• Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

    Maximaal twee personages per persoon.


    Lijstje:
    Naam:
    Uiterlijk: (afbeelding)

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

    Personages:
    Anouk Veltman - Maartje
    Bart-Jan van Egmond - Maartje
    Céline van der Leech - Demi
    Drew Chase - Eruditie
    Ian van Dijck - Kelly
    Isa de Vries - Marjanne
    Jiang Chen - Rosanne
    Jacelyn von Liszel - Marie
    Jamie Chase - Eruditie
    Jelle van Dijck - Kelly
    Joél van der Leech - Demi
    Joris Franksen - Marjanne
    Kyra van Bakkum - Lisa
    Lars Jansen - Nightingalex
    Lauren Smit - Nightingalex
    Maya van Leemhuizen - Alicia
    Mia den Hertogh - Natas
    Phoebe van Longen - Rosanne
    Ramon Scheepsma - Natas
    Thomas van Hof - Anouk
    Qaasim Braam - Alicia
    Tyler Michigan - Lisa

    [ bericht aangepast op 5 mei 2014 - 17:42 ]

    [Ja, maar ik dacht ik vraag even of de RPG beheerders het goed vinden.]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Nightingalex schreef:
    [Ja, maar ik dacht ik vraag even of de RPG beheerders het goed vinden.]


    Een RPG beheerder opent alleen het topic en presenteert het idee. Voor de rest moet iedereen lekker zelf uitzoeken wat ie met zijn personages doet. We schrijven het verhaal met zijn allen en de topic opener is geen baas ofzo.

    En ik ken Elvithien, dus ik weet dat zij er ook zo overdenkt, zoals de meeste anderen die meeschrijven. :'p


    Every villain is a hero in his own mind.

    [Zo heb ik het nog nooit bekenen ;p maar ik ga schrijven,]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Ian van Dijck

    Ian liep het schoolplein op en schudde zijn hoofd bij het zien van de rokende mensen. Ian hield daar niet van. Het kwam doordat zijn moeder er een longziekte aan over heeft gehouden. Ze is er wel weer bovenop gekomen, gelukkig.
    Ian liep rustig verder tot hij bij een bankje voor de school aankwam. Hij ging er op zitten en keek wat rond. Ondertussen haalde hij zijn oordopjes uit zijn oren zodat hij alles om zich heen een beetje mee zou krijgen.

    (Beetje goed? :/ )


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Jiang pakte een beetje nerveus zijn schooltas in en streek zijn overhemd glad. Het was de eerste schooldag, en ze zouden een nieuwe klas hebben dit jaar! Hij hoopte maar dat de klasgenoten leuk waren. Hij was blij dat hij in ieder geval bij Phoebe in de klas zat. Ze was zijn buurmeisje en woonde twee huizen bij hem vandaan. Ze waren al jaren bevriend en hij zag op zijn telefoon dat ze ook bijna klaar was om te gaan. Hij liep naar beneden en groette zijn ouders en zusje.
    'Zenuwachtig voor de eerste schooldag?' vroeg zijn moeder, terwijl ze zijn broodtrommel en een flesje sinaasappelsap aan gaf.
    'Behoorlijk,' gaf Jiang toe.
    'Succes jongen.' Zijn vader sloeg de krant dicht en pakte zijn aktetas. Hij was van Chinese afkomst en woonde al jaren in Nederland, waar hij Jiangs moeder had ontmoet.
    'Bedankt!' Jiang glimlachte opgetogen. Hij hing zijn rugzak over zijn schouders en zei gedag tegen zijn moeder en zusje.
    'Doe de groetjes aan Phoebe.' Jiang knikte en pakte zijn fiets uit het kleine schuurtje.
    'Hoi!' Hij hoorde het schelle geluid van een fietsbel achter zich en hij grijnsde naar Phoebe.
    Hij groette terug en stapte op zijn fiets. Phoebe fietste al jaren lang langs zijn huis. Ze had hem in alle jaren dat hij haar kende nooit thuis uitgenodigd. Dat vond ze niet prettig, en haar familie ook niet. Hij had er een keer naar gevraagd, en toen was ze heel boos geworden. Sindsdien stelde hij geen vragen meer. Phoebe had er vast haar redenen voor en het waren zijn zaken niet. Onderweg naar school kletsten ze er samen op los en probeerden te bedenken wie er bij hen in de klas zou zitten.
    'Ik ben blij dat ik bij jou zit,' zei Jiang met een kleur op zijn gezicht. 'Gewoon omdat je mijn beste vriendin bent.' Phoebe glimlachte en bond haar rode haren in een staart.
    'Ja, ik ben ook blij.'


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Tyler sjeesde met zijn scooter het fietsenhok in. Daar stopte hij zijn helm in zijn buddy en zette hij het ding op slot. Vervolgens stak hij een sigaret op en liep hij richting het rokershok. Hij wist dondersgoed dat hij daar zijn sigaret pas op mocht steken, maar de regels boeide hem toch niet.

    'Hopelijk zitten niet al die bodybuilders bij ons in de klas,' zuchtte Jiang. Phoebe was de enige waar hij alles tegen durfde te zeggen, omdat ze nooit iets verder zou vertellen.
    'Je bedoelt die jongens daar?' knikte Phoebe. Jiang volgde haar blik en hij keek vlug naar de grond.
    'Ja, die ja.' Een aantal kende hij van vorige jaren. Ze hadden hem wel eens getreiterd tijdens gym, iets waar hij niet graag aan herinnerd werd.


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Drew en Jamie stapten in de bus die ze naar school bracht. Geïrriteerd door haar broer die de hele tijd irritante grapjes maakte, zette Jamie haar muziek aan. Drew keek uit het raam. Ze waren in de vakantie vanuit Engeland naar Nederland verhuisd. Beiden minsten ze de stad, Londen, waar ze waren opgegroeid. Eerst was Drew ontzettend boos op zijn ouders, en nu deed hij nog steeds alsof hij dat was, maar eigenlijk begon hij te houden van het land. Jamie had de Nederlandse taal al bijna helemaal onder controle. Drew had er nog wel moeite mee, vooral met de uitspraak, maar het lukte hem wel als hij zijn best deed. Als hij zijn best deed, dat zinnetje kreeg hij vaak genoeg te horen. Mensen verwachtten altijd van hem dat hij dingen kon doen. Zelf had hij er geen vertrouwen meer in. Hij geloofde niet meer in zichzelf.
    Na een lange busrit waren ze er dan eindelijk. Ze stapten uit de bus, Jamie net wat vrolijker dan haar broer, die helemaal geen zin in school had. Toch had hij wel zin om nieuwe vrienden te ontmoeten. Eenmaal op het schoolplein keken ze om zich heen. Ze kenden hier niemand, waren de nieuwelingen.
    'Well, let's start again then, shall we?' zei Drew tegen zijn zus.


    Spoiler alert: you will save yourself

    'Hey, Kyr!' riep hij toen zijn beste vriendin naar hem toe kwam lopen. Ze glimlachte even naar hem, waarna hij haar meteen tegen zich aan trok. Toen hij opzij keek viel zijn blik op de chinees uit zijn klas. Hij grijnsde even geamuseerd.
    'Hey, Chang Hai, wil je er sambal bij?' riep hij grijnzend. 'Daar houden spleetogen toch van?'

    [ bericht aangepast op 28 april 2014 - 15:03 ]

    Ian van Dijck

    Ian verveelde zich nu al, en hij was nog geen tien minuten op school. Hij stond op en besloot maar een rondje te gaan lopen. Al snel zag hij Tim. Tim was een jongen waar Ian al een aantal jaren mee omging. Ze konden elkaar wel goed. Ian begroette de bruinharige jongen en lachte even om een opmerking die hij kreeg van hem. Tim had het goed opgemerkt; Ian had in de vakantie piercings in zijn lip laten zetten. Vol trots liet Ian zijn tong over de glimmende ringetjes in zijn onderlip gaan. Al snel zag Tim een andere vriend en ging er vandoor. En daar stond Ian weer alleen. Hij had zin in een feest, hij had zich de vakantie gedeist moeten houden omdat zijn neefjes bij hem thuis verbleven. Ian keek op toen hij een opmerking hoorde van Tyler naar Jiang toe. Hij stapte op Tyler af.
    "Heb jij problemen of zo?" Ian keek de jongen recht aan. Ian kwam altijd wel op voor mensen die gepest werden. Hij kon daar niet tegen.

    [ bericht aangepast op 28 april 2014 - 15:04 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Tyler grijnsde uitdagend en nam een trek van zijn sigaret. 'Nee hoor, ik niet,' glimlachte hij, waarna hij de rook weer uitblies. Daarna negeerde hij Ian en richtte hij zich tot Kyra, die hem waarschuwend aankeek.
    'Wat?' vroeg hij bits.
    Kyra snoof verontwaardigd. 'Doe eens aardig.'
    'Ach, zeur niet zo,' bromde hij, waarna hij haar haren opzij schoof en haar pesterig in haar nek kuste. Hij en Kyra zijn weleens verder gegaan en hij hield er wel van om haar te sarren.
    'Tyler!' riep ze geirriteerd, waarna ze hem wegduwde. 'Let maar niet op hem hoor, Jiang.'

    [Waar kan ik heen met Drew en Jamie]


    Spoiler alert: you will save yourself

    [Misschien kan Jamie bevriend zijn met Kyra, dat ze naar haar toeloopt?]

    Anouk haalde haar pakje sigaretten te voorschijn, gaf Thomas een knuffel en haalde er eentje uit.
    'Het is wel klik, maar dat is niet erg toch?' Ze hield van haar Kent-click sigaretten en overhandigde de sigaret. 'Aansteker?' Thomas schudde van nee en haalde er eentje tevoorschijn uit zijn jaszak.
    Ze had Mia voorbij zien komen maar die hield niet van de sigaretten rook.

    [ bericht aangepast op 28 april 2014 - 15:19 ]

    (Drew kan wel naar Ian)


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.