• We must survive.




    Honderden jaren geleden konden mensen al veranderen in dieren. De leider kon merken of er weer iemand was veranderd en de leider zocht diegene dan op. Als je ervoor koos om met de roedelleider mee te gaan, kon je niet meer terug. Anders werd je gedood door of iemand uit de roedel, de roedelleider, of door de magie die in je voort leeft. Je gaat sowieso dood door de magie als je niet meegaat, je moet alle opdrachten doen om te blijven leven, als je de opdrachten overleeft. Je mocht in die tijd alleen blijven leven, als shape-shifter, als je een paar opdrachten overleefden. De eerste dag dat je in een dier bent verandert word je onderzocht. Je mag geen ziektes hebben, of zwakke botten. Als de roeddeleider denkt dat je de opdrachten overleeft, moet je een eed opzeggen samen met de roeddeleider. Degene waarvan de roeddeleider denkt dat diegene het niet overleeft, met die persoon zegt hij geen eed op. De eerste opdracht is je eerste nacht als dier overleven, je word dan door iemand getest op je snelheid, je tactiek en je sterkte. De tweede opdracht is een tocht van tweehonderd kilometer in een nacht overleven. De derde opdracht is je eerste jacht overleven. Je moet laten zien dat je goed kan jagen. De vierde opdracht is de eerste winter overleven, in de winter is het super koud en er is weinig prooi om op te jagen. Er zijn nog meer opdrachten, maar die worden pas gegeven als je de eerste vier opdrachten hebt overleefd. 's Nachts moet je in dier-vorm zijn, maar overdag mocht je mens zijn. Bij de opdrachten moest je natuurlijk wel in dier-vorm zijn. Als het voorbij is mag je weer als mens door leven, maar de meeste mensen zijn zo gehecht aan elkaar geworden dat ze in diervorm blijven en een roedel vormen. Dat is nu ook zo.


    Alle shape-shifters wonen bij elkaar in een roedel en alle dieren zijn roofdieren. Ze moeten de eerste keer veranderen door een heftige emotie. Denk maar aan Twilight. Maar nu kun je alle emoties gebruiken. In dier-vorm kun je praten, maar de eerste keer dat je verandert kun je dat niet. Je moet de eerste keer dat je wilt praten je best doen, maar als je gewent bent te praten in dier-vorm gaat het praten makkelijker. Je kunt het als je wilt ook iets naar de persoon, tegen wie je iets wil zeggen, denken. Maar dat is moeilijker dan praten. Je kunt je gedachten naar een persoon sturen, of meerdere. Maar je moet wel je best doen, want anders kan iedereen het horen. Je kunt in een dier veranderen met je kleren aan, maar dat is moeilijk. Je kunt dan ook weer terug veranderen met je kleren aan, als je het eenmaal onder de knie hebt is het makkelijk.



    Meisjes 6/6 VOL :

    - Aria Maya Angels - Coockies - Wolf
    - Melony “Mel” Christabella Garcia - Glucio - Zwarte Panter
    - Ruby Mary Evans - Flitwick - Vos
    - Yfory Seren - Vegangirl - Dingo
    - Amy Moon Duinhoven - Hiddenrose - Bunzing
    - Louize Moonsroot - annickemiek - Jachtluipaard


    Jongens: 4/6

    - Jeffrey Tristan Winter - Eluveitie - Jachtluipaard
    - Max Owens - Morrowind - Lynx
    - Lewis Ellsmor - Morrowind - Grizzly beer
    - Jake Dimitri Robusto - Naturawolf - Jaguar
    - Kane Lewis Daniels - MindBreaker - Wolf
    -

    Roederlleider: Ramon Trevegg Smith - Naturawolf - Leeuw




    Invul-ding-lijst:

    Naam:
    Dieren:
    Leeftijd:
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Extra:

    Regels:

    - Er geldt een minimum van 7 regels.
    - 16+ is toegestaan, maar houdt het uiteraard netjes
    - Probeer minstens 1 post per week te schrijven
    - Reservering vervalt na 4 dagen
    - Powerplay is niet toegestaan
    - Geen perfecte personages, die bestaan niet
    - Let op spelling en interpunctie
    - Naamsveranderingen doorgeven
    - Als je even niet kan schrijven moet je dat even melden met de reden waarom je even niet kunt schrijven.
    - Geen ruzie.
    - Ik maak als enigste de topics aan.


    TOPIC 1

    TOPIC 3 *Kheb per ongeluk topic 2 bij topic 3 neer gezet.:$*

    [ bericht aangepast op 31 jan 2013 - 16:43 ]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    [Trouwens, de rest mag ook Alicia besturen, want ik wil geen aparte rol voor haar gaan maken :'D]

    [Whahaha, oké. Volgens mij krijgen we er steeds meer personages bij waar we zelf geen personage voor hebben aangemaakt.xD Niet dat het erg is. Maar kmoet zo eten, kweet niet zeker of ik vandaag nog kan reageren.):


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Ramon Trevegg Smith - Leeuw

    Hij grijnst. 'Bad-ass,' grinnikt hij zachtjes. Maar hij stopt toch de kleren in zijn rugzak. Alicia komt terug gelopen. Max trekt haar roze muts over haar oren en houdt haar haar jas voor.
    'Moet Femke nu echt mee?' Vraag Max. Hij werpt een blik op haar pop die nogal groot is. Voorzichtig neemt hij haar ruzak aan en begint het te doorzoeken.
    'Alicia, je hebt er alleen maar speelgoed in gestopt. Je hebt ook kleren nodig.' Ik grinnik zachtjes.
    Alicia kijkt hem onschuldig aan. 'Niet eruit doen!' Ik lach even.
    Max schudt lachend zijn hoofd en aait haar over haar bol.
    'Nee, ik stop er nog wel wat kleren bij. Wacht jij hier maar met Ramon.' Ik kijk hem verbaasd aan. Ik weet eigenlijk niet waarom ik verbaasd ben? Misschien omdat hij zijn zusje bij me laat? Nou ja. Zijn zusje en ik zijn allebei stil. Ik heb dus echt geen idee wat ik moet zeggen. Uiteindelijk kniel ik voor haar neer en zeg:
    'Ik ben Ramon. En jij bent?' Ze kijkt me met grote ogen aan maar zegt dan:
    'Ik ben Alicia.' Ik grinnik even.
    'Wat een mooie naam.' Ze begint meteen te gluderen.
    'Bedankt.' Zegt ze glimlachend. Ik grinnik weer en sta op.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Max Owens ~ Lynx

    Ik hoorde stemmen uit de woonkamer, terwijl ik wat kleding in Alicia's rugzakje prop. Wat maakte het uit dat ze niet samen pasten, er zou vast wel een meisje uit de groep zijn die er een fatsoenlijke outfit van kon maken.
    Kousenbroeken, broeken, ondergoed, shirt, dikke truien. Ik stopte ze er allemaal in en ergens was ik nog verwonderd dat het er in paste met al dat speelgoed. Als verassing stopte ik ook nog haar favoriete knuffelbeer erbij, waardoor ik moest proppen of ik kreeg het ding al niet meer dicht. Hoe kon ze Mr. Noodles nu vergeten? Ze was er precies niet echt met haar hoofd bij.
    "Zo, klaar," zei ik, terwijl ik terug de woonkamer in kwam. Ramon zat voor Alicia geknield te zitten en ze leek hem al te mogen en andersom. Om een of andere manier leek iedereen Alicia te mogen, volgens mij kwam het door haar bolle wangetjes.
    "Je bent toch al lang niet meer in het dorp geweest?" vroeg ik Ramon. "Is er nog iets wat je wil doen voor we terug gaan?"


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Ramon Trevegg Smith - Leeuw

    'Zo, klaar,' zegt Max, terwijl hij terug de woonkamer in komt.
    'Je bent toch al lang niet meer in het dorp geweest?' Vraagt hij aan me.
    'Is er nog iets wat je wil doen voor we terug gaan?' Ik denk even na, maar schud dan mijn hoofd.
    'Zal ik haar tas dragen?' Vraag ik aan hem.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Max Owens ~ Lynx
    "Zal ik haar tas dragen?" vroeg Ramon nadat hij zijn hoofd had geschud. Ik schudde ook mijn hoofd en stak hem uit naar Alicia.
    "Ze is oud genoeg om 'm zelf te dragen." Ik keek het kleine meisje aan, die trots knikte. "Zou het een goed idee zijn om mama toch iets te laten weten?"
    Ik voelde me best wel schuldig om haar hier zo achter te laten, maar als we Alicia niet gingen halen, zou ze er sowieso geweest zijn. Mama keek al jaren niet meer naar ons om.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Ramon Trevegg Smith - Leeuw

    Hij schudt zijn hoofd en steekt hem uit naar Alicia.
    'Ze is oud genoeg om 'm zelf te dragen.' Hij kijkt naar Alicia, die trots knikt.
    'Zou het een goed idee zijn om mama toch iets te laten weten?' Vraagt Max. Ik kijk ze allebei afwachtend aan.
    'Willen jullie nog ergens langs?' Vraag ik dan maar.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Max Owens ~ Lynx
    Ik zuchtte zachtjes. Ramon leek mijn vraag te ontwijken. Dus ik krabbelde maar een briefje neer, maar ik betwijfelde of ze het wel zou lezen.
    We zijn weg. Maak je geen zorgen, ik heb Alicia mee. Max
    "Nee, ik hoef nergens meer te zijn," zei ik zachtjes. "Jij?" vroeg ik aan Alicia.
    "Waar gaan we heen?" vroeg die op haar beurt. Ik haalde mijn schouders op. "Het bos in."
    Daarna richtte ik me op naar Ramon en knikte. "Ik ben klaar."


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Ramon Trevegg Smith - Leeuw

    Hij zucht zachtjes en hij krabbelt wat op een briefje neer. Ik sta te ver weg om het te lezen.
    'Nee, ik hoef nergens meer te zijn,' zegt hij zachtjes 'Jij?' Vraagt hij aan Alicia.
    'Waar gaan we heen?' Vraagt die op haar beurt. Hij haalt zijn schouders op.
    'Het bos in.' Daarna richt hij zich op mij en knikt.
    'Ik ben klaar.' Ik knik en we lopen naar buiten. Omdat ik een nogal fotografisch geheugen heb weet ik hoe we gelopen zijn. En ik begin te lopen.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Max Owens ~ Lynx
    Ik tilde Alicia op en zette haar in mijn nek. Al snel haalde Ramon in. "Zouden we het haar moeten vertellen?"
    Ik beet zachtjes op mijn onderlip. Ze zou het vast wel goed opnemen, dat kind had toch al een fantasie zo groot als het universum. "We kunnen het haar ook tonen..."
    Ik wist het niet. Alicia speelde zachtjes met de plukken haar die onder mijn grijze muts vandaan kwamen en al snel had ze het hele ding van mijn hoofd afgetrokken om er daarna wild met haar handen in te wrijven. Ze zou het vast fantastisch doen als kapster.

    Lewis Ellsmor ~ Grizzly
    Dit ging vast mijn dood worden, maar ik bleef altijd trouw aan mezelf. "Yfory, ze heeft wel een punt."
    Voorzichtig ging ik tussen de twee meisjes in staan. Ik kon ze wel aan als het moest. "Die gast heeft nooit wat om je gegeven. Er zijn zoveel andere mensen die dat wel om je zouden doen en hem perfect zouden kunnen vervangen. Vervangen op een goeie manier dan. Het is nu toch te laat. Je moet 'm uit je hoofd zetten."
    Ik zou het wel erg vinden als ze kwaad zou worden, maar ik zou geen sorry zeggen. Ik had enkel mijn menig verkondigd en als iemand er niet tegen kon, had hij pech.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Ramon Trevegg Smith - Leeuw

    Hij tilt Alicia op en zet haar op haar nek. Al snel haalt hij me in en ik ga naast hem lopen. 'Zouden we het haar moeten vertellen?' Hij bijt zachtjes op zijn onderlip.
    'We kunnen het haar ook tonen...' Alicia speelt met de plukken die onder zijn grijze muts vandaan komen. Als we het bos in lopen kijk ik Alicia aan en zeg:
    'Zeg Alicia, geloof je in sprookjes?' Tja, uiteindelijk zal ze het toch moeten weten. Ze knikt enthousiast ja.
    'Nou, je broer en ik, en wat anderen, leven in een soort van sprookje. Een soort sprookje waarin we in dieren kunnen veranderen.' Ik kijk haar aan om te zien hoe ze reageert. Ze kijkt me met grote ogen aan.
    'Echt waar?!' Vraagt ze met verbazing. Ik knik.
    'Alleen gewone mensen horen het eigenlijk niet te weten. Dus mondje houden tegen andere gewone mensen, hè.' Ze knikt glunderend. Vast blij dat ze een geheim kent en een sprookje in het echt ziet. Nou ja, zou zie ik het. Als een stom, vervelend sprookje.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Max Owens ~ Lynx
    Alicia reageerde opgetogen toen hij haar het verhaal vertelde, vooral het gedeelte waar ze het aan niemand mocht vertellen. Alicia hield altijd al van geheimen, ook al was ze niet erg goed in geheimen houden. Ik pakte haar hand vast, zodat ze even stopte met prullen. "Echt tegen niemand vertellen."
    Alicia trekt de muts terug over mijn hoofd, recht over mijn ogen zodat ik niets meer zie. "Ja ja, Maxie. Ik kan wel geheimen houden hoor."
    Ze zei het zo dat het leek alsof ik er al een uur over aan het zagen was.
    "Jij kan precies wel goed met kinderen overweg," richtte ik me terug naar Ramon. Ik schoof mijn muts terug over mijn ogen, zodat ik weer wat zag en probeerde uit te kijken waar ik liep. Als ik het goed had, was het niet zo ver meer.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Ramon Trevegg Smith - Leeuw

