[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 10 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Lane • Robin • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • Brenn • Katrijn • Jordyn • Beater• Natas • • • •

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • •

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • • • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

---

Every villain is a hero in his own mind.

Isabella keek hem even met een dodelijke blik aan, voor ze zuchtend haar hoofd schudde. Ze pakte het glas van hem over en nam de eerste slok. Overduidelijk had hij natuurlijk de drank met alcohol gepakt. Als dit een versierpoging was, zou hij van een zeer koude kermis thuis komen. “Heb je een beetje een leuke avond, Mosh?” Probeerde ze het gesprek met een domme vraag op te starten. Ze zat waarschijnlijk nog wel even aan hem vast, dus ze moest maar even iets verzinnen om over te praten. Niet dat het antwoord haar ook werkelijk kon schelen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Casper grinnikte om haar stelligheid, het sierde haar wel.
      ‘Mijn date een draai om z’n oren geven,’ zei hij met een flauwe grijns. ‘Als die nog niet met een ander in bed beland is.’ Misschien dat hij hem er dan wel eigenhandig uittrok, want Noahs gedrag hing ongetwijfeld met de hoeveelheid drank samen. ‘Misschien hou ik het zo wel voor gezien. Zulke feestjes zijn toch niet echt mijn ding.’
      Hij vermoedde dat Enzo wel op de ziekenboeg beland was, dus daar zou ze geen last van hebben.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Het is in elk geval een avond vol verrassingen.’ Van opzij keek hij naar Isabella’s gezicht. Ze was best mooi - en pittig. Hij begreep niet dat anderen niet probeerden door dat schild heen te komen. Behalve Casper dan. Fucking Casper. ‘Wat vind je zo leuk aan Casper?’ vroeg hij zich af. Misschien kon hij wat met dat antwoord. Random mensen blind maken was vast niet de reden.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze had het gevoel dat hij er nog aardig geamuseerd op reageerde, al zat er ook lichte zorg in zijn stem. Ze vroeg zich af hoe serieus zijn date was geweest. Dat het een vriendendate was geweest of dat het net zoiets was als haar en Justin. “Ontmoeten we elkaar dan morgen weer?” Vroeg ze met een kleine glimlach.

---

It's never gonna happen, Guys.

Isabella verslikte zich in haar drinken. Al hoestend zette ze haar glas even op de bank, terwijl ze zichzelf bij elkaar probeerde te rapen. “Ik vind Casper niet leuk,” piepte ze. Waar kwam die vraag ooit vandaan?

---

It's never gonna happen, Guys.

Mosh rolde met zijn ogen. ‘Onzin. Elke jongen die binnen een straal van vijf meter komt, blaf je af, maar met hem sta je te dansen. Wat maakt hem zo anders dan de rest?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze reageerde niet echt op wat hij zei, waardoor hij zich afvroeg of hij wat raars had gezegd. Hij schudde het van zich af. Ze was niet zoals Lee, die overal over doorvroeg. Wat hij enerzijds irritant had gevonden maar ergens gek genoeg toch wel waardeerde. Hij vroeg zich af of hoe het nu met de jongen ging, of hij zich een beetje herpakt had. Misschien moest hij die nog even opzoeken, want hij vermoedde dat Nomad er inmiddels wel tussenuit gepiept was, tenzij dat nieuwe grietje zijn aandacht nog steeds had vastgehouden. Wat hij zich niet echt kon voorstellen. Rosalie wilde in elk geval duidelijk terug, dus hij stemde met haar woorden in. ‘Jep, zesde uur.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het voelde nogal ongemakkelijk, afscheid nemen. “Oké, tot morgen dan. En bedankt nog, voor al je hulp,” zei ze met een kleine glimlach op haar gezicht. Rosalie draaide zich weg van de aanwezigheid naast haar en floot Ravi erbij. Misschien moest ze Justin maar eens gaan zoeken, kijken wat er met hem gebeurd was in de tijd dat ze weg was.

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze keek even met een pijnlijk gezicht naar Mosh. Moest hij nu echt dit vragen? “Weet ik veel,” antwoordde ze toch. “Hij is rustig, absoluut niet opdringerig. En heeft ergens wel humor,” zei ze grinnikend, terwijl ze terugdacht aan het moment dat hij haar ten dans vroeg. Vond ze Casper inderdaad leuk? Zo had ze zelf er nog niet eens naar gekeken, het was gewoon gezellig. En meer hoefde absoluut niet.
      Ze keek even naar Mosh naast haar. “En hij probeert me niet te paaien met complimentjes of zijn bed in te krijgen. Dat helpt ook.” Zo, dat Mosh het maar even wist dat dat absoluut niet zou helpen, mocht dat het zijn wat hij van haar wilde.

---

It's never gonna happen, Guys.

Justin Trelawney

'Ja, het vergt wel geduld, denk ik, maar het geeft volgens mij ook wel heel veel voldoening als je écht een goede spreuk hebt gevonden,' zei Justin. 'Hoop ik tenminste. En anders moet ik maar zorgen dat ik in het nationale team kom, hè?' Ze waren bij de grote zaal aangekomen. 'Daarop terugkomend: heb je zin om deze week een keer samen te trainen? Vrijdag zijn de try-outs, dus het is ook handig voor jou.' Hij vond het leuk om meer tijd met haar door te brengen, maar hij hoopte ook werkelijk dat ze goed zou zijn zodat hij weer wat extra uitdaging zou hebben. Het was goed om met verschillende tegenstanders te trainen.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Klinkt goed. Rafaël stelde ook al een keer een oefenmatch voor, dus count me in.' Ze schonk hem een glimlach.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Justin Trelawney

Justin grinnikte. 'Daar ben ik altijd voor. Maar ik dacht ook aan een één-op-één oefening. Dan krijg je gratis tips van een pro.' Hij flapte die laatste opmerking eruit en voelde zijn gezicht licht rood worden. 'En jij kunt me nog wat Franse specialiteiten leren, natuurlijk,' probeerde hij zichzelf te herstellen. Hij was meestal niet zo arrogant. Ja, misschien bij Jordyn en Raf, maar dat was eigenlijk veel meer plagerig bedoeld. Dit had ronduit arrogant geklonken, en dat was helemaal niet de bedoeling geweest. 'Als je dat wilt, dan.' Goh, voelde hij zich nou werkelijk wat ongemakkelijk? Dat overkwam hem niet vaak.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Justin begon opeens een beetje te ratelen, waardoor ze zich ietwat ongemakkelijk voelde. Wilde hij echt gewoon trainen? Of was ze nu ook een naam op zijn veroveringslijst geworden? Er kon echter niet zo veel misgaan tijdens een beetje Zwerkballen, dus ze knikte aarzelend, omdat ze ook weer niet onaardig wilde overkomen. ‘Dat is ook goed.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Mosh snoof. Humor. Ja hoor.
      Het enige wat hij Casper doorgaans hoorde maken, waren kutopmerkingen. De boodschap was echter wel duidelijk: hij moest geduldig zijn. Niet opdringerig. Wat hij verdomd lastig vond, want hij had het gevoel dat hij anders helemáál geen stap vooruitkwam.
      ‘En hij heeft de beste vriendin van je zus blind gemaakt, vergeet dat vooral niet,’ antwoordde hij bitter.
      Hij nam een slok van zijn drinken en staarde stug vooruit.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Op een afstandje slenterde Casper achter haar aan. De afsluiting voelde een beetje ongemakkelijk — het speelse was een beetje verloren gegaan sinds ze over haar date hadden gepraat en ze daar toch wel serieus over leek te zijn.
      Wat goed was.
      Ook al voelde dat om de een of andere reden niet zo. Met sommige dingen moest hij misschien toch wat terughoudender zijn, dat dansen was ook niet echt een slim idee geweest.
      Al was zij degene geweest die zei dat je dicht op haar moest dansen.
      Hij schudde de gedachte van zich af. Whatever. Het werd tijd dat hij een borrel ging drinken.

---

Every villain is a hero in his own mind.