[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 10 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Lane • Robin • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • Brenn • Katrijn • Jordyn • Beater• Natas • • • •

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • •

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • • • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

---

Every villain is a hero in his own mind.

Justin Trelawney

'Top! Dan kijken we later wel even wanneer we kunnen, na een les. Ga ik nu op zoek naar mijn date.' Hij glimlachte naar haar en was blij dat hij zich had weten te herstellen. Hij keek daarna om zich heen, op zoek naar Rosalie. Hij betwijfelde of ze nog met Andreas aan het dansen was; die zag hij al snel, en Rosalie was inderdaad niet in zijn buurt. Waar was ze dan? Novalie en Cole waren nog steeds met elkaar in gesprek; Tilly stond ietwat ongemakkelijk bij de mensen met wie hij meestal omging: Raf, Jor, Blythe...
Hij fronste. Rosalie was nergens te vinden. Zou ze weg zijn gegaan in de tijd dat hij had gedoucht? Het leek hem niks voor haar, maar ja - hoe goed kende hij haar nog? Zou ze boos op hem zijn, door wat Andreas haar misschien wel verteld had? Had Andreas iets verteld? Hij kon zich bijna niet voorstellen dat hij geen enkele waarschuwing had gegeven, gezien hun verleden en zijn reputatie.
Het zat hem toch niet helemaal lekker. Hij twijfelde, maar besloot toen toch maar op Andreas af te stappen of hij wist waar Rosalie was. Hij had sorry gezegd, al meerdere keren, dus wilde hij die hele situatie van toen graag achter zich laten. Natuurlijk begreep hij dat het niet zo simpel was, maar ja, wat kon hij anders? Hij zou er proberen volwassen mee om te gaan en hem niet uit de weg gaan. Ten slotte waren ze ook gewoon afdelingsgenoten, dus het deed de sfeer ook niet ten goede.
Hij was al dichterbij Andreas gekomen toen hij haar plotseling in de deuropening zag staan. Een klein gevoel van opluchting trok door zijn lichaam, dat waarschijnlijk deels kwam doordat Rosalie dus toch nog niet weg was, en deels doordat hij nu niet met Andreas in gesprek hoefde. Daar had hij nou niet bepaald zin in.
In een paar passen was hij bij haar. Het bleef gek om haar aan te spreken en hij hoopte dat ze niet zou schrikken. 'Ik dacht al even dat je weg was gegaan zonder afscheid te nemen,' zei hij plagerig. Hij vroeg zich opnieuw af wat Andreas haar verteld had - en of ze erover gingen praten.

[ bericht aangepast op 28 okt 2021 - 21:37 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Ze schrok een beetje van Justin, die vrijwel meteen nu ze terug was haar aansprak. Was hij op zoek naar haar geweest? Dat idee luchtte haar ontzettend op, al voelde ze zich ook lichtelijk schuldig. Had hij lang naar haar gezocht? Wat moest ze zeggen?
      "Ik was even mijn stok halen," zei ze met een kleine glimlach. "Navigeren zonder is toch een stukje moeilijker dan ik dacht." Het voelde alsof ze loog tegen hem, alsof ze hem voor de gek hield. Maar haar woorden waren niet gelogen, alleen niet de hele waarheid. Ze had echter geen zin erin om te praten over wat er gebeurd was en ook niet over Charming. "Wat heb jij gedaan in de tussentijd?" Vroeg ze snel.

[ bericht aangepast op 29 okt 2021 - 7:43 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

De roze dame waar Lee het over had klonk werkelijkwaar afschuwelijk. Gelukkig hebben ze haar van de school kunnen pesten. Op Ilvermorny lette Evan eigenlijk nooit zo op de professoren.
      ’De professoren vielen wel mee, de studenten waren erger.’ Begon hij. Er kwam nog een ongemeend lachje af.
      ’Hopelijk hoef je daar nooit achter te komen, zo achterbaks, bah.’ Hij schudde zijn hoofd. ‘Maar goed, ik denk dat ik maar terug naar de kamer ga, ik ben best moe, k’ zie je morgen.’ Evan gaf Lee aan klopje op zijn schouder.
      ’En vergeet je pad niet!’ Zei hij nog terwijl hij het feest verliet. Lee was prima gezelschap, maar het was toch niet helemaal zoals Evan het had ingebeeld zonder Nora.

---

- thank you for existing -

---

Novalie voelde haar glimlach groeien, toen hij inging op haar aanbod. Zie ze kon het wel. "Morgen na de lunch doen? Ik heb dan geen lessen meer." Novalie vroeg zich net af hoe ze moest dansen en voelde toch wel haar verlegenheid opkruipen tot haar oren, omdat ze eigenlijk helemaal niet wist wat ze moest doen. Precies op dat moment startte er een rustig nummer op. Het was niet dat Novalie echt daarom stond te springen, maar het was wel een van de weinig dansjes waar ze wist wat ze moest doen. Ze aarzelde voor een moment, maar gooide toen heel gedurfd haar armen om zijn nek heen. Met een kleine glimlach keek ze naar Cole op. De plek waar hij zijn handen zette, tintelde lichtjes. Ergens had Novalie het idee dat ze iets tegen hem moest zeggen, maar ze had geen idee wat ze tegen zo'n leuke jongen allemaal kon vertellen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Mosh was duidelijk geen fan van Casper. Bij zijn opmerking voelde het alsof iemand een glas ijskoud water over haar hoofd heen gooide. Natuurlijk wist ze dat maar op momenten als net in de grote zaal vond ze het lastig voor te stellen dat Casper iemand vervloekte, zomaar althans. Ze zag hem er wel toe in staat.
      Isabella keek even observerend naar Mosh, die stug voor zich uit staarde. Zat het hem dwars wat Casper gedaan had? Maar Rosalie en hij waren toch helemaal geen vrienden geweest? “Wat vind jij dan zo leuk aan Rosalie?” Stelde ze hem de wedervraag, hopend dat ze een goede gok maakte.

---

It's never gonna happen, Guys.

"Werkelijk?" vroeg hij met een halve grijns. Hij keek even naar Jordyn en liet haar een rondje draaien. Toen hij haar terugtrok, keek hij haar met een glimlach aan. "Niemand is zo'n leuke, goede vriendin als jij. En vergeet niet mijn beste grapjespartner, want zonder jou zijn ze half niet zo leuk." Hij draaide Jordyn nog een keer rond. "Je bent slim, gezellig.... Wil je dat ik nog doorga?" vroeg hij met een grijns.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Je vergeet woest-aantrekkelijk, en uiterst betrouwbaar, en goud- en goudeerlijk.’ Ze grijnsde terug. ‘En véél te gek op jou om je aan you know who af te staan. Ik moet toch eens aan Mavis vragen of er een permanente love potion bestaat die we je grote vriendin kunnen voeren.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Mosh sperde zijn ogen open bij die vraag. Voordat hij ook maar een nonchalant antwoord kon verzínnen, voelde hij zijn wangen gloeien. Zelfs zijn nek, leek het wel.
      ‘Ik ken haar niet echt,’ mompelde hij. Het lukte hem niet om haar aan te kijken. ‘Maar ze had het niet verdiend. Ze was altijd zo vrolijk en energiek…’ Hij haalde zijn schouders op. ‘Ik snap niet hoe je iemand níét kunt haten die een ander zoiets aandoet.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij voelde zich warm worden van binnen dat Jordyn er zo over dacht. Hij grinnikte dan ook om haar idee. "Al iemand op het oog als haar potentiële nieuwe lover?" Vroeg hij nieuwsgierig. Zelf keek hij even om zich heen. Wie zou hij uitkiezen?

---

It's never gonna happen, Guys.

'Hmm, Mosh? Dat is toch maar een simpele ziel.' Ze grijnsde. 'Of heb jij nog mensen die je stiekem niet zo mag?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Mosh was al een hele goede," gaf hij eerlijk toe. Daarna dacht hij na over de vraag. "Andreas misschien.."

---

It's never gonna happen, Guys.

Geïnteresseerd keek Isabella naar Mosh, deze kant van hem had ze nog nooit gezien. Het maakte hem… menselijker. En gek genoeg een stuk afstandelijker, nu ze wist dat hij geïnteresseerd was in een ander. “Ik heb geen idee,” zei ze als antwoord op zijn stelling. Hij had ergens een punt. Isabella haatte elke jongen of deed haar best ervoor diegene te haten. Maar met Casper had ze had gevoel niet. “Misschien komt het omdat er vaak meer achter mensen zit dan de buitenkant showt. Je bent niet alleen maar fout of alleen maar goed.”
      Ze keek even naar Mosh en rolde toen met haar ogen toen ze zijn mondhoeken zag opkrullen. “Ja ja, ik weet het. Je zei vanmiddag zelf ook zoiets,” zuchtte ze, al liet ze hem volgen door een kleine glimlach.

---

It's never gonna happen, Guys.

Mosh glimlachte flauwtjes. ‘Raar om dat uit jouw mond te horen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

“Geniet er maar van, zal je niet heel vaak gebeuren,” zei ze lichtelijk geamuseerd, terwijl ze een slok van haar drankje nam. Ze trok heel even een gezicht toen ze de alcohol proefde. Ze was niet zo’n alcoholdrinker, het vertroebelde je brein, iets wat ze verschrikkelijk vond. Daarnaast was ze vaak na twee drankjes dat ze het al begon te voelen en kreeg ze vaak van die enorm rode wangen van de drank. Straks moest ze maar weer zelf haar drankje halen.
      Heel even viel het stil tussen hen, iets wat Isabella niet heel erg vond. Zo graag luisterde namelijk ook weer niet naar Mosh stem. Ze liet haar ogen glijden over de leerlingen die langs hen liepen, sommige al zeker onvast op hun voeten, anderen liepen klef hand in hand met elkaar. Iets waarbij ze walgend een wenkbrauw op trok.
      Isabella keek even terug naar Mosh. “Wat ga jij straks doen als school klaar is?” Ergens was ze wel nieuwsgierig of hij überhaupt een doel had in het leven, behalve meiden versieren.

---

It's never gonna happen, Guys.

Jordyn grinnikte om het idee. ‘Ze vindt ze waarschijnlijk allebei even verschrikkelijk. Misschien moeten we het haar eens vragen’

---

Every villain is a hero in his own mind.