[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 6 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Lane • Emily • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • Brenn • Katrijn • Jordyn • Beater• Natas • Kyra • Chaser/Prefect • Cheryl • Arianna • Noa • •

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Jemina • Cheryl • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Marcus • Beater • Noa • Thomas • Danique • Evan • Demi • Prudence • Katrijn • • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Nora • Cheryl

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Theo • Chaser/Prefect • Noa • Vinnie • Natas • • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

---

Every villain is a hero in his own mind.

Justin Trelawney

Justin had kort overwogen om in zijn tussenuur alvast iets aan zijn huiswerk te doen - heel kort, want zodra Jordyn voorstelde om een potje tovenaarsschaak te spelen, gaf hij direct toe. Het was lekker weer buiten, dus namen ze het bord en de stukken mee en gingen ze aan één van de tafels in de binnentuin zitten. Ze zetten een potje op en Justin grijnsde toen zijn koningin een pion van haar sloeg. 'Mooi spel, dit.' Hij keek haar met twinkelende ogen aan. 'Leuk dat de vrouw hier machtiger is dan de man, en de man beschermd moet worden.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Oh.’
      Dus Casper had Nomad ook aan het water zien zitten en hem waarschijnlijk drank aangeboden. Hij keek even over zijn schouder naar de jongen, die naast Andreas terecht was gekomen. Daar leek het net zo stroef te lopen als bij hen.
      ‘Wat had je tegen hem gezegd, dan?’
      Hij probeerde het gesprek in zijn gedachten te reconstrueren, maar kwam er niet echt uit.

---

Every villain is a hero in his own mind.

---

Novalie voelde zich helemaal week worden onder die knipoog, waardoor ze verlegen haar hoofd afwenddde. Daardoor miste ze het feit dat Rafaël de spin afvuurde. Door de schreeuw van Mosh keek ze geschrokken om. De jongen slingerde wat zwarts door de klas heen en door de manier waarop Rafaël lachte, had ze het gevoel dat hij er iets mee te maken had. Hij had wel echt een hele leuke lach, waardoor Novalie ietwat afgeleid was van de toverdrank die ze moest maken. Ze was bezig geweest met de pitten uit het midden te halen, maar schoot ineens uit met het mes.
      Ze voelde de pijn eerst, voor ze echt in de gaten had wat ze gedaan had. Bloed welde op uit haar duim en geschrokken trok Novalie haar hand terug. Het bloed liep al snel over haar pols en het bloedde erger dan ze ooit verwacht had. "Oh! Professor heeft u een verband hier?" Rafaël zijn gelach was gestopt en ineens was hij wel heel dichtbij. Novalie voelde hoe hij haar pols beet nam en de jongen toverde een doek tevoorschijn om de wond in haar duim af te dekken. Novalie voelde zich helemaal warm worden van binnen, waardoor ze de pijn bijna vergat. Bijna.
      Hun oude docent kwamen eraan waggelen. Hij keek met zijn vriendelijke ogen over zijn bril naar haar toe, een blik waar Novalie om een of andere reden toch de kriebels van kreeg. "Oh, dat is zo gefixt." Rafaël haalde de doek weer weg, waardoor de wond open kwam te liggen en direct weer begon te bloeden. Slughorn sprak een healingcharm over haar hand uit, waardoor Novalie de pijn voelde wegtrekken en ze alleen nog het tintelende gevoel overhield van haar hand in die van Rafaël. "Dank u wel, professor," zei ze zachtjes. Ze probeerde niet naar de jongen te kijken die nu zo dichtbij stond, maar zelfs niet naar hem kijken hielp niet. Ze voelde nu al hoe ze in vuur en vlam stond door zijn nabijheid.

---

It's never gonna happen, Guys.

Roman zag dat het meisje bloosde en wreef een beetje ongemakkelijk in zijn nek. Zou ze hem leuk vinden? Hij hoopte van niet – straks moest hij nog afwijzen. ‘Eh – het maakt mij niet zoveel uit. Kies jij maar.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Zoals het hoort,’ zei Jordyn met een grijns. Ze commandeerde haar loper een paar plaatsen naar rechts. ‘Ben jij weleens verliefd geweest, Jus?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Blythe Carmichael

Blythe had vandaag maar één tussenuur en daar wilde ze meteen gebruik van maken. Ze wist dat ze het druk zou krijgen dit jaar: zes vakken, captain van het zwerkbalteam én hoofdredacteur van de Schoolkrant (voor het eerst, dus dat was al heel spannend). Daarom kon ze haar uitzonderlijke vrije uurtjes zonder vrienden het beste even gebruiken om alvast aan haar huiswerk te beginnen. Ze moest nu al een verslag voor Transfiguratie schrijven - professor Anderling deed niet aan een rustige start van het schooljaar - en Blythe vermoedde dat ze daar aan het einde van het tussenuur wel klaar mee kon zijn. Handig, want meestal moesten ze ook veel verslagen schrijven voor Geschiedenis van de Toverkunst en dan kon Blythe daar misschien tijdens of na de les vast mee bezig.
Haar gedachten gingen even uit naar het feest van vanavond. Ze vond het leuk dat Rafaël haar had gevraagd, maar was ook blij dat Isa en Rhae nu samen zouden gaan. Soms voelde ze zich een beetje voor Isa verantwoordelijk. Het was haar beste vriendin en Blythe was gek op haar, maar ze moest ook rekening met haar houden en dat was wel eens lastig. Als Rhae zich niet bij hun groepje had gevoegd, had ze overwogen om nee tegen Rafaël te zeggen, terwijl ze wel echt graag samen naar het feest wilde.
Ze vond het moeilijk inschatten hoe leuk ze hem nou vond. Leuk, dat was duidelijk, want hij had haar net genoeg laten blozen en ze had ook zeker wel kriebels gevoeld. Bij hem had het echter net geleken alsof er niks tussen hen gebeurd was, en dat had haar weer aan het twijfelen gebracht.
Maar niet te veel nadenken, nam ze zichzelf voor. Ze zag wel waar het schip strandde.
In de bibliotheek zocht ze een plekje op en ging ze zitten. Ze pakte haar spullen uit - haar veer, haar boeken en een stuk perkament - en las in haar aantekeningen terug wat de opdracht nou eigenlijk was. Daarna begon ze dingen neer te pennen.
Na een kwartiertje besefte ze dat ze meer research moest doen om het verslag af te maken. Ze was gelukkig in de bieb, dus er waren boeken zat, maar eigenlijk hoopte ze dit uur wel het verslag af te ronden. Ze stond op en liep naar een boekenrek om het boek te zoeken wat ze nodig had - het ging over Optrommelspreuken, voor de volgende les zouden ze leren een bos bloemen tevoorschijn te laten komen - maar kon het in het eerste rek niet vinden. Een rek verder liep ze bijna tegen iemand aan.
Thomas.
Ze had hem eigenlijk vrijwel niet meer gesproken sinds ze met hem geslapen had, en dat was toch alweer zo'n twee jaar geleden. Hoogstens een begroeting. Toch voelde het een beetje idioot om hem nu te negeren - ze had hem bijna omgestoten, en bovendien stond hij pal voor het boek dat ze nodig had voor haar huiswerk. 'Hoi,' zei ze met een glimlach. 'Ben je ook alweer bezig met het huiswerk?'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Nomad Morphew

'Niet zoveel,' zei Nomad ontwijkend. 'Jij hebt vooral veel tegen hem gezegd, volgens mij.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Tilly James

'Ik haal wel ingrediënten.' Toen ze terugkwam, zette ze de verschillende bakjes op tafel. Ze voelde zich wat ongemakkelijk bij de spin, waarvan ze de poten eruit moest plukken - maar het viel in het niet bij wat ze had gedaan, dus durfde ze het wel op zich te nemen.
Ze was veranderd.
'Jij mag kiezen,' zei ze. Ze hield hem de kersen voor die ontpit moesten worden, en het bakje met de inmiddels panische spin.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Hij trok even een wenkbrauw op, die hij veranderde in een kleine glimlach. Blythe was nu niet iemand waar hij zelf een gesprekje mee aan zou knopen. Hij vond haar belachelijk saai om eerlijk te zijn. Haar karakter was nu niet echt interessant en hun bedavontuur was dat nu ook niet echt geweest. Het was dat hij zo zijn redenen had om dat met haar te doen, anders hadden hun paden waarschijnlijk nooit gekruist. "Ziet het eruit alsof ik daarmee bezig ben?" vroeg hij terug als wedervraag. Hij was in de bibliotheek terecht gekomen op zoek naar een goed Potions boek. Zelf had hij geen Potions, ook niet echt interesse in, maar hij was op zoek geweest naar een goede drank die hem hopelijk van pas zou komen. Gewoon wat interessants om te verhandelen, echt huiswerk was nog niet echt wat in de planning zat, zeker niet met zijn dag vol lessen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Justin Trelawney

'Zo, jij bent er wel mee bezig vandaag, of niet?' zei Justin grijnzend, maar ook lichtelijk de vraag ontwijkend. 'Hoezo dat?'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Blythe Carmichael

'Een beetje wel, omdat je precies staat voor het boek dat we voor deze opdracht nodig hebben.' Ze wees even op het naslagwerk met zijn donkerrode kaft, waarop de titel "Appereren: De geschiedenis van het verschijnen" stond.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Hij pakte het boek uit de kast. Hij was eigenlijk niet bezig geweest met zijn huiswerk, maar toch bekeek hij het boek even. Hij keek naar Blythe en grijnsde even voor een moment. "Wat krijg ik ervoor als ik jou als eerste met het boek laat?" plaagde hij haar.

[ bericht aangepast op 19 juli 2021 - 19:07 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Blythe Carmichael

Blythe grijnsde. 'Wat wil je ervoor hebben?' vroeg ze.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Valt wel mee. Vooral dat je een lul was. Of bent.’ Hij haalde zijn schouders op en boog zich weer over de ketel, hoewel er wee gevoel in zijn maag zat. ‘Wat moet er nog meer in?’

[ bericht aangepast op 19 juli 2021 - 19:12 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jordyn haalde haar schouders op. ‘Raf vindt blijkbaar dat we weinig diepgang hebben,’ zei ze, refererend naar zijn uitval van gisteren. ‘Dus ik dacht – laten we het eens over iets anders hebben dan zwerkbal en seks.’

---

Every villain is a hero in his own mind.