• Oorspronkelijk is dit verhaal begonnen op Hyves, maar omdat die er helaas mee gaat stoppen, willen we hier graag verder gaan.
    Iedereen is natuurlijk vrij om mee te doen, maar we zitten dankzij Hyves' faillissement dus wel midden in het verhaal! Hopelijk hebben jullie hier begrip voor.


    Het is zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid.
    Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
    De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven.
    Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
    Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn.
    Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen. De zeemeerminnen en Rodey worden wel toegelaten, maar voor de halfwolven blijven ze vrezen. Ze zijn bang dat ze andere wezens opeten.
    Zij worden geacht om in de bossen, buiten het dorp te leven, tussen de andere, gevaarlijkere wezens. Daarom verlaat ook niemand het dorp. Behalve voor het water.
    Het dorp wordt bestuurd door een stel wijzen, die bepalen wat ze allemaal moeten doen wanneer er iets gebeurd.

    Meer uitleg en het inschrijf topic vindt je hier: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=157054

    Personages

    Bethany 'Beth' - 21 - tijgermens q]Marjannee[/q
    Enaid - 97 - ederos q]Hohenheim[/q
    Ferapyle - ? - sater q]Ensiferum[/q
    Leona - 27 - trol q]Ensiferum[/q
    Meller Wartons - 14 - mensee q]Marjannee[/q
    Michelle L'Oreal - 22 - vervloekt mens q]Ensiferum[/q
    Minkabh - +/- 47 - papegaaienotter q]Hohenheim[/q
    Peikka - 31/32/33 - follet q]Hohenheim[/q
    Russel Wartons - 22 - mensee q]Marjannee[/q
    Satyr - 21 - sater q]Ensiferum[/q
    Stimpy - 1 - eekhoorn q]RosanneB[/q
    Tari - 19 - elf q]Marjannee[/q
    Venomis - 24 - dracaena q]Ensiferum[/q
    Weather - 20 - Treeture q]Marjannee[/q

    Nieuwkomers
    Allie - 22 - zeemeermin q]Hohenheim[/q
    Athiabbe Duskfury - 20 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Baiel - 22 - nereïde q]Marjannee[/q
    Cordelia Duskfury-Grecia - 21 - zeemeermin q]RosanneB[/q
    Emily Grecia - 22 - zeemeermin q]Marjannee[/q
    Glaie - ? - nereïde q]Marjannee[/q
    Gyab Duskfury - 19 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Javelin Ash - 21 - halfwolf q]Marjannee[/q
    John ? - ? - mens q]Marjannee[/q
    Kato Duskfury - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Limany Redfinder - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Maerle - 0 - zeemeermin/nereïde q]Marjannee[/q
    Nykin Duskfury - 0 - halfwolf/meermin q]Hohenheim[/q]/[q]RosanneB[/q
    Oliver May - 24 - mendax q]Marjannee[/q
    Pagelino Duskfury - 12 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Patja Duskfury - 9 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Prahi - 29 - Syrene q]Hohenheim[/q
    Qako Duskfury - 26 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Rodey Diablo - 21 - bosduivel q]Hohenheim[/q
    Wyatt - 23 - waternimf q]Hohenheim[/q
    Yati Stormghost - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Zipp +/- 4- bosduivel q]Hohenheim[/q

    Overig
    Jill - 22 - mendax q]RosanneB[/q


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Venomis gniffelde. ‘Nee maar. Wat een verrassing. En waar heb ik dit bezoek aan te danken?’


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Je hebt mijn mans oom ontvoerd, mijn zus haar ei afgepakt en mijn collega's zusje ontvoerd.' Ze keek Venomis scherp aan. 'Waarom?'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    ‘Omdat ik ze nodig had,’ antwoordde Venomis eenvoudig.
    Ze had wel bewondering voor Emily, die haar boosheid zomaar open en bloot verkondigde.
    Ze glimlachte haar lange tanden bloot en gleed dichter naar het meisje toe.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Emily bleef staan, ondanks dat ze graag weg wilde lopen. Ze dacht echter dat het beter voor haar zou zijn als ze niet weg zou rennen. Venomis zou haar zomaar in kunnen halen en Emily wilde haar angst eigenlijk niet laten merken. 'Waarom zou je hen nodig hebben?'

    [ bericht aangepast op 10 dec 2013 - 17:08 ]


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Dat zijn mijn zaken, vind je ook niet?' vroeg Venomis met een dreigende ondertoon. 'Laten we zeggen dat hun gezelschap een levensbehoefte was voor mij.'


    Every villain is a hero in his own mind.

    Emily bleef stil. Behalve het dreigement begreep ze plotseling dat dit wezen een werkelijke reden had gehad voor de ontvoeringen. Emily wilde weten wat die reden was, maar begreep dat ze daar niet verder naar kon vragen. 'Je hebt velen verdriet gedaan. Wezens om wie ik geef.'

    [ bericht aangepast op 10 dec 2013 - 17:25 ]


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    ‘Wees me dan maar dankbaar dat ik ze niet heb opgegeten, zoals ik bij zoveel anderen heb gedaan,’ hoonde Venomis. ‘Ze hadden het erger kunnen treffen, hoor.’


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Dankbaar?' Emily keek haar verbijsterd aan. 'Moet ik je dankbaar zijn dat Glaie denkt dat de persoon om wie ze het meeste geeft wéér gestorven is?' Ze was zich er even niet van bewust dat Venomis niet wist wie Glaie was. 'Ze heeft al genoeg meegemaakt…' Ze slikte haar woorden snel in. Ze was nu erg gevaarlijk bezig.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'als ze hem zo snel opgegeven heeft, was ze niemand waard.' snoof ze minachtend.


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Ze heeft hem eerder verloren. En ze is haar kind kwijtgeraakt,' zei Emily, die direct weer woede voelde opborrelen.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Venomis haalde haar schouders op. 'Dan moet ze wel helemaal zwakzinnig zijn als ze geen poot naar haar man uitsteekt. Misschien was hij beter af geweest in mijn maag, dan dat hij moest verwerken dat hij met zo'n laf wijf getrouwd was.'


    Every villain is a hero in his own mind.

    Emily balde haar vuisten. 'Laf? De dorpelingen noemden je vanaf het begin al het monster waar je bang voor moest zijn, ze zeiden dat je andere wezens opat… Ze dacht je hem had gedood. Ze is een paar keer aan de rand van het bos geweest in de hoop dat ze hem zou vinden, maar het werd haar verboden door de dorpelingen.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    ‘Jij hebt je anders niet door hen laten tegenhouden, wel?’ vroeg Venomis geamuseerd. ‘Als jij ’t kan, had zij het ook gekund.’ Ze bracht haar gezicht dichtbij dat van Emily en keek haar recht aan. ‘Als ze de wilskracht had gehad.’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Het was al weer enkele dagen dat Kato zich buiten zijn huisje had laten zien. Hij was wel braaf gaan werken en was ook even naar de markt en de bakker geweest, maar verder hadden hij en Cordelia al hun tijd doorgebracht met Nykine n Liae. Kato was er van uit gegaan dat Qako Athiabbe en Wyatt wel zou hebben ingelicht en het was inmiddels ook wel tijd om zelf iets over hun dochter te vertellen. Athiabbe was nog niet langs geweest ,maar Kato wist dat ze het druk had en daarom besloot hij Michelle op te zoeken. Hij mocht haar graag en praatte ook graag met haar. Kato was bovendien zo trots op Liae dat hij het het liefste aan iedereen vertelde die maar luisteren wilde.
    Hij ging naar de bibliotheek, omdat hij wist dat ze daar werkte en het bijna sluitingstijd was. Er hing een onbekende gozer rond voor de ingang, maar leek geeen acht op Kato te slaan en die ging er van uit dat hij gewoon op iemand wachtte die eventueel nog binnen was.
    'Hallo,' zei hij toen hij de lege zaal binnen stapte en zich direct bedacht dat de persoon buiten mogelijk op Michelle aan het wachten was en hij vroeg zicha f of hij niet ongelegen kwam.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    'He Kato! Wat leuk je te zien!' glimlachte Michelle. Ze knikte even verontschuldigend naar de stapel boeken in haar armen. 'Ik kom zo bij je, hoor!'
    Ze bracht de stapel naar achteren en ging toen weer terug naar Kato.
    'Hoe gaat het met je? En met het ei?'


    Every villain is a hero in his own mind.