[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 10 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Lane • Robin • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • Brenn • Katrijn • Jordyn • Beater• Natas • • • •

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • •

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • • • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Weet ik niet echt.’
      Vast geen indrukkend antwoord. Hij twijfelde er niet aan dat Isabella al een hele toekomst voor zichzelf had uitgestippeld.
      ‘In een band spelen lijkt me wel wat. Beetje touren, feesten, leuke dames versieren…’ Hij grijnsde bij dat vooruitzicht. ‘Ja, dat klinkt best lekker.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Isabella schudde zuchtend haar hoofd. Ze had misschien ook niet meer van Mosh moeten verwachten. Blijkbaar had ze daar geen inschattingsfout gemaakt, zo slim was die dus niet. “Wat speel je?” Vroeg ze de jongen des ondanks, omdat ze niet vervelend wilde overkomen en hij straks weer zou gaan dreigen Prudence op Noah af te sturen.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Gitaar,’ antwoordde Mosh, hoewel hij wist dat hij niet de beste gitarist was. Hij had zowel Casper als Nomad weleens horen spelen en zij waren beduidend beter dan hij, maar hij hield zich voor dat dat kwam omdat ze beiden verder geen leven hadden en er veel meer tijd in staken. Als hij er een beetje meer tijd in stak, haalde hij dat niveau ook heus wel. ‘En de zang doen lijkt me ook wel vet.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Lee kon zich niet voorstellen dat iemand Daphne in achterbaksheid kon overtreffen, maar hij hield die woorden maar voor zich. De ergste streken bewaarde ze waarschijnlijk toch voor hem. En Evan was knap, dus waarschijnlijk wilde ze de toegang tot zijn broek wel behouden. Hij zwaaide Evan gedag en verheugde zich op de ontmoeting met Bob morgen, daarna wierp hij een blik op zijn vrienden. Vinnie en Tilly waren met elkaar in gesprek en Mavis en Blythe praatten ook met elkaar, dus hij haalde een drankje. Niet ver bij hem vandaan stonden Roman en Nomad. Hij vond het lastig dat hij niet zomaar naar zijn vriend toe kon, maar hij wilde Nomad ook niet op de zenuwen werken en dus keek hij rond op zoek naar iemand anders. Elsie kwam net de zaal binnen en hij liep met een zo oprecht mogelijke glimlach op haar af, terwijl hij onderweg het drankje achterover sloeg. ‘Daar ben je! Kom, laten we dansen!’ Hij pakte haar hand en trok haar tussen de mensen door naar de dansvloer.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Isabella trok geamuseerd een wenkbrauw op. “Toe maar, gitaar spelen en zingen. Zo’n cliché.” Waarschijnlijk was dat de manier om al die meiden in te pakken, met van die zwijmelende liefdesliedjes. Blegh Al moest ze eerlijk bekennen dat ze nieuwsgierig was of hij wel kon zingen. Ze twijfelde daaraan. “Laat maar eens wat horen dan.”

---

It's never gonna happen, Guys.

Eerlijk was eerlijk, hij had eigenlijk nog nooit voor iemand gezongen. Helemaal comfortabel was hij dan ook niet, maar hij ging zich nu echt niet laten kennen. Hij stond op van het bankje, zette een paar stappen en draaide zich naar Isabella toe. In plaats van die zuurpruim beeldde hij zich een concertzaal voor gillende dames in en in zijn gedachten riep hij een van zijn favoriete nummers op. Met zijn voet tapte hij mee om in het ritme te komen, waarna hij begon te zingen. Zonder snerende gitaren en lekkere drum klonk het waarschijnlijk maar half zo lekker, maar waarschijnlijk luisterde Isabella toch alleen naar op en top feministenmeuk. Na het eerste couplet en het refrein hield hij het voor gezien en verdwenen de ingebeelde lichten en het opzwepende geluid. Met een halfslachtige grijns keek hij haar aan. ‘En? Beter dan je dacht hè?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Isabella trok arrogant een wenkbrauw op. Wat een verschrikking was hij, zo vol van zichzelf. “Nee,” zei ze daarom ook. Ze ging dat echt niet belonen, ook al kon hij beter zingen dan ze verwacht had. Toen ze zag dat hij met zijn ogen rolde, kwam er een klein glimlachje op haar gezicht. “Misschien moet je de volgende keer eerst wachten op je compliment voor je naast je schoenen gaat lopen. Dan zijn ze leuker om te geven.”
      Ze nam een slok van haar drinken en keek naar Mosh die voor haar stond. Ze was verbaasd geweest dat hij er speciaal voor ging staan, nog verbaasder toen ze hem hoorde zingen. Ze moest toegeven, hij was goed. “Maar vooruit, je hebt me verrast. Je bent beter dan ik verwacht had, al mis ik nog wel een beetje het rauwe randje wat Peter Taylor wel heeft,” zei ze met een glimlach. Ja, Mosh. Dat weet ik wie dat lied eigenlijk zingt., dacht ze tevreden bij zichzelf.

---

It's never gonna happen, Guys.

Mosh had willen reageren op haar eerste opmerking, maar zijn mond zakte open van verbazing toen ze de zanger bij naam wist te noemen. Verrast zakte hij naast haar neer. ‘Je kent The Weeping Willow?’ Dat had hij nooit verwacht. Ze steeg meteen een stuk in zijn waardering. ‘Ik ben onder de indruk.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze grinnikte om zijn laatste opmerking. “Ook ik luister heus wel eens muziek.” Meestal luisterde ze naar dit soort bands als ze daarvoor in de stemming was, dus als ze ongesteld was of boos of gewoon even zin in wat ruigs. “Maar ja. Weeping willow, Purple road, one minute, een paar van de betere bands die er zijn.”

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Oh, Purple Road is ook vet! Die heb ik de vorige zomer live gezien.’ Hij glimlachte oprecht, eigenlijk was er nooit iemand geweest met wie hij over muziek kon praten. ‘Bij jij weleens naar een concert geweest?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

-

[ bericht aangepast op 30 okt 2021 - 11:34 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

“Gaaf!” Zei ze als reactie op het feit dat hij hen live had gezien, dat zou ze zelf graag ook nog een keer doen. “Helaas niet. Mijn ouders zijn veel te druk in de zomervakantie en ik mocht helaas nog niet alleen. Maar misschien volgende zomer.”

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Anders wil ik wel met je mee hoor.’ Het antwoord was eruit voordat hij er erg in had. Dit is wel fucking Isabella, man. Gauw bracht hij weer zijn vertrouwde grijns op zijn gezicht. ‘Al doe je blijkbaar al niet aan dansen, dus dat is dan wel gegarandeerd een saaie avond.’

[ bericht aangepast op 30 okt 2021 - 11:35 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze zuchtte. “Je gaat dat niet los laten he?” Om heel eerlijk te zijn zat ze niet te wachten om samen met Mosh naar dat concert te gaan. Misschien dat Casper het leuk vond, dat leek haar ook wel een type die naar dit soort muziek luisterde. Die gedachte schudde ze echter meteen weer uit haar hoofd. Ze moest niet zo belachelijk doen.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Nope.’ Hij was alleen al vastbesloten om met haar te dansen om Casper te laten zien dat hij heus niets bijzonders had gepresteerd. ‘Zoveel kansen krijg ik niet meer voor we van school gaan.’

---

Every villain is a hero in his own mind.