[RPG] [300] A Modern Marauders Christmas Carol [SPEELTOPIC] [1] - Speeltopics

6 april 2016 - 20:00 Arcturus is offline

I solemnly swear that I am up to no good.

A MODERN MARAUDERS CHRISTMAS CAROL
Same school, same story, same characters, different time; a Modern Marauders Story.

Het is kerstmis, december 2014, de vier vrienden - James, Sirius, Remus en Peter - blijven deze kerst op Hogwarts om samen met de andere Gryffindors kerst te vieren. Hogwarts is echter verandert; er zijn geen uilen en geen perkamentrollen, alles gaat nu via het internet. In dit RPG kan je uit vinden hoe het zou zijn als de Marauders nu geleefd zouden hebben!

Dit is een doorstart van het RPG Modern Marauders, we doen dit zodat het ook voor andere makkelijker is om mee te doen.

• Inspi ratie •

R O L L E N VOL

[Dit mogen zowel bestaande als zelf bedachte rollen zijn.]
GRYFFINDOR
• Sirius Orion Black • Ben Barnes || Lizor [1.1]
• Remus John Lupin • Andrew Garfield || WillNotLearn [1.8]
• Peter Pettigrew • Evan Peters || Lizor
• James Potter • ? || ? [?]
• Frank Longbottom • Thomas Brodie-Sangster || Millard [1.2]
• Gwendolyn Caroline Martch • Sophie Turner || Roms [1.7]
• Mary MacDonald • Lily Collins || Amatis
• Lily Evans • Karen Gillan || Mignon [1.5]
• Alice Prewett • Rosie Tupper || Dumbledore [1.6]
• Maia Raegan von Leirko • Amelia Zadro || Adephagia [1.7]
• Kathelaine Avierella Savore • Zoey Deutch || Lizor [1.7]

SLYTHERIN
• Daniël Cillin Rogers • Dylan Sprayberry || Transmissions [1.7]
• Severus Snape • Louis Garrel || HalfBloodPrince [1.4]
• Regulus Arcturus Black • ? || ? [?]
• Dorian Arcelin Kasai • Xavier Dolan || Lizor [1.1]
• Caleb Brody Hughes • Mikkel Jensen || Mulisch [1.2]
• Celebran Serpen von Leirko • Lucky Blue Smith || Lizor [1.6]
• Edward Nathaniel Mulciber • FC || Liber [1.7]
• Blake Sophia Haynes • Monica Ollander || Bigsleep [1.3]
• Scarlett Rose River • Diana Agron || Frenchcore [1.1]
• Mavi Fallyn Rogers • Willa Holland || Transmissions [1.7]
• Franciszka Malia Rogers • Ashi Ross || AlecLightwood [1.2]
• Adalae Cresenta Romanova • Kathryn Newton || Sociopaths [1.3]
• Ailis Juliet Sutherland • Nastya Kusakina || Adephagia [1.3]
• Alexis Pascal Rutherford • Caitlin Stasey || Mulisch [1.6]
• Alcina Pyralis • Janel Parrisch || TheseWords [1.8]

RAVENCLAW
• Caspian Foxx Zachariah • Josh Duhamel || SiriuslyBlack [1.7]
• Cedric James Carrow • Colton Haynes || Frenchcore [1.1]
• Axel James Sutherland • Paul Craddock || Adephagia [1.3]
• Gilderoy Lockhart • Leonardo DiCaprio || Dumbledore [1.6]
• Lajila Vinaya Lancaster • Magdalena Zalejska || Mulisch [1.2]
• Faelia Christina Brown • Emily Bador || Bigsleep [1.3]
• Primrose Matilda York • Emeraude Toubia || AlecLightwood [1.2]
• Harper Coralie Lukasiak • Gigi Hadid || Dumbledore [1.4]
• Emily Lucy Matthews • Barbara Palvin || Liber [1.5]
• Wiktoria Harmion • Angelica Blick || Polovina [1.5]

HUFFLEPUFF
• Luke Nathan MacNamara • Michael Clifford || AlecLightwood [1.2]
• Max Adrian Sanderson • Misha Collins || SiriuslyBlack [1.7]
• Jason Axel O'Donnell • Diego Barrueco || Mulisch [1.2]
• Ollie Gabriel Reid • Hugh Vidler || Bigsleep [1.3]
• Ashley Joseph Diggory • Ash Stymist || calice [1.6]
• Freya Brennan • Cora Keegan || WillNotLearn [1.8]
• Chloe Maliette Porter • Scarlett Leithold || Millard [1.2]
• Dove Elisabeth Sparrow • Alexis Ren || SiriuslyBlack
• Chava Hailey Stirling • Brittany Robertson || Altaria [1.5]
• Elise Anna Matthews • Barbara Palvin || Saiph [1.4]

Leraren

Prefects

Quidditch Team

S O C I A L M E D I A

T O P I C S

R E G E L S

S T A R T E R S

Wednesday, December 24th — Christmas Dance

Nog steeds ligt er buiten een dikke laag sneeuw. Het is de avond van het kerstbal en iedereen maakt zich klaar om richting The Great Hall te gaan. De meeste leerlingen gaan na “The Christmas Dance” naar huis en de rest blijft de hele vakantie op school. Happy holidays!

Gelieve de volledige naam van je personage, de afdeling, speciale posities, de locatie van je personage en de personen die bij hen zijn vermelden. Dit om inspringen voor iedereen makkelijker te maken.

Mischief Managed.

[ bericht aangepast op 31 okt 2016 - 15:55 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

11 april 2016 - 13:39 Ziegler is offline

Ziegler 20534

Alice Elizabeth Prewett
Gryffindor • Great Hall • Frankl

Alice dacht aan de geur van rozen - haar lievelingsgeur. Iets in haar voelde altijd goed als de rozen kon ruiken, maar ook als ze de mooie bloemen zag. Ze hield van rozen en het was voor haar dan ook het beeld van ware liefde. Alice voelde dat haar benen zwaar waren, maar tegelijkertijd zo licht. Het voelde alsof haar benen niet die van haar waren. Ze on ze dan ook niet bewegen. Hoe hard ze haar best ook deed, er gebeurde niets. Zweet parelde van haar voorhoofd af, haar lichaam trilde en ze voelde zich angstig worden. Dat gevoel bouwde op en toen het bijna een hoogtepunt had bereikt, schoot ze wakker. Ze keek naar het plafond en merkte op dat ze niet in haar eigen bed lag. Ze bevond zich in de ziekenzaal. Om haar heen hoorde ze het geluid van hakken op de stenen vloer.
Alice liet haar blauwige ogen rond glijden en vonden toen een persoon die aan haar bed zat. Ze rolde haar lichaam mee en toen kwam ze tot de conclusie dat het Frank Longbottom was. Voor enkele seconden bekeek ze hem. Waarom lag hij slapend in een stoel naast haar bed? Waarom lag ze überhaupt in een bed in de ziekenzaal? Toen herinnerde ze zich het weer: ze was van de trap gevallen. Lichtroze blosjes bedekten haar wangen. Ze vond het vreselijk voor schut dat ze van de trap gevallen was. Welke kluns doet dat nou?
Voorzichtig leunde Alice iets uit bed en ze porde Frank tegen zijn arm aan. 'Frank, wat doe je hier?' vroeg ze zacht, maar ze kreeg geen reactie. Zuchtend ging ze weer liggen in haar bed. Ze had geen last van haar val, op wat hoofdpijn na. Haar knieën waren iets afgeschaafd, maar er was verder niets aan de hand. 'Frank?' vroeg ze nog eens.

Big girls cry when their hearts are breaking

11 april 2016 - 13:41 Paesano is offline

Paesano 15155

AILIS SUTHERLAND
Year 6 – 17 – Slytherin – Max – Hallways – Chaser

Ik was de hele ochtend al bezig met mijn telefoon aan en uit laten gaan, typen en grinniken om de meerderheid van dit clubje mensen. Ze waren allemaal zo achterlijk, Lily, Luke, Gwen. Helaas voor Max sprong hij er toch wel uit, hij bleef maar volhouden dat er niks mis met hem was. Hoe kon ik hem laten inzien dat zijn bestaan een fout was?
Ik had al gehoord dat er iemand vermoord was – ik wist heus wel wie het had gedaan, Little Miss Celebrie. Hij ontkende, maar wie was naast hem zo gestoord om iemand te vermoorden? In school, tijdens school. In het bijzijn van allerlei leerlingen. Iemand zou toch moeten hebben gezien dat hij het was? Hij was een goede tovenaar, dat zeker, maar hij kon moeilijk van alle leerlingen tegelijk hun geheugen wissen? Of hij had het geluk gehad dat er niemand was geweest, of hij had het bij iedereen individueel gedaan. Had hij daar het geduld wel überhaupt wel voor?
Deze ochtend had ik al “ruzie” gemaakt, allemaal mensen die mijn broertje leken te adoreren. Mijn nutteloze broer die vermoedelijk een andere geaardheid had als ik. Zo gedroeg hij zich wel. Ik hoopte vurig dat hij dat niet was. Axel ging veel met meiden om, dat was op zich geen probleem, maar de keuze van meiden wel. Evans en Savore, really?
Ik liep door de gangen heen. Ik wilde eigenlijk Max heel graag terugpakken, misschien zou ik een vloek op hem moeten afvuren, na die moord van vanochtend kon dat er ook wel bij. Ik moest alleen niet betrapt worden. Straks kreeg ik ook de schuld op de moord erbij.

Uiteindelijk besloot ik om Max toch maar terug te pakken met mijn spreuken kennis. Helaas moest ik hem daarvoor wel eerst vinden, dit was misschien nog de moeilijkste opdracht van allemaal. Straks had ik hem gevonden en dan was hij niet alleen. Ik kon natuurlijk altijd aan hem vragen of we onder vier ogen konden spreken. Ik keek rond en ik zag hem lopen, in de gang voor me. De gang die deze gang kruiste.
Ik versnelde mijn pas en ik liep zijn richting op. Niet veel later begon ik te rennen om dichterbij hem te komen. Waarom liepen jongens altijd zo snel? Uiteindelijk lukte het me om hem net bij zijn schouder vast te grijpen en hem om te draaien.

“Wij moeten even praten,” zei ik en ik klemde mijn andere hand om mijn toverstok die in mijn zak zat.

[ bericht aangepast op 11 april 2016 - 20:36 ]

That is a perfect copy of reality.

11 april 2016 - 13:58 Paesano is offline

Paesano 15155

AXEL SUTHERLAND
Year 6 – 17 – Ravenclaw – Gilderoy – Library

“Hey, moet je eens horen wat er allemaal gebeurd is. Lana Savore, dat Franse meisje, ze heeft me gevraagd voor het bal!' was het eerste dat ik enthousiast tegen hem gezegd had toen ik hem gevonden had. Gilderoy grijnste breed en klopte op de stoel naast hem als teken dat ik moest komen zitten. Ik schoof de stoel weg zodat ik erop kon gaan zitten, waarna ik de stoel weer terugschoof. Ik keek Gilderoy aan. “Dat is geweldig,” zei hij en hij leek het oprecht te menen. “ Ze lijkt me leuk en ze zal vast een leuke date zijn,” vervolgde hij en ik knikte. “Ze is een heel lief meis-“ Ik stopte met praten. Oh mijn god, ik was gevraagd door een meisje. Door Lana. Dat besefte ik me nu pas. Ze had me gevraagd via het groepsgesprek, misschien was het een grap geweest? Dat hadden mensen wel vaker gedaan. “Ik ga met een meisje,” mompelde ik.
Ik keek Gilderoy weer aan. “Ze vroeg me via het groepsgesprek, wat als het straks een grap is? Om mij voor schut te zetten? Ik ben een makkelijk slachtoffer toch?” Ik begon te twijfelen en ik speelde met mijn vingers. “Maar Lana lijkt zo lief, ze is zo lief.. En oh haar Franse accent is zo schattig,” zei ik zachtjes. “Maar ik zag haar al op twitter bezig met Jase. En Jase ziet er zoveel beter uit dan ik, zou ze het echt hebben gemeend?” God, waarom moest ik altijd over alles nadenken? Iets achter dingen zoeken?

Ik beet op mijn lip en tikte op de tafel. Ik bleef even stil. “En hoe zit het met jou Roy? Al een meid gevonden? Of een jongen? Ik vind allebei cool,” vroeg ik. “Als je nog niemand hebt, dan moet je mij het wel als eerst laten weten! Of mij nu meteen vertellen wie het is,” zei ik en ik keek hem aan.

“Heb jij toevallig nog wat vliegende boeken langs zien komen?” vroeg ik toen uit het niets. Het had totaal niets te maken met waar ons gesprek over ging, maar ik kon het niet laten om te vragen. Ik zocht mijn boeken namelijk nog steeds en hoewel ik een intelligent brein had, leek mijn korte termijn geheugen niet zo sterk ontwikkeld te zijn. Ik was soms zo’n kluns. Ik keek de bibliotheek rond, in de hoop dat ik mijn boeken zou herkennen. Notitie voor de volgende keer: stop je boeken in je tas terug voordat je naar de wc gaat Axel.

That is a perfect copy of reality.

11 april 2016 - 17:19 Oliveira is offline

Oliveira 15237

Adalae Cresenta Romanova

Year 6 • Slytherin • Pureblood • Birthday girl • Hallways • Celeb and Alcina > Alexis and Andy
''Maybe I'm making history right here, right now.''

