[RPG • 0] Experium || 09 - Speeltopics

It's never gonna happen, Guys.

Agami

      Dat geheim, dat hij met niemand kon delen. "Dat moet moeilijk geweest zijn," zei Agami meelevend. Ze wreef even zacht over de bovenkant van zijn rug. "Als je wil, kan je het altijd nog aan mij vertellen, hè? Twee weten meer dan één. Neem je tijd. Ik kan best geduldig zijn en ik beloof niet stiekem in de toekomst te spieken." Dat laatste was als grapje bedoeld en ze hoopte maar dat hij erom kon lachen. Ze had het idee dat dit hét moment was om hem een beetje moed in te praten, want hij had per slot van rekening nog de hele avond met het drakenwijf te gaan.
      Dat vond ze toch een mooie bijnaam voor Dezi.

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

to snel

[ bericht aangepast op 28 maart 2020 - 20:58 ]

It's never gonna happen, Guys.

Fayr

      Fayr keek even kort naar Romeo. "Ik wil wel een glas water," zei ze toen. Misschien dat dat haar genoeg zou kalmeren dat ze weer verder kon gaan met haar date. Die tot nu toe wel heel goed verliep. "Wil jij ook wat drinken?" vroeg ze aan hem.

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Romeo

"Doe mij maar een fris, cola of zoiets." Vienna knikte op zijn verzoek, die nu met haar date wegzweefde in de richting van de bar. Even keek hij haar met opgetrokken wenkbrauw achterna. Juist ja, dat was ook zo. Vienna had af en toe haar vliegbuien. Hij schudde de gedachte aan het weglopende meisje weg en keek naar zijn date naast hem. "Fijn te horen dat het goed gaat met je zus. Kunnen we er iets aan doen om de druk van je gave weg te halen? Ik weet natuurlijk niet wat je gave is, maar misschien kan ik helpen," zei hij nonchalant.

It's never gonna happen, Guys.

Fayr

      Fayr schudde haar hoofd. "Als het andersom was geweest, dan had ik wel wat ideetjes gehad. Maar ik ben ik en teveel van mijn gave... moet maar gradueel verdwijnen ofzo." Ze haalde haar schouders op. "Maar lief dat je het aanbiedt."
      Hield ze nu bewust haar gave zelf voor hem achter? Misschien. Het voelde ergens niet helemaal eerlijk dat ze hem niet met die informatie vertrouwde, maar hij begreep het vast. Ze zaten midden in de Zuivering, iedereen was wat achterdochtig nu.

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Romeo

Even keek hij haar peilend aan. Ze leek hem bewust niet haar gave te vertellen. Al zou dat geen groot probleem hoeven zijn. Hij hoefde maar naar Maaya te lopen en te vragen en dan wist hij wat het meisje kon. Toch was het leuker om van het meisje zelf te horen. "Laat me raden," zei hij met een lachje. "Ik ben een Rhino en ik ben de concurrentie, dus het is maar beter dat ik zo weinig mogelijk van je gave weet." Hij gunde haar een grote glimlach. "Ik snap het, wie weet op een dag dat je me meer vertrouwt." Hij schonk en meisje een knipoog. Hij keek even rond of hij Max ergens rond zag lopen. Sinds Zebediah van school was gegaan was Romeo vrij alleen geweest, het waren altijd Zeb en hij die samen op pad waren geweest. De enige vriend die hij nog onder de Rhino's had, was Max. "Misschien kan ik je straks wel voorstellen aan mijn vriend, trouwens," zei hij met een lach. Hij probeerde het onderwerp te veranderen, zodat ze daar niet te lang bij stil hoefden te staan. "Max is net als ik een Rhino en kan net als ik in stilte genieten van al het moois om ons heen."

It's never gonna happen, Guys.

Fayr

Stiekem was ze wel een beetje opgelucht dat hij het inderdaad snapte. Dat stelde haar in ieder geval alweer een stukje verder op haar gemak. Ze begon zich af te vragen waarom ze hem eigenlijk nooit eerder had gezien, of was tegengekomen.
      "Als je zo doorgaat, vast wel," zei Fayr op haar beurt weer. "Alweer iemand die ik niet ken. Je zou toch zeggen dat er helemaal niet zóveel mensen op school zitten hier, maar misschien let ik gewoon niet goed genoeg op." Fayr schudde lachend haar hoofd. "In stilte...?"

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Romeo

Romeo haalde zijn schouders op. "Er wordt niet zoveel gedaan met alle houses door elkaar heen. De school zou er beter aan doen om een bondings-toernooi te organiseren dan een zuiveringstoernooi. Dat zou veel leuker zijn geweest Plus er zitten meer mensen op school dan je denkt." Hij schonk het meisje naast hem een glimlach en hield haar blik net iets langer vast dan nodig. "Ja, in stilte. Al is met mijn eigen muziek erbij ook geweldig natuurlijk. Maar Max en ik hebben een prachtig plekje op de campus ontdekt, waar je heel mooi over het terrein kan kijken." Hij schoof iets dichterbij het meisje. "Ik kan het je wel een keertje laten zien?" zei hij zwoel.

It's never gonna happen, Guys.

Fayr

      "Dat klinkt nog eens als een goed idee," zei Fayr, die een vreedzame activiteit met de hele school een veel beter plan vond dan deze belachelijke competitie die één hele afdeling zou wegsturen. "Ja, je muziek. Gitaar, zei je toch? Vertel er nog eens iets over." Het meisje ging iets rechterop zitten en keek hem belangstellend aan. Mensen die over hun passie praatten waren altijd leuk. Die leefden helemaal op.
      Haar wangen verschoten vast naar een roze kleur nu. "Misschien wel," zei ze met een glimlach en sloeg haar ogen weer naar hem op.

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Romeo

"Ja, ik speel gitaar. Ik heb haar Julia gedoopt, want je instrument is altijd vrouwelijk. Dat zorgt ervoor dat je goed voor je instrumenten zorgt. En Romeo en Julia horen nu eenmaal samen toch?" Hij knipoogde in de richting van het meisje. Hij voelde zich onhandig zonder zijn gitaar, had het meisje naast hem graag een deuntje laten horen, maar hij moest het nu even zonder doen. "Het is een klassieke gitaar, goed voor verschillende soorten muziek. Ik hou meer van het oude genre, van country muziek tot oude rock. Het is heerlijk om soms even op je gitaar te jammen. Sinds kort zing ik er ook bij, maar ik weet nog niet geheel zeker of ik dat je oren aan wil doen." Hij grijnsde naar het meisje en zag dat haar vriendin en date terugkeerden van de bar. Vienna zette zijn glas cola voor hem neer en heel even glimlachte hij naar haar voor haar te bedanken. De jongen trok Vienna weer bij hem weg en trok Vienna verrassend genoeg bij hem op schoot, zodat ze niet wegvloog. Wacht, waren die twee een koppel? Dat had Yrla niet verteld, dat maakte het misschien wel iets lastiger. Romeo hief zijn glas op en keek naar Fayr naast hem. "Proost, op een leuke avond." Hij gaf haar een knipoog voor met zijn allen te proosten.

It's never gonna happen, Guys.

Fayr

      "Romeo en Julia, dat is inderdaad wel een mooi koppel." Ze hief haar glas en tikte hem tegen die van Romeo aan. "Op een leuke avond!"

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Yrla

Met een lach op zijn gezicht ging Yrla weer aan het voeteneind zitten. "Wel, zoals ik al zei, je hebt zowat het hele lab opgeblazen. De muren stonden nog wel overeind, maar alles was pik en pik zwart. Er stond geen tafel meer in de ruime, geen kruimeltje van wat dan ook." Fersephone slaakte een zucht bij het horen van zijn omschrijving. "Ik wou dat ik het zelf gezien had." Yrla schudde zachtjes lachend zijn hoofd. "Wel, en na de explosie ging je out en toen heb ik je hier naar je kamer gebracht." Hij zag het ongeloof op haar gezicht staan. "Jij hebt me hier gebracht?" Hij knikte als antwoord. "Dat was wel zo netjes," zei hij met een grijns. "Ik moet toch goed zorgen voor mijn partner in crime?"

It's never gonna happen, Guys.

Vienna

Ze zaten nog even aan de tafel gezellig te kletsen. Die Romeo leek zo op het eerste gezicht best aardig en hij leek ook echt oprecht interesse te tonen in Fayr. Precies op het moment dat ze haar glas leeg had, begon er een leuk nummer. "Oh Merrin, kunnen we nog een keer gaan dansen, dit lied is leuk!" Merrin salueerde op haar opdracht, wat Vienna in de lach liet schieten. Ze hield zijn schouder vast op weg naar de dansvloer, maar vlak voor ze de vloer bereikten, botste een van de oudejaars tegen haar op. Vienna verloor het contact met Merrin en ze kon niets anders te pakken krijgen. Langzaam zweefde het meisje omhoog, tot ze een paar meter boven de rond rondhing. Ze was op dit moment heel blij met twee dingen: Een, ze had een broekje onder haar jurk aangedaan en twee, ze zweefde dit keer niet op zijn kop.

It's never gonna happen, Guys.

Fersephone

"Oh en ik heb tegen je zus gezegd dat we een weddenschap hadden dat je niet de hele vuilnisbelt kon opblazen met je gave, maar dat ik zeer onder de indruk was van je krachten. Fayr moet iets gevoeld hebben toen je out was of zoiets." Dankbaar keek Fersephone de jongen tegenover haar aan, ze besefte dat ze dat dit keer ook echt was. Yrla was gelukkig te vertrouwen geweest, ze had geen verkeerde keuze gemaakt door samen met hem naar binnen te gaan. "Bedankt, Yrla," zei ze dan ook oprecht. Hij zat sneller dichterbij dan dat ze kon knipperen met haar ogen en Fersephone slaakte een gil van schrik. "Bedanken weet je dat je dat op de goede manier moet doen he?" Yrla wees met zijn vingers naar zijn lippen. Fersephone rolde met haar ogen. Dit was sowieso iets wat hij in een film had gezien en nu op haar uit wilde proberen. "Vergeet het, Yrla." Ze duwde lachend tegen zijn arm aan, die haar een grijns terug bezorgde. Met een verwaand gezicht draaide hij zich echter om en kwam van het bed af. "Lafaard," kwam er heel stellig uit. Dat liet Fersephone zich niet zeggen. Ze kon van alles zijn, maar een lafaard was ze zeker niet. Zonder er goed en wel over na te denken wat ze nu wel niet deed, trok ze Yrla aan zijn shirt weer naar beneden. Ze drukte haar lippen vol overtuiging op die van de blonde jongen en verraste zichzelf ermee dat ze de zoen niet onprettig vond. Op het moment dat ze elkaar loslieten, keek ze voor heel even in zijn diepblauwe ogen. "Noem me nooit meer een lafaard, Yrla," zei ze met een grijns.

It's never gonna happen, Guys.

Fayr

      "Vienna!" Fayr reikte nog een keer naar haar vriendin, maar het meisje was al buiten haar bereik. Dit was echt een onhandig moment voor Vienna om te gaan zweven, want het dak was heel heel ver weg. Fayr keek nog een keertje naar haar handen. Misschien kon ze het effect wel ongedaan maken. Met alle energie van Phone erbij. Dat had ze zelfs na al die jaren nog nooit geprobeerd.
      Fayr stond op en draaide zich om naar Romeo. Hij was best lang. Met zijn hulp kon ze er vast bij. "Denk je dat je me hoog genoeg kan optillen dat ik haar weer naar beneden kan halen?" vroeg ze, toch ietsje dapperder dan ze zich voelde. Dat betekende wel dat hij echt heel dichtbij moest komen. Maar voor Vienna had ze dat wel over.

Three words, large enough to tip the world. I remember you.