[RPG] High School • Speeltopic | 2 - Speeltopics

ROLLEN VOL VOL VOL!
Naam | Faceclaim | Status | User | Pagina
Mannen
• Finn Lesley Montgomery | Austin Butler | Quarterback | Ziegler | 1.01
• Cristiano Ignazio Barone | Zayn Malik | Badboy/criminal | Boschetto | 1.01
• Benjamin George O'Donnel | Paddy Mitchell | Manslut | Raccoon | 1.04
• Lucas Isaac Hughes | Francisco Lachowski | Badboy | Gaskarths | 1.06
• Kyros Raith | Jake Cooper | ? | Lizor | 1.07
• Ethan Hunt | Dylan O'brien | Footballer | Mignon | 1.07
• ? | Adrien Sahores | ? | Avgeropoulos| ?
• Jason Ryan Grimes | Ryan Kelly | Rich asshole | Sociopaths | 1.08
• Tobias "Toby" Cameron Hades | ? | ? | Balloo | 1.08
• Ira Keano Venson | ? | Footballer | Collier | 1.09
• Owen Damien Devine | ? | Nerd | Raccoon | 1.09
• Nathan Cole Parker | ? | Jock | Solitaire | 1.10

Vrouwen
• Cara Jessica Smith | Leda Muir | Girl next door | Complexes | 1.01
• Victoria Marie Juliet Maverick | ? | ? | Balloo | 1.06
• Abigail Monroe | Willa Holland | Newbie | Mignon | 1.04
• Syden Ara Emerson | Eva Pepaj | Weirdo | Timlin | 1.09
• Jessica Mia Crawford | Lily Collins | Cheerleader/fashion geek | Gaskarths | 1.03
• Jacelyn Viona Kennedy | Nina Dobrev | Cheerleader | Sociopaths | 1.04
• Hadley Ayden Galloway | ? | Social butterfly | Xemerius | 1.05
• Cassandra 'Cass' Jordan West | Holland Roden | Popular | Boschetto | 1.08
• Charlotte Kate Green | Cara Delevingne | Alternative | Gaskarths | 1.08
• ? | ? | ? | Phoeni | ?
• ? | ? | ? | Raccoon | ?


INVULLIJSTJE

Naam:
Leeftijd:
Geslacht:
Status: Wat is hij/zij op school? Cheerleader, Jock, nerd etc? Vernoem hier ook bij hoe hij/zij aan deze status is gekomen
Innerlijk:
Uiterlijk:
Relaties: Hierbij is het de bedoeling dat uiteindelijk iedereen een lijstje invult met relaties met alle andere karakters. Dit kan wat veel worden, maar als iedereen voor de helft een lijstje invult, worden er mensen buitengesloten!
Extra:

OVER DE SCHOOL

• De school ligt in San Francisco, California
• De kleuren van de school zijn rood en wit, de mascotte en symbool is een eagles. Het sportteam heet ook The Eagles
• Er zijn verschillende naschoolse activiteiten zoals de boekclub, de naaiclub, de theatergroep, verschillende sportteams waarvan het footballteam het belangrijkste is.

REGELS
• Denk goed na voordat je hieraan meedoet!
• Er is een woordenminimum van 250 woorden
• Reserveringen vervallen na drie dagen, uitstel vragen is mogelijk
• Maximaal drie personages per user, waarvan minstens één jongen
• Houd de types en geslachten gelijk
• Geen ruzie OOC
• Ik maak de nieuwe topics aan, tenzij ik anders aangeef
• Relaties bespreken in het praattopic
• Voor vragen staan mijn GB en PB open
• Have fun!

TOPICS
Rollentopic 1
Praattopic 1


HET BEGIN
We beginnen op een random maandagochtend. Niet op de eerste schooldag, maar gewoon op een random maandag in september! Iedereen komt binnen en loopt naar zijn of haar klassen toe.

[ bericht aangepast op 27 juli 2015 - 15:19 ]

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Sorry prut stukkies :c

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

      Terwijl de tranen blijven stromen voel ik hoe hij zijn armen om me heen slaat, ondanks dat hij net een warme kachel is – of een kingsize teddybear – blijft het voelen als ijswater daarbinnen en ik kan je één ding verzekeren: het is het naarste gevoel dat ik ooit heb gevoeld.
"Jess, niet huilen. Hij is jou tranen niet waard," hoor ik hem zeggen, hij bedoelt het goed en hij weet me wat te kalmeren, maar die woorden slopen mijn hart zo wat nog meer. Voor mij is hij elke traan die mijn ooghoek heeft verlaten en verlaat – waard. Geluidloos stromen de tranen over mijn wangen en als een kleine, verloren kleuter klamp ik me aan hem vast. Pas wanneer hij me loslaat en meetrekt richting de keuken voor een vol glas water – veeg ik mijn tranen snel weg en probeer de tranen terug te dringen, niet iedereen hoeft te weten van mijn verdriet.
In stilte drinken we allebei een glas water en daarna ik nog één, mijn hoofd begint alweer wat helderder te worden – maar of dat nou zo handig is weet ik niet eens zo zeker meer.
      Ira kijkt even op zijn mobiel – en niet al te blij – waardoor ik ook even een moment neem om mijn berichten te lezen. Kennelijk is Kyros zijn gitaar vergeten en gezien ik me nog steeds schuldig tegenover hem voel beloof ik op zijn instrument te passen. Kort kijk ik op van mijn telefoon om Ira aan te kijken en zwakjes naar hem te glimlachen. Vervolgens stap ik op hem af voordat ik mijn armen nogmaals om hem heensla, dit keer alleen minder wanhopig. Mijn hoofd die nu wat helderder aanvoelt en het feit dat ik ben gestopt met huilen bewijst toch maar weer dat zijn aanwezigheid heeft geholpen.
"Thanks teddybear, voor alles," fluister ik in zijn oor en druk een kus op zijn wang en vervolgens op zijn neus. "Je bent de beste – beste vriend die ik me kan wensen." ik kijk hem dankbaar aan voordat ik me losmaak uit de knuffel. Vervolgens draai ik me om – om de keuken uit te wandelen, terug richting de hal waar de gitaar ligt, drie keer raden wie hem vasthoudt, juist ja, Nathan. Vanbinnen begin ik te koken, ik had hem nog zó gewaarschuwd dat ik hem iets zou aandoen als hij ook maar in de buurt zou komen van dat instrument.
– Groupschat RPG –
Alle frustratie komt er als een soort explosie uit terwijl ik op Nathan afloop, hem een harde klap in zijn gezicht geef en vervolgens wegduw. Terwijl we van allerlei dingen naar elkaar roepen, duwt hij me terug en knal ik met mijn rug tegen de trap aan. Enkel door de adrenaline die door mijn aderen pompt voel ik niets behalve de drang om hem in zijn zaakje te trappen. Geen tel later voer ik deze actie dan ook uit en een soort waas van sadistische gevoelens verblind me terwijl ik toekijk hoe hij dubbel klapt van de pijn. Net wanneer ik denk dat ik gewonnen heb pakt Nathan de gitaar weer en gelijk stap ik op hem af om hem weer te duwen en de gitaar van hem af te pakken. Op een onbewaakt ogenblik pakt hij hem weer terug af, en dan ik weer, en dan hij. Zo gaan we nog wel even door, totdat ik in een vlaag van nog meer opgekropte frustratie uithaal met mijn vuist richting zijn kaak. Ik mag dan misschien niet sterk zijn, maar twee jaar kickboksen zorgt er wel voor dat je die technieken nog goed weet, zo weet ik hem goed gemikt en gericht te raken. De klap komt goed aan want hij grijpt naar zijn kaak terwijl hij begint te vloeken, alleen één probleem: hij had de gitaar vast. Het instrument valt uit zijn handen en de komende honderdste seconde gebeuren als een soort slot motion scene in een actiefilm. Met een soort mislukte duikvlucht naar het instrument kom ik op de grond terecht, de gitaar heb ik weten op te vangen, echter mezelf wat minder goed gezien ik wat hoor kraken terwijl ik overeind krabbel. Snel berg ik de hem weer op in de hoes en slinger de gitaartas over mijn schouder voordat ik naar mijn pols kijk. Mijn ogen worden zo groot als schoteltjes wanneer ik naar het gewricht kijk die er nogal raar bij hangt en bovendien paars en dik is. Geschrokken kijk ik me heen en dan weer naar Nathan voordat ik de kamer uit haast. Kyros heeft meegekregen dat de gitaar bijna was gevallen maar dat ik hem heb kunnen vangen, ten kostte van mezelf weliswaar, maar Kyros schat is in ieder geval in orde. Hoef ik me daar niet óók nog schuldig om te voelen. Dankbaar neem ik zijn aanbod aan op een lift naar het ziekenhuis en wat onhandig wurm ik me met de gitaar door de menigte naar buiten. Daar zie ik Kyros al zitten, samen met Myah, Finn in zijn auto. Ik kom wat dichterbij en op één meter afstand houd ik abrupt op met lopen en kijk ik de vierde persoon aan in mijn ziekenhuis gezelschap. Dit is een grapje toch zeker? Benjamin.

---

I just caught the wave in your eyes

---

Kyros stapt ook in en gek genoeg gaat Benjamin naast me zitten. Ik geef niks om die gast, maar ik heb me voorgenomen om geen ruzie te zoeken. Dat is nu even niet belangrijk, daar gaat dit niet om. Ik wil de auto starten, maar ik houd mezelf tegen als ik Jess zie lopen. Ze had me een bericht gestuurd of ze ook mee mag rijden omdat ze last heeft van haar pols. Ik hang uit haar raam naar haar.
      'Er zijn nog twee plekken vrij,' zeg ik dan. 'Bij Kyros op schoot, maar dat lijkt me niet handig naast Myah. En uhm - bij Benjamin. Jouw keuze, Crawford'
Het duurt even voordat Jessica instapt. Dat neem ik haar niet kwalijk Het is duidelijk dat ze liever niet bij Benjamin op schoot kruipt, maar het kan even niet anders. Al begrijp ik niet helemaal waarom hij überhaupt mee moet, maar dat zal wel aan mij liggen. Deze avond krijg ik absoluut niks van alle drama mee en daar ben ik eigenlijk wel blij om. Ik start de auto en rijd weg. Het is stil tijdens de rit. Af en toe hoor ik Kyros tegen zijn zusje praten, maar uit haar komt geen zinnig antwoord. Logisch ook.
      Mijn gedachten gaan uit naar Jace. Ik weet niet wat ik ermee aan moet. Kan ik haar nog vertrouwen? Wil ik haar eigenlijk nog wel vertrouwen? Eén ding weet ik zeker: het zal nooit meer hetzelfde zijn als het ooit was. Misschien is dat een goed teken, misschien ook niet. Maar wat als Jace toch meer geïnteresseerd is in Nathan? Omdat ik zover in mijn gedachten verzonken ben, rijd ik bijna door rood heen. Toch weet ik nog op de rem te trappen.
      'S-sorry,' breng ik dan stug uit.

[ bericht aangepast op 27 juli 2015 - 15:02 ]

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Kyros Raith
Ky • Muziekkant • 17 • Music is the cure to everything, or so I thought.

      'Er zijn nog twee plekken vrij,' zegt Finn. Jess is verschenen en moet er nu ook nog bij door iets met Nathan. Wat een eikel ook. 'Bij Kyros op schoot, maar dat lijkt me niet handig naast Myah. En uhm - bij Benjamin. Jouw keuze, Crawford.' Ik haal ongemakkelijk mijn hand door mijn haar. Well, this is awkward.
      'Ehm, Jess?' vraag ik voorzichtig, 'ligt mijn gitaar nog binnen?' Op dat moment vertrekken we. Jess heeft plaatsgenomen op de schoot van Benjamin en ik voel me nogal al schuldig tegenover beide. Zonder mij zou ze nu niet in deze situatie zitten, maar daarnaast voel ik ook een lichte steek van jaloezie. Uiteindelijk eindigen die twee altijd bij elkaar... misschien moet ik Benjamin echt proberen te vergeten. Diep van binnen weet ik het bijna zeker dat hij nooit voor mij gaat kiezen. Ik zucht zachtjes en leg mijn hoofd tegen het raam aan terwijl ik Myah in de gaten houd.
      'Wow shit!' stoot ik uit als we naar voren schieten en Myah daarbij bijna van de bank af glijdt. Ik weet haar gelukkig nog tegen te houden en zucht opgelucht. Het duurt niet lang voordat we bij de het ziekenhuis aankomen. Zonder iets te zeggen stap ik uit en loop naar de eerste hulp.
      'Goede avond,' zegt de mevrouw, ze kijkt even naar mijn kaak en fronst dan lichtjes, maar ze zegt er gelukkig niks over. Ik probeer zo nuchter mogelijk over te komen, want shit ik ben toch nog behoorlijk dronken.
      'Mijn zusje is van de trap gevallen,' leg ik uit, 'en ik denk dat ze haar been gebroken heeft en-.' 'Hebben jullie geen ambulance gebeld?' Ik schud mijn hoofd en ik slik. Nu voel ik me echt dom. Ik weet zelf ook wel dat je een ambulance moet bellen als iemand een gebroken been heeft, want het is echt dom om iemand dan te vervoeren in een personen auto.
      De vrouw lijkt nog iets verwijtends te willen zeggen, maar ze houdt haar mond en belt dan een brancard en een doctor om naar buiten te komen en Myah op te halen. Beschaamd loop ik erachter aan en kijk ik van een afstand toe hoe ze Myah uit de auto helpen terwijl ik mezelf omhels tegen de kou. Wow, Nathan had gelijk, ik ben echt de ergste broer ooit.

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

      "Dan zijn we toch het perfecte duo, niet? Lucas Hughes en Hadley Galloway, the most sexy humans at school." ik lach even en knik.
      "Ultimate duo," grinnik ik even en kijk op haar neer, gezien ze zelfs met hakken aan – aka levensgevaarlijke steekwapens – kleiner is dan ik.
      "Met die complimenten ben je toch wel een gentleman. En daarnaast, een goede danser." weer moet ik even lachen.
      "Toch wel? Nou dankjewel voor de complimenten hoor, juffrouw Hadley Ayden Galloway, jouw dansmoves mogen er anders ook wezen," mompel ik met een grijns en kijk even verbaasd wanneer ze wat dichter op me komt staan en haar armen rond mijn nek voel. Nog verbaasder ben ik wanneer ik haar lippen op de mijne voel, wacht wat, Hadley die me zo goed als haat zoent me nu? Een stomme grijns siert mijn lippen terwijl ik haar zonder te twijfelen terugzoen, want even serieus, misschien mogen we elkaar niet – hoewel ik mag haar eigenlijk heel graag maar dat ga ik niet toegeven – maar ze is hartstikke lekker, knap, welke andere synoniem je haar ook wilt geven. Mijn armen sla ik stevig om haar middel terwijl ik haar wat dichter naar me toe druk en speels bijt ik op haar onderlip terwijl onze lippen nog steeds op elkaar zitten als magneten. Waarschijnlijk is dit toch maar eenmalig, ik bedoel, Hale die mij zoent is gewoon iets wat als artikel op de voorpagina van de New York Times thuishoort.
      Pas wanneer ik Owen's stem hoor kijk ik verbaasd op en laat ik Hale's bijzonder zachte lippen los. Ik grijns even naar haar voordat ik Owen aankijk.
      "Eh hi?" zeg ik dan met een opgetrokken wenkbrauw en kuch even, apart.

---

I just caught the wave in your eyes

Ik heb mijn Evil Bitch cheerleader outfit aan, en op de één of andere manier moet ik heel hard lachen als ik dat zie in mijn spiegel. Mijn ouders zijn weg, en iedereen is op een feestje waar ik niet voor uitgenodigd ben, of waar ik niet naartoe wilde, ik weet het niet eens meer. Ik weet dat het van Finn is, en dat het twee minuten lopen is vanaf mijn huis. Ik weet ook, dat ik een halve fles Viniq leeg heb gedronken, if only omdat het zo mooi is. Vrolijk lachend staar ik naar mijn glas. "Galaxy..." Mompel ik. Dan spring ik op. Waarom zit ik op mijn bed, als er een feestje is? Ik ben niet uitgenodigd, so what. Alsof iemand mij opmerkt tussen al die mensen. Oh, wacht. Ik heb roze haar. Maar.... nou en. Ik grinnik terwijl ik probeer mijn zwarte vanz aan te krijgen en als dat eindelijk is gelukt - het voelt als een eeuwigheid - wankel ik de deur uit, richting de muziek. Eenmaal aangekomen zie ik dat de deur niet op slot zit. Nice. Vrolijk huppel ik naar binnen. Na een tijdje, en een nieuw drankje, zie ik een bekend hoofd. Hoe kan ik hem niet herkennen? "Chris!" Roep ik dan, terwijl ik zo goed als mijn dronken lichaam het toelaat naar hem toe ren. "Ohmygod je bent er ohmygod" roep ik vrolijk, terwijl ik mijn armen om zijn nek gooi. "Hi!"

---

Spinning around, I'm weightless.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

---

''Wat?'' Fronste Jacelyn terwijl ze zich afvroeg wat ik in godsnaam met Kyros zijn gitaar moest. ''Laat maar, ga je gang met de gitaar. Ga je nog een liedje zingen voordat je er iets mee gaat doen?'' Vroeg ze licht grijnzend en ik schudde mijn hoofd die gesierd was met een speelse, onschuldige grijns.
      Net op het moment dat ik het ding aan gorten wou slaan kreeg ik een klap in mijn gezicht en keek ik even kort en verbijsterd richting het meisje waar ik nog geen uur geleden mee had zitten flirten. Uit reactie duwde ik haar terug waardoor zij met haar rug tegen de trap kwam en uit hoogstwaarschijnlijk haar adrenaline kick trapte ze mij in mijn ballen waardoor ik even pijnlijk kreunde maar uit reactie de gitaar terugpakte waardoor het een één op één gevecht werd. Het duurde lang voordat zij een vuist uithaalde richting mijn kaak, verdomme. Dat was zeker niet niets, ik liet de gitaar vallen aangezien ik hem in mijn handen had en blijkbaar schrok Jess daar even veel van als ik. Toch nam ik het risico niet om mij op de grond te laten vallen maar integendeel tot mij deed Jess dat wel, ze maakte een snoekduik richting de gitaar die ze met wonderbaarlijke manier had gered. Geweldig. Eigenlijk had ik dat ding met liefde kapot zien vallen zeker na Kyros die continu mij op mijn zenuwen dreef. ''Jij bent echt niet goed bij je kop hé, Jess?'' Blijkbaar had ze een vreselijke pijn aan haar pols sinds ze in de groepschat vroeg of ze mee kon naar het ziekenhuis.
Wat een overdreven gedoe, eerst Myah en toen Jess. Daarbij zat ik nog steeds te bloeden van de vuisten die ik tegen mijn kaken heb gehad, het voelde niet bepaald goed maar ik kon beter de pijn wegdrinken dan er nog langer bij stil te staan. Dat was dan ook de reden dat ik nog een flesje bier pakte en mijn weg vervolgde richting Jace. ''Hoe krijg ik het voor elkaar Jace?'' Mijn hand vouwde ik in die van Jacelyn en knikte even naar haar. ''Wil je nog steeds?'' Na de doodsbedreigingen van Finn begon ik zelf ook aardig te twijfelen, god wat was dat joch soms eng.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Ik had even grijnzend naar de twee gekeken, maar had toen besloten even doelloos rond te lopen. Zoals verwacht gebeurde er overal wel wat. Tja, het bleef drama high. En het bleef een feest bij een veel te populair iemand. Even had ik grijnzend toegekeken bij spin the bottle, waar duidelijk het een en ander aan de hand was. Maar dat maakte het voor mij alleen maar amuserend. Het verveelde me echter snel, dus ik liep terug naar een van de vele tafels vol flessen drank. Uiteindelijk had ik met een fles Bacardi in mijn hand een plek gevonden op de bank, een plek waar ik alles nog een beetje in de gaten kon houden. Heel lang duurde het niet. Een paar drankjes en een hele hoop drama later stond ik namelijk weer bij de tafel. Het feest begon langzaam te eindigen, het viel duidelijk te merken. Mijn gelijk over de drama kreeg ik ook al snel genoeg via Whatsapp, wat zijn het ook een paar idioten.
Terwijl ik een slok nam uit een fles Jack Daniels, hoorde ik opeens een bekende stem. "Chris!". Toen ik opkeek en nog net het roze haar zag wist ik genoeg, Cara. "Ohmygod je bent er ohmygod" roept ze waarna ze haar armen om mijn nek sloeg. "Hi!". Ik lach even en sla dan ook mijn armen om haar middel. '' 'Ello sweetheart.'' zeg ik met een brede grijns op mijn lippen en ik druk een snelle kus op de bovenkant van haar hoofd. Vervolgens trok ik me wat terug om haar aan te kijken en ik glimlach. ''Nieuwe hairdo zie ik?'' grijns ik. ''Moest je eerder doen, staat je goed.'' vervolg ik al snel met een speelse knipoog. Ik neem nog een slok van de fles in mijn linkerhand en kijk weer naar Cara. ''Slokje?''

[ bericht aangepast op 26 juli 2015 - 23:55 ]

---

El Diablo.

      Drie keer raden op wiens schoot ik mocht plaatsnemen tijdens de rit? Juist, ja, die van Benjamin. Zuchtend ga ik op zijn schoot zitten en probeer mijn bonkende hart en het gevoel dat nu door mij heen gaat zo goed als mogelijk te negeren, maar ik faal eigenlijk hopeloos.
Het feit dat Benjamin me ook zo goed als negeert doet eigenlijk nog best wel pijn en een beetje teleurgesteld staar ik naar buiten terwijl we verder rijden. Waarom ben ik teleurgesteld? Wat had ik dan verwacht? Dat hij zich voor mijn voeten zou werpen en me zou smeken hem terug te nemen? Nee, dat had ik niet verwacht, ik ben tenslotte de gene geweest die het heeft uitgemaakt – maar nog steeds voel ik me leeg en heel alleen.
Ik schrik pas wakker uit mijn gedachten wanneer ik opeens hard naar voren schiet en een gilletje verlaat mijn lippen. Gezien ik op Benji's schoot zit - kan ik geen gordel om. De enige reden dat ik niet door de vooruit vlieg is omdat twee sterke armen me ervan behoeden. Uit automatisme kruip ik uit paniek wat dichter tegen hem aan waarna ik mijn ogen sluit en probeer te kalmeren - dit voelt zo vertrouwt, zoals het altijd was. Echter besef ik me dan wat ik aan het doen ben en gauw open ik mijn ogen voordat ik hem geschrokken aankijk en ik laat hem snel los. Ook hij laat me snel los en ook al voelt het als een soort bevrijding, voelt het tegelijkertijd ook als een harde klap in mijn gezichf. De rest van de rit krijg ik amper mee, en afwezig staar ik weer uit het raam, de rit is nog gênanter dan het al was en ik stap dan ook opgelucht uit wanneer we bij het ziekenhuis zijn aangekomen. Even kijk ik om me heen, naar Finn enMyah die op een brancard wordt gelegd en tenslotte naar Kyros - én Benjamin. Deze legt net zijn hand op zijn schouder en gauw wend ik mijn blik af. Doe normaal Jess, snauw ik mezelf in gedachten toe.. Je hebt hem zelf gezegd dat hij ervoor moest gaan en jou moest vergeten, laat hem gaan en maak nog wat van je leven.
Zuchtend schud ik mijn hoofd en zonder nog wat te zeggen loop ik bij het groepje weg richting de EHBO post. Eenmaal daar wordt mijn pols onderzocht, röntgenfoto's de hele mikmak en aan het einde van het proces loop ik met een gipspalk om mijn pols het ziekenhuis uit - inderdaad een gebroken pols, vijf à zes weken een gipspalk en vijf à zes weken geen cheerleaden, shit.
De rest van de groep ben ik hopeloos kwijt geraakt maar wat ik via WhatsApp zie is dat Myah's been inderdaad gebroken is en dat ze geopereerd is. Ook ben ik opgezadeld met het feit dat ik op een dronken Ellie mag passen terwijl Benjamin bij Kyros verblijft, geweldig. Hij beweert dat hij voor Myah gaat zorgen maar volgens mij schuilt er meer achter. Ook al zou ik het niet moeten zijn: een jaloers gevoel steekt er in mijn hart en nukkig wandel ik het gebouw uit. Zuchtend bel ik meteen een taxi en wanneer ik dat gedaan heb bericht ik Benjamin over het plan. Lekker handig komt hij met de nachtschuit aanzetten dat ik wel mee kan rijden met hun. Maar gezien ik 1.) niet met hem in een auto wil zitten en 2.) een taxi heb gebeld, pas ik. Nog eenmaal kijk ik om naar het ziekenhuis en zie ze al aankomen. Echter wil ik geen afscheid nemen, ik kan het gewoon niet aan om één van hun onder ogen te komen, enkel Finn, maar hem gedag zeggen betekent de hele groep. Zonder iets te zeggen stap ik in de taxi die al staat te wachten en geef ik het adres door waarna we wegrijden, weg van Benjamin. Inmiddels verlaat er weer een traan mijn ooghoek, maar dit keer dring ik de rest terug, misschien heeft Ira gelijk en is hij mijn tranen niet waard. Ook al weet ik diep vanbinnen dat ik mezelf nu verschrikkelijk erg voor de gek houd, maar die gedachten sluit ik buiten, net zoals mijn gevoelens, get over him Jess.

[ bericht aangepast op 27 juli 2015 - 8:53 ]

---

I just caught the wave in your eyes

''I’m sorry I think I’m having a stroke. Did you just suggest we break a rule?''
• Senior • Cheerleader • Head Bitch • Dress • Bikini •

---

      Nathan beantwoordde mijn vraag met een speelse grijns, waarop ik enkel mijn hoofd op schudde. Ik wist wel wat hij van plan was met die gitaar. Na ja, aan de andere kant begreep ik het ook wel –– hij wilde wraak. Maar ik wist dat zijn gitaar echt zijn kind was. Ach, het kon me toch niet zoveel schelen wat Kyros vond.
      Opeens verscheen Jess uit het niets en die begon met Nathan te vechten om de gitaar. Ik keek met een verbaasd gezicht toe terwijl mijn twee beste vrienden een gevecht aan gingen om een gitaar. Een verdomde gitaar van Kyros Raith. Een diepe zucht verliet mijn lippen en net toen ik in wilde grijpen, liep Jess weg. Ze liep weg met de gitaar en zag nog even kort hoe ze raar naar haar pols keek. Die was dus waarschijnlijk geblesseerd en kon niet meer meedoen met cheerleaden. Wat geweldig dit.
      ''Hoe krijg ik het voor elkaar Jace?'' vroeg hij nadat hij een flesje bier pakte en naar me toeliep. Een lichte lach rolde een beetje humorloos uit mijn mond en voelde hoe hij zijn hand in de mijne vouwde. ''Wil je nog steeds?'' Ik trok mijn wenkbrauwen op en knikte. ''Zullen we wel naar huis gaan?'' stelde ik voor en keek hem aan. ''Ik ben zo klaar met dit feest namelijk. Teveel gebeurd.'' zuchtte ik en verstrengelde mijn vingers met de zijne. ''Je mag rijden, als je 'm maar niet tegen een boom, paal of iets dergelijks aan rijdt.''

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

---

Iedereen reageert alsof we doodgaan als ik bijna door rood heen rijd. Flauw kijk ik van Jess, naar Benjamin en uiteindelijk naar de achterbank en zoek ik even oogcontact met Kyros. Ze doen allemaal of de wereld vergaat omdat ze allemaal dronken zijn. just my luck. Ik rijd gauw door richting het ziekenhuis en eenmaal daar aangekomen, haast iedereen zich uit de auto. Benjamin loopt ergens verloren rond en de rest gaat naar binnen. Ik blijf eigenwijs en stug in de auto zitten, omdat ik absoluut geen zin heb om met Benjamin te praten - te veel drama als je het mij vraagt. Ik leun met mijn armen op het stuur en kijk de verte in, ondanks dat ik weinig kan zien doordat het donker is. Ik zucht eens diep en sluit mijn ogen.
      Mijn gedachten draaien overuren en dat terwijl ik amper alcohol op heb. Als eerste flitst Jace aan me voorbij met het moment dat ze vertelde dat ze vreemd was gegaan. Een pijnlijk moment dat ik graag zou vergeten, maar dat ik niet kan vergeten. Vervolgens zie ik haar weer zoenen met Nathan en voor ik het weet, beeld ik me in hoe ze met hem in bed ligt. Ik schud mijn hoofd om die gedachten weg te krijgen, wat moeilijk gaat als je in beelden denkt. Uiteindelijk denk ik aan mijn vader. Ik weet niet wanneer ik weer naar hem toe kan - misschien als ik kan regelen dat ik toch mee mag spelen met de wedstrijd? Wie houd ik voor de gek? Dat gaat me nooit lukken. Misschien moet ik de rest van de wisselspelers blesseren, dan moet de coach me wel laten spelen. Dat kan ik niet maken, toch? Eén ding is zeker: ik kan mijn vader pas weer onder ogen komen als ik iets goed heb gedaan als het aankomt op football. Voor die tijd wil hij me niet zien, dat is duidelijk.
      Uiteindelijk komen Benjamin, Kyros en Myah terug. Alles ziet er alweer beter uit, maar eigenlijk interesseert me het niet genoeg om ernaar te vragen. Ze stappen in, ik start de auto en we rijden terug. Met moeite weet ik mijn focus op de weg te houden. Steeds weer denk ik aan mijn vader. Ben ik dan werkelijk zo'n mislukkeling? Iemand die zijn vader niet eens trots kan maken? Uiteindelijk komen we veilig bij mijn huis aan.
      'Ik wil dat jullie naar huis gaan,' zeg ik vervolgens zonder één van hen aan te kijken. 'Het feest is voorbij'

[ bericht aangepast op 27 juli 2015 - 15:08 ]

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Kyros Raith
Ky • Muziekkant • 17 • Music is the cure to everything, or so I thought.

      'Komt wel goed je kent MYah.' Ik schrik op en kijk om naar Benjamin. Een aangename rilling gaat door me heen als hij me aanraakt en ik bijt op mijn lip.
      Een uur later lopen we met zijn vieren naar buiten, nou ja Myah zit in een rolstoel met haar been in het gips.
      Jess belt zonder iets te zeggen een taxi en gaat er vandoor. Mijn schuldige gevoel wordt er niet minder op als ze me ook nog eens blokkeert op whatsapp.
      'Ik wil dat jullie naar huis gaan,' zegt Finn, zonder me een blik waardig te keuren. Ik help Myah uit de auto en knik. 'Het feest is voorbij.'
      'Sorry Finn,' mompel ik waarna ik met Myah wegloop om haar in de taxi te helpen die al klaarstaat. Als ik terug loop haal ik mijn gitaar uit de kofferbak.
      'De taxi wacht op jou, Benjamin. Bedankt voor het meerijden en ehm alvast welterusten Finn en tot maandag.'
      Ik hijs mijn gitaar op mijn rug en loop naar mijn motor toe. Het is misschien dom om te rijden met alcohol op, maar ik weet niet of het me nog echt veel kan schelen. Ik maak me meer zorgen om mijn gitaar. Jess haat me, Finn lijkt ook niet al te happy met me, de halve school kan me niet uitstaan en van Benjamin? Ik heb geen idee hoe hij over me denkt. Zonder nog o te kijken zet ik de helm op, start ik de motor en scheur ik weg richting mijn eigen huis.

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Chris slaat zijn armen om mijn middel. "Ello sweetheart." Zegt hij, en drukt een kus op mijn voorhoofd. Ik lach vrolijk terwijl hij zich terugtrekt en me aankijkt. "Nieuwe hairdo zie ik?" Zegt hij met een grijns om zijn lippen, en ik knik vrolijk. "Moest je eerder doen, staat je goed." Ik lach, "Ah, the power of pissing of your mom..." zeg ik dan vrolijk, en pak de fles van hem aan. "Dat," begin ik, waarna ik een grote slok achterover sla, "Is géén goed idee." Ik begin te lachen voor ik de zin af heb, en moet me even aan Chris vasthouden om niet om te vallen. Ik sla lachend mijn hand voor me mond en kijk om me heen. Mijn oog viel op de tafel vol met drank, en voor ik het wist had ik een half glas met wodka gevuld en de rest van het glas gevuld met dubbelfris. Een van mijn favoriete drankjes. Ik nam een slok en haalde even mijn neus op; te veel wodka. Ik keek naar mijn glas, haalde mijn schouders op en gooide de rest achterover, voor ik mijn blik weer op Chris richtte. "God, ik heb je gemist." Grinnik ik, en kijk hem aan. "Anyways, hoe gaat het met mijn favoriete badboy?" Vraag ik met een knipoogje.

---

Spinning around, I'm weightless.

---

Big girls cry when their hearts are breaking