[Speeltopic 21] Harry Potter and the Goblet of Fire - Speeltopics

Een nieuw jaar op Zweinstein breekt aan. De tovenaars en heksen keren terug naar Zweinstein, waar weer heel veel te beleven is. Zoals, Het Toverschooltoernooi. Er doen 3 verschillende scholen mee aan het Toverschool toernooi, de leerlingen van een bepaalde school gooien een briefje met hun naam erop geschreven in de Vuurbeker. Die kiest dan de namen. En natuurlijk, de nieuwe Zwerkbal try-outs, niet iedereen kan natuurlijk in het team zitten. De tovenaars en heksen leren weer nieuwe dingen die ze later weer kunnen gebruiken. Het zal je niet te makkelijk afgaan, er zit natuurlijk wel een maar aan het verhaal. Want als je de beker jouw naam gekozen heeft kom je er niet meer onderuit. En natuurlijk de opdrachten zijn zwaar. Zoals het gouden ei stelen van een draak, je dierbare redden van de meermensen, die in het meer naast Zweinstein leven. Dit schooljaar wordt dus lastiger dan de andere jaren...



|| Graag Invullen:


Invullijstje voor de studenten:


Invullijstje voor leraar, schoolhoofd of afdelingshoofd:




|| Rollen: ||

Reserveringen:



Leerlingen:



Beauxbattons: Vol! Er doet maar 1 van de Beauxbattons mee!




Klammfels Vol! Er doet maar 1 van de Klammfels mee!

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

OMFG; George DAT BLIK :'D

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leora schreef:
OMFG; George DAT BLIK :'D

dat rechter is George he ^^ heb net gelezen dat links altijd Fred is en recht George ^^

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
(...)

dat rechter is George he ^^ heb net gelezen dat links altijd Fred is en recht George ^^

ja dat las ik x'D

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

http://img2.wikia.nocookie.net/__cb20091031212618/harrypotter/images/6/66/Fred_George_Michael_OOTP_1.jpg

that's cute <'3

---

Saving people, hunting things, the family business &#12487;--&#9656; •••

SphinxX schreef:
http://img2.wikia.nocookie.net/__cb20091031212618/harrypotter/images/6/66/Fred_George_Michael_OOTP_1.jpg

that's cute <'3

haha hoe heette dat irritante gastje ookalweer :'D de harry potter fan :p... uhmmm. x'D

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leora schreef:
(...)

haha hoe heette dat irritante gastje ookalweer :'D de harry potter fan :p... uhmmm. x'D

Colin ofzo.

---

Spoiler alert: you will save yourself

OutlawQueen schreef:
(...)

Colin ofzo.

Lindes back :'D wil je dat duitsland wint/ bulgarije en wat wil je als eindstand? :'D

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leora schreef:
(...)

Lindes back :'D wil je dat duitsland wint/ bulgarije en wat wil je als eindstand? :'D

Dat Duitsland met 140 punten voorstaat en Camp de snaai vangt en daardoor Bulgarije wint :'D

---

Spoiler alert: you will save yourself

OutlawQueen schreef:
(...)

Dat Duitsland met 140 punten voorstaat en Camp de snaai vangt en daardoor Bulgarije wint :'D

Geniaaaallll <'3 x'D

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

OutlawQueen schreef:
(...)

Dat Duitsland met 140 punten voorstaat en Camp de snaai vangt en daardoor Bulgarije wint :'D

Of dat camp de snaai vangt en niet wint ;') ach, maar dat was ook zo bij hun vorige wedstrijd :')

---

Saving people, hunting things, the family business &#12487;--&#9656; •••

Campbell Saunders

Twee bruinen ogen, omringt door allerlei rode vlekjes in mijn oog. Het enige wat mijn lichamelijke bewijs naast mijn enorme wallen dat ik me verschrikkelijk voelde. Verschrikkelijk leeg en eenzaam terwijl er straks weer een glimlach op mijn gezicht moest plakken. Een glimlach wat een en al leugen was gezien ik niks meer leek te hebben om te glimlachen. Het enige wat me vrolijk maakte had ik verloren. De enige waar ik vrolijk van werd, werd depressief door mij wat meteen ook zijn laatste woorden naar mij waren. Het enige wat ik nog had was Zwerkbal gezien ik de weinige personen waar ik naast ‘hem’ mee omgegaan had ook verdwenen waren. Dat allemaal doordat ik Victor had weggeduwd. Eerst leek het te helpen; alsof ik George kuste maar zijn lippen waren anders. Zijn adem die over me heen streek en vooral de manier van handelingen. Nog steeds voelde ik zijn handen die gretig en enorm ruw onder mijn shirt gleden terwijl ik hem weg probeerde te drukken. Steeds verder ging hij terwijl ik zei dat hij moest stoppen tot hij uit het niets verdween en ik me nog rotter voelde dan voorheen. Niet omdat zozeer mij wat aangedaan was; maar omdat ik gewoon weg meteen vreemd ging wanneer George dood ging. Niet dat het hem uit zou maken; hij haatte me toch al dus iets meer of minder zou niet meer uitmaken. Iedere keer. Iedere keer als ik de slaap uit pure vermoeidheid wist te vatten zag ik hem. Diezelfde woorden die hij gebruikte op de avond van het Toernooi speelde zich in mij af; zijn woedde terwijl dat algauw gevolgd werd door mij; dat ik boven zijn gruwelijk verminkte lichaam stond; als moordenaar.
‘Zit je weer te dagdromen; we hebben een wedstrijd te spelen, Rooky.’ Met dat trok Kealan me ruw weg van de spiegel en kreeg ik nog een duw van een ander teamplayer. ‘Glimlachen. Laat de wereld zien hoe dól je op ze bent.’ Met dat lieten ze me los en liepen we in een rij het veld op terwijl ieders naam opgenoemd. Zoals altijd mijn naam als laatste ‘……en als laatste; Saunders.’ Ik zag de glamorgana’s verdwijnen naar de Duitse mascottes gezien die voor ons opgekomen waren.

De wedstrijd verliep enorm sloom naar mijn gevoel. Het was middels 20-100 voor Duitsland terwijl ik volledig op de snaai probeerde te richten hoewel het enorm beperkt werd door de snelheid van de spelers om ‘stiekem’ mij gezien ik werkelijk de kleinste en lichtste op het veld was van mijn bezem af te gooien. Daarnaast kreeg ik ook veel beukers ‘per ongeluk’ naar mijn hoofd gebeukt en ik wist gelukkig vele te ontwijken hoewel ik er al een vol in mijn buik had gehad en zij waardoor ik kon zweren dat ik iets gebroken had.
Ik keek maar naar mijn tegenstander; mijn tegen-zoeker. Hij leek zich alleen maar te vermaken hoe enorm Duitsland vals speelde. Wat dat betreft waren Bulgarije en Duitsland gewaagd aan elkaar gezien ze beide samen met Rusland bekend stonden om het valspelen. Misschien was dat ook de reden dat ik voor de derde keer met een harde klap wakker gescheurd werd door een beuker in mijn rug. Ik beet mijn tanden hard in mijn lip wat gepaard ging met een blik naar boven waar de snaai stond. Ik hield mijn adem in en keek in een flits naar de andere zoeker voordat ik met een volle vaart naar de snaai vloog door mezelf helemaal tegen de steel te zetten tot het abrupt verbroken werd door niet een maar twéé harde beukers die beide vol in mijn zij troffen en ik met een harde klap noodgedwongen mijn bezem losliet waar ik nog net met een hand naar kon grijpen voordat ik te pletter viel. Zenuwachtig keek ik naar mijn benen die nutteloos in de lucht hingen. Ik kon het niet laten om naar de bodem te kijken. Het leek eindeloos ver. Levensgevaarlijk ver. Misschien wel dodelijk. Iets wat ik al jaren wilde. Jaren wilde ik een eind en ik deed het niet terwijl het leven alleen maar een pure marteling voor mij leek. Het gaf iets; iets wat enorm goed was als George en het ontnam me in slechts een oogwenk terwijl het een pijn die ik nog nooit gevoeld had; een pijn die meer littekens op mijn hart achter liet dan op mijn hele lichaam.
‘Spring verdomme op die vervloekte bezem.’ Met dat kreeg ik een harde duw van lucius wat me leek wakker te schudden en ik met mijn andere hand de steel vastpakte en behendig omhoog klom terwijl mijn blik meteen weer uit pure toeval op de snaai vlieg wier middels al haast het hele veld langs gevlogen was. Onderin. ‘200-60 voor Duitsland’ hoorde ik geroepen worden wat me geen twee seconden liet denken. Met een ruk; alsof de duivel op mijn hielen zat dook ik naar onder terwijl ik geschreeuw van de tribunes hoorde wat me even bijna van schrik af liet wenken en rakelings een beuker langs me vloog terwijl ik mijn tegenstander al op mijn hielen voelde komen. Hij had profijt; hij woog zwaar maar kon daardoor slecht zwenken waardoor er een grote kans bestond dat hij te pletter zou vallen op de grond; zolang ik de snaai maar had dacht ik nerveus terwijl ik de zweetdruppels van inspanning op mijn voorhoofd voelde parelen wat me enorm nerveus maakte totdat ik met mijn hand het gouden balletje omsloot en met een ruk weer omhoog schoot en ik een harde klap op de grond hoorde wat betekende dat mijn voorspellingen uitkwamen.
‘Saunders heeft de snaai bemachtig; allemachtig. Bulgarije wint met 210-200!’ met dat hoorde ik gejuich van de tribunes als bij mijn teamgenoten omhoog stormen terwijl ik me rustig alsof er niks gebeurd was op de grond weer daalde en mijn bezem in mijn hand nam. Voor ik het wist voelde ik de hand van de Duitse trainer in mijn rug. ‘Ga maar alvast naar de Skybox. Ik kom daar zo aan om je contract te ondertekenen.’ Met dat verdween de man weer en knikte ik nutteloos naar niemand terwijl iedereen het leek te vieren. Behalve ik. Met lood in mijn schoenen verdween ik de trappen op voor de skybox waar ik de deur terwijl ik immens hoog stond achter me sloot. Voor mij waren er andere plannen dan bij Bulgarije te blijven. Sinds Nathaniel voor zaken weg was en George dood was kon mijn moeder niet meer in mijn ogen aankijken. Ze erkende niet eens meer mijn bestaan. Het enige wat ik van haar te horen had gekregen dat ik naar de zwerkbalteam moest van Duitsland. Zodat ik ver uit haar buurt is gezien ik een schande was voor de familie.

[ bericht aangepast op 25 nov 2014 - 21:47 ]

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Mag George naar hem toe rennen ^-^

---

Saving people, hunting things, the family business &#12487;--&#9656; •••

SphinxX schreef:
Mag George naar hem toe rennen ^-^

x') met zijn nieuwe kapsel :'D a'la Ginny.

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

Het wedstrijd begon. De spelers kwamem een voor een het veld binnen lopen. Ik boog gevaarlijk over de relingen en staarde maar naar de ingang. De spelers boeiden me niet. De enige die me boeide was..
'Campbell Saunders.'
En ja hoor. Een klein viguurtje kwam het veld binnen lopen. Een viguur die ik kende als mijn Campbell. De Campbell die denkt dat ik dood ben. Wiens leven ik waarschijnlijk heb verpest. Oh Merlin.. ik slikte en keek op naar hoe het hele team begon op te stijgen en vliegen. Tot mijn ogen op een viguur viel, niet ver van mij vandaan. Een jongen, te bekende jongen. Hij zat onder de wonden en bloed. Het was Nathaniel Saunders. Maar ik wist dat het niet echt was. Ondanks dat wreef ik ietwat in shok in mijn ogen tot hij verdween.

De wedstrijd verliep langzaam, hoewel ik wilde dat het zo snel mogelijk afgelopen was. Ik volgde maar Campbell zijn bewegingen en probeerde zijn blil op te vangen. Maar natuurlijk zou hij me niet kunnen zien tussen al deze duizenden andere toeschouwers. Ik zuchtte zachtjes toen Duitsland weer scoorde en 20-100 voor Duitsland werd. Ik vevloekte iedere beuker die Campbell raakte. Ik wilde zo graag wat doen, maar natuurlijk zou dat niet kunnen. Zelfs toen het 200-60 werd, nadat Campbell haast van zijn bezem viel wat mij een hartaanval bezorgde en ik als een gek zijn naam begon te roepen.

Maar al gauw verdween Campbell uit mijn zicht en kon ik hem niet meer vinden. Tot er een echo door het veld klonk wat zei; ‘Saunders heeft de snaai bemachtig; allemachtig. Bulgarije wint met 210-200!’ met een opgeluchte lach keek ik naar het beld waar Campbell op jet grond stond met het snaai in zijn hand.
'Oh Merlin, Fred, ik MOET NU naar hem toe!' Riep ik paniekerig. Ik keek toe hoe Campbell naar het skybox liep. Ik volgde iedere beweging, iedere stap die hij zette, tot ik ook tussen de menigte door begon te rennen, zoekend naar waar hij was. Ik kwam uiteindelijk de skybox in rennen en keek als een maniak rond me heen.
'Campbell?' Riep ik hem. En toen zag ik hem. De jongen wiens naam in mijn hart stons gegraveerd. De jongen waarmee ik een hele geschiedenis heb. De jongen die denkt dat ik niet meer besta. Ik beet op mijn lip bij het zien van Campbell Saunders en liep naar hem toe. Zou hij denken dat ik Fred ben? Zachtjes zette ik een hand op zijn schouder en draaide hem naar mij om. Oh Merlin, dat was hem. Zijn blik, de donkere, grote ogen, zijn bezwete, donker gekleurde haren. Ik sta vlak voor Campbell Saunders.
'Campbell Saunders.' Begon ik. Het liefst wilde ik hem nu bespringen en knuffelen, hem nooit meer los laten. Mijn hart klopt als een hek tegen mijn borstkas aan, alsof het eruit wilde gaan vliegen. Het zweet plakte aan mijn rug, ik werd misselijk.
'Campbell Saunders; ik ben het, George!!'

Je wilt niet weten hoe erg George zich nu inhoud. Als ze alleen waren geweest had George hem gelijk in een kus opgesloten.

---

Saving people, hunting things, the family business &#12487;--&#9656; •••

ze zijn alleen in de skybox hoor (: enfin ik ga ff wat verzinnen x'D

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya