• We must survive.




    Honderden jaren geleden konden mensen al veranderen in dieren. De leider kon merken of er weer iemand was veranderd en de leider zocht diegene dan op. Als je ervoor koos om met de roedelleider mee te gaan, kon je niet meer terug. Anders werd je gedood door of iemand uit de roedel, de roedelleider, of door de magie die in je voort leeft. Je gaat sowieso dood door de magie als je niet meegaat, je moet alle opdrachten doen om te blijven leven, als je de opdrachten overleeft. Je mocht in die tijd alleen blijven leven, als shape-shifter, als je een paar opdrachten overleefden. De eerste dag dat je in een dier bent verandert word je onderzocht. Je mag geen ziektes hebben, of zwakke botten. Als de roeddeleider denkt dat je de opdrachten overleeft, moet je een eed opzeggen samen met de roeddeleider. Degene waarvan de roeddeleider denkt dat diegene het niet overleeft, met die persoon zegt hij geen eed op. De eerste opdracht is je eerste nacht als dier overleven, je word dan door iemand getest op je snelheid, je tactiek en je sterkte. De tweede opdracht is een tocht van tweehonderd kilometer in een nacht overleven. De derde opdracht is je eerste jacht overleven. Je moet laten zien dat je goed kan jagen. De vierde opdracht is de eerste winter overleven, in de winter is het super koud en er is weinig prooi om op te jagen. Er zijn nog meer opdrachten, maar die worden pas gegeven als je de eerste vier opdrachten hebt overleefd. 's Nachts moet je in dier-vorm zijn, maar overdag mocht je mens zijn. Bij de opdrachten moest je natuurlijk wel in dier-vorm zijn. Als het voorbij is mag je weer als mens door leven, maar de meeste mensen zijn zo gehecht aan elkaar geworden dat ze in diervorm blijven en een roedel vormen. Dat is nu ook zo.


    Alle shape-shifters wonen bij elkaar in een roedel en alle dieren zijn roofdieren. Ze moeten de eerste keer veranderen door een heftige emotie. Denk maar aan Twilight. Maar nu kun je alle emoties gebruiken. In dier-vorm kun je praten, maar de eerste keer dat je verandert kun je dat niet. Je moet de eerste keer dat je wilt praten je best doen, maar als je gewent bent te praten in dier-vorm gaat het praten makkelijker. Je kunt het als je wilt ook iets naar de persoon, tegen wie je iets wil zeggen, denken. Maar dat is moeilijker dan praten. Je kunt je gedachten naar een persoon sturen, of meerdere. Maar je moet wel je best doen, want anders kan iedereen het horen. Je kunt in een dier veranderen met je kleren aan, maar dat is moeilijk. Je kunt dan ook weer terug veranderen met je kleren aan, als je het eenmaal onder de knie hebt is het makkelijk.



    Meisjes 6/6 VOL :

    - Aria Maya Angels - Coockies - Wolf
    - Melony “Mel” Christabella Garcia - Glucio - Zwarte Panter
    - Ruby Mary Evans - Flitwick - Vos
    - Yfory Seren - Vegangirl - Dingo
    - Amy Moon Duinhoven - Hiddenrose - Bunzing
    - Louize Moonsroot - annickemiek - Jachtluipaard


    Jongens: 4/6

    - Jeffrey Tristan Winter - Eluveitie - Jachtluipaard
    - Max Owens - Morrowind - Lynx
    - Lewis Ellsmor - Morrowind - Grizzly beer
    - Jake Dimitri Robusto - Naturawolf - Jaguar
    - Kane Lewis Daniels - MindBreaker - Wolf
    -

    Roederlleider: Ramon Trevegg Smith - Naturawolf - Leeuw




    Invul-ding-lijst:

    Naam:
    Dieren:
    Leeftijd:
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Extra:

    Regels:

    - Er geldt een minimum van 7 regels.
    - 16+ is toegestaan, maar houdt het uiteraard netjes
    - Probeer minstens 1 post per week te schrijven
    - Reservering vervalt na 4 dagen
    - Powerplay is niet toegestaan
    - Geen perfecte personages, die bestaan niet
    - Let op spelling en interpunctie
    - Naamsveranderingen doorgeven
    - Als je even niet kan schrijven moet je dat even melden met de reden waarom je even niet kunt schrijven.
    - Geen ruzie.
    - Ik maak als enigste de topics aan.


    TOPIC 1

    TOPIC 3 *Kheb per ongeluk topic 2 bij topic 3 neer gezet.:$*

    [ bericht aangepast op 31 jan 2013 - 16:43 ]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Yfory Seren ~ Dingo

    Ik luisterde mee met het gesprek. Kon ik hier nu uit opmaken dat Ramon stopte als roedelleider? En dat iemand naar huis ging om iemand's zusje op te halen? Ik slikte. Kon ik dat maar doen...
    Tja, mijn zusje had me niet anders gekend dan een hoer, en tja... Contact was dus al uit den boze.
    Ik kijk naar Ramon en probeer me zo min mogelijk te richten op de moordenaar van de still beloved loverboy.
    'Dude... Stop je dus nu met het leiderschap?' vroeg ik aan Ramon.
    Ik hoopte van niet. Ik bedoel, ik haatte hem niet. Het was net zoals met Lewis...
    Over Lewis gesproken, ik hoopte dat hij nog steeds mijn armband had. Ik kon hem nu wel heel hard gebruiken... Zowel de armband als Lewis.


    I will keep watch.

    Max Owens ~ Lynx

    "Hmm, ik ben eigenlijk al veel te vroeg leider geworden. Het was de bedoeling dat als ik wat ouder was ik leider zou worden, maar ik ben pas 24. En als je wilt, kan ik wel met je meegaan om je zusje op te halen." Ramon keek me aan met zijn onderzoekende blik, waar ik de kriebels van kreeg.
    "Was je van plan leider te worden als je een opa was?" vroeg ik. Want daar leek het anders wel op neer te komen. "En nee, het halen is niet het probleem... Nou ja, of ga ik dan alsnog dood? Maar ik weet niet of het zo'n goed idee is haar hier te laten aangezien ik nog een fatsoenlijke warmtebron, bed, beschutting of wat dan ook heb gezien."
    Ik duwde mezelf recht op de grond, waarna mijn blik kort naar het roodharige meisje dat over het terrein liep schoot. Ze ging tegen een boom zitten en liet haar hoofd rusten tegen de stam.
    "Ik weet alleen niet of het zo'n goed idee is haar hier te laten na wat er daarnet gebeurt is en zo..."
    "Dude... Stop je dus nu met het leiderschap?" Het roodharige meisje voegde zich bij het gesprek.

    Lewis Ellsmor ~ Grizzly

    Ik dwaalde steeds verder het bos in tot een raar gevoel me bekroop. O nee, dacht ik dramatisch, Ik kan het al voelen. Ik ga dood.
    Op een been draaide ik me om, terwijl ik nog even tegen een kei stampte, en terug richting de open plek liep. Ik dacht toch dat ik daar vandaan kwam. Ik wandelde snel verder, tot ik na een tijdje nog niet eens voorbij de plek met die plas was gekomen. Shitshitshit.
    Angstvallig zette ik het op een rennen, maar ik kwam nog steeds niets tegen dat op een open plek of die plaats van daarnet leek. Paniek kroop langs mijn benen omhoog en hield me met zijn lange armen in zijn greep. Mijn ademhaling werd luider en ik begon steeds sneller te ademen. Bij een grote eik stopte ik.
    Ik kon het niet meer ontkennen. Ik was verdwaald. Was dit het dan? Was dit hoe ik aan mijn einde zou komen?

    [ bericht aangepast op 22 jan 2013 - 21:33 ]


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Aria Maya Angels || Wolf

    Ik luister naar alles van een afstandje en loop langzaam dichter naar Ramon en Max toe. Ik ga naast Max staan en kijk hem aan. Dan kijk ik naar Ramon. 'Waarom mogen we niet terug,' vraag ik hem verbaasd. 'Ik bedoel... Mijn vader zal de hele politie achter me aan laten gaan, omdat hij zal denken dat ik vermoord ben op straat....' Ik kijk Ramon aan. 'En als ik de reden ben dat je ermee stopt, dan...' Ik bijt op mijn lip. 'Dan ga ik. Ik heb het hier verkloot voor iedereen. Ik wil niet dat jij daar jezelf de schuld van geeft. Ramon iedereen heeft je nodig! Niemand weet hwat ze meoten doen...' Ik kijk hem aan en kijk naar het meisje waarvan ik Jaimes had vermoord die haar wat aan wilde doen of tenminste dat dacht ik. Ik bijt hard op mijn lip.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Yfory Seren ~ Dingo

    Fijn, niemand luisterde naar me. Voordat ik het wist, veranderde ik in een dingo. Wauw, kon deze dag nog beter? Plotseling rook ik iets. Mijn instincten vertelden me dat et angst was. Ik snuffelde in de wind. Die geur herkende ik uit duizenden. Niet dat het stonk, maar ik herkende het uit duizenden.
    Lewis.
    Met een vleugje zilver.
    Ik rende de kant van de geur uit. De geur had een emotie: Angst. Dat ik dat nog mocht meemaken, Lewis en angst.
    Ineens voelde het bedrukt. Verdomme... Was dat de magie? Ik wilde teruggaan, maar ik kon Lewis niet laten stikken. Letterlijk. Plotseling zag ik hem. Ik pakte de onderkant van zijn jas beet tussen mijn kaken en ik trok Lewis mee naar de open plek. De magie keerde weer terug naar het oude: Kalm.
    We kwamen aan bij de open plek. Ik verander weer in mijn oude zelf.
    'Lewis, gaat het?' vroeg ik bezorgd.


    I will keep watch.

    Ramon Trevegg Smith - Leeuw

    'Was je van plan leider te worden als je een opa was?' Vraag Lewis. Ik lach een beetje. 'En nee, het halen is niet het probleem... Nou ja, of ga ik dan alsnog dood? Maar ik weet niet of het zo'n goed idee is haar hier te laten aangezien ik nog een fatsoenlijke warmtebron, bed, beschutting of wat dan ook heb gezien.' Zegt Max, hij gaat op de grond zitten. Yfory komt naar ons toegelopen en laat haar hoofd rusten op een stam van een boom.
    'Ik weet alleen niet of het zo'n goed idee is haar hier te laten na wat er daarnet gebeurt is en zo...' Zegt hij dan. Ik knik. Dat begrijp ik.
    'Dude... Stop je dus nu met het leiderschap?' Vraagt Yfory. Ik knik.
    'Waarom mogen we niet terug,' vraagt Aria verbaasd. 'Ik bedoel... Mijn vader zal de hele politie achter me aan laten gaan, omdat hij zal denken dat ik vermoord ben op straat....' Ze kijkt me aan.
    'En als ik de reden ben dat je ermee stopt, dan...' Ze bijt op haar lip.
    'Dan ga ik. Ik heb het hier verkloot voor iedereen. Ik wil niet dat jij daar jezelf de schuld van geeft. Ramon iedereen heeft je nodig! Niemand weet wat ze moeten doen...' Ze kijkt me aan en bijt op haar lip.
    'Max, ik begrijp dat dat je zorgen baart. En daarom vroeg ik het ook. Je moet het zelf weten. Als ik met je meega, zul je niet doodgaan. Yfory; ik stop er inderdaad mee. Trevegg neemt het over. Zoals je waarschijnlijk net gehoord hebt, ik ben nog veel te jong. Met sommige hier scheel ik maar 4 jaar. En Aria; als je te ver terug gaat, ga je dood. En tja, je vader zal vast geen dieren verdenken. En jij bent niet de reden dat ik stop. Maar zoals ik zei, ik ben te jong, dit is mijn eerste jaar als leider en tja, ik kan niet geweldig leiden. En niemand heeft mij nodig, jullie mogen me toch niet. En zoals ik al ze Trevegg neemt het over. En je hebt het niet verkloot, ik had gewoon beter en eerder moeten reageren. Je moet jezelf niet de schuld geven.' Ik kijk ze allemaal aan en kijk om me heen. Waar is Yfory?

    [ bericht aangepast op 22 jan 2013 - 22:12 ]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Lewis Ellsmor ~ Grizzly

    Ik stond nog steeds druk ademend tegen een boom aangeleund, terwijl ik nog steeds gevangen door de schrik om me heen keek. De wind speelde zacht met de blaadjes en trok door mijn jas heen. Geritsel weerklonk vanuit de blaadjes, samen gegaan met een bedrukt gehijg.
    Als snel voelde ik hoe er met een ruk aan mijn jas getrokken weg, waardoor ik met mijn hand in het rond sloeg en iets zachts raakte.
    De zweetdruppeltjes gleden over mijn voorhoofd, terwijl ik een verontschuldiging mompelde. Het was Yfory. Ze sleurde me steeds verder naar achteren en ik zag hoe haar tanden gaten boorden in mijn leren jas.
    Ik kreunde zachtjes. Ik had 'm zelf moeten betalen. Opeens stopte ze, waardoor ik beschaamd en geschrokken opkeek. Yfory veranderde terug. Haar rode haren vielen op in de duistere nacht.
    "Lewis, gaat het?" Ik kon de bezorgde ondertoon in haar stem wel horen.
    Mijn zware ademhaling vulde nog steeds mijn gehoor en ik veegde de zweetdruppeltjes af met de platte kant van mijn hand. "Godverdomme," vloekte ik tegen mezelf. "Waarom verdwaal ik toch altijd met mijn stomme kop. Ik dacht dat ik dood ging."


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    [Nein! Ik hou van Lew c: Moet ik aanpassen? Want ik snap niet meer wat ik nu moet doen D:]


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Morrowind schreef:
    [Nein! Ik hou van Lew c: Moet ik aanpassen? Want ik snap niet meer wat ik nu moet doen D:]


    [Haha, nee hoeft niet. Gewoon doorgaan.]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Max Owens ~ Lynx

    "Max, ik begrijp dat dat je zorgen baart. En daarom vroeg ik het ook. Je moet het zelf weten. Als ik met je meega, zul je niet doodgaan. Yfory; ik stop er inderdaad mee. Trevegg neemt het over. Zoals je waarschijnlijk net gehoord hebt, ik ben nog veel te jong. Met sommige hier scheel ik maar 4 jaar. En Aria; als je te ver terug gaat, ga je dood. En tja, je vader zal vast geen dieren verdenken. En jij bent niet de reden dat ik stop. Maar zoals ik zei, ik ben te jong, dit is mijn eerste jaar als leider en tja, ik kan niet geweldig leiden. En niemand heeft mij nodig, jullie mogen me toch niet. En zoals ik al ze Trevegg neemt het over. En je hebt het niet verkloot, ik had gewoon beter en eerder moeten reageren. Je moet jezelf niet de schuld geven."
    Egoïstisch trok ik Ramon aan zijn arm. "Kom mee dan." Mijn grote ogen keken hem smekend aan. Hij moest maar niet denken dat hij nog onder een goed gesprek met Oome Max uitkwam. Hij mocht niet stoppen. Dat mocht hij niet van mij.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    [Hij moest maar niet denken dat hij nog onder een goed gesprek met Oome Max uitkwam. Haha, geniaal!]

    Ramon Trevegg Smith - Leeuw

    Max begint aan mijn arm te trekken.
    'Kom mee dan.' Met grote ogen kijkt hij me smekend aan. Ik zucht en haal mijn andere hand door mijn haar.
    'Oké.' Ik kijk naar Trevegg en roep over het vel:
    'Ben ff weg. Ben zo terug.' Trevegg kijkt me even bezorgd aan, maar knikt wel. Ik sta op en zeg:
    'Laten we gaan.'


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    [Whuut. Ik heb echt onder een steen geleefd. Ik merkte niet eens dat deze RPG begonnen was :'D ]


    26 - 02 - '16

    Eluveitie schreef:
    [Whuut. Ik heb echt onder een steen geleefd. Ik merkte niet eens dat deze RPG begonnen was :'D ]


    [Echt Niet?! We zijn nu al zo'n beetje bij de tweede speeltopic en ik heb een paar keer in de praattopic gezegd. Maar dat zou mij ook gebeuren.]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Yfory Seren ~ Dingo

    Ik glimlachte. Lewis was weer terug. Gelukkig.
    'Laat me nooit meer zo schrikken aub' zei ik zacht.
    Ik had Ramon's laatste woorden nog gehoord, maar ik kon er niet op reageren. Ik was even druk bezig geweest met een leven te redden. Ik keek naar Lewis. Plotseling zag ik de gaten die ik met mijn tanden had gemaakt in zijn leren jas. Ik kreunde pijnlijk.
    'Ik betaal je de jas terug, okay?' zei ik zacht.
    Kwam dat geld dat ik had achtergehouden van de "klussen" toch nog van pas.
    Ik keek naar Ramon. Ik had geen tijd om naar hem toe te lopen, dus moest ik maar schreeuwen, Yfory style.
    'Ramon, ik bespaar je van een preek, nu, maar als er iemand de aangewezen persoon is om onze leider te zijn, ben jij het. Echt waar' zei ik luid over het veld. Ik keek weer naar Lewis.
    'Verdwalen kan de besten overkomen' zei ik glimlachend.

    [ bericht aangepast op 22 jan 2013 - 22:28 ]


    I will keep watch.

    Max Owens ~ Lynx

    Ramon's geschreeuw zorgde voor rillingen die door mijn ruggengraat trokken. Daarna keek hij mij aan. "Laten we gaan."
    Ik knikte kort, terwijl ik al richting de plaats begon te lopen waar hij me daarstraks gevonden had. Ik ging al wat trager wandelen; het was tijd voor mijn kruisverhoor.
    "Dude," begon ik. "Ga je echt stoppen? Ik wil je niet verplichten of zo, maar nu al? Wat maakt het uit of je niet veel ouder bent? Je bent nog steeds ouder dan iedereen en tegen mensen die ouder zijn toon je respect."
    Zo werkte dat bij mij toch, hoewel ik me meestal mateloos irriteerde aan mensen op school die jonger waren, zeker nu ik zelf een van de oudsten was.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Lewis Ellsmor ~ Grizzly

    "Let go," antwoordde ik. "Het is maar een vest. 't Is niet alsof ik het nu extra koud ga krijgen of zo." Ik glimlachte op mijn manier, zoals ik dat altijd deed. Scheefjes, met een vleugje sarcasme, maar toch gemeend. Het was een soort Lewis glimlach.
    "Verdwalen kan de besten overkomen," zei ze glimlachend.
    Ik grijnsde breed. "Daar ben ik het levende bewijs van," grapte ik. Ik kon geen kaart lezen, ik kon de weg niet onthouden en ik had al moeite met gewoon de landen op de wereldkaart aanduiden. Kortom, ik was een ramp als het op aardrijkskunde aankwam. "Bedankt. Ik dacht echt dat ik dood ging. Het leek net of de lucht uit mijn longen geperst werd bij iedere stap die ik zetten. Het deed echt vies."
    Het leek wel alsof ik een dramatisch verhaal aan het vertellen was, maar deed allesbehalve overdrijven.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov