[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 10 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Lane • Robin • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • Brenn • Katrijn • Jordyn • Beater• Natas • • • •

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • •

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • • • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

---

Every villain is a hero in his own mind.

“Nee,” zei ze nog steeds stellig. Met Casper dansen deze avond was al goed genoeg. En dat was verrassend genoeg ook nog gezellig geweest. Ze kon zich niet voorstellen dat een dans met Mosh gezellig werd, laat staan dat hij haar zou aanraken als ze samen zouden dansen. Alleen van die gedachte liepen de kriebels al over haar hele lijf heen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Blythe Carmichael

Blythe had de neiging om achter haar aan te gaan, want het was duidelijk dat haar avond níet echt leuk was geweest. Toch kende ze haar vriendin langer dan vandaag. Als er echt iets aan de hand was, zou ze het er nu sowieso niet over willen hebben. Misschien morgen, als ze met z'n tweeën waren, of vanavond nog, als het feest niet al te lang meer zou duren.
Toch had ze Isa nog graag een knuffel willen geven voor ze vertrok. Ze volgde haar vriendin met haar ogen. Als Isa bits reageerde op anderen, vond Blythe het allemaal geen probleem - dan maakte ze zich geen zorgen over haar. Maar heel af en toe, bij uitzondering, kon Blythe een stukje kwetsbaarheid van haar beste vriendin zien. Dat raakte haar áltijd, want dat was de kant van Isa die ervoor zorgde dat ze soms zo scherp op anderen reageerde. Blythe had de transformatie van Isa van dichtbij meegemaakt en had gezien hoe er iets in haar leven was gebeurd dat haar een ander mens had gemaakt. Wat het was, dat wist ze niet, maar er was iets in Isa geknapt.
En soms, zoals nu net, kwam dat stukje weer naar boven - dat stukje dat het duidelijk was dat er meer achter haar vriendin zat dan een chagrijnige meid die alle jongens afsnauwde. Een stukje onzekerheid, een stukje angst, en Blythe wilde haar het liefst voor datgene beschermen waar ze bang voor was - wie of wat dat ook mocht zijn.
Toch wilde ze er vanavond niet te lang bij stilstaan. Als Isa erover wilde praten, hoorde ze het wel. En als ze er niet over wilde praten, zou Blythe dat ook wel merken.
Ze draaide zich om naar de groep. Rafaël was met Jordyn aan het dansen, dus die liet ze maar even hun gang gaan. Ze wist wel dat Jordyn haar niet mocht en dat frustreerde haar nogal, maar ja. Ze had genoeg pogingen gedaan om een band met die meid op te bouwen, maar het zou niet gaan werken. Onhandig als het echt iets met Rafaël zou worden, maar goed. Dat zag ze dan wel weer.
Niet te veel piekeren.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Oh help. Dat was wel iets heel anders dan dat dansje met Isabella.
      ‘Ik moet wel bekennen dat deze prins twee linkervoeten heeft en dat je wel de primeur hebt als we heel dicht op elkaar gaan dansen.’
      Hij had net echter genoeg van de dansvloer meegekregen om te weten wat hij moest doen, dus in plaats van de verlegen jongen uit te hangen sloeg hij een arm om haar middel en trok hij haar zo dicht tegen zich aan dat zijn borst die van haar raakte.
      ‘Zoiets?’ vroeg hij met een grijns.

[ bericht aangepast op 28 okt 2021 - 19:29 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze was werkelijk even stomverbaasd toen de jongen haar heel dicht tegen hem aantrok. Direct voelde ze een zee van warmte haar overvallen. Het was alsof ze alle vezels van haar kleding en onderhand de zijne ook kon voelen en daarbij de warmte van zijn lichaam als kacheltje erachter. Ze moest die spreuk uitzetten, anders werd ze helemaal gek..
      Rosalie had echter haar stok opgeruimd in haar laars en om die nu te pakken was nogal onhandig, dus moest ze het doen met haar super zintuigen. Het maakte dat Rosalie zich lastig kon concentreren op wat ze met haar voeten moest doen. “Zoiets,” brabbelde ze haast verlegen. Er was een blos op haar wangen komen te liggen. Ietwat onhandig sloeg ze haar armen om zijn nek heen, waardoor ze erachter kwam dat Charming waarschijnlijk toch wel een kop groter was dan haar, iets wat ze niet vervelend vond.
      Nu ze zo dichtbij stond, rook ze ook heel scherp zijn geur, de alcohol die ze al eerder had geroken, maar nu ook…,heel licht de geur van zweet en een zweem van sigaretten. Dat laatste was toch wel een ergens een afknapper, waardoor Rosalie bijna opgelucht dat “prince Charming” niet alleen maar Charming was. Het maakte in ieder geval dat ze zich iets comfortabeler voelde in de dans. Ze zei echter niets, omdat ze even geen idee meer had wat ze moest zeggen en haar hoofd vooral een blur voelde. Rosalie bewoog vooral mee op het trage tempo, ook al was het lichtelijk vreemd voor haar zo zonder geluid.

---

It's never gonna happen, Guys.

Er trok een spiertje in zijn kaak. Wat een aansteller was ze toch. ‘Dus dat wat we vanmiddag hebben afgesproken waren alleen maar loze woorden? Prima. Ik heb Prudence gezegd dat ze het bij een zoen met die Noah moet houden in plaats van misbruik te maken van het feit dat hij stomdronken is, maar dan gaat ze maar lekker d’r gang met hem. Wordt ie misschien eindelijk ook eens een man, als die lul van hem ergens anders is geweest dan alleen in zijn eigen hand.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Casper dacht niet dat hij ooit iemand had laten blozen en het gaf hem een beetje een onwerkelijk gevoel. Als ze nou maar niet verliefd op hem werd. Hij schudde die belachelijke gedachte van zich af. Zo snel gebeurde dat heus niet. Ze had een gave huid, een slank figuur, mooi haar en een enigszins betoverende glimlach.
      Gast, wat de fuck. Hoor je jezelf wel?
      … er waren vast genoeg jongens die interesse in haar hadden, dat was het enige punt dat hij had willen maken.
      Toch een beetje onbeholpen wiegde hij haar heen en weer. Dit leek verdraaid veel op die knuffel die Lee hem gisteravond had gegeven. Moest hij wat zeggen? Of de stilte omarmen?
      Na alle drukte van vanavond vond hij dat laatste eindelijk wel prettig en hij merkte dat ze wat ontspande in zijn armen.
      Dit is echt zo fout, gast. Ze gaat je alleen maar haten als je zo met haar blijft spelen.
      Maar hij was niet met haar aan het spelen. Hij speelde eerder met zichzelf, zoals het heel even voelde alsof hij haar leven niet verwoest had.
      Het was makkelijker om aan die illusie vast te houden, nu ze haar gezicht had afgewend. Ze was een stuk kleiner dan hij, haar haren kriebelden zijn kin en voor één onbezonnen ogenblik liet hij die op haar hoofd rusten.
      Was dit hoe normale mensen zich voelden? Wat er gebeurde als je niet altijd mensen uit de weg ging? Het voelde helemaal niet zo vervelend.
      Hij realiseerde zich weer dat ze met een date naar het feest was gekomen. Iemand voor wie ze misschien wel gevoelens had, met wie het misschien wel tot iets zou kunnen leiden.
      ‘Je had een date, toch?’ vroeg hij uiteindelijk. ‘Straks keert ie het hele feest ondersteboven omdat hij je niet kan vinden.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Een date… Justin!. Rosalie voelde een gloed van schaamte over haar wangen trekken en liet Charming direct los. Wat een grap moest dit zijn. Had ze net zitten piekeren over wat Andreas haar had zitten vertellen, stond ze hier zelf met een andere jongen te dansen. Al was dansen natuurlijk wel wat anders dan zoenen en had Charming geen relatie met een van haar vriendinnen. (Niet zover ze wist althans).
      Ze was hem alleen wel glad vergeten door de aanwezigheid van de jongen naast haar, iets waar ze zich nu toch wel een beetje schuldig over voelde. “Ja, die had ik,” zei ze aarzelend.”Maar ik heb geen idee of hij me zoekt. Andreas kwam nogal tussenbeide en..” Daarna had ze hem niet meer gezien, want vlak daarna kwam Enzo aankakken. Hij knalt Jordyn nog steeds. Die zin zat haar toch meer dwars dan ze gedacht had. Wat als dit voor hem ook gewoon een spelletje was? Moest ze er dan wel überhaupt aan beginnen? Zag hij het wel als een date? Ze wist het even niet meer.
      Of was dit een date en ging hij ondertussen gewoon door met alle andere dingen? Ze had Justin twee jaar niet gezien, wel gesproken via zijn brieven, maar daar kon ze zich niet bij voorstellen dat hij zo’n rokkenjager was, al was Andreas niet de enige die ze erover gehoord had. “Misschien moeten we maar teruggaan, voor mensen me gaan missen inderdaad. Straks zijn ze in paniek om niets.” Ergens was ze wel een beetje teleurgesteld, dat hij ontmoeting zo rap ten einde kwam, maar ze wilde niet dat Novalie of Tilly in paniek raakten, omdat ze haar nergens konden vinden.

---

It's never gonna happen, Guys.

“Noah heeft wat gedaan?!” Vroeg ze geschokt. Ze keek Mosh ongelovig aan, maar niets aan zijn gezicht verried of Mosh loog. Voor een paar tellen viel ze stil, tot Mosh laatste woorden tot haar doordrongen. Ze gaf hem een zet tegen zijn arm aan. “En doe niet zo smerig man, idioot. Hoe kun je dat nou zeggen?” Dat Prudence gewoon haar gang mocht gaan, alleen bij de gedachte al kreeg Isabella ijskoude rillingen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze had hem zo plotseling losgelaten dat hij een beetje verstrooid naar haar gezicht keek, waar allerlei emoties overheen vlogen. Voelde ze spijt omdat ze zoveel tijd met hem had doorgebracht?
      ‘Ja…’ Zijn stem klonk hol. Hij liet zijn handen in zijn zakken glijden. ‘Is het een vriendendate?’ vroeg hij zich af, voor hij er erg in had. ‘Of… Nou ja, zo’n date die ik had, waarbij je date uiteindelijk met een ander zoent?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Zo smerig is het niet, hoor. Maar wie weet vertelt Noah je dat morgen wel in geuren en kleuren. Of moet je hem troosten omdat hij erachter kwam dat Prudence gewoon op schattige maagdjes kickt en verder niks van hem moet.’ Mosh haalde zijn schouders op, draaide zich om en wilde naar Prudence lopen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Isabella rolde met haar ogen en liet een diepe zucht horen. Waarom had ze dit ook alweer afgesproken? Ze greep Mosh bij zijn arm, voor hij weg kon lopen. “Doe niet zo aangebrand,” die nu onderhand ook wel door had dat hij dit alleen zei, omdat ze zijn dans had afgewezen. “Ik heb gewoon geen zin om te dansen. Ik zei dat ik aardig zou doen, niet dat ik je je zin zou geven. Maar als je zo graag met me wil praten, pak een drankje voor ons en volg me naar buiten. Ik wilde eigenlijk terug naar de common room, maar dan maak ik voor jou een speciale uitzondering."
      Isabella liet gauw zijn arm weer los, keek hem even verveeld aan voor ze rustig van hem weg liep. Ze zuchtte. Ze moest dit maar gewoon even doen. Voor Noah

---

It's never gonna happen, Guys.

Viste hij nou naar haar liefdesleven? Was dat de reden dat hij haar was komen helpen? “Telt een date die waarschijnlijk nog steeds seks heeft met een ander ook mee?” Vroeg ze niet al te vrolijk. Dat was wat Andreas beweerde althans. Ze wist niet zo goed of ze haar broer moest geloven, maar ze zou ook niet weten waarom hij zo’n verhaal zou verzinnen. Niemand verzint dat hij een relatie heeft met Daphne, zo leuk was ze niet.
      “Dus geen idee eigenlijk wat vanavond precies was,” zei ze eerlijk. “Maar ik ben natuurlijk pas net terug, dus ik wil er niet teveel van verwachten.” Even beet ze zachtjes op haar lip. Ergens wilde ze dit niet zeggen, maar ze wilde wel eerlijk zijn tegen Charming. Ten slotte was ze eigenlijk met iemand anders op pad geweest vanavond. “Voor ik twee jaar geleden van school ging, waren we ook aan het daten. Toen was het best serieus.” Rosalie had toen gedacht dat het misschien wel tot iets kon groeien, dat ze een relatie konden hebben. Maar voordat ze die kans kreeg, gebeurde het ongeluk.”Maar in twee jaar kan veel veranderen.” Inclusief zijzelf.

---

It's never gonna happen, Guys.

Onder het mom van “iets is beter dan niets”, haalde Mosh twee drankjes en liep achter haar aan naar buiten. Ietwat bij de anderen vandaan, ging hij naast haar op een bankje zitten en gaf haar het glas.
      ‘Samen onder de sterrenhemel. Je hebt gelijk, dat is wel romantischer dan een dansje doen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Casper keek weg. Het schuldgevoel werd nog een tikkeltje heviger. Hij had op heel wat manieren haar geluk verpest en hij wist dan ook niet zo goed hoe hij moest reageren. Ze was heel open — al was dat iets wat hem de laatste tijd wel heel vaak overkwam. ‘Nou ja, blijkbaar vindt hij je in elk geval leuk genoeg dat hij met jou naar het feest gaat toch? En niet met een van z’n fuckbuddies. Tenzij hij… nou ja… nog een afterparty met je gepland had.’
      Casper haalde zijn schouders op. Hij mocht zelf dan wel groener dan gras zijn, maar z’n afdelingsgenoten hadden praatjes genoeg om mee te krijgen hoe zij zo’n feestje doorgaans afsloten.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze grinnikte om zijn opmerking. “Dan mag die mooi een paar tissues voor hemzelf pakken. Ik duik niet met de eerste de beste vent het bed in.” Ze had om eerlijk te zijn zelfs nog nooit seks gehad en ergens wilde ze nog steeds dat het speciaal zou zijn. Al had ze vroeger gefantaseerd van kaarsjes en rozenblaadjes, van die cliché film scenes waarin je elkaar voor het eerst vond. Maar van allebei zou ze nu geen ene reet meer zien, dus dat gedeelte van de fantasie viel af. Iemand moest nu maar op een andere manier het laten horen, met muziek ofzo. Ze wist het nog niet zo goed. Als het maar romantisch was.
      ”Wat ga jij nu doen?” Vroeg ze hem. Ze vond het best vervelend voor hem dat hij zijn date met een ander had zien zoenen. Dat doe je toch niet?

---

It's never gonna happen, Guys.