Alexis keek me aan en trok me daarna aan mijn hand, om me iets verder mee te slepen. Ik trok mijn wenkbrauwen op van verbazing en trok mijn mond open om iets te zeggen, maar ze was me voor.
''Ik wilde het eigenlijk nergens over hebben met je. Ik had alleen een excuus nodig om van Andy weg te lopen en haar toyboy.'' Ze pakte een muffin en een mok van de Slytherintafel om vervolgens de Great Hall uit te lopen, waarna ik haar gewoon volgde. Het was namelijk niet alsof ik überhaupt iemand anders zag waarmee ik kon praten en daarbij was Alexis wel in een goede bui volgens mij.
'Hoe dan ook, hoe is het met jou?'' Ik haalde een stukje van mijn eigen muffin af en at die op, waarna ik haar aankeek. ''Ga je nog iets leuks doen tijdens deze vakantie? Tijdens de 'leukste tijd van het jaar?'' Ik lachte kort en schudde mijn hoofd.
''Mijn zusje en ik blijven waarschijnlijk op Hogwarts, geen zin om naar huis te gaan.'' zei ik en wilde nog verder vertellen, maar toen liep er een jongetje tegen haar aan en viel de chocolademelk op haar shirt. Oh great. Nadat ze het stelletje had weggejaagd, trok ze me naar buiten. Eindelijk. Ik zuchtte diep en schudde mijn hoofd.
''Sorry daarvoor, snot jochies.'' Ik lachte zachtjes en schudde mijn hoofd. ''Het maakt niet uit,'' zei ik en glimlachte even. Het leek even alsof mijn humeur al iets beter was dan voorheen.
''En, wat ga jij doen deze vakantie?'' vroeg ik terwijl ik op een bankje ging zitten, nog steeds etend aan mijn muffin. Ik keek haar aan met mijn grote blauwe ogen en glimlachte opnieuw. Er was serieus iets mis met me.

I don't want you to die, I want you to suffer.

11 april 2016 - 20:50 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Sirius "Padfoot" Orion Black

17 • Year 6 • Pureblood • Gryffindor • Beater • Outside • Alone

‘Ik wil niet praten.., is dat oké?’
‘Eh ja natuurlijk,’ mompel ik. Ik sluit mijn ogen als ik haar lippen op de mijne voel, maar voor de eerste keer sinds ik voelt ik helemaal niks terwijl ik haar zoen. Alle vorige keren met meisjes hadden nog wel goed gevoeld, maar dit voelt gewoon… ik voel niks.
‘Ik heb je gemist,’ zegt ze, maar het klinkt allemaal niet erg overtuigend. Ze klinkt bovenop me en ik druk mijn lippen wat steviger op de hare, in de hoop dat ik toch dat gevoel terug krijg. Het enige wat in mijn gedachten echter rond tolt is hoe veel ze niet op hem lijkt. Niet Remus. Ik slik in de hoop dat ze niet door heeft dat er absoluut niks gebeurt.
’Fuck.., als zelfs jij me niet meer wilt moet er wel heel wat mis zijn.’ Ik bijt mijn lip hard en kijk haar aan. Wat is het? Je bent mijn beste vriend, Sirius, vertel me alsjeblieft wat er mis met me is. Jase wil me niet meer, en nu krijgt zelfs de jongen met het grootste libido ter wereld geen zin van me.’
‘Ik denk niet dat dit iets met jou te maken heeft,’ mompel ik, behoorlijk beschaamd. Mijn wangen kleuren rood en ongemakkelijk haal ik een hand door mijn lange haar. ‘Ik… misschien heb… ik er toch niet zo’n zin in,’ mompel ik. Fucking hell. Dit is awkward. ‘Er is niks mis met je,’ zeg ik. ‘Jase weet gewoon niet wat hij mist. Ik ben er gewoon niet bij met mijn gedachten. Het spijt me,’ mompel ik. Ik krabbel van het bed en trek mijn shirt weer aan.
‘Sorry,’ mompel ik opnieuw. Ik voel dat de dammen weer aan het breken zijn en vloek luid voordat ik de kamer uit snel. Glijdend en glibberend baan ik mijn weg naar buiten. De sneeuw kraakt onder mijn voeten. Zodra ik uit het zich van iedereen ben, veranderen mijn voetsporen in vier pootafdrukken en begin ik te rennen in de richting van een kleine schuur ver weg, waar ik het enige heb staan wat mij nu nog afleiding kan geven; mijn motor.

"Mr. Padfoot would like to register his astonishment that an idiot like that ever became a Professor."

Peter "Wormtail" Pettigrew

16 • Year 6 • Halfblood • Gryffindor • Peter’s dorm • Jil

Ook mijn wangen kleuren rood als ik haar lichaamsgewicht plotseling boven op het mijne voel. Een tintelend gevoel gaat door me heen en ik kijk haar aan.
‘Ik hou ook heel veel van jou... Je blijft altijd bijzonder en speciaal voor mij,' fluistert ze. Ik kijk naar haar vingers die om de rand van mijn shirt krullen. ‘Misschien is dit het moment.. dat wij…’ Mijn hart klopt als een gek. Plotseling trekt ze mijn shirt uit en voel ik onze lippen weer samen komen. Alle zenuwen in mijn hele lichaam slaan op tilt en het enige waar ik nu aan kan denken is haar lichaam tegen het mijne aan, mijn lippen op de hare en mijn handen verwikkeld in haar lange haar. Het duurt niet lang voordat haar shirt verdwijnt en voorzichtig draai ik ons om zodat ik boven haar kom te hangen, onze lippen nog steeds tegen elkaar aan. Ze heeft gelijk. Hoewel wij misschien niet gaan werken is Jil de enige waaraan ik mijn maagdelijkheid zou willen verliezen. Ik vertrouw haar, zoveel. Ik neem een korte adem pauze om haar in mij op te nemen en open vervolgens voorzichtig haar gulp, om haar broek naar beneden te sjorren met trillende handen waarna ik mijn lippen weer op de hare druk. Het duurt niet lang voordat ik mijn eigen broek uit heb.
Mijn hele lichaam trilt en ik kijk naar haar om met een twijfelende blik. Een straaltje zonlicht schijnt door de gordijnen heen op haar gezicht en ik glimlach. Langzaam komt mijn zelfvertrouwen terug en als onze lippen elkaar weer vinden, raken we langzaam verwikkelend in een vurig liefdesspel, terwijl de laatste kledingstukken onze lichamen verlaten. Alleen onze lichamen raken elkaar nog, huid tegen huid.
‘Ik hou van je, Lajila.’

"Mr Wormtail bids Professor Snape good day, and advises him to wash his hair, the slime-ball."

Dorian "Dora" Arcelin Kasai

17• Year 6 • Pureblood • Slytherin • Keeper • Prefect • Dorm Fae • Fae

’Hey..,’ mompelt Fae. Ik lig er al een paar minuten, maar omdat ze aan het slapen was, durfde ik haar niet wakker te maken. ‘Wat is er?’ Het enige wat mijn mond verlaat zijn ongecontroleerde snikken. Ik voel haar lippen op mijn wangen en hou haar steviger vast. Na een paar minuten krijg ik langzaam mijn snikken onder controle, maar voordat ik iets kan zeggen, gaat Fae’s telefoon over.
‘Sorry.., deze moet ik écht even nemen.’ Ik bijt mijn lip and knik. Voorzichtig laat ik haar los en kruip onder haar dekens, terwijl ik mijzelf bij elkaar probeer te rapen. Het duurt enkele minuten voordat ze terug komt en helaas is ze er ook in de groep achter gekomen dat ik Gwen gevraagd heb naar het feest. Het ding is nou eenmaal dat ik dacht dat ze er niet zou zijn en ik wilde een vriendin mee vragen, gewoon om het gezellig te hebben. Natuurlijk, als ik iets beter na gedacht had, had ik zelf ook gezien dat dat de stomste actie ooit was, vooral gezien mijn geschiedenis met Gwen. Fae komt binnen en voorzichtig kom ik overeind. Ik kijk haar aan en veeg mijn tranen weg. Het zout prikt in de wond bij mijn lip en ik slik.
‘H-Het spijt me,’ mompel ik en ik kom overeind, terwijl mijn lichaam nog steeds trilt. ‘Dat was een stomme actie, ik realiseerde het niet.’ Ik haal een hand door mijn krullen en kijk haar aan. ‘Ik heb het af gezegd. Ik… hopelijk k-kan je het vergeven. Het spijt me echt.’ Via whatsapp heeft ze het al behoorlijk duidelijk gemaakt dat ze absoluut niet blij is met mijn actie. Ik snap het. Een verdwaalde traan rolt over mijn wangen. Godver ik snap het heel goed. Waarom doe je dan zoiets stoms Dorian?
‘Het s-spijt me… Fae… ik moet je… i-iets vertellen en….,’ Ik kijk haar aan. Waarom zou ze überhaupt nu nog naar mij luisteren. Ik sta midden in haar kamer als een verloren puppy. ‘Ik…,’ De tranen branden weer achter mijn ogen en langzaam begin ik weer te snikken, alle tranen die ik de afgelopen weken tegen gehouden hebt. ‘M-Mijn ouders… h-hebben,’ mijn woorden zijn amper te horen door de luide snikken die er doorheen klinken. ‘F-Fae ik b-ben… een… D-De….’ De woorden worden verstomd door snikken en in plaats daarvan trek ik mijn mouw omhoog. Met trillende vingers wikkel ik het verband van mijn onderarm af en langzaam wordt de slang zichtbaar. Mijn snikken worden harder en ik tril op mijn benen. Ik voel me afschuwelijk.

"We've all got both light and dark inside us. What matters is the part we choose to act on. That's who we really are."

Celebran "Celeb" Serpen von Leirko

17• Year 6 • Pureblood • Slytherin • Beater • Hallways • Adalae

‘God, denk alsjeblieft eerst voordat je iets zegt.’ Met grote ogen staar ik naar Alcina die zojuist de inhoud van Adalae’s koffie tussen haar borsten gegoten heeft gekregen en ik stoot een harde lach uit. Adalae loopt weg en ik grijns.
‘Trut.’
‘Proost,’ zeg ik tegen Alcina en ik hef mijn koffie kopje. Het duurt niet lang voordat mijn ontbijt in stilte wordt verstoord. Ik hoop een zachte stem hey zeggen en kijk up. Met moeite verberg ik een glimlach. Het is Maia. Maia is mijn nicht en eigenlijk een van de enige personen op deze aardbodem waarvan ik het wel degelijk jammer zou vinden als ik ze dood in de hal zou vinden. Nou misschien Adalae ook wel, denk ik.
‘Hey,’ zeg ik tegelijkertijd met Alcina. Ik schuif een beetje op om wat meer ruimte te maken voor Maia en neem dan een grote slok van mijn koffie, voordat ik een stuk toast begin te besmeren met boter, om vervolgens te bedekken met kaas. Ik kijk Maia even aan en richt me dan weer op mijn eten, niet wetend wat ik kan zeggen en ook niet veel puf hebbend voor een conversatie. Mijn blik gaat langzaam naar de leraren tafel die bijna helemaal leeg is, waarschijnlijk door mijn eerder uit gehaalde stunt. Ik verberg mijn slome grijns achter een nieuwe gevulde kop koffie en richt dan mijn blik op de twee dames aan de tafel.
‘Dus… hebben jullie al een date? Of zijn jullie niet zo sneu dat jullie naar dat feest gaan?’ vraag ik, de verafschuwende toon in mijn stem niet verbergend. Ik ben absoluut niet van plan om naar dat feest te gaan. Hoewel, nu ik er zo over na denk, het zou best een goede kans zijn om de angst van die vieze mudbloods nog wat hoger op te jagen. Ik grijns als de snode plannen door mijn gedachten beginnen te malen en neem nog een slok. Ik negeer het meisje dat plotseling plaats heeft genomen naast mij en frons een beetje. Ik keer mijn rug naar haar toe en rol mijn ogen. Geen zin om aandacht te besten aan vervelende kleuters.

"I had fun in hell, can I come home now?"

[ bericht aangepast op 17 april 2016 - 14:47 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

11 april 2016 - 21:06 Fagerman is offline

Fagerman 4603

FRANK LONGBOTTOM

GRYFFINDOR

Ik liep door een veld met hoge planten en af en toe een prachtige bloem. Ik ging door mijn knieën om er eentje te plukken en te ruiken naar de hoogstwaarschijnlijk geweldige geur die de bloem moest hebben. Terwijl ik de bloem naar mijn neus probeerde te brengen, voelde ik een soort prik in mijn vinger. Ik keek wat de prik veroorzaakt had en wist daardoor al meteen wat voor bloem het was; een roos. Opnieuw bracht ik de roos naar mijn neus en ...
'Frank, wat doe je hier?' Ik keek om me heen. Waar kwam die stem vandaan? Bloemen plukken, dat zie je toch. Ik vroeg me af van wie de stem was, maar echt veel aandacht besteedde ik me er verder niet aan. De roos was inmiddels op de grond gevallen. Ik wilde hem weer oppakken toen ik de stem nog een keer door mijn hoofd hoorde galmen.
'Frank?' Ik opende mijn ogen en schoot in een soort spastische beweging omhoog. Voor me zat het meisje waar ik me zo ongerust had gemaakt en ze leek in orde. Ik sprong op en stond binnen een zeer korte tijd naast haar bed.
'Alice!' riep ik blij , gerust en verrast door elkaar. Ik keek geschrokken om me heen door mijn stem, om mijn stem ietwat te verzachten. 'Hoe gaat het met je? Voel je je okay? Heb je ergens pijn? Weet je nog hoe je heet? Weet je nog wie ik ben? Wil je iets drinken? Eten?'
Ik zette een paar stappen van haar bed om mijn hand op mijn voorhoofd te leggen en bezorgd heen en weer te lopen, ijsberen.
'Oh nee, wat heb ik gedaan. Ik ben zo'n kluns. Ik ben zo'n sukkel.'
Ik herinnerde me dat ik in een kamer stond met Alice die nu wakker geworden was en snelde weer naar haar bed toe. Mijn hoofd was nu naar de grond gericht. Door mijn wimpers keek ik haar een beetje beschaamd en verlegen aan - waar ik overigens best verbaasd om was, omdat ik dat maar weinig was.
'Het spijt me.' verontschuldigde ik me, echter niet alleen voor de val; ook voor de absurde tweets van mij af.

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

11 april 2016 - 21:15 Ziegler is offline

Ziegler 20534

Alice Elizabeth Prewett
Gryffindor • Great Hall • Frankl

Alice schrok op toen Frank uit het niets wakker leek te worden. Dat is niet zo, maar zo leek het wel. Hij sprong op en kwam naast haar bed staan met een verwarde blik op zijn gezicht. Opgelucht riep hij haar naam en ratelde aan één stuk door: ''Hoe gaat het met je? Voel je je okay? Heb je ergens pijn? Weet je nog hoe je heet? Weet je nog wie ik ben? Wil je iets drinken? Eten?' Nog voordat Alice antwoord kon geven, sprong Frank weer op en ijsbeerde om haar bed heen. Ietwat verbaasd volgde Alice zijn bewegingen met haar oog, waarna er langzaam een lach op haar gezicht kwam te staan. Ze had wat hoofdpijn en last van haar knie, maar verder had ze zich niet bezeerd. Het was schattig dat hij zich zo druk maakte, ondanks dat hij haar eerder leek te haten.
'Oh nee, wat heb ik gedaan. Ik ben zo'n kluns. Ik ben zo'n sukkel.' mompelde hij. Opnieuw wilde Alice haar mond open doen om te spreken, maar hij was haar weer voor. Hij haastte zich naar de rand van haar bed en verontschuldigde zich. Alice begreep niet helemaal wat het punt was, hij had het immers niet expres gedaan - toch? Zo erg haatte hij haar niet? Toch?
'Frank,' zei Alice met een liefelijke glimlach. Voorzichtig legde ze haar hand op die van hem in de hoop hem iets te kalmeren. 'Het gaat goed met me. Ik voel me oké. Ik heb geen pijn. Ik weet hoe ik heet: Alice. En jij heet Frank' sprak ze hem toe als antwoord op zijn vragen van enkele momenten geleden. Ze lachte even bij het zien van zijn wanhopige gezicht. Haar blauwgroene kijkers waren volledig op zijn gezicht gericht. 'Maak je niet druk, Frank' voegde ze daaraan toe.

Big girls cry when their hearts are breaking

11 april 2016 - 21:54 Naird is offline

Naird 10646

Ravenclaw • Sixth year • Dorm • Peter • Beater • Prefect • Muggleborn

Lajila Vinaya Lancaster

"Where would I be if I was my brain?"

Licht bevend voel ik hoe Peter me ontdoet van mijn t-shirt en later ook mijn broek. God okay, het gaat nu gebeuren. Hierna kan ik me zogenaamd een vrouw voelen en zal ik mijn moeder gillend opbellen om het haar te vertellen – hopelijk neemt mijn vader of broertje niet op. Helaas, dit betekent ook waarschijnlijk mijn en Peter's laatste moment op deze manier samen, misschien wordt het dus eerder een potje heel hard huilen dan gillen. Niet aan denken Jil, probeer dit moment te koesteren, je kan het immers niet overdoen. Ik merk hoe Peter's handen trillen terwijl hij zich ontdoet van zijn broek en ik pak zijn handen vast.
'Het komt goed okay?' We kijken elkaar aan. Door het zonlicht dat net door een spleet tussen de gordijnen schijnt, lijken Peter's goudblonde haren haast écht van goud. Een soort lichtkrans vormt zich om zijn gezicht, net alsof hij een engel is. Okay wauw, dat klinkt verschrikkelijk slijmerig, maar je snapt vast wel wat ik bedoel. Plotseling verschijnt er een brede glimlach op zijn gezicht waardoor ik spontaan ook moet glimlachen en haast gretig zoen ik hem terug wanneer onze lippen elkaar weer raken.

Guess what happens next

Met knalrode wangen staar ik omhoog naar het plafond terwijl ik even probeer te realiseren wat er zojuist is gebeurd. In drie lettergrepen gezegd was dat: ge-wel-dig. Beter kan ik het niet beschrijven. Misschien begrijp ik nu, waarom Blake en Scarlett het leuk vinden om als een stel huppelkutjes alle jongens af gaan. Niet dat ik van plan ben in hun voetsporen te treden, maar ik begrijp hun in ieder geval meer.
'Dat was geweldig, Pete,' fluister ik zachtjes. Hopend dat hij hetzelfde vond. Ik negeer het feit dat zowel ik als hij naakt zijn en nestel me dicht tegen hem aan voordat ik langzaam in slaap val.

Slytherin •Sixth year • Great Hall • Adalae • Beater • Pureblood

Alexis Pascal Rutherford

"I'd rather laugh with the sinners than cry with the saints."

Adalae lijkt het fijn te vinden dat we eindelijk buiten staan en ik snap het wel. Het gebouw is heus geen straf om in rond te lopen, maar desalniettemin word ik er vrij claustrofobisch van om er de hele tijd in 'opgesloten' te zitten. Zo nu en dan wat frisse lucht kan echt geen kwaad.
'Mijn zusje en ik blijven waarschijnlijk op Hogwarts, geen zin om naar huis te gaan.' Ik knik en schop tegen wat sneeuw aan.
'En, wat ga jij doen deze vakantie?' Ik haal mijn schouders op en eet in een paar happen mijn muffin op. Even kijk ik om me heen en neem de schoonheid van de natuur in me op. Soms ben ik echt een pessimist en de meeste mensen denken ook dat ik het leven haat. Het klopt dat ik veel mensen haat, nou ja, ik doe hatelijk tegen ze, daar zit uiteraard een verschil tussen. Toch kan ik van sommige dingen heus nog wel zoals ieder ander, de schoonheid inzien. Ik ben bijvoorbeeld dol op buiten zijn en de bossen.
'Ik denk dat ik ook hier blijf, mijn ouders haten Kerst, ze vinden de vrolijkheid en het gedoe dat eromheen wordt gemaakt maar niets. Alles wat de massa doet, doen zij juist niet.' Ik haal weer mijn schouders op en kijk Adalae aan. 'Ik vind het ook wel lollig om hier te blijven. Ik haat het meeste aan deze school maar ik weet zeker dat er nog wel wat lol te trappen valt.' Ik moet kort grijnzen. 'Ga jij trouwens nog naar het bal? Ik weet het nog niet zo zeker, ik vind feestjes wel leuk, maar soms ben ik net zoals mijn ouders, tegendraads. Mulciber heeft me meegevraagd, zal ik ja zeggen?'

[ bericht aangepast op 12 april 2016 - 22:31 ]

I just caught the wave in your eyes

11 april 2016 - 22:20 Roms is offline

Roms 4194

Gwendolyn "Gwen" Caroline Martch

Gryffindor • Sixth year • Great Hall • Lana, Alicia en Wiktoria • Keeper • Metamorphmagus • Muggleborn

"There is a little bit of good and evil in everyone. What defines you, is what part you allow to dominate."

Ik ben heel erg lang te lui om van mijn bed af te komen. In eerste instantie ga ik maar een beetje met mensen kletsen over het aankomende kerstfeest. Maar dan horen we dat er een Muggleborn jongen vermoord is en dat “Mudblood” op zijn borst gekerft is. Eerst voelde ik me nog niet heel erg bedreigd door al deze dingen, maar nu begint de angst wel te komen om zelf een mogelijk doelwit te zijn. Of iemand waar ik veel om geef. Ook Jil lijkt er bang door te worden, ook omdat zij zelf het lichaam heeft gezien.
Enigszins paniekerig door dit nieuws probeer ik aan andere dingen te denken en gelukkig verandert na een tijdje het onderwerp ook weer terug naar het winterbal. Mensen laten jurken zien waar ze uit willen kiezen en ik heb er ook een paar die ik in een winkel had gezien waar ik uit twijfel.
Dorian zegt na een tijdje dat hij niet wil gaan, omdat hij geen date heeft – Fae gaat namelijk naar familie. Ik stel hem voor om een vrienddate mee te nemen en hij vraagt me mee.
Ik zeg ja, maar krijg na een tijdje mijn twijfels over hoe verstandig het is. Een hele tijd heb ik hem proberen te vergeten en dingen niet raar te maken, maar dit maakt het dat wel.
Even stress ik een beetje over hoe ik dit aan moet pakken om het niet raar te maken, maar ook gewoon heel simpel wat ik moet dragen.
Alleen dan komt Fae erachter dat we samen naar het feest gaan en blijft ze opeens hier. Eerst wordt ze nogal chagrijnig op Dorian in de Whatsappgroep, dus ik probeer ervoor te zorgen dat ze niet hem de schuld geeft hiervan. Ik kwam tenslotte met het idee.
”Yeah, actually, I do blame you. But then again, your stupid behaviour is also the reason Dorian didn't choose you but ran in my arms instead. Don't forget that.”
Ik slik even, maar weet dat het waar is. Mijn wispelturige en impulsieve gedrag schrikt mensen snel af. Dorian gaat – gelukkig – uiteindelijk met Fae naar het bal. Het is ook beter zo.
In plaats van nog langer hier nutteloos te zitten praten en tobben, hijs is mezelf overeind en trek ik wat normaals aan om me vervolgens naar de Great Hall te begeven. Daar schuif ik aan bij Lana, Alicia en Wiktoria.
“Hey, hoe gaat het ermee? Al wilde plannen voor kerst?” Ik glimlach lichtjes en kijk een beetje de rest van de Great Hall rond of er nog andere bekende gezichten zijn.

[ bericht aangepast op 12 april 2016 - 20:07 ]

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

11 april 2016 - 22:26 Fagerman is offline

Fagerman 4603

FRANK LONGBOTTOM

GRYFFINDOR

'Frank' hoorde ik Alice stem van voor me, op het bed. Ik had mijn blik nu volledig naar de grond laten gaan. Misschien was het erg schijterig, maar ik durfde haast niet te kijken hoe ze zou reageren op mijn stortvloed van woorden en verontschuldigingen. Ik wist bijna zeker dat ze me haatte, ik bedoel; dat moest wel. De kans dat ze me uit zou lachen, was daardoor dus ook aardig groot. Ach, dat was enkel een klein beetje vernederend en het viel in het niet bij hoe ik me tegen haar gedragen had, als een echte sukkel.
Plots voelde ik haar warme hand op de mijne komen, die ik blijkbaar op de rand van haar bed gelegd had op een bepaald moment. Ik schrok even van deze aanraking, waardoor mijn adem eventjes stokte. Daarna liet ik mijn adem echter rustig uitvloeien. Dit betekende iets goed, toch?
'Het gaat goed met me. Ik voel me oké. Ik heb geen pijn. Ik weet hoe ik heet: Alice. En jij heet Frank' Haar woorden stelden me al iets gerust, waardoor ik mijn blik langzaam naar haar optilde, al geloofde ik het nog niet helemaal. Hoe kun ze nu zo vriendelijk tegen me doen? Wat was dit voor merkwaardig aardig mensvormige creatie?
Haar diepblauwe ogen, die overigens echt prachtig waren, waren op mijn gezicht gericht en ik staarde terug zonder ook maar een enkele keer te knipperen. Ik weet niet of het aan mij lag, maar voor mijn gevoel was het plots erg warm geworden in de ziekenzaal, ik hoopte niet dat het kwam doordat iemand met diarree een dikke drol gedraaid had in zijn bed, want dat zou echt nogal...
Sorry, ik verpest het romantische moment. Afijn, we keken elkaar dus in de ogen. Het leek alsof Alice de enige was die nog bestond, behalve ik dan. Waarschijnlijk stond mijn gezicht verschrikkelijk verbaasd op het moment dat ik me realiseerde dat ik dingen had gedaan bij een prachtig, heel erg aardig meisje die nooit iemand kwaad zou doen, want Alice lachtte een prachtige lach die me haast liet smelten. Serieus, ik had het al heel erg warm.
'Maak je niet druk, Frank' haar zachte lieve stem liet me even ontwaken uit deze geweldige droom, die werkelijkheid bleek te zijn.* Ik schudde even kort met mijn hoofd om alle gedachten weer op normaal te krijgen, wat meestal werkte op momenten dat meisjes mijn wereld op zijn kop zetten.
Deze keer werkte het echter niet. Ik keek weer naar Alice om haar opnieuw te vragen of ze honger of dorst had, maar na een enkele seconde was ik de vraag helemaal kwijt.
Eten, Frank, of drinken Jeetje, wat was ik aan het doen? Dit was niet normaal meer. Had ze als wraak een soort spreuk op me uitgesproken, zodat ik iedere keer dat ik naar haar keer helemaal de weg kwijt raakte? Als dat zou was, vond ik het wel een goede manier om me terug te pakken, maar het was totaal niet fijn, al vond ik het wel heel fijn om naar haar te kijken.... Ho stop niet meer naar haar kijken, dan kan er ook niets gebeuren.
Ik draaide mijn blik dus van haar af. Ik stond schuin voor haar toen ik mijn mond opende om haar eindelijk de vraag te stellen die ik had willen stellen.
'Maar eh, wil je echt niets eten of drinken? Ik kan zo iets voor je halen, wat je maar wil.'

* wow, wat een quote. In het engels zou hij vast fantastisch klinken.

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

11 april 2016 - 23:20 Bughead is offline

Bughead 3661

Scarlett Rose River
17 ~ Slytherin ~ Seeker ~ Looking foward

Na een leuke middag met Caleb zit ik buiten in de zon met een sigaret in mijn hand. Hoewel er sneeuw ligt maakt de zon het dragelijk. Met meerdere mensen heb ik gesprekken op Twitter. Dat is ook Gossip Girl niet ontschoten. De eerste met wie ik in gesprek ben is Caleb, met een spelletje Truth or Dare. Allemaal leuk in het begin tot ik hem een bepaalde vraag stel. "Who was the first girl you ever got feelings for?" , "Nina in the 4th year i guess", is zijn antwoord. Zijn antwoord maakt me misselijk. Ik heb een heel jaar een relatie gehad met hem in het eerste jaar en nu zegt hij dat hij nooit gevoelens voor me heeft gehad. Het is niet dat ik wil dat hij gevoelens voor mij heeft dat echt niet. Het feit dat ik nu weet dat hij mijn al die jaren heeft gebruikt maakt me vies. Ik sta op en begin met lopen terug het kasteel in. De volgende met wie ik praat is Peter, over het algemeen ken ik hem eigenlijk niet. Maar een deel van mij ziet wel wat in hem. Vanavond hebben we afgesproken om een film te gaan kijken in de astronomy tower. Geen idee of er iets gaat gebeuren al hoop ik er niet teveel op aangezien het pas net uit is tussen hem is Jil. Maar gewoon een film kijken is niks mis mee. De volgende met wie ik praat is Sirius. Wat ik toch zonder hem zou moeten! Ik loop terug naar mijn kamer en doorzoek mijn kast. Wat leuks voor vanavond om aan te trekken. De meeste dingen die ik zie liggen zijn allemaal kort en bloot. Niet echt heel classy, tot ik een paar stapels verschuif en bij wat schattigere kleding kom. Ik maak een aantal foto's en stuur de naar Sirius. Hoewel hij een man is heeft hij wel een gevoel voor mode. Terwijl ik me omkleed gaat mijn telefoon. Edward reageert, ik heb hem voor een dare mee uit gevraagd en we hebben de afspraak om morgen samen wat te gaan drinken. Een glimlach siert mijn lippen, hoewel het een dare is vind ik het stiekem wel een goed plan. Ik kijk op mijn telefoon, hmm half 8, over een half uur heb ik met Peter afgesproken. Snel maak ik een vlecht in mijn haar en doe nog een beetje mascara op. Ik pak mijn tas in, picnick kleed, whisky, 2 glazen en twee kussens. Onderweg naar de astronomy tower ga ik nog even langs de Great Hall. Snel pak ik nog een beetje eten en smokkel dit ook mee. In de hoop dat niemand me ziet verplaats ik me naar de astronomy tower en leg alles klaar. Ik kijk tevreden en stuur een foto naar Peter terwijl ik voor mezelf al een glas whiskey inschenk.

[ bericht aangepast op 12 april 2016 - 0:27 ]

Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead

12 april 2016 - 9:30 Ziegler is offline

Ziegler 20534

Alice Elizabeth Prewett
Gryffindor • Hospital Wing • Frank

Alice vond Frank ongelofelijk schattig toen hij zich zo druk maakte. Ze herkende de jongen van eerder, die haar zo gemeen toegesproken had, er niet meer in terug. Toch bleef ze twijfelen over hem. Er was een reden geweest dat hij zo gemeen tegen haar deed en wellicht zou hij dat zo weer opnieuw doen. Ze had haar hand op die van hem gelegd en hem strak aangekeken in zijn ogen. Daar had ze geen bijbedoelingen bij, maar Frank leek ervan te schrikken. Hij leek haar aan te staren en alsof hij ver weggezonken was in zijn gedachten, keek hij een beetje in het niets. Alice hield haar hoofd een beetje schuin, omdat ze zich afvroeg waar hij aan dacht.
Voorzichtig haalde Alice haar hand van zijn hand af, omdat ze het idee kreeg dat hij in een bepaalde zone was beland waar ze hem misschien beter niet uithaalde. Daarom friemelde ze ongemakkelijk aan een pluk van haar lichtbruine haren. Ze wist niet goed wat ze moest doen, maar ze bleef zich afvragen waarom hij haar zo erg haatte. De foto die op Twitter had geplaatst, was misschien niet de meest tactische zet ooit geweest maar ze had er nooit aandacht mee willen vragen. Zo was ze niet en zo zou ze ook nooit zijn.
Maar eh, wil je echt niets eten of drinken? Ik kan zo iets voor je halen, wat je maar wil.' stelde Frank uiteindelijk voor. De woorden kwamen uit zijn mond alsof ze van ver kwamen. Het kwam gemeend over, maar wel moeizaam. Alice beet kort op haar lip en schudde haar hoofd. 'Nee, dat is niet nodig' zei ze. 'Maar toch bedankt'
Alice ging rechtop in haar bed zitten waardoor de dekens met haar lichaam mee vormden. Ze bekeek Frank vanuit haar ooghoeken en kon het niet laten om licht te grinniken. Hij had iets erg schattigs, aandoenlijk zelfs. Daarom besloot Alice om de ongemakkelijk stilte te verbreken. Ze had namelijk het idee dat Frank het gesprek niet ging aanknopen, waarschijnlijk omdat hij te verlegen of beschaamd was - wat Alice overigens nergens voor nodig vond. 'Heb je al een date voor het kerstfeest?' vroeg ze toen en ze was oprecht geïnteresseerd. Ze vroeg zich af op wat voor types hij zou vallen? Alice had zelf gelukkig al een leuke date: Jason - haar beste vriend.

Big girls cry when their hearts are breaking

12 april 2016 - 17:48 Tad is offline

Tad 3475

Lily Evans

16 • Year 6 • Muggleborn • Gryffindor • Prefect • Outside • Luke

Een klein, maar vreugdeloos lachje ontsnapte uit mijn mond toen ik Lukes woorden hoorde. "Een klote Kerstmis, dat komt er verdomd dicht bij in de buurt," beaamde ik droevig. Plompverloren veegde ik met mijn hand wat sneeuw van het hek af toen hij me vertelde dat hij de Terzielers al jaren kon zien. Het was zo oneerlijk dat de slechtste dingen altijd de beste personen overkwamen, personen zoals Luke, al deed ik nog geen poging om hem te troosten. Pas toen ik hoorde hoe zijn stem onvast een paar octaven in de hoogte was geschoten, blikte ik opzij, om tranen over zijn wangen te zien lopen. Even voelde ik een steek van medelijden met hem, want de zinnen die hij aan elkaar knoopte, maakte me duidelijk dat hij de jongen inderdaad had gekend. Sterker nog, hij had zich als een soort van beschermengel over hem ontfermd en de wijze waarop Luke dit alles zei, gaf me het gevoel dat hij de schuld in zijn eigen schoenen aan het schuiven was.
Ietwat ongecoördineerd gooide ik mijn armen rond zijn lichaam, hem in een dichte knuffel trekkend. Vervaarlijk wiebelde ik op het hek, waarbij ik ternauwernood mijn balans wist te bewaren. "Dit is niet jouw schuld, Luke, vergeet dat alsjeblieft niet. Dit was geen simpele pesterij, dit was de duisterste magie die bestaat. Niemand had dit kunnen voorkomen. Daarbij: de dader is gepakt, we hoeven ons geen zorgen meer te maken." Dit laatste rolde over mijn lippen zonder dat ik er zelf erg veel vertrouwen in had: een vijftienjarige jongen die moeiteloos Avada Kedavra uit kon spreken en zichzelf vervolgens aangaf, leek onder de noemer 'te makkelijk' te vallen. Maar misschien had Luke op dit moment wel 'te makkelijk' nodig en dus vermoeide ik hem niet met mijn paranoïde gedachten en hield ik hem een tijdlang zwijgend gevangen in een dichte knuffel.
"Misschien valt de klote kerst nog wel te redden," verzuchtte ik uiteindelijk. "Misschien heeft het alleen een zetje in de rug nodig, en moeten we zelf de slingers - of nou ja, kerstballen - ophangen." Een zetje in de rug. Zoals Potter, wist een klein stemmetje in mijn hoofd me toe te spreken. Hoewel ik dit stemmetje het liefst direct naar de vergetelheid zou bannen, kon ik het niet helpen dat de zelfingenomen captain van het Quidditch team van mijn afdeling mijn gemoederen meer bezighield dan ik lief had. Het feit dat ik had toegezegd dat ik met hem naar het kerstbal zou gaan, als hij me daarvoor ervan zou weten te overtuigen dat hij geen zelfingenomen klootzak was, had mijzelf waarschijnlijk nog meer verbaasd dan hem. Misschien had Axel wel gelijk, en vond ik Potter leuker dan ik zelf durfde toe te geven, al schudde ik deze gedachte direct weg. Dat was onmogelijk.
Mijn afgedwaalde gedachten werden bruut terug naar de werkelijkheid gehaald, toen ik - te laat - geluid boven ons hoorde. Juist toen ik omhoog keek om te kijken wat het in godsnaam was, werd het antwoord al, letterlijk welteverstaan, in mijn gezicht geduwd. Een van de takken van de boom die boven ons uittorende, had het gewicht van de sneeuw erop niet kunnen houden, met als gevolg dat zowel Luke als ik de volle laag hadden gekregen. Ondanks het zware gesprek dat we zojuist gevoerd hadden, kon ik het niet laten om te gniffelen: Luke zag er nu eenmaal behoorlijk belachelijk uit op deze manier. "Staat je goed," proestte ik, de wetenschap dat ik er waarschijnlijk net zo versneeuwd uitzag wijselijk negerend. Klote kerst of geen klote kerst - misschien was lachen hoe dan ook het beste medicijn.

She's imperfect but she tries

12 april 2016 - 18:02 Fagerman is offline

Fagerman 4603

FRANK LONGBOTTOM

GRYFFINDOR

'Nee, dat is niet nodig' hoorde ik Alice' stem van naast me komen en hoe graag ik ook mijn hoofd naar haar richting wilde draaien, ik gaf niet toe aan mijn behoeften. Het was werkelijk een erg vervelende spreuk, die ze me echt een keer moest leren, als ze dat wilde. 'Maar toch bedankt'
Ik staarde door het ruim naar buiten, wachtend totdat Alice nog iets zou zeggen. Ik had eerlijk geen idee wat ik nu moest zeggen. Normaal leek ik de woorden soms wel uit te spuwen, maar op dit moment was alles dat zich in mijn gedachten afspeelde Alice en om nou over haar tegen haar te praten leek me ook best apart. Alice zei echter ook niets tot mijn teleurstelling. Er braken een paar ongemakkelijke seconden aan en ik deed alsof ik iets heel ergs interessants zag buiten, zodat het wat minder raar zou zijn dat ik zolang naar buiten keek.
'Heb je al een date voor het kerstfeest?' Uit opluchting dat eindelijk iemand iets zei, kwam er een opgeluchte zucht uit mijn mond, terwijl ik me haast enthousiast naar haar omdraaide. Gelukkig realiseerde ik me op tijd dat ik haar niet aan moest kijken, waardoor ik mijn blik naar haar bovenlichaam liet gaan. Ho nee, slecht idee, snel keek ik naar haar haar. Wat had ze ook alweer gevraagd?
'Date voor het kerstfeest?' herhaalde ik een stuk van haar vraag vooral eigenlijk voor mezelf. 'Ja, ik ga met Pixie.' Even twijfelde ik erover of het wel een date was of dat we gewoon als vrienden gingen, maar door heel even terug te denken aan het moment dat ze me vroeg, wist ik dat je het wel een date kon noemen, al denk ik niet dat ze na deze avond nog meer wilde met me beleven als in meer dates. Volgens mij was ze niet echt uit op een langer durende relatie dan een avond.
'En jij?' Ik vroeg me eigenlijk wel af of Alice met iemand zou gaan naar het feest. Voor zover ik wist had ze geen vriendje of iemand waarbij de enige vorm van liefde bedreef, maar je wist maar nooit.
Ergens vond ik het toch wel vervelend dat ik haar niet aan kon kijken en was ook wel erg benieuwd naar de spreuk die ze op me uitgeoefend had toen ik lach te slapen. Ik besloot dus maar om het haar maar gewoon te vragen;
'Zeg Alice, echt heel leuk hoor, die spreuk' begon ik op een beetje sceptisch. 'Maar welke heb je precies gebruikt?'

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

12 april 2016 - 18:47 Oliveira is offline

Oliveira 15237

Adalae Cresenta Romanova

Year 6 • Slytherin • Pureblood • Birthday girl • Hallways • Alexis
''Maybe I'm making history right here, right now.''

Alexis haalde haar schouders op bij mijn vraag en ik pulkte wat aan mijn muffin. Hij was veel te lekker om in één keer op te eten.
''Ik denk dat ik ook hier blijf, mijn ouders haten Kerst, ze vinden de vrolijkheid en het gedoe dat eromheen wordt gemaakt maar niets. Alles wat de massa doet, doen zij juist niet.'' Ik knikte kort. Zelf vond ik Kerst wel een leuke tijd van het jaar en het hoorde knus en gezellig te zijn met je familie, maar sinds ik die amper had, bleef ik wel elk jaar op Hogwarts. Niet dat ik hier Kerst spenderen erg vond, maar ik miste gewoon de kerstgedachte.
''Ik vind het ook wel lollig om hier te blijven. Ik haat het meeste aan deze school maar ik weet zeker dat er nog wel wat lol te trappen valt.'' Ik lach zachtjes en knik. Goed punt. ''Ga jij trouwens nog naar het bal? Ik weet het nog niet zo zeker, ik vind feestjes wel leuk, maar soms ben ik net zoals mijn ouders, tegendraads. Mulciber heeft me meegevraagd, zal ik ja zeggen?'' Ik at de rest van mijn muffin op en knikte.
''Ik zou gaan en ja, ik ga. Althans, dat denk ik. Sirius wilde met Marlene en ik samen naar het bal gaan, maar hij reageert niet op mijn berichtjes,'' zuchtte ik en gooide het papiertje van mijn muffin weg. ''Maar als ik jou was, zou ik gewoon gaan en een leuke nacht en date hebben.'' zei ik glimlachend.
Ik stond op en hurkte zodat ik een klein beetje sneeuw kon pakken van de grond. ''Heb je al een jurk?'' vroeg ik en stond daarna weer op. ''Je hebt natuurlijk wel een jurk nodig.''

[ bericht aangepast op 12 april 2016 - 18:47 ]

I don't want you to die, I want you to suffer.

Index RPG Actieve Topics Zoek