The Roma Games [RPG] 01 - Speeltopics

The 99th anual Hunger Games
24 tributes, 1 real life arena
No forest, beach, sea or desert these time
But an old, classic city
which even in Panem still known as
Roma

And may the odds be ever in your favor

Okay. Dit jaar is de arena dus niet iets technisch van het Capitool. Geen nagebouwd landschap. Maar Rome, de bekende hoofdstad van Italië. Rome was vroeger al zeer bekend, maar zelfs in Panem kennen ze het nog. De enige plek die niet is vernield in de oorlogen. Eigenlijk is Panem niet het enige wat nog van de wereld over is.

Jongens
Meisjes

District 1 [Luxeproducten Capitool] :
-Noah Shaw||Ollivander
-Rosa Amore Diamond|glimmur

District 2 [Wapens en Vredesbewakers] :
-Jayy Kilian von Monroe||Sikowitz
-Diana Taylor Temple||xAmnesia||Dood

District 3 [Technologie] :
-Gregor Rose||Jandewasbeer||Dood
-|| |Bloedbad|

District 4 [Visserij] :
-Dennis Cobus Adams||2012Hangover
- Lauren Fiona Johnsen||Ruexx

District 5 [Medisch onderzoek] :
-Drew Jackson||foxfaceXXX||Dood
-Indianna Laurens||xAvis

District 6 [DNA-manipulaties en -mutaties] :
-Peather Didier Butcher||Seaver||Dood
-|| |Bloedbad|

District 7 [Hout] :
-Micheal Dumont||Nyan||Dood
-Teaghan Anderson||Seaver

District 8 [Textiel] :
-|| |Bloedbad|
-Leyla Moore||Nyan

District 9 [Industrie] :
-|| |Bloedbad|
-Ariana Louisa Green||foxfaceXXX

District 10 [Vee] :
-|| |Bloedbad|
-|| |Bloedbad|

District 11 [Landbouw] :
-Mason Jacob Springfield ||Ollivander
-Fea Diona Hendrixs||2012Hangover||Dood

District 12 [Steenkool] :
-|| |Bloedbad|
-Demitria Catherine Valentine||Bibble

Er zijn niet echt regels, maar misschien zou je je aan een paar dingetjes willen houden:
- Er komt een praattopic van de Roma Games, dus plaats daar alles wat je niet weet of niets met de Roma Games te maken heeft.
- De posts zijn minstens 5 zinnen lang [liefst niet al te lang durende gesprekken, áls het een gesprek is, mogen het 4 zinnen zijn]
- Boven de post zet je je naam, district en de plek waar je je op dat moment bevindt.
[Bijvoorbeeld: Indianna Laurens || District 5 || Colosseum, Hoorn]

Btw wij trekken (ong) iedere week een loodje waarop staat wie er doodt gaat. Zo hebben wij even veel kans om dood te gaan als de rest. Het verhaal begint op het moment dat de tributen de arena in gaan. (dus het laatste moment met de stylist en dan de arena in)

Dit is de kaart van de Arena In het midden is het Colloseum, met daarin de Hoorn des Overvloeds. Rechts van het Colossem is het Parco del Colle Oppio. Daar zijn veel bomen, goede verstopplaats en jaagplaatsen. Boven en links van het Colloseum is een spookstad, waar vroeger dus mensen woonden. Onder het Colloseum is een groot plein. De rest van wat je op de kaart ziet hoort niet bij de Arena.

Rollentopic
Praattopic
Praattopic 2
Speeltopic 2

We trekken ong. elke vrijdag 1/2 lootjes!!

Thanks!
xx xAvis en Ruexx

[ bericht aangepast op 31 jan 2013 - 18:40 ]

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

Leyla Moore || 8 || Sppokstad
Ik zat wat te knikkebollen en hoorde toen een kanonschot,er was nog iemand dood.Een trillerige zucht verliet mijn lippen en ik tre mijn benen op tegen mijn borst en sla mijn armen er dan overheen,zodat ik in een soort bolletje zat.
Ik hoorde iets van boven,was er hier iemand?
Mijn hart begon sneller te slaan en ik probeerde mijn admen in te houden. Kom niet naar hier,kom niet naar hier.smeekte ik in mezelf.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Peather Didier Butcher || District 6 || Spookstad
Ik hoorde de vloer kraken onder mijn voeten en probeerde het gekraak te verminderen. toen ik er achter was gekomen dat dat vrijwel onmogelijk was gaf ik het op en ging ik gewoon lopen.Er was hier toch echt niemand. Ik liep een paar keer het huis door en toen ik niemand zag of hoorde leunde ik tegen een muurtje aan. Mijn ogen werden groot en ik kon mezelf wel slaan. Er was een kelder, tuurlijk dat was te verwachten. Waarom had ik daar niet eerder aan gedacht. Ik ging weer recht staan en slikte. "Hallo? Is daar iemand?" Ik beloofde mezelf dat ik niet zo schrikken als er straks uit het niets iemand uit die kelder tevoorschijn kwam, iets waar ik mij niet aan ging houden.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Leyla Moore ||8||
Ik hoorde voetstappen dichterbij komen,nog steeds probeer ik me klein te maken,hier weg geraken ging niet meer lukken.
"Hallo? Is daar iemand?" hoorde ik iemand zeggen en ik schrok op.
Ik kon me ook niet verdedigen,er was hier niets behalve lege flessen wijn enzo.
Dat bracht me op een idee.Zo stil mogelijk nam ik een van de flessen en piepte om de ton,waar ik me achter verschool.
Ik zag niet of hij een wapen had ofniet. Het stof kriebelde in mijn neus en ik niesde perongelijk.Ik kon me echt op mijn kop slaan,nu wist hij zeker dat er hier iemand wasd.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Demitria Catherine Valentine || District 12 || Bos, dunno

" Wie is het?" riep Indy naar me en ik keek om me heen. Ik wist even niet waar ik heen moest kijken. "Kom snel in de boom! En wees stil! Het zijn de beroeps, ze hebben hem met een zwaard - " Stopte ze en ze kreeg tranen in der ogen. "Indy? Niet huilen! Dan ga ik ook huilen..." Zei ik zachtjes en ik klom langzaam de boom in. Ik voelde me slaperig en ik gaapte. Langzaam vielen mijn ogen dicht...

---

~I didnt hit you....I simply high-fived your face.~

Mason Jacob Springfield • District 11 • Bos, Parco Del Colle Oppio
Mason sloeg snel zijn hand voor zijn mond om een kreetje te onderdrukken. Op de grond lag Micheal, bewegingsloos met een diepe, gapende wonde op zijn borst. "Micheal," fluisterde Mason en keek snel naar Teaghan. Micheal was namelijk haar districtsgenoot en Mason zou Fae ook niet graag zien sterven. De hovercraft kwam en haalde Micheal op. Een traan liep over Teaghans wang terwijl ze diep inademde. "Hebben ze zijn boog al meegenomen?" vroeg ze stil en Mason knikte zachtjes. "Als de beroeps het niet gedaan hebben heeft het hovercraft het zeker." Mason keek achterom en keek toen naar de lucht. Het was bijna pikdonker. "Teaghan," zei Mason en trok aan haar arm. "We zouden beter een schuilplaats zoeken." Mason wist dat het niet er begripvol was maar Teaghan kon ook levend rouwen in een boom of een grot. "Ik vrees dat de beroeps het bos gaan uitkammen zoals elk jaar en anders zullen hier wel wilde dieren rondlopen." vulde Mason zichzelf aan. Nu weggaan was de beste optie. Mason liet de bessen en noten die ze geplukt hadden in zijn zak glijden en trok dan nogmaals aan Teaghans arm. Ze waren nog met z'n tweeën nu en Mason wilde Teaghan ook niet verliezen want dan was hij weer alleen en dat wilde hij niet zijn.

---

kindness is never a burden.

Noah Shaw • District 1 • Spookstad
Noah opende zijn rugzak en stalde alles uit wat daarin zat. Een slaapzak, uiterst handig; touw; een pakje gedroogd fruit en een pakje reepjes vlees; een heel erg lege plastieken fles om water in te doen; een potje met daarin een soort oranje goedje, Noah gokte erop dat het medicijnen waren maar had geen idee voor wat ze dienden; en een nachtkijker! Gelukkig! Meestal waren er niet veel nachtkijkers in de arena en de beroepstroep hadden er dan ook het meeste van. Het geluk was met Noah blijkbaar. Hij stak alles terug zijn de rugzak behalve de slaapzak en de nachtkijker. De slaapzak legde hij neer op de matras en kroop erin. Hij was lekker thermisch en hield zijn lichaamswarmte vast waardoor Noah 's nachts niet kou zou leiden. De nachtkijker zette Noah op en hij knabbelde toen op een muntblaadje die hij op de weg naar de spookstad gevonden had. De pakjes fruit en vlees ging hij bewaren wanneer hij er niks anders opzat en aangezien de spelen nog maar net begonnen waren en Noah toch vet genoeg binnen had van de grote porties eten in het Capitool. Het ging nog een tijdje duren voor hij eten écht nodig zou hebben tegen hongersnood. Noah viel langzaam in slaap maar die nacht sliep hij niet goed. Nachtmerries teisterden zijn gedachten en Noah mocht van zichzelf niet in een diepe slaap vallen want als hij aangevallen zou worden door de beroepstroep was hij zeker en vast dood.

---

kindness is never a burden.

Teaghan Anderson || District 7 || Bos, Parco Del Colle Oppio
Ik draaide mij langzaam om en zuchtte zacht. Hij was weg, echt weg. Ik kon hem achterna, het opgeven. Het was misschien niet wat ik wilde, maar het leek momenteel geen verschrikkelijke optie. Ik keek even naar Mason en knikte. "We gaan. Ik denk dat leker hoog in een boom het beste is. Even kijken hoe hoog ik kan klimmen met die snee." Zei ik wijzend naar de snee in mijn zij die onderhand gestopt was met bloeden, voor het grootste gedeelte dan. Het deed nog steeds pijn, maar die pijn moest ik nu even negeren. Ik liep een stukje weg van de plek waar Micheal had gelegen en zocht naar een geschikte boom. Eén waarbij je niet te veel trucjes hoefde uit te voeren om lekker hoog te komen. "Wat dacht je van deze boom? Of heb je iever een grot?"

Peather Didier Butcher || District 6 || Spookstad
Ik liep zachtjes de trap af en slikte. Ik had geen idee wie daar zou zijn, of misschien wel wat... Ik moest eerlijk bekenen dat ik bang was, maar dat liet ik niet merken. Als diegene zou merken dat ik bang was zou ik al snel niet meer overkomen als gevaarlijk, iets wat ik nhiet moest hebben. Het probleem was dat ik het liefst in huilen was uitgebarsten en mezelf op mijn knieën had laten zakken, maar dat kon niet. Ik kon mezelf niet zo makkelijk overgeven, zeker niet toen ik iemand hoorde niezen. Ik hield de speer in de richting waar het geluid vandaan was gekomen en nam een hap lucht. "Kom te voorschijn. Ik weet toch al dat je daar zit." Zei ik en deed een stapje naar voren. Ik vervloekte mezelf dat ik diegene nog een kans gaf om te voorschijn te komen, maar het was nou eenmaal hoe ik was.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Leyla Moore ||8|| Spookstad
"Kom te voorschijn. Ik weet toch al dat je daar zit." zei de stem.Het was een jongesnstem.
"Vermoord me niet alsjeblief."piep ik zachtjes en kom kom langzaam tevoorschijn.
Aangezien het doker was kon ik hem niet echt zien,maar ik zag wel het lange voorwerp dat hij vast had.
Na een tijdje wennen mijn ogen aan het donker en zie ik lichtjes zijn gezicht,maar net niet genoeg om hem te herkennen.
Mischien als ik een fles naar hem gooide had ik kans om te ontsnappen,maar hij kon boos worden en me achterna gaan om me te vermoorden.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Peather Didier Butcher || District 6 || Spookstad
Ik hoorde een meisje stem, iets wat mij op één of andere manier al iets minder bang maakte. Misschien was het voornamelijk om het een nogal zachte stem was. Ik zag hoe iemand tevoorschijn kwaam. Het was vrij donker dus zoveel zag ik niet. Ik zag wel dat ze niet zo groot was, dus waarschijnlijk ook niet zo oud. Ik leel even bedenkelijk voor mij uit. Als ik haar nu iets zou doen zou ik weer alleen zijn. alleen zijn was niet heel geweldig. Langzaam trok ik de speer terug en hield ik hem zo vast dat ik er een beetje op kon leunen. "Ik doe niks als jij niks doet. Belooft." Zei ik zacht en keek haar onzaker aan. Ik wist niet of ze doorhad dat ik waarschijnlijk banger was dan haar, maar ik wist momenteel zelf geeneens hoe ik mij voelde.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Leyla Moore ||8||Spookstad
"Ik doe niks als jij niks doet. Belooft." zei hij en ik zag het lange voorrwerp dat hij vast heeft langzaam dichter naar hem gaan.
Ik knik even zachtjes tot ik doorheb dat hij me vast niet goed ziet."Oké,ik beloof ook dat ik jou niets doe."antwoord ik dan zachtjes ,nogsteeds angstig dat iemand ons nog kon horen.
Ik wilde weten wie hij is hij was waarschijnelijk ouder dan mij aangezien hij erg groot is,voor mij dan.
"Wie ben je eigenlijk?"vraag ik zachtjes aan hem.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Peather Didier Butcher || District 6 || Spookstad
Ik zuchte opgelucht toen ze zei dat zij ook niks zou doen. "Ik ben Peather, maar de meeste noemen mij P, gewoon P zoals de letter p." Antwoorde ik met een kleine glimlach.
Ik kon haar nu iets beter zien en zwaaide even. Hoe awkward het ook was, ik was allang blij dat ik niet alleen was of met iemand die mij dus wel iets aan ging doen. Ook voelde het fijn dat ik in een kelder zat en de deur zou horen als iemand het huis binnen kwam. Ik haatte het bos om eerlijk te zien. "Ik kom uit District 6 voor als je het je niet herinnerd, ik was zeg maar met dat meisje dat de heletijd liep te huilen?" Ze moesten zich haar herinneren, maar ach ja. Mijn districtgenoot was toch al dood, dus dan zou ze warschijnlijk snel vergeten worden. "En jij bent?"

---

We've lived in the shadows for far too long.

Mason Jacob Springfield • District 11 • Bos, Parco Del Colle Oppio
"We gaan," zei Teaghan vervolgens en knikte,"Ik denk dat lekker hoog in een boom het beste is. Even kijken hoe hoog ik kan klimmen met die snee." Ze wees naar de snee in haar zij en Mason zag dat hij wel wat ernstig was. "Misschien moet je het beter afbinden," stelde Mason fluisterend voor. Teaghan liep verder en speurde de bomen af naar de geschikte terwijl Mason achter haar aan hobbelde. "Wat dacht je van deze boom? Of heb je liever een grot?" vroeg ze en Mason inspecteerde de boom. Hij was groot en stevig en eromheen waren ook veel bomen die veel bladeren hadden die over de ene boom hingen. Perfect, want zo zouden ze niet meteen opgemerkt worden. "Prima." zei Mason en begon al met klimmen. Behendig ging hij neerzitten op een stevige stak en wachtte toen tot ook Teaghan de boom in was en een goede tak gevonden had, al dan niet dezelfde als Mason.

---

kindness is never a burden.

Leyla Moore ||8|| Spookstad
Hij zuchtte even opgelucht."Ik ben Peather, maar de meeste noemen mij P, gewoon P zoals de letter p."antwoorde hij dan op mijn vraag en ik glimlachte licht toen hij even zwaaide.
Ik was best wel blij dat ik niet alleen was nu."Ik kom uit District 6 voor als je het je niet herinnerd, ik was zeg maar met dat meisje dat de heletijd liep te huilen?" zei hij dan en ik heriner me hem en haar weer.
Zelf ik was nog niet zo'n janker als dat meisje."En jij bent?" vroeg hij me dan. "Ik ben Leyla,ik heb niet echt een bijnaam."zeg ik dan.
Ik had wel een bijnaam van mijn papie gekregen,maar prinsesje is alleen maar voor hem,niemand anders mocht dat zeggen.
"Ik kom uit district 8,mijn districtpartner was een klein joch met grote mond."zeg ik dan.Ik zet de flessen op de ton waar ik achter vescholen was en glimlach even naar P. Ik ging hem ook zo noemen ,eigenlijk ook omdat ik een ramp ben met namen onthouden.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Peather Didier Butcher || District 6 || Spookstad
Ley, het was geod genoeg. Als ik haar ooit snel zo moeten waarschuwen zou het L worden. Ik herinnerde me haar wel. Ik vond dat jongetje maar niks, maar dat kon ook aan mij liggen. Tpch vond ik dat ik gelijk had. Je liet je partner niet alleen, zeker niet in de arena. Ik zette de speer tegen de muur en krabde eve3n achter mij oor Ze was wel slim, ze zsat hier best wel veilig, zo in deze kelder. Het deed mij glimlachen. "Dus, zo oud lijk je nog niet. En je was toch slim genoeg om een kelder in te vluchten, als je niet moest niezen was ik hier zo weggelopen dus je zit hier heel veilig. Maar waarom een kelder?"

Teaghan Anderson || District 7 || Bos, Parco Del Colle Oppio
Ik zuchtte en wreef even in mijn handen. Kom op Teaghan, je kunt dit. Ik probeerde mezelf moet in te spreken. Mason had gelijk, misschien moest ik het verbinden, maar met wat? Het was niet alsof om elke hoek een verbanddoos lag. Ik trok mezelf op. Ik probeerde de pijn te negeren hees mezelf zo snel mogeijk op de eerste tak die ik tegen kwam. Ik trok mij op en kwam zo steeds een stukje hoger. Ik stopte een klein stukje onder Mason en leunde tegen de stam van de boom. "Ik vind het goed zo, eerlijk gezegd vind ik dit hoog genoeg." Zei ik mijn hoofd tegen de stam bonkend. Ik was hier nu al klaar mee. "Dus nog iets interessants te vertellen?"

---

We've lived in the shadows for far too long.

Leyla Moore ||8|| Spookstad
"Dus, zo oud lijk je nog niet. En je was toch slim genoeg om een kelder in te vluchten, als je niet moest niezen was ik hier zo weggelopen dus je zit hier heel veilig. Maar waarom een kelder?" vroeg hij me dan.
Ik haalde simpel mijn schouders op. "Ja ik ben nog maar dertien jaar."zeg ik op zijn eerste gedachte. "En ik vond een opening in de grond,daar heb ik me dan tussen gewurmt en dan me zo klein mogelijk gemaakt."antwoord ik dan nog steeds op een zachte stille toon.
En het genies...Ik kan er niet echt veel aandoen,ik had iets vast en het kwam zomaar op.
"En jij hebt een wapen?"vraag ik ookal zie ik niet echt goed wat het is.
Ik had geen wapens of iets om me te verdedigen ,behalve de lege flessen die hier liggen.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH