• Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

    Personages:
    Bram de Haas - Rosanne
    Darius Visser - Jeffrey
    Elin van Haspengouw Hesbaye - Alicia
    Henk van Es - Rosanne
    Ian van Dijck - Kelly
    Isa de Vries - Marjanne
    Jessica "Jess" Slager
    Jiang Chen - Rosanne
    Joris Franksen - Marjanne
    Kate Teresa Vergeest - Marieke
    Jelle van Dijck - Kelly
    Layla Caspers - Natas
    Maya van Leemhuizen - Alicia
    Mia den Hertogh - Natas
    Petronella "Petra" D'Auxy - Marjanne
    Phoebe van Longen - Rosanne
    Ramon Scheepsma - Natas
    Thomas van Hof - Anouk
    Qaasim Braam - Alicia

    Andere personages:
    Jordana "Jordy" Visser - Natas
    Taco Boersma - Alicia

    Speeltopics: 1, 2, 3, 4
    Praattopics: 1
    Rollentopic


    Indeling groepjes sportweek
    Groep 1
    Maya van Leemhuizen – Alicia
    Henk van Es - Rosanne
    Thomas van Hof – Anouk
    Kyra van Bakkum – Lisa
    Ramon Scheepsma - Natas
    Isa de Vries – Marjanne

    Groep 2
    Jiang Chen – Rosanne
    Bram de Haas - Rosanne
    Darius Visser – Jeffrey
    Joris Franksen - Marjanne
    Mia den Hertogh - Natas
    Jelle van Dijck - Kelly
    Elin van Haspengouw Hesbaye - Alicia

    Groep 3
    Tyler Michigan – Lisa
    Qaasim Braam – Alicia
    Ian van Dijck - Kelly
    Petronella "Petra" D'Auxy – Marjanne
    Layla Caspers – Natas
    Phoebe van Longen – Rosanne
    Kate Teresa Vergeest – Marieke

    [ bericht aangepast op 2 sep 2016 - 11:39 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Qaasim had beter geslapen dan hij had verwacht. Het matje was niet te hard geweest, of in ieder geval niet zo hard dat hij er van wakker lag of een stijve nek had gekregen en hij had het verrassend warm in zijn slaapzak. Dat scheelde een hele hoop. Dit was immers pas de eerste nacht en als hij nu al kapot zou zijn, zou dit een vreselijke week worden.
    Hij was wel eerder wakker dan de meeste anderen en kon ook niet meer slapen. Door het tentdoek zag hij echter dat het al best licht was en daarom besloot hij dat het wel tijd was om op te staan. Hij trok een broek aan en keek of zijn sokken nog een dag mee konden voor hij naar buiten ging. Het bleek dat er al wat docenten rond liepen en dat er een stapel plastic borden op de picknicktafels stond. Deze waren nog enigszins vochtig door de douw en hij besloot om er nog niet op te gaan zitten.
    Toen hij een boom had gevonden en zijn blaas had geleegd, zag hij dat een van de docenten met een gatoeter naar de tent van de meisjes liep. Qaasim haalde haar gauw in en vroeg of hij de toeter mocht laten afgaan. Ze keek hem even wijfelend aan, wetend dat hij het enig vond om iedereen te laten schrikken, maar gaf hem uiteindelijk toch de toeter. Iemand moest het doen.
    Qaasim grijnsde en sloop de tent in waarna hij de toeter zeker vijf zeconden liet afgaan.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Mia schoot overeind toen ze een vreselijk geluid hoorde. Haar hart bonkte hevig in haar keel en ze legde als automatisch haar hand ertegenaan.
    'Jeetje,' mopperde ze zacht toen de andere meiden dat ook deden. Flarden van de droom die ze net had beleefd hingen nog als slierten mist om haar heen, maar ze wist niet meer waar ze over had gedroomd.
    Ze ging op de rand van haar luchtbed zitten en graaide haar kleding uit haar tas, zich verbazend over het feit dat ze eigenlijk best aardig had geslapen vannacht. Ze was vaak wakker geworden en ze voelde zich moe, maar ze had ook genoeg keren gekampeerd dat ze urenlang naar het canvas staarde, totdat het weer licht werd.


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Hij is een leuke jongen,' fluisterde Isa met een glimlach. 'Knap en sportief en hartstikke aardig.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Dit eh, moet dan nog maar even voor mijn andere post.

    Mia deed er het zwijgen toe. Ze vond Ramon eerder eng dan knap en hartstikke aardig vond ze ook behoorlijk overdreven. Ze zei er maar niets van, nu Isa met haar hoofd in de wolken was. Bovendien kon ze toch niet goed uitleggen waarom ze dat vond. Het was gewoon zijn soort type dat ze maar niks vond.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Ian opende zijn ogen toen hij in de tent naast die van de jongens een toeter hoorde. Hij kwam overeind en wreef door zijn haar heen. Het was licht en hij zag iedere jongen in de tent liggen, de een meer onder de dekens dan de andere. Hij keek naast zich en zag Jelle liggen. Hij moest even lachen toen hij een spoor van kwijl op zijn mondhoek zag. Hij gaf zijn broer een duwtje.
    "Wakker worden, kwijlebal," fluisterde hij en Jelle's ogen sperde open. Hij veegde zijn mond af en kwam overeind, waarna hij, net als Ian eerder deed, door zijn haar wreef. "Mogge."

    [ bericht aangepast op 15 feb 2016 - 19:20 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Thomas kreunde geërgerd toen hij het geluid van de toeter hoorde, hij had zich verstopt in de lakens en hoorde Jelle en Ian al praten, Qaasim die naast hem lag was al spoorloos verdwenen. Thomas wreef in zijn ogen en keek even op, ''kan het wat zachter?'' Mompelde hij schor.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Kate werd grommend wakker onder het geluid van een aanhoudende toeter.
    'Jeetje! Ga weg daarmee!' Ze gooide instinctief een kleine kussen in de richting van het geluid. Aan de plotselinge onderbreking in het getoeter en de lach die erop navolgde, had haar actie in ieder geval het gewenste effect. Ze liet haar hoofd met het gezicht naar voren opnieuw in het hoofdkussen van haar bed vallen.
    'Ugh, hoe laat is het?' klonk haar gesmoorde stem vanuit het kussen.


    ''Laughter is timeless. Imagination has no age. And dreams are forever'' - Walt Disney

    Layla kwam net terug van het douchehok toen ze Qaasim met een veel te grote grijns naast de tenten zag staan.
    'Zo te zien heeft het niet veel effect,' merkte ze op. Er was buiten de tent nog niet veel beweging op te merken.


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Nope,' zei Qaasim, maar hij kon er nog steeds om lachen. 'Begin ze maar uit hun bed te schoppen, Lala.'



    Maya ging overeind zitten. Ze was blij dat het tijd was om op te staan. Blijkbaar was ze toch weer even in slaap gevallen, want ze had Qaasim niet binnen horen komen. Toen ze vannacht eenmaal wakker was geworden, kon ze niet meer slapen. Gelukkig was het nu ochtend en kon ze die koude tent uit.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    "Moet je aan die toeter vragen," zei Ian die zich weer onder de dekens verstopte. Het was fris. Hij hoorde Jelle grinniken. Ook hij ging weer dieper onder de dekens.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Geërgerd stond Thomas op na de bijdehand opmerking van Ian en trok vlug een joggingbroek aan. Hij stapte over de slaapzakken heen en opende de tent waardoor hij even zijn ogen dichtkneep door de opkomende zon. Al snel viel zijn oog op Qaasim en Layla, ''idioot, liet jij die toeter af gaan?'' Thomas ging met zijn hand door zijn haren en glimlachte zwakjes richting Layla.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Ian keek Thomas na met een glimlachje en keek toen naar het tentdoek boven hem. Hij zag dat er dauwdruppels aan de buitenkant zaten en hij duwde zachtjes tegen het tentdoek aan. Jelle tikte hem aan en grinnikte, waarna Ian hem eens stomp gaf.
    "Je houd je bek," zei hij en Jelle knikte. "Duh," zei hij toen en hij sloeg de dekens van zich af, waarna hij opstond en zijn kleren pakte. "Ik ga me aankleden," zei hij zachtjes en hij liep de tent uit. Ian bleef achter.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    'Moest van meneer De Wit,' zei Qaasim grijnzend en hij knikte naar de leraren.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    'Nou ik zal mijn best doen.' Layla ging de tent binnen, kroop over haar luchtbed heen en stopte haar toilettas in haar tas. Het rook muf door al die slapende meiden en het duurde niet lang voordat ze weer naar buiten ging. 'Kom op dames, ik rammel!' riep ze vanuit de tentopening.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Thomas rolde zijn ogen, wat een idioot. Ik rende naar Layla toe en sloeg mijn arm over haar schouders heen terwijl ik in de tent staarde, ''hey Layla, wat zie je er 's morgens weer fris uit,'' sprak ik en glimlachte zwakjes richting haar.


    Everything is illuminated by the light of our past.