    Max pakt Alicia's hand vast zodat ze even stopt met prullen.
    'Echt tegen niemand vertellen.'
    Alicia trekt de muts terug over zijn hoofd, recht over zijn ogen zodat hij niets meer ziet.
    'Ja ja, Maxie. Ik kan wel geheimen houden hoor.' Ik grinnik.
    'Jij kan precies wel goed met kinderen overweg,' richt hij zich weer op mij. Hij schuift zijn muts weer omhoog en ik haal mijn schouders op.
    'Zo goed ben ik nou ook niet met kinderen.' Zeg ik. En in de verte komt de open plek al in zicht.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Max Owens - Lynx

    'Alicia lijkt je te mogen en dat is al heel wat, niet waar prinses?' Alicia vond het leuk als ik het zo zei. Ze deed altijd alsof zij de prinses was en ik haar lakij. Maar schijnbaar was ik nu veranderd in haar koninklijk paard. Sinds ze de film Tangles had gezien, noemde ze me dan soms ook Maximus. En ik deed lekker mee. Ik wilde haar op z'n minst een toffe jeugd geven voordat de realiteit voor de deur zou staan en haar een harde slag in het gezicht zou geven.
    Alicia knikte vrolijk. 'Ramon is cool!' zei ze lachend.
    Ik grinnikte zachtjes op de manier waarop ze 'cool' uitsprak. Niet op een gewone manier, maar eerder opgewonden omdat ze het woord correct in een zin wist te gebruiken.
    'Je hebt haar gehoord,' grinnikte ik zachtjes.
    'Houd je mond, Maximus,' klonk het opeens vanaf mijn hoofd. 'Paarden praten niet.'


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Ramon Trevegg Smith - Leeuw

    'Alicia lijkt je te mogen en dat is al heel wat, niet waar prinses?' Zegt Max. Ik lach. Volgens mij mogen alle kinderen van 7 iedereen.
    Alicia kniktevrolijk. 'Ramon is cool!' Zegt ze lachend. Ik lach ook. En Max grinnikt.
    'Bedankt. Jij bent ook cool, hoor!' Zeg ik vrolijk.
    'Je hebt haar gehoord,' grinnikt Max zachtjes.
    'Houd je mond, Maximus,' klinkt het boven het hoofd van Max. 'Paarden praten niet.' Ik kijk hem verbaasd aan. Paard?
    'Ik dacht toch echt dat je een lynx bent. Maar ik kan het ook verkeerd hebben, paard.' Zeg ik grinnikend tegen hem.

    [ bericht aangepast op 24 jan 2013 - 22:57 ]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Yfory Seren ~ Dingo

    Gotver... Waarom moest iedereen nou mij de les weer lezen? Ik had niets verkeerds gedaan! Alhoewel... Er was een moment in mijn leven geweest dat ik met plezier met andere mannen naar bed ging... Dat mocht niemand weten. Ik balde mijn rechterhand tot een vuist, maar omdat deze op de grond lag, stak mijn hand in de grond. Ik voelde de aarde, en toch ergens een band met iedereen. Met een stukje aarde was alles begonnen. Daarna volgde bacteriën, etc, totdat we bij de mens uitkwamen. En daar waren wij weer een revolutie van. Wij konden weer terugkeren naar het niet verheven voelen boven de natuur, maar alleen maar naar genieten. Ik haalde diep adem.
    'Luister. Ik snap dat jij kwaad bent, Aria. Maar daarmee lossen we niets op. Ik wil graag een duidelijk en eerlijk antwoord. Je kent hem meer dan dat, dat zie ik aan je' zei ik kalm en beheerst.
    Ik keek naar Lewis en gaf hem een dankbaar knikje. Als hij er niet gestaan had, was ik Aria aangevlogen.
    'En over het deel dat hij niet van me hield; Misschien wel, misschien niet. We kunnen het nooit met zekerheid zeggen. Maar liefde kies je niet uit... Het overkomt je, en daar kan je helemaal niets aan doen' zei ik kalm.
    Ik keek naar het gras. De wind speelde er mee, en het geluid dat daar vanaf kwam voelde vertrouwd aan. Het ontspande me. Ik had werkelijk nooit gedacht dat praten en je emoties binnenhouden zo inspannend kon zijn.

    [ bericht aangepast op 25 jan 2013 - 6:47 ]


    I will keep watch.