• Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

    Personages:
    Bram de Haas - Rosanne
    Darius Visser - Jeffrey
    Elin van Haspengouw Hesbaye - Alicia
    Henk van Es - Rosanne
    Ian van Dijck - Kelly
    Isa de Vries - Marjanne
    Jessica "Jess" Slager
    Jiang Chen - Rosanne
    Joris Franksen - Marjanne
    Kate Teresa Vergeest - Marieke
    Jelle van Dijck - Kelly
    Layla Caspers - Natas
    Maya van Leemhuizen - Alicia
    Mia den Hertogh - Natas
    Petronella "Petra" D'Auxy - Marjanne
    Phoebe van Longen - Rosanne
    Ramon Scheepsma - Natas
    Thomas van Hof - Anouk
    Qaasim Braam - Alicia

    Andere personages:
    Jordana "Jordy" Visser - Natas
    Taco Boersma - Alicia

    Speeltopics: 1, 2, 3, 4
    Praattopics: 1
    Rollentopic


    Indeling groepjes sportweek
    Groep 1
    Maya van Leemhuizen – Alicia
    Henk van Es - Rosanne
    Thomas van Hof – Anouk
    Kyra van Bakkum – Lisa
    Ramon Scheepsma - Natas
    Isa de Vries – Marjanne

    Groep 2
    Jiang Chen – Rosanne
    Bram de Haas - Rosanne
    Darius Visser – Jeffrey
    Joris Franksen - Marjanne
    Mia den Hertogh - Natas
    Jelle van Dijck - Kelly
    Elin van Haspengouw Hesbaye - Alicia

    Groep 3
    Tyler Michigan – Lisa
    Qaasim Braam – Alicia
    Ian van Dijck - Kelly
    Petronella "Petra" D'Auxy – Marjanne
    Layla Caspers – Natas
    Phoebe van Longen – Rosanne
    Kate Teresa Vergeest – Marieke

    [ bericht aangepast op 2 sep 2016 - 11:39 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Bedankt,' mompelde Mia. Hoewel Bram een veel ergere opdracht had kunnen verzinnen, vond ze het maar niets om zo dicht bij Henk te komen.
    Ze pakte het mesje van Isa aan en liep aarzelend naar Henk toe, die nog geen aanstalten had gemaakt op mijn broekspijp omhoog te trekken.


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Schiet eens een beetje op,' zei Bram ongeduldig. 'Of ben je soms bang?' schamperde hij.


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    ''Ik zou ook bang zijn,'' lachte Thomas en keek naar Mia. ''Dit is echt een vreselijke opdracht.''


    Everything is illuminated by the light of our past.

    "Gun haar wat tijd," zei Jelle met rollende ogen.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Mia knielde voor Henk neer. Ze voelde zich wat licht in het hoofd. Flarden beelden deden haar adem stokken. Zo had ze eerder voor een jongen gezeten, maar niet om zijn benen te scheren... Het zweet brak haar uit. Ze klemde het scheermesje stevig vast. Ze hoefde niets te doen. Alleen het scheermes langs zijn been te halen. Met trillende handen schoof ze zijn broekspijp omhoog. Had hij dat zelf niet kunnen doen? Vond hij het soms...
    Ze beet zo hard op de binnenkant van haar lip dat de tranen in haar ogen schoten. Het maakte haar geest weer iets helderder. Ze stroopte zijn spijkerbroek op tot zijn knie en zette toen het mesje net onder zijn knie neer. Langzaam noch snel trok ze het naar beneden.


    Every villain is a hero in his own mind.

    "Mia, gaat het?" Ian kwam overeind en kroop naar Henk en Mia toe. Hij keek naar haar.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    'Eh, ja,' mompelde Mia verward, bang dat Henk er nu juist een opmerking over ging maken. Ze had gehoopt dat haar worsteling de anderen zou ontgaan en ze voelde zich vreselijk opgelaten dat ze nu blijkbaar nog meer in het centrum van de aandacht stond. Was hij maar blijven zitten...


    Every villain is a hero in his own mind.

    "Ik bedoel, het is echt disgusting," zei Ian, toen hij zag dat Mia het liever niet had dat iemand het zag. Hij legde zijn hand even voorzichtig op Mia haar schouder en gaf er een zacht kneepje in, waarna hij lichtjes naar haar glimlachte. Hij ging terug naar zijn plek naast Jelle en bleef Henk in de gaten houden.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    'Stel je niet zo aan meisje,' zei Bram, die met zijn ogen rolde. 'Wees blij dat ik je zoiets makkelijks heb laten doen.'


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    ''Kunnen we dit niet gewoon skippen en flesje draaien doen, ik hoef echt niet zijn harige benen te zien. Ik ga zelfs bijna over mijn nek,'' sprak Thomas terwijl hij op zijn nagels beet en bewust de andere kant op keek.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Ian moest even lachen om de opmerking van Thomas. Hij dacht er precies hetzelfde over.
    "Ja, we kunnen beter wat anders gaan doen. Dit is echt een doelloos spel." Hij keek naar Jelle, die zijn schouders wat optrok. Hij was degene die het spel had voorgesteld, dus hij kon er niet veel over zeggen.

    [ bericht aangepast op 3 feb 2016 - 20:34 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    'Flesje draaien? Zitten we nu ineens weer in groep 6?' snoof Henk. Hij trok zijn broek naar beneden en gunde Mia geen blik meer waardig.


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    "Of wat anders, verzin eens wat, Henk," sneerde Jelle en hij keek naar de jongen.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Kate trok haar neus op. Ze vond de hele opdracht maar niets en had het hier wel gezien. Kinderachtig gedoe.
    'Wij zouden gaan zodra de opdracht klaar was,' verkondigde ze. 'Gaan jullie mee?' vroeg ze aan Isa en Mia.


    ''Laughter is timeless. Imagination has no age. And dreams are forever'' - Walt Disney

    Isa stond op. 'Yes, ik ga mee. Fijne avond nog, jongens.' Ze blies de rest een kushandje toe, hielp Mia overeind en volgde toen Kate naar de tent.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain