[Rpg • 0] Experium || 10 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo Meisjes: • Maaya

Buffalo's Jongens: • Meisjes: • Kijo

Rooster

---

Speeltopic 1: Klik ^^
Speeltopic 2: Klik ^^
Speeltopic 3: Klik ^^
Speeltopic 4: Klik ^^
Speeltopic 5: Klik ^^
Speeltopic 6: Klik ^^
Speeltopic 7: Klik ^^

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 3 april 2020 - 18:44 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam kwam in zijn eentje weer terug de eetzaal in. Wat betekende dat Onyx, zoals Jester al verwachtte, helemaal niet iets had willen zeggen over de gavelessen en de jongen waarschijnlijk een beknopte samenvatting had gegeven van de gebeurtenissen die nacht. Of in ieder geval een reden waardoor Adam het aandurfde om weer terug naar de tafel te komen, zonder dat Grote Boze Onyx een oogje in het zeil zou houden.
      Wat betekende dat hij in principe ook wegkon om met Onyx te praten.
      "Ze heeft gelijk, Yrla. Wat pindakaas zou leuk zijn." Hij gaf 8102 een knipoog, stond op en liep ook de eetzaal uit.
      Buiten zat Onyx op een muurtje in de zon. Niet per se te wachten maar ook weer niet zomaar niks te doen. Eigenlijk een soort combinatie daartussen, die maar weinig mensen geloofwaardig konden neerzetten. Jester stak zijn handen in zijn zakken en ging naast hem zitten. Het einde van het grasveld in de verte was eigenlijk best interessant. Even bleef het stil.
      "We moeten praten," zei Jester uiteindelijk, die echt moeite had gedaan een zin te bedenken die minder cheesy en chick-flick-dramatisch klonk, maar niets had kunnen vinden.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx

Onyx hield Jesters blik even vast en knikte toen. Niet dat hij dat ook nodig vond, maar als Jester iets van het hart moest dan was hij toch ook weer niet te beroerd om te luisteren.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Ik vind het fucking kut dat je me bewusteloos hebt geslagen," gooide hij er toen uit. Dat was waar het om ging, waar hij zo boos om was geworden. "Ik dacht dat we een team waren. Dat ik je kon vertrouwen, weetjewel. En dat sloeg je toen -nogal letterlijk- aan diggelen, alsof het je geen flikker uitmaakte wat ik ervan dacht." Jester staarde naar zijn handen. "Jij bepaalde wat ik ging doen- namelijk niets. Ik weet het," zei hij meteen, voordat Onyx dat kon, "dat klinkt fucking hypocriet want dat is ongeveer de exacte beschrijving van mijn gave.
      "Punt is alleen, dat ik mijn gave nooit op jou gebruik. Ik heb je nooit je vrije wil afgenomen. Misschien af en toe om je te pesten, net zoals jij prima in staat was me half over tafel te trekken om me te zoenen, toen in de eetzaal. Dat was oké, weet je." Jester slikte. "Dit niet." Nu keek hij wel opzij. "En het meest kutte is nog wel dat je wist dat je het kon doen en het daarom maar gewoon deed. Want dat leek jou de beste oplossing."
      Dat was het wel ongeveer. Jester haalde een hand door zijn haren en ging wat rechterop zitten. "En hé," zei hij, met een humorloze lach, "misschien overschat ik gewoon enorm hoe onze vriendschap eruit ziet. Dat kan." Hij viel stil. "Maar in dat geval zou ik het graag weten."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx

‘Ik snap heus wel dat je het niet leuk vond,’ antwoordde Onyx – en dat was waar. Andersom zou hij ook woest zijn geweest. Woester, waarschijnlijk. ‘Maar hier was geen gulden middenweg,’ antwoordde hij. ‘Ik mocht haar van jou niets aandoen, want ze is mijn afdelingsgenoot. En ik wilde haar wel wat aandoen. Man ik móést haar wat aandoen, zorgen dat ze dit niet nog eens zou flikken. Het was jij je zin of ik mijn zin en ik deed wat het beste was voor de jongen.’ Hij keek Jester aan. ‘Ik zie ons nog steeds als een team, met allebei onze eigen skills. Wraak nemen en zorgen dat iets zich niet herhaalt zijn de mijne. En daarbij werk ik het best alleen, want jij kan je emoties niet uitzetten en doen wat je moet doen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Precies, dat kan ik niet. Da's zelfs een van de redenen dat we zo goed kunnen samenwerken, we houden elkaar in balans. Daarom- kijk, ik ben echt niet te beroerd om toe te geven dat je soms gelijk hebt, hoe stom ik het ook vind. Als we het hier gisteren over hadden gehad, dan waren we er vast ook heel snel achtergekomen dat die gulden middenweg inderdaad niet bestond." Jester haalde zijn schouders op.
      "Zelfs nu heb ik nog geen waterdicht plan verzonnen waar ik het wel mee eens zou zijn," mompelde hij. "En dan had ik het nog steeds niet leuk gevonden, of goed, of verstandig, maar dan hadden we er in ieder geval over nagedacht. De beslissing samen kunnen maken. In plaats van..." verdorie zeg, dit klonk als een als een kattend oud getrouwd stel. "In plaats van dat jij rogue gaat en het risico loopt iets over het hoofd te zien wat ons in de problemen brengt."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Merrin

Merrin voelde zich ongemakkelijk bij het aangezicht van Dezi. De gil van die nacht spookte door zijn hoofd heen en hij voelde de kleur uit zijn gezicht wegtrekken bij het aangezicht van Dezi. Wat ze Adam had aangedaan was zeker zeer ernstig, maar dit was ook niet voor de poes. Toen hij Adam zag weglopen met Onyx, voelde hij zich nog ongemakkelijker. Hij was zo afgeleid geweest door Dezi haar litteken dat hij niet op zijn vriend gelet had, en meteen sloeg hij zich inwendig voor zijn kop. Dat hij alleen terugkwam, vond hij dan wel weer gedurfd! Op het moment dat Adam naast hem ging zitten, deed Merrin stiekem zijn hand onder de tafel door en legde hem op het been van Adam. Hij wreef zachtjes met zijn duim over Adam zijn been heen en bewonderde hem om de lef die hij toonde door hier terug te komen. Had hij echter die lef alleen maar wat eerder laten zien...

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx

'Zelfs als ik je overgehaald had, had je volgehouden dat je erbij zou willen blijven. En dat wilde ik niet.' Om de een of andere reden slaagde hij er niet in om Jester nog langer te blijven aankijken. 'Dat wil ik nog steeds niet. De volgende keer ook niet, mocht het ooit weer nodig zijn. We hadden dingen kunnen bespreken en daarna had jij op de gang kunnen blijven staan, maar dat wilde je hoe dan ook niet.' Er viel even een stilte, daarna keek hij Jester weer aan. 'Zeg eens eerlijk. Denk je echt dat je me ooit alleen naar binnen had laten gaan?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Daar had hij niet meteen een antwoord op. "Waarom wil je niet dat ik erbij zou zijn?" vroeg hij, om tijd te winnen. Jester keek weer naar zijn handen en begon systematisch zijn nagelriemen terug te duwen. Had hij best vaker mogen doen.
      Zou hij Onyx alleen naar binnen hebben laten gaan? Beide scenario's leken hem akelig op zichzelf en Onyx had gelijk dat Jester het er moeilijk mee zou hebben. Maar de reden dat hij erbij zou willen zijn, had er niets mee te maken dat hij Onyx in de gaten wilde houden. Dat had best gekund en Onyx was nou niet de beste met zelfbeheersing, maar daarvoor zou hij niet mee gegaan zijn.
      Jester slaakte een zucht en liet zijn handen maar weer met rust. "Samen uit, samen thuis, kerel. Dat betekent de leuke en de niet zo leuke dingen. Dus in eerste instantie; nee. Ik denk het niet." Jester keek opzij. "Tenzij je er een goede reden voor zou hebben. Een betere dan dat mijn tere hartje dat niet aan zou kunnen- hoe waar dat ook mag wezen. Ik zou je niet alleen laten omdat ik je vriend ben. En als vriend zou ik je ook vertrouwen als je niet wilde dat ik meekwam."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam

Toen hij Michiels hand op zijn been voelde en zich er maar al te bewust van was dat dat niet was wat Yrla en Dezi van hem wilden, voelde hij een vlaag opstandigheid in zich opkomen. Uit het zicht van de twee legde hij zijn hand over die van zijn vriend en kneep er zachtjes in. Hij vond het fijn om zijn hand vast te houden, het voelde helemaal niet verkeerd... Hij keek zijn vriend even aan en voelde een blos op zijn wangen komen. Vond hij dit raar? Hij leek niet verschrikt, leek niet te walgen...
      Vluchtig keek hij naar de overzijde van de tafel. Zijn maag drukte zich samen toen hij Dezi's starende blik opving. Haar vingers gleden langzaam over de schubben van het dier dat naast haar zat.
      'Denk maar niet dat ik me door Onyx laat afschrikken,' klonk opeens haar stem in zijn hoofd. Als je ook maar íéts zegt over ons contact, dan zorg ik dat niet alleen jouw naam bij de schooldirectie belandt, maar ook dat van je vriendje. Nadat ik hem natuurlijk eens lekker onder handen heb genomen. Je bent niet de enige die dat lichaam graag ontmaagdt.
      Als verstijfd staarde Adam vooruit. Op haar voorhoofd had zich een rij blauwe schubben afgetekend. Hoe - hoe kon dit? Hoe kon ze in zijn hoofd praten? Hij blikte om zich heen, maar niemand anders leek haar te horen.
      'Nou, ga weg en verbreek je vriendschap. Deze keer voorgoed. Als ik jullie nog één keer naast elkaar zie, belanden jullie - met goedkeuring van de directie - naast elkaar in een grafkist.'
      In een reflex trok Adam zijn hand weg en schoof bij Michiel vandaan.
      'Ik... Ik kan geen vrienden meer zijn met... met...'
      Met iemand als jij.
      Hij kneep zijn ogen dicht. 'Met iemand als jij.'
      Daarna liep hij zo vlug als hij kon zonder te rennen weg. Tranen brandden in zijn ogen, maar ze leken te bevriezen voor ze konden gaan rollen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla

Hij had graag haar boze gezicht gezien, graag gezien dat ze hem terecht wees. Maar misschien was dit nog wel leuker. "Uw wens is mijn bevel, mevrouw." Yrla keerde zich om, zette zich schrap om te rennen - wat echt afschuwelijk was met deze spierpijn - en was in drie seconden weer terug met een pot pindakaas en een pak hagelslag. Hij voelde zijn spieren werken, maar alsnog kon hij de grijns niet van zijn gezicht weren. Hij ging met een been aan een kant van de bank zitten en schoof heel dicht op Agami. Hij zette de pot pindakaas vlak voor haar neus. "Je maakt het niet makkelijk voor me, mevrouw," zei hij met een pijnlijk gezicht. "Wil je.." Hij bevroor in het midden van zijn zin. Dezi kwam aanlopen met een enorme wond over haar gezicht heen. Vol ongeloof keek hij haar aan en zocht bezorgd de randen van haar gezicht af. De wond was al aan het genezen, dat was het voordeel dat Dezi had, maar het zou zeker een lelijk litteken achterlaten. Hij wilde net vragen wat er gebeurd was, toen Jester en Onyx heel luchtig een gesprek begonnen over vannacht. Hij kneep zijn ogen samen en keek even van Onyx naar Jester. Zij wisten hier meer van, dat kon niet anders.
      Toen Jester een luchtige opmerking maakte over pindakaas, wierp hij hem een woeste blik toe. "Ik gooi pindakaas naar je hoofd," mompelde hij chagrijnig, Waarom moest nu precies Jester alles voor hem verpesten? 8102 deed nog ergens mee, wat hij vreemd genoeg wel geinig had gevonden. Zijn grap was een succes geweest door Onyx, maar door de tussenkomst van mister Wise Guy en Dezi, was zijn hele grap in de soep gelopen. Zijn humeur was als het weer omgeslagen en zijn vrolijke bui van eerder was als sneeuw voor de zon verdwenen. Hij greep het meisje voor hem om haar middel en sleurde haar de bank af. "Kom, we gaan je ondergoed van de lijn halen. Het is werkelijk waar een walgelijk gezicht dat je het zo voor ieders neus heb opgehangen."

---

It's never gonna happen, Guys.

Agami

      "Je hebt gelijk, Yrla. Ondergoed zo ophangen is een duidelijk gebrek aan klasse," siste Agami, die man en macht moest bijzetten om zich niet vrij te trekken uit Yrla's grip. Zo dichtbij hem zijn hoefde voor haar niet meer voor de rest van haar leven. Wat er ook voor gezorgd had dat hij zijn eigen grap niet meer leuk vond, ze zou dat niet zomaar aan zich voorbij laten gaan. Hij was de trieste figuur in dit verhaal nu, niet zij. Haar waardering voor Yrla had altijd al laag gezeten, en dook onderhand tot onder het nulpunt. "Zet me neer."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx

'Maar het gaat juist om dat hart van je...' Onyx aarzelde, gaf toen toe aan de drang om met zijn vingertoppen over Jesters hart te strijken. Hij keek zijn vriend weer aan, zonder zijn hand weg te trekken. Hun gezichten waren dichter bij elkaar dan de bedoeling was en hij vervolgde op zachte toon: 'Jouw hart is goed en ik wil dat dat zo blijft, kleintje. Toekijken hoe ik me aan mijn donkere kant overgeef, maakt jouw hart ook donkerder en dan valt de balans straks weg. Jij moet jij blijven. Niet mij worden.' Hij liet zijn hand langs Jesters nek omhoog glijden en plaatste zijn duim tegen zijn lippen toen hij wilde protesteren. 'Je weet dat ik gelijk heb en dat het je niet op een positieve manier veranderd zou hebben als je erbij was geweest. Ik zag de afschuw in je ogen toen ik die Lion onder handen nam en ik weet dat het je sindsdien nooit meer losgelaten heeft. Dat zou vannacht niet anders zijn geweest.'

[ bericht aangepast op 1 april 2020 - 11:36 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Vienna

Vienna knikte tevreden naar haar vriendin die naast haar zat. Op het moment dat Agami binnen kwam zette ze even haar oren open en schoot zachtjes in de lach, toen ze nogal onaangedaan inging op Yrla zijn grap. Dat had hij vast niet aan zien komen. "Zullen we zo lekker in de zon ons huiswerk gaan maken?" Vienna wilde absoluut niet aan huiswerk denken, maar het moest nu eenmaal gebeuren. En ze wilde het op tijd af hebben, want vanavond had ze haar date met Fox. Vienna voelde een lichte blos op haar wangen komen, toen ze dacht aan de avond ervoor. Wat er nu precies tussen hen gebeurd was, begreep ze niet echt. Maar hun gesprek had hen wel weer de goede richting in geduwd, ze hadden een date.. Vienna keek opzij naar Fayr. Zou ze het haar vertellen van de date? Was dat wel slim? Misschien niet dit keer... Ze moest een smoes verzinnen, maar wat? Net op dat moment kwam Dezi binnen lopen, waardoor Vienna afgeleid was. De wond op haar gezicht was echt afgrijselijk. En ze voelde direct een rilling over haar rug lopen. Wat als het een van de andere houses was geweest? Wat als het die Lions waren geweest? Was ze dan nog wel veilig in haar eigen bed?
      Voor Vienna echter kon vragen aan Dezi wat er gebeurd, was begon er een heel luchtig koetjes en kalfjes praatje. Vol verbazing volgde Vienna het luchtige gesprek tussen Jester, Dezi en Onyx. Heel even keek ze Fayr aan, die er zo te zien ook niets van begreep en probeerde meteen weer in te haken in de groep. Er was iets gaande, iets was er aan de hand, ze voelde het. Op het moment dat Yrla chagrijnig weg stapte, samen met 8102, had ze het niet meer. "Wat heb ik gemist vannacht?!" siste ze Fayr toe.

[ bericht aangepast op 1 april 2020 - 12:08 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Yrla

"Want anders?" vroeg hij spottend. Hij had eigenlijk het meisje oprecht willen helpen met haar ondergoed, maar nu ze zo lelijk deed opeens had hij er niet zoveel zin meer in. Hij had nergens meer zin in vandaag en hoewel zijn armen zeurden onder het gewicht van het meisje en de spierpijn liet hij absoluut niet los.

[ bericht aangepast op 1 april 2020 - 11:48 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Dat was valsspelen. De verraderlijke vlinders in zijn buik vonden echter van niet en kwamen enthousiast weer uit hun korte winterslaap om weer met honderd kilometer per uur door zijn maag te scheren. Er schoot een tinteling door zijn huid waar Onyx hem aanraakte. Alle heldere gedachten, logische conclusies en zinnige tegenargumenten vlogen acuut het raam uit en lieten Jester sprakeloos achter- en dat gebeurde niet zo vaak dus een plan van aanpak zou hij op dit moment wel kunnen waarderen. Onyx had een punt en inderdaad de goede reden waar Jester naar gevraagd had.
      "O-oké, kijk, dat is al een beter argument," zei Jester schor. Hij wilde er wat tegenin brengen. Heus. Iets over een voor allen, allen voor een, dat hij best wat kon hebben en dat Onyx dingen niet alleen hoefde te doen. Zoiets. Dat hij heus wel zichzelf kon blijven en dat er een hele hoop voor nodig was om Jester niet meer Jester te laten zijn. Waar Onyx' hem aanraakte leek zijn huid te gloeien en het was misschien geen slecht idee om het hele voorval gewoon op te lossen met een zoen-
      [/i]Bij Odin's baard, kappen nou. Attentie aan Jester, je bent met belangrijke zaken bezig, weet je nog? Persoonlijke grenzen enzo, wederzijds vertrouwen. Eerst dit uitpraten en dan kon alle hoteldebotel-tot-over-je-oren-verliefd bullshit weer.[/i]
      "Dan moet je me vertrouwen dat ik naar je zal luisteren, oké? En andersom moet ik jou kunnen vertrouwen dat je eerst luistert naar wat ik te zeggen heb en dat we de beslissing sámen maken," zei hij, met een heel wat vastere stem. "Geen rogue-missies meer." Hij bleef Onyx vastberaden aankijken en rechtte toen zijn rug. "En als je me ooit nog eens buiten westen slaat, laat ik je voor een week met bloemen in je haar als een Disneyprinses ronddansen. Begrepen?"

[ bericht aangepast op 1 april 2020 - 11:57 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.