Let's Get Famous - 1 - Speeltopics

[center]Een doel, een huis, vriendschap, vijanden, concurrentie en nog veel meer.

TOPIC TWEE IS GEOPEND!!!!

[ bericht aangepast op 14 nov 2012 - 21:50 ]

---

Hi. This makes no sence.

Jaymina Dé La Garté

Ik keek op toen een jongensstem opeens tegen me praatte. ''Jaymina Dé La Garté.'' Ik rolde even met mijn ogen. Mijn naam was echt té lang. Ik glimlachte eventjes en zuchtte. Misschien kon mijn droom waar worden gemaakt. Misschien. De kans is klein natuurlijk.

[Sorry , inspiratieloos en ik ben ook ondertussen huiswerk aan het maken ]

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Max

"Eeuh watte?" zei ik nogal verbaasd. "Is het oké als ik je Mina ofzo noem, of heb je dat liever niet?" Ik bekeek haar eens goed. Ze zag er niet slecht uit.

---

Allting handlar om relativitet

Jaymina Dé La Garté
Ik grinnikte toen ik zijn gezicht zag. ''Ja hoor. Maakt mij niet zoveel uit. Ik weet dat mijn naam ingewikkeld is.'' Ik bekeek hem even goed. Hij had schattige krulletjes , een leuke lach en etcetera. Ik zuchtte weer.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Lyna Dewi Niaeth

Dit was de eerste keer dat ik me verveelde terwijl ik gitaarspeelde. Ik deed de schouderband om mijn schouder en liep de kamer uit. Ik had mijn Ipod bij me en een noteblock, voor het geval dat er weer nieuwe muziek in me opkwam. Ik liep door de gang. Ik wilde de mensen bestuderen die hier kwamen, om zorgvuldig mijn vrienden uit te kiezen. Ik zou in iedergeval de eerste week niet praten, alleen maar gitaarspelen. Ik wilde wel contact, maar ook weer niet. Ik hoopte eigenlijk nu iemand tegen te komen die iets tegen me zou zeggen, maar ja... Ik kan niet bepalen wat andere mensen doen.

---

I will keep watch.

Max

Ik merkte dat Mina me bekeek en ik voelde mezelf al rood kleuren. Nu niet, dacht ik bij mezelf. Ik was echt veel te verlegen, ik hoopte maar dat dit avontuur daar wat kon aan veranderen.

"Wat zouden ze eigenlijk van ons verwachten?" vroeg ik aan Mina. "We weten wel waarvoor we komen, maar we weten nog niet wat ons te wachten staat!"

---

Allting handlar om relativitet

[Als jullie naar de keuken komen ben ik daar met Dan haha zijn jullie niet alleen!]

---

'Baby, you're perfect for me.'

Jaymina

''Wat zouden ze eigenlijk van ons verwachten?'' vroeg hij."We weten wel waarvoor we komen, maar we weten nog niet wat ons te wachten staat!" riep hij. Ik dacht even na. ''Umh.. Ik denk dat ze denken dat wij een goeie show neerzetten. En dat we er wat drama erin stoppen. Zulke dingen.'' concludeerde ik.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Felicia Kiara Mancini
Ik loop de kamer uit en gris nog snel mijn blackberry van het bed. Mijn hakken maken weer van die grappige geluidjes als ik de trap afloop naar beneden. Een glas water zou er nu wel ingaan denk ik bij mezelf als ik de keuken in loop. Ik pak een glas uit een van de kastjes en vul het met koud water. Dan pas merk ik een jongen op die ook in de keuken staat en ik besluit mezelf voor te stellen.
'Hoi.' zeg ik zachtjes en een tikkeltje verlegen. 'Ik ben Felicia, en jij?'

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Lyna Dewi Niaeth

Ik hoorde mensen praten. Ik keek om het hoekje van de deur. Ik zag een jongen en een meisje met elkaar praten. De jongen had een beetje een zuiderse look en het meisje had lichtblond haar. 'Wat zouden ze eigenlijk van ons verwachten? We weten wel waarvoor we komen, maar we weten nog niet wat ons te wachten staat!' zegt de jongen. 'Umh.. Ik denk dat ze denken dat wij een goeie show neerzetten. En dat we er wat drama erin stoppen. Zulke dingen.' antwoord het meisje. Ik klop op de deur. Deze mensen lijken me wel aardig.

---

I will keep watch.

Max

"Ik ben eens benieuwd" grinnikte ik. "Laten we anders het huis eens bekijken, misschien zien we de anderen wel" stelde ik voor.
Op de moment dat ik dat zei, werd er op de deur geklopt.

[ bericht aangepast op 13 nov 2012 - 16:46 ]

---

Allting handlar om relativitet

Jaymina
Ik keek in de richting op. Whut? Er stond een meisje - ik denk van ongeveer mijn leeftijd. Ze had bruin haar en ik wenkte naar haar toe. ''Binnen.'' Ik glimlachte even.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

BlueHope schreef:
Chris
Zo snel als ik kon liep ik de trap op. Ik kon niet wachten om te zien hoe mijn kamer er uitzag en ik wilde ook graag weten wie mijn kamrgenootje was. Ik had heel lang getwijfeld of ik dit wel moest doen, maar na veel aanmoedeging had ik besloten het toch te doen. Ik wilde al heel lang mijn talent laten zien aan mensen, maar durfde nooit zo goed. Dit was dus mijn kans, mijn eerste en ik hoopte ergens niet mijn laatste. Al was ik bang van wel. Als iets mislukte was ik meestal niet zo van het opnieuw proberen. Ik sleepte mijn weekend tas en koffer de trap op, naar mijn kamer. Eenmaal aangekomen bij de kamer keek ik even rond. Het was hier nog vrij mooi, ik zou hier wel een tijdje kunnen verblijven. Niet dat mijn kamer op de campusniet mooi was, maar het was wel altijd een beetje rommelig, waardoor het er niet zo geweldig uitzag. Ik zuchtte en legde mijn spullen op het bed. Ik ging naast mijn spullen zitten en tweette dat ik in het huis was en het super spannend vond, want at vnd ik het ook. Alles tintelde en ik was heel erg vrolijk. Ik kijk even uit het raam en wacht op mijn kamergenootje. Ik beacht mij hoe hij/zij eruit zou zien en of ik het wel wilde weten. Ook wasik meestal niet zo goed in iets delen, al helemaal niet een kamer, dus nu moest ik even extra mijn best gaan doen. Ik was bang dat als ik het niet zou kunnen vinden met mijn kamergenoot, ik het niet vol ging houden hier.

Aurora || (Caitlynn)
Omdat niemand antwoord huppel ik maar vrolijk naar boven, met mijn rugzak laag op mijn rug. Ik storm mijn kamer binnen en zie daar twee jongens. Ik schud verward met mijn hoofd, en bedenk dat er een dood moet zijn. Dat klonk erg cru, maar het was wel waar. De ene jongen gebaarde wild naar me, en ik werd bleek. Hij pakte mijn hand, en ik voelde de koelte. Geschrokken trok ik die terug. Hij kon niet praten, dus hij was vermoord. Ik deins achteruit, en de jongen kijkt me verdrietig aan. Dan is hij weg. Ik zak in elkaar en hyperventileerde een beetje. Vervolgens bedacht ik dat de andere jongen er ook nog was,en ik stond op en liep naar het bed. 'Het spijt me.' fluister ik. Het zou wel net zo zijn als gebruikelijk, dat ik hier gepest ging worden om mijn "gave". Maar dit wilde ik gaan gebruiken in mijn carrière, dus ik moest het accepteren.

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Curlies schreef:
Jaymina
Ik keek in de richting op. Whut? Er stond een meisje - ik denk van ongeveer mijn leeftijd. Ze had bruin haar en ik wenkte naar haar toe. ''Binnen.'' Ik glimlachte even.

Lyna Dewi Niaeth

'Hey' zei ik met een glimlach. Snap, eerste belofte verbroken. Niet praten in je eerste week? GEFAALD. 'Ik ben Lyna' vervolgde ik. 'Ik hoorde jullie praten over de opdrachten. Ik ben benieuwd naar jullie veronderstellingen' Ik glimlachte. Mijn paarse elektrische gitaar met blauwe snaren en groene knoppen ( Ik noemde mijn gitaar Hope, geen idee waarom ik haar een naam gaf, maar ach ) voelde vertrouwd aan op mijn rug. Ik had tenminste zelfvertrouwen, dat was een pluspunt.

---

I will keep watch.

David

Met mijn ipod oortjes in loop ik naar de kamer die mij toegewezen is, alles lekker op mijn gemakje. Ik heb toch geen haast, we hebben volgens mij nu vrij. het lijkt me leuk om de tegenstanders te leren kennen, alhoewel ik wel wil winnen. Ik ben hier om te winnen, niet om dit spel met een hangend hoofd te verlaten. Ik loop de trap op waarna ik al snel de kamer zie verschijnen, kamer 1. Ik ben even vergeten met wie ik op de kamer zou liggen, maar daar kom ik straks wel achter. Meisjes en jongens bij elkaar kan ook, mij maakt het niet heel veel uit. Ik ga zoizo makkelijker met meisjes om dan met jongens, aangezien jongens soms zo gemeen kunnen zijn. Niet dat meisjes dat nooit zijn. ik leg mijn hand op de deurklink en ik loop vrolijk naar binnen. Ik zie dat ik de eerste ben, dus pak ik gelijk het beste bed in. Niet dat er heel veel verschil is, maar oké. Ik schuif mijn tas onder mijn bed, uitpakken komt later wel. Ik kijk om mij heen, eigenlijk valt er niet heel veel te zien. Ik doe mijn oortjes weer in en trap mijn gympen uit, waarna ik breeduit op mijn bed gaan liggen. De rust kan ik nodig hebben, het zullen harde weken worden.

---

"It takes ten times as long to put yourself back together as it does to fall apart."

Chris
Ik stopte zuchtend mijn kleren in de kast. soms keek ik er even met een schuin hoofd naar, om te kijken hoe ik alles het beste erin kon proppen. Ik zucht diep als mijn kamergenootje eindelijk binnenkomt. Het is een meisje. Awkward kijk ik van het meisje naar het tweepersoonsbed en weer terug. Ik wil haar een hand gaan geven, maar ze loopt al de andere kant op, daarna begint ze te een beetje te hypeventileren. Ik kijk zoekend om me heen, maar kan niet echt iets vinden wat het veroorzaakr zou kunnen hebben. "Umh, oke." Zeg ik zacht en ga naast haar op het bed zitten. "Ik ben Chris." Begin ik rustig en kijk haar een beetje moeilijk aan,

---

We've lived in the shadows for far too long.