MSV - Op een middelbare school (7) - Speeltopics

Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

Personages:
Bram de Haas - Rosanne
Darius Visser - Jeffrey
Elin van Haspengouw Hesbaye - Alicia
Henk van Es - Rosanne
Ian van Dijck - Kelly
Isa de Vries - Marjanne
Jessica "Jess" Slager
Jiang Chen - Rosanne
Joris Franksen - Marjanne
Kate Teresa Vergeest - Marieke
Jelle van Dijck - Kelly
Layla Caspers - Natas
Maya van Leemhuizen - Alicia
Mia den Hertogh - Natas
Petronella "Petra" D'Auxy - Marjanne
Phoebe van Longen - Rosanne
Ramon Scheepsma - Natas
Thomas van Hof - Anouk
Qaasim Braam - Alicia

Andere personages:
Jordana "Jordy" Visser - Natas
Taco Boersma - Alicia

Speeltopics: 1, 2, 3, 4, 5, 6
Praattopics: 1
Rollentopic


Indeling groepjes sportweek
Groep 1
Maya van Leemhuizen – Alicia
Henk van Es - Rosanne
Thomas van Hof – Anouk
Kyra van Bakkum – Lisa
Ramon Scheepsma - Natas
Isa de Vries – Marjanne

Groep 2
Jiang Chen – Rosanne
Bram de Haas - Rosanne
Darius Visser – Jeffrey
Joris Franksen - Marjanne
Mia den Hertogh - Natas
Jelle van Dijck - Kelly
Elin van Haspengouw Hesbaye - Alicia

Groep 3
Tyler Michigan – Lisa
Qaasim Braam – Alicia
Ian van Dijck - Kelly
Petronella "Petra" D'Auxy – Marjanne
Layla Caspers – Natas
Phoebe van Longen – Rosanne
Kate Teresa Vergeest – Marieke

[ bericht aangepast op 5 okt 2017 - 19:02 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Qaasim keek haar meelevend aan.
'Ruil van klas!'
Eigenlijk was Layla vandaag nog best sportief geweest, bedacht hij bij zichzelf, maar ja. Waarschijnlijk was dat ook wel van korte duur en zou ze de komende weken wel weer vervelend zijn.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Welnee. Volgens mij is hij pas afgestudeerd. Hij is vijfentwintig ofzo.'
Zevenentwintig, wist ze. Ze had het eens opgezocht op Facebook, maar dat ging ze hun niet vertellen.

Every villain is a hero in his own mind.

Jess schoot in de lach. 'Trek daar tien jaar vanaf.' Ze kwam overeind. 'Ik ben het er wel mee eens, verder.' Ze keek even om zich heen en haar blik viel op de tweeling en Isa, die toch echt niet binnen de groep hoorden en nog wel aanwezig waren. 'Het is hier een beetje doods.' Ze keek daarbij naar Isa, die enkel met opgetrokken wenkbrauwen terugkeek en zich daarna richtte op de tweeling.
Isa wist zelf ook niet meer zo goed wat ze hier deed. Ze was gewoon de groep gevolgd en was blij geweest toen Jelle en Ian waren binnengekomen, maar de sfeer hier beviel haar eigenlijk niet. Ze voelde er eigenlijk niet veel voor om nog veel langer te blijven en stuurde een appje naar Mia, met de vraag of die nog wat leuks deed vanmiddag. Misschien konden ze anders afspreken en iets leukers doen dan dit - praten over knappe docenten of bier drinken.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Jordy vond dat niet eens zo’n gek voorstel. Dan zat ze bij haar twee beste vrienden, en die dellen overleefde ze toch wel. ‘Ik ga het eens vragen. Er is vast wel iemand die weg wil.’

Every villain is a hero in his own mind.

Ian volgde een beetje wat er gaande was en voelde zich eigenlijk niet zo prettig in het gezelschap dat zich nu in een groepje had gevormd. Ietwat onzeker keek hij naar de grond, omdat hij zichzelf geen houding wist te geven. Vooral na de opmerking.
"Zeg meid, hou je opmerkingen eens even voor je," zei Jelle op dezelfde bitchy toon als dat Jess richting Isa had gesproken. Ian gebaarde hem dat hij zijn mond moest houden, maar hij wist dat het al te laat was.
"Ik heb niet zoveel zin meer," mompelde Ian zachtjes, maar had verwachtte niet dat iemand dit ook zou horen.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

‘Isa vraagt of we wat kunnen doen,’ zei Mia tegen Maya. Ze was er net een kwartiertje en zat op de bank, met een glas fris in haar handen. De televisie stond zacht aan, al had ze er niet veel aandacht aan besteed. ‘Misschien dat we met zijn vijven ergens kunnen koken? Niet per se hier, natuurlijk.’ Ze vroeg zich af of het thuis zou mogen, maar haar moeder had er erg gespannen uitgezien. Het was beter van niet.

[ bericht aangepast op 10 okt 2016 - 20:52 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Isa schudde haar hoofd. Ze wist niet of het een pesterige opmerking was of niet, maar het kon haar niet zoveel schelen. 'Er zijn echt veel 'Vriezen' in Nederland,' zei ze met een vriendelijke glimlach. Ze keek op haar mobiel, maar Mia had nog niet gereageerd.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Jess trok haar wenkbrauwen op. 'Zó, dat kwam ineens uit het niets,' zei ze tegen één van de tweeling, God mocht weten welke van de twee. 'Voel je je aangesproken dat het hier doods is? Want je hoeft hier niet te blijven, hoor. We verplichten je zéker niet.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Thomas rolde even zijn ogen, hij kon nog makkelijk gescout worden; toen Jess tegen Isa begon tikte hij even haar been aan en stuurde hij haar toen een appje met dat ze nog steeds naar zijn huis konden gaan omdat hij het niet in de groep wou gooien.

Everything is illuminated by the light of our past.

Jelle keek met opgetrokken wenkbrauw naar Jess.
"Ik denk dat ik hier ook niet langer wil blijven nee, vooral niet op deze manier, bitch," Jelle keek provocerend naar Jess en stond toen op.
"Weet niet wat jullie gaan doen, maar ik ben weg hier," hij had het tegen Ian en Isa en liep toen richting de buitendeur.

Ian bleef achter met Isa en keek naar haar.
"Ga je mee? Misschien kunnen we wat bij mij thuis doen, of misschien bij jou?" Vroeg hij zachtjes.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Isa had haar mobiel nog steeds in handen toen deze kort trilde. Ze keek naar het bericht en trok haar wenkbrauwen op toen ze zag dat het Thomas was, die slechts een meter van haar verwijderd was. Ze wist even niet wat ze met het berichtje moest toen ze het doorlas en reageerde toen onopvallend dat het aardig van hem was, maar dat ze er zo maar vandoor zou gaan. Als Mia zou zeggen dat ze niet kon afspreken, kon ze misschien Maya of Phoebe nog appen en anders zou ze waarschijnlijk naar huis gaan. Of vragen of Jelle of Ian nog iets wilde doen; in ieder geval zou ze hier weggaan zodra ze een leuker alternatief had.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Maya vond alles prima. Ze keek even naar haar moeder die aan de eettafel zat, maar die was Oost-Indisch doof en ze wist ook niet zeker of haar moeder ook terugkeek. Haar vader had overigens de auto mee, dus zelf zou ze niet meekunnen naar iemand anders, omdat dat in dit weer echt te ver weg was en ze niet 's avonds in het donker terug zou mogen lopen.
'Mam, mogen Isa en Phoebe en zo komen koken?' vroeg ze uiteindelijk maar. 'We ruimen alles wel weer op, hoor.'
Haar moeder aarzelde even en Maya wist wat er ging komen.
'Vind je dat nu wel zo'n goed idee? Morgen moeten jullie allemaal weer naar school en je moet ook nog in het ritme komen, dus je kunt beter van je nachtrust gebruikmaken, Maya.'
O my god, zei Maya geluidloos en ze slaakte een zucht. 'We gaan alleen eten maken en dan niks. We hebben toch geen huiswerk.'
'Dan wil ik je morgenochtend ook niet horen.'
Maya knikte en glimlachte een beetje geforceerd naar Mia, blij dat haar moeder er niet verder op doorging.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Kate vroeg zich inmiddels wel af hoe het met Isa ging bij Layla's huis. Ze was er zelf uiteindelijk vandoor gegaan, terwijl Isa enigszins tot haar verbazing had besloten er wel naartoe te gaan. Kate pakte daarom haar mobieltje en stuurde een bericht naar Isa toe.
Hoe gaat het bij Layla's huis?

''Laughter is timeless. Imagination has no age. And dreams are forever'' - Walt Disney

'Woooow!' zei Elin langzaam nadat Ian en Jelle waren opgestaan. 'Hoezo aangebrand?'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

[Alleen Jelle is opgestaan, Ian zit nog en wacht op antwoord van Isa, maar die leek haar blijkbaar niet te horen, aan de post te zien ;'D ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.