[RPG • 100] The Shadowmarket • Speeltopic - Speeltopics

6 april 2020 - 12:34 Perseid is offline

Perseid 8184

The Shadowmarket
Rollentopic ● Praattopic ● Speeltopic

» S e t t i n g

De Schaduwmarkt is een parallelle dimensie die zich in deze wereld bevindt — maar ook weer niet. Hij is toegankelijk vanuit werkelijk elke uithoek van de aarde middels portalen, welke zich vaak op de meest onverwachte plaatsen bevinden. De verschillende entrees zijn namelijk magisch beveiligd en onthullen zich enkel aan de bovennatuurlijken onder ons. Mensen zullen deze daarom nooit vinden, mits zij de nodige hulp krijgen om door de zogenaamde glamour heen te kijken, wat uiteraard ten strengste verboden is en voor de meeste stervelingen niet goed uitpakt.

Op deze buitengewone markt stikt het van de grijze en zwarte magie: bezeten voorwerpen, kopieën van beruchte spreukenboeken, gekooide faeries, vampierbloed, cocktails die de doden weer tot leven zouden moeten wekken — maar ook een lucratieve handel in de vraag en aanbod naar dubieuze diensten behoort hier tot de dagelijkse gang van zaken.
Wezens uit alle windstreken bewandelen de eindeloze paden langs de kraampjes, één van de weinige plekken waar ze niet hoeven te verbergen wat ze zijn.

Vanuit welke doorgang je de Schaduwmarkt ook binnenkomt, het lijkt altijd nacht. Betreden is op eigen risico, evenals het kopen van de aangeboden waar, want de betaling is lang niet altijd in geld. Voor je het weet heb je tien jaar van je leven neergelegd, of je eerstgeborene. Oplichters zijn er bovendien ook te vinden.

Er is echter één nacht in de eeuw die zelfs de meest teruggetrokken figuren naar de Schaduwmarkt weet te lokken: de Nacht der aller Zielen, ookwel Zielennacht genoemd. Gedurende dit fenomeen verschijnen de meest zeldzame items, is magie ongeëvenaard sterk en lijken grenzen te vervagen.

I only know this:

P L O T «

De befaamde Zielennacht is aangebroken: stands die normaal gesproken niet bestaan schieten als paddenstoelen uit de grond, evenals de aanwezigheid van schepsels die zich doorgaans niet aan de rest van de wereld tonen. De algemene stemming op de markt is uitgelaten, onheilspellend en misschien zelfs een tikje opgewonden.

Er worden shows en demonstraties gegeven: van simpele toekomstlezingen door daadwerkelijke Zieners, tot hypnotiserende muziek, vuurspuwende heksen en levensechte draken. De gevaarlijk verslavende faeriewijn vloeit rijkelijk en vrienden en vijanden kruisen elkanders paden op zoek naar waar ze dan ook voor zijn gekomen.
Wat een bijna heilig gewaande viering had moeten worden, lijkt langzaam echter te veranderen in een decor voor catastrofe: wanneer de uitgangen stuk voor stuk in rook opgaan en de bezoekers zich realiseren dat ze gevangen zitten op een niet—aardse plek, breekt onvoorzienbare chaos uit.

Zullen sommige wezens de handen ineen slaan in een poging terug te kunnen keren? Of zullen ze op zoek gaan naar het waarom? Wie of wat is er verantwoordelijk voor de complete lock—down? Er is geen andere plaats die zoveel persoonlijke agenda's telt als de Schaduwmarkt.
Alles heeft hier een prijs.

Eén ding is duidelijk: Zielennacht is niet voorbij zolang de portalen naar huis gesloten blijven.

all magic comes with a price —

» I M P O R T A N T

→ Er zijn zo ongelooflijk veel soorten wezens: wees creatief!
→ Is er iets niet duidelijk, heb je ergens hulp bij nodig of kom je er niet uit: vooral vragen. Ik brainstorm graag mee.
→ Ik ga er vanuit dat iedereen de Q huisregels in acht neemt.
→ Wees zeker dat je de tijd hebt om mee te doen.
→ Het verhaal zal al gaande uitgediept worden, en het is de bedoeling dat we daar gezamenlijk voor gaan zorgen. Voel je vrij om ideeën en plottwists in de groep te gooien.
→ De woordenquota is 100: zorg er gewoonweg voor dat anderen genoeg hebben om mee te kunnen werken, en heb vooral respect voor elkaars werk. Ik vind kwaliteit veel belangrijker dan kwantiteit en zou het super vinden als we elkaars posts lezen, ook wanneer jouw character daar geen interactie mee heeft.
→ Zolang de aantallen gelijk worden gehouden, mag je zoveel rollen op je nemen als je aankunt. Mits er hierbij geen verwaarlozing plaatsvind.
→ Laten we er met z'n allen een interessant verhaal van maken met originele characters. (:

and in all chaos there is calculation.

R O L E S «

♀ ● Name ● Creature ● Username ● Page
♀ ● Vivianne 'Vee' Laurier ● Lycanthrope ● Noctifer ● 1.7
♀ ● Ghislaine Voss ● Half fae ● Noctifer ● 1.7
♀ ● Shiva ● Necromancer ● Cleverness ● 1.6
♀ ● Saxa Katrena Laufeyson ● Halfgodin ● Sombre ● 1.2
♀ ● ~~Nova Lynx ● Heks ● Estralita ● 1.5~~
♀ ● Vada Quintus 'Villmumon' ● Demon ● e_nnazus ● 1.5
♀ ● Sakura Yamamoto ● Kitsune ● spellcasters ● 1.7
♀ ● Blanche ● Yuki onna ● Lolicia ● 1.8

♂ ● Name ● Creature ● Username ● Page
♂ ● Nox 'Hadeon' Zion ● Demonic vessel ● Cleverness ● 1.3
♂ ● Angel ● Beschermengel ● Cleaner ● 1.2
♂ ● ~~Caelan ● Oracle ● Nulla ● 1.7~~
♂ ● Roman Ax Robbinson ● Halfgod ● Sombre ● 1.6
♂ ● Analu Kekoa ● Part giant ● Cleaner ● 1.6
♂ ● Blayze Kieran Breathnach ● Bearman ● spellcasters ● 1.7
♂ ● Douglas Hamilton ● Kelpie ● Klaus ● 1.8

Atmosphere

De markt is te betreden en verlaten door gebruik van portalen. Normaal gesproken zijn er een handjevol doorgangen verdeeld tussen de kraampjes. Het hoofdportaal (waar je vanuit de mensenwereld meestal binnenstapt) bevindt zich in het hart van de markt. Dat is een plein, een open vlakte, waar omheen de gehele markt lijkt gebouwd. Hier worden bijvoorbeeld ook vaak shows gegeven.
Het is altijd nacht op de markt. Wanneer je omhoog kijkt, zul je geen maan of sterren aantreffen. De markt is letterlijk een schaduwdimensie en dus ook niet geschikt om permanent in te leven. Tijdens de Nacht der aller Zielen, echter, is de lucht compleet anders. Dit is dan ook meteen wat menigeen naar de markt trekt.
Voor portalen geldt dat die bijna verdriedubbelen. Werelden en dimensies die normaal gesproken niet te bereiken zijn—zijn dat gedurende dit fenomeen wel. Reizen door portalen vergt wel enige kennis, die niet nodig is om de Schaduwmarkt te kunnen binnenstappen. Iedereen met een percentage aan bovenmenselijk bloed zou dit moeten lukken.

Je zou de layout van de markt als een klok kunnen zien: het hart is het midden van de klok en de verschillende paden die je kunt nemen de cijfers. Je kunt je voorstellen dat het een doolhof kan worden als je niet oppast welke kant je neemt.
De paden zelf zijn over het algemeen goed verlicht (doormiddel van kaarsen die nooit lijken op te branden of een vleugje magie). Om niet te verdwalen, verschillen de meeste 'straten' (zoals ze ook wel genoemd zouden kunnen worden) gelukkig. Er zijn echter niet alleen kraampjes overal, maar ook winkels tussenin te vinden. Hoewel er wat permanent aanbod is, verschijnen en verdwijnen stands en shops te pas en te onpas. Voor Zielennacht geldt dat het volledig staat volgebouwd met items en curiosa die normaal schaars te vinden zijn. Hoe verder je echter bij het hart vandaan dwaalt, hoe duisterder de zaakjes lijken te worden, en hoe zwarter te magie. Rondom het hart is het dan ook altijd het drukst en meest bruisend, verderweg over het algemeen wat rustiger en obscuurder.

De Schaduwmarkt wordt gehandhaafd door enkele warlocks en ancient figuren die een oogje in het zeil houden. Het geldt als neutral territory, waardoor deze zijn eigen regels en wetten kent (of juist het gebrek eraan). Het meeste wordt onderling geregeld.

De markt is een explosie aan geur, kleur en geluid. Je ziet er de meest fabelachtige figuren en krachten en kunt er zelfs levend gekooide creaties kopen.
Er worden talen in alle tongen gesproken — maar dat alles een prijs heeft is algemeen gedachtegoed.

[ bericht aangepast op 15 mei 2020 - 12:28 ]

Feel the fire, but do not succumb to it.

7 april 2020 - 23:42 Novilunium is offline

Novilunium 1529

𝔑𝔬𝔵 - ~~ℌ𝔞𝔡𝔢𝔬𝔫~~

ℑ 𝔴𝔞𝔰 𝔟𝔬𝔯𝔫 𝔴𝔦𝔱𝔥 𝔞𝔫 𝔦𝔫𝔰𝔞𝔱𝔦𝔞𝔟𝔩𝔢 𝔞𝔭𝔭𝔢𝔱𝔦𝔱𝔢 𝔣𝔬𝔯 𝔡𝔢𝔰𝔱𝔯𝔲𝔠𝔱𝔦𝔬𝔫

Demonic Vessel - Side track - Sakura

Het is enige tijd geleden dat Nox onder de mensen is geweest en hij kan dit bemerken door zijn eigen houding tegenover wat er om hem heen allemaal gebeurt. Hij had verwacht dat het druk zou zijn, zich geestelijk voorbereid op een scala aan verschillende wezens. Waarom dit in zijn gedachten enkel meer duistere entiteiten zijn geweest vraagt hij zich nu af, verwonderd door het zoveelste giechelende elfenmeisje wat langs hem heen schiet — haar lach betoverend als het tinkelen van belletjes.
Kooplui lonken hem, schreeuwen in zijn richting vanachter hun kraampjes in talen die hij niet kent, al twijfelt hij er niet aan of Hadeon zou een heel eind komen. Muziek opzwepend genoeg om zijn hart sneller te doen kloppen klinkt vanuit iedere hoek, aangevuld door het rijke gelach van eenieder die zich er aan over geeft. Het lonkt zelfs hem, al zou hij van ellende niet weten hoe hij moet dansen. Iets in de blik van een van de feeëriek ogende dames binnen de revel belooft hem echter dat het geen probleem zal zijn, al zou hij zijn hand maar uitsteken en de hare aannemen.
Hij slikt en kijkt weg, struikelt verder in zijn gekozen richting, weg van het overbevolkte plein en weg van iedereen die te dicht langs hem heen beweegt, hem bijna aanraakt in het voorbijgaan. Twee Pixies schieten zijn hoofd rakelings voorbij, het licht zo fel dat hij voor een kort moment is verblind en wanneer dit weg trekt staat er iemand voor hem, een glas in iedere hand.
"Hallo heer," speelt de zwartharige hem toe, haar glimlach iets wat niet anders dan speels genoemd kan worden en haar sproeten als een constellatie over haar gezicht. "Kan ik u wat te drinken aanbieden?''
En bijna ontsnapt hem een lach, kort en zonder vreugde, want hij is momenteel het verst verwijderd van de betiteling 'heer' als hij ooit is geweest. Daarbij spreekt ze hem aan met u, terwijl de dame in kwestie nooit veel jonger kan zijn dan hemzelf. Leeftijd, zo weet hij, is op plekken als deze echter iets onpeilbaars en hij heeft zichzelf voorgenomen alles in twijfel te trekken in de hoop zijn naïviteit te beteugelen.
"Sorry, maar ik moet een helder hoofd houden," wijst hij het aanbod zo vriendelijk mogelijk af, een wantrouwige blik werpend op de vloeistof in de glazen. Hij is geen kenner maar durft met zekerheid te zeggen dat er alcohol in zit. Normaliter zou hij zijn woorden verzachten door een tegenaanbod te doen, iets bedenken om deze weigering goed te maken. Hij voelt echter bijna hoe de tijd weg tikt, hoe zijn twee uren al zijn afgenomen met een kwartier en dat hij in die tijd nog niet veel is gevorderd. "Een andere keer misschien?"
Hij weet dat het een loze belofte is, weet dat hij hier weg is zodra hij antwoorden heeft of — in het ergste geval — voor zijn twee uur om zijn zonder die antwoorden. Toch wil hij zich iets als de heer voelen die ze in hem zag, misschien in een poging zichzelf ook voor de gek te houden.

Marrow deep, soul deep, essence deep

8 april 2020 - 8:19 Altschmerz is offline

Altschmerz 7758

Caelan

•••

∞ • Oracle • Mindwalker & Seer • @ Shadowmarket • & Nova

'Dus je bent een gedachtelezer?'
Caelan's mondhoeken krullen zichzelf omhoog — schijnbaar is de jonge heksendame minder naïef als hij voorspelde. Alsnog geeft hij geen antwoord op haar spontaan gestelde vraag, waardoor hij controle houdt over de conversatie. Caelan's geheim was hetzelfde als ieder ander — kennis is macht.
'Een helderziende wellicht?'
Hummend laat Caelan zijn mondhoeken opnieuw zakken — ietwat teleurgesteld vanwege haar zwaar radende toon. Zojuist was ze daadwerkelijk een overtuiging rondom hem op het spoor, nu was ze teruggevallen in het vermoeden. Grommend laat Caelan haar weten waar Nicholas zich momenteel bevindt — ver van hier.
'Ten eerste, heet ik Nova. Ten tweede, dacht ik toch echt dat ik op het juiste pad zat. . . Wacht—'
Caelan voelt zijn eigen fout razendsnel aankomen.
'—jij weet dus wie Nicholas is?'
Kreunend sluit Caelan zijn kijkers — wensend dat hij op zou kunnen gaan binnenin de duisternis van zijn gedachten. Waarom dachten mensen zo gemakkelijk rondom hem? Zuchtend dwingt Caelan zichzelf om haar weer aan te kijken — waardoor haar afwachtende gezichtsuitdrukking direct opvallend is.
Caelan's mondhoeken wijzen nu omlaag — zijn gezichtsuitdrukking verwrongen in een meer norse versie dan net. Ondanks dat de heks hulp nodig heeft, is hij niet van plan deze aan haar te bieden. Caelan's beleid van wederkerigheid geldt voor zichzelf — daar hebben anderen niets mee te maken.
'Als eerste ben ik meer dan een gedachtelezer of helderziende.'
Caelan buigt ietwat naar voren — waardoor zijn tatoeages boven de kraag van zijn overjas kruipen als een schaduw. Ondertussen voelt hij een nieuwe tatoeage aanbranden op zijn ribbenkast, maar hij besluit de gevoeligheid te negeren. Caelan zou zich later buigen rondom zijn eigen voorspelde toekomst — die per seconde kon veranderen.
'Als tweede ben ik geen goedkope tourgids voor kleine heksen.'
Snauwend recht Caelan zijn rug — vastberaden om weg te lopen bij de jonge wanhopige hek, haar alleen latend. Alsnog blijft hij neerbuigend op haar neerkijken, weten dat hij niet nog een persoon nodig heeft op zijn slechte zijde. Zuchtend wrijft hij met zijn hand over zijn strakke kaaklijn — nadenkend over wat hij haar kan bieden op dit moment. Uiteindelijk knikt hij slechts eens, zijn hand uitstekend met één wijsvinger uitgestoken in richting van het drukke plein. Wanneer de heks zijn richting zou volgen — zou ze Nicholas gegarandeerd vinden.
'Daarheen, Nova.'

•

8 april 2020 - 11:18 Sombre is offline

Sombre 2828

ROMAN AX

The halfgod with hot hands.
// with Vivianne //

━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━
dancing&walking // through the gates of ~~hell~~ the shadowmarket // energetic // outfit
━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━

Neuriënd haalde ik een blikje RedBull uit de koelkast, hij voelde heerlijk koud aan. Het geluid van het clipje dat los ging klonk als muziek in mijn oren. Ik zette het blikje aan mijn lippen en nam meteen een paar slokken achter elkaar, vervolgd door een boer waar ik zelf versteld van stond. Oeps. Het deuntje van Horny 98' zat de hele dag al in mijn hoofd, het enige wat ik continu hoorde was 'I'm horny horny horny tonighttt'. Het feestje van gisteren in disco stijl was een slecht idee. Met het blikje RedBull in mijn handen liep ik de hotel kamer uit naar beneden.
'My heart is ringing, so I'm singing this song for youuu. I'm hornyy, horny horny hornyy.' Zong ik zacht terwijl ik langs de balie van de lobby liep. De vrouw achter de balie keek me met opgetrokken wenkbrauwen aan, dus knipoogde ik haar kant op. Ik zag dat ze moest lachen, waardoor ik maar snel door liep, ik had geen tijd voor een flirt helaas. Buiten liep ik direct de straat uit richting de een portaal, een portaal dat zou lijden tot een duistere markt. Ik was hier zelf nog nooit geweest en ik was ook wel erg zenuwachtig. Ik zag een soort schim, dat moest het wel zijn. Voorzichtig keek ik om me heen en gleed ik door het portaal. Binnen een seconde stond ik in een compleet andere wereld. Het was er donker, er klonk luid muziek en er was geen maan of ster in de hemel te zien. Mijn mond viel kort open, maar al snel raapte ik mezelf weer bij elkaar en goot ik de rest van de RedBull achterover. Ik keek bedenkelijk naar het blikje, misschien was dit ook niet zo slim om te doen aangezien ik er vanochtend ook al 1 op had. Het blikje vloog richting een prullenbak en landde er mooi in. In de verte zag ik een naakte slanke man tegen een vrouw praten, een prachtige vrouw. Ongegeneerd bleef ik staan en staarde ik naar de dame met de donkere krullen. Ze zag er echt fantastisch uit. Ze was gekleed in zwart en leer, alsof ze zo uit een film kwam over een motor bende. Mijn ogen gleden even over het uitzicht en ik zag verder niks interessants of iets dat me bekend voor kwam, dus het was natuurlijk de enige optie voor mij om deze mooie dame aan te spreken, erg vervelend. Ik streek mijn colbert recht en liep richting de dame. Eenmaal gearriveerd keek ik haar aan, waarna ik de naakte jongeman aankeek. Hij had een glas met iets in zijn handen.
'Naaktlopen is een overtreding van de openbare orde, dat weet je?' Kwam er monotoon over mijn lippen terwijl ik het hem aankeek. Mijn armen waren over elkaar heen geslagen en ik stond licht achterover gebogen. Na een staarwedstrijd van ongeveer 6 seconden keek ik weer naar de dame.
'Goeiemiddag.' Knipoogde ik haar kant op. Ik kon aan haar houding al meteen merken dat ze hoogstwaarschijnlijk vriendelijk was, maar ook zeker niet naïef of hulpeloos, ze leek me een sterke vrouw.

- thank you for existing -

8 april 2020 - 11:56 desastreus is offline

desastreus 200

Villmumon

demon • outfit • met Blayze

“Oh nee,” hoorde Villmumon de man zeggen. Als bevroren keek ze naar de enorme rode klauw, die steeds een stukje verder de koffer uitkwam. Het was geen grap geweest. Er zat echt iets levends in!
Ze werd wakker geschud door doordat de man iets naar haar schreeuwde. Het drong niet tot haar door wat, maar het was duidelijk genoeg dat er iets vreselijk mis ging.
Ze werd pas echt bang, toen hij met razendsnelle passen op haar af beende. Ze verloor alle kracht in haar benen en zakte door haar knieën. Met haar handen boven haar hoofd dook ze ineen.
“Het spijt me!” Ze durfde hem niet aan te kijken, dus kneep ze haar ogen stevig dicht.
Even was het heel stil. Toen hoorde ze een zware plof. Geschrokken rolde ze achteruit.
Ze keek pas op, toen hij begon te praten. “Dus…” Haar mond vormde een kleine “o”, toen ze zag dat hij bovenop de koffer lag. Hij was helemaal niet van plan geweest om haar aan te vallen. “Dit is een normale situatie… Super normaal…”
Met rode wangen van schaamte stond Villmumon op. Ze maakte een sarcastisch geluidje, in de hoop dat haar ongemak hem niet was opgevallen.
“Bedankt voor de show,” ze boog diep voor de man, waardoor haar neus bijna zijn gezicht raakte, “drakentemmer.” Met samengeknepen ogen keek ze hem aan.

8 april 2020 - 12:26 IneffabIe is offline

IneffabIe 90

S A K U R A

It takes nothing to join the crowd.
It takes everything to stand A L O N E.

outfit • With Nox ---> Alone

Zelfs in de donkerste nacht deed een glas wijn Sakura goed. Braaf wachtte ze op antwoord, terwijl ze stiekem ongeduldig het wijnglas in haar linkerhand ronddraaide. De jongedame wilde niet onbeleefd zijn, maar diep in haar snakte ze naar de heerlijke drank in het glas. Geen alcohol probleem — zeker niet — Sakura had gewoon een lange reis achter de rug. Het in gezelschap zijn met magische figuren gaf haar een energierijk gevoel, toch zou ze nu het liefste rustig op haar comfortabele bank zitten. Het maakte even niet uit dat ze na vijf seconden weer zat zou zijn van niks doen en terug zou snakken naar de drukte op de markt.
"Sorry, maar ik moet een helder hoofd houden,'' zei de onbekende persoon voor haar, terwijl Sakura zijn wantrouwige blik volgde en uitkwam op het glas in haar hand. Faeriewijn zou waarschijnlijk inderdaad gevolgen hebben en bijna verloor Sakura haar eigen doel uit het oog. De haastige indruk die de jongeman maakte zou zijn eigenlijk moeten overnemen, ook al had ze geen idee waarnaartoe ze zich zou moeten haastten. Haar probleem kende geen route of oplossing. Het was een onbekende weg die was verstopt achter een dikke laag, zwarte mist. Toch had ze ineens sterk het gevoel dat ze haar tijd aan het verknoeien was. Dit was belangrijk voor haar en ze moest haar hoofd erbij houden.
"Een andere keer misschien?"
Sakura schrok wakker uit haar gedachten. In één teug dronk ze haar wijnglas leeg om het smachten te stillen, maar nog steeds te afwezig om te realiseren wat ze eigenlijk gedaan had. Gelukkig maakte alcohol niet snel indruk op haar gedrag, omdat ze wel vaker had gedronken op feestjes en partijen. ,,Ja,'' zei ze snel. ,,Ik moet ook gaan.'' Aan zijn haastige uitdrukking te zien zou dit het beste zijn voor hen allebei. Ook al had ze geen idee wat ze ging doen. Sakura gaf hem het glas wijn dat nog steeds vol was — degene die ook vanaf het eerste moment voor hem bedoelt was — en liet het lege glas achter op een willekeurige marktkraam. Sakura hield niet van lang wachten, maar snel afscheid nemen zou niet de beste indruk maken. Sakura maakte een kort handgebaar en mompelde iets tussen ''goedendag'' en ''doei'' in. ,,Ik moet ergens zijn herinner ik me net. Het spijt me, maar dit gesprek was leuk.'' Sarcastisch was haar toon, het gesprek bestond maar uit een paar zinnen, toch wilde ze hem niet beledigen. Ze had het gevoel dat ze geen tijd had om te wachten op zijn antwoord en liet haarzelf totaal van het padje verdwijnen in de menigte.
Pas een paar kraampjes verder realiseerde ze zich pas dat ze alweer geen idee had wat ze nou eigenlijk ging doen én ze had hem niet eens haar naam verteld. Hoe zouden ze elkaar nu weer ontmoeten? Gehypnotiseerd liep ze naar een kraampje met zilverwaar en gelijk verdween de hele ontmoeting naar haar achterhoofd. ,,Die ketting is prachtig meneer...''

BLAYZE
⚜ 𝖈𝖚𝖗𝖘𝖊𝖉 ⚜

⚜ ⚜ ⚜ ⚜ ⚜ ⚜ ⚜ ⚜ ⚜ ⚜ ⚜ ⚜

❝ fate lives within us;
you only have to
be brave enough to see it.❞

𝖇𝖊𝖆𝖗𝖒𝖊𝖓

• With Villmumon
De onbekende dame maakte een sarcastisch geluidje. Ze stond op uit haar in elkaar gedoken houding en ook Blayze deed een poging tot, maar dat kon niet zonder zijn pink van de koffer af te halen. Om nog een ontsnappingspoging te voorkomen bleef hij nog even half liggen op de grond, zodat hij zeker wist dat ze niet weer een verrassingsontsnapping hoefden te ontwijken. De koffer bewoog nog een paar keer, maar na een paar seconden was het stil. Maak geen slapende draken wakker...
“Bedankt voor de show,” de onbekende dame boog diep voor het gezicht van Blayze, waardoor hun neuzen bijna elkaar raakten, “drakentemmer.” Met samengeknepen ogen keek ze hem aan — iets wat Blayze diep intimiderend vond. Haar blik was onmogelijk om te ontwijken. ,,Ken je mijn shows?'' vroeg Blayze verbaasd. Het feit dat hij een entertainer was, vond hij niet nodig om geheim te houden. Hij hoefde niet perse veel publiek, maar velen zouden hem toch op het podium en daarnaast herkennen.
De positie waarin hij zat met zijn benen gaf hem kramp en het liefst stond hij op, maar toch zat hij ook vast in de blik van de jongedame. ,,Ik ben Blayze.'' Op een rustige toon sprak hij, terwijl hij langzaam het handvat van zijn koffer pakte. Om zich uit deze ongemakkelijke houding te bevrijden besloot hij op te staan, waardoor hij op de ander kon neerkijken. Hij stak zijn hand uit om haar ook omhoog te helpen. Met zijn berenkracht kon hij haar gemakkelijk recht op trekken of als een bal naar de andere kant van de markt gooien. Het tweede was verleidelijk en een goede manier om te ontsnappen, maar toch deed hij het niet. Iets aan haar gaf hem het gevoel dat hij meer over haar wou weten.

[ bericht aangepast op 8 april 2020 - 20:52 ]

My magical crystall ball tells me •´¯`•» you're full of shit «•´¯`•.

8 april 2020 - 15:03 desastreus is offline

desastreus 200

Villmumon

demon • outfit • met Blayze

"Ken je mijn shows?" vroeg de drakentemmer verrast.
Villmumon haalde haar schouders op. Ze had wel eens over hem gehoord. Alleen had ze een wat gespierder iemand verwacht, niet... Niet iemand zoals hem.
"Doet dat er wat toe?" Ze werd er opeens aan herinnerd dat ze iets zocht, toen ze vanuit haar ooghoek iets zag blinken. Zou dat het kunnen zijn?
"Ik ben Blayze," sprak de man en hij stond op, waardoor hij hoog boven haar uit torende. Hij stak zijn hand naar haar uit.
Even twijfelde ze. Met zijn lengte kon hij haar makkelijk overmeesteren, al twijfelde ze erover of hij echt sterk was. Bovendien had hij, aan de drie koffers te zien, minstens drie draken bij zich. En ze kon zijn gezichtsuitdrukking niet goed lezen. Vooral dat laatste maakte haar onzeker. Ze kon gewoon niet raden wat er in zijn hoofd omging.
Ondertussen lag aan de andere kant van de straat het glinsterende ding op haar te wachten. Ze moest er zo snel mogelijk bij zien te komen.
Ze maakte een besluit. "Ik word Villmumon genoemd." Met enigszins wat moeite verbrak ze het oogcontact. Zijn hand negerend draaide ze zich om en stak, zonder nog wat te zeggen, de straat over.

8 april 2020 - 19:32 lilyofthevalley is offline

lilyofthevalley 1005

⋄ ◊ ⋅ Nova Lynx ⋅ ◊ ⋄

Witch ━ 22 ━ Schaduwmarkt ━ Caelan ━ Outfit

Tevreden keek ze hem aan toen hij een soort kleine glimlach aan haar schonk nadat ze schijnbaar goed had geraden. Hij was dus wel een gedachtelezer. Eigenlijk hoefde ze nu niet meer te praten, toch? Nova werd plots heel enthousiast dat ze haar eigen wereld van overvloeiende sensaties in haar hoofd kon delen met iemand anders. Snel schudde ze haar hoofd toen ze besefte dat ze even vergeten was dat ze dat al kon doen, zonder dat iemand haar gedachten betrad. Haar mondhoek zakte met die van hem mee omlaag toen hij haar tweede antwoord niet goed genoeg vond. Oké duidelijk geen helderziende, want daar leek hij niet blij mee te zijn. Het leek alsof ze bij de seconde meer en meer een ergernis in zijn leven bleek te zijn. Nova keek toe hij met tegenzin kreunde en spijt begon te krijgen dat hij haar zojuist had verteld welke richting Nicholas was. Misschien was het toch echt tijd om te gaan. Alleen wilde ze niet vertrekken met het gevoel dat ze een vreemdeling had geërgerd. Nova luisterde naar hem waarbij haar ogen langzaam naar donkere lijnen boven zijn kraag verschijnen. Hoewel ze dolgraag wilde achterhalen wat ze waren wilde ze niet onbeleefd doen, dus keek ze zijn ogen in plaats daarvan aan. Een pruillip verscheen ongewild op haar lippen toen hij zijn zin eindigde met wat gesnauw. Ze kromp een klein beetje in elkaar en wist niet goed wast ze moest zeggen. Nova dacht na over zijn woorden en herhaalde ze in haar hoofd. Geen goedkope gids. De gedachtelezer had het er dus wel voor over om Nova naar haar bestemming te brengen, mits ze hem betaalde. Was dat wel een goed idee? Voor ze nog wat wist te zeggen wees hij achter haar en vrijwel meteen draaide ze om met een hoop enthousiasme. Die zakte ook weer meteen weg. Hij wees namelijk precies de tegengestelde richting in dan haar veertje dat deed. Hoewel haar betoverde veertje wel eens in de zoveel tijd fout zat, deed het toch vaak zijn taak juist. Nova keek weer twijfelend naar de jongen toe. Er waren twee mogelijke opties. Ofwel was hij iets uit zijn mouw aan het schudden om van haar af te komen en haar te misleiden, of haar veer zat verkeerd. Er was ook nog een derde optie en dat was dat degene die ze zocht zich had verplaatst. Nova moest glimlachen toen ze haar naam hoorde dit keer. Zijn ogen glinsterden meer dan dat ze van tevoren deden en Nova kon niet stoppen met staren. ‘’Ik zou letterlijk weg kunnen smelten bij het zicht van ogen als die van jou.’’ Kwam er dromerig uit haar mond, volledig buiten context. Haar ogen kleurden goud als die van hem in beide gedachten van de twee.
Toen er plots geblaf in haar oren klonk, schrok ze en keek ze kort de zesvoetige hond na dat aan een lijn zat. Nova schraapte haar keel. Back to earth, Nova. Haar twijfelgevoel borrelde weer naar boven. Ze wist niet of ze de vreemdeling dat voor haar stond kon vertrouwen. Zo naïef was ze ook niet. Het was ten slotte wel de Schaduwmarkt. Wel was ze wanhopig om Nicholas te vinden en hij mocht niet uit haar handen glippen. Wat als hij straks besloot om te vertrekken? Dat mocht ze niet laten gebeuren. Nova beet op haar lip en vroeg even af hoe de gedachtelezer wist waar Nicholas op dit moment was. Moest ze haar veer vertrouwen of de richting die net aangewezen werd volgen? Maar waar moest ze daarna heen? Als dit geen dilemma was, dan wist ze het zelf ook niet meer. Ze wilde hem ook niet langer lastigvallen, want daar leek het wel op. ‘’Ik zou je kunnen vragen wat een tourgids kost, echter zegt me iets dat dat niet gemeend was en ik beter kan verdwijnen om je niet langer lastig te vallen.’’

8 april 2020 - 19:58 KIaus is offline

KIaus 21035

Doug
25 • Kelpie • Vendor and Buyer • Close to his stall • What just happened? • Shiva

Ik had mijn spullen netjes uitgestald in mijn kleine stukje markt wat zich voordeed als een kraampje. De krakkemikkige tafel was bedenkt met een geruit kleed, waardoor mijn spullen beter opvielen, het er toch wat netjes uitzag, maar het mijn afkomst ook wel heel duidelijk maakte. Ik nam een slok whisky uit mijn veldfles en keek rond. Vandaag was geen normale markt, en dat was te voelen aan de sfeer. Alles was nog eextremer dan normaal. De vreugde was knetterende extase, de onenigheid vurige woede, en iedereen was wel gespannen, positief of negatief was om het even. De spanning was te voelen. Mensen waren hier met een doel. Ik ook, en niet enkel om mijn waren te verkopen. Ik was op zoek naar informatie en waren voor mijn eigen doeleinden. Mijn ouders waren al even overleden, maar als Kelpie heb je tijd om je wraak te plannen, daarbij had ik tot nu toe nooit echt een plan om informatie gehad waarmee ik iets kon.
Na een paar dingen te hebben verkocht, werd het even iets rustiger voor mijn kraampje, waardoor ik tijd had om te kijken wat mijn buren in de aanbieding hadden. Als Kelpie stond ik in het gebied met Fay en aanverwante wezens. Ik was een van de weinigen zonder puntige oren en met een wat ruwere charme, maar mocht het gaan regenen dan zou het wel duidelijk worden waarom ik hier stond.
Of al iemand vloeistof over me heen gooide, wat precies op het moment gebeurde dat ik een Banshee ring aan het bewonderen was. Met verbaasde ogen zo groot als wagenwielen keek ik om, terwijl vast en zeker mijn ogen volledig donker kleurden en het wier in mijn haren verscheen. Ik voelde het zelfs kriebelen in mijn nek. Deze persoon had wel geluk dat ik het was, want menig Fay was niet zo jong, onervaren, en vredelievend als ik. Voor ik had kunnen zien wie net iets over me heen had gegooid, schoten mijn ogen omlaag bij het horen van het gerinkel van metaal over de kasseien. Daar ging dus de beker. Mijn ogen schoten weer omhoog, dit keer vonden ze wel iemand. Een aantal anderen keken ook naar haar, maar toen ze doorkregen dat ik geen ruzie zocht, waren ze al snel uitgekeken. Zij daarentegen zag er niet vrolijk uit. Ik zocht snel naar degene die aan het ontvangende einde van haar furie kon staan, maar ik zag niemand. Diegene was vast weer verdwenen in de mensenmassa. "Alles okay?" vroeg ik aan de dame, mijn accent duidelijk en dik. Mijn ouders hadden me altijd gezegd dat ik fatsoenlijk moest spreken, en de warlock ook, maar dat was nooit echt over gekomen. De dame was een centimeter of 20 korter dan ik met prachtig wit haar, en ogen die je volgens mij spontaan konden doen ontbranden. Met haar wilde je echt geen ruzie hebben, met niemand hier, maar dat was een detail. "Was je drankje zo vies dat besloot er een omstander mee water te geven?" Ik probeerde de stemming wat luchtiger te maken. Iets wat kon resulteren in succes of een klap, maar die kans nam ik altijd maar voor lief, en meestal kwam het dan wel goed.

Bowties were never Cooler

9 april 2020 - 0:20 Perseid is offline

Perseid 8184

GHISLAINE
Half fae ✰ with Angel ✰ Outfit

De jonge half—fae vraagt zich terloops af of ze zo betrouwbaar oogt, of dat ze zich zorgen moet maken over een wezen dat geen angst kent voor faeries. Desondanks beantwoord ze de glimlach met verve, observerend hoe de donkere kijkers van haar nieuwgevonden metgezel over haar koopwaar glijden. Uit haar reactie kan ze opmaken dat de kristallen niet tot haar interesse behoren, of ze veinst de verwondering in haar blik, maar op de één of andere manier heeft Laine niet het gevoel dat dit iemand is die deze moeite zou nemen tegenover haar.
De lach waarmee ze haar bijna waarschuwende woorden najaagt, bevestigd die veronderstelling alleen maar meer. ‘Nee, ik geloof dat het iets ingewikkelder ligt dan dat.’ Oh, dat geloof ik graag, bedenkt ze zich, onbewogen onder de manier waarop de andere vrouw haar in zich opneemt. Niet geheel achterdochtig, maar toch op haar hoede — iets wat de witharige niet geheel ongewoon is door haar faeriebloed. De fae staan niet voor niets bekend als tricksters. Echter doet zij geen enkele moeite om haar uiterlijke weggevers te verbergen. ‘Dit is niet mijn eerste keer hier,’ zegt ze nadat ze is uitgekeken. Laine kantelt haar gezicht iets opzij, de waarheid appreciërend. Het is misschien aan haar aard te wijten dat ze nieuwsgierig is geworden naar waarvoor deze vrouw naar de markt is gekomen, en waarom de half—fae naar haar blijft kijken als deze haar aandacht op de kristallen verlegt. Ze is er nog niet volledig uit of ze zich gewoonweg aangetrokken voelt tot haar wellustige voorkomen, of dat er meer achter steekt — ook dat schuift Ghislaine graag af tot haar fae heritage. Mannen, vrouwen, wezens die het naar menselijke idealen verschrikkelijk zouden doen. . . Het maakt voor haar geen enkel verschil.
‘Prachtige kristallen, al weet ik er nog niet genoeg vanaf.’ Zo wordt ook haar al eerder gestelde vermoeden versterkt, waardoor de witharige iets voorover leunt, toeziend hoe ze bijna een steen vastpakt die je herinneringen steelt. Tot haar lichtelijke teleurstelling trekt de jonge vrouw haar hand al snel terug, hoewel niets daarvan op haar gezicht te lezen is zodra deze haar blik hervindt. Ghislaine blijft haar gadeslaan vanonder haar lichte wimpers, ongehaast met de diepe hals van haar luchtige jurk spelend.
‘De meesten zijn vooral leuk om naar te kijken,’ grijnst ze, een slok nemend terwijl ze de woorden overdenkt. Het is geen leugen, al is het ook weinig zeggende waarheid: een overgroot gedeelte van deze brokken zijn bepaald geen geluksstenen.
‘Ik heb jou hier echter nog nooit gezien?’ oppert de brunette nieuwsgierig, waardoor Laine zichzelf opnieuw tussen haar koopwaar hijst, de hand met de kelk naar haar kraampje gebarend.
‘Ik ben graag overal en nergens,’ zegt ze, wederom het grijze gebied opzoekend. Ze draait een lok om haar vinger nadat ze in haar vingers heeft geknipt, een soortgelijke kelk voor de dame sommerend uit het ogenschijnlijke niets. ‘Ik ben Ghislaine. Zie dit maar als mijn Zielennacht gift aan jou,’ ze gebaard naar de wijn, haar eigen kelk heffend. ‘Het werd tijd dat iemand Hoach op zijn plaats zette.’ Ze laat achterwege dat Laine zelf al verscheidene poging heeft gedaan om de satyr een toontje lager te laten zingen.

Feel the fire, but do not succumb to it.

9 april 2020 - 11:21 Kefe is offline

Kefe 5051

Angel

⊱ Guardian Angel ||| Fairy God~~mother~~something ||| Protector ||| Guardian Spirit ||| Al Hafathah ||| Outfit ||| @ Ghislaine’s stall w/ Ghislaine ⊰

In the body of — Vera Trust.
She is a — Harpy-Banshee hybrid.

Angel voelt hoe de ogen van de half faerie zijn handelingen volgen, iets dat hem waarschijnlijk toch terug doet trekken om het betreffende kristal aan te raken. De enige regel die ze hem ooit verteld hebben erover is hoe prachtiger het kristal, hoe krachtiger. Iets dat hij altijd maar vreemd vond, gezien schoonheid toch echt geheel selectief is in zijn ogen. Zo ziet Angel al gauw schoonheid in alles, zelfs de duistere dingen dragen schoonheid in zijn ogen. Zo kan er zonder duisternis geen licht zijn.
Bij het terugtrekken werpt Angel een korte blik op de aantrekkelijke dame, voordat deze weer richting de kristallen gaan — vooral omdat er niets te vinden is op het gezicht van de faerie, deze is eerder aan het spelen met haar witte jurk, en lijkt geen verandering in emoties te tonen om de handeling.
‘De meesten zijn vooral leuk om naar te kijken.’
Angel lacht zachtjes om die woorden, evenals de plotselinge grijns op het gezicht van de half faerie. ‘Waarschijnlijk ook veiliger om naar te kijken.’ Ondanks dat Angel er zeker van is, klinkt er toch een lichte twijfel in de stem van Vera — juist omdat hij niet de kennis heeft om te beseffen dat niet alle kristallen die de half faerie bezit zo vriendelijk zijn. Nog altijd heeft Angel geen idee dat hij zojuist bijna een kristal aan had geraakt dat al zijn herinneren zouden stelen, en dat zijn er toch aardig wat over de velen jaren heen dat hij leeft. De meesten goed, al is niet alles er even goed aan toe gegaan over de tijd.
‘Ik ben graag overal en nergens.’
Een minder simpel antwoord dat Angel gewend is van een faerie, al zijn ook die wezens natuurlijk vooruit gegaan. Niets is meer zo zwart wit als anderen zouden willen. Angel maakt het echter niet zozeer uit, die voelt zich haast aangetrokken rond alle mysterie rond de andere dame op het moment. Juist daarom dat hij de vraag stelt dat hij haar hier nog nooit gezien heeft, maar het antwoord maakt hem helaas niet slimmer over wat ze hier doet, of of ze hier vaker is geweest. Ergens geloofd hij van niet, anders kan ze dat natuurlijk gewoon uitspreken.
‘Ik ben Ghislaine. Zie dit maar als mijn Zielennacht gift aan jou.’
Angel pakt de prachtige kelk dankbaar aan, waarbij hij kort de tekens erop leest — vaker heeft hij gelezen over andere wezens die hier een of andere spreuk op plaatsen waardoor je iets kan overkomen. Met en glimlach kijkt hij dan ook naar de half Ghislaine. ‘Aangenaam, Ghislaine. Mijn naam is Angel.’ Ondanks dat hij zich natuurlijk voor kan stellen als Vera, voelt hij daar geen behoefte toe. Natuurlijk heeft Angel geen idee hoe ver het bereik gaat van het idee hoe ver zijn naam reikt, maar erg veel belangrijke dingen heeft hij niet gedaan in het verleden. En bovendien is het ook geen probleem mocht ze weten wat hij precies is. Angel neemt een slok van de heerlijke wijn, en glimlacht opnieuw direct. ‘Bedankt, het is heerlijk.’
‘Het werd tijd dat iemand Hoach op zijn plaats zette.’
Angel’s blik glijdt opnieuw over Ghislaine’s gelaatstrekken heen in een poging haar emoties te lezen, maar het blijft vooral uit. Toch grijnst Angel lichtjes, toch dankzij zijn triomph als het ware. ‘Hij zal vast en zeker niet zo erg zijn?’ Vera hoorde hij in zijn hoofd gniffelen, zelfs die weet beter en kent hem evengoed niet.‘Dat mag ik hopen althans, gezien zijn werk.’ Echter het feit dat Ghislaine de satyr kent duidt ook weer ergens op, maar hij is niet van plan zijn brein erover te breken.
‘Het spijt me overigens dat ik geen echte gift voor je heb, of je verder een koop kan bieden,’ begint Angel wat schuldig, ‘Jij biedt me hulp, heerlijke wijn... en ik vrees dat ik er maar weinig voor terug kan bieden.’ Het schuldgevoel is duidelijk hoorbaar, Angel is dan ook alles behalve goed in emoties binnenhouden, iets dat hem vaak zelfs nog naïever kan laten ogen dan hij daadwerkelijk is. Even twijfelt Angel eraan om goed te doen en haar een vial te geven van zijn engelenbloed, maar hij weet nog lang niet hoe deze dame tikt, en of ze het ten goede gaat gebruiken.

I'm your little ray of pitch black.

9 april 2020 - 11:53 Sombre is offline

Sombre 2828

outfit // grumpy // at the shadowmarket

SAXA // HALFGODDES // WITH ANALU

De man keek me gefrustreerd aan met een flinke frons op zijn voorhoofd. Wist hij niet dat je hier rimpels van kreeg? Zonde van dat mooie gezicht. Ik kon hem nog net niet horen grommen.
'Heb je ook een kracht om jezelf stil te houden? Of vind je het leuk om mensen uit de tent te lokken.' Ah, daar was het gegrom. Met de intimiderende woorden zette hij ook een stap dichterbij. Zelf bleef ik echter stilstaan, intimiteit is altijd leuk, vooral met gevaarlijke mannen.
'Je hebt geluk, want dit wordt vaak omschreven als een van mijn goede buien.' Vervolgde hij nog met een iets wat diepere stem, waar ik stiekem een rilling van over mijn rug kreeg. Niet omdat het intimiderend was, maar meer omdat ik andere woorden bij die stem kon inbeelden, intensere woorden. Bij deze gedachten dwaalde ik een beetje af, maar ik raapte mezelf al snel weer bij elkaar. Ik zag hoe zijn wolf het spul van de grond likte en maakte er een opmerking over om weer van onderwerp te veranderen. Bij deze opmerking verscheen wederom een frons op zijn gezicht.
'Misschien moet jij maar eens oppassen voor je eigen handelingen je ergens anders brengen.' Mijn ene wenkbrauw ging de lucht in bij deze opmerking. Ergens anders heen hmm? dat zou dan maar beter een leuke locatie zijn, wellicht een locatie met een bed. Ik besloot er echter maar niet op in te gaan, voordat ik straks aan mijn haren werd meegesleurd.
'Als we koffie hebben gehaald, weet je dan toevallig ook een plekje waar ik magische stenen kan krijgen? Voor energie?' De man schudt zijn hoofd bij het horen van mijn woorden, hij zal wel niet weten waar ik het gore lef vandaan haal, perfect.
'Fuck koffie, dat ten eerste. Ten tweede, lijk ik op een gids?' Nog steeds zie ik hem zijn hoofd schudden, hij is het er niet mee eens, tenminste, hij doet alsof.
'Waar heb je energie voor nodig? Heb je wilde plannen?' Vroeg hij met een uitdagende blik. 'Help me het vinden en dan kom je er achter,' zei ik dan ook met een brede grijns terug.
'Maar gezien je mij aan een drankje wil helpen, weet ik wel een goede plek,' hoorde ik hem zeggen terwijl hij zich omdraaide en een richting uit liep. 'Ja, ze hebben er ook koffie, Beanhead.' Ik schudde lachend mijn hoofd bij deze woorden en twijfelde een paar seconden om hem te volgen. Een zucht verliet mijn lippen en al snel liep ik de man achterna.
'Ik mag hopen voor je dat die koffie lekker is, want ik heb cafeïne nodig binnen nu en een half uur.'

- thank you for existing -

9 april 2020 - 11:57 IneffabIe is offline

IneffabIe 90

BLAYZE
⚜ 𝖈𝖚𝖗𝖘𝖊𝖉 ⚜

⚜ ⚜ ⚜ ⚜ ⚜ ⚜ ⚜ ⚜ ⚜ ⚜ ⚜ ⚜

❝ fate lives within us;
you only have to
be brave enough to see it.❞

𝖇𝖊𝖆𝖗𝖒𝖊𝖓

outfit • With Villmumon
"Doet dat er wat toe?" Blayze sloeg zijn ogen neer en haalde zijn schouders op. Hij hoefde niet perse publiciteit, maar het voelde fijn als iemand dezelfde interesse had als hem.
"Ik word Villmumon genoemd." Het oogcontact werd door haar kant verbroken. Zijn hulp accepteerde ze niet en hem achterlatend draaide ze zich om en stak zonder woorden de straat over. Blayze werd achtergelaten, maar zo eindigde de jongeman niet graag een gesprek. Hij had maar een paar seconden om te besluiten wat hij ging doen. Door de drukte van de markt zou hij Villmumon makkelijk uit het oog verliezen.
,,Wacht!'' Blayze pakte zijn koffer stevig en volgde haar de straat over. Na een snelle looppas stond hij weer voor haar. Nooit zou de jongeman zich met andermans zaken bemoeien, nooit, maar nu had hij eigenlijk toch niks beters te doen. ,,We moeten blijkbaar dezelfde kant op'', zei hij om zich uit de situatie te redden. ,,Ik een show om op te voeren, maar er is geen reden om te haasten.''

My magical crystall ball tells me •´¯`•» you're full of shit «•´¯`•.

9 april 2020 - 16:39 desastreus is offline

desastreus 200

Villmumon

demon • outfit • met Blayze

Villmumon snelde de straat over, in de richting waar ze de glinstering had gezien. Ze was er bijna. Kon niet missen.
Blayze riep haar iets achterna, maar ze was te druk met zoeken, om te reageren. Haar ogen gleden langs de kraampjes en stopten bij de achterste. Daar. Daar blonk iets in het zonlicht.
Plotseling stond de drakentemmer weer voor haar neus. “We moeten blijkbaar dezelfde kant op. Ik een show om op te voeren, maar er is geen reden om te haasten.”
Villmumon knikte alsof ze het begreep, maar haar gedachten waren bij het glimmende ding. Ze was eindelijk bij het achterste kraam aangekomen en bekeek alles wat er lag. Het moest hier ergens zijn. Maar ze zag niks wat leek op een tand.
Beschuldigend bekeek ze de verkoper aan. “Net lag het hier nog!” Ze tilde verschillende stukken servies op, om te kijken of het er misschien onder lag. “Ik weet het zeker!” Zonder zich druk te maken over wat de verkoper hier wel niet van zou denken, gooide ze alles door elkaar.
Wat als het er niet lag? Het gemene stemmetje in haar hoofd was ontwaakt en probeerde haar duidelijk te maken dat er een reden voor paniek was. Maar ze kon ook niet zomaar weglopen, want wat als het er wel lag?
Met trillende handen zocht ze verder. Maar hetgeen wat ze zocht bleek er niet te liggen.
Tenzij…
Maar natuurlijk! Ze kon het niet zien, omdat ze in het licht stond. Daardoor viel er een schaduw over te tafel.
Snel deed Villmumon een stap op zij. Geen verschil. Nadenkend keek ze op zij. Ze kon net een gil binnenhouden, toen ze zag dat Blayze nog steeds bij haar stond. Ze was zijn bestaan even vergeten. Achter hem kon ze de lampen zien hangen.
Ze keek hem weer aan en toverde een lach op haar gezicht. Langzaam deed ze haar zonnebril af. Haar rode ogen kwamen tevoorschijn. Zonder te knipperen, tuurde ze in zijn ogen. “Doe eens een stap opzij.”

9 april 2020 - 21:07 Perseid is offline

Perseid 8184

» Trapped

Terwijl het ontvangst nog in volle gang bezig is — komt er een abrupt einde aan de toevoer van bezoekers. In één klap zijn de portalen in alle hoeken en gaten van de markt verdwenen, een verandering die haast voelbaar lijkt. De chaos is echter het grootst bij de hoofdingang, daar waar binnen enkele seconden complete paniek uit weet te breken.
De ingang staat er nog, maar is niet meer dan een solide muur, waar wezens tevergeefse inspanningen leveren om naar hun wereld aan de andere zijde te komen. Ook vanuit andere straten komen figuren toegesneld om een poging te wagen bij de bekendste en tegelijkertijd ook sterkste doorgang, zichtbaar gebruik makend van hun magie om uit deze schaduwdemensie te kunnen verdwijnen. Niets hiervan wil echter baten.
Zo slaat de sfeer volledig om en in de koers van luttele minuten grijpen angst en woede als wildvuur om zich heen. Wie of wat is verantwoordelijk voor deze levensgevaarlijke lockdown? En misschien nog wel belangrijker dan dat: hoe komen ze nu nog van een plek af die als een tikkende tijdbom is gaan voelen?

Feel the fire, but do not succumb to it.

9 april 2020 - 21:10 Altschmerz is offline

Altschmerz 7758

Caelan

•••

∞ • Oracle • Mindwalker & Seer • @ Shadowmarket • & ~~Nova~~ > —

'Ik zou letterlijk weg kunnen smelten bij het zicht van ogen als die van jou.'
Caelan blijft haar onbeweeglijk aanstaren — de opmerkingen rondom zijn kijkers volledig negerend als een pro. Gedurende zijn tijd op aarde heeft hij veel opmerkingen gehad rondom zijn kijkers. Caelan ziet ze echter als een vloek — onlosmakelijk verbonden aan zijn krachten.
'Ik zou je kunnen vragen wat een tourgids kost. Echter zegt me iets dat het niet gemeend was en—'
Nova's woorden verdwijnen langzamerhand naar de achtergrond — Caelan's aandacht plots gericht op rondom hem. De verschuiving binnenin de atmosfeer is merkbaar, hetgeen hem zijn wenkbrauwen verbazingwekkend doet fronsen. Nova's aanwezigheid verdwijnt nu volledig — Caelan zet een aantal passen bij de jonge heks vandaan.
Caelan blijft voor enkele tellen bewegingloos staan, totdat hij plotseling het vuurwerk ziet doven binnen de lucht. Wanneer andere wezens starten speculeren — is hij al onderweg naar het hart van de Schaduwmarkt op hoog tempo. Caelan maakt gebruik van zijn ellebogen om te kunnen passeren, terwijl op andere momenten zijn natuurlijk uitstraling voldoende is om dit voor elkaar te krijgen. Vanuit zijn ooghoeken ziet hij een teleporteerder verdwijnen in schaduw — om vervolgens weer terug tevoorschijn te komen. De teleporteerder's kijkers staan verbaasd, zijn mond geopend.
Caelan voelt zijn verontrusting groeien — de tatoeage van het slot vurig brandend boven de plaats van zijn hart. Wanneer hij bij het hart is gearriveerd, blijft hij als bevroren staan. Het is chaos. Rondom hem schreeuwen wezens luid, rondrennend in een blinde radeloosheid. Caelan kijkt naar het portaal — waar een gigantische trol zijn bijl opheft. Voordat Caelan enigszins kan reageren, is de bijl neergekomen op de poort. Echter — zonder ook maar enig resultaat. De trol heft zijn bijl nogmaals omhoog. Caelan strekt zijn hand uit als reactie.
Caelan's geest wringt zich gemakkelijk binnenin de trol zijn hoofd, waarbinnen hij een simpele druk laat uitoefenen. Voordat wezens rondom de trol kunnen reageren — is het wezen bewusteloos neergevallen. Caelan stapt naar voren terwijl blikken zijn bekende postuur vinden, fluisteringen opkomend door het geschreeuw.
Oracle. Mindbreaker. Seer.
Als golven wijken de wezens gezamenlijk uit — Caelan een openstaand pad biedend hetgeen leidt naar het portaal. Halverwege zijn toch verdwijnen de gouden en witte kleur van zijn kijkers plotseling, zwart het overnemend als nacht. Wanneer hij voor het portaal stilstaande komt — strekt Caelan zijn handen uit.
Vanaf het moment waarop Caelan contact maakt met het portaal, spannen alle spieren in zijn lichaam aan — inclusief de smalle pezen in zijn nek. Wezens vlakbij zien langzaam zwarte ranken Caelan's beiden handen omvatten, duisternis. Ondertussen vecht Caelan's geest het portaal binnen — een oeroude kracht ontwarend waardoor hij meteen compleet wordt verblind. Het is allesomvattend en allesvernietigend, Caelan's handen zijn inmiddels inktzwart. Uiteindelijk weet hij zichzelf terug te trekken uit het portaal — naar achteren strompelend.
Hijgend draait Caelan zichzelf om — zijn kijkers dezelfde kleur als zijn handen. Alhoewel de chaos rondom hem opnieuw los weet te barsten, weet niets zijn gekneusde bewustzijn te bereiken. Er wervelt slechts één gedachte binnenin hem — we zitten vast.

I have seen the reason of death
it is love — allconsuming, bittersweet, exceptional.

•

Index RPG Actieve Topics Zoek