• Five maffia masterminds and their hybrid pets living in a luxury villa in London. Anything could happen...





    In een grote villa in Zuid-West London zit het hoofdkwartier van de beruchtste bende van Europa, van de wereld eigenlijk. Iedereen weet het, maar niemand durft er ook maar binnen te vallen. Dat is namelijk zeker het laatste wat je ooit zal doen. Terwijl het bovengronds een prachtige villa is met alle luxe die je, je kan voorstellen, liggen eronder de meest verschrikkelijke en gevreesde martelkamers ter wereld. Als je hier op uitnodiging komt zal je er niets van merken en als je hier zonder uitnodiging komt zal je er nooit meer uit ontsnappen. In de villa wonen de meest gevreesde criminele meesters ter wereld. Iedereen weet dat zij erboven staan, maar ze hebben niets om het concreet te maken. Het zijn spinnen in een crimineel web en weten precies hoe elke draad trilt en hoe die uitwerking zal zijn. Hun duizenden onderdanen door heel Europa, met takken door de hele wereld heen, kunnen met een knip van hun vinger vervangen worden als ze op een of andere manier uitvallen. Toch leven ze hier enigsinds normaal, voor zover dat kan. Natuurlijk is de materiele luxe van het huis niet de enige luxe waarvan zij genieten. Naast hun duizenden maffia onderdanen, hebben ze elk een persoonlijke slaaf, een hybride, een kruising tussen een mens en een dier. De een heeft spitse oortjes en een dikke pluimstaart als die van een vos, terwijl de ander lange slappe oren heeft en een vrolijke kwispelstaart als die van een hond, en allemaal hebben ze een halsband met hun naam erop en die van hun baas. Jaren geleden zijn mensen gaan experimenteren met het mixen van mens en dier, wat in deze tijd succesvol is gelukt. Mensen houden hybriden als huisdieren, of meer huisslaven. Ze doen alle taken in huis en slapen in een mand. Soms hebben ze een vriendelijk eigenaar die ze als gelijke behandelt, maar dat komt nog zelden voor. Ook bij de maffia zijn het gewoon slaafjes die worden afgedankt, of afgemaakt, als ze onbruikbaar worden. Ze hebben een eigen kamertje, niet veel groter dan een politiecel met een bed, wc, wasbak, spiegel, douche en een luikje waar eten en drinken doorheen komt, met een deur naar de gang en de slaapkamer van hun persoonlijke meester. De ene zal strenger zijn voor zijn slaaf dan de ander, maar het blijven huisdieren van maffialeden, dus daar zullen altijd risico's aan hangen. Maar misschien zijn de hybrides wel meer voor hun meesterss dan alleen slaven, of misschien zoeken juist de slaven wel steun bij elkaar, wie weet.


    • Rollen•
    • Niall Horan • Maffia-CEO • IamGroot
    • Zayn Malik • Zwarte-Panter-Hybride • Goner
    • Liam Payne • • •
    • Harry Styles • Maffia-Martelbeul • Styford
    • Louis Tomlinson • • •

    • Michael Clifford • Maffia-Computernerd • MikeyClifford
    • Luke Hemmings • Fennek-Hybride • Whisperings
    • Calum Hood • Duitse Herder-Hybride • IrishNialler
    • Ashton Irwin • Walibi-Hybride • IamGroot

    • Ace Mitchell von Monroe • Wolf-Hybride • MikeyClifford



    • Regels •
    • Minimaal 7 regels, 200 woorden, schrijven, dat is niet heel erg moeilijk.
    • Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    • OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    • Houd het graag REALISTISCH! Bijvoorbeeld: Hybrides zijn slaven en zullen dus niet snel als gelijken behandelt worden. Als dat wel gebeurt waarschijnlijk alleen in het geheim. Relaties beginnen niet zomaar en nooit zal alles koek en ei zijn in de villa van maffiabazen.
    • Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
    • Reserveringen blijven 72 uur staan. Reservatie telt tot dat de rol helemaal af is.
    • Geen Mary Sue's (perfecte personages)
    • Naamsveranderingen doorgeven.
    • Geen personages van anderen besturen.
    • 16+ mag
    • Alleen IamGroot of Styford maken nieuwe topics aan.

    Op het overtreden van al deze regels staat na 2 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).

    Veel plezier!


    • Het Begin •
    Het is vroeg in de avond op een prachtige heldere, toch enigsinds koude, woensdag en de hybriden zijn druk bezig met het verzorgen van het huishouden en het onderhouden van hun meesters, die elk hun eigen ding aan het doen zijn na het diner. Sommigen zitten misschien nog in de lounge na te praten over de dag met een glas whiskey, terwijl anderen zich liever even terugtrekken om wat bij te komen. Vanavond is er voor de 5 nog een belangrijke vergadering over de stand van zaken, een vergadering die elke week plaats vind, maar daardoor zeker niet minder belangrijk wordt, willen ze alles overal draaiende houden. Nu is er nog even tijd voor ontspanning, voor de meesters in elk geval, want of de hybrides tijd voor rust en ontspanning krijgen is volledig afhankelijk van hen en hun wensen.

    [ bericht aangepast op 19 okt 2014 - 13:22 ]


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Het maakte me oprecht niet uit dat Ashton even wat tijd voor zichzelf nodig had om bij te komen, dan ging ik hem echt niet dwingen om dingen te doen als hij niet eens overeind kon komen. Ik was over het algemeen gezien als wreed mens, maar voor degenen om wie ik gaf nou ook weer niet zo wreed. Zo goed mogelijk wilde ik hem helpen, maar ik wist niet zo goed wat ik moest doen toen hij mijn aanbod om iets voor hem te halen afsloeg. Dan wist ik het ook niet meer en trok de hybride kort in mijn armen na hem toegezegd te hebben rustig zijn tijd te mogen nemen. Niet zonder moeite stond ik op en ging naar de badkamer, waar ik me uitkleedde en het bad liet vollopen. Gelukkig was hier de gewone en grondverwarming aan dus stond ik niet opnieuw te trillen terwijl ik wachtte. Ik rilde nog wel, maar dat was door alle plotse warmte op mijn nog steeds ijskoude huid, wat hopelijk snel verholpen werd toen ik voorzichtig om niet uit te glijden in het bad stapte. De warmte deed me echt goed, al kon ik er niet helemaal van genieten omdat ik zo minder zicht had op Ashton. Toch begon ik zacht hummend me alsnog licht in te zepen terwijl het eigenlijk niet nodig was, het schone gevoel was gewoon fijn, te beginnen bij mijn benen. Ik ontspande pas volledig door het geluid van zijn trommel en ging opgelucht door. Mijn haar zou ik maar niet doen, omdat ik geen zin had om het te drogen of te föhnen en met nat haar slapen was niet echt lekker te noemen, zeker als je niet de enige in het bed was. Dat vond ik prettig, om te weten dat ik in ieder geval vannacht niet alleen was met de nachtmerries die ik op het oog had door wat ik vandaag had gedaan, dan waren een paar sterke armen om me heen een fijne belofte. Ik werkte op vanaf mijn benen naar mijn borst en schouders, voor zover ik overal bij kon dan. Grondig was ik niet bezig, dat was nergens voor nodig en door de warmte werd ik loom en sloeg de vermoeidheid nog harder in dan dat hij eerder al had gedaan en werden mijn bewegingen slordiger. Dat was gevaarlijk in mijn geval want ik was al het tegenovergestelde van elegant en struikelde normaal gesproken al over mijn eigen voeten, laat staan als ik me door het een of ander niet meer kon concentreren op wat ik deed. Toen ik merkte dat mijn ogen serieus zwaar begonnen te worden spoelde ik me alvast weer af, om te voorkomen dat ik ergens halverwege hier in slaap zou sukkelen. Op dat moment zag ik Ashton verschijnen en knikte begrijpend bij zijn woorden, om mezelf kort daarna het nu lauwe water uit te sleuren en de stop eruit trok zodat het water weg kon. Zo snel ik kon pakte ik een handdoek en begon mezelf af te drogen voor de kou weer toe zou slaan aangezien nat en warm niet zo vaak samen gingen, en we zaten hier niet bepaald in de tropen. Daarna kleedde ik mezelf aan en zuchtte tevreden om de warme en zachte stof van de pyjama, om terug de kamer in te lopen waar ik Ashton bezig zag met het bed in niks meer dan zijn boxer. Van achter sloeg ik mijn armen om zijn middel en liet mijn hoofd loom op zijn schouder rustten. "Je weet toch dat het me spijt, hè? Als ik had geweten wat ze met je zouden doen had ik daar persoonlijk de tent afgebroken, niemand heeft het recht je pijn te doen behalve ik. Ik weet dat je niks aan excuses hebt en ik kan de tijd niet terugdraaien, maar ik wilde het nog even zeggen," mompelde ik zacht, om een kusje tegen zijn kaak aan te drukken en zo te blijven staan, wiebelig van de slaap en het gebrek aan kracht in mijn benen. Ja, ik was de enige die hem iets mocht aandoen omdat ik wist hoeveel en wat hij kon hebben, daarbij bezorgde ik hem niet zulke trauma's. Of dat had ik nog niet gemerkt, maar de gedachte op zich was al goed.


    Because I love him, do I need another reason?

    Ashton Irwin
    Ik werd langzaam gerustig door het gedrum op mijn kleine trommeltje. Het hielp me mijn gedachten weg te zetten en mijn lichaam onder controle te krijgen. Ik ging altijd zo in mijn eigen kleine wereldje tijdens het drummen dat ik even alles kon vergeten. Het maakte me altijd rustig en gaf me een heerlijk goed gevoel. Na een tijdje stond ik op en scharrelde voor Harry fijne schone spullen bij elkaar voor vannacht. Die bracht in naar hem, wat hij leek te waarderen. Dat deed me toch wel goed, zelfs al was het maar een heel klein gebaar. Waardering was iets wat mij heel veel goed deed, waardering en acceptatie om wie ik was en wat ik deed waren de twee belangrijkste dingen in mijn leven, op een beetje liefde en aandacht op z'n tijd na dan. Toen de kleren er eenmaal lagen ging ik terug naar de kamer en zette de flesjes nu lauw bier in het koelkastje en zette het dienblad met de kopjes in het luikje, waardoor ik ze morgen beneden had, in plaats van boven. Daarna richtte ik me op het bed, wat ik netjes knap en strak begon op te maken. Dat lag beter en voelde schoner dan een kreukelig bed. Ik tikte onder het gladstrijken en opschudden met mijn staart wat op de grond, eigenlijk meer om mijn hoofd bzig te houden, maar het klopte direct het kleed een beetje uit. Dat maakte het direct mooi schoon en ging dat bij de volgende keer uitkloppen en stomen makkelijker. Ik schrok een klein beetje van de plotse armen om me heen, maar relaxte eigenlijk direct toen ik de licht vochtige krullen tegen mijn blote rug voelde. Zijn woorden verwarden me alleen heel erg. Emotionele Harry was echt heel verwarrend voor me en een beetje beangstigend, maar ik genoot ervan hoelang het duurde. "Je had er niets aan kunnen doen en je kon het ook niet weten. Maak je er geen zorgen over. Alles is alweer goed, Harry." zei ik zacht met een glimlachje voor ik me omdraaide en mijn armen stevig om hem heen sloot om hem rechtop te houden. "Wil je nog wat drinken? Of gelijk lekker je bed in?" vroeg ik op een gedempte toon. Mijn stem was nog iets raar door de flashbacks, maar ik voelde me al zo veel beter. Hopelijk voelde hij zich ook wat beter, want anders zou ik me echt heel schuldig voelen dat ik dit had gepusht, wat toch wel een klein beetje zo was. Toch zou ik zeker geen spijt hebben als het iets vaker deze lieve en zachte Harry naar buiten bracht. Ik liet me op de rand van het bed ploffen en trok hem op mijn schoot. Mijn staart lag wat ongemakkelijk naast mijn lichaam en wiebelde wat heen en weer. Zitten op een stoel ging ook nog wel eens onhandig. Toch was ik er inmiddels aan gewent en was het niet meer zo enorm ongemakkelijk. Ik zat alleen liever op de grond, want dan had ik die vreemde bocht onderaan mijn staart niet en kon ik soms zelfs de bocht bovenaan mijn staart voorkomen. Ik aaide zacht door zijn haren en humde zachtjes. Ik was dan wel zijn eigendom, zijn hybride, maar daar leek het eigenlijk nooit op. Alleen als ik echt klusjes voor hem moest doen, maar zelfs dan leek ik eerder op een dienstmeisje met een vriendschappelijke, al dan niet meer dan vriendschappelijke, relatie met zijn baas. Vaker dan eens zaten we zelfs gewoon als vrienden, al ging het niet altijd goed. "Dank je dat je me niet hebt gedumpt voor een gehoorzamere hybride zonder gekke tikjes en angsten nu je de kans hebt." mompelde ik zacht. Ik snapte zelf echt niet waarom. Ik was een eigewijze, brutale en zeer vrije hybride, die zeker niet altijd luisterde, een heel scala aan rare tikken en trekjes had en niet eens meekon in een lift zonder compleet te flippen. Toch was ik echt enorm dankbaar en blij dat hij het niet had gedaan. Hij bleef mijn broetje en de enige die ik had. Zonder hem zou alles waarschijnlijk nog veel erger worden en werd ik ofwel in een krap opfokhok gestopt ofwel afgemaakt. Heropvoeding was namelijk echt niet meer aan de orde voor mij. Al was nu gelukkig niets van dit alles aan de orde.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Het was een hele opluchting om te merken dat Ashton zich al goed genoeg voelde om heel licht werk te verrichten, wat hij nog zelf had voorgesteld had. Op mijn gemak spoelde ik de zeep van mijn ledematen af en neuriede zacht terwijl ik bezig was, al duurde het niet lang voor ik op kon staan en het bad liet leeglopen, waardoor ik ook gelijk weer stil viel. Ik neuriede niet als ik niet ergens in verdiept was waarin ik mezelf kon verliezen en door kon kalmeren. Daarom was het enige geluid dat je uit de kelder hoorde komen behalve gegil mijn zachte deuntjes, als je er al bovenuit kon horen. Om te vermijden het weer koud te krijgen greep ik naar een van de zachte handdoeken die op de verwarming lag en wreef mezelf droog, waarna ik mijn pyjama aantrok. Eigenlijk droeg ik nooit pyjama's in deze periode van het jaar, maar ik had het anders zo ijskoud dat ik geen keus had. Het was dit of in mijn boxer, dan ging ik toch echt voor dit. Ik liep op een sloffend tempo terug de kamer in waar ik loom mijn armen om Ashton's middel sloeg en op zachte toon mijn excuses aanbood voor het trauma wat ik hem had aangedaan. "Hmm, alsnog. Ik had beter mijn best kunnen doen om te zorgen dat je op een goed plekje terecht kwam," mompelde ik voor ik dichter tegen zijn borst aankroop nadat hij zich had omgedraaid en zijn armen om me heen geslagen had. Ik had daar geen keus in want hij trok me al redelijk dicht tegen zich aan, waarschijnlijk was hij bang dat ik zo weer om zou knikkeren, wat, als ik erover nadacht, nog best wel eens zou kunnen gebeuren. "Ik hoef niks meer, wil jij nog wat hebben anders?" reageerde ik half aanwezig. Hopelijk wist hij nog dat als ik echt heel erg moe was ik soms flinke wartaal kon uitslaan en dat hij niet zou denken dat ik ergens was doorgedraaid, wat best een optie kon zijn, maar deze keer niet. Mijn hoofd werd alleen wazig door de slaap, verder niks. Gewillig liet ik Ashton me bij zich op schoot trekken toen hij op het bed plofte, en zette ik om het mezelf gemakkelijk te maken mijn benen aan weerszijden van de zijne. Ik voelde me veilig zo, beschermd door hem als het ware. Met een zachte zucht bleef ik zo zitten, met mijn handen tegen zijn borst en oogjes die bijna dichtvielen. Onbewust wiegde ik wat heen en weer op zijn schoot en glimlachte kleintjes om zijn woorden, alsof ik hem ooit zou dumpen. "Je bent een van de weinige lichtpuntjes in mijn leven, dat wil ik echt niet kwijt," zei ik slaperig, om een kusje op zijn kaak te proberen te drukken maar door mijn zware gebrek aan coördinatie kwam die op zijn lippen terecht. Ik merkte het niet eens, te moe om me ook maar op iets te kunnen focussen, tenzij ik met iets wakker geschud zou worden, dan duurde het nog wel even voor ik weer zo moe werd. Dat was zwaar irritant, als ik eenmaal alert was kwam ik daar voor langere tijd niet meer uit. Nu ik me zo veilig voelde had ik nergens last van, wat ik best wel zo wilde houden. Ik was gesloopt en het enige wat ik wilde was onder de dekens kruipen en het beschermende gevoel van Ashton's sterke armen om me heen hebben.


    Because I love him, do I need another reason?

    Ashton Irwin
    Het was fijn dat Harry nu niets meer hoefde. Ik had eigenlijk helemaal geen zin meer om iets te doen op dit moment en zeker niet om door het huis te gaan banjeren. Dan moest ik namelijk eigenlijk weer kleren aan en daar had ik echt geen zin in. Ik nam straks misschien nog even een glaasje water, maar meer niet. Ik ging gewoon heerlijk hier even zitten en knuffelen zonder problemen of chaos. Hij sloeg dan wel allemaal wartaal uit, maar het maakte me wijnig uit. Zolang we lekker rustig kunnen zitten en hangen vond ik het best. Dan mocht hij evenveel wartaal uikramen als hij wilde en ik zou hier nog prima van genieten ook. Toch kwam er wel een soort twijfelling door mijn hoofd, waarmee ik echt eens minder moest gaan denken. Ik was zo moe dat mijn remmen er allemaal ook wat af gingen en ik het er gewoon uitgooide. Ik keek hem heel onzeker en vertwijfelt aan, maar zijn woorden deden snel mijn uitdrukking rustiger worden. Ik verstopte mijn gezicht in zijn nek en bleef zo even met mijn armen stevig om hem heen zitten. Het voelde gewoon heel erg fijn om zo lekker dichtbij hem te zitten en te knuffelen. Gewoon net als vroeger als hij zich alleen voelde, wat echt heel vaak was. We waren allebei compleet gesloopt. Dat werd hopelijk een rustige nacht. Al gokte ik dat Harry niet zo rustig zou slapen... Al kon het ook heel goed uitpakken. Ik drukte zacht drie kusjes in zijn nek voor ik opkeek bij zijn laatste woorden. Toch had ik niet verwacht wat hij als volgende zet zette. Ik bevroor even compleet op mijn plek en keek compleet verward en verdwaasd naar de jongen die als een soort halfslapende lappenpop op mijn schoot hing. Ik hapte een paar keer naar adem voor ik me achterover liet vallen in de hoop Harry iets wakkerder te schudden. Waar dat in godsnaam vandaan kwam wist ik niet. Ik kon niet beweren dat ik het niet fijn had gevonden, ookal was het maar heel even geweest. Toch had ik geen idee wat ik ermee moest, wat hij ermee bedoelde, en wat hij verder nog wilde. Ik wilde het liefst opheldering voor we gingen slapen, anders kreeg ik straks nog vreemde dromen. Ik aaide even door zijn krullen en krabbelde zelf even achter zijn oor. "Wat was dat, Hazza?" vroeg ik heel zacht en vertwijfelt. Dat was mijn eerste kus ooit geweest en ik had echt geen idee meer hoe of wat. Ik was totaal van de kaart en niet op een goede manier. Een klein piepend geeuwtje kwam uit mijn keel en ik verstopte mijn gezicht in zijn nek. Ja, die veiligheid van zijn bruine krullen die mijn gezicht bedekten was heerlijk. Het bracht me echt terug naar onze kindertijd. Zo lag ik best heel erg vaak vroeger als ik bang was van bijvoorbeeld onweer of boze mensen. Ik rolde me een beetje op mijn zij en krulde me op rond zijn lange lichaam. Hij was dan wel een stuk langer dan ik, maar toch lukte het me enigsinds. Ik was duidelijk toch wel sterker dan de jongen, maar ik was in vergelijking met hem wel een kleine opdonder, zeker door mijn normale gebogen postuur. Ik bleef gewoon in stilte liggen wachten op antwoord met mijn gezicht nogsteeds verstopt in zijn nek en krullen.Dat was toch wel een beetje mijn veilige plekje van vroeger, en eigenlijk ook nog van nu, voor als ik me echt geen raad meer wist, wat nu zeker het geval was.

    [ bericht aangepast op 17 sep 2014 - 23:34 ]


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Compleet tevreden met hoe het nu was bleef ik moe en voldaan op zijn schoot zitten, zijn armen om me heen waren erg fijn. In een normale staat had ik een verschrikkelijke afkeer van lichamelijk contact en laat staan liefkozende aanrakingen die mijn zwaktes toonden, maar na de gebeurtenissen van vanavond had ik heel erg behoefte aan om vastgehouden te worden. Ik antwoordde eerlijk op zijn vertwijfelde woorden, ik kon echt niet meer zonder Ashton, hij was de enige waar ik volledig mijn vertrouwen durfde te leggen. Een lichte glimlach krulde mijn mondhoeken omhoog toen dat ervoor zorgde dat hij merkbaar ontspande, hij hoefde zich daar geen zorgen om te maken, dat was namelijk het laatste waar ik ooit aan zou denken. Langzaam verplaatste ik mijn armen van zijn borst naar zijn nek en liet ze daar liggen, om te voorkomen dat ze werden platgedrukt omdat de hybride zijn hoofd in mijn nek legde en me dichter tegen zich aan trok. Zacht hummend aaide ik met een hand door zijn krullen en hield hem met de ander fijn tegen me aan, ik zat zo wel best, als ik niet ging oppassen viel ik nog in slaap op zijn schoot. Ik zag altijd heel erg op tegen slapen, hoe moe ik ook was, de angst voor de nachtmerries waren te groot. Weinig en slecht slapen was dan niks nieuws voor me, als ik geluk had kon ik net vier uurtjes aan slaap krijgen. Hopelijk ging dat nu anders met Ashton bij me, die een aantal kusjes in mijn hals drukte. De aandacht die ik van de hybride kreeg was erg prettig, de meeste aandacht die ik kreeg was erg negatief en erg weinig. Na mijn geruststellende woorden was het de bedoeling mijn lippen tegen zijn kaak aan te drukken, wat ergens de mist in ging en ik merkte er niks van. Ik had het ook niet door dat hij elke spier in zijn lijf onder me aanspande en voor een klein momentje compleet verstard was. Ik kreeg pas iets door toen hij me met zich mee achterover trok, wat ik niet had zien aankomen. Om eerlijk te zijn schrok ik me kapot en werd mijjn hele bewustzijn automatisch heel waakzaam. Even keek ik de hybride boos aan, ik begreep niet waar dat nou voor nodig was. Als hij dan zo graag aan wilde geven dat hij naar bed wilde had hij best langzaam mogen gaan liggen zonder mij een hartaanval te bezorgen. De kwade uitdrukking verdween meteen doordat Ashton weer door mijn haar begon te aaien, dat kon ik absoluut niet weerstaan. Bij zijn vraag keek ik hem met een niet begrijpende blik aan, maar ik probeerde er toch iets van te maken. "Dat noem je een kusje, Ash. Dat doe ik omdat ik om je geef," mompelde ik, een stuk meer wakker dan eerst. Nu pas begon het door te dringen wat ik nou precies had gedaan wat die vraag van hem had doen ontstaan. Ik vloekte even in mezelf en zuchtte. Toch was ik nog benieuwd naar iets, ik had hem zo vaak kusjes gegeven en op zijn lippen zou het niet zoveel anders moeten. "Hoezo? Vond je het fijn dan?" vroeg ik met een nieuwsgierige grijns voor ik licht met mijn vingers over zijn borst streelde. Ik glimlachte vertederd bij zijn geeuw en liet hem zijn gezicht in mijn haar verbergen. Het was altijd een veilige plek voor Ashton geweest en wie was ik om hem te ontnemen nu ik toevallig iets van hem wilde weten. Ik draaide me enigszins met hem mee toen hij zich op zijn zij draaide en bleef rustig liggwn. Het bleef fijn zo, al was ik op dit moment heel alert en kon ik zo niet in slaap vallen.


    Because I love him, do I need another reason?

    Ashton Irwin
    Zodra ik zijn boze blik op me voelde, voelde ik me heel erg schuldig, angstig en tegelijkertijd misschien nog wel verwarrender. Ik keek hem aan en aaide zacht door zijn haren, in de hoop hem wat te kalmeren voor ik voorzichtig mijn vraag stelde. Gelukkig was zijn blik wat verzacht, maar toch verstopte ik mijn gezicht diep tussen zijn krullen en nek. Zo voelde ik me erg veilig. Ik luisterde zo naar zijn woorden, die recht in mijn oren vloeiden. Ik rilde een beetje bij zijn woorden en mijn wangen werden lichtjes rood. Natuurlijk had hij me veels vaker kusjes gegeven, maar op mijn lippen voelde toch anders. Niet alleen casual zoals normaal. Het was niet dat ik het niet fijn vond, maar het zorgde wel voor heel erg veel verwarring. Ik legde mijn hoofd weer terug op het bed om even te geeuwen om erna direct mijn gezicht weer in zijn nek te verbergen. Ik kantelde wat en krulde me nog iets steviger om rond hem op. Mijn antwoord op zijn vraag deed even op zich wachten, al lieten mijn bewegelijke oortjes al wel merken dat ik niets zeker wist, maar het in elk geval niet onprettig vond. Ik haalde dus mijn schouders op en verstopte mijn gezicht nog iets beter in zijn nek, door mijn neus iets tegen zijn nek te wrijven. Mijn staart lag vrij rustig op het bed en hing er wat raar half naast, maar goed. Ik lag wel best, al was de verwarring niet iets die mijn slaap bevorderde. Ik aaide zachtjes over zijn rug en hield hem stevig vast. Gelukkig ging het weer een beetje goed met hem. Hij leek alweer wat van zijn nieuwschierigheid en plagerigheid terug. Gelukkig liet hij me mijzelf wel een beetje verbergen, ondanks dat hij iets wilde weten. Ik drukte zelf een klein kusje in zijn nek en wreef er even over met mijn neus. Zo liet ik eigenlijk altijd als ik wel close mocht komen, wat maar heel weinig gebeurde, zien hoeveel ik om hem gaf. Dat was echt enorm veel. Ik wist dat het geen normale mensen manier was, maar het was mijn manier en daar moest hij maar mee leren leven, wat hij tot nu toe prima deed. Ik drukte nog 2 van die kusjes in zijn nek voor ik hem aankeek. Met een arm liet ik hem voorzichtig los om de deken vast over ons heen te slaan. Zo zou ik nog wat gaan verliggen zodat mijn staart net wel op het bed paste en we goed horizontaal lagen, zodat we erin pasten. Ik paste ook wel half scheef in het bed, maar Harry toch echt niet. Ik verschoof ons iets en streelde zacht met mijn lange vingers over zijn kaak. "Je bent een schatje. Echt waar. En niemand gaat me iets anders wijsmaken." zei ik zachtjes voor ik een klein speels kusje op zijn neus drukte. Ik hoopte niet dat hij hierom boos zou worden, al leek dat er niet op. Toch was ik normaal een stuk voorzichtiger met uittingen van genegenheid zoals deze. Natuurlijk gaf ik enorm veel om hem, maar er waren tijden om het te zeggen en tijden om erover te zwijgen. Nu kon ik het wel enigsinds veilig zeggen, had ik het gevoel, maar ik kon het wel eens mis hebben. Ik had gewoon een fijn gevoel over dit moment. Alsof het niet uitmaakte dat ik een brutale licht dominante vlegel was met een staart en twee pluizige oren en hij eigenlijk een hele lieve zachte jongen was, die alles qua emoties binnenhield. We waren zo verschillend, maar tegelijkertijd ook weer zo gelijkend. Het paste gewoon en hij was echt oprecht mijn allerbeste vriend.


    Bowties were never Cooler

    Luke Hemmings

    Ik hoorde Michael zuchten en krom lichtjes ineen, bang voor een boze, uitbarstende reactie. Helpen was het enige wat ik wilde doen, stiekem hoopte ik ook dat Michael míj zou helpen. Niet zo zeer helpen, maar ik had gewoon iemand nodig bij wie ik kon lachen, huilen, iemand die ik kon vertrouwen. En die persoon was Michael, tenminste dat wilde ik. Maar ik had niks te willen hier in huis, nergens had ik iets te willen. Ik mocht al blij zijn met het feit dat mijn baas met zijn hand tussen mijn oren kroelde, wat heerlijk aanvoelde. 'Er is niets om je zorgen over te maken.' was het enige wat Michael wilde zeggen. Toch zat iets me niet lekker. Misschien had ík wat verkeerd gedaan, of wilde mijn baas van me af. Nee, dat nooit. Misschien zou ik dan weer bij mijn oude baas belanden, of een soortgelijk persoon. Ik had al genoeg marteltafels, kettingen en wapens gezien, al zag ik ze hier ook. Hier waren ze alleen veel beter voor me, daar was ik echt dankbaar voor. Daarom wilde ik graag wat terugdoen, al wist ik niet of ik dat wel kon, of Michael daar behoefte aan had. Ik legde mijn handen - of poten, net hoe je het wilt noemen - op de bank en drukte mezelf omhoog, om daarna liefkozend mijn neus in Michaels nek te duwen. Als hij me nodig had was ik er voor hem en zo wilde ik dat laten weten.

    [Die van mij is ook niet echt lang, haha :p]

    [ bericht aangepast op 18 sep 2014 - 21:53 ]


    "Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

    Harry Styles
    Ondanks dat ik hem niet kon aankijken omdat hij zijn gezicht in mijn hals had verstopt, kon ik aan de extra warmte voelen dat hij bloosde. Eigenlijk was het best wel schattig, helemaal nu ik weer lichtelijk helder was en me herinnerde dat hij nog nooit gezoend was, niet op zijn lippen. Dan wilde ik stiekem weten of Ashton het fijn vond, dat was toch echt de eerste vraag die het bij me opriep. De verwarring die het bij hem deed ontstaan was zichtbaar en voelbaar. Ik keek vertederd toe hoe hij gaapte en daarna weer gelijk de veiligheid van mijn hals en haren opzocht. Ik verplaatste een hand van zijn borst naar zijn krullen, waar ik zacht doorheen aaide in de hoop iets van zijn ongemakkelijkheid weg te nemen. Dat was namelijk echt niet mijn bedoeling, al vond ik zijn reactie wel erg leuk. Zonder gespartel liet ik me met hem mee op mijn zij draaien, wat me de kans gaf dichter tegen Ashton aan te kruipen en voor een heel klein momentje gelukkig te zuchten. Het was niet vaak dat ik me zo fijn bij iets of iemand voelde dat ik gelukkig was, al duurde het maar een paar seconden. Een echt antwoord op mijn vraag kreeg ik nog steeds niet, al zeiden zijn draaiende oortjes genoeg, die wat tegen mijn wang aan kriebelden door de houding waarin hij lag. Net zoals zijn neus in mijn hals wat kriebelde, ik vond het allemaal niet erg. Het was al fijn genoeg om weer na lange tijd zo bij hem te liggen. Ik glimlachte toen hij zijn schouders niet wetend ophaalde, eigenlijk wilde ik het hem nog wel laten uitvinden of hij het echt wel fijn vond, want de nieuwsgierigheid nam niet af. Een zacht gehum rolde over mijn lippen om het kusje in mijn nek waarna hij er met zijn neus over wreef. Ik was zijn soms licht onmenselijke gewoontes wel gewend en voor zijn manier vond ik het erg lief van hem, net als de twee kusjes die Ashton iets later in mijn hals drukte. Ik piepte zacht toen hij wat achteruit schoof om me aan te kijken, ik wilde dichter tegen hem aanliggen, al maakte dat hij de deken over ons heen legde veel goed. Gapend wilde ik weer naar hem toe schuiven, wat niet ging omdat hij ons eerst verschoof en met zijn veel te lange vingers over mijn kaak streelde. Vanwege zijn woorden gniffelde ik zacht en trok mijn neus op door het kusje dat hij erop drukte. Normaal was ik heel boos geworden om zijn woorden, maar ik denk dat het combinatie van dingen was waarom ik dat niet was. "Jij bent anders best ook wel schattig hoor," zei ik met een kleine grijns en aaide over een van zijn pluizige oren om mijn woorden te bekrachtigen. Ik keek Ashton even recht in zijn hazel kleurige ogen aan voor ik een besluit in stilte nam. Waar het in een keer vandaan kwam wist ik niet, maar ik had het gevoel alsof het moest. Als het hem niet beval had hij meer dan genoeg kracht om me van zich af te duwen zonder moeite. Heel zacht drukte ik mijn lippen voor de tweede keer tegen de zijne, niet voor heel lang, maar langer dan daarnet, wat ook eigenlijk een ongeluk was. "Heel schattig, eigenlijk," voegde ik er zacht aan toe toen ik terugtrok en enigszins beschaamd om mezelf mijn gezicht bij zijn nek te verstoppen zodat ik zijn en hij mijn blik niet kon zien. Ik schaamde me kapot, al voelde het best fijn. Ik wist niet wat er met me was en het maakte me bang. Hopelijk zou Ashton me nu niet alleen laten, hoewel ik hem groot gelijk zou geven. Mezelf was ik absoluut niet, of juist wel, maar de laatste keer dat ik dat was -was zo lang geleden dat ik het me nog amper kon herinneren.


    Because I love him, do I need another reason?

    Ashton Irwin
    Ik hoorde Harry piepen toen ik verschoof. Het was voor zijn eigen bestwil, dus ik ging verder tot we uiteindelijk lekker veilig en comfortabel samen omder de dekens lagen en mijn staart zelfs nog op het bed lag. In mijn eigen bedje lukte dat lang niet altijd. Zijn gegaap was echt enorm schattig. Ik streelde met een klein glimlachje over zijn kaak en mompelde zacht hoe schattig en lief hij wel niet was. Normaal zou het mijn kop kosten, maar nu bleef hij er erg rustig onder. Hij leek me zelfs te belonen door me over mijn oren te aaien, die elke keer weer plat tegen mijn hoofd werden gedrukt en toen weer opsprongen. Dat liet duidelijk wel zien dat ik het erg fijn vond om hier zo bij hem te zijn. Ik keek hem echt in zijn mooie groene ogen. Zelf had ik een soort licht bruine ogen, die eigenlijk altijd, net als nu, vrolijk in mijn hoofd stonden met duizenden kleine dansende glinstertjes erin. Zijn woorden deden me een klein beetje blozen, al wist ik het wel. Ik hoorde het namelijk een stuk vaker, zeker als ik met hem ergens naartoe mee moest. Toch gaf dat een heel ander gevoel dan dat hij het zei. Als anderen het zeiden was het leuk, maar als hij het zei voelde het toch wel bijzonder. Misschien ook wel omdat hij niet vaak complimentjes maakte en zeker niet over mijn uiterlijk. Ik zag hem toen weer naar me toe komen. Op een of andere manier wist ik nu al wel wat er stond te gebeuren. Langzaam sloot ik mijn ogen op het punt dat hij mijn lippen beroerde met de zijne. Ik wist nogsteeds niet echt wat ik terug moest doen, maar mijn gevoel nam na eventjes het over en ik kuste hem voor net nog een seconde terug. Daarna trok hij terug en keek ik hem met lichtrode wangetjes aan. Hij was zo schattig, zeker nu. Zijn woorden zorgden ervoor dat mijn wangen nog erger begonnen te branden. Toch leek hij het erger te pakken te hebben, want al vrij snel verstopte hij zijn gezicht in mijn nek. Ik streelde zacht over zijn hoofd en wachtte even voor ik de hitte tegen mijn nek iets voelde afnemen. Ik bracht toen mijn vinger onder zijn kin en tilde die zo op dat hij me wel aan moest kijken. Dit was zeker mijn plaats niet, maar die tweede kus had iets in me losgemaakt en mijn dominante kant nog eens flink aangewakkert. "Stop dat mooie gezichtje van je nu eens niet weg." zei ik met een scheve grijns voor ik mijn lippen nog eens kort op zijn lippen drukte. Daarna keek ik hem weet aan met mijn oren zo ver naar voren dat de punten elkaar in het midden boven mijn hoofd raakten. Met een hand gleed ik weer over zijn kaak. "Je bent prachtig." zei ik zacht terwijl ik met mijn andere hand over zijn bovenlichaam ging. Nee, ik zou hier zulke problemen mee krijgen als hij maar even terugviel naar zijn oude gewoontes. Dan viel ik ook weer terug in mijn gewenste gewoontes, maar ik vond het eigenlijk helemaal niet erg om even mijn dominantie te laten gelden, al was het maar een paar minuten op een zachte manier hier in bed. Het was toch fijn om hetgeen eruit te laten, wat er nooit uit mocht komen rond anderen en vaak ook niet rond Harry. Het was dan voor mij ook bijzonder om stoom af te mogen blazen ervoor, dus ik nam het er echt van nu het leek te mogen, zeker nu hij met zijn kusjes deze kant van me flink uit de kast had weten te lokken.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Dat ik schattig werd genoemd gebeurde me niet vaak, en lief al helemaal niet, maar dat kwam omdat ik wurgneigingen kreeg als iemand me zo noemde. Dit keer niet zo, behalve dat ik me er onwennig bij voelde deed het me niets, op mijn rode wangen na. Eigenlijk was ik heel gevoelig voor complimenten, wat ik kon maskeren door agressief te reageren en te dreigen. Zo maskeerde ik alles. Ik aaide hem over zijn zachte oortjes die meebewogen met mijn aanrakingen en ik glimlachte even, voor ik Ashton eenzelfde soort compliment gaf. Het was ook even zelden dat ik een compliment gaf als dat ik een accepteerde, maar het was oprecht. Die vrolijke ogen, pluizige oren en kuiltjes in zijn wangen konden alleen als schattig bestempeld worden. Behalve knap misschien. De rode wangen maakten het nog erger. Ik zuchtte, een kleine tweestrijd was gaande in mijn hoofd. Het was een hele foute gedachte voor deze situatie en hoe we in opzichte van elkaar hoorden te leven. Alleen was mijn lichaam sneller dan mijn gedachten en had ik mijn lippen al op de zijne gedrukt. Dit keer had ik meer de tijd om erop te letten en viel het me op hoe vol en zacht zijn lippen aanvoelde, nog ongebruikt, en als Ashton het me toe zou laten zou ik met alle plezier ze voor mijn eigen doeleinden te misbruiken. Ik glimlachte heel even toen ik hem me terug voelde zoenen voor ik terugtrok, maar toch beschaamd mijn gezicht voor hem verstopte. Het was fijn dat Ashton het niet erg leek te vinden, hij ging in ieder geval niet weg en leek me te proberen kalmeren door het aaien over mijn hoofd. Dat was al heel goed en nam een deel van mijn onzekerheid en rode wangen weg waardoor ik zelf ook rustiger werd. Langzaam keek ik op toen hij zijn vinger onder mijn kin legde, al had ik maar weinig keus daarin. Ik probeerde alsnog van hem weg te kijken maar raakte uiteindelijk gevangen in zijn ogen. Bij zijn woorden keek ik hem met grote verwarde oogjes aan, dat ik nou dat soort dingen tegen hem zei was een ding, maar als hij het deed was het een heel ander verhaal. Al zei ik echt geen nee tegen het gevoel van zijn lippen weer op de mijne. Het vreemd dat Ashton nu opeens zo het initiatief nam, maar je hoorde me niet klagen. Het was fijn op een manier die ik niet begreep. Mijn blik viel op zijn oren, die dominant naar voren stonden, wat al veel verklaarde. Als ik dat deze ochtend had gezien had hij kunnen rekenen op een middagje doorbrengen in de kelder. Op dit moment durfde ik weinig te doen, niet wetende wat en of hij het wel zou accepteren als ik iets deed. De dieprode kleur kwam weer terug op mijn woorden door zijn lieve woorden. Dit was allemaal heel vreemd maa fijn tegelijk, met als voorbeeld zijn hand die over mijn borst gleed. Een kleine rilling schoot door me heen voor ik hem onzeker aankeek. "Wat willen we hiermee bereiken, Ash? Ik weet niet wat ik ermee aan moet," zei ik zacht. Hij liet nu toch zijn dominante kan zien, dan kon hij deze beslissing ook wel nemen. Ik wist niet wat ik wilde, wat ik voelde. Vandaag was ik al emotioneel heel onstabiel en wist ik niet wat ik nu moest. Vrienden zoenden en complimenteerden elkaar niet, zeker niet op deze manier. Of we zo wakker dicht bij elkaar bleven liggen of dat ik me van hem af zou draaien lag aan zijn beslissing. Misschien was er nog een optie, maar daar kon ik deze staat niet zo snel op komen.


    Because I love him, do I need another reason?

    Ashton Irwin
    Het was duidelijk dat de jongen er niets meer van snapte. Alsof hij niet meer wist dat ik deze kant ook nog in me had. Nu was het dat ik deze kant al een hele tijd had weten te onderdrukken, waardoor die misschien nog wel erger was geworden dan die normaal zou zijn, maar goed. Ik zoende hem, in de hoop zijn verwarring weg te nemen en mijn positie iets beter te verstevigen als meester van deze situatie. Normaal zou dit me minimaal een dag, maximaal een week in de kelder opleveren als proefkonijn voor al Harry zijn nieuwe en oude speeltjes. Op een of andere manier deed hij er niets aan en nam ik steeds verder de situatie over. Niet dat ik het erg vond dat iemand zich eindelijk een keer aan mij overgaf, maar goed. Het voelde ook wat onwennig, maar wel goed. Ik gleed met mijn hand langzaam over zijn borst en grijnsde scheef bij zijn rillingen Bij zijn woorden drukte ik hem op zijn rug en ging boven hem hangen, met maar een paar milimeter tussen onze gezichten en mijn handen op zijn schouders om hem in het bed gedrukt te houden. "Wat nu als je gewoon je prachtige lippen niet voor al dat gepraat gebruikt, Harry. Laat het denken maar aan mij over. We merken wel waar het strand." zei ik zacht voor ik mijn lippen weer in zijn nek zette en daar een hele rits kusjes zette. Mijn neus wreef ik langs elk van de kusjes. Nee, ik had geen idee wat ik deed, maar ik ging gewoon met mijn gevoel en dat leek goed te werken. Dat hij me nog niet gestopt had, was al wel een teken dat hij dit zeker niet erg vond. Ondanks dat ik dan weinig tot geen ervaring hiermee had, had ik de instincten zeker wel. Mijn handen gleden over zijn lichaam, over elke bobbel en holte langs zijn prachtige lichaam. Dit hoorde en mocht niet, maar het voelde heerlijk. Zolang de man onder me, me niet van zich af duwde, of me stopte, ging ik gewoon verder met het volgen van mijn instincten. Instincten die Harry had aangewakkert en doen ontwaken met zijn kus. Hij had het beest in me letterlijk en figuurlijk losgelaten en of het binnekort terug ging in z'n kooi was maar de vraag. Nu in elk geval echt nog niet. Ik drukte met een hand zacht op zijn borst en greep met de ander naar de achterkant van mijn nek om mijn halsband los te klikken en die door de kamer te smijten. Tja, hij moest blij zijn dat ik hem niet bij hem omdeed. Nee, dat ging mij ook te ver. Ik probeerde die jongen goed onder mijn controle te houden, maar hij hoefde dat vernederende ding echt niet om daarvoor. Dit was waarschijnlijk de eerste en de laatste keer dat ik dit ook maar ik mijn kop hoefde te halen. Daarom nam ik het er zeker van, want zoizo zou ik nooit verder dan dit komen met wie dan ook. Ik wilde eigenlijk ook niet met iemand anders. Het was misschien vreemd, maar Harry was de enige die ik vertrouwde en zeg nou zelf, een slecht lichaam had hij zeker niet. Ik boog me weer over zijn gezicht heen en drukte mijn lippen weer stevig op die van hem. Het voelde heerlijk en ik was dus echt niet van plan om te stoppen op dit moment. Een van mijn handen verschoof ik naar zijn nek en de ander liet ik op zijn heup liggen. Harry was nu mijn prooi en ik ging met hem spelen tot hij terug zou vechten. Dan pas zou ik erover denken om hem los te laten, nu zeker niet.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Ik had werkelijk geen idee wat er allemaal gebeurde, het ging me te snel en moe als ik was kon ik dat echt niet bijhouden. Dat hij me terug had gekust had ik nog wel door, waarna ik veiligheid had gezocht in zijn hals. Ashton dwong me om hem aan te kijken dus kon ik niet anders dan gehoorzamen en te luisteren naar wat hij te zeggen had. Ik bloosde om zijn woorden, en was blij om te merken dat hij de situatie naar zijn hand zette. Zelf vond ik het op dit moment veel fijner om te luisteren en te doen wat me werd gevraagd, mits het redelijk was. Het was raar om een zelf niet de dominantste te zijn, met wat dan ook, maar het gaf me om de een of andere reden een gevoel van veiligheid en geliefd zijn. Dat hij genoeg om me gaf om de touwtjes in handen te nemen en dan alsnog goed voor me te zijn. Ik rilde kort om de streling over mijn borst en stelde hem wat onzeker de vraag waarnaar dit ging leiden, want ik was de draad compleet kwijt. Zonder tegen te werken liet ik Ashton me op mijn rug duwen, mijn handen gleden uit automatisme naar zijn schouders en schouderbladen toen hij boven me kwam hangen. Het ging wat lastig aangezien hij me tegen het bed gedrukt hield, maar het ging. Het enige dat nu onmogelijk was -was wegkomen, al wist ik niet zeker of ik überhaupt wel uit zijn greep weg wilde. Met enigszins angstige oogjes keek ik hem aan terwijl hij antwoord gaf, hij had een punt, maar ik hield er niet van om niet te weten wat me te wachten stond. Ik had alleen dit keer geen keus. Ik beet op mijn lip door het gevoel van zijn lippen in mijn nek en humde genietend, om telkens even te glimlachen om zijn neus die er even over wreef. Op het eerste gezicht zou je zo niet zeggen dat Ashton dit nog nooit eerder had gedaan, het voelde in ieder geval heerlijk. Het was lang geleden dat ik op deze manier was aangeraakt en dit stond me wel aan, zijn dominante maar toch iets twijfelende manier van doen. Een zacht genietend geluidje rolde over mijn lippen bij zijn grote handen die over mijn lichaam gleden en ik opende mijn ogen weer om hem aan te kunnen kijken en te laten weten dat ik dit bij lange na niet erg vond. Nieuwsgierig keek ik toe hoe hij zijn handen iets verplaatste en zo zijn halsband af kon klikken. Ik wilde erop tegenspreken, want het idee stond me niet aan, maar ik durfde zijn gezag op dit moment niet te ondermijnen. Er was iets aan Ashton op dit moment waardoor ik hem niet eens zou kunnen tegenspreken of niet doen wat hij van me vroeg. Ik kuste hem terug de seconde dat ik zijn lippen weer op de mijne voelde, waar dit heen ging kon ik nog steeds niet echt voorspellen, maar iets in me zei dat ik geen problemen mee zou hebben. Al zou ik wel problemen krijgen als ik zijn naam wilde zeggen en me daarbij versprak, oude gewoonte van vroeger, toen ik nog iets minder kil was en zelfs nog relaties had. En ik was heel bang dat die gewoonte weer op kwam spelen en hem af zou schrikken, of misschien nog wel erger, dat het hetzelfde met hem deed als mijn toenmalige vriendje. Hij verplaatate zijn handen weer dus vond ik dat ik dat ook mocht. Ik liet mijn handen van zijn schouders naar zijn borst en daarna lager glijden, waar ze bij zijn heupen heel licht boven zijn boxerrand bleven strelen en ik onschuldig glimlachte in de kus. Zoveel kwaad kon het niet, dacht ik dan.


    Because I love him, do I need another reason?

    Ashton Irwin
    Ik nam nu echt de leiding omdat Harry me haast alle touwtjes in handen gaf. Erg vond ik het zeker niet. Toen ik met mijn handen over zijn lichaam ging zag ik in zijn ogen dat hij hier ook zeker niet mee zat, net als de geluidjes die hij uitstootte. Ik twijfelde nog wel een beetje over wat ik deed, maar dat was maar miniem. Het kwam vooral omdat ik dit nog nooit had gedaan of gemogen. Ik hield mijn ogen op hem gefixeerd toen ik mijn halsband afdeed. Dat gaf de laatste bevrijding van mijn opgelegde onderdanigheid.Er was nu niets meer wat me tegenhield om hem eens mijn wil te laten doen, in plaats van andersom. Het was zeker geen wraak, maar het voelde gewoon goed om de leiding te hebben. Haast automatisch maakte ik me nog iets breder en drukte mijn lippen weer op die van hem. Nee, nog nooit had ik dit gedaan. Harry wel, dat wist ik wel. De geluiden van toen ik als tienerjochie probeerde te slapen die uit zijn kamer waren gekomen herrinderde ik me nog goed. Ik verplaatste mijn handen wat en voelde toen zijn handen bij de rand van mijn boxer. Ik drukte mijn heupen even kort naar beneden en trok toen terug uit de kus. "Een beetje ongeduldig?" vroeg ik met een scheve grijns voor ik met mijn vingers langzaam de knoopjes van zijn bloes begon open te maken. Waar ik de brutaliteit vandaan haalde wist ik niet, maar het was duidelijk waar ik hem wilde hebben. Wat zo recht onder me was. Zo hoorde het niet in onze relatie, maar zo was het nu wel en ik zou het zo houden voor zolang dit duurde. Toen ik uiteindelijk het laatste knoopje weer open had gleed ik speels met een vinger van het holletje bovenaan zijn borstbeen tot aan de rand van zijn boxer, waar een paar kleine bruine krulletjes onder vandaan piepten. Ik plukte er zachtjes aan en keeek naar de jongen opzoek naar een reactie. Ik wilde een reactie uitlokken, wat voor reactie dan ook. Ik wilde weten hoever ik mijn dominantie en instincten door kon drukken voor hij me terug op mijn plek zette. Ik hoopte dat het nog even op zich liet wachten, want ik vond dit eigenlijk best een heel leuk spelletje. Ook wist ik eigenlijk nu pas hoelang ik ernaar had verlangt dit met iemand te kunnen doen. Nooit was het helderder geweest dan dit moment dat ik echt gewoon lekker bezig was. Het mooiste zou nog zijn als hij me verbaal duidelijk maakte dat ik echt in deze positie stond en hij geen macht meer op mij uitoefende maar ik op hem. Tuurlijk zou hij dat nooit doen en was het gewoon een van mijn te wilde fantasieen, maar goed, ik had ook nooit gedacht dat dit ooit zou gebeuren, dat Harry zijn dominante plek op zou geven en mij gewoon, al was het niet verbaal, alle touwtjes in handen zou leggen. Ik had dan echt weinig ideeen waar ik in godsnaam mee bezig was, maar ik had het vaak genoeg gezien in Harry zijn blaadjes en vroeger als ik nog klusjes in en om de kamer moest doen als hij bezig was. Ik had dus wel enig idee hoe het hoorde te gaan, maar nu ging niets zoals het hoorde en mijn staart was ook nog een puntje. Ik had geen idee hoe die mee zou werken, of tegen, maar ik zou het wel merken. Ik drukte een paar kussen in zijn nek voor ik langzaam kusjes over zijn borst begon te zetten. Ongeschaad was deze zeker niet, maar dat maakte me niets uit. Die van mij was een grote lappendeken van witte lijnen op lichtgebruinde huid met een klein plukje donkere haren op mijn borst en een lijntje van mijn navel omlaag, al was mijn rug eerder alleen maar witte lijnen. Dat wist Harry ook en kon hij ook prima zien. Het meeste kwam door zijn toedoen, maar doordat ik meestal hem had tegengesproken of mijn dominantie had getoont, net als nu. Al had ik niet het gevoel dat ik hiervoor straf zou krijgen, of ik moest hem echt te ver pushen.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Dat hij zijn halsband af trok vond ik maar niks, het was een teken dat ik echt niets meer te zeggen had in mijn eigen bed nota bene. Maar om die reden zei ik ook niks en liet hem doen wat hij wilde, ik had zo het idee dat hij geen tegenspraak zou dulden. Deze rol die ik nu speelde was me zeker niet onbekend. Over het algemeen was ik een dominant iemand die wilde dat alles ging zoals het hoorde en hij wilde, in de slaapkamer was ik precies het tegenovergestelde. Door de relaties die ik had gehad had ik geleerd heel onderdanig en gehoorzaam te zijn aan de ander zijn behoeftes. Ik had wel meer dingen geleerd waarvan ik doodsbang was dat het weer een automatisme werd en Ashton daardoor af zou schrikken. Het was dan maar goed dat ik het heerlijk vond als er controle over me werd genomen zonder dat ik er iets aan kon doen. Dat ik geen enkel geluidje mocht maken zonder straf te riskeren. Ik kuste hem zacht terug en in tegenstelling tot anders probeerde ik niet de leiding in de kus te nemen. Mijn handen gleden af naar de rand van zijn boxer, waar ze een beetje aan de stof plukten en over zijn huid streelden. Ik zuchtte wat schokkerig toen hij zijn heupen even tegen de mijne aan drukte en probeerde ze daar te houden door middel van mijn handen. Met rode wangen keek ik hem aan bij zijn vraag en knikte eerlijk voor ik zijn blik ontweek. Een voor een maakte hij de knoopjes van mijn pyjama los en schoot er gelijk een rilling door me heen vanwege de koele lucht die op mijn eindelijk warme huid sloeg. Toch had ik het idee dat ik het zo een stuk warmer zou hebben. Ik bleek gelijk te hebben toen ik zijn vinger vanaf mijn borst naar onder voelde glijden, zo werd het opeens wel heel warm met Ashton bovenop me en de deken die erbij lag. Ik keek hem recht aan terwijl ik naar adem hapte door zijn actie en zacht piepte. Ik wist niet waarom, maar dat gaf me de moed om iets terug te doen, al ging ik er sowieso problemen mee krijgen. Een van mijn handen legde ik op zijn kruis en wreef er redelijk stevig over met mijn handpalm terwijl ik hem onschuldig aan keek. Als hij ging reageren zoals ik gewend was van mijn dominanten zou dat mijn laatste verdediging breken en viel ik terug in mijn vroegere gewoontes hier. Met mijn andere hand streelde ik over zijn borst toen hij kusjes in mijn nek en op mijn bovenlichaam begon te zetten. Genietend van de macht die hij over me had probeerde ik zijn blik te vangen, stiekem toch wel hopende dat ik mezelf kon laten gaan zonder dat hij het erg zou vinden. Anders ging ik mezelf toch wel verspreken en ongemakkelijk het proberen te verbeteren. Dan was het beter dat Ashton het al zou weten en erop voorbereid zou zijn, maar ik durfde het hem niet vertellen, bang voor zijn reactie. Ik merkte het wel als het gebeurde, tot die tijd hield ik me zo stil mogelijk zolang hij nog niet heel erg plaagde.


    Because I love him, do I need another reason?

    Ashton Irwin
    Zelfs onder de kus probeerde hij niet ook maar op enig moment de leiding te nemen, wat ervoor zorgde dat ik mijn positie kon versterken voor als hij het wel zou proberen. Het was duidelijk dat hij het niet heel leuk had gevonden dat ik mijn halsband afdeed, maar dat kon me toch weinig schelen. Hij had niets gezegt of de rollen teruggedraait, dus dan vond ik ook dat ik er ook uit mocht zien als de dominante van de twee, in plaats van de onderdanige. Ik voelde hoe Harry mijn heupen tegen de zijnen probeerde te houden, wat ik niet heel erg vond, maar toch haalde ik ze iets omhoog, om hem niet direct zijn zin te geven. Zijn geknik op mijn vraag of hij ongeduldig was deed me grijnzen en rustig verdergaan met het losmaken van zijn pjamabloes. Ik voelde hem onder me rillen, maar zodra ik met mijn vinger over zijn koele lichaam ging hield dat ook weer op. Hij begon duidelijk steeds verder af te zakken in zijn rol en reageerde erg leuk op mijn acties. Om hem iets feller te laten reageren drukte ik een aantal kusjes over zijn lichaam, waar ik als een soort feedback gepiep terugkreeg en zag hoe hij naar adem hapte. Ik sloeg mijn ogen op naar boven om hem aan te kunnen kijken terwijl ik langzaam naar beneden begon te werken. Ik wilde hem laten smeken, verbaal of fysiek, om meer en wilde zijn gezicht zeker zien onder alles wat ik deed. Nu zag ik alleen twijfeling op zijn gezicht, waardoor ik met nog een kusje op zijn borstbeen stopte en weer wat naar boven klom. Ik keek hem recht aan terwijl ik zacht over zijn liezen streelde. "Wat is er? Vind je het niet fijn?" vroeg ik voorzichtig en nu toch weer een klein beetje onzeker. De dominantie was nogsteeds duidelijk aanwezig in mijn stem, maar een deel van het dominante was ook de zorg voor je ondergeschikte. Dat verantwoordelijkheidsgevoel bleef bij mij altijd wel aanwezig, ondanks dat het pure dominante meestal niet meer naar voren mocht en zou komen. Ondanks dat ik nu toch wel erg de leiding nam en een beetje hem toch naar mijn hand en zin zette, hield ik echt nog wel in de gaten waar ik zat en hoe ver ik kon gaan. Zelfs nu zou ik echt geen echt zware grens overscheiden. Tuurlijk ging ik de grenzen wel opzoeken, zeker nu het zonder consequenties leek te kunnen, maar ik zou stoppen als het duidelijk was dat hij het echt niet wilde. Ik was een kneus, maar geen klootzak. Ik bleef zacht met mijn vingers over zijn liezen gaan terwijl ik wachtte op antwoord. Ik ging me nu niet laten overmeessteren, maar als hij het echt niet fijn vond zou ik er wel mee stoppen. Nu kon ik me dat niet voorstellen, omdat hij net nog compleet content leek te zijn op de plek waarin hij zich nu bevond, maar goed. Alles zou zo kunnen veranderen. We hadden allebei een gecompliceerd verleden, waardoor de kleinste dingetjes grote gevolgen konden hebben en ondanks dat ik niets wist van problemen in bed, zou het zomaar kunnen dat het wel zo was. Harry had namelijk al heel lang niemand meer in bed gehad, in elk geval niet dat ik wist of had gemerkt. Er kon dus iets verandert of gebeurt zijn waardoor hij dit niet wilde... Of hij stond op de rand van terugkeren naar zijn normale zelf en dan zou ik zo bloedend en bond en blauw aan de punten van mijn oren in de kelder aan een haak hangen. Ik rilde kort bij die gedachte en concentreerde me maar even op Harry, om niet te ver af te dwalen met mijn drukke gedachtenstroom.

    [ bericht aangepast op 20 sep 2014 - 17:28 ]


    Bowties were never Cooler