Behind The Masks. -One Direction. || Topic 1. - Speeltopics

De avond op het Prom loopt tot zijn einde, maar er gebeurt iets vreemds. De jongens smoezen de hele tijd samen en als een van de meisjes haar make-up nog snel wilt bijwerken op de toiletten, vind ze een lijk. Het lijk van een meisje, duidelijk vermoordt. Als het meisje in shock terugkomt en het tegen de anderen vertelt willen de andere meiden erachteraan gaan, want het was immers hun vriendin. Alleen, de jongens ontvoeren ze zodat ze hun monden moeten houden. Waarom heeft een van de jongens hun vriendin vermoordt en wie? Wat gaat er met de meiden gebeuren?

Regels:
~Een stukje tekst van minimaal vijf regels is verplicht.
~Ga niet off-topic, tenzij het nodig is. Gebruik dan haakjes.
~Seksueel getinte teksten zijn toegestaan, mits het een beetje gepast blijft.
~Maximaal twee personages per persoon, één meisje.
~Niemand schrijft acties voor anderen!
~Naamsveranderingen doorgeven.
~Meldt het eventjes als je voor langere tijd niet kunt reageren.
~Van tevoren spreken we af wie het lijk vind, wie de moord heeft gepleegd en wie met welke jongen op het Prom aanwezig is!

Invullijstje:
Rol:
Naam:
Leeftijd (1D en de meisjes minimaal 17, maximaal 19)
Karakter:
Uiterlijk:
Extra:
Voorkeur meisje/jongen (Ik spreek NIET over een relatie, maar over de 'date' op het Prom!)

Rollen:

One Direction:
~Niall James Horan. (nessje)
~Liam James Payne. (Brookie)
~Louis William Tomlinson. (Serpentskiss)
~Zayn Jawaad Malik. (Crudelis)
~Harry Edward Styles. (DeGeneres)

Meisjes:
~Esmee Rosalina Greenwood. (Crudelis)
~Riley Olivia Smith. (xAmnesia)
~Madelaine Louise Lockwood. (Serpentskiss)
~Dawn Seren Snow. (Vegangirl)
~Ness Allison Candler. (nessje)

Overigen, dit kunnen leraren, leerlingen, politieagenten en familie zijn:
~Jessica Mary Delay. (Het vermoorde meisje, geen schrijver/schrijfster.)

Iedereen is al in de grote zaal en het feest loopt langzaam maar zeker tot een einde. De moordenaar neemt zijn kans als Jessica naar de toiletten gaat. Een van de meisjes gaat later naar de toiletten en vind daar het lijk, hierna mogen de jongens hun 'date' ontvoeren op hun eigen manier. Dit kan met een trucje zijn of iets heel anders. De meisjes worden ondergebracht in een oud, vervallen huis. De meiden mogen natuurlijk tegenstribbelen of juist niet, zolang ze uiteindelijk maar vast komen te zitten.

[ bericht aangepast op 14 jan 2013 - 21:03 ]

---

Reading a good book is like taking a journey.

Dawn Ohoyo Seren Snow

Ik zuchtte.
'Durf je niet alleen, Louis?' zei ik met een kleine glimlach.
Fuck, dat gebouw zag er eng uit. Misschien ook door de onderliggende angst. Ik zuchtte. Zoals ik al zei: One way out.
'Goed, ik ga mee' zei ik.
Ik gespte mijn gordel los en ik liep naar de voordeur van het huis. Ik beet op mijn lip en keek zijdelings langs me heen. Herstel: No way out.

---

I will keep watch.

Louis William Tomlinson

Ik beet op mijn lip en schudde toen zo onopvallend mogelijk mijn hoofd.
'Ik durf een hoop, maar dit ziet er niet echt gezellig uit' antwoordde ik en keek nogmaals naar het huis. Natuurlijk was ik niet bang, maar het huis bleef toch niet een van mijn favoriete plekken en zat liever thuis op de bank.
'Yay dat maakt het een stuk minder eng' zei ik met een kleine glimlach en wachtte geduldig af. Toen ze naar de voordeur liep volgde ik haar en pakte eenmaal naast haar, haar hand weer vast. 'Waarom altijd op van die gezellige plekken?' mompel ik en probeerde met de deur met mijn voet te openen. Iets wat vreemd genoeg nog lukte ook. Ik keek rond en trok Dawn erna toch mee mee naar binnen toe.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

(xAmore => Crudelis.)

---

Reading a good book is like taking a journey.

Madelaine Louise Lockwood

Op het moment dat hij het gaspendaal met een flinke snelheid naar beneden drukte, waardoor het grind opspatte en met een schepre bocht de parkeerplaats afreed, werden mijn vermoedens bevestigd, want het klopte inderdaad niet. Niet dat er nu heel veel aan te veranderen valt, maar wie weet....
'Best.' mompelde ik, en keek uit het raam naar het omgeving die voorbij raasde. Ik had geen zin om mijn mond open te trekken of iets in die richting. Dat kwam allemaal later wel. Toen we een bospad opreden en hij met een simpele druk op de knop de deuren afsloot, keek ik Zayn toch weer heel even aan.
'Ten eerst noem me geen Madelaine. En als antwoord op jou vraag; Ik ben ik net zo goedgelovig als jou, my dear Zayn' antwoordde ik en keek hem aan. 'Volgende keer alles misschien iets minder opvallend regelen...of iets minder hard schreeuwen in het bijzijn van mensen' vervolgde ik. Het hele gebeuren was me nog niet duidelijk, maar dat zou hoogst waarschijnlijk nog wel komen.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik.

Ik schudde mijn hoofd even. Dat kind was zo naïef als wat. Wat wilde ze nou hiermee bereiken? Dat ik haar mooi liet uitstappen. Ze moest eens weten...
"Ik noem je hoe ik wil, wanneer ik dat wil en waar ik wil." siste ik zacht. "En ik doe ook wat ik wil, Madelaine. Desnoods krijste ik de boel bij elkaar, het interesseert me geen ene zier."
Als ik al goedgelovig was, wilde ik niet eens weten wat zij was. Ik rolde met mijn ogen en remde af toen ik het huisje naderde, Louis zag ik nog net naar binnen lopen. Ik klikte mijn gordel met een simpele klik los en draaide me naar Madelaine toe. "Geef je tas." gromde ik, terwijl ik naar haar tas keek met opgetrokken wenkbrauwen. Ze kon doen en zeggen wat ze wilde, maar ik was niet dom om in haar trucjes te trappen. Wat wilde ze doen? Ze was middenin een bos, helemaal alleen. Goed, alleen haar tas, maar die speelde ik dadelijk wel kwijt.

---

Reading a good book is like taking a journey.

Niall James Horan
Meteen klik ik de tv uit. Ik wacht gespannen af. Dit is gewoon een verlaten huis, niemand is de eigenaar... Wij ook niet, we schuilen hier en hebben er onze eigen vlucht plek van gemaakt. Er kon nu net zo goed een zwerver voor de deur staan, waarschijnlijk heb ik de deur weer niet goed dichtgedaan. Ik loop naar Esmee en gebaar dat ze niet moet bewegen. Ik loop naar de deur en zie hem en een meisje. Ik weet al dat Louis' plan is dat ik hier een soort verdwaalt ben. "Oh, daar zijn jullie! Oh, bedankt dat jullie gekomen zijn!" Ik ren naar ze toe en knuffel ze. In een reflex bind ik een touw om de polsen van het meisje waarvan ik de naam niet weet. "Nah, ik wist al dat jullie zouden komen..." Ik grijns en tape ook haar mond af en bind haar benen vast. "Daar is Esmee." Ik breng haar naar Esmee en leg haar op het matras. "Onstnappen, als jullie daar aan beginnen knal ik jullie allebei neer." Ik loop naar de hal waar Louis nog staat. "Hey, Lou... Over wat ik wou zeggen, hea... Nou... Euh..." Begin ik stotterend.

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Madelaine Louise Lockwood

Een zucht verliet mijn mond en had geen zin meer om mijn blik van het raam af te wenden om Zayn vervolgens meer aan de kijken. Zijn gedachten waren op dit moment wel duidelijk.
'Je doet je best maar, maar weet dat ik er toch niet naar luister en ga er nu nog geneens meer op in' zei ik zachtjes, want wist dat -dat het alleen maar erger kon maken. 'Wat was je van plan, Malik? Behalve zorgen dat ik niet weg kan om vervolgens naar de politie te stappen, tenminste dat denk je toch?'
Ik keek verbaasd toen hij voor een huisje stopte en Louis nog net naar binnen zag lopen. maar als hij hier ook was waren die andere er natuurlijk ook. Oké dat maakte het toch iets enger. 'Omdat je weer zo vriendelijk bent.' zei ik en du mijn tas in zijn handen. Er zat toch niets bijzonders in en wat er inzat kon ik met gemak missen. Misschien was het toch handig om niet al te veel van die rare dingen te doen aangezien ik hem toch niet vertrouwde.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Esmee Greenwood.

Niall gebaarde dat ik niet moest bewegen en ik bleef braaf stilzitten. Ik zou niet durven om tegen hem in te gaan, wie wist waar ik dan zou eindigen. Ik merkte hoe een meisje naast me werd gelegd op het matras en wierp haar een verontschuldigende blik toe, geen idee waarom eigenlijk. Eerlijk gezegd gunde ik het haar niet om hier vast te zitten, arm meisje. Ik murmelde weer wat en begon een beetje aan te touwen te trekken voor zover dat ging. Ik kreeg het benauwd van door mijn neus ademen en ik had het gevoel dat ik dadelijk nog een paniekaanval zou krijgen, dat wilde we niet hebben. Ik sloot mijn ogen even en bleef het meisje aankijken. Ik had haar wel eens naar me zien kijken als ik eens de fiets nam naar school, wie weet was het wel een van die types die mij haatte. Zul je zien.

---

Reading a good book is like taking a journey.

Zayn Malik.

Ik had even de neiging om haar nu een klap in haar gezicht te geven, maar ik hield me in. Niall en Louis deden de meisjes volgens mij niks aan, maar ik was daarentegen toch heel anders als dat nodig was. Ik negeerde haar vraag en haalde de auto van het slot, waarna ik uitstapte en naar de andere kant van de auto liep. Als ze het waagde om maar een poging tot ontsnapping te doen maakte ik haar af, geen grapjes. Ik opende haar portier en met een ruwe beweging trok ik haar uit de auto. "Natuurlijk, daar ben ik voor." zei ik met een gemaakte glimlach, terwijl ik haar tas in mijn ene hand hield en die uiteindelijk maar ergens in de struiken gooide. Ik had dat ding toch niet nodig... Ik pakte haar polsen vast, trok ze op haar rug en duwde haar vooruit naar de deur, waar ik halt hield.
"Een goedenavond. Alles goed?" vroeg ik aan de jongens, de deur stond nog open. Ik duwde Madelaine naar binnen en bleef daar stilstaan. Wist ik veel wat ik met haar aan moest? Ik had mijn deel nu volbracht.

---

Reading a good book is like taking a journey.

Louis William Tomlinson
Zo angstig mogelijk keek ik rond aangezien het altijd nog de bedoeling was dat e hier nog opzoek waren naar Niall. Het bleef me nog steeds verbazen hoe gemakkelijk het allemaal ging. Ik keek even naar achter en grijnsde even toen ik Zayn aan zag komen rijden en op het moment dat mijn blik weer naar voren ging zag ik Niall. Mijn grijns erd alleen maar breder en as plan dat hij het plan altijd nog wist. 'Natuurlijk komen we. Je denkt toch niet dat je hier alleen blijft' zei ik opgelucht en sloeg kort mijn armen om hem heen. Met een verontschuldigde blik keek ik naar Dawn toen Niall in een reflex touw om haar polsen knoopt. 'Hé...mijn vrienden laat ik niet in de steek...' De grijns op mijn gezicht as niet te missen en hielp Niall vervolgens met het vastbinden van de benen van Dawn. Ik liep met Niall mee en bleef in de deuropening staan kijken. Heel even ging mijn blik naar Esmee en na Niall zijn woorden weer terug naar Niall. Oké, het is dat hij het bij mij nooit zo doen, want anders zou ik echt bang worden. 'Tell me....Je maakt me nieuwsgierig' zei ik met een glimlach toen hij weer naar terug was. Ik pakte zijn hand en trok Niall vervolgens mee naar de bank om hem daarop te duwen en op zijn schoot te gaan zitten. Gewoon omdat het gemakkelijker was. 'Zo vertel maar' zei ik als teken dat ik luisterde.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Niall James Horan
Ik open mijn mond om de waarheid te vertellen wanneer Zayn komt. "Niet waar hun bij zijn." Ik sta op en help ook Zayn om zijn meisje vast te binden. "Hopelijk kunnen Harry en Liam het zelf." Ik plak haar mond af en gooi haar letterlijk bij de rest. "Zayn, let even op ze." Ik probeer een smoesje te bedenken. "Lou moet helpen dat bloed zooitje hier uit te halen. Hij is nieuw en was heel duur." Ik trek Louis mee naar boven en loop met hem naar de badkamer. Ik doe de deur achter ons op slot en leun er tegen. "Oké, ik moet dit kwijt..." Ik haal diep adem. "Louis... Ik... Ik denk dat... Ik denk dat ik je leuk vind." Ik sluit mijn ogen en wacht op zijn woede uitbarsting.

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Dawn Ohoyo Seren Snow

What the fuck just happened?! Beschuldigend keek ik naar Louis. Zijn woorden sneden in mijn hart. Een traan rolde over mijn wang. Ik wendde mijn hoofd af. Ze hoefden me niet te zien, huilend.
Ik zag ook al Louise. Ik werd kwader en kwader. Ik wilde wel wat schreeuwen, wat roepen, maar nee. Kut tape. Ik keek naar Esmee en Louise. Waar waren we in beland?! Ik viel om, op een matras. Ik begroef mijn gezicht in het matras. De tranen kwamen niet. Ik hoefde niemand te zien. Wat was er gebeurd? Ik wist niets, verdomme! Had ik wat verkeerd gedaan? Wat in de wereld...?

---

I will keep watch.

Zayn Malik.

Ik schoot in de lach om Niall's woorden. "Hoe oud ben je? Bloedvlekken verwijderen kan een kind van vijf nog..." zei ik geamuseerd. Ik zag heus wel hoe die twee mekaar aankeken op dat feest. "Slik elkaar niet in." mompelde ik nog, voordat ik terugliep naar de meiden en even mijn hoofd schudde. Waarom al die poespas? Veel konden ze toch niet... Trouwens, nu we hier toch zaten en die andere twee blijkbaar mekaar vermaakten had ik er drie voor de prijs van één. Ik ging voor hun neus zitten en keek ze brutaal aan. "Als jullie zwijgen zal ik zo lief zijn om de tape van jullie mondjes af te halen. Zo niet, dan los ik het wel op." zei ik met een grijns, waarna ik ze alle drie met opgetrokken wenkbrauwen aankeek. "Jullie keuze."
Die Dawn was omgevallen, Madelaine zat rechtop en Esmee keek me niet eens aan. Ach ja, hun probleem.

[ bericht aangepast op 14 jan 2013 - 22:04 ]

---

Reading a good book is like taking a journey.

Madelaine Louise Lockwood

Ik beet om mijn lip toen ik zag dat Zayn even de neiging had om me een klap in mijn gezicht te geven. Ik wist dat ik dus op moest passen met mijn woorden, maar aan de andere kant was ik nu eenmaal zo. Ook ist ik dat ik tegen Zayn geen kans maakte, zelfs niet met jaren van zelfverdediging. Eigenlijk wilde ik nog geneens weten wat hij allemaal van plan was of wie er nog meer waren. Ik wist dat het nooit handig was om...ach laat oo de tijd kan toch niet terug gedraaid worden. Ik wendde mijn blik af an het raam toen hij naar deze kant van de auto kwam gelopen. Heel even kwam het idee op om nog wat te proberen, maar deed het uiteindelijk toch maar niet. Een piepend geluidje verliet mijn mond toen hij me met een ruwe beweging uit de auto trok. 'Ach, hou toch gewoon je mond dicht en stop met die gemaakte glimlach' zei ik terwijl ik hem heel even aankeek. Mijn tas werd in de struiken gegooid, maar nam niet de moeite om er wat over te zeggen. Dat was op dit moment wel het minste belangrijke. 'Met vriendelijkheid zou je veel meer bereiken hoor' mompel ik maar loop toch door. Het was dat ik niet veel keus had. Ik keek Niall met een dodelijke blik aan na zijn actie en keek toen even naar de andere twee meiden. Zayn negeerde ik volkomen...Hij had wel genoeg gezegd of gedaan.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Louis William Tomlinson

Ik keek Niall met een vrolijke twinkeling in mijn ogen aan, maar keek achterom wanneer Zayn aankomt. Echt, hij had echt altijd een perfecte timing. Met een zucht liet ik me achterover op de bank vallen en keek naar het plafind toen Niall opstond. Ik keek even naar Dawn en wist niet goed meer wat te doen. Het was niet anders op dit moment. Na de woorden van Niall ging ik rechtop zitten en voor ik wat kon zeggen werd ik al mee naar boven getrokken. Zayn zijn woorden negeerde ik...of tenminste het deel dat ik verstond. Ik keek Niall aan toen we in de badkamer aankwamen en hij de deur achter ons op slot deed om er volgens tegen aan te leunen. 'Je weet dat je alles bij me kwijt kunt...' Ik luisterde naar zijn woorden en toen ze tot me doordrongen, deed ik een stap naar voren. 'Je denkt het of weet je het zeker?' vroeg ik zacht en kon een glimlach niet onderdrukken.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer