veel gedronken had; bij haar ging de kater volledig in haar buik zitten. Ze lag helemaal in elkaar gedoken in haar bed, in de hoop de vreselijke steken in haar buik zoveel mogelijk te negeren. Na een tijdje besefte ze dat er niets anders opzat dan dat ze naar de wc zou moeten gaan en doordat het ook steeds warmer in haar tent werd, wist ze dat ze geen keus meer had. Ze kroop haar tent uit, negeerde alle mensen die al voor hun tent zaten en liep op een drafje naar het toilet.
    Ze bleef daar een hele tijd zitten, met aar handen in haar haren. Ze wenste dat ze niet zoveel alcohol had gedronken en sloot haar ogen. Uiteindelijk werd de buikpijn langzaam ietsje minder en durfde ze weer van de wc te komen. Ze liep terug naar haar tent om een handdoek te halen en na een korte douche voelde ze zich al net weer wat beter. Toen ze het campingveldje rondkeek, zag ze al een paar bekenden zitten, maar ze was geen ochtendmens en had daardoor niet heel veel behoefte om nu al met iedereen sociaal te doen. Ze wist dat Ilse nog in hun tent lag te slapen - hoe, dat was een groot mysterie - dus ze zou haar tent ook niet weer inkruipen. Een wandeling was de beste optie.
    Toen ze bij het strand aankwam, deed ze haar slippers uit en zette ze haar voeten in het warme zand. Ze deed een paar stappen richting het meer en bleef toen weer stilstaan. Haar blik ging over het water en ze voelde een soort rust over haar lichaam glijden. Alleen zijn was af en toe echt fijn.
    Na een paar minuten gedachteloos naar het water te hebben gestaard, besloot ze dan toch maar de wandeling te maken. Al snel kwam ze meer mensen tegen, al zat er niemand tussen die ze kende. Ze liep verder, terwijl haar gedachten langzaam weer op kwamen zetten. Gisteravond was gek geweest, al die naakte mensen, en ze had spijt dat ze het had voorgesteld, want het was lang niet zo leuk geweest als ze had verwacht. Maar goed, als ze een bucketlist had gehad, had ze skinnydippen in ieder geval kunnen afstrepen.
    Uiteindelijk kwam ze nog wat verder op het strand, waar het weer wat rustiger werd. Steeds minder mensen passeerden haar en er waren hier ook nog weinig mensen aan het zonnen; haar oog viel op iemand die met haar armen om haar knieën geslagen op het strand zag. 'Ellie?' Jeetje, wat zag zij er belabberd uit! Ze had wallen onder haar ogen, haar gezicht had weinig kleur en toen ze Marije licht geschrokken aankeek, zag Marije een blik in haar ogen die verre van vrolijk was. 'Gaat ie een beetje? Kater?' Marije ging naast haar in het zand zitten.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Een zware ja,' antwoordde Ellie. 'Herinner me eraan dat ik nooit meer zoveel drink. The day after is echt zwaar klote,' zuchtte ze.


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Marije grinnikte. 'Was het nog leuk? Ik ben vrij snel weggegaan...'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Ja, het was leuk,' antwoordde Ellie, die niet van plan was om iets over het avontuurtje van haar en Mosh te vertellen. Ze had haar hart net al uitgestort bij DJ en dat was voor nu even genoeg. 'Al denk ik dat ik volgende keer maar gewoon mijn bikini weer aantrek in zee.'


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Marije grinnikte. 'Dat doe ik ook zeker.' Zelfs in een bikini voelde ze zich nog een beetje ongemakkelijk; wat had ze in hemelsnaam gedacht? 'Is het nog laat geworden? Er hing een beetje een gekke sfeer, vond ik.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Ja, best laat, ik weet niet precies hoe laat,' antwoordde Ellie een beetje ontwijkend. Waarom stelde Marije zoveel vragen? 'Het was inderdaad een gekke avond. Maar ja, je verwacht ook niet dat al je vrienden en kennissen naakt gaan lopen zwemmen.'


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    'En zeker niet dat wij het voorgesteld hebben,' zei Marije, half geamuseerd, half opgelaten. 'Ik wist niet dat ik het in me had.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Inderdaad ja,' zei Ellie, die blij was dat ze het gesprek met Mosh even naar de achtergrond kon schuiven. 'Heb je wel een leuke avond gehad?'


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Marije haalde haar schouders op. 'Toen we eenmaal gingen skinnydippen, voelde ik me ineens best wel ongemakkelijk,' gaf ze eerlijk toe. 'Maar daarvoor was echt heel leuk. Weliswaar wat gek met dat hele Cyrith-gedoe...' Ze slikte. Dat bewees maar weer dat ze zich inderdaad aanstelde. Haar kleine kinderprobleempjes vielen in het niet bij die van hem. 'Maar uiteindelijk werd de sfeer ook daarna nog wel beter. Al ben ik wel benieuwd hoe het nu met hem gaat.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Ja, ik hoop inderdaad dat alles goed met hem gaat,' knikte Ellie. 'Het was behoorlijk heftig.'


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?