The Roma Games [RPG] 01 - Speeltopics

The 99th anual Hunger Games
24 tributes, 1 real life arena
No forest, beach, sea or desert these time
But an old, classic city
which even in Panem still known as
Roma

And may the odds be ever in your favor

Okay. Dit jaar is de arena dus niet iets technisch van het Capitool. Geen nagebouwd landschap. Maar Rome, de bekende hoofdstad van Italië. Rome was vroeger al zeer bekend, maar zelfs in Panem kennen ze het nog. De enige plek die niet is vernield in de oorlogen. Eigenlijk is Panem niet het enige wat nog van de wereld over is.

Jongens
Meisjes

District 1 [Luxeproducten Capitool] :
-Noah Shaw||Ollivander
-Rosa Amore Diamond|glimmur

District 2 [Wapens en Vredesbewakers] :
-Jayy Kilian von Monroe||Sikowitz
-Diana Taylor Temple||xAmnesia||Dood

District 3 [Technologie] :
-Gregor Rose||Jandewasbeer||Dood
-|| |Bloedbad|

District 4 [Visserij] :
-Dennis Cobus Adams||2012Hangover
- Lauren Fiona Johnsen||Ruexx

District 5 [Medisch onderzoek] :
-Drew Jackson||foxfaceXXX||Dood
-Indianna Laurens||xAvis

District 6 [DNA-manipulaties en -mutaties] :
-Peather Didier Butcher||Seaver||Dood
-|| |Bloedbad|

District 7 [Hout] :
-Micheal Dumont||Nyan||Dood
-Teaghan Anderson||Seaver

District 8 [Textiel] :
-|| |Bloedbad|
-Leyla Moore||Nyan

District 9 [Industrie] :
-|| |Bloedbad|
-Ariana Louisa Green||foxfaceXXX

District 10 [Vee] :
-|| |Bloedbad|
-|| |Bloedbad|

District 11 [Landbouw] :
-Mason Jacob Springfield ||Ollivander
-Fea Diona Hendrixs||2012Hangover||Dood

District 12 [Steenkool] :
-|| |Bloedbad|
-Demitria Catherine Valentine||Bibble

Er zijn niet echt regels, maar misschien zou je je aan een paar dingetjes willen houden:
- Er komt een praattopic van de Roma Games, dus plaats daar alles wat je niet weet of niets met de Roma Games te maken heeft.
- De posts zijn minstens 5 zinnen lang [liefst niet al te lang durende gesprekken, áls het een gesprek is, mogen het 4 zinnen zijn]
- Boven de post zet je je naam, district en de plek waar je je op dat moment bevindt.
[Bijvoorbeeld: Indianna Laurens || District 5 || Colosseum, Hoorn]

Btw wij trekken (ong) iedere week een loodje waarop staat wie er doodt gaat. Zo hebben wij even veel kans om dood te gaan als de rest. Het verhaal begint op het moment dat de tributen de arena in gaan. (dus het laatste moment met de stylist en dan de arena in)

Dit is de kaart van de Arena In het midden is het Colloseum, met daarin de Hoorn des Overvloeds. Rechts van het Colossem is het Parco del Colle Oppio. Daar zijn veel bomen, goede verstopplaats en jaagplaatsen. Boven en links van het Colloseum is een spookstad, waar vroeger dus mensen woonden. Onder het Colloseum is een groot plein. De rest van wat je op de kaart ziet hoort niet bij de Arena.

Rollentopic
Praattopic
Praattopic 2
Speeltopic 2

We trekken ong. elke vrijdag 1/2 lootjes!!

Thanks!
xx xAvis en Ruexx

[ bericht aangepast op 31 jan 2013 - 18:40 ]

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

Lauren Fiona Johnsen || District 4 || Colosseum, Hoorn
Ik zie aan Rosa dat ze het niet leuk vindt dat iedereen nu tegen haar districtgenoot is gekeerd. Ze is zeker bang dat we haar gaan vermoorden, omdat we niet heel veel aan haar hebben zonder Noah, want ze is niet zo slim. Misschien moeten we haar ooit wel vermoorden, maar in elk geval nu nog niet. Af en toe heeft ze wel goede ideeën. Bijvoorbeeld over de Hoorn. Ik knik naar Rosa en zeg: 'Het is inderdaad wel slim om de Hoorn te gaan gebruiken en als er twee op wacht staan kunnen de andere tributen echt niet van ons winnen. Ik denk trouwens niet dat de andere tributen ons nu al durven aan te vallen.' Ik kijk rond naar de anderen, wat vinden zij ervan? Dan zie ik net buiten de Hoorn nog een rugzakje liggen. Die is iemand zeker vergeten mee te nemen tijdens het bloedbad. Ik open het en kijk voorzichtig wat erin zit.

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

Jayy Kilian von Monroe || District 2 || Colosseum, Hoorn
Ik knikte even. We zouden tenminste droog liggen en hoefde geen dingen te gaan bouwen. "Oke, als we even alle rugzakken doorzoeken voor slaapzakken en alles klaarmaken voor de nacht. Dan kunnen we morgen het eten sorteren enzo." Stelde ik voor terwijl ik mijn rugzak al opentrok. "Ik neem de eerste wacht wel trouwens. Wie nog meer?" Vroeg ik aan iedereen terwijl ik een slaapzak uit mijn rugzak trok en deze voor de hoorn gooide. Verse zat er een zaklantaarn, 10 paar krekers, gedroogd vlees en een opgerold touw in. Ik ritste de tas weer dicht en gooide deze in de hoorn.

[ bericht aangepast op 20 dec 2012 - 17:17 ]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Lauren Fiona Johnsen || District 4 || Colosseum, Hoorn
'Ik wil ook wel de eerste wacht houden' zeg ik terwijl ik de rugzak inspecteer. Er zit een ook een slaapzak in mijn rugzak. Verder zitten er ook een lege waterfles en een paar stukjes gedroogd fruit in. Yeah we hebben in elk geval wat te eten vanavond, denk ik bij mezelf. Net als Jayy rits ik de rugzak weer dicht en gooi hem in de Hoorn. 'Wat zit er in jullie rugzakken?' vraag ik aan de rest van de beroeps. De wind steekt op en het is nu al bijna donker. Ik ben blij dat ik de eerste wacht op me genomen heb, zo kan ik eerst even naar mijn arm kijken en me opfrissen. Ik ben blij dat hier geen spiegel staat, ik zou echt niet willen weten hoe ik er nu uit zou zijn. Ik probeer mijn haar te fatsoeneren, maar het lukt niet echt, omdat mijn arm onder het opgedroogde bloed zit. Ik wou dat er water in de waterfles zat, maar helaas zit er niets in. Hopelijk zit er water in de andere rugzakken.

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

Bastard schreef:
Mason Jacob Springfield • District 11 • Bos, Parco Del Colle Oppio
Micheal draaide zich om en spande zijn boog. Ook Mason had het geritsel gehoord en zag vaag een figuur van een mens door het bladerdek heen. "Wie is daar?" fluisterde Mason tegen Micheal en Teaghan. Hij was bang dat ze te veel lawaai gemaakte hadden ondertussen. Elke tribuut in de weide omgeving zou hen gehoord kunnen hebben. "Mason," fluisterde een stem en Mason was bijna zeker dat het de stem van Fea was. Hij hield zijn mes stevig vast terwijl hij naar voren liep. "Ik ben niet de enige die 'het' zonet Mason's naam hoorde fluisteren." zei Teaghan zacht en Mason gebaarde naar haar en Micheal te zwijgen. "Fea? Ben jij dat?" fluisterde Mason luid genoeg terug zodat diegene die verstopt zat het zou kunnen horen.

---

kindness is never a burden.

Ariana Louisa Green II district 9 II plein, verlaten stad
BOEM! Ik schrik wakker van een hard kanonschot. Meteen kijk ik omhoog om te gezichten van de tributen te zien die dood zijn. Meisje district 3... meisje district 6... Nadat alle tributen zijn laten zien stoppen de schoten en is er niks meer in de lucht te zien. Ik heb ze stuk voor stuk allemaal gezien en geteld. Inclusief mijn districtgenoot. Ik dacht dat het mij niks zou doen, ik heb hem ook maar een keer gezien, maar langzaam voel ik toch de verdrietigheid opborrelen. Niet alleen voor hem, maar ook voor de andere tributen en hun families. Ik probeer er niet aan te denken en kijk naar mijn zij. De wond doet al minder pijn, al ziet het er nog steeds hetzelfde uit. Ik leg mijn hoofd weer op mijn handen en probeer opnieuw in slaap te raken.....

[ bericht aangepast op 21 dec 2012 - 18:25 ]

---

imperfection is beauty

Micheal Dumont ||7|| Bos, Parco Del Colle Oppio
Mason was nog even bezig met het vertrouwen te winnen van het meisje en het werd al aardig donker dus ik besloot al vast een plek te gaan zoeken."Blijven jullie hier? Ik kom terug als ik een goede slaap plek gevonden heb."meld ik hun en loop alvast door.Na zo'n tijdje zoeken zie ik iets verdacht en ga ik wat verder.
Er kwam een konijn voorbij lopen.
Dit is mijn kans ' dacht ik,maar mis gedacht ik had het konijn achterna gelopen en kwam terug aan bij het plein van de hoorn.
Ik begon angstig te worden en wou weglopen,maar ze hadden me opgemerkt en de gast van 2 liep naar me toe.
Angstig bleef ik gewoon aan de grond geplekt,na een tijdje had ik door dat ik moest weg lopen ,maar te laat.
Een pijnelijke steek ging door mijn borstkas,net door mijn longen heen.
Ik smaakte ijzer en langzaam werd alles zwart

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Jayy Kilian von Monroe
ik gaapten en wilde eigenlijk aandringen dat de rest ging slapen, zodat ik ook lekker snel naar me bed kon en niet in slaap zou vallen terwijl ik de wacht moest houden. Al moest wakker blijven geen probleem zijn met Lauren naast me. Ik draaide doelloos wat rond, wat uiteindelijk toch wel van pas kwam. Al snel merkte ik de jongen van district 7 op. ''We hebben bezoek.'' Grijnsde ik en haalde mijn samoerai zwaard al uit mijn koker. De jongen leek wel gek, aangezien die stokstijf bleef staan. ieder ander had hem waarschijnlijk op een rennen gezet. Als een gek stormde ik op de jongen af en zelfs toen ik hem naderden deed hij niets. Ik had ergens verwacht dat dit een gevecht ging worden maar toen mijn Samoerai zwaard recht door zijn lichaam boorden, wist ik dat het gedaan was. en als snel ging er een kanon af.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Gregor Rose II District 3 II Parco del Colle Oppio
Ik ben een aardig eind het bos ingerend en ben uiteindelijk uitgekomen bij een tamelijk grote eik.
Daarna heb ik spullen gezocht en een eindje verderop een val gemaakt.
Hij was goed gelukt en bijna niet te zien, nu maar hopen dat er morgen ook echt iets inzit.
Daarna heb ik de inhoud van mijn tas nog eens goed bekeken.
Een lang stuk touw, een deken, een (lege) veldfles en een klein mesje.
Ik heb in de loop van de dag wel geluiden gehoord van andere tributen, maar ik heb ze gelukkig nog niet gezien.
Nu valt de avond langzaam in en wil ik gaan slapen totdat ik ineens het schot van een kanon hoor.
Ik kijk in de lucht, de tribuut van district 7 zo te zien.
Dan besluit ik toch maar te gaan slapen.

---

Why don't you put your beautiful lips upon my posterior and kiss it repeatedly.

Rosa Amore Diamond || district 1 || hoorn
ik hoor dat jayy iets zegt. hij zegt dat we bezoek hebben. omdat ik hem nog niet zo lang ken denk ik dat hij een grapje maakt. wie zou er nou in het donker naar de hoorn toe lopen, waar wij, de beroeps, zijn. je weet dan zeker dat je word vermoord omdat wij geen vreemdelingen willen hebben, tenzij je vanaf het begin bij ons bent. maar als ik hoor dat Jayy begint te rennen weet ik bijna zeker dat er iemand is. ik draai me om en zie hoe hij een zwaard in de jongen van 7 steekt en die direct neervalt. even later hoor ik een knal die mij uit mijn gedachten haalt. ik pak een rugzak op en kijk wat erin zit. er zit een slaapzak, een nachtkijker en een stuk touw in. omdat ik bijna zeker weet dat we iets aan de nachtkijker en de slaapzak hebben loop ik naar de anderen en zeg: "ik heb een slaapzak en een nachtkijker in mijn rugzak. o ja, er zit ook een stuk touw in."

---

I'm dying, praying, bleeding and screaming. Am I too lost to be saved? ~ Evanescence - tourniquet

Indianna Laurens || District 5 || Bos, Parco del Colle Oppio

Ik pakte de blaadjes aan van Demitria en stopte ze in mijn mond, om ze meteen weer uit te spugen. 'Serieus, heb je dit de hele tijd gegeten?' ik vond het walgelijk. Omdat ik uit district 5 kwam, medisch onderzoek, en vaak planten als ingrediënten voor medicijnen moest halen, wist ik welke planten beter te eten waren dan dit goedje.
'Kom, we gaan iets anders zoeken,' stelde ik voor. Op dat moment hoorde ik een kanonschot, en geschrokken keek ik naar de lucht. Maar tevergeefs, want pas 's avonds komen de gezichten van de tributen aan de lucht te staan. Ik zag niet wie het was, maar vlakbij hoorde ik een hovercraft. 'Wie is het?' riep ik naar Demi terwijl ik in de dichtsbijzijnde boom klom. Vanaf dat punt kon ik mijn eigen vraag beantwoorden. De beroeps stonden om de jongen van 7 heen. Michael, wist ik. Ik kreeg een brok in mijn keel en beet op mijn tong om het niet uit te schreeuwen naar de beroeps. Ik mocht die Michael wel, en hij had net een bondgenootschap gesloten. Eigenlijk mocht ik iedereen wel, behalve de beroeps. Moordlustig hoorde je niet te zijn, en dat kon ik van hen niet zeggen.
'Kom snel in de boom! En wees stil! Het zijn de beroeps, ze hebben hem met een zwaard - ' ik kon mijn zin niet afmaken en de tranen stroomden in mijn ogen.
Ik wilde hier niet zijn. Dit was geen plek voor mij.

[ bericht aangepast op 22 dec 2012 - 15:13 ]

---

:)

[Ik ga morgen vroeg op vakantie tot volgende week zondag en ik weet niet 100% of ik Internet heb, dus ik zal (misschien) niet kunnen reageren... Sorry!]

---

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Mason Jacob Springfield • District 11 • Bos, Parco Del Colle Oppio
Mason liep traag achteruit toen diegene achter de bladeren niet meteen antwoord gaf. Misschien was het Fae wel helemaal niet. Hij ging terug naast Teaghan staan en keek Micheal aan toen hij zei dat hij al om een slaapplek ging zoeken. Mason wilde protesteren en zeggen dat hij met hem mee ging maar Micheal verdween veel te snel uit het zicht en Mason keek Teaghan toen aan en haalde zijn schouders op. Hij nam haar hand vast en wierp nog een laatste blik op de persoon in de boom. "Kom," fluisterde Mason tegen Teaghan,"Dan laat ik je de noten zien." Hij startte met lopen en op het moment dat ze bij de notenboom gekomen waren klonk er een kanonschot. Mason draaide zich razendsnel om naar Teaghan en fluisterde ademloos,"Micheal."

---

kindness is never a burden.

Lauren Fiona Johnsen || District 4 || Colosseum, Hoorn
Terwijl ik samen met Jayy de wacht houd, bedacht ik opeens dat ik het bloedbad overleeft had en dat het spel nu pas echt is begonnen. Nu zullen de andere tributen vast voorzichtiger worden. Plotseling hoor ik Jayy zeggen dat we bezoek hebben. Ik kijk hem verbaasd aan. Wie gaat er nu 's nachts naar de beroeps toe? Dan vraag je er toch om om een gedood te worden? Dan zie ik de jongen uit 7. Jayy rent meteen naar de jongen toe. In één beweging doodt hij de jongen met zijn samoerai zwaard. Meteen daarna klinkt er nog een kanonschot. Er zijn er nu al 8 dood. Allemaal rond de Hoorn. Geluidloos verschijnt er een hovercraft in de lucht en hij neemt de jongen uit 7 mee. Ik kijk naar Jayy die er tevreden uit ziet. 8 doden is natuurlijk ook helemaal niet slecht. Ik weet niet eens zeker hoeveel ik er gedood heb, maar dan bedenk ik dat ik waarschijnlijk dat niet eens wil weten. Rosa's stem wekt me uit mijn gedachten. Ze zegt dat er een slaapzak, een stuk touw en een nachtkijker in haar rugzak zit. 'Een nachtkijker?' zeg ik. Meteen schiet ik overeind. Die wil ik hebben. Meteen gris ik hem uit Rosa's handen en zeg dat ze nog wel even kan gaan slapen, Jayy en ik zullen haar wel wekken als ze de wacht moet houden. Ik ga weer op mijn plek vlak voor de Hoorn zitten en kijk uit voor de Arena. Wat zou er hierbuiten zijn? vraag ik mezelf af.

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

Drew Jackson II 5 II Bos, Parco Del Colle Oppio
Ik kan niet slapen. Steeds schrik ik wakker van kanonschoten en andere rare geluiden. Steeds opnieuw moet ik hard mijn best doen om niets uit mijn mond te krijgen, want straks kan ik degene zijn die door de hovercraft meegenomen word. Nog eens kijk ik naar de inhoud van de rugzak. Het ziet er heel goed uit. Zo kan ik nog wel een paar dagen in leven blijven. Als ik ten minste niet gedood word door iemand. Wat nou als er iemand een bongenootschap met mij wil? Vast niet, dan doden ze mij meteen en nemen mijn rugzak mee. Of misschien...
''Drew, denk niet steeds zo negatief.'' Zeg ik steeds in mijn hoofd, maar elke keer komt er weer een nieuw idee van hoe ik vermoord word, en elk idee maakt mij minder zeker van mijn leven. Kom op Drew, denk aan iets leuks. Maar hoe kan je nou aan iets leuks denken op dit moment? Je zit in een arena met 24 (nu nog 16) tributen die stuk voor stuk vechten tot de dood. Behalve een. Die krijgt alles wat hij of zij maar wil, maar is dat het nou echt waard?

---

imperfection is beauty

Teaghan Anderson || District 7 || Bos, Parco Del Colle Oppio
Ik knikte een beetje en liep een stukje naar achter. Mijn blik hield ik gericht op de bosjes. Het zou mij niet gebeuren dat er uit het niets iets in mijn rug zou zitten. Ik slikte en draaide mij uit eindelijk toch om. Ik mocht Mason en Micheal niet kwijtraken. "Dus de bessen. Micheal kom-" Ik kon mijn zin niet af maken. Micheal lag op de grond, gewoon te liggen, dood. Ik blijf net achter ene paar struiken staan zodat de mensen mij niet konden zien. Ik slikte en keek even of ze al weg waren. Naar mijn mening waren ze ver genoeg. Mijn ogen zochten naar zijn boog en de pijlenkoker. Ik weet het, hoe heartless van mij om daar als eerste naar opzoek te gaan, maar ik wilde overleven, zeker nu Micheal er niet meer was wilde ik het meer dan ooit. Ik zou uit deze arena komen, levend. Het boeide mij nu niet meer of ik andere pijn zou moeten doen. Ik zo Mason nooit pijn doen, maar dat was een ander verhaal. Ik ging net naast Mason staan en zag hoe de hovercraft Micheal op haalde nadat het ik het kanonschot had gehoord. Een traan liep over mijn wang en ik ademde diep in. "Hebben ze zijn boog al mee genomen?" Vroeg ik zo stil en zo gevoelloos mogelijk.


Peather Didier Butcher || District 6 || Spookstad
Nog teeds liep ik in mijn eentje door de spookstad. Ik kreeg echt shivers van deze plek. Stilletjes liep ik kleine stukjes. Steeds als ik stopte keek ik schitig om mij heen of er niemand was die mij volgde of wat dan ook. Ik kwam aan bij een huisje, nou waren er natuurlijk meer huisjes, maar deze viel mij op. Ik liep er lanzaam naar toe en hield mijn speer schuin achter mij. Ik duwde de deur zachtjes open en keek naar binnen. Ik sloop het huis in en deed de deur weer dicht. Ik luisterde of er iemand anders was, maar hoorde niks dus liep ik verder. Mijn ademhaling was het enige wat ik hoorde en mijn harte voelde ik kloppen. Er was iets missen, dat voelde ik. Er was hier iemand maar wie? En waar?

---

We've lived in the shadows for far too long.