• Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

    Personages:
    Bram de Haas - Rosanne
    Darius Visser - Jeffrey
    Elin van Haspengouw Hesbaye - Alicia
    Henk van Es - Rosanne
    Ian van Dijck - Kelly
    Isa de Vries - Marjanne
    Jessica "Jess" Slager
    Jiang Chen - Rosanne
    Joris Franksen - Marjanne
    Kate Teresa Vergeest - Marieke
    Jelle van Dijck - Kelly
    Layla Caspers - Natas
    Maya van Leemhuizen - Alicia
    Mia den Hertogh - Natas
    Petronella "Petra" D'Auxy - Marjanne
    Phoebe van Longen - Rosanne
    Ramon Scheepsma - Natas
    Thomas van Hof - Anouk
    Qaasim Braam - Alicia

    Andere personages:
    Jordana "Jordy" Visser - Natas
    Taco Boersma - Alicia

    Speeltopics: 1, 2, 3, 4, 5, 6
    Praattopics: 1
    Rollentopic


    Indeling groepjes sportweek
    Groep 1
    Maya van Leemhuizen – Alicia
    Henk van Es - Rosanne
    Thomas van Hof – Anouk
    Kyra van Bakkum – Lisa
    Ramon Scheepsma - Natas
    Isa de Vries – Marjanne

    Groep 2
    Jiang Chen – Rosanne
    Bram de Haas - Rosanne
    Darius Visser – Jeffrey
    Joris Franksen - Marjanne
    Mia den Hertogh - Natas
    Jelle van Dijck - Kelly
    Elin van Haspengouw Hesbaye - Alicia

    Groep 3
    Tyler Michigan – Lisa
    Qaasim Braam – Alicia
    Ian van Dijck - Kelly
    Petronella "Petra" D'Auxy – Marjanne
    Layla Caspers – Natas
    Phoebe van Longen – Rosanne
    Kate Teresa Vergeest – Marieke

    [ bericht aangepast op 5 okt 2017 - 19:02 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    ‘En Kate,’ zei Mia vlug, toen ze zich realiseerde dat Maya haar vergeten was. Ze stuurde een appje naar alle drie de meiden.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Layla kon zich er niet echt druk om maken. Ze begreep überhaupt niet wat die gasten hier deden. ‘Hé Brammetje, gezien jouw ouders bij je onder de plak schijnen te zitten, laat ze hier dan eens wat pizza’s bezorgen?’ Ze glimlachte liefjes.


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Ik ga in ieder geval met je mee naar buiten,' mompelde Isa zacht. Ze stond op. 'Bedankt voor het drinken, Layla. Ik ga er vandoor en zie jullie morgen wel weer.' Ze zwaaide even en draaide zich toen om, met Ian in haar kielzog. Toen ze buiten kwam en de deur achter zich sloot, zag ze dat Jelle ook nog niet vertrokken was. 'Dat was heftig?' zei ze, al had ze er een vragende toon aan gegeven. Hij moest toch weten hoe Jess en Layla waren, maar hij was flink uitgevallen.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Ian volgde Isa naar buiten en keek naar zijn broer.
    "Nou sorry hoor, maar je moet niet zo over je heen laten lopen voor dat mens. Ik reageerde misschien wat heftig, maar ze komt me de strot uit." Zonder nog een woord te zeggen liep Jelle weg.
    "Nou, je reageerde wel meer dan heftig," riep Ian hem nog na en hij keek naar Isa. "Sorry van hem... hij bedoeld het niet zo. Wat ga je doen?" vroeg hij toen.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Zó raar had Jess nou ook weer niet gedaan. Natuurlijk maakte ze af en toe een een sneer of gaf ze haar een steek onder water, maar het makkelijkste was om er gewoon normaal mee om te gaan en hen gewoon niet tegen je in het harnas te jagen. Dat was soms moeilijk, maar Isa kon zich er niet per se druk om maken.
    Jelle was echter al uit het zicht verdwenen en ze haalde haar schouders op. Ze las op haar mobiel dat ze welkom was bij Mia en vroeg toen of Ian ook mee mocht komen. 'Ik ga naar Mia,' zei ze. 'Ik vraag nu of ze het erg vinden als je meegaat of dat we allemaal meidenfilms gaan kijken en je dus toch niet welkom bent - als het je leuk lijkt.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Die slavernij beperkt zich alleen in de huiselijke contreien hè,' vertrouwde Bram haar zogenaamd toe. 'Maar vertel dat maar niet verder. Zou nogal gezichtsverlies zijn, vindt je niet?'


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Teleurgesteld keek Thomas naar zijn telefoon maar probeerde het verbergen; het ging hem echt niet worden. Zijn blik richtte hij even op de tweeling die wegliep en toen naar Bram en Henk, ''hebben jullie nog peuken bij je?''


    Everything is illuminated by the light of our past.

    ‘Nou inderdaad. Dat was dus niets dan een sterk verhaal. Maar ja, niet heel verrassend.’ Layla glimlachte donker. ‘Dan moet iedereen z’n eigen pizza maar gaan dokken. Welke willen jullie? Ik bel wel even.’ Ze richtte zich tot Thomas toen ze zijn sigarettenvraag hoorde. 'Stop toch eens met roken, joh. Hoe denk je Isa anders ooit aan de haak te kunnen slaan.'

    [ bericht aangepast op 10 okt 2016 - 21:38 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Qaasim stak vrolijk zijn armen omhoog en opende de koelkast om te zien of er iets te eten was. Niet dat dat er niet was, maar hij wist niet wat.
    'Die koek is van ma, dus die mag je niet opeten,' zei Sherida toen ze even de keuken in kwam om ook thee te maken.
    'Waar heeft ze hem vandaan dan?'
    'Weet ik veel. Oom Erik of zo.'
    Qaasim haalde de in aluminium gewikkelde cake uit de koelkast. 'Er is al van gegeten.'
    Hij sneed nog twee stukken af en gaf er een aan Jordy. 'Surinaamse cake van een onbekende oom, alsjeblieft!' Omdat hij er van had gegeten, nam Sherida zelf ook maar een stukje en liep toen weer terug naar de bank. 'Maar als ma ernaar vraagt, heb jij geen stuk gehad.' Hij knipoogde naar Jordy.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    ''Ik hoef Isa helemaal niet,'' kaatste Thomas fel terug. ''Ze is raar.''


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Ian keek naar Isa.
    "He, een meidenfilm mag toch wel een jongen bevatten? Ik vind ze stiekem best leuk namelijk," zei hij en hij keek Isa aan. "Dus laten we er een meidenavondje van maken," grinnikte hij toen.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    ‘Dat doet niets af aan het feit dat je haar een lekker wijf vindt. Je kleedde haar haast met je ogen uit, man.’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Jordy nam een hap van de cake. ‘Hmm, lekker hé. Jammer dat die oom onbekend is, had graag geweten hoe hij dit maakte.’ Ze pakte wat kruimels die bij het afhappen op haar bloes waren gevallen. ‘Maar wie ligt er niet zo lekker in de klas? Wie kan ik vragen om te ruilen?’


    Every villain is a hero in his own mind.

    ''Nou, mag ik?'' Vroeg Thomas en haalde zijn schouders op, ''er zijn wel meer lekkere wijven dan alleen Isa en jij bent daar niet één van.''


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Qaasim had geen idee.
    'Je kan ook zeggen dat jouw klas een kutklas is? Het is toch waar. Of je kan met Jiang ruilen. Die wordt toch alleen maar door Bram gepest.'
    Hij had zijn cake in twee happen op en stal nog een stukje van die van Jordy.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes