RPG - Het instituut voor Bijzondere Gevallen - Hawai 2 - Speeltopics

Oorspronkelijk is dit verhaal begonnen op Hyves, maar omdat die er helaas mee gaat stoppen, willen we hier graag verder gaan.
Iedereen is natuurlijk vrij om mee te doen, maar we zitten dankzij Hyves' faillissement dus wel midden in het verhaal! Hopelijk hebben jullie hier begrip voor.


Het is zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid.
Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven.
Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn.
Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen. De zeemeerminnen en Rodey worden wel toegelaten, maar voor de halfwolven blijven ze vrezen. Ze zijn bang dat ze andere wezens opeten.
Zij worden geacht om in de bossen, buiten het dorp te leven, tussen de andere, gevaarlijkere wezens. Daarom verlaat ook niemand het dorp. Behalve voor het water.
Het dorp wordt bestuurd door een stel wijzen, die bepalen wat ze allemaal moeten doen wanneer er iets gebeurd.

Meer uitleg en het inschrijf topic vindt je hier: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=157054

Personages

Bethany 'Beth' - 21 - tijgermens q]Marjannee[/q
Enaid - 97 - ederos q]Hohenheim[/q
Ferapyle - ? - sater q]Ensiferum[/q
Leona - 27 - trol q]Ensiferum[/q
Meller Wartons - 14 - mensee q]Marjannee[/q
Michelle L'Oreal - 22 - vervloekt mens q]Ensiferum[/q
Minkabh - +/- 47 - papegaaienotter q]Hohenheim[/q
Peikka - 31/32/33 - follet q]Hohenheim[/q
Russel Wartons - 22 - mensee q]Marjannee[/q
Satyr - 21 - sater q]Ensiferum[/q
Stimpy - 1 - eekhoorn q]RosanneB[/q
Tari - 19 - elf q]Marjannee[/q
Venomis - 24 - dracaena q]Ensiferum[/q
Weather - 20 - Treeture q]Marjannee[/q

Nieuwkomers
Allie - 22 - zeemeermin q]Hohenheim[/q
Athiabbe Duskfury - 20 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Baiel - 22 - nereïde q]Marjannee[/q
Cordelia Duskfury-Grecia - 21 - zeemeermin q]RosanneB[/q
Emily Grecia - 22 - zeemeermin q]Marjannee[/q
Glaie - ? - nereïde q]Marjannee[/q
Gyab Duskfury - 19 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Javelin Ash - 21 - halfwolf q]Marjannee[/q
John ? - ? - mens q]Marjannee[/q
Kato Duskfury - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Limany Redfinder - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Maerle - 0 - zeemeermin/nereïde q]Marjannee[/q
Nykin Duskfury - 0 - halfwolf/meermin q]Hohenheim[/q]/[q]RosanneB[/q
Oliver May - 24 - mendax q]Marjannee[/q
Pagelino Duskfury - 12 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Patja Duskfury - 9 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Prahi - 29 - Syrene q]Hohenheim[/q
Qako Duskfury - 26 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Rodey Diablo - 21 - bosduivel q]Hohenheim[/q
Wyatt - 23 - waternimf q]Hohenheim[/q
Yati Stormghost - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
Zipp +/- 4- bosduivel q]Hohenheim[/q

Overig
Jill - 22 - mendax q]RosanneB[/q

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Daar ben ik nog met Ariana geweest. Ik ben toch niet verplicht op plaatsen te komen waar jij bent?' Rodey schudde zijn hoofd. 'Dit heeft geen zin. Zo werkt het niet. Ik moet gaan.' Hij had geen zin om met Cordelia in discussie te gaan. Het was iets tussen Kato en hem en Rodey wist zeker dat Kato het ook het liefste op zijn eigen manier zou oplossen, hoe goed Cordelia het ook bedoelde.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Venomis schudde haar hoofd. ‘Nee, ik ben er bewust weggegaan. Ik wilde eens iets meer zien dan ijspegels.’ Ze glimlachte vluchtig. ‘In een ijzige omgeving worden de wezens op de een of andere manier ook… ijzig.’

Every villain is a hero in his own mind.

'Hoe vaak kom jij eigenlijk buiten de poorten?' vroeg Athaibbe zich ineens af. Ze keek Satyr even over haar schouder aan, terwijl ze zich om een theepot ontfermde die nogal wat aanslag op de bodem had zitten. 'Ik bedoel, mijn broers kunnen altijd naar buiten, maar dat is voor gewone dorpsbewoners niet echt de bedoeling, hè?'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik zeg toch niet dat je ergens toe verplicht moet zijn?' zuchtte Cordelia. 'Ik zeg alleen dat ik hoop je tegennte komen, maar dat gebeurt nooit. Maar als jij vindt dat het geen zin heeft, ook prima.' Ze vond het jammer dat er voor Rodey blijkbaar weinig hoefde te veranderen. Alsof hij gewoon geen contact meer wilde..

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Bijna nooit,' antwoordde Satyr. 'Ik heb daar niet echt wat te zoeken en het is er gevaarlijk.'

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik ben nou eenmaal niet elke dag in het dorp. Daar hoor ik nou een,aal niet thuis, ik kan daar moeilijk wat aan veranderen.'

~~

Athiabbe zette een bord in het afdruiprek. 'Toch gek dat men dan op zo'n gevaarlijke plek is gaan wonen.'

[ bericht aangepast op 8 dec 2013 - 20:26 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia keek Rodey aan. 'Ik denk dat je inderdaad gelijk hebt, Rodey. Dit heeft geen zin. Hetziet ernaar uit dat er weinig zal veranderen. Vriendschap moet van twee kanten komen, maar jullie zijn allebei te koppig.' Ze wilde weg lopen, maar bedacht zich halverwege. 'Kato en ik hebben trouwens een dochter gekregen. Ik weet niet of je het al wist.'

[ bericht aangepast op 8 dec 2013 - 20:47 ]

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Gefeliciteerd.,' zei Rodey met een oprechte blik in zijn ogen Kato en Cordelia vormden met znykin een hecht gezin, de komst van hun dochtertje zou dat ongetwijfeld alleen maar versterken. 'Hoe heet ze?'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Liae.' Cordelia keek weg van Rodey en even werd haar blik wazig. De komst van hun kleine baby bracht haar veel vreugde en geluk, maar het had haar ook nog nooit zo erg aan Haliae doen denken. Het gemis was al tijden niet zo sterk geweest als nu en ze sloeg haar armen over elkaar, omdat ze het ineens een beetje koud kreeg.
'Ik moest maar eens gaan,' zei ze zacht.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Liae...' herhaalde Rodey zacht. 'Haliae?'
Hij zag Cordelia's gezicht betrekken en stak aarzelend een hand naar haar uit. Ze had het er ongetwijfeld nog erg moeilijk mee.
'Voel je je wel goed?' vroeg hij zacht en hij trok zijn hand terug zonder haar te hebben aangeraakt. 'Misschien - misschien kun je inderdaad maar beter naar huis gaan.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Het gaat wel,' mompelde ze. Ze zei Rodey afwezig gedag en liep in gedachten verzonken terug naar huis. De lucht begon een beetje te betrekken en Cordelia voelde er veel voor om een lange strandwandeling te maken. Ze wist echter dat Kato straks moest werken, dus ze kon het zich niet permitteren lang weg te blijven. Aan de andere kant wilde ze dat ook helemaal niet. Ze wilde urenlang staren naar haar prachtige dochter, met haar lieve knuffelbeertje Nykin op schoot. Thuis was alles rustig. Kato zat bij Nykin op het haardkleed en hielp hem met zijn blokjes. Cordelia liep zwijgend op hem af en greep hem vast. Ze weigerde de eerste paar seconden om los gelaten te worden en verborg haar gezicht eventjes in zijn donkere haren.
'Ik hou van je, lieve Kato,' fluisterde ze.
Het gemis van Haliae deed haar ook herinneren hoe blij en gezegend ze zich moest voelen met haar leven. Met Kato en hun kindjes. Met alles.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Baiel knikte en wilde reageren, maar Ariana zei dat ze even naar het toilet moest. Emily vond het ontzettend fijn, want nu kon ze haar idee met Baiel bespreken.
'Bai. Ik heb iets bedacht.'
Er verscheen een ondeugende grijns op Baiels gezicht. 'Dat gezicht van jou verraadt weinig goeds.'
Emily schudde verwoed haar hoofd. 'Nee, ik heb echt iets slims bedacht! Het is wel wat overhaast misschien, maar ja.'
'Vertel.'
'Oké.' Ze haalde adem. 'Als we eenmaal in ons huisje gevestigd zijn… Je weet wel, in de zee… Nou ja, Ariana woont nu alleen en ze kan je helpen, heeft ze gezegd.'
'Ja..?' Baiel haalde zijn wenkbrauwen op. 'Wat wil je zeggen?'
'Als we binnenkort een ei hebben, wil ik het nooit meer alleen laten. Maar ik kan ook niet altijd in het water blijven, omdat ik moet werken en omdat ik Cordelia moet bezoeken en - je weet wel, de standaard dingen.'
Baiel knikte even. Ze zag aan zijn gezicht dat hij langzaam begon te begrijpen waar ze heen wilde en hoopte dat hij het geen belachelijk idee zou vinden.
'Ik heb er vertrouwen in dat je beter gaat worden. Ik wil er vertrouwen in houden en ik geloof dat je het aankunt, dat je sterk genoeg bent.' Ze haalde even adem. 'Maar tot die tijd ben je nog niet in staat om onze kinderen te verdedigen, mocht er wel iets gebeuren. Het water is beter voor je, maar we hebben daar wel minder bescherming.'
Baiel knikte. 'Je wilt haar - als oppas instellen?'
'Ja. Als ze dat zou willen, zou ze bij ons in kunnen wonen.'
'Emily, hoe lang ken je haar?'
Het bleef even stil. 'Nog niet heel erg lang.'
'Hoe weet je dat we haar kunnen vertrouwen?'
'Venomis heeft haar gevangen gehouden, Bai. Ze heeft ook heel lang alleen gewoond en heeft gevangen gezeten. Nog langer dan John.' Ze pakte zijn hand. 'Ze is eenzaam en wij hebben iemand nodig. Het zou ideaal zijn. Bovendien heeft ze aangeboden om je te helpen met genezen! Misschien helpt het.' Ze klonk hoopvol. Ze wilde heel graag dat het zou helpen.
'Maar -'
'Je hoeft nu niet te beslissen, maar denk er alsjeblieft over na.'
Op dat moment kwam Ariana weer de kamer binnenlopen. Ze glimlachte en Emily beantwoordde haar glimlach. Ze keek even hoopvol naar Baiel, die het niet kon opbrengen om ook te lachen, maar die in ieder geval vriendelijk terug keek.
'Wil je ook wat drinken, Ariana?' vroeg Emily.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Kato merkte dat er iets was, maar zei niets toen Cordelia haar armen haast verstikkend om hem heen sloeg. Hij hoopte niet dat ze weer ruzie had gehad met haar zus, want dat konden ze beiden helemaal niet gebruiken. Naar zijn idee was er ook helemaal niets om ruzie over te maken.
'Ik hou ook van jou, hoor,' zei hij op het moment dat het een beetje begon te waaien. De luiken stonden open en Nykin hief verbaasd zijn gezichtje op naar het briesje dat naar binnen woei.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Venomis knikte. 'Dat is goed.'

-

Satyr haalde zijn schouders op. 'Het is niet zo vreemd, hoor. Een gemeenschap als deze trekt andere wezens aan die zich voor de mensen moeten verstoppen. Ook wezens die misschien niet zo goed in een dorp passen.'

Every villain is a hero in his own mind.

'Op het eiland waar ik vandaan kom, is de verstandhouding tussen ons en de mensen wel oké,' zei Athiabbe bedenkelijk. 'Het zou fijn zijn als iedereen normaal met elkaar om kon gaan...'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes