• Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

    Personages:
    Bram de Haas - Rosanne
    Darius Visser - Jeffrey
    Elin van Haspengouw Hesbaye - Alicia
    Henk van Es - Rosanne
    Ian van Dijck - Kelly
    Isa de Vries - Marjanne
    Jessica "Jess" Slager
    Jiang Chen - Rosanne
    Joris Franksen - Marjanne
    Kate Teresa Vergeest - Marieke
    Jelle van Dijck - Kelly
    Layla Caspers - Natas
    Maya van Leemhuizen - Alicia
    Mia den Hertogh - Natas
    Petronella "Petra" D'Auxy - Marjanne
    Phoebe van Longen - Rosanne
    Ramon Scheepsma - Natas
    Thomas van Hof - Anouk
    Qaasim Braam - Alicia

    Andere personages:
    Jordana "Jordy" Visser - Natas
    Taco Boersma - Alicia

    Speeltopics: 1, 2, 3, 4, 5, 6
    Praattopics: 1
    Rollentopic


    Indeling groepjes sportweek
    Groep 1
    Maya van Leemhuizen – Alicia
    Henk van Es - Rosanne
    Thomas van Hof – Anouk
    Kyra van Bakkum – Lisa
    Ramon Scheepsma - Natas
    Isa de Vries – Marjanne

    Groep 2
    Jiang Chen – Rosanne
    Bram de Haas - Rosanne
    Darius Visser – Jeffrey
    Joris Franksen - Marjanne
    Mia den Hertogh - Natas
    Jelle van Dijck - Kelly
    Elin van Haspengouw Hesbaye - Alicia

    Groep 3
    Tyler Michigan – Lisa
    Qaasim Braam – Alicia
    Ian van Dijck - Kelly
    Petronella "Petra" D'Auxy – Marjanne
    Layla Caspers – Natas
    Phoebe van Longen – Rosanne
    Kate Teresa Vergeest – Marieke

    [ bericht aangepast op 5 okt 2017 - 19:02 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Omdat Maya bezig was glazen uit de servieskast te halen liep Mia naar de deur toe, waar ze haar vriendinnen begroette en een beetje verlegen naar Ian glimlachte. Ze vond het niet erg dat hij er bij was, maar het was wel een beetje onwennig. Ze had pas tijdens het kamp voor het eerst een paar woorden met hem gewisseld en hoewel hij toen niet onaardig had gedaan, voelde ze zich nog niet echt bij hem op haar gemak. Ze vond het zelfs een beetje vreemd dat hij er was, gezien er verder alleen maar meiden waren, al vermoedde ze dat het Isa’s spontaniteit was die hem had meegesleurd.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Toen de deur open werd gedaan zag Ian Mia in de deuropening, ze glimlachte wat verlegen naar hem en hij glimlachte terug.
    "Hey, Isa had aan Maya gevraagd of ik ook mocht komen en het mocht," legde hij uit en hij keek even naar Isa naast zich. "Dus hier zijn we dan."


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Elin kon wel om die opmerking lachen en dat deed ze, hard en overdreven.
    'Nou, Thomas, de rest is er niet, omdat die saai is. Het stond in de groepsapp, dus als ze niet komen, zijn ze saai.'
    Ze dronk van haar fanta en keek de ruimte rond.
    'Waar zijn pap en mam Caspers naartoe?' Die waren al een tijdje niet in beeld geweest en het was intussen bijna etenstijd. Het werd echt wel tijd om iets te nassen te regelen en Elin kon niet kopen, zoals Layla maar al te goed wist. Niet dat ze het zou doen als ze het wel had gekund: Elin zou echt nooit voor jongens koken.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Layla haalde haar schouders op. ‘Naar mijn oma ofzo.’
    Eigenlijk wist ze best dat haar ouders naar de kerk waren en dat ze waarschijnlijk mee had gemoeten als haar vrienden er niet waren, maar dat hoefden de anderen niet te weten. Ze vonden het maar niets als Bram en Henk er waren en ze vermoedde dat haar ouders zelfs een beetje bang voor hen waren, waardoor ze zich waarschijnlijk na de dienst echt bij oma zouden gaan verschuilen.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Maya wist dat haar moeder niet blij was en waarschijnlijk zou ze daar vanavond nog wel wat over te horen krijgen als iedereen weer naar huis was. Ze begroette Ian en Isa en keek toe hoe haar moeder de trap opliep en verkondigde dat ze wel iets voor haar moesten overlaten.

    [ bericht aangepast op 24 okt 2016 - 20:21 ]


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    "Hoi mevrouw," zei Ian glimlachend tegen de moeder van Maya, toen ze naar boven liep.
    "Dank je," zei hij toen tegen Maya en keek de woonkamer rond. "Vind je het echt niet erg?"

    [ bericht aangepast op 24 okt 2016 - 20:23 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Qaasim vond het prima. Hij moest alleen de afstandsbediening van zijn zusje zien te bemachtigen. Sherida zag er echter niet uit alsof ze gauw van de bank zou vertrekken en hij had geen zin in gedoe.
    'Sher, Jordy en ik gaan CoD spelen, ja?' riep hij vanuit de keuken.
    'Dat heb ik ook wel gehoord,' antwoordde ze terug.
    Qaasim rolde met zijn ogen. 'Ga van de bank af dan.'
    Hij hoorde hoe ze van kanaal veranderde, maar er kwam verder geen antwoord. 'Gezellig.'


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    ''Jezus, jullie zijn echt botte wijven soms hé,'' sprak Thomas en nam een slok van zijn drinken. ''Gaan jullie trouwens vanavond mee naar die kroeg in het dorp?''


    Everything is illuminated by the light of our past.

    ‘Op zondag naar de kroeg?’ vroeg Layla met een vals glimlachje. ‘Zitten daar dan niet alleen eenzame, oude mannen? Die hoeven mij echt niet met mijn ogen uit te kleden, hoor.’
    Ze had het niet zo op de kroegen in hun dorp. Dan ging ze liever de stad in – maar niet op een zondagavond.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Jordy liep naar de bank toe en plofte zo hard neer dat de thee over de rand gutste en op haar broek terechtkwam, maar hij was al lang niet meer warm. Ze schopte haar schoenen uit en trok haar voeten onder zich.


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Hoe was jullie avond?' vroeg Phoebe. 'Zijn jullie bij Layla geweest?'


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    ''Nou, wees daar maar niet bang voor, niemand kleed jou met hun ogen uit,'' lachte Thomas.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Layla kopieerde zijn debiele lach. ‘Wat weet jij daar nou van. Sta jij ook al tien jaar droog?’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Kate kwam als laatste van het groepje het huis van Maya binnen. Ze hadden net hun jassen opgehangen toen ze de vraag van Phoebe hoorde.
    'Ik ben alleen naar het volleyballen gegaan. Daar werd nou niet veel gedaan.'


    ''Laughter is timeless. Imagination has no age. And dreams are forever'' - Walt Disney

    "Wij waren wel bij Layla, maar de sfeer was niet zo goed," gaf Ian eerlijk toe. "Daarom besloten we hier heen te gaan." Hij nam plek op de bank.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.