Ruby
'Regina,'schreeuwde ik. Bij de aanraking van Belle's borst werd ze tegen het plafond geworpen en kwam met een pijnlijke knal op de grond terecht. Vervolgens bleef ze roerloos liggen. Ik wilde naar haar toe rennen, voordat ik er was werd ik door een enorme kracht achteruit geblazen. Belle keek mij aan en begon te lachen. 'Jij!,' siste ik. 'Wie ben jij en waarom doe jij dit?' Ik keek haar kwaad aan. Ik stond klaar om aan te vallen, maar mijn voeten konden zich niet meer bewegen. Belle, of moet ik zeggen Jos keek arrogant op mij neer.
Jos
Ik liep naar binnen. Ik en geitje nummer 2 waren als enige nog over. We moesten dit snel en goed doen, dan zouden ze ons niet doorkrijgen. Nog voordat ik zat greep Regina naar mijn hart. Dus dit was al die tijd hun plan geweest, ik grinnikte. Secondes verliepen in slowmotion, waarbij Regina te maken kreeg met mijn beschermingsspreuk waardoor ze met een grote klap weggeblazen werd en bewusteloos neerviel. Ze moest mijn niet onderschatten.
Lachend keek ik naar Ruby, ze rende naar Regina toe maar met één beweging veegde ik haar weg naar achteren. Ik genoot hier van! 'Jij!,' siste ze. 'Wie ben jij en waarom doe jij dit?' ze keek mij kwaad aan. Ik zag dat ze mij wilden aanvallen, dus zette ik haar voeten vast. 'Ik?,' zei ik angstaanjagend, 'Ik ben degene die jullie Jos noemen. Oh ik zou jou eens goed vertellen waarom ik dit doe.' Ik wees naar Regina. 'Zij daar, degene die jij zo liefkozend moeder noemt,' ik deed alsof ik moest overgeven. 'Zij heeft mij tot leven gewekt.' Ik zag de verbazing op Ruby's gezicht. 'Jij wil vast wel weten waarom ik tot leven ben gewekt.' Plotseling stond ik naast Ruby, met mijn gezicht enkele centimeters van die van haar. 'Om het leven van jou, Graham en jullie vriendjes te verwoesten.' Ik zag Ruby schrikken, de ongeloof op haar gezicht was groot. 'En hier na... Is Storybrooke aan de beurt.' Ik lachte hysterisch. Met één knip in mijn vingers waren ik en geitje nummer 2 verdwenen.
Ruby
'Ik?,' Het horen van de stem van Jos deed mij huiveren. 'Ik ben degene die jullie Jos noemen. Oh ik zou jou eens goed vertellen waarom ik dit doe.' Jos wees naar Regina. 'Zij daar, degene die jij zo liefkozend moeder noemt, 'Zij heeft mij tot leven gewekt.' Ik was verbaast, Regina? 'Regina zou dit nooit doen,' riep ik verontwaardigd uit.' 'Jij wil vast wel weten waarom ik tot leven ben gewekt.' Ik schrok enorm, Jos stond ineens naast mij. Ik kon mij niet bewegen. 'Om het leven van jou, Graham en jullie vriendjes te verwoesten.' Ik geloofde het niet. Regina hield van mij, toch? Ik begon te twijfelen, speelde Regina al die tijd een spelletje met mij? 'En hier na... Is Storybrooke aan de beurt.' Jos begon hysterisch te lachen. Nee dit kon niet waar zijn. Regina was veranderd, zij deed zulke dingen niet. Ik merkt dat ik mij weer kon bewegen. Met een schreeuw wilde ik Jos aanvallen, maar voordat ik het wist was ze verdwenen. Van woede schopte ik een stoel onderuit, ik balde mijn vuisten en begon op de muur te slaan. Ik zag Regina nog steeds roerloos op de grond liggen. Ik snelde mij naar haar toe. 'Regina, gaat het? Kun je mij horen?' Ik schudde haar voorzichtig door elkaar, ik wist niet of ze wat gebroken had. Nog steeds werd ze niet wakker, in paniek belde ik de ambulance post. Binnen enkele minuten waren zij ter plekke en laadden Regina in. Ik reed mee in de ambulance en hield Regina's hand vast. Wat ik net had gehoord deed er even niet toe, ongeacht of het de waarheid was of niet. Regina mocht niet doodgaan. In het ziekenhuis werd ze direct onderzocht, er waren wat kleine kneuzingen en breuken, maar Regina was buiten levensgevaar. Nu was het wachten totdat Regina wakker zou worden.
When you believe your dreams come true
