Meespeelverhaal op een middelbare school [verhaaltopic] 1 - Speeltopics

Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

Maximaal twee personages per persoon.

Lijstje:
Naam:
Uiterlijk: (afbeelding)

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

Personages:
Anouk Veltman - Maartje
Bart-Jan van Egmond - Maartje
Céline van der Leech - Demi
Drew Chase - Eruditie
Ian van Dijck - Kelly
Isa de Vries - Marjanne
Jiang Chen - Rosanne
Jacelyn von Liszel - Marie
Jamie Chase - Eruditie
Jelle van Dijck - Kelly
Joél van der Leech - Demi
Joris Franksen - Marjanne
Kyra van Bakkum - Lisa
Lars Jansen - Nightingalex
Lauren Smit - Nightingalex
Maya van Leemhuizen - Alicia
Mia den Hertogh - Natas
Phoebe van Longen - Rosanne
Ramon Scheepsma - Natas
Thomas van Hof - Anouk
Qaasim Braam - Alicia
Tyler Michigan - Lisa

[ bericht aangepast op 5 mei 2014 - 17:42 ]

Elvithien schreef:
[Misschien kan Jamie bevriend zijn met Kyra, dat ze naar haar toeloopt?]

Spoiler alert: you will save yourself

[Mia zit ook op een bankje. Als je de posts lees dan zie je zo waar je iemand heen kan sturen. :'p ]

Every villain is a hero in his own mind.

Ian

Ian irriteerde zich mateloos aan Tyler en pikte het helemaal niet dat hij verder genegeerd werd, maar hij liep weg. Hij had geen zin om weer in het kantoor te belanden. Dat was het vorige jaar al genoeg gebeurd.
Met stevige passen liep Ian het schoolplein over en kalmeerde weer een beetje. Als die Tyler nog een ding tegen Jiang zou zeggen zou Ian hem pakken.

[ bericht aangepast op 28 april 2014 - 15:23 ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Drew Chase

Met een zucht liep Drew weg van zijn zus omdat die niet antwoordde en maar bleef staan waar ze stond. Hij zag een jongen die hem wel aardig leek. Hij moest ooit op iemand afstappen. Wat verwachtte hij anders? Dat iemand naar hem toe zou lopen en op hém af zou stappen? Hij loopt naar de jongen toe.
'Hey, ik ben Drew. Ik ben nieuw,' zei hij tegen de jongen. Dat hij uit een ander land kwam was maar al te duidelijk, iets waar Drew zich heel erg aan kon irriteren. Hij wou gewoon normaal zijn, en niet de buitenlander.

Spoiler alert: you will save yourself

Jacelyn von Liszel

Jace pakte haar tas en slingerde die om haar arm heen, het zou een lange dag worden met veel commotie sinds er nieuwe klassen waren. Haar moeder zei gedag tegen haar voor ze op haar fiets stapte en wegging. De school was een tien minuten rit vanaf haar huis en met muziek was het wel redelijk om die paar minuutjes te fietsen naar de hel, er was niks interessants op school. Jace zat liever thuis met haar laptop op haar schoot science fiction films te kijken, dat was haar leven, al wilde ze wel een goede toekomst en goed geld verdienen. Dus, ze had geen keuze. Ze zette haar fiets in de stalling en ging naar haar kluisje. Het was nog vrij rustig. Ze plofte neer op een bankje goed in de zon en pakte haar telefoon uit haar tas, keek even om haar heen en ging in op haar gedachten.

I don't want you to die, I want you to suffer.

(Wie is de jongen? Sorry als het dom klinkt, hahah)

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Ian

Spoiler alert: you will save yourself

Lars Jansen

Lars sprong van zijn skateboard af en stopte die met één schoen. Het was weer eens tijd voor school. Volgens hem het meest nutteloze ding. Maar Lars was wel slim dus het was erg makkelijk. Hij vermoede dat hij bij allerlei nerds en rot kinderen in de klas kwam. Alhoewel hij wel wist dat hij bij zijn stiefzusje Lauren in de klas kwam. Maar verder kende hij bijna niemand. Hij tilde zijn skateboard op en liep naar binnen om daar snel naar zijn kluisje te lopen. Lars was minstens nog twintig minuten te vroeg. Dus hij kon in de aula gaan zitten of extra lang bij zijn nieuw kluisje gaan staan om zijn boeken en andere spullen erin te doen. Hij pakte zijn sleutelbos en stopte voor het goede kluisje. Wat had hij een geluk dat het de één na hoogste was. Lars stak de sleutel er in en maakte hem open. Hij haalde zijn rugzak van zijn rug af en hing hem aan zijn kluisje. Lars was erg blij met de rugzak. Aangezien hij hem cool vond. Snel deed hij de boeken die hij pas na de pauze nodig had in zijn kluisje samen met zijn jas. Nu even aan de congergië vragen of zijn skateboard in het congergiës hok kon staan. Hij liep naar meneer de Vries en vroeg beleefd:''Hallo meneer! Zou mijn skateboard hier mogen staan?'' de congergië keek op en knikte. Snel zette Lars zijn skateboard neer en liep naar buiten om een sigaret te gaan roken.

Lauren Smit

Lauren skateboardde snel door de straten. Haar stiefbroer Lars moest zo nodig al vertrekken. Iets wat ze niet erg leuk vond. Ze hadden minstens nog vijftien minuten tijd. Op het plein aangekomen stopte Lauren en tilde ze haar board op om die onder haar oksel mee te nemen. Ze keek rond en zag Lars met een pakje sigaretten. Daar had zij ook wel zin in. Ze liep naar hem toe en grijnsde kort. ''Zou je de volgende keer op me willen wachten?'' vroeg ze hem. Verbaasd keek hij op. ''Oh, ja sorry, maar anders kwam ik te laat!'' ging hij in verdediging. Lauren keek hem doordringend aan. ''Whatever, geef me maar gewoon een sigaret en een vuurtje.'' Lars stak een sigaret uit naar haar die ze aannam hij gaf haar ook de aansteker en Lauren deed de sigaret in haar mond en stak hem aan. Haar stiefbroer deed precies het zelfde.

[ bericht aangepast op 28 april 2014 - 15:51 ]

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Ian

Ian keek naar de jongen voor zich en glimlachte. Dat Drew nieuw was zag Ian wel.
"Ian," stelde hij zich voor en glimlachte weer even. "Zal ik je een rondleiding geven?" Vroeg Ian vriendelijk. Hij keek even rond of hij Tim ergens zag, maar dit was niet het geval. Dus kon hij Drew een rondleiding geven mocht de jongen dat willen.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Jiang staarde met een rood hoofd naar de grond en Phoebe sloeg een arm om hem heen. 'Negeer ze gewoon,' zei ze zacht. 'Het was aardig van die jongen om het voor je op te nemen,' vond ze. Jiang knikte zwijgend. 'En ook van dat meisje,' voegde ze er aan toe.
Jiang keek weer op. Zijn ogen ontmoetten die van het meisje en hij glimlachte aarzelend. 'Bedankt.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Bart-Jan ging naast een meisje zitten hij herkende haar, ze zat vorig jaar een klas onder hem.
'Zit jij ook in 4b?' Vroeg hij een beetje ongemakkelijk.
'Euhm ja?' Zei ze twijfelend.
'Ik ook, maar ik ben blijven zitten dus ben soort van nieuw in de klas en jullie klas zit al een paar jaar bij elkaar natuurlijk.'
'Ook weer niet, profiel keuze he.' Bart-Jan voelde zich redelijk stom dat ie dat had gezegd, ze vond hem zeker dom.
'Naturlijk, maar jullie zijn van hetzelfde jaar.' Hij staarde even naar de grond.
'Ik ben Bart-Jan trouwens,'
'Mia, aangenaam.' Ze schonk hem een kleine glimlach en keek daarna naar de klok. Nog tien minuten hadden ze voordat de les zou beginnen. Het was al aardig vol bij de kluisjes en in de hal. De nieuwe brugpiepers waren te zien, maar het waren eerder zwevende tassen. Bart-Jan was er heilig van overtuigd dat de bruggers elk jaar kleiner werden en de tassen steeds groter.

-

Anouk knipperde even goed en zag iemand aan komen lopen.
'No way,' ze keek nogmaals.
'Wat?' Vroeg er iemand, ze lette niet op wie.
'LARS!' Schreeuwde ze over het plein heen terwijl ze naar hem toe begon te rennen. Hij keek op, het meisje naast hem ook die ze meende vaag te kennen. 'Omg!' Ze omhelsde hem, hij leek even verbaast maar zijn ogen werden groot toen hij haar herkende.
'Wow Anouk!' Het meisje dat naast hem stond keek van Lars naar Anouk en weer terug naar Lars.
'Wat doe jij hier? Je woonde toch ergens anders?'

[ bericht aangepast op 28 april 2014 - 15:44 ]

Joél van der Leech

De zomervakantie was voorbij. Helaas. School begon weer, Joél moest weer gaan werken, boeken gaan lezen. Hij had er totaal geen zin in. Joélliep naar beneden en zag zijn zus al zitten. 'Goeiemorgen slaapkop,' zei ze grijnzend tegen hem. Joél keek haar even aan en grijnsde terug. Hij haalde een hand door zijn warrige haar. Joél pakte daarna snel een boterham, waarna hij Céline naar buiten trok zodat ze op tijd waren. 'Tot straks' riep Joél nog het huis in. Toen ze eenmaal op de fiets zaten was het nog vijftien minuten fietsen voordat ze eindelijk op school waren. Toen die vijftien minuten voorbij waren, waren ze op school en namen ze afscheid van elkaar en gingen ze beide naar andere mensen toe. Joél zag in zijn ooghoeken hoe Céline naar Anouk liep en haar begroette. Joél keek het schoolplein rond en zag Jace zitten. Hij liep naar haar toe. 'Hi Jacie, fijne vakantie gehad?' vroeg Joél aan haar. Joél wist dat hij haar met die naam kon pesten en dat deed hij maar al te graag.

That is a perfect copy of reality.

Jacelyn von Liszel

Jace had haar boek, The Hobbit in het Engels uit haar tas gehaald en begon te lezen om zo de tijd voorbij te streven. Ze was in de vakantie begonnen met allerlei boeken te lezen en dan voornamelijk in het Engels. Haar concentratie was hoog voor de eerste dag van school toen ze het boek las, maar werd onderbroken door Joél. Jace keek hem geïrriteerd aan toen ze haar bijnaam hoorde. Jammer genoeg had ze er geen voor hem. ''Het valt nog mee hoe mijn vakantie was. Al was het hoogtepunt wel Los Angeles, erg fijn om mijn familie weer eens een keer te zien. Hoe was jouw vakantie, Joél?'' vroeg ze met een brede grijns rond haar lippen. Het kon zijn dat haar woordenschat iets was verbreed door de stapel boeken. Op het strand te liggen zonnen met een boek is nou eenmaal fijn en nu kon ze er niet meer van af blijven, al wilde ze haar reputatie wel op stand houden. Je kon niet ontkennen dat Joél wel één van de jongens was die er goed uit zagen, maar ach ja.

I don't want you to die, I want you to suffer.

Drew Chase

'Ian,' stelde de jongen zich voor. 'Zal ik je een rondleiding geven?' Na even twijfelen knikte Drew. Hij kon een vriend gebruiken en een rondleiding zou erg handig zijn. Hij was sowieso al slecht in routes en weten waar hij heen moest, dus zou dit hem goed uitkomen.
'In welke klas zit jij?' vroeg hij om een gesprek te beginnen.

Spoiler alert: you will save yourself

Joél van der Leech

Jace keek geïrriteerd op van achter haar boek toen ze haar bijnaam hoorde. Hierop schoot Joél in de lach. Hij keek haar grijnzend aan. 'Het valt nog mee hoe mijn vakantie was. Al was het hoogtepunt wel Los Angeles, erg fijn om mijn familie weer eens een keer te zien. Hoe was jouw vakantie, Joél?' vroeg ook zij toen met een brede grijns rond haar lippen. Joél begon hierdoor ook weer te grijnzen naar haar. 'Mijn vakantie was top, lekker drie weken naar de andere kant van de wereld gegaan. Ik ben vrienden geworden met vele kangaroe's. Nu hoef ik tenminste niet meer bang te zijn dat ze me overhoop zullen springen. Het feit dat ik bijna terug moest komen als een vloeibaar iets maakt natuurlijk niet uit. Ik heb namelijk nu een geweldig kleurtje gekregen,' zei Joél half opscheppend. Hij lachte even naar Jace.

That is a perfect copy of reality.