• Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

    Personages:
    Bram de Haas - Rosanne
    Darius Visser - Jeffrey
    Elin van Haspengouw Hesbaye - Alicia
    Henk van Es - Rosanne
    Ian van Dijck - Kelly
    Isa de Vries - Marjanne
    Jessica "Jess" Slager
    Jiang Chen - Rosanne
    Joris Franksen - Marjanne
    Kate Teresa Vergeest - Marieke
    Jelle van Dijck - Kelly
    Layla Caspers - Natas
    Maya van Leemhuizen - Alicia
    Mia den Hertogh - Natas
    Petronella "Petra" D'Auxy - Marjanne
    Phoebe van Longen - Rosanne
    Ramon Scheepsma - Natas
    Thomas van Hof - Anouk
    Qaasim Braam - Alicia

    Andere personages:
    Jordana "Jordy" Visser - Natas
    Taco Boersma - Alicia

    Speeltopics: 1, 2, 3, 4
    Praattopics: 1
    Rollentopic


    Indeling groepjes sportweek
    Groep 1
    Maya van Leemhuizen – Alicia
    Henk van Es - Rosanne
    Thomas van Hof – Anouk
    Kyra van Bakkum – Lisa
    Ramon Scheepsma - Natas
    Isa de Vries – Marjanne

    Groep 2
    Jiang Chen – Rosanne
    Bram de Haas - Rosanne
    Darius Visser – Jeffrey
    Joris Franksen - Marjanne
    Mia den Hertogh - Natas
    Jelle van Dijck - Kelly
    Elin van Haspengouw Hesbaye - Alicia

    Groep 3
    Tyler Michigan – Lisa
    Qaasim Braam – Alicia
    Ian van Dijck - Kelly
    Petronella "Petra" D'Auxy – Marjanne
    Layla Caspers – Natas
    Phoebe van Longen – Rosanne
    Kate Teresa Vergeest – Marieke

    [ bericht aangepast op 2 sep 2016 - 11:39 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Niet alleen 's morgens, mag ik hopen.' Ze grijnsde. 'Ga je mee om te zien of er al wat te eten is? Als we op iedereen moeten wachten is vast de hele dag om.'


    Every villain is a hero in his own mind.

    Thomas knikte en lachte kort, "de hele dag door natuurlijk. En ja, is prima. Ik heb vreselijk veel honger," sprak hij terwijl hij richting de tafel liep waar ze straks gezamelijk zouden eten.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    De leraren had de tafel al gedekt. En lagen broden op tafel in doorzichtige zakken, die verre van vers waren. Layla had eigenlijk wel zin gehad in vers, warm brood, al was dat natuurlijk te veel gevraagd voor een kamp als deze. 'Hoe heb je geslapen vannacht?' vroeg ze Thomas zodra ze samen op een houten bankje neerzakten.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Jelle zat al even op het bankje en keek naar de broden die op tafel lagen. Was dat alles, of kwam er nog wel meer bij? Hij tikte met zijn vingers op de tafel en keek om zich heen. Veel zaten er nog niet, maar hij zag zijn broer wel aan komen lopen.
    "Gast, dat is een shirt van mij," grinnikte Jelle en hij zag Ian fronzen.
    "Oh," zei hij en grinnikte even. "Is het een probleem dat ik hem aan hou?" vroeg hij, terwijl hij tegenover Jelle ging zitten. Jelle schudde zijn hoofd en glimlacht even.

    [Iemand voor een van de twee? ;'D ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Ramon strak zijn armen door de mouwen van zijn zwarte T-shirt en stapte langs alle rommel heen naar buiten toe. Hij mompelde gedag tegen degenen die daar stonden en merkte dat hij als automatisch een blik door de ingang van de tent van de dames wierp. Het was maar goed dat hij niemand zag, hij wilde niet weten hoe hij zou reageren als hij opeens de borsten van Isa of Phoebe zou zien. Dan keken ze hem vast nooit meer aan. Zeker die laatste niet.
    Hij draaide zich van de tent af zodat hij niet langer in de verleiding werd gebracht om een onschuldige blik naar binnen te werpen. De zon scheen in zijn gezicht en hij wenste dat hij zijn zonnebril had meegenomen. Hij had echter geen zin om weer terug die muffe tent in te gaan. Dat kwam later wel.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Mia wilde graag een beetje frisse lucht. Ze had eerst op haar vriendinnen willen wachten, maar het duurde wel erg lang en het begon warm te worden in de tent.
    'Ik zie jullie zo wel!' Ze verliet de tent en liep naar de ontbijtplaats toe. Een beetje aarzelend bleef ze staan. Behalve de tweeling waren alleen Thomas en Layla er en ze ging niet voor haar lol naar die laatste toe. Even overwoog ze om gewoon in haar eentje aan de tafel te gaan zitten wachten, maar ze was bang dat Bram of Henk dan bij haar zou komen zitten. Uiteindelijk schraapte ze haar moed bijeen en ging ze bij de twee broers zitten, die normaal gesproken wel aardig tegen haar deden.
    'Hé,' zei ze - iets te zacht misschien. Moest ze vragen of het wel goed wat als ze hier kwam zitten? Dat klonk zo stom... Ze besloot het niet te doen en draaide een beetje nerveus aan de ring rond haar vinger.

    [ bericht aangepast op 19 maart 2016 - 15:07 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Kate wreef vermoeid in haar ogen, nadat ze langzaam op was gestaan. Ze pakte een borstel en liet die door haar haren gaan. Nadat ze volledig opgefrist en aangekleed was, keek ze om naar haar vriendinnen en zag dat ze nog langzaam begonnen te ontwaken. Ze bleef even wachten, maar besloot uiteindelijk Mia achterna te gaan, die vermoedelijk naar de ontbijttafel was gelopen. Ze keek onder het lopen naar de opkomende zon en voelde hoe de nog natte grassprieten over haar enkels streelden. Bij de ontbijtplaats aangekomen zag ze al een aantal mensen staan. Ze zag dat Mia bij de tweelingbroers zat en pakte haar eigen ontbijt voordat ze erbij ging zitten.


    ''Laughter is timeless. Imagination has no age. And dreams are forever'' - Walt Disney

    Elin had een poncho om zich heen geslagen tegen de, naar haar idee, veel te koele ochtendlucht en liet zich naast Thomas op een bank vallen.
    'Hoi,' zei ze en wierp een zuur gezicht op het schamele ontbijt dat ze voorgeschoteld kregen.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Ian zat een beetje met een broodje te spelen dat hij net gepakt had. Hij hoorde Jelle zachtjes lachen, maar reageerde er niet op. Echt niet dat hij dit brood ging eten, hij vertikte het. Het was net steen, nou ja, soort van.
    "Zal ik het dan maar eten? Aangezien je er alleen maar vies naar zit te kijken," grinnikte zijn tweelingbroer en Ian rolde zijn ogen, waarna hij het broodje naar Jelle toewierp, die hem op begon te eten. Een droog broodje, wat is daar nou lekker aan? Dacht hij met een lachje.
    Ian zag Mia naast hem komen zitten en hij glimlachte naar haar toen ze zachtjes gedag zei. Niet veel later kwam Kate er ook bij.
    "Hé, Mia, hé, Kate" zei hij en keek even naar haar. "Mogge." Hoorde hij Jelle vanaf de overkant zeggen.

    [ bericht aangepast op 19 maart 2016 - 22:53 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Mia voelde zich toch ietwat opgelucht toen Kate redelijk snel naast haar ging zitten. Ze haalde een boterham uit het zakje vandaan en besmeerde die met boter. Haar ogen gleden over de tafel.De hagelslag stond helemaal bij Elin en Layla en hoewel ze daar het meeste zin in had, pakte ze toch maar een plak kaas. Terwijl ze haar brood doormidden sneed en dubbel vouwde, dacht ze aan de date van Ramon en Isa. Ze voelde zich schuldig, maar stiekem hoopte ze dat het enorm tegen zou gaan vallen.


    'Hé.' Layla keek opzij. Het gezicht van haar vriendin was nog een beetje bleek. 'Heb je nog een oog dicht kunnen doen? Het was best koud.' Ze grinnikte zacht. 'Misschien mag ik vanavond wel in Jiangs slaapzak.'


    Every villain is a hero in his own mind.

    Elin lachte overdreven hard in de hoop dat de anderen het ook zouden horen.
    'Zou hij dan meteen een stijve van je krijgen of zou hij het daarom juist niet willen?' Ze sloeg de poncho nog wat dichter om zich heen en stak enkel vlug haar hand uit om een sneetje witbrood te pakken.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    ''Niet slecht,'' antwoordde Thomas voor hij zich even uitrekte en Elin begroette, ''ik had het alleen vreselijk koud; ik denk dat ik vanavond maar met iemand lepeltje-lepeltje moet liggen.'' Hij grijnsde en knipoogde kort voordat hij zijn brood begon te besmeren met boter.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Layla grijnsde. 'Daar komen we vanzelf achter.' Ze draaide zich nieuwsgierig naar Thomas toe. 'En? Met wie zou jij lepeltje lepeltje willen liggen?'


    Every villain is a hero in his own mind.

    Ian merkte dat Mia stil was gevallen en toch zag hij dat ze het fijn vond dat Kate naast haar was gaan zitten.
    "Mia," zei hij toen en hij keek naar haar. "Heb je goed geslapen?" vroeg hij met een glimlachje en hij keek afwachtend naar haar.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Mia voelde zich een beetje ongemakkelijk omdat Ian haar zo direct aansprak. Hij had het ook aan Kate én haar kunnen vragen en daarom kreeg ze het gevoel dat hij iets van haar moest.
    Hij probeert alleen maar aardig te zijn, Mia. Stel je niet aan.
    'Ik heb beter geslapen dan ik had verwacht. Meestal houd ik er niet zo van om ergens anders te slapen, laat staan met veel meiden in één tent,' vertelde ze.
    Plus dat ik gisteren ook nog eens Qaasim in elkaar heb gemept en de benen van Henk moest scheren. Geen topdag dus.
    'En jij?'


    Every villain is a hero in his own mind.