Primrose 'Pixie' Matilda York
Ravenclaw || This girl just wants to have fun || Beater || Ravenclaw Boys Dorm with Frank
Het was altijd fijn om tijd met Frank door te brengen. Hij was altijd lekker ongecompliceerd en dat was nu precies wat ik nodig had in mijn leven. Zeker nu alle drama met de meiden. Er was iets vreemds aan de gang met Marly en Mary en Roy, maar zodra Dorky of ik erover begonnen raakten ze van slag en ging het helemaal mis. Ik had al aan Sev hulp gevraagd, maar ik had me erbij neergelegd dat het gewoon niet werkte om dit vanavond op te lossen. Iedereen jaagden we alleen maar erger tegen ons in het harnas, en daar zou dit echt niet makkelijker van worden. Dorky was het daar helemaal niet mee eens, en ging tegen me tekeer, alsof ik me totaal geen zorgen maakte om mijn vrienden en een feestje belangrijker vond dan de meiden. Ik probeerde haar nog mijn kant te laten zien, maar dat wilde ze duidelijk niet. Ik stopte uiteindelijk mijn mobiel maar weg en richtte me weer op Frank. Ik grinnikte zacht en rolde met mijn ogen bij zijn woorden. "Nou, eigenlijk... Nee, ik wil altijd met je gezien worden, hoor Frank. Maak je geen zorgen." Ik drukte een kus op zijn wang en volgde hem vervolgens richting zijn dorm. Het was fijn om mijn benen even te strekken. Inmiddels zag ik al wat lagere jaars in gala-kleding rondlopen. Ik moest zo ook mijn jurk gaan aantrekken en mijn haar doen, maar eerst waren we nu op weg naar Frank's dorm. "Is goed hoor. Al is dat warrige ook best heel leuk." Ik vond het altijd leuk om met zijn krullen te spelen, zelfs al leek hij er soms een beetje gek van te worden. In Frank's dorm plofte ik op zijn bed en sloeg mijn benen over elkaar. "Dus, waar kan ik je mee helpen?" Je zou denken dat het voor jongens makkelijker was dan voor meisjes. Jongens hoefen alleen een passend pak te vinden en alles was klaar. Als je als meisje elke keer dezelfde jurk zou dragen, zou dat raar zijn. Nu had ik voor vanavond ook niet echt een baljurk, maar heel erg was dat niet, en anders had ik er nog wel een liggen. Toch voelde ik me hierin een stuk fijner dan in dat lange geval. Het gaf me zo'n bedekt gevoel, iets waar ik me nooit helemaal fijn bij voelde. Ik liet liever wat meer zien. Ik keek wat de kamer rond, terwijl ik wachtte tot Frank zijn outfit voor de avond zou showen. Daarna zou ik hem wel even laten om, om te kunnen kleden, terwijl ik hetzelfde zou doen. Alles hing voor mij al klaar, en ik hoefde maar een stuk kleding aan, maar toch had ik zo het gevoel dat make-up wat langer zou duren dan twee of drie extra kledingstukken, zelfs al zou je denken dat nu iets minder hoefde omdat ik toch een masker op had, maar mij kennende lag dat waarschijnlijk al snel ergens anders dan mijn gezicht, net als mijn jurkje waarschijnlijk... Maar mij hoorde je zeker niet klagen.
Het duurde even, terwijl Peter's date bij hem op schoot was gaan zitten, voor iemand van mijn groepje zich bij ons voegde. "H-h-hi" zei ik met een nerveus glimlachje tegen Lily, die er prachtig uitzag in haar groene jurk. Je zou bijna denken dat we onze kleding op elkaar uit hadden gezocht. Ik voelde een klopje op mijn schouder, en keek naar Peter. "Nu jou date er is, vertrek ik met die van mij. Sterkte Theo en val niet over je eigen voeten." Hij verdween met zijn meisje, waardoor ik me weer richtte op Lily. Haar complimentje deed me blozen en mijn gezicht verstoppen achter mijn haren. "D-d-dank j-j-je" mompelde ik. "J-j-je z-z-ziet er p-p-prachtig uit." zei ik zacht en oprecht. Ze zag er zeker mooi uit met haar rode haren en de groene jurk. Ik voelde haar mijn das rechttrekken en keek haar aan, maar al snel verdween ik weer in mijn zee van krullen. Ik was hier zeker niet goed in en de grappen dat ik zou sterven als ik ook maar in de buurt zou komen van sex, zou nog wel eens waar kunnen zijn ook. Ik was inderdaad een hert in de koplampen, en ik had geen idee hoe ik eruit zou komen, want dit was ik al jaren. Ik woelde wat met mijn handen door mijn haren en keek pas weer op toen Lily weer verder sprak. "G-g-geen idee. Alex z-z-zei twintig m-m-minuten g-g-geleden al d-d-dat h-h-hij b-b-bijna k-k-klaar is." Zei ik tegen haar. Nu begon het weer helemaal te dagen dat ik echt met Gwen een date had vanavond. Ja, we hadden een date met twee jongens en twee meisjes, maar een van de meisjes was Gwen, en om eerlijk te zijn werd ik daar nu al compleet gek van. Mijn handen waren aan het trillen en ik had geen idee of ik straks nog een woord kon uitbrengen. Ik wilde gewoon iedereen een geweldige avond bezorgen, en ik wist dat ik dat waarschijnlijk niet zou kunnen. Ik keek Lily aan en drukte voorzichtig een plukje rode haren uit haar gezicht achter haar oor. "Z-z-zullen w-w-we z-z-zo anders g-g-gewoon g-g-gaan? Z-z-ze k-k-komen h-h-hopelijk w-w-wel." vroeg ik aan Lily. Het duurde al best een tijdje en om eerlijk te zijn was ik heel bang letterlijk van mijn stokje zou gaan als ik nog langer zou moeten wachten. Ik was mezelf namelijk helemaal gek aan het maken, en de woorden die ik van de jongens te horen had gekregen hielpen zeker ook niet. Ik haalde nog een hand door mijn krullen, die nog altijd niet wilden doen, wat ik wilde. Een keer had Bill mijn haren gestijlt, maar dat was een nog grotere ramp geweest dan dat dit was. Ik stond daarna op en hield mijn arm naar haar uit als een heer, zoals ik van mijn vader had geleerd. Altijd hoffelijk zijn, zeker als de gelegenheid erom vraagt. Dat verdiende elke dame, en Lily zeker, want ze was een geweldige vriendin en verdiende een geweldige avond.
Ik glimlach een klein beetje als ik Regulus in mijn blikveld zie verschijnen. Hij heeft in elk geval net als in de moeite gedaan om deze facade van een happy couple op te houden. Ik haakte mijn arm in die van hem, maar legde mijn hand op zijn jasje, in plaats van zijn huid. Iedereen mocht dan wel naar ons kijken, sommige dingen gingen mij nog erg ver. "Laten we het maar doen. Het zal toch een keer moeten en om eerlijk te zijn wordt ik vrij moe van al deze ogen op ons." Ik had de hoop dat we in elk geval een deel van de priemende ogen van ons af konden schudden op het feest. Elke beweging en vooral elke misstap zou aan onzze ouders worden doorgegeven, wat waarschijnlijk nog een Howler voor het slapen gaan zou betekenen. Vanavond was de laatste avond dat we vrij hadden kunnen zijn van elkaar en van het leven wat onze ouders voor ons hadden uitgezet, maar met al deze ogen op ons gericht, was daar geen sprake meer van. Zelfs deze avond moesten we samen doorbrengen, waarna morgen de echte nachtmerrie zou beginnen: de voorbereidingen voor ons huwelijk. Iets zelf beslissen zou er sowieso niet bij zijn, en al helemaal nu niet. Het was een feest voor de families, een machtsvertoon om te laten zien hoe onze bloedlijnen werden veiliggesteld. Waarschijnlijk zouden de meeste Pureblood families er wel zijn, of in elk geval in delen. Toch zou mijn tweelingzus en zijn broer er niet zijn. Nu lag Sirius ons beiden niet goed, maar ik had Mavi er, ondanks het verraad, toch graag bij gehad. Het was nu eenmaal niet anders. Met een zucht zette ik een stap richting de grote hal en liet me verder door hem leiden. Uiteindelijk eindigden we bij de bar, waar je eten en drinken kon bestellen. Ik had eigenlijk nergens zin in, met een grote krop van tegenzin die zich in mijn keel had gesetteld, en daar met geen mogelijkheid uit wilde. Ik keek naar mijn date en zuchtte zacht. "Wat wil jij hebben?" Ik wilde niet te veel drinken, gewoon om voorvallen zoals na de wedstrijd te voorkomen, maar ik ging hem zeker niet tegenhouden. Dan zou dit feest in elk geval voor een van ons dragelijk zijn. Daarbij zou dan hij degene zijn die als eerste niet trouw blijft, en dan had ik genoeg excuses om zelf ook op pad te gaan.
Zodra wij ons bij Roza en Nova voegen, en Nova klaar is met haar begroeting, bespringt Roza mijn vriendje. We keken elkaar even aan, voor we allebei in lachen uitbarstten, waardoor Benji het lastig kreeg om Roza nog omhoog te houden. Gelukkig hoef hij het niet te lang vol te houden, al moet ik wel weer lippenstift van zijn wang vegen. Ik sloeg mijn armen daarna om Roza heen, en zo deelden wij de glitters waar we allemaal helemaal van onder zaten. Nu had ik niets tegen glitter, maar het kwam overal te zitten, en met overal bedoelde ik ook echt OVERAL. Ik grinnikte en knikte bij Nova's woorden, terwijl Benji op een van de stoelen tegenover de dames ging zitten, en ik vrolijk op zijn schoot kroop. Dit had ik al zo lang niet gedaan, dat het me echt niet uitmaakte wie me nu zag. Ik had hem gemist en wie dat niet vond kunnen, kon er lekker in stikken. Roza hing tegen Nova aan en ik tegen Benji, alsof we al de hele avond hadden gedanst, terwijl de avond pas net was begonnen. Ik draaide me naar mijn vriendje en gaf hem een lange glitterige kus op zijn lippen. Het was zo fijn om weer samen te zijn. "Luke! Mo beoir!*" piepte hij, waardoor ik met een scheve grijns terugtrok. Hij kon zijn lach ook niet inhouden, ondanks dat hij zijn bier bijna over ons beiden heen had gekiepert. "Zal ik eten voor ons vieren halen? Gewoon een boel van alles?" Ik had veel trek, en ik kon niet geloven dat de dames dat niet waren, wat ze ook zeiden. Als we thuis gingen drinken, eindigden we meestal in de kebabzaak of de afhaal-Indier. Nu konden we bier drinken met geweldig eten, al was er niets beter dan dat van mijn moeder. Ik kroop van Benji's schoot af en drukte nog een kusje op zijn lippen, wachtend op het antwoord van de meiden. Mijn maag gromde in elk geval, en de rest van het bier, wat ik nu binnen goot, hielp daar weinig tegen. Dat was wel een nadeel, of eigenlijk een voordeel, van een Hufflepuff zijn: Je zat recht naast de keuken. Ik wist dus precies wat er gemaakt was, en ik kon niet wachten om ervan te eten. Een avond, waarvan ik hoopte dat we deze avond goed konden afsluiten, dit verschrikkelijke jaar goed konden afsluiten met de mensen om wie ik het meest gaf: Benji, Roza, en de additie tot onze vreemde familie Nova.
*Luke! Mijn bier!
Bowties were never Cooler
