• We must survive.




    Honderden jaren geleden konden mensen al veranderen in dieren. De leider kon merken of er weer iemand was veranderd en de leider zocht diegene dan op. Als je ervoor koos om met de roedelleider mee te gaan, kon je niet meer terug. Anders werd je gedood door of iemand uit de roedel, de roedelleider, of door de magie die in je voort leeft. Je gaat sowieso dood door de magie als je niet meegaat, je moet alle opdrachten doen om te blijven leven, als je de opdrachten overleeft. Je mocht in die tijd alleen blijven leven, als shape-shifter, als je een paar opdrachten overleefden. De eerste dag dat je in een dier bent verandert word je onderzocht. Je mag geen ziektes hebben, of zwakke botten. Als de roeddeleider denkt dat je de opdrachten overleeft, moet je een eed opzeggen samen met de roeddeleider. Degene waarvan de roeddeleider denkt dat diegene het niet overleeft, met die persoon zegt hij geen eed op. De eerste opdracht is je eerste nacht als dier overleven, je word dan door iemand getest op je snelheid, je tactiek en je sterkte. De tweede opdracht is een tocht van tweehonderd kilometer in een nacht overleven. De derde opdracht is je eerste jacht overleven. Je moet laten zien dat je goed kan jagen. De vierde opdracht is de eerste winter overleven, in de winter is het super koud en er is weinig prooi om op te jagen. Er zijn nog meer opdrachten, maar die worden pas gegeven als je de eerste vier opdrachten hebt overleefd. 's Nachts moet je in dier-vorm zijn, maar overdag mocht je mens zijn. Bij de opdrachten moest je natuurlijk wel in dier-vorm zijn. Als het voorbij is mag je weer als mens door leven, maar de meeste mensen zijn zo gehecht aan elkaar geworden dat ze in diervorm blijven en een roedel vormen. Dat is nu ook zo.


    Alle shape-shifters wonen bij elkaar in een roedel en alle dieren zijn roofdieren. Ze moeten de eerste keer veranderen door een heftige emotie. Denk maar aan Twilight. Maar nu kun je alle emoties gebruiken. In dier-vorm kun je praten, maar de eerste keer dat je verandert kun je dat niet. Je moet de eerste keer dat je wilt praten je best doen, maar als je gewent bent te praten in dier-vorm gaat het praten makkelijker. Je kunt het als je wilt ook iets naar de persoon, tegen wie je iets wil zeggen, denken. Maar dat is moeilijker dan praten. Je kunt je gedachten naar een persoon sturen, of meerdere. Maar je moet wel je best doen, want anders kan iedereen het horen. Je kunt in een dier veranderen met je kleren aan, maar dat is moeilijk. Je kunt dan ook weer terug veranderen met je kleren aan, als je het eenmaal onder de knie hebt is het makkelijk.



    Meisjes 6/6 VOL :

    - Aria Maya Angels - Coockies - Wolf
    - Melony “Mel” Christabella Garcia - Glucio - Zwarte Panter
    - Ruby Mary Evans - Flitwick - Vos
    - Yfory Seren - Vegangirl - Dingo
    - Amy Moon Duinhoven - Hiddenrose - Bunzing
    - Louize Moonsroot - annickemiek - Jachtluipaard


    Jongens: 4/6

    - Jeffrey Tristan Winter - Eluveitie - Jachtluipaard
    - Max Owens - Morrowind - Lynx
    - Lewis Ellsmor - Morrowind - Grizzly beer
    - Jake Dimitri Robusto - Naturawolf - Jaguar
    - Kane Lewis Daniels - MindBreaker - Wolf
    -

    Roederlleider: Ramon Trevegg Smith - Naturawolf - Leeuw




    Invul-ding-lijst:

    Naam:
    Dieren:
    Leeftijd:
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Extra:

    Regels:

    - Er geldt een minimum van 7 regels.
    - 16+ is toegestaan, maar houdt het uiteraard netjes
    - Probeer minstens 1 post per week te schrijven
    - Reservering vervalt na 4 dagen
    - Powerplay is niet toegestaan
    - Geen perfecte personages, die bestaan niet
    - Let op spelling en interpunctie
    - Naamsveranderingen doorgeven
    - Als je even niet kan schrijven moet je dat even melden met de reden waarom je even niet kunt schrijven.
    - Geen ruzie.
    - Ik maak als enigste de topics aan.


    TOPIC 1

    TOPIC 3 *Kheb per ongeluk topic 2 bij topic 3 neer gezet.:$*

    [ bericht aangepast op 31 jan 2013 - 16:43 ]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Max Owens ~ Lynx

    "Blijft ze hier?" Aria beet op haar onderlip.
    Ik knikte. "Je weet toch wel waarom..."
    Alicia keek vragend op, ze drukte haar lijfje tegen mijn been aan en sloeg haar armen om me heen.
    "Max," vroeg Aria zacht. "Wat als een opdracht misgaat?"
    Ik slikte en trok Alicia steviger tegen me aan, alsof iemand haar elke moment bij me weg kon sleuren. "Er zullen geen opdrachten mis gaan," bromde ik vastberaden. "Dat heb ik mezelf beloofd. Ik kom altijd terug, wat er ook gebeurt en hoe gewond ik ook zal zijn."
    Ik haalde mijn rugzak van mijn rug af en stak hem naar haar uit. "Ik heb warme kleren mee voor iedereen." Zelf was ik ook nogal warm ingeduffeld. "De nachten zijn koud en ik wil niet dat iemand doodvriest. Neem er maar uit wat je nodig hebt."

    [ bericht aangepast op 27 jan 2013 - 10:30 ]


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Lewis Ellsmor ~ Grizzly

    "Goed. Loop je... Mee?" vroeg ze.
    Ik probeerde de sfeer wat vrolijker te houden. "Dat weet je toch. Ik stalk je altijd en overal."
    Yfroy zag er alles behalve blij uit. Ik begon langzaam naar het meertje te wandelen, dat was toch de plaats waar ze daarnet naartoe gekeken had. Aan het water stopte ik met wandelen en keek haar weer bemoedigend aan. "Yf, het is beter zo. Echt waar. Het ding zou je de hele tijd aan hem doe blijven denken. Je hebt trouwens een mooie plek uitgekozen."
    Ik knielde neer bij het water, dat bezig was met aanvriezen en ging er even met mijn vinger doorheen. Het was ijskoud, maar zo verfrissend na wat er vandaag allemaal gebeurd was.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Yfory Seren ~ Dingo

    Ik grinnikte zacht om zijn reactie.
    'Ik zei toch dat je mensen aan het lachen kon maken?' zei ik zacht.
    We liepen naar het meer. Het water was rustig. Ik voelde me net die dude uit de Arthur legende, dat hij 3 keer weigerde Excalibur in het water te gooien, maar het uiteindelijk toch deed.
    De woorden van Lewis gaven me moed. Ik zette voorzichtig een stap naar achteren. Ik botste tegen iets aan. Een leren tas. Ik hurkte en keek erin. Dat waren spullen van Jaimes. Nog een pistool, eendeken, een verscheurd vliegtuigkaartje naar Brazilië en... Een lingerie setje. Zonder erbij na te denken pakte ik de tas op, met alles erin, deed ik de tas dicht en gooide deze in het meertje. Met een luide plons kwam het terecht. Ik keek naar Lewis.
    'Dat was ook van Jaimes' zei ik voor de duidelijkheid.
    Ik liep naar Lewis.
    'Mag ik de armband?' vroeg ik hees.


    I will keep watch.

    Lewis Ellsmor ~ Grizzly
    Ik schrok van de manier waarop Yfory hardhandig iets in het water gooide. "Doe een beetje rustig, wil je?" Ik kon nog steeds niet tegen onverwachte, felle bewegingen.
    "Dat was ook van Jaimes," verduidelijkte ze me. "Mag ik de armband?"
    Ik knikte en stak het ding naar haar uit. "Wel echt gooien, he?" vroeg ik voor de zekerheid. "Zoals die tas."
    Ik ging achter haar staan en leunde naar achteren tegen een boom aan. Het was hier mooi en rustig en ik had zin om gewoon te gaan liggen en slapen. Eigenlijk was ik ook wel moe, dat viel me nu pas op. Ik moest oppassen dat ik niet elk moment in slaap dommelde.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Aria Maya Angels || Wolf

    Ik kijk hem aan en knik. Ik wist inderdaad waarom. Ik kijk naar Alicia die Max stevig vast heeft, dan kijk ik naar Max die Alicia stevig vast heeft. 'Ik zal je helpen,' zeg ik hem en kijk weer naar Alicia. 'Je moet blijven leven en ik zal je helpen.' Ik kijk hem vastberadene ana. Ja, ik was berijd mijn leven voor hem te geven. Hij moest voor iemand blijven leven, ik niet. Ik had geen reden om te blijven leven.
    Verbaasd kijk ik naar Max en neem de rugzak aan. Ik open hem en zie allemaal mutsen, sjaals en handschoenen. Nu hij het zei, had ik het best koud met enkel mijn leren jack aan. Ik kijk hem aan en glimlach even. Ineens was ik voor een paar seconde jaloers dat hij wel naar huis had gekund. Dat hij zijn zusje mee had kunnen nemen hierheen, maar die gedachte verwierp ik gelijk. Ik kijk Max dankbaar uit en pak er een muts uit. Ik kijk naar zijn zusje en zo te zien was er één muts voor haar, dus geef ik die aan haar. Ze neemt hem met een glimlachje aan. Ik kijk Max aan en geef hem de rugzak terug. 'Dank je,' lach ik en bijt op mijn lip. 'Ziet het er een beetje leuk uit,' vraag ik en grijns even.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Max Owens ~ Lynx
    "Bedankt," fluisterde ik zachtjes.
    Aria nam een van de mutsen uit de tas en gaf ook eentje aan Alicia. "Dankje." Ze lachte en beetje op haar lip. "Ziet het er een beetje leuk uit?"
    Ik knikte vastberaden. "Heel erg leuk." Al wist ik zelf niet goed of ik het over haar geheel had, of alleen de muts. Ze was een prachtig meisje, dat kon ik niet ontkennen.
    Mijn vingers omklemden de rugzak weer en met een zwaai belandde deze weer op mijn rug.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Aria Maya Angels || Wolf

    Ik kijk Max aan. 'Je hoeft me niet te bedanken, Het is vanzelf sprekend. Jij hebt mij ook geholpen en alles,' zeg ik met een kleine glimlach, geen zin om alles weer even op te noemen en het is vooral geen slim plan met zijn kleine zusje erbij. Ik kijk hem aan als hij zegt dat het er heel erg leuk uit ziet. Ik lach even. 'Dank je, jij ziet er ook erg schattig en warm ingepakt uit,' plaag ik hem en steek even mijn tong uit. Ik zie hoe hij de rugzak weer op zijn schouders hijst. Ook Alicia heeft nog een rugzak op haar rug. Wat zit daar dan in? Ik kijk haar aan.
    'Zal ik je rugzak vasthouden?' Ze kijkt me aan en schud van nee. Ik kijk haar even verbaasd aan, maar glimlach dan. Ook goed.
    'Eigenlijk moeten we even aan Ramon vragen waar we alle spullen kunnen dumpen, Ik bedoel, jullie spullen. Ik heb niks meer.' Ik kijk om me heen, maar weet niks. Dan kijk ik naar Alicia, die het nu toch best zwaar lijkt te vinden. Behendig neem ik haar rugtas. Ze knikt dankbaar. Dan zegt ze ineens dat ze iets wilt hebben. Ik pak de rugzak en rits hem open. Ik geef hem haar. Ze haalt er speelgoed uit. Verbaasd kijk ik haar rugzak in en zie alleen maar speelgoed. Ik schiet in de lach. Dan pak ik de rugzak weer en hijs die op mijn rug.
    'Wel, je zusje verveeld zich tenminste niet,' lach ik. 'En koud kan ze het ook niet krijgen.' ik glimalch even en sla mijn armen over elkaar heen. Ik trek de muts nog even goed en kijk dan om me heen. Wanneer begonnen de opdrachten nou?


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Max Owens - Lynx

    Ik trok een kleinne grimas. "Ik ben niet schattig."
    Ik sloeg alles gade. Hoe Alicia haar rugzak met haar heilig speelgoed niet af wilde geven en het daarna toch deed. Ze haalde haar pop - Femke - die al de hele tijd met haar kop uit de rugzak stak omdat ze te groot was, eruit en sloot de rugzak weer.
    "Wel, je zusje verveeld zich tenminste niet," lachte Aria. "En koud kan ze het ook niet krijgen."
    Ik knikte. "Als ik er niet nog wat kleren in had gestopt, puilde hij nu uit met speelgoed."
    Aria trok haar muts goed en sloeg haar armen om zich heen.
    Mijn ademhaling vormde kleine wolkjes in de lucht.
    Alicia was ondertussen al aan de slag gegaan met het voeden van Femke, die blijkbaar veel interessanter was dan wiedanook.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Aria Maya Angels || Wolf

    Ik lach even naar hem en houd mijn hoofd schuin. Ik bekijk hem even goed met zijn muts en alles. 'Ehm... Toch wel een beetje,' beslis ik uiteindelijk en lach even. 'Maar het is niks slechts hoor,' verzeker ik hem. 'Schattige jongens zijn leuk.' Ik grijns en kijk hem lachend aaan. Ik kijk naar Alicia die druk bezig is met haar pop. Ik grinnik. 'Mmm, ja de tas is redelijk zwaar,' grinnik ik en kijk naar mijn eigen kleren. 'Ik zou ook wel wat nieuwe kleren willen,' zucht ik. Ik sla mijn armen over elkaar heen en kijk dan om me heen. Even naar huis... Wat zou ik dat graag willen... Gewoon voor even... Nieuwe kleren en alles... Ineens besef ik me iets en kijk Max aan. 'Mag ik je mobiel?' Ik kijk Max even smeeknd aan. Mijn vader bellen... Dat wilde ik doen. Hij zou me nieuwe kleren brengen... Hoop ik.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Max Owens - Lynx

    Ik stak mijn tong uit. "Geloof me maar, schattig is voor een jongen geen compliment."
    Ik wierp net als Aria nog een blik op Alicia, tot ik haar opeens een vraag hoorde stellen.
    Mijn mobiel? Ik fronste. Had ik dat ding bij? Ik begon te graaien in mijn jaszak, broekzak, rugzak en uiteindelijk gaf ik de hoop op.
    "Sorry ik heb 'm.. Wacht." Ik ritste mijn vest open en ging met mijn hand naar mijn binnenzak. Daarna stak ik mijn mobiel naar haar uit. "Wie ga je bellen?" vroeg ik opeens achterdochtig. Er werden geen drugsbaronnen gebeld met mijn mobiel, ik hoopte dat dat duidelijk was.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Aria Maya Angels || Wolf

    Ik kijk hem aan en grinnik even. 'Sorry dan,' zeg ik zacht en grinnik even. 'Ik zal je niet meer zo noemen,' lach ik. Ik zie hoe hij begint te zoeken naar zjn mobiel. De moed zakt me in mijn schoenen. Hij heeft het niet. Ik zucht teleurgesteld. Mijn ogen lichten op als hij wacht zegt. Ik wil zijn mobiel aanpakken als ik zijn vraag hoor. Op een of andere manier doet die vraag me pijn. Hij vertrouwd me niet. Ik kijk Max aan. 'Mijn vader,' zeg ik zacht en kijk Max aan. Ik pak zijn mobiel en type het nummer van mijn vader in. Ik keer mijn rug naar Max toe en loop een beetje weg. Ik slik moeilijk en kijk over mijn schouder naar Max. Hij vertrouwde me niet... Ik wordt uitgedachte gehaald als ik de stem van mijn vader hoor. Ik kijk op en sluit mijn ogen.
    'Hé pap,' fluister ik zacht. Ik hoor zijn stem aan de andere kant. Wanneer had ik hem voor het laatste gezien? Ik geloof een week geleden en dat zal misschien ook de laatste keer zijn. Een traan rolt over mijn wang. Ik bijt hard op mijn lip. We belanden in een gesprek en uiteindelijk heb ik kunnen regelen dat mijn vader mijn spullen komt brengen. Ik hang op en blijf een tijdje voor me uit kijken. Dan draai ik me om en geef mijn mobiel aan Max. Ik loop langs hem heen. Dat hij me niet vertrouwde, had me toch wel geraakt. Meer dan dat ik zou willen. Mijn vader kende dit bos goed en ik wist tot waar ik kon komen, dus daar had ik afgesproken met mijn vader. Zo ver mogelijk van de groep, dus zo dichtmogelijk bij mijn vader. Ik ga op de juiste plek zitten en wacht af. Ik luister naar de geluiden van alle vogels en wacht tot mijn vader komt. Wat nog best lang kon duren/


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Max Owens - Lynx

    De blik die ze me toewierp was hartverscheurend, maar ik kon het niet helpen. Ik was nog steeds teleurgesteld over het feit dat ze die dude had neergeschoten en ze moest niet denken dat ik zo maar over me heen liet lopen en zou doen alsof ze niets gebeurd was. Zo werkte dat helemaal niet.
    Mijn blik bleef op haar rug hangen en ze wierp me nog een blik toe voor ze begon te praten. Wat wilde ze? Ze had iemand voor mijn neus vermoord en ik moest doen alsof het me allemaal niets kon schelen. Ik was haar schoothondje niet.
    Toen ze de telefoon aflegde en terug gaf liep ze me gewoon voorbij.
    Met een klein zuchtje schoof ik tegen een boom aan en ging liggen.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Aria Maya Angels || Wolf

    Max bleef weg en waarschijnlijk is dat ook beter. Ik kijk om me heen en wordt overgelaten aan mijn gedachtes. Allleen, dat is wat ik bijna altijd al ben geweest. Nu weer. Ik snap best dat Max me niet vertrouwd, maar toch doet het me pijn. Niemand zal me ooit begrijpen, maar het pijnlijkst is nog wel dat ik Max niet het hele verhaal heb verteld, dat hij niet weet waarom ik nou werkelijk Jaimes heb vermord. Enkel Yfory weet het en misschien Lewis. Verder niemand. Ik schrik op als ik gekraak hoor. Ik spring uit de boom en zie mijn vader staan. Hij staat aan de andere kant van de onzichtbare grens. Hij ziet er niet slecht uit, eerder beter dan voor ik weg was gegaan. Ook dat doet me pijn. Hij gooit de rugzak naar me toe en zegt verder niks. Hij draait zich om en loopt weg.
    'Pap,' roep ik hem achterna. Hij kijkt me aan. Ik weet niks te zeggen. 'Ik ga je missen.' Hij haalt zijn schouders op en zegt niks terug. Hij loopt weg. Verslagen blifj ik achter. Dan lijkt hij zich te bedenken en rent naar me toe. Niet veel later omsluiten zijn armen de mijne. Tranen beginnen te rollen. Een tijdje blijven we zo staan. Dan laat hij me los en loopt hij weg. Voorgoed uit mijn leven. Alleen blijf ik achter en kijk mijn vader na, totdat ik hem niet meer zie. Ik pak mijn rugzak op en sla die over mijn schouders. Dan loop ik langzaam terug naar de openplek en bijt op mijn lip. Ik zie Max bij een boom liggen en ga zwijgend naast hem zitten. Ik rits mijn rugzak open en zie er kleren inzitten. Schoon lingerie, schone spijkerbroek, schone vesten, hemdjes en shirts. Gelukkig is het een grote rugzak... Ik rits hem weer dicht en kijk voor me uit. Ik zeg niks, Max mocht iets zeggen, als hij daar de behoefte aanhad, maar ik had niks om te zeggen.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Yfory Seren ~ Dingo

    Ik pakte de armband vast. Een golf van emoties en kalmte overspoelden me. Ik knikte en liep naar de oever van het meertje. Ik keek naar Lewis, die tegen een boom aanstond geleund.
    'Niet in slaap vallen he?' zei ik met een glimlach.
    Als hij in slaap viel, kon ik gewoon de armband houden... Oh my god. Dacht ik daar nou nog serieus aan?! Wordt wakker, Yfory! De kalmte kan je ook ergens anders zoeken dan... Dat ding. Het was maar iets tastbaars, niets meer niets minder.
    Ik omklemde de armband stevig. Toen trok ik mijn arm naar achteren en gooide de armband met een sierlijke boog in het meertje. Ik zakte gelijk in elkaar en ik liet mijn vingers bungelen in het water. Ik kneep mijn oogleden op elkaar. Ik was gek. Compleet gek geworden. Ik kon nooit meer kalm worden, nooit meer. Tenzij...


    I will keep watch.

    (Tenzij wat? D: ik reageer zometeen, ik ga even douchen)


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov