• In een huis, diep in de bergen, wonen Gregory McEwan en Anna Sharp. Zijn zijn bereid om een aantal jongeren in huis te nemen die het nodig hebben om terug op de rails te komen, die extra aandacht nodig hebben, die niet in de maatschappij passen of gewoon jongeren die een break nodig hebben van de hele wereld. De vorige groep jongeren heeft besloten om samen te gaan reizen, dus is nu is het de beurt aan een heel nieuwe groep.
    Zullen zij net zo'n hechte groep vormen, of zullen ruzies en liefdesaffaires de groep uiteen drijven?'


    Lees alle regels even door, dat bespaart weer een hele hoop werk, commentaar, etc.
    Wij doen het namelijk net iets anders als alle andere RPG's.


    Alle regels:
    Regels RPG:
    -OOC plaats je tussen haakjes of iets.
    -16+ is toegestaan, maar maak het niet alleen daarom.
    -een minimum aan aantal regels is niet van toepassing, maar zorg wel dat het geen one-liners worden. Als je herhaaldelijk niet weet wat je moet posten, kun je tips vragen aan de rest.
    -Als je op vakantie gaat of langere tijd wegblijft, 'parkeer' je personage of geef iemand duidelijk toestemming om jouw personage te mogen bespelen. En geef dit ook door aan een van ons (MissAlice of Patholoog).
    -Als je wilt stoppen, of je komt langere tijd niet online zonder iets te melden, 'parkeren' wij je personage of verwijderen wij je personage van de RPG.
    Als iemand weg gaat, komt er weer een plaats vrij en kan iemand inspringen.
    -Als de docenten in rood staan, dien je die post te lezen en eventueel op te volgen.
    -Locatie van je personage altijd naast de naam neerzetten.
    -Alleen MissAlice en ik(Patholoog) openen nieuwe topics. Pas als er na 12 uur niemand van ons online is geweest, mag je een topic openen, maar dan wordt de link in een reactie op de story geplaatst én er wordt een melding gemaakt in onze gastenboeken.
    -Al mag je zoveel doopnamen hebben, er wordt gebruik gemaakt van één voornaam, tenzij je echt een duidelijke tweeduidige naam hebt, maar dan wordt die naam met een streepje gekoppeld.
    -Vragen of tips (nodig), laat van je horen!

    Regels binnen het huis:
    (-je spreekt de begeleiders aan met meneer McEwan en mevrouw Sharp.)
    -het is geen vakantie en meneer McEwan en mevrouw Sharp zijn geen beulen, dus ten alle tijden voer je hun opdrachten uit. (Vandaar: 'Als de docenten in rood staan, dien je die post te lezen en eventueel op te volgen.')
    -Het huis mag alleen verlaten worden onder toestemming van de leiding. Dus of je nu even voor een wandeling wilt gaan of naar het dorp, eerst toestemming vragen aan de begeleiding. En áls het mag, moeten jullie met minimaal twee personages zijn.
    -Als er iets is met je personage, áltijd naar de leiding komen, als is het maar voor een paracetamol.


    Het niet opvolgen van de regels resulteert in een ban van het RPG.

    Personages: (0/20 vrij)
    Docenten:
    -Gregor McEwan - MissAlice
    -Anna Sharp - Patholoog

    Jongens (10)
    -John Hunter Bell - KiliOfDurin
    -Ethan Brooks - Patholoog
    -Sam Davis - Emiko
    -Jeremy Devoné - Appelboompje
    -Tyler Jason Devoné - Roww
    -Thomas William 'Loki' Laufreyson - KiliOfDurin
    -Pete David Mikaelson - Roww
    -XXXX
    -XXXX
    -James Yaser - MissCastle

    Meisjes (10)
    -Melody Black - MissCastle
    -Rose Black - Patholoog
    -Dena Fields - Patholoog
    -Lizzy Franklyn - MissCastle
    -Delilah Gerson - MissAlice
    -XXXX
    -Denise Kate Parks - Roww
    -Abigail Narelle Pierce - Appelboompje
    -Laurinda Tiana Pearl - Appelboompje
    -XXXX


    De groepen
    Groep 1:
    -Denise Parks
    -John Hunter Bell
    -Tyler Devoné
    -Dena Fields
    -XXXX

    Groep 2:
    -Ethan Brooks
    -Jeremy Devoné
    -Thomas 'Loki' Laufreyson
    -XXXX
    -Rose Black

    Groep 3:
    -XXXX
    -Abigail Pierce
    -XXXX
    -Delilah Gerson
    -Lizzy Franklyn


    Groep 4:
    -James Yaser
    -Melody Black
    -Pete Mikaelson
    -Laurinda Pearl
    -XXXX


    De kamerindeling:

    Kamer 1: XXXX, XXXX, John Hunter Bell, Dena Fields.
    Kamer 2: Thomas 'Loki' Laufreyson, James Yaser
    Kamer 3: Abigail Pierce, Yune van Thermen
    Kamer 4: Tyler Devoné, Rose Black, Ethan Brooks, Sam Davis
    Kamer 5: Pete Mikaelson, Jeremy Devoné, Lizzy Franklyn, Delilah Gerson
    Kamer 6: Denise Parks, Laurinda Pearl
    Kamer 7: Melody Black, XXXX
    Kamer 8: Miss Sharp en mister McEwan..


    Het huis:
    Derde verdieping: Slaapkamer begeleiders + badkamer begeleiders.
    *
    Tweede verdieping rechts:
    -slaapkamer (2) 7
    -slaapkamer (2) 6:
    -badkamer
    Tweede verdieping links:
    -slaapkamer (4) met badkamer 5
    -slaapkamer (4) met badkamer 4.
    *
    Eerste verdieping rechts:
    -slaapkamer (2) 3
    -slaapkamer (2) 2.
    -badkamer
    Eerste verdieping links:
    -slaapkamer (4) met badkamer 1
    -bovenste deel bibliotheek
    *
    Begane grond rechts: woonkamer en eetkamer.
    Begane grond links: Bibliotheek en keuken
    *
    Kelder: zwembad.


    Praattopic [4]
    De story

    Veel plezier
    Vragen kunnen altijd gesteld worden.


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Loki Laufeyson
    Ik keek op naar Sharp. "Zelf al gedaan." mompelde ik terwijl ik een hand door mijn natte haren haalde. Ik keek even naar Abby. Volgens mij was het bij haar vooral de shock die het ergste was. Wat warm drinken en een deken zouden hopelijk helpen. Zelf zocht ik naar een onderbroek. Al mijn spullen lagen op de badkamer, dus ik wachtte even tot Sharp weg zou gaan om me aan te kunnen gaan kleden. "Ik ben gewoon bang dat hij het weer doet." zei ik met een klein oprecht stemmetje. Nee, ik was niet snel bang en gaf het zeker niet snel toe, maar ik vond het verschrikkelijk om Abby zo te zien en zou er alles aan doen om te voorkomen dat dat ooit nog zou gebeuren. Nee, ze was mijn vriendin niet, maar ze was iemand die voor mij het dichtst bij een vriend kwam en die liet ik niet zomaar pijn doen. Ik was dan misschien een klootzak, het levende kwaad misschien zelfs, maar van degenen om wie ik gaf bleef je af.


    Bowties were never Cooler

    abigail pierce

    "Ik ben oke" Ik had geen verwondingen, maar het idee dat ik in dit huis niet veilig was, dat was toch wel iets... Helemaal als je bedacht dat ik hier nog wel een tijdje zou moeten zitten.. Met James... In de kamer naast ons, met de zelfde badkamer...
    In een huis met James, die me net had proberen te verkrachten...
    Ik glimlach zachtjes bij het horen van Loki zijn woorden. "Ik zal je zelf uit die zorgen helpen, hij probeert het toch wel opnieuw... Damn it Loki, hij probeerde je van de trap te gooien, hij wou dat je je nek brak. " Waarom zou hij dan dit niet opnieuw gaan proberen.
    "Maar ik ga er van uit dat jij dat gaat voorkomen nietwaar?" en ik kijk mevrouw Sharp aan.


    You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

    John Hunter Bell
    Een van de meisjes flipte hem helemaal. Ik zag de woede in haar opkomen en hield Pete nog net iets dichter tegen me aan. Hij begon een uitleg te geven. Een uitleg die mijn hart brak. Bij zijn laatste woorden slikte ik en drukte ik een kusje op zijn kruin. "Je kan er niets aan doen." zei ik zacht. Natuurlijk kwam de mannenhater er weer tussendoor. Zonder dat ik er iets aan kon doen mengde Hunter zich erin, maar niet zoals ik had verwacht. "Klep dicht trut! Zie je niet dat hij het er al moeilijk genoeg mee heeft? Dat jij nou liever met een meisje zou gaan bekken dan met een jongen is jou keuze, maar laat hen lekker met rust." kwam laag en drijgend uit mijn keel. "Bedankt Hunter." fluisterde ik haast onhoorbaar voor ik mijn hoofd weer tegen Pete aan liet leunen. Dena begon over een eigen kamertje en ik keek even naar haar. "Ik denk dat wij gaan." zei ik rustig. Mijn stem geluid was duidelijk een stuk hoger dan die van Hunter en een stuk minder drijgend. Met lichte moeite krabbelde ik op en hees pete van onder zijn schouders omhoog. "Kom, dan laten we de meiden even alleen." zei ik zacht. Straks konden we ook onze kleren wel komen ophalen, want ik wist niet of het slim was om nog hier te blijven met een snijbare spanning in de lucht.

    [ bericht aangepast op 1 jan 2014 - 15:39 ]


    Bowties were never Cooler

    Denise Parks
    "Klep dicht trut! Zie je niet dat hij het er al moeilijk genoeg mee heeft? Dat jij nou liever met een meisje zou gaan bekken dan met een jongen is jou keuze, maar laat hen lekker met rust." krijg ik dan toegeschreeuwt door John, of tenminste, het klinkt niet bepaald als John maar het komt toch echt uit zijn mond. Beledigt kijk ik hem aan, ik ben dus echt niet lesbisch.
    "Ik, lesbisch? Had je gedacht. Je kent mijn naam, niet mijn leven, dus ga geen shit over me lopen roepen" snauw ik boos naar die gozer toe. Vuur rijst bijna letterlijk op in mijn ogen "En trouwens dat ik liever uit de buurt blijf van jongens heeft überhaupt níks met mijn geaardheid te maken dus hou je kop dicht over mij" vervolg ik boos. Oké, ja, als ik eenmaal echt boos ben boeit het me allemaal even niks meer, dan word alles gewoon zwart voor mijn ogen en dan ga ik dingen roepen waar ik meestal achteraf spijt van krijg..
    Als Dena dan begint of de twee sukkels met ons mee willen zwemmen of liever een privé kamertje hebben zegt John dat hij denkt dat ze gaan.
    "En anders ik wel" zeg ik droog met mijn armen over elkaar geslagen. Ik ga echt niet zwemmen met een gozer zoals hij.

    Tyler Devoné
    "Dus eigenlijk kun jij alleen een relatie onderhouden als er geen mooie meisjes in de buurt zijn?" vraagt Yune me dan, "Lijkt me erg onhandig" vervolgt ze grinnikend.
    Ik lach zachtjes "Nou, ligt er aan, als mijn vriendin echt leuk is en zelf ook niet naar andere jongens kijkt dan kan ik wel trouw blijven. Maar ja, de meeste meiden die trouw zullen blijven of écht leuk zijn moeten niets van mij hebben" lach ik vrolijk, ondanks dat het best wel pijn deed dat het waar is. Jeremy was vaak de gene waar dat soort meiden voor gingen, maar Jer weet alleen niet zo goed wat hij er altijd mee aan moet dus word het nooit wat.
    "Maar ik ben nu eenmaal wie ik ben en dat zal waarschijnlijk niet veranderen" grinnik ik dan weer "De enige reden voor verandering voor mij is een meisje waar ik écht om geef of het feit dat ik toch echt eens volwassen moet worden" vervolg ik met een scheve grijns "Maar dat laatste gaat dus sowieso niet gebeuren" eindig ik hoofdschuddend.


    Oké, lol, don't judge me for the shit I'm writing :')
    Ik schaam me echt :')
    Mijn post's worden echt met de minuut slechter xc

    [ bericht aangepast op 1 jan 2014 - 16:58 ]


    Little do you know

    Zou je in het vervolg illn wachten tot ik ook hereageerd heb?


    You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

    Appelboompje schreef:
    Zou je in het vervolg illn wachten tot ik ook hereageerd heb?


    sorry xc
    Tis al weg.

    [ bericht aangepast op 1 jan 2014 - 16:58 ]


    Little do you know


    Tyler Devoné
    "Dus eigenlijk kun jij alleen een relatie onderhouden als er geen mooie meisjes in de buurt zijn?" vraagt Yune me dan, "Lijkt me erg onhandig" vervolgt ze grinnikend.
    Ik lach zachtjes "Nou, ligt er aan, als mijn vriendin echt leuk is en zelf ook niet naar andere jongens kijkt dan kan ik wel trouw blijven. Maar ja, de meeste meiden die trouw zullen blijven of écht leuk zijn moeten niets van mij hebben" lach ik vrolijk, ondanks dat het best wel pijn deed dat het waar is. Jeremy was vaak de gene waar dat soort meiden voor gingen, maar Jer weet alleen niet zo goed wat hij er altijd mee aan moet dus word het nooit wat.
    "Maar ik ben nu eenmaal wie ik ben en dat zal waarschijnlijk niet veranderen" grinnik ik dan weer "De enige reden voor verandering voor mij is een meisje waar ik écht om geef of het feit dat ik toch echt eens volwassen moet worden" vervolg ik met een scheve grijns "Maar dat laatste gaat dus sowieso niet gebeuren" eindig ik hoofdschuddend.

    Yune van Therme
    Zachtjes lacht voor hij begint met praten, "Nou, ligt er aan, als mijn vriendin echt leuk is en zelf ook niet naar andere jongens kijkt dan kan ik wel trouw blijven. Maar ja, de meeste meiden die trouw zullen blijven of écht leuk zijn moeten niets van mij hebben". Ook na zijn woorden blijft hij vrolijk lachen terwijl wat hij vertelt eigenlijk niet heel vrolijk is. Ik zou er in ieder geval niet gelukkig van worden. 'Maar zo hoort een relatie toch. Ik bedoel dat je niet vreemd gaat en elkaar écht leuk vindt' vroeg ik fronsend. Tenminste, zo zou ik een relatie beginnen. Als ik er een zou beginnen maar die kans zag ik klein. "Maar ik ben nu eenmaal wie ik ben en dat zal waarschijnlijk niet veranderen" grinnikte hij. Bij wijze van antwoord haalde ik mijn schouders op, ik had er niet veel op te zeggen. Veranderen als persoon moest je nooit, hooguit je gedrag veranderen. Of slechte eigenschappen onderdrukken. Mijn armen laat ik van elkaar af langs mijn lichaam vallen, en met de ene begin ik wat te frunniken aan de zoom van mijn trui. Ik voelde me iets beter op mijn gemak bij hem, dus het leek me onnodig om ze nog zo beschermend voor mijn borst gevouwen te houden. "De enige reden voor verandering voor mij is een meisje waar ik écht om geef of het feit dat ik toch echt eens volwassen moet worden", scheef grijnsde hij, "Maar dat laatste gaat dus sowieso niet gebeuren". Weer haalde ik mijn schouders op 'Je weet maar nooit' glimlachte ik. Ik haalde een hand door mijn haren terwijl ik even heen en weer bewoog op mijn benen. 'Ik zou het waarderen als we even gaan zitten of iets gaan doen want ik krijg het gevoel alsof ik al eeuwen sta' grinnikte ik.

    Laurinda Pearl
    Pete begint een hele uitleg te geven over waarom hij het gedaan had. Hij bood zelfs zijn excuses aan en verteld me dat hij het echt wel snapt als ik hem haat, omdat hij dat zelf ook doet.
    Waarom zou ik hem haten? Dat hij homo is, daar kan hij niks aan doen. Maar het feit dat ik gebruik werd, dat deed pijn. Nog voor ik mijn mond open kan trekken begint Denise opmerkingen te maken waar John erg fel op reageert om vervolgens te melden dat ze weg gaan wat opnieuw gevolgd word door een reactie van Denise. "Hou je kop damn it! Allebei" Godsamme, dit was iets tussen Pete en mij en wat gingen ze doen. Nou John en Denise gingen lekker ruzie lopen maken, hebben we wat aan.
    "Ik denk dat de sfeer voor zwemmen weg is Dena, maar veel plezier ik doe niet meer mee. "glimlach ik , mijn vrolijke humeur was toch redelijk de grond in geslagen. Ik was in war. Ik wist niet of ik boos op hem moest zijn, of hem gewoon een knuffel moest geven.
    Die ogen, hij keek zo zielig 'Ik ga ook" en ik draai me om en loop richting de trap waarna ik naar boven loop boven in de hal blijf ik echter staan. Ik wou toch met Pete praten en dat ging niet als Dena en Denise er bij liepen. En heel stiekem wou ik hem ook nog altijd een klap geven.

    [ bericht aangepast op 1 jan 2014 - 22:46 ]


    You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

    [Sorry voor het warrige stukje. Ik heb een witregel gelaten tussen waar het nog John is en waar Hunter het overneemt]

    John Hunter Bell
    Ik probeerde zo snel mogelijk met Pete weg te gaan toen Hunter eenmaal opkwam. Ik was hem wel dankbaar, maar ik wist ook dat als er nog meer gegil kwam ik hem niet meer zou houden. Hij was namelijk mijn kwelgeest, maar ook mijn beschermengel. Zoizo stond ik hierdoor bij hem in het krijt, maar nu wilde ik gewoon dat het hier niet tot fysiek geweld zou komen. Daarvoor was het dus te laat. Laurinda kwam er nog tussen, maar ik voelde de teugels al uit mijn handen schieten. het was nu het beste als pete weg ging. "Ga met haar praten, dan komt het wel goed. Ik kom eraan." zei ik zacht in zijn oor. Ik liet hem los en keek nog even betekenisvol naar Dena voor ik echt alle controle verloor.

    Dat Johnny boy wilde nekken met een jongen was zijn zorg, en ik ging hem daar mooi mee plagen, maar niemand anders dan ik had dat recht. Zeker geen mannenhatende trut als Denise. Ugh. Na mijn eerste uitval wilde ik nog op de achtergrond blijven, maar ze ging echt veels te ver. Nadat John zijn vriendje had weggestuurt had ik de controle weer en die trien ging ervan lusten. Van John's zachtere knuffelbare postuur was niets meer over, net als zijn hoge stem. Ik stond rechtop, spieren gespannen en een dodelijke blik in mijn ogen en een lage duistere stem klonk uit mijn borstkas. "Luister eens, troela. Wat jij net tegen mij riep dat ik niets over je weet en dus mijn mond moet houden geld ook voor jezelf, dom wicht. Hij heeft het zelfs proberen uit te leggen, hoe zwaar dit allemaal voor hem is, en jij scheld hem verdomme verrot. Dus jij hebt de keuze: Laat die twee met rust en ga geen vuil over ze rondbazuinen, want bijden zijn eigenlijk een keer in hun leven gelukkig... Of ik zorg er wel voor dat je nooit meer wat gemeens over hen of wie dan ook kan zeggen. Wat is je keuze?" Mijn tanden waren een beetje ontbloot en mijn ogen gloeiden als kooltjes. Ze moest nu echt geen verkeerde dingen zeggen of ze was er geweest.


    Bowties were never Cooler

    En daar is de enge, nachtmerrie gevende hunter weer
    Wel heel lief dat ie het opneemt voor John!


    You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

    Ik wacht eerst even een post van Dena af voor ik begin met Pete en Denise btw, :')


    Little do you know

    Dena Fields
    De sfeer was weer verpest hier in het zwembad. Waarom moest alles nu al zo gecompliceerd worden? Waarom konden we nu niet eens gewoon gezellig iets gaan doen hier? Plotseling stormde Laurinda uit en John mompelde iets tegen Pete. Waarschijnlijk maande hij hem naar buiten, om achter Laurinda aan te gaan. Ik keek even naar Denise om te zien hoe zij er aan toe was en toen keek ik weer naar John. Ik ving nog net een betekenisvolle blik en toen verhardde zijn blik zich. 'Luister eens, troela. Wat jij net tegen mij riep dat ik niets over je weet en dus mijn mond moet houden geld ook voor jezelf, dom wicht. Hij heeft het zelfs proberen uit te leggen, hoe zwaar dit allemaal voor hem is, en jij scheld hem verdomme verrot. Dus jij hebt de keuze: Laat die twee met rust en ga geen vuil over ze rondbazuinen, want bijden zijn eigenlijk een keer in hun leven gelukkig... Of ik zorg er wel voor dat je nooit meer wat gemeens over hen of wie dan ook kan zeggen. Wat is je keuze?' zei hij toen tegen Denise. Oké, fijn dat hij het voor John op nam, maar nu ging hij te ver tegen Denise. 'Denise,' fluisterde ik half naar haar gedraaid, maar nog steeds met mijn blik op Hunter. 'Ga hier niet op in, ga niet met hem in discussie. Beter nog, draai je om en ga naar boven,' fluisterde ik nog steeds. Toen liep ik naar Hunter toe en pakte zijn hoofd in mijn twee handen. 'Hunter, lieverd, het is allemaal goed. Wees maar rustig,' zei ik rustig, maar dringend tegen hem. Ik hoopte dat dit iets zou helpen.

    Anna Sharp
    'Als alles verder goed gaat hier, ga ik een gesprek voeren met James,' zei ik terwijl ik richting deur liep. Ik had de deurknop in mijn handen toen ik me nog eens omdraaide en Loki en Abby een voor een aankeek. 'Ik zal er persoonlijk voor zorgen dat dit niet nog een keer gebeurt. En als dit nog een keer gebeurt, kunnen jullie ervan uit gaan dat de consequenties voor James niet klein zijn. Loki, voor nu jij de matras van jouw bed af halen en deze op de grond in Abby en June's kamer leggen. Als jullie er problemen mee hebben om deze badkamer als James te gebruiken, kunnen jullie de badkamer van kamer één gebruiken, zij zijn maar met hun tweeën op een kamer. Maar dan moeten jullie dat wel even overleggen met John en Dena. Oké?' vroeg ik hen toen, klaar om een goed gesprek met James te voeren.

    Rose Black
    Opgewonden sprong ik weer op. Ik was gewoon veel te enthousiast deze morgen. Lichtvoetig liep ik door de kamer naar de gang, waar ik meneer McEwan tegen kwam. 'Goedemorgen meneer,' zei ik vrolijk. 'U ziet er deze morgen niet al te vrolijk uit,' zei ik met een opbeurende glimlach. 'Is er iets waar ik mee kan helpen?' Mijn gewicht liet ik van de een op de andere voet gaan en weer terug. Er was iets in me dat ik veel te veel energie had deze morgen. Mijn handen stak ik in de zakken van mijn lang vest en wapperde heen en weer ermee.

    Ethan Brooks
    Stil zat ik aan het ontbijt tegenover Jeremey. Ik had geen enkel idee wat ik tegen hem moest zeggen, want hij leek erg van stuur. 'Alles goed, Jeremey?' vroeg ik toen ik alles op had gegeten. 'Je lijkt wel erg van stuur. Ik hoop niet dat het iets ernstigs is.' Verlegen keek ik de kamer rond. Ik was bang voor het antwoord van hem, want wat als er iets aan de hand was? Wat dan?


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Rose Black
    Opgewonden sprong ik weer op. Ik was gewoon veel te enthousiast deze morgen. Lichtvoetig liep ik door de kamer naar de gang, waar ik meneer McEwan tegen kwam. 'Goedemorgen meneer,' zei ik vrolijk. 'U ziet er deze morgen niet al te vrolijk uit,' zei ik met een opbeurende glimlach. 'Is er iets waar ik mee kan helpen?' Mijn gewicht liet ik van de een op de andere voet gaan en weer terug. Er was iets in me dat ik veel te veel energie had deze morgen. Mijn handen stak ik in de zakken van mijn lang vest en wapperde heen en weer ermee.


    Gregory McEwan
    Ik liep peinzend door de gangen , waar zouden die twee nou kunnen zijn?
    'Goedemorgen meneer,' zei klonk het opeens vrolijk van achter me. 'U ziet er deze morgen niet al te vrolijk uit,' giechelde Rose, ik keek haar glimlachend aan.
    'Is er iets waar ik mee kan helpen?' vroeg ze toen, heen en weer huppend, toen ze nog energie over had , stopte ze haar handen in haar vest en wapperde ze ermee heen en weer, best een komisch gezicht eigenlijk.
    "Zooo , jij hebt veel energie vandaag," grinnikte ik," en er is wel iets waarmee je me kunt helpen, ik ben namelijk al de hele ochtend op zoek naar Lizzy en Delilah, als je ze hebt gezien of ze tegenkomt, stuur ze dan even naar mij toe, wil je?"
    Rose knikte:" Okeeeej, dat kan ik wel!"
    Ik grinnikte weer om de energie waarmee ze het zei.
    Ik begon me nu echt zorgen te maken, de enige plekken waar ik nog niet gekeken had waren geloof ik de tuin/buiten en het zwembad, maar misschien waren ze ondertussen alweer op hun kamer?

    ( zo , een heeel piepeklein beetje Rose bestuurd, niet erg toch?)

    En dan nog Delilah
    Delilah Gerson
    Ik had een paar mooie plaatjes, en ik had het koud, ik had sneeuw aan mijn broek hangen en die smolt, waardoor ik een broek van ijs kreeg, maar ik had eigenlijk geen zin om terug naar binnen te gaan en de aandacht te trekken van iedereen.
    Ik zuchtte stond op en liep nog verder weg van het huis, zouden ze al gemerkt hebben dat ik wegwas? Vast nog niet, nou ja, Lizzy misschien, maar die had al een sneeuwtrauma en zou me dus niet snel komen zoeken, of misschien McEwan.... Die keek me tijdens het eten altijd aan alsof ie alles van me wist... Doodeng...
    Ik sloeg mijn jas nog wat strakker om me heen en liep het bos in.


    Delilah Gerson
    Ik was al een heel tijdje weg e was dieper het bos in gegaan, hier was het ook prachtig, er viel een beetje sneeuw op me van de bomen en een klein vogeltje hupte voor mij het pad op, het was schattig, en mooi om de natuur in zijn werk te zien, ik hoopte maar dat er hier geen grizzlyberen in de buurt woonden, hoewel dat prachtige plaatjes zou kunnen geven, als ik nog terugging ( of de weg terugvond) naar het huis moest ik het de leiders zeker vragen.

    [ bericht aangepast op 3 jan 2014 - 21:57 ]


    You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

    [Voor mij is het geen probleem, maar het kan wel zijn dat andere users er problemen mee hebben.]
    Rose Black
    'Ik ga wel naar buiten,' stelde ik voor en begon te grijnzen. 'Volgens mij moet ik een beetje afkoelen.' Ik liep naar de kapstok om mijn jas aan te doen en deed direct ook mijn warme, waterdichte snowboots aan. 'Heeft u zin om mee te gaan?' vroeg ik toen aan meneer McEwan. Ik kende weliswaar meneer McEwan nog niet zo goed en ik was niet het type om met leraren of leiding om te gaan, maar ik had ook geen zin om te verdwalen, dus ik vroeg hem mee.


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    DoctorDonna schreef:
    [Voor mij is het geen probleem, maar het kan wel zijn dat andere users er problemen mee hebben.]
    Rose Black
    'Ik ga wel naar buiten,' stelde ik voor en begon te grijnzen. 'Volgens mij moet ik een beetje afkoelen.' Ik liep naar de kapstok om mijn jas aan te doen en deed direct ook mijn warme, waterdichte snowboots aan. 'Heeft u zin om mee te gaan?' vroeg ik toen aan meneer McEwan. Ik kende weliswaar meneer McEwan nog niet zo goed en ik was niet het type om met leraren of leiding om te gaan, maar ik had ook geen zin om te verdwalen, dus ik vroeg hem mee.


    gregory McEwan
    "Nee, je hebt gewoon wat energie teveel, niks mis mee, en ja hoor, ik ga wel mee." antwoordde ik lachend op Rose's vragen, Rose leek me nu gewoon lekker vrolijk zoals een tiener hoort te zijn.
    Ik trok net als haar mijn sneeuwbotten aan, riep naar Anna dat we weg waren en stapte de koude in.
    Buiten was het één wit tapijt en ik keek rond.
    "Misschien moeten we zoeken naar voetsporen?" stelde ik voor.
    ( verontschuldiging dat het zo kort is en je der dus niet zo veel mee kunt)

    [ bericht aangepast op 3 jan 2014 - 23:34 ]


    You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing