[RPG] High School • Speeltopic | 2 - Speeltopics

21 juli 2015 - 22:00 Ziegler is offline

Ziegler 20534

Het Melrose High is een doodnormale high school. Alle soorten leerlingen en docenten lopen er rond van de cheerleaders tot de nerds. Ieder jaar vindt er voor de leerlingen een eindejaars gala plaats en de wedstrijden van het footballteam zijn de belangrijkste gebeurtenissen van de maand. Overleef jij het tot na je examens of bezwijk je onder alle druk van de middelbare school? Ben je een gehate cheerleader, populaire atleet of gevreesde badboy?
"Welkom op het Melrose High,"

OVER DE SCHOOL

REGELS
• Denk goed na voordat je hieraan meedoet!
• Er is een woordenminimum van 250 woorden
• Reserveringen vervallen na drie dagen, uitstel vragen is mogelijk
• Maximaal drie personages per user, waarvan minstens één jongen
• Houd de types en geslachten gelijk
• Geen ruzie OOC
• Ik maak de nieuwe topics aan, tenzij ik anders aangeef
• Relaties bespreken in het praattopic
• Voor vragen staan mijn GB en PB open
• Have fun!

TOPICS
Rollentopic 1
Praattopic 1

HET BEGIN
We beginnen op een random maandagochtend. Niet op de eerste schooldag, maar gewoon op een random maandag in september! Iedereen komt binnen en loopt naar zijn of haar klassen toe.

[ bericht aangepast op 27 juli 2015 - 15:19 ]

Big girls cry when their hearts are breaking

24 juli 2015 - 21:00 purplecowwww is offline

purplecowwww 5135

Nathan Cole Parker

Jess had zoals verwacht mijn zoen vurig beantwoord en ik haar zachtjes terug voel glimlachen voordat ze met haar tong om toestemming vraagt. Haar armen sloeg ze om mijn nek en toen de zoen op het punt stond om overgaan te gaan in een nog heftigere fase trok ze terug en plantte zeen kort kusje op mijn lippen. De blikken van zowel iedereen aan de tafel brandde op ons en in plaats van mij te schamen rolde er een lichte grinnik over mijn lippen. ''Maak van die 70 maar 85,'' knipoogde ze vervolgens en nu kon ik het niet laten om kort te grijnzen. Precies. Zo kreeg ik iedereen wel in mijn bed – of in die van Finn zijn ouders.
"Hee, Jess als je daar klaar bent met," de blik van Kyros brandde op mij toen hij kort richting mij knikte; ''-dat, zullen we dan ons nummer spelen?" Ik negeerde hem volledig en draaide mij terug naar het spelletje tot ik de stemmen van Kyros en Jess het huis hoorde vullen. Bijna automatisch draaide ik mij om en liet ik mijn ogen over de twee gaan. Uit mijn zak haalde ik het pakje sigaretten en probeerde me te focussen op de aansteker die constant uit leek te gaan tot ik de tekst hoorde; ''No matter what I say I'm not over you, not over you.''
Een spottend lachje rolde over mijn lippen, really Kyros? Het was overduidelijk dat deze twee zongen over niemand minder dan Benjamin, dat had niet subtieler overgebracht kunnen worden. Toen ik mijn blik in die van Kyros vasthaakte kon ik het niet laten even een korte knipoog te geven en richting Benji te kijken. Mijn lippen mimede 'dat ik hem zeker wel doorhad' en ik lachte kort en liet mijn gedachtes weer afdwalen richting de aansteker die maar niet leek te werken.

Everything is illuminated by the light of our past.

24 juli 2015 - 21:19 Ziegler is offline

Ziegler 20534

Finn Lesley Montgomery

“Do not hate the player, nor the game...rule it!”

Jace komt naast me liggen en ik moet moeite doen om niet opzij te kijken naar haar. Ik krul mijn arm op onder mijn hoofd om me een beetje te ondersteunen terwijl ik naar het plafond staar. Jace ruikt naar een combinatie van parfum en drank. Enkele van haar donkerbruine haren kriebelen tegen mijn arm aan. Voordat ik het echt doorheb, legt Jace haar hoofd op mijn borst. Haar hoofd beweegt mee met mijn ademhaling.
'Ik houd van je,' zegt ze. Verschrikt kijk ik naar beneden, zoekend naar haar ogen. Ze heeft het al eerder gezegd, maar nu klinkt het pas echt. Toch probeer ik oogcontact te vermijden als ze naar me omhoog kijkt. Strak staar ik naar het plafond. Ik wil haar eigenlijk antwoorden met dat ik ook van haar houd, want dat doe ik, maar ik vind het lastig om alles zo bestempelen met wel of niet. Natuurlijk houd ik nog van haar. Die vier jaar ben ik niet vergeten en zal ik ook nooit vergeten. Ik zucht even diep en kan het dan niet laten om met mijn vrije hand zachtjes over Jace's hoofd te kriebelen. Ik weet dat ze dat fijn vindt.
Voor enkele minuten blijven we zo liggen en het is heerlijk rustgevend. Af en toe sluit ik even mijn ogen om in te denken dat dit alles normaal is, zoals het altijd was. Echter hoor ik gauw de muziek beneden weer en dan weet ik dat het niet normaal is. Ik zou haar het liefste zoenen, maar gebeurt er vanaf het moment dat ik dat doe? Toch ben ik zo impulsief als de pest - altijd al geweest. Ik beweeg omhoog, zodat Jace vanzelf van me afgaat. Ik zie haar even vragend kijken en glimlach dan zwak naar haar.
'Ik ook van jou,' zeg ik dan rustig.

Big girls cry when their hearts are breaking

24 juli 2015 - 21:47 Oliveira is offline

Oliveira 15237

JACELYN VIONA KENNEDY

''Not all cheerleader are brainless.''
• Senior • Cheerleader • Head Bitch • Dress • Bikini •

Mijn hoofd werd overweldigd door de mix van gevoelens die nu door me raasden en daardoor begonnen de tranen rusteloos te vloeien. Het maakte me niets meer uit –– ik had alles weer opgekropt na maandag, ik werd weer een emotieloze bitch zoals iedereen dacht dat ik was.
Ik haalde even trillerig adem toen ik zijn vingers op mijn hoofd voelde, maar herstelde me snel. Het voelde weer als gewoonlijk, alsof dit onze hedendaagse leven was, maar dat was het niet –– zou het maar zo kunnen zijn. Op dit moment had ik heel erg spijt van de hoeveelheid alcohol die ik had geconsumeerd, maar stoppen had geen zin meer of mijn stemmingswisselingen zouden erger worden dan dit. De medicijnen nu innemen was dan ook geen optie, want ik wilde niet doodgaan –– nog niet.
Ik voelde hoe Finn zich omhoog begon en ik van zijn borst afgleed. Fronsend ging ik rechtop zitten, niet begrijpend wat hij zojuist deed en nogal bang dat hij me weer weg zou stoten. Hij glimlachte zwakjes, waarna de meest verlossende woorden zijn mond verlaten –- 'Ik ook van jou,' Ik glimlachte zwak terug naar hem en haalde diep adem, die overigens nog steeds trillerig was. ''Je weet niet hoeveel pijn het deed toen je Abby koos.'' fluisterde ik zacht. Het was waar, op dat moment wilde ik het liefst weg en naar huis, maar dat kon niet.
''Het brak mijn hart, maar het enige wat ik kon doen was schamper lachen.'' Ik keek even de leegte in, maar mijn blik ging weer naar hem en voordat ik mijn acties nog kon bevatten, drukte ik mijn lippen zacht op de zijne. Teder en passievol, met een beetje hoop dat hij die kus met dezelfde bedoelingen beantwoordde. [/font

I don't want you to die, I want you to suffer.

24 juli 2015 - 22:56 Phylaca is offline

Phylaca 2673

Gabriël 'Gabe' Caleb Ashworth
Outsider / Dealer • 18

Zuchtend staarde ik naar het televisiescherm voor me, tevens kijkend op mijn mobiel. Nathan dacht echt dat hij een kans had, echter was het enigste wat hij heeft een grote mond. Daarnaast waren er weer ruzies en onnodige, dronken gesprekken. En die irriteerden mateloos, gezien ten eerste: de meesten hadden wel een grote mond maar lagen al kapot na één beker alcohol, en ten tweede: de volgende dag zouden er allemaal berichten komen om wat er gebeurd was aangezien ze zo dronken waren.
Ik gromde even en kwam dan overeind, en liet mijn hand gauw over de kop van mijn hond Bucky glijden. Een dobberman, en die maken iemand best snel bang - integendeel tot mijn hamster Sqeez die de meeste mensen tot smelten bracht. "Ik ben even weg," sprak ik dan ook tegen mijn dieren, echter keek Bucky alleen op vanaf zijn mat.
Ik verliet het appartement en was nog even in gesprek met Syd, voordat ik mijn geld - de wens van Nathan, en de red rose voor Syd nog even snel nakeek. Rustig liep ik door de donkere straten, niet terug schrikkend van de smalle nauwe steegjes. Bij het feest van Finn (waar ik probably niet welkom was) zou ik Nathan een les leren, en hopelijk zou hij daarna niet meer z'n mond open trekken. Daarbij had ik voor na het gevecht nog dat wat Nathan besteld had, voor als hij het geld zou hebben.
Na enkele minuten kwam ik door - snelle - omwegen bij het huis van Finn aan, wat van veraf al te horen was. Highschoolparty's, typisch. Het eerste wat ik deed toen ik binnen kwam, was omkijken naar Syden gezien de roos beter heel was en na het gevecht zou dat niet meer zijn.

- Prut, sorreh. :c -

"Satan's friendship reaches to the prison door."

24 juli 2015 - 23:18 Fagerman is offline

Fagerman 4603

ISAAC HUGUES ALLARD

Riley ging gewillig mee in mijn zoen, maar haalde haar lippen na een tijdje van de mijne. Ik keek haar aan en zag dat een blos zich op haar wangen gevormd had. Ze giechelde even, wat bij mij een glimlach op mijn gezicht toverde. Ze was zo mooi.
"Wauw" kwam uit haar lieve zachtje mondje. Het klonk zuchtend maar tegelijkertijd ook gelukzalig; een gevoel dat ik op het moment ook bezat.
Haar hand ging over mijn buik waar zeker een aantal spieren te vinden waren. Normaal zou ik erover opscheppen of ze zelfs aanspannen zodat ze nog groter werden, maar nu veroorzaakte het enkel een lichtelijke blos op mijn wangen. Wat was dit? Normaal bloosde ik helemaal niet zo snel. Stop stop stop.
Een soort stem in mijn hoofd probeerde alles weer normaal te brengen, maar als in een soort trance was niets mogelijk en werd er niet meer helemaal goed gecommuniceerd tussen hersenen en spieren.
"Waar heb ik dat aan verdiend?" vroeg ze met een lachje.
"Waar heb ík dit aan verdiend?" was mijn weerwoord. Mijn ogen konden haar lichaam niet verlaten en zelfs toen ze me even losliet om haar jurkje uit te trekken, bleef ik naar haar kijken.
Ik voelde mijn shirt, dat inmiddels helemaal aan mijn buik plakte en doorscheen, maar ik liet het aan. Mijn ogen zouden haar moeten verlaten en ik wist niet of ik dat zou overleven.
Toen ze haar jurkje uit had, wierp ze me een verleidelijke blik toe, waardoor mijn hart nog harder ging bonzen dan dat het al deed. Ik vroeg me in mijn achterhoofd af wanneer het eruit zou springen.
Mijn armen trokken haar weer naar me toe om onze zoen te vervolgen. Dat we in het zwembad waren waar iedereen ons kon begluren maakte me eerst niet zoveel uit, maar na een tijdje vond ik toch wel dat ze genoeg gezien hadden.
Ik ging met mijn mond naar haar oor om er een kusje op te geven.
"Zullen we naar een rustigere plek gaan?" vroeg ik haar ook met een zachte stem.

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

24 juli 2015 - 23:31 Fagerman is offline

Fagerman 4603

MYAH RAITH

Mensen kwamen, mensen gingen. Zoenen werden uitgedeeld, net als blikken trouwens. Ik voelde dat Nathan me probeerde te negeren, maar het deed me echt niets meer. Ik liet mijn blik extra vaak op hem branden. Hij zoende Jess, hij zoende weet-ik-veel-wie; het deed me niets.
Bekers alcohol gingen door mijn handen, naar mijn mond, in mijn maag. Ik had geen idee hoeveel ik er inmiddels op had, was de tel kwijtgeraakt na vier.
Helemaal goed kon ik inmiddels niet meer nadenken. Vaag kreeg ik mee dat mijn broer en Jess één of ander optreden deden. Nou hartstikke leuk hoor.
Mijn blik gleed naar Nathan die stond te klooien met een - hoe heet dat ook alweer - vuurmaker. Ik herinnerde me plots dat we ruzie hadden. Waarom hadden we ruzie? Ik had geen idee. Dan moesten we het goed maken.
Ik liep naar hem toe en sloeg hem op zijn schouders.
"Nate, laten we even praten." zei ik hem. "Boven"
Ik wees naar de trap om hem te laten zien waar ik bedoelde. Ruzie was slecht en maakte de wereld slecht en als het geen reden had, zou het makkelijk op te lossen zijn. Toch?

outfit

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

24 juli 2015 - 23:43 Naird is offline

Naird 10646

JESSICA 'JESS' MIA CRAWFORD

Cheerleader and fashion geek • 12th grade
Bikini • Outfit

Vanuit mijn ooghoeken zie ik Benjamin weglopen met een fles drank in zijn hand wanneer het lied bijna klaar is. Gauw blik ik naar Kyros voordat ik de laatste noot zing.
"Sorry ik moet gaan," mompel ik tegen Kyros voordat ik opsta en me door de juichende en klappende mensen massa heen pers richting de dranktafel. Eenmaal daar pak ik de eerste de beste beker gevuld met drank en giet die in mijn keel. Ik heb meer drank nodig, verdomde gevoelens flitst er door mijn gedachten terwijl ik nog een beker pak. Ondertussen begin ik te appen met mensen, onder andere met Benjamin. Nu moet ik zeggen dat het geen leuk theekransjes bericht is dat ik naar hem stuur, ik ratel nogal wat af maar het komt erop neer dat ik zeg dat ik niet meer van hem houd en dat hij me moet vergeten. Tot mijn grote verbazing leest hij het bericht en reageert hij ook nog. Zijn antwoord is ook alles behalve dat wat ik had verwacht. Echter houd ik me koppig bij mijn standpunt en blijf zeggen dat ik niet meer van hem houd - dit keer reageert hij niet meer. Gefrustreerd drink ik de beker met drank leeg en begin rondjes te lopen in het huis terwijl ik onbewust begin te huilen - sinds wanneer heb ik in God's naam last van stemmingswisselingen? Dat is Jace haar ding, niet de mijne! Mijn hakken beginnen inmiddels ook al enorm pijn te doen - hoewel ze het niet winnen van mijn hart - en uiteindelijk dump ik ze maar gewoon ergens op een trap, die vind ik ooit nog wel terug. Verloren en gebroken begin ik te appen met Jace, Ira en Kyros terwijl ik blijf huilen, wat heb ik een spijt van mijn actie. Ik moet echt beter nadenken over wat ik de wereld instuur, natuurlijk houd ik nog van Benjamin, wat haat ik mezelf. Aan alle drie vertel ik wat ik heb gedaan en alle drie reageren ze anders. Ira vindt dat ik hem moet loslaten en moet verder gaan met mijn leven - ergens kan ik me hier prima in vinden. Kyros is van mening dat we moeten praten - ik zou niets liever willen maar of Benjamin hetzelfde denkt is ten tweede. Jace denkt dat hij nog steeds van mij houdt en vind dat ik niet moet opgeven, en dat zegt zíj. Degene die ons, naast Lincoln, het liefst zo snel mogelijk uit elkaar zag gaan. Zuchtend volg ik uiteindelijk Kyros zijn raad op en besluit met Benjamin te gaan praten. Met een omweg spreek ik met hem af in zijn auto, waar hij kennelijk is, dronken aan het zijn. Met knikkende knieën en mijn beker alcohol loop ik op blote voeten naar buiten de richting op waar hij zijn auto had geparkeerd. Zenuwachtig en nerveus loop ik naar de zwarte auto en zie hem al zitten, met zijn wodka fles in zijn hand achter het stuur. De drang om gewoon weer weg te lopen probeer ik te onderdrukken maar wanneer ik nog enkele passen van hem verwijderd ben, verlies ik de grip op mijn gedachten. Als een bang konijn draai ik me weer om en begin richting het huis te benen. Echter weet ik mezelf toch staande te houden en zuchtend sluit ik mijn ogen. waar ben je in godesnaam mee bezig, Jessica op mijn hielen draai ik me weer om en open mijn ogen weer voordat ik enkele slokken neem uit mijn beker. Vervolgens loop ik weer richting Benjamin, mijn ogen gericht op de grond, en weet zonder brokken - enkel wat gewankel - bij hem aan te komen en in te stappen aan de andere kant van de auto.
Een ijskoude stilte daalt er over ons heen en ongemakkelijk wiebel ik nerveus heen en weer, terwijl ik de resten van mijn traanvocht van mijn wangen veeg.
"Uhm laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen. De reden dat ik met je wilde praten is dat ik wilde zeggen dat ik spijt heb van dat berichtje, ik had het niet moeten sturen," zeg ik schor en drink snel nog twee slokken om mezelf te verdoven, die gevoelens, die verdomde gevoelens. Ik blik even zijn kant op waardoor mijn hart sneller begint te kloppen en ik het spontaan warm krijg vanbinnen, op dat moment weet ik het dan ook zeker, ik houd nog steeds van hem, ondanks alles wat hij me heeft aangedaan, hoewel ik eigenlijk geen haar beter ben dan hem. "Natuurlijk houd ik nog van je en ik weet dat die gevoelens niet meer wederzijds zijn of überhaupt ooit zijn geweest maar ik vond dat je het moest weten voordat ik uit je leven zou verdwijnen. Ik dacht dat door te zeggen en denken dat ik niets om je gaf - ik het ook echt zo zou gaan voelen, maar natuurlijk kan dat niet. Wanneer je van iemand hebt gehouden voor drie jaar kunnen die gevoelens niet opeens verdwijnen. Gezien deze wel bij jou zijn verdwenen denk ik dat ze er nooit bij je zijn geweest en dat doet me pijn maar ik snap het, je had je hart al aan iemand anders gegeven lang voordat je überhaupt wist dat ik bestond. Daarom zeg ik ook sorry, sorry dat ik jullie uit elkaar heb gedreven, dat heb ik nooit gewild. De rest wat ik had gezegd in het berichtje meen ik echter wel, ik denk dat je me gewoon moet vergeten gezien ik toch een grap was, ook dat doet me pijn maar het zij zo, bovendien waar was onze 'relatie' op gebaseerd? Alleen op seks?" ratel ik vervolgens en houd dan even op met praten om een grote teug adem te nemen. Ik had hem de hele tijd aangekeken en wend dan nu ook mijn blik af. "Sorry ik weet niet waar ik mee bezig ben, onthoud dat ik van je houd. Ik hoop dat jullie gelukkig met elkaar woorden, echt waar." en met die woorden maak ik weer aanstalten om weg te gaan gezien ik voel dat ik weer begin te huilen – en dat wil ik niet doen in zijn bijzijn.

[ bericht aangepast op 25 juli 2015 - 11:39 ]

I just caught the wave in your eyes

25 juli 2015 - 0:11 Ken_ is offline

Ken_ 18291

Riley Samantha Knox

'Waar heb ik dit aan verdient " Steelde Isaac mijn woorden en zijn Franse accent deed me smelten vanbinnen wetende dat hij mij bedoelde. Verlegen Blosjes waren op mijn wangen te vinden al veranderde deze gaiw naar een uitdagende blik waarna het niet lang duurde of we waren weer aan het zoenen. Genietend van zijn lippen had ik mijn ogen gesloten en een lichte rilling ging over mijn lichaam heen toen zijn warme adem mheenijn nek streelde en hij zijn lippen naar mijn oor toe bracht." Zullen we naar een rustigere plek gaan?" we zaten nu eenmaal in het zwembad waar iedereen ons kon zien of horen dus ik knilte even, waarna ik hem helaas moest loslaten om het zwembad uit te klauteren en eens ik uit het zwembad was trok ik mijn bikini top weer wat omhoog gezien ze gevaargevaarlijk omlaag ging. Rustig wachtte ik op Isaac eRustign eens hij olk uit het zwembad was nam ik zijn hand em trok hem mee het huis in en zocht naar een lege kamer. Na even zoeken bond ik de badkamer die zelfs een slot had wat lekker handig was. voorzichtig duwde ik Isaac naar achteren zodat hij voor heachteret toilet stond die gellukig met deksel dicht was en ik probeerde hem te latrn zittten wat best moeilijk was gezien hij wat groter was en eens dat geslaagd was liep ik naar de deur toe en draaide ik die op slot. Ik liet een hand door mijn blonde lokken glojden en glimlachte naar de jongen waarna ik naar hem toe ging op op zijn schoot ging zitten zo dabig dat ik hem kon aankijken en een zacht kusje op zijn lippen drukte en hem verleidelijk en lichtelijk uitdagende uitdagend aankeek. "Dit plekke is helemaal voor ons alleen" grinnikte ik en drukte mijn lippen in zijn hals.

- Crappy I know. Ik post Morgen weer-

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

25 juli 2015 - 0:59 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Kyros Raith
Ky • Muziekkant • 17 • Music is the cure to everything, or so I thought.

Geweldig. Het nummer is afgelopen en Benjamin heeft zich uit de voeten gemaakt en hij zag er niet bepaald happy uit. Slimme zet, Kyros. Ik wil opstaan om hem achterna te gaan, maar Jess is me voor.
[tab'Sorry ik moet gaan,' zegt ze en ze volgt Benjamin de kamer uit. Ik vloek binnensmonds. Het is stom hoe ik aan de ene kant wil dat Jess weer gelukkig wordt met Benjamin, maar dat aan de andere kant ook niet wil, want haar geluk betekent dat dat van mij weggenomen gaat worden en voor eens in mijn hele leven heb ik de neiging om gewoon egoïstisch voor mezelf te kiezen. Ik zet de gedachten uit mijn hoofd. Vergeet het Kyros, Benjamin is van Jess.
Mijn humeur wordt er niet beter op als Myah ook nog eens dronken blijkt te zijn, maar net als ik op haar af wil lopen om haar naar huis te sleuren, vang ik de blik van Nathan op. Hij knipoogt en ik weet meteen dat hij het over Benjamin heeft, wat al helemaal zeker wordt als hij daarna "ik heb je wel door" lipt. Ik probeer hem te negeren door me te richten op het opbergen van mijn gitaar, maar de woede borrelt in me op en ik weet bijna zeker dat Nathan ook door heeft dat het niet veel mee kost om me uit te lokken. Ik berg onhandig al mijn bladmuziek op en hang mijn tas over mijn rug. Vervolgens loop ik op Myah en Nathan af.
'Myah, we gaan naar huis,' deel ik mee zonder Nathan ook maar een blik waardig te keuren, 'kom.'

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

25 juli 2015 - 1:24 purplecowwww is offline

purplecowwww 5135

Nathan Cole Parker.
"Nate, laten we even praten." De stem van Myah drong pas na enkele seconden tot me door. "Boven"
Ze wees naar de trap om te laten zien wat ze met boven bedoelde, was dat niet duidelijk? Ik schudde mijn hoofd en keek haar kort aan, "wat wil je met me doen dan?" Een onschuldige, speelse grijns sierde mijn gezicht maar die verdween als sneeuw voor de zon toen Kyros er bij kwam staan.
"Myah, we gaan naar huis." De poging die hij zojuist had geprobeerd om mij te negeren was succesvol gelukt maar zo te zien was hij er nog niet klaar mee aangezien hij mij geen blik waardig schond. "Kom."
"Kyros," ik schraapte mijn keel en frutte aan de sigaret in mijn handen. "Ik wil je gesprek niet verstoren maar Benji is die kant op," ik wees met mijn vinger richting de deur. "Daarbij zijn Myah en ik aan het proberen om een gesprek te voeren, boven." Ik legde de nadruk op het woord boven aangezien dat in mijn oren genoeg zei. Myah was niet makkelijk maar ze was dronken en geilde overduidelijk op mij. Dat betekende maar een ding voor vanavond, make-up sex.
"Maar he, voel je niet achtergelaten. Ik weet zeker dat Benj ook wel zin heeft om even te rollenbollen met de rockstar hier." Een spottend lachje verliet mijn lippen en ik wierp een blik op Myah en knikte kort naar haar. "Boven zei je?"

[ bericht aangepast op 25 juli 2015 - 1:25 ]

Everything is illuminated by the light of our past.

25 juli 2015 - 1:37 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Kyros Raith
Ky • Muziekkant • 17 • Music is the cure to everything, or so I thought.

'yros,' zijn stem alleen al doet me knarsetanden. 'Ik wil je gesprek niet verstoren maar Benji is die kant op.' Hij wijst naar de deur maar ik negeer hem.
'Hou je mond.' Myah weet nog niks van Benjamin en mij en daar wil ik het graag bij houden.
'Daarbij zijn Myah en ik aan het proberen om een gesprek te voeren, boven. Maar he, voel je niet achtergelaten. Ik weet zeker dat Benj ook wel zin heeft om even te rollenbollen met de rockstar hier.' Hij lachtspottend en kijkt naar Myah. 'Boveb zei je?' Dat is de druppel. De emmer die de hele emmer vol gestaan heeft barst kapot en voordat ik mezelf kan stoppen ontmoet mijn vuist zijn kaak.
'Blijf met je smerige poten van mijn zusje af!' snauw ik. Mijn vuisten bal ik naast mijn lichaam samen en ikdoe mijn uiterstw best om hem niet nog een klap te verkopen. Ik ben klaar met hem. Klaar met zijn gehaat en klaar met zijn stomme spelletjes. Ik ben klaar met alles op dit moment. Klaar met Nathan. Klaar met Benjamin. Ik ben helemaal klaar met alle drama en deze klote school en ik wil zo snel mogelijk weg hier. Het kan me niet schelen hoe dronken ik ben. Ik sleep Myah mee en we gaan naar huis. Misschien kan ik mijn vader zelfs overhalen dat ik school ergens anders kan afmaken, maar in ieder geval niet hier op drama high.

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

25 juli 2015 - 11:33 purplecowwww is offline

purplecowwww 5135

Nathan Cole Parker

''Hou je mond.'' Het was overduidelijk dat hij niet wilde dat zijn zusje van zijn avonturen met Benji te weten zou komen. Alleen het gesprek escaleerde toen ik de vuist van Kyros tegen mijn kaak kreeg en uit reactie mijn hand er over heen liet wrijven na een pijnlijke kreun uitgeslagen te hebben. ''Blijf met je smerige poten van mijn zusje af,'' snauwde hij. Aangezien ik zeker niet wilde laten zien dat hij dit had gewonnen stond ik op en trok ik nogmaals aan de kraag van Kyros wat ik een uur geleden precies hetzelfde had gedaan en gaf hem een vuist tegen dezelfde kaak. Nu er toch al een chaos was begonnen gaf ik hem een duw tegen de spin the bottle tafel waardoor er enkele flesjes omvielen.
''Jezus Kyros,'' mompelde ik en voelde nu pas hoe ik spontaan een bloedneus had gekregen. Verdomme. Mijn ogen gingen door de ruimte heen en ergens zocht ik een uitgang aangezien ik vreselijk benauwd werd van de mensen om mij heen. Ik kon dus echt niet zo thuiskomen of ik zou een ondervraging voor de boeg hebben van zowel mijn vader en mijn broers. Daarbij zal Finn hier ook wel niet vreselijk blij mee zijn, misschien had ik me beter iets meer kunnen gedragen. Ondanks dat de alcohol nog steeds ingeslagen was voelde ik me eigenlijk alweer vreselijk nuchter, waarschijnlijk kwam dat omdat ik zojuist de helft had uitgekotst. Ik ademde even diep in en uit. ''Wat bezielde jou man?'' Sprak ik verbijsterd maar ergens voelde het goed. Al mijn agressie van de afgelopen paar weken die ik continu in heb moeten houden of iemand zou weer boos worden.

Everything is illuminated by the light of our past.

25 juli 2015 - 12:35 Ken_ is offline

Ken_ 18291

Benjamin George O'Donnel

Hoewel ik het getik van haar hakken niet had gehoord stond Jess al twijfelend voor mijn auto. Zowel Jess als Kyros hadden me ge-apt om te komen maar Kyros was al snel van mening veranderd en vroeg zelfs of Jess naar me toe mocht komen. Veel kon het me op dit moment niet schelen dus liet ik hen maar doen. Daarbij had ik het recht niet om te zeggen wat ze wel of niet mochten. Jess liep weg zodra ze mijn auto rijkte maar na enkele seconden liep ze terug en stapte de wagen in zonder me aan te durven kijken. Een kille stilde vulde de wagen en ik kuchte even waarna ik ruw enkele opgedroogde tranen wegvaagde. Ook Jess was ongemakkelijk en wiebelde wat op de stoel waarna ze ook haar wangen afvaagde en me dan aankeek
"Uhm laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen. De reden dat ik met je wilde praten is dat ik wilde zeggen dat ik spijt heb van dat berichtje, ik had het niet moeten sturen," Begon ze schor en nu was het moment dat ik haar ook aan durfde te kijken met een licht vragende en licht hoopvolle blik. Haar berichtje van net kraakte me vanbinnen en ik besefte ook hoe stom ik wel niet was om haar een grap te noemen. Ik was gewoon stom in het totaal. "Natuurlijk houd ik nog van je en ik weet dat die gevoelens niet meer wederzijds zijn of überhaupt ooit zijn geweest maar ik vond dat je het moest weten voordat ik uit je leven zou verdwijnen. Ik dacht dat door te zeggen en denken dat ik niets om je gaf - ik het ook echt zo zou gaan voelen, maar natuurlijk kan dat niet. Wanneer je van iemand hebt gehouden voor drie jaar kunnen die gevoelens niet opeens verdwijnen. Gezien deze wel bij jou zijn verdwenen denk ik dat ze er nooit bij je zijn geweest en dat doet me pijn maar ik snap het, je had je hart al aan iemand anders gegeven lang voordat je überhaupt wist dat ik bestond. Daarom zeg ik ook sorry, sorry dat ik jullie uit elkaar heb gedreven, dat heb ik nooit gewild. De rest wat ik had gezegd in het berichtje meen ik echter wel, ik denk dat je me gewoon moet vergeten gezien ik toch een grap was, ook dat doet me pijn maar het zij zo, bovendien waar was onze 'relatie' op gebaseerd? Alleen op seks?" Ratelde ze en gekwetst en beschaamd wende ik mijn blik van haar af naar buiten. "Sorry ik weet niet waar ik mee bezig ben, onthoud dat ik van je houd. Ik hoop dat jullie gelukkig met elkaar woorden, echt waar." eens ik door had dat ze weg wilde nam ik haar bij haar pols vast en keek haar haast smekend aan. "Jess, alsjeblieft ga niet weg." piepte ik wanhopig en zuchtte zachtjes. "Het spijt me voor wat ik heb gezegd en niet heb gezegd tegen je. Onze relatie was echt geen grap Jess ik meende het niet, ik voel me gewoon zo... Gekwetst en ik ben een enorme ego om je ook te kwetsen ookal verdien je het niet. Toen ik je voor het eerst zag was ik inderdaad met Kyros Ik heb je echter nooit wat over hem verteld omdat je het me ook nooit gevraagd hebt en ik bang was dat je me niet meer leuk zou vinden. Nu ja ik en Kyros hadden ruzie en toen leerde ik jou kennen en mijn hart stopte echt. Maar ik heb toen een enorme tweestrijd gehad en nu nog steeds. Ik koos voor jou omdat ik dacht dat Kyros kwaad op me was omwille van die ruzie en en dacht dat ik hem kon vergeten maar dat is niet zo .Mijn hart of dat wat er nog van overblijft in in twee gesplitst en heb ik verdeeld aan jou en Kyros. Ik weet dat het verkeerd is maar ik heef om jullie beide en voel me zo'n loser. Ik verdien jullie niet en ben een echte mislukking. Ik hou van je Jess en ik weet niet wat ik nu moet doen." ratelde ik en haalde gefrustreerd een hand door mijn blonde haren. "Ik begrijp dat je van me weg wilt maar ik hou enorm veel van je en dat moet je ook onthouden." mompelde ik vervolgens en voelde weer druppels over mijn wangen glijden.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

25 juli 2015 - 13:29 Naird is offline

Naird 10646

JESSICA 'JESS' MIA CRAWFORD

Cheerleader and fashion geek • 12th grade
Bikini • Outfit

Net wanneer ik de deur eindelijk heb opengekregen van de auto - kennelijk is deuren openmaken wannerr je dronken bent en aan het huilen één van de moeilijkste dingen ooit - wordt mijn pols vastgepakt. Verschrikt kijk ik om, maar wanneer ik dat doe heb ik gelijk spijt. Mijn ogen boren zich in de smekende ogen van Benjamin, die ogen die me elke keer dat hij me aankijkt weten te hypnotiseren, die prachtige blauwe ogen die mijn hart altijd sneller doen laten kloppen, zo ook nu.
"Jess, alsjeblieft ga niet weg," hoor ik hem wanhopig piepen en met hem verlaat een zucht ook mijn mond. Tot zover mijn arme hart. "Het spijt me voor wat ik heb gezegd en niet heb gezegd tegen je. Onze relatie was echt geen grap Jess ik meende het niet, ik voel me gewoon zo... Gekwetst en ik ben een enorme ego om je ook te kwetsen ook al verdien je het niet. Toen ik je voor het eerst zag was ik inderdaad met Kyros Ik heb je echter nooit wat over hem verteld omdat je het me ook nooit gevraagd hebt en ik bang was dat je me niet meer leuk zou vinden. Nu ja ik en Kyros hadden ruzie en toen leerde ik jou kennen en mijn hart stopte echt. Maar ik heb toen een enorme tweestrijd gehad en nu nog steeds. Ik koos voor jou omdat ik dacht dat Kyros kwaad op me was omwille van die ruzie en en dacht dat ik hem kon vergeten maar dat is niet zo. Mijn hart of dat wat er nog van overblijft is in twee gesplitst en heb ik verdeeld aan jou en Kyros. Ik weet dat het verkeerd is maar ik geef om jullie beide en voel me zo'n loser. Ik verdien jullie niet en ben een echte mislukking. Ik hou van je Jess en ik weet niet wat ik nu moet doen," ratelt hij terwijl hij een hand door zijn perfecte blonde haren haalt - waarom is hij nou zo verdomd mooi? Inmiddels rolt er alweer een traan over mijn wang naar beneden terwijl ik een snik probeer te onderdrukken. "Ik begrijp dat je van me weg wilt maar ik hou enorm veel van je en dat moet je ook onthouden." klinkt er als gemompel door de auto en ik verstoo zuchtend mijn gezicht in mijn handen.
"Ik wil helemaal niet van je weg, Benjamin," breng ik met een trillende stem uit terwijl ik naar hem omkijk. Het feit dat hij momenteel aan het huilen is - breekt mijn al gebroken hart nog meer en weer biggelt er een traan over mijn wang. "Ik houd met heel mijn hart van je en ik betwijfel of ik ooit zal stoppen met van je te houden," voeg ik er snikkend aantoe maar herpak me dan om de woorden uit te spreken waar ik diep vanbinnen spijt heb en die ik helemaal niet wil zeggen, maar ik moet het gewoon doen.
"Maar samen met mij houdt er iemand anders zielsveel van je en dat heeft hij altijd al gedaan. Wie ben ik om van hem zijn geluk weg te nemen door de liefde van zijn leven af te pakken? En wie ben ik om ook jouw geluk weg te nemen? Benjamin, je kunt niet verwachten dat je can twee mensen tegelijk kunt houden en dat wanneer je met de één gaat de ander zal blijven wachten. Hierbij offer ik mezelf op zodat je - je hart niet meer hoeft op te splitsen." mijn stem sterft langzaam af en ik verplaats me wat zodat ik met mijn gezicht naar hem toe zit. Zachtjes veeg ik de tranen, die over zijn gezicht lopen, met mijn duimen van zijn wangen voordat ik voorover buig om hem een passievolle kus op zijn lippen te drukken.
"Ik had beloofd dat ik je die nog zou geven, namens Kyros," fluister ik huilend tegen zijn lippen aan. Vervolgens druk ik nog een kus op zijn voorhoofd. "En die was namens mezelf." met die woorden kijk hem nog één laatste keer aan in zijn ogen voordat ik me omdraai en de auto uitstap. Inmiddels stromen de tranen als watervallen over mijn wangen en zo snel als ik kan ren ik weg van zijn auto.

I just caught the wave in your eyes

25 juli 2015 - 14:35 Fagerman is offline

Fagerman 4603

MYAH RAITH

"wat wil je met me doen dan?" Op Nathans gezicht staat een speelse grijns. Zijn vraag galmt door in mijn hoofd. Wat wil ik met hem doen? Wat wilde ik ook alweer met hem doen?
Goed maken, onze redenloze ruzie goed maken.
Kyros liep mijn gezichtveld in naar me toe.
"Myah we gaan naar huis." liet hij me weten. Hij had zijn gitaar over zijn schouder hangen.
"Kom" verduidelijkte hij wat hij wilde.
Ik weigerde. Eigenlijk vond ik het feestje hartstikke leuk op het moment.
"Doe niet zo flauw" zei ik, terwijl ik geen aanstalte maakte om te vertrekken.
"Speel nog eens een liedje." Ik knikte naar de gitaar die op zijn rug hing om mijn woorden te verduidelijken.
"Kyros," hoorde ik Nathan van naast me en ik draaide me naar hem om. Ik was dan misschien wel niet Kyros, maar ik mocht toch wel naar hem kijken? Poeh, wat was hij knap. Ik had even de neiging zijn gezicht aan te raken, maar iets in me zei me dat dat raar zou zijn.
"Ik wil je gesprek niet verstoren maar Benji is die kant op," zei hij tegen Kyros, waardoor ik hem vragend aankeek. Wat moest hij met Benjamin? Ik bedoel - Ben was cool - maar huh?
"Houd je mond" stopte mijn broer Nathan, wat me eigenlijk nog nieuwsgieriger maakte, maar voordat ik erom kon vragen, trok Nathan zijn mond alweer open.
"Daarbij zijn Myah en ik aan het proberen om een gesprek te voeren, boven." Bij horen van mijn naam uit zijn mond verscheen er een glimlach op mijn gezicht. Het klonk gewoon nog mooier als hij het zei.
Daarna zei hij nog iets over Benji wat ik niet helemaal meekreeg en begreep, omdat ik nog aan het nagenieten was.
"Boven zei je?" hoor ik Kyros boos zeggen en ik begrijp niet waar hij zich druk om maakt. Boven is boven, beneden is beneden, dus? Ik knik om te bevestigen wat hij vroeg. Nathan zei inderdaad boven en ik had het ook gezegd.
Kyros reageert niet op mij, maar raakt Nathan wel met zijn vuist. Sinds wanneer is hij zo vreemd? Nathan heeft helemaal niets gedaan waaraan hij dit verdient.
''Blijf met je smerige poten van mijn zusje af,'' snauwt Kyros. Ik vind het eigenlijk helemaal niet toepasselijk. Door een blik op Nates handen te werpen, zie ik dat deze helemaal niet vies zijn en Kyros zou degene zijn die met zijn 'poten' van mensen af moet blijven. Hij heeft notabene net iemand geslagen.
Tijd om er iets van te zeggen, heb ik niet, want Kyros maakt nu echt aanstalte om te gaan en trekt mij mee.
Ver komt hij niet, want Nathan laat hem niet zomaar gaan, wat ik heel goed begrijp.
Ik grijp mijn kans op het moment dat Nathan Kyros raakt en hij me los laat. Ik ren naar de trap - wat verbazingwekkend heel langzaam gaat - en loop de trap omhoog om alvast naar boven te gaan, waar Nathan zo ook heel zal komen om eindelijk ons gesprek te voeren.
Gezien het trap lopen nogal moeilijk gaat en alles om me heen draait, probeer ik de leuning vast te pakken om me hieraan vast te houden.
Mijn handen bereiken de leuning echter niet. Net voordat mijn handen er zijn, voel ik plots geen grond meer onder mijn voeten.
Dan gaat het allemaal snel, al voelt het alsof het in slowmotion gebeurd en ik er niets aan kan doen.
Ik voel mijn bovenlichaam naar beneden gaan en mijn hoofd bereikt de traptrede snelr dan verwacht. Ik val een stuk naar beneden en dan hoor ik een bonk.
Even is het helemaal zwart in mijn hoofd en is mijn hartslag het enige dat ik hoor, maar dan open ik mijn ogen.
Het feest is in volle gang en eigenlijk is alles nog hetzelfde als daarvoor, behalve dat de kamer nu nog meer om me heen draait en dat ik niemand meer kan onderscheiden.
Ik wil opstaan om verder te lopen, mijn doel te bereiken, maar dan merk ik dat mijn rechterbeen er in een vreemde hoek bij ligt. Ik probeer op te staan, wat er lastig gaat omdat mijn been echt enorm veel pijn doet.
"Nate?" weet ik uit mijn mond te laten komen. Mijn stem klinkt heel dik en zacht. "Kyros?"
Ik twijfel of ze me zullen horen, maar ik heb geen idee hoe ik me anders uit deze situatie kan redden.
Mijn hoofd doet zo'n pijn.

outfit

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

Index RPG Actieve Topics Zoek