• Link naar 1: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177516

    Link naar 2: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177597&page=20

    Het was een mooie dag in storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

    [ bericht aangepast op 11 mei 2016 - 7:39 ]

    Ruby

    Ik was verbaast Graham leek precies te begrijpen wat hij in deze situatie moest doen. Ook Regina hield op met vechten. Ik stapte achteruit en ging op de grond liggen, met mijn hoofd tussen mijn poten in. Met puppy ogen keek ik beide personen aan. Het vele oefenen in wolfvorm had eindelijk voor positieve dingen gezorgd. Ik kon mijzelf nu bijna volledig onder controle blijven houden. Het was altijd mijn angst om mijzelf aan de wolf kwijt te raken, waardoor ik op puur dierlijk instinct zou reageren. Dat kon ik nu al tijden onderdrukken en gelukkig ook in deze situatie. Ik legde mijn poot op mijn cape en hoopte dat één van beide de hint zou begrijpen.


    When you believe your dreams come true

    Graham

    Ruby stopte met grommen en leek weer zichzelf te worden, maar dan in wolvengedaante. "Hoe wordt ze nou zichzelf?" vroeg Regina. Het antwoord kwam al snel van Ruby, die haar poot op de rode cape legde. "Ik denk dat het iets te maken heeft met haar cape?" ik keek al vragend naar Regina echter was het niet gelijk weer vrede tussen ons. Ik liep naar de wolf toe en gaf nog een aai over haar bol. "Laten we hopen op het beste." ik pakte de cape van de grond en gooide die over de wolf heen. "Ruby?" ik hoopte dat Ruby onder de mantel vandaan kwam.


    Do I look like Mother Teresa?

    Ruby

    Graham gaf mij een aai, hij had de hint begrepen en gooide de cape over mij heen. Langzaam stond ik op en keek streng naar Regina en Graham. 'Willen jullie nu wel luisteren? Stelletje kleuters.' Ik was nog steeds verontwaardigd. Toen drong het mij pas door dat Graham mij nog nooit als wolf had gezien. Bij die gedachten kleurde ik rood. Ook de laatste ontmoeting als wolf met Regina was nou niet bepaald gezellig. 'Oke, oke, ik liet mij ook een beetje gaan. Maar jullie wilden niet luisteren.' Ik keek beiden in de ogen, ik wilde dat ze zich zouden schamen voor hun gedrag van net.


    When you believe your dreams come true

    Graham

    'Willen jullie nu wel luisteren? Stelletje kleuters.' langzaam stond Ruby op. nu pas besefte ik pas dat Ruby een wolf was geweest. Ik had er totaal geen woorden voor. 'Oke, oke, ik liet mij ook een beetje gaan. Maar jullie wilden niet luisteren.' Ik keek Regina streng in de ogen aan. "Als sommige mensen gewoon niet zo ver zouden gaan..." "Rustig aan Gram. Ik heb geen goede ervaring met wolven. En één wolvenincident is wel voldoende vandaag. Ruby het spijt me." Ik kon niet geloven wat Regina zei. Ze bood haar excuses aan aan Ruby en niet aan mij?!


    Do I look like Mother Teresa?

    Lisa

    "is goed Jens." Regina, Ruby en Graham waren naar binnen gegaan. Wij waren weer alleen buiten.

    Jens Potter

    "Terwijl zij daar zijn aan het verzoenen, kunnen wij misschien nadenken over een plan voor Jos aan te vallen en te... Vermoorden.... Suggesties?"

    Lisa

    "Terwijl zij daar zijn aan het verzoenen, kunnen wij misschien nadenken over een plan voor Jos aan te vallen en te... Vermoorden.... Suggesties?"
    "aan vallen is goed, maar vermoorden gaat wel een beetje ver."
    "kunnen we niet gewoon haar magie afnemen?"

    Jens Potter

    "Dat kan maar... Aangezien het bij Regina niet lukt, lijkt me het raar als het wel bij Jos lukt. En dan behoud Jos de vorm en het uiterlijk van de moment dat ik de spreuk uitspreek..."

    Ruby

    Ik keek beschaamd naar de grond toen Regina zei dat ze geen goede ervaring had met wolven. Maar ik was blij dat ze haar excuses aan bood. 'En nu zeggen jullie sorry tegen elkaar.' Ik keek dreigend naar de personen voor mij. Opeens begon ik te lachen. De clichés waren inderdaad waar, de relatie met schoonmoeder en schoonzoon was nou niet echt optimaal.


    When you believe your dreams come true

    Lisa

    "dan hebben we sterkere magie nodig......... Licht magie!" Schreeuwde ik uit. Er kwam iets in me op. "een klein probleem, Emma is de enige die licht magie beheerst en ze is er niet...."

    Jens Potter

    "Ik ken 2 lichtspreuken. Lumos Maxima en Lumos Accacia. Maar deze zijn replica's zal ik maar zeggen van de echte. Deze zijn niet sterk, zeker niet tegen Belle... Euhm... Jos."

    Graham

    'En nu zeggen jullie sorry tegen elkaar.' Ruby keek Regina en mij om te beurt boos aan. Ik richtte mijn blik op Regina. Zij mocht beginnen met het excuus. Blijkbaar dacht Regina er juist andersom over, want terwijl we elkaar aankeken kwam er uit ons beide geen geluid. Ik was nog steeds boos op Regina, maar aangezien Ruby er bij stond moest ik nu wel het goede voorbeeld geven. "Sorry." mompelde ik zachtjes. Tot mijn verbazing reageerde Regina gelijk daarna ook met een sorry, maar van beide sorry's kon je zo merken dat ze niet gemeend waren. Ik zou Regina nog wel krijgen.


    Do I look like Mother Teresa?

    Ruby

    Ze luisterden eindelijk een keer naar mij. Niet dat ze het meenden, maar het was een stap. Ik glimlachte 'Mooi, ik verwacht niet dat jullie nu vrienden zijn. Maar als we Jos willen verslaan is enige samenwerking wel gewenst. En..' Ik twijfelde even. 'Ik wil graag dat mijn moeder en mijn vriend tenminste een beetje met elkaar overweg kunnen.' Als ik ze zo mocht noemen. Snel draaide ik mij om, zodat ik hun reactie op hun gezichten niet kon zien.


    When you believe your dreams come true

    Graham

    Er verscheen weer een glimlach op het gezicht van Ruby en daar was ik blij mee. 'Mooi, ik verwacht niet dat jullie nu vrienden zijn. Maar als we Jos willen verslaan is enige samenwerking wel gewenst. En..' Ruby stopte even met haar haar zin afmaken. 'Ik wil graag dat mijn moeder en mijn vriend tenminste een beetje met elkaar overweg kunnen.' Regina keek mij verbaast aan en ik keek haar net zo terug verbaast aan. Met mijn wijsvinger wees ik van Ruby naar haar en weer terug. Ik haalde mijn schouders op en schudde een beetje verward met mijn hoofd. Regina leek te begrijpen wat ik bedoelde en een valse lach kwam op haar gezicht te staan. Mijn handen waren weer aan het jeuken, maar ik moest me inhouden. Nadat we beide elkaar een dodelijke blik hadden toegeworpen liep ik naar Ruby toe. Ik gaf haar een zoen en omhelsde haar. "Dus wat is nu het plan, Alpha?" zei ik met een speelse lach. Vanuit mijn ooghoeken zag ik Regina, die chagrijnig de kamer verliet.

    [ bericht aangepast op 15 mei 2016 - 14:09 ]


    Do I look like Mother Teresa?

    Ruby

    Ik voelde twee armen om mij heen geslagen worden, waarop ik mij omdraaide en de zoen beantwoorde. "Dus wat is nu het plan, Alpha?" Ik straalde toen hij deze woorden zei. Hieruit kon ik op maken dat hij niet geschrokken was van mijn wolfgedaante, maar het juist geaccepteerd had. Ik merkte dat Regina weggelopen was, maar ik had geen zin om er achteraan te gaan. Zij was hier de oudste en zou dus ook de verstandigste moeten zijn. Toch knaagde er iets in mij, zou ze jaloers zijn op mij en Graham? Ik wilde niet dat onze band daardoor slechter werd. Ik had haar juist nodig. Nu Graham mij de leiding gaf werd ik een beetje onzeker. Niemand gaf mij ooit de leiding. Ik had dan ook geen idee wat we zouden kunnen doen om Jos te vinden en te verslaan. 'Misschien kunnen we,' begon ik. 'Alle inwoners van storybrooke verzamelen op één plek en daar elk hart controleren?' in mijn hoofd klonk het mooier dan toen ik het uitgesproken had. 'Nee vergeet het, daarvoor zijn we Regina nodig. En niemand wil vast z'n hart laten controleren door Regina.' Ik zuchtte, waarom was dit zo moeilijk?


    When you believe your dreams come true