• Link naar 1: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177516

    Link naar 2: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177597&page=20

    Het was een mooie dag in storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

    [ bericht aangepast op 11 mei 2016 - 7:39 ]

    Jos

    Ik grijnsde toen ik Gold binnen zag komen lopen. Geitje nummer 2 had dus zijn opdracht voltooid. Snel hoorde ik zijn verhaal aan. 'Graham dus,' ik lachte gemeen. Graham dacht dat hij een drankje gekregen had om mijn hart er mee uit te kunnen rukken. Maar dat was niet zo. Zodra hij het over zichzelf giet haat hij de personen waarvan hij het meeste houdt. 'Dit zal die irritante mensen genoeg afleiding bieden, waardoor ik ongestoord verder kan gaan met mijn plan.' fluisterde ik mijn hulpje toe. Dit was mijn geluksdag!


    When you believe your dreams come true

    Ruby

    Het praatje ging mij redelijk goed af. Beter dan verwacht. Alleen ik was veel te vroeg klaar, Graham was er nog niet. De menigte begon zich na een tijdje te vervelen en het geroesemoes werd steeds luider. Ik wist niet zo goed wat is moest doen. Angstig keek ik Regina aan, zij had ervaring met het spreken voor groepen, ik niet.


    When you believe your dreams come true

    Graham

    "Maar natuurlijk kan ik daarvoor zorgen." zei Gold met een glimlach. Er verscheen ook op mijn gezicht een glimlach. Gold zou me kunnen helpen, maarde vraag was wat de deal zou zijn. 'Oh is het alweer zo laat? Ja daar moet ik zo heen. Dus laten we dit snel afhandelen.' Vanonder de toonbank haalde hij een klein flesje met inhoud vandaan. 'Kijk Dearie. Dit,' Gold wees naar het flesje. 'Giet je over een magisch voorwerp heen. Bijvoorbeeld die haak die je net hebt gepakt.' Ik voelde dat ik rood kleurde 'Ook is het zeer belangrijk dat je het over de gebruiker van het voorwerp giet, anders werkt het niet. Hierna kun je elk hart er uit halen dat je maar wilt.' Er kwam een gemene glimlach vanuit Gold. Even vertrouwde ik het niet. hij overhandigde mij het flesje. 'Van het huis huis,' Gold maakte een diepe buiging. eentje die Rumple ook altijd deed. 'Voor de sheriff,' opnieuw glimlachte hij weer. 'Als u mij nu zou willen excuseren, ik moet naar het gemeentehuis.' Gold sloot de winkel af en liep er vandoor. Ik bleef in me eentje met het flesje achter.

    Zo snel als dat ik kon reed ik met de auto naar het gemeentehuis. Lisa stond als portier bij de deur. "Het is me gelukt." fluisterde ik haar toen ik langs liep. Blijkbaar kwam ik precies op tijd want het was verdacht stil in de zaal. "Ik heb een middeltje." fluisterde ik tegen Ruby en Regina. "Wat hebben jullie ze verteld?" Regina vertelde dat Ruby een leugentje om eigen best wil had vertelt. "Oke, dit middel moet om deze haak en over mij heen. Ik ben tenslotte degene die het doet." Zonder dat ze me konden tegenhouden goot ik het middeltje over de haak en over mij. "Waarom help ik jou überhaupt? En ook nog gaan liegen tegen deze mensen. Ruby kom op zeg..." ik keek alle mensen aan. "Het is één grote leugen mensen. Er is een moordenaar hier in Storybrooke en geen virius!" ik liep terug naar Ruby en smeet de haak voor haar op de grond. "Word toch een keer volwassen, pup." Kwaad liep ik het gemeentehuis uit. bij de deur duwde ik Lisa weg. "Ga lekker met Emma spelen." mompelde ik erachter aan.


    Do I look like Mother Teresa?

    Ruby

    Voordat het uit de hand ging lopen kwam Graham naar binnengelopen. Opgelucht haalde ik adem, ook de zaal werd weer rustig en iedereen ging zitten. We kwamen met z'n drieën bij elkaar. "Wat hebben jullie ze verteld?" vroeg Graham. Regina herhaalde vlug wat ik had gezegd. "Oke, dit middel moet om deze haak en over mij heen. Ik ben tenslotte degene die het doet." voordat ik iets kon zeggen goot hij het over de haak en zichzelf heen. 'Oke mensen, we kunnen beginnen. Als iedere...' ik kon mij zin niet afmaken want ik werd onderbroken door Graham. "Waarom help ik jou überhaupt? En ook nog gaan liegen tegen deze mensen. Ruby kom op zeg..." ik keek hem verbaast aan. 'Wat doe je nou?' siste ik. "Het is één grote leugen mensen. Er is een moordenaar hier in Storybrooke en geen virus!" iedereen sprong geschrokken overeind. Graham liep naar mij toe. 'Is dit een grap?' zei ik boos. Hij smeet de haak voor mij op de grond. "Word toch een keer volwassen, pup." schreeuwde hij in mijn gezicht. Verdoofd bleef ik staan. De menigte was door elkaar aan het schreeuwen en rennen, ze schreeuwden naar mij. Maar het ging allemaal langs mij heen. Bevroren bleef ik op mijn plek staan. Tranen prikten in mijn ogen. Ik snapte er niets van, waarom deed hij zo? Mijn Graham.


    When you believe your dreams come true

    Regina

    "Als iedere...' Ruby kon haar zin niet afmaken want ze werd onderbroken door Graham. "Waarom help ik jou überhaupt? En ook nog gaan liegen tegen deze mensen. Ruby kom op zeg..." Ruby en ik keken Graham allebei verbaast aan. 'Wat doe je nou?' siste ze. Ook ik was verbaast van Grahams reactie. "Het is één grote leugen mensen. Er is een moordenaar hier in Storybrooke en geen virus!" iedereen sprong geschrokken overeind. Graham liep naar ruby toe. ik stond klaar om mijn magie te gebruiken als één van twee iets zou uitspoken.
    'Is dit een grap?' zei Ruby boos. De haak die Graham vast had smeet hij voor Ruby op de grond en hij liep zomaar weg. "Word toch een keer volwassen, pup." schreeuwde hij in mijn gezicht. "Hey!" schreeuwde ik hem na, maar hij reageerde niet op mij. Ik liep gelijk naar Ruby toe, maar bleef bevroren op hun plek staan. Ruby had tijd nodig om dit te verwerken.
    "STILTE!" gilde ik. Voor mensen Graham achterna konden smeet ik de deuren dicht met magie. "Iedereen zitten nu en luister naar mij!" ik voelde de Evil Queen in me opkomen.


    Do I look like Mother Teresa?

    Ruby

    Het boeide mij totaal niet dat ik midden op het podium stond en iedereen naar mij keek. "STILTE!" gilde Regina "Iedereen zitten nu en luister naar mij!" het kwam amper bij mij binnen. De gebeurtenis van net speelde als een filmpje af in mijn hoofd. Steeds opnieuw en opnieuw. Wat had ik verkeerd gedaan? Had ik dit met hem moeten overleggen? Toen Graham binnenkwam was er nog niets aan de hand. Ik zakte door mijn benen heen en ging zitten op de grond. Ik balde mij vuisten, vanuit woede en verdriet begon ik op de grond te slaan. Zo hard dat mijn knokkels begonnen te bloeden, maar die pijn was niets met vergeleken wat ik van binnen voel.


    When you believe your dreams come true

    Lisa

    Graham kwam binnen en deed het drankje over de haak en zichzelf. Hij werd boos en begon te schreeuwen tegen Ruby hij liep naar buiten en duwde me weg. "Ga lekker met Emma spelen." Mompelde hij erachteraan. Ik kan niet geloven dat hij dat heeft gezegd, Emma is weg en dat weet hij, ik heb nog nooit echt met Emma kunnen spelen, omdat Emma veel ouder is. Ik keek Graham na met een boze blik en ging weer binnen staan, Spike zag dat ik boos was en ze begon me op te vrolijken, Regina deed de deuren achter mij dicht met magie. "STILTE!" Gilde ze, "Iedereen zitten nu en luister naar mij!". Iedereen ging meteen zitten.



    Elina 'Ellie' Kyriakou


    Ik blijf zitten in de boom. Alles is nu anders voor mij, ik ben een Banshee en wordt stiekem de volgende Avatar. Tenminste, dat denk ik dan.


    ‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

    Lisa

    Terwijl ik en de rest van de zaal aan het wachten waren op Regina, keek ik rond. Waar was Ellie, ze was niet hier? Ik keek Spike aan en zei dat hij hier moest blijven opletten. Ik liep naar Ruby en Regina toe, ik fluisterde in Ruby's oor. "het komt allemaal wel goed." Ik liep naar Regina. "Ellie is er niet." Fluisterde ik in haar oor.

    [ bericht aangepast op 16 mei 2016 - 9:28 ]

    Jens Potter

    Jens weet niet wat te zeggen. Hij wilt achter Graham aan gaan, maar de deuren worden voor zijn ogen dichtgesmeten. Hij liep richting het podium want hij zag dat Ruby zichzelf aan het pijnigen was. "Gaat het wel meisje? Kom mee, je beseft dat dat niet Graham was. Dat was Jos, of Graham onder invloed van Jos. Jou Graham is niet weg, hij is gewoon, euhm... Tijdelijk buiten dienst." Jens geraakte amper uit zijn woorden. Het was dan ook een groot verlies...

    Ik ga zo naar de stad dus ben niet zo heel veel Online.

    oké ik blijf bijna de hele dag thuis... Maar even, waar is Ava?

    Regina

    Lisa kwam naar Ruby en mij toegelopen. "Ellie is er niet." Fluisterde ze in mijn oor. Ik knikte naar haar, maar we hadden nu grotere problemen aan ons hoofd. Terwijl Jens en Lisa Ruby aan het helpen waren sprak ik het volk toe. "Mensen van Storybrooke, blijf allemaal kalm en rustig. Er is geen reden voor paniek, want de politie heeft dit allemaal in orde. Wij willen jullie graag verzoeken niet iedereen te vertrouwen. Spreek een code taal af met mensen. niet nu, want de moordenaar kan ook onder ons zijn." Weer begon iedereen te praten, ik was er klaar mee. In mijn hand verscheen een grote vuurbal die ik over de mensen heen liet vliegen. "En nu is het genoeg. Jullie houden allemaal jullie monden stijf op elkaar of...." ik hield me in. Ik had dit niet mogen zeggen.


    Do I look like Mother Teresa?

    Ruby

    "Het komt allemaal wel goed." fluisterde Lisa in mijn oor. Het drong nog niet tot mij door. "Gaat het wel meisje? Kom mee, je beseft dat dat niet Graham was. Dat was Jos, of Graham onder invloed van Jos. Jou Graham is niet weg, hij is gewoon, euhm... Tijdelijk buiten dienst." Jens was bij mij komen staan. Ik keek hem aan. 'Nee het komt niet goed, hij meende het echt. Ik zag het aan zijn ogen.' snikte ik. Ik stond op en liep naar Regina toe. 'Niet doen,' snikte ik. Ik pakte haar bij haar arm. 'Die mensen kunnen er niks aan doen.' Het liefste zou ik mij nu in haar armen laten vallen en uithuilen, maar dat kon niet. Ik stopte mijn pijn en verdriet diep weg en herpakte mijzelf. 'Regina, kun je iedereens geheugen wissen, van wat er net gebeurt is? We gaan dit doorzetten, dit moet stoppen.' zei ik vastberaden.


    When you believe your dreams come true

    Regina

    Iemand pakte mij bij mijn arm, het was Ruby. 'Niet doen,' zei ze al snikkend. 'Die mensen kunnen er niks aan doen.' Ze had het er erg moeilijk mee dat Graham zo tegen haar was uitgevallen. Ik wilde haar troosten, maar niet voor dit zooitje oelewappers. 'Regina, kun je iedereens geheugen wissen, van wat er net gebeurt is? We gaan dit doorzetten, dit moet stoppen.' Een kleine glimlach verscheen op mijn gezicht. "Dat lukt makkelijk me deze nietsnutten." Al vrij snel was het geheugen gewist bij de mensen in de zaal en dachten ze dat ze naar een bijeenkomst over een virus waren geweest. "Maar wat doen we met Gold en Belle? Bij hen is het sowieso niet gelukt. Hij is te sterk voor mij."


    Do I look like Mother Teresa?