• Link naar 1:
    http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177516
    Link naar 2: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177597&page=20
    Link naar 3: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177656

    Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

    De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

    [ bericht aangepast op 17 mei 2016 - 7:55 ]

    Graham

    Net nu we het over familie gehad hadden kon ik Regina niet luchten en Ruby wilde juist daarnaar toe. Ze pakte me hand en begon te lopen. Zonder iets te zeggen tegen Ruby begon ik opeens het verhaal. "Ik had net een gevecht partij tussen Omega en mij tegen de dronken mensen voorkomen." Terwijl we liepen trapte ik de steentjes weg die op mijn pad lagen. "Twee ridders van the Evil Queen kwamen de kroeg binnen en zochten mij. Ik had werkelijk geen idee waarom ik naar haar toe moest, maar ik besloot mee te gaan. Daar aangekomen werd ik vriendelijk ontvangen door Regina. Zo Evil zag ze er toen nog niet uit." ik keek even opzij naar Ruby. Was het goed om dit alles te vertellen? Dit was wel wat ze wilde. "Ze had een opdracht voor mij. Snow White had haar leven verwoest en moest gedood worden. Ik accepteerde de opdracht, maar op één voorwaarde. De jacht op wolven zou gestopt moeten worden. Regina ging hiermee akkoord en ik ging op weg naar Snow. Verkleed als een wachter liep ik met haar mee tijdens een wandeling alleen had ze me door." Opnieuw keek ik opzij richting Ruby. "Ze rende weg, maar uiteindelijk had ik haar gevonden. Met mijn mes stond ik al bij haar borst, maar ze vroeg of ik een brief aan Regina wilde geven. De woorden die ze opschreef raakte me en daarom liet ik haar gaan. Ik wist niet wat voor prijs ik hiervoor moest betalen." Onzeker richtte ik me weer tot Ruby. Zou ze het hele verhaal willen horen?


    Do I look like Mother Teresa?

    Ruby

    "Ik had net een gevecht partij tussen Omega en mij tegen de dronken mensen voorkomen." Terwijl we liepen trapte hij de steentjes weg die op mijn pad lagen. "Twee ridders van the Evil Queen kwamen de kroeg binnen en zochten mij. Ik had werkelijk geen idee waarom ik naar haar toe moest, maar ik besloot mee te gaan. Daar aangekomen werd ik vriendelijk ontvangen door Regina. Zo Evil zag ze er toen nog niet uit." Graham keek mij aan. "Ze had een opdracht voor mij. Snow White had haar leven verwoest en moest gedood worden. Ik accepteerde de opdracht, maar op één voorwaarde. De jacht op wolven zou gestopt moeten worden. Regina ging hiermee akkoord en ik ging op weg naar Snow. Verkleed als een wachter liep ik met haar mee tijdens een wandeling alleen had ze me door." Opnieuw keek ik opzij richting Ruby. "Ze rende weg, maar uiteindelijk had ik haar gevonden. Met mijn mes stond ik al bij haar borst, maar ze vroeg of ik een brief aan Regina wilde geven. De woorden die ze opschreef raakte me en daarom liet ik haar gaan. Ik wist niet wat voor prijs ik hiervoor moest betalen." Ik was verbaast dat hij dit opeens vertelde. In grote lijnen kende ik natuurlijk het verhaal vanuit Snow's kant. Maar ik wist niet dat Graham ervoor had gekozen Snow in leven te laten. 'Is er nog meer?' Het verhaal was voor mijn gevoel nog niet af. Graham stond onzeker naar mij te kijken.


    When you believe your dreams come true

    Graham

    'Is er nog meer?' was precies het antwoord wat ik had verwacht. Zachtjes knikte ik ja en voordat ik verder ging zuchtte ik eens diep. "Ik kon niet met legen handen terugkomen bij Regina, dus heb ik een hert doodgeschoten en dat hart gepakt. Omega heb ik voor zijn eigen veiligheid achtergelaten in de bossen. Ik weet niet hoelang hij op mij heeft zitten wachten tot hij begreep dat ik niet terug kwam." vaak zag ik het beeld voor me. Omega die ongeduldig om zich heen keek en begon te huilen, "Regina kwam er al vrij snel achter dat het hart niet van Snow was. Met magie had ze me tegen de muur aangeduwd en dreigend liep ze op me af. Ik zal jou gevoel afnemen. waren haar woorden toen ze mijn hart uit mijn lichaam greep. Je doet voortaan alles wat ik wil, want jij bent nu mijn pup. Je bent enkel een pop en ik heb de touwtjes in de handen. Het zijn de woorden waardoor je beseft dat je niks meer bent. Niks meer dan een slaaf. Mijn hart had ze opgeborgen in een speciale kluis en ik zou op haar kamer wachten en moest..." Ik maakte een kleine tijdsprong. Ik wilde niet te ver ingaan op details. "Aangezien Regina mijn hart had stelde ze me aan als een wachter. Er was een executie op het plein. Regina zei dat ik de eer had om als beul te spelen. Echter waren het geen mensen die... die ik..." ik slikte even en nam een korte adempauze. "die ik moest vermoorden. Delta zag ik als eerst. Jankend en smekend om mijn hulp. Kazan staarde strak voor zich uit en begreep dat het einde in zicht was. Vergeef me mijn broeders fluisterde ik beide in de oor. Delta begon nog harder te huilen. Hij was nooit echt te stoere geweest vergeleken met Medion en Kazan." Opnieuw moest ik even een korte pauze nemen terwijl ik de tranen wegveegde.


    Do I look like Mother Teresa?

    Ruby

    Ademloos luisterde ik naar het verhaal van Graham. Ik had nog de keuze gehad om niet te moorden, maar Graham. Hij had geen keus, gedwongen door the Evil Queen. Ik voelde de pijn en was geschokt. Zijn eigen familie moeten afslachten, dat zou ik niemand willen toewensen. Het deed mij pijn Graham zo verdrietig te zien. Ik trok hem naar mij toe en knuffelde hem. Ik legde mijn kin op zijn hoofd en aaide door zijn haar. 'Wat erg,' kon ik alleen maar uit brengen. Ik merkte op dat we beide te maken hebben gehad met de dood en het verliezen van onze familie en geliefden. Dit zorgde er wel voor dat ik een nog grotere connectie voelde met hem. 'Ik laat niemand jou meer iets afnemen,' suste ik hem. Hoe langer ik over het verhaal van Graham nadacht, hoe bozer ik werd. Nee, ik was woedend. Hoe kon Regina hem dit aandoen? Ze was toen weliswaar the Evil Queen en nu Regina, maar dit was gewoon te wreed voor woorden. Als ik thuis kom moet ik haar hier nodig over spreken. Niemand mocht mijn Graham pijn doen. Van woede kneep ik Graham strak tegen mijn aan. 'Ohh, sorry,' mompelde ik, terwijl ik mijn greep verslapte.


    When you believe your dreams come true

    Graham

    Ruby trok mij naar zich toe en knuffelde echter had ik geen gevoel. 'Wat erg,' Ruby probeerde me te troosten, maar het had geen effect. Het verhaal had zijn hoogtepunt niet bereikt. Ruby pakte me steeds strakker beet rondom mijn heup 'Ohh, sorry,' Ruby verslapte haar greep.
    "Nadat ik Kazan en Delta had vermoord kwam er een derde gevangen. Ik durfde niet te kijken wie er nu werd binnen gebracht, maar het was iemand die ik toon nog niet kende, Charming. Hij heeft dagenlang vastgezeten in de kerker. Vraag niet hoe, maar op een dag zag ik het kistje met mijn hart op het bed liggen van Regina. Ik greep mijn kans en probeerde weg te komen. Charming was echter ook ontsnapt en wij kwamen elkaar tegen. Ik zei dat ik aan zijn kant stond en naar Snow moest. We gingen als vrienden uit elkaar. Ik had 2 bewakers tegen gehouden en mijn voorsprong verspilt op Regina. David was ontsnapt, maar ik werd teruggestopt in mijn kooi. "
    "Leg hem daar maar neer op het bed. Ik ben nog een tijdje niet klaar met hem. Oja haal ook onze gast nog even." Geschrokken keek ik naar Regina. Was Charming toch niet weggekomen? De deur ging open en ik zag hoe een wachter binnenkwam met een ijzeren ketting in zijn hand met daaraan, Farischa!
    "Dat is mijn verhaal." sloot ik af tegen Ruby. Wat er met mijn moeder was gebeurd kon ik nu niet vertellen. Niet nu we richting Regina gingen. Ik trok Ruby dicht tegen me aan en zoende haar volop op de mond om mijn gedachtes te kunnen kwijtraken.

    [ bericht aangepast op 22 mei 2016 - 2:01 ]


    Do I look like Mother Teresa?

    Ruby

    Graham ging verder met zijn verhaal. Het maakte zijn verhaal compleet, hoe afschuwelijk het ook was. Ik besloot niet meer door te vragen, Graham had het er erg moeilijk mee. "Dat is mijn verhaal." sloot hij af. Vervolgens raakte ik verzeild in een zoen, eerst was ik verbaast. Maar daarna liet ik mij al snel leiden door het moment. Ik sloot mijn ogen en liet Graham zijn gang gaan. Toch beëindigde ik de zoen voorzichtig. We waren bij het huis van Regina aangekomen, mijn huis. Ik keek Graham ernstig aan 'Het lijkt mijn beter dat jij niet mee gaat, ik moet met Regina praten.' Tussendoor zoende ik hem weer. 'Zie ik je straks weer?' ik keek hem smeekend aan. Ik merkte dat ik verslaafd was aan hem, het liefst liet ik hem nooit meer alleen.


    When you believe your dreams come true

    Lisa

    Nadat ik alles had verteld aan Emma liepen we wat verder de stad in. "zullen we naar Granny's Emma?" Vroeg ik.
    "is goed hoor het is lang geleden dat ik daar ben geweest."

    Emma

    Ik liep samen met Lisa naar Granny's, hoelang ben ik wel niet weggeweest? "zullen we eerst een rondje lopen over het strand?"
    "ja, leuk Emma."
    We liepen richting het strand. Spike was al vooruit gerent. Hij kwam rennend terug. Hij blafte ik wist niet wat hij zei. Maar ik wist wel dat er iets aan de hand was.

    Ginny Weasley

    Ellie drukt op de rode knop waarna ze zegt dat Maria-Elena Amaliya Kyriakou wat haar volledige naam is ontwaken is. Daarna pakt ze uit een andere kamer de rolstoel. "Geregeld," zei ze grijzend terwijl ze mij op de rolstoel zet. "Bedankt." Ik probeerde wat te rijden met de rolstoel, wat tot mijn grootste verbazing lukt. "Kan je al wat praten?" Wachtend op een antwoord vroeg ik aan Ellie "Hoe oud is ze eigenlijk?"

    Graham

    Ruby beëindigde de zoen, omdat we bij Regina's huis waren aangekomen. Ruby had niet meer doorgevraagd en daar was ik nu wel blij mee. Ik wist hoe graag ze dingen over mij pack wilde weten, maar dat zou ze nog wel horen. Ruby keek me ernstig aan. 'Het lijkt mijn beter dat jij niet mee gaat, ik moet met Regina praten.' Ze zoende me weer. 'Zie ik je straks weer?' ik keek weer in haar smekende puppy ogen. Ik had geen ja of nee gezegd. Het was enkel een knikje wat erbij mij vanaf kon. Ik zou wel wat gaan ronddwalen door de stad. Ik gaf Ruby een afscheidskus en liep vervolgens weg.


    Do I look like Mother Teresa?

    Lisa

    Spike kwam aan rennen. 'Lisa, er is een schildpad in nood, hij zit vast in plastic.' dat was niet goed dat wist ik meteen. ''Kom Em, we moeten gaan.'' zonder verder uit te leggen wat er aan de hand was rende ik achter Spike aan, ik kwam aan en keek naar het arme schildpadje. Nu kwam Emma ook aan. ''We moeten de dierenambulance bellen Lisa.'' Oke Lisa rustig, doe wat je vroeger ook altijd deed. ''goed idee Emma, ik bevrijd hem alvast.'' Ik pakte mijn dolk en haalde het plastic los van het schildpadje ik zag overal wonden. ''Gebeurt er iets, heb ik mijn zalfje niet bij.'' Zei ik. Ik maakte de wonden schoon met wat zeewater terwijl ik wat snoepjes gaf aan het schildpadje.

    Emma

    Het verbaasde me dat Lisa zo een goede dierenarts was. Ik weet echt niet waar ze dat heeft geleerd. Op dat moment kwam de ambulance, ze namen het schildpadje mee en beloonde Lisa voor haar goede werk. ''Ik wist niet dat jij zo goed was?'' Ik zag Lisa even denken, maar er kwam al snel een glimlach op haar gezicht. ''vroeger heb ik het geleerd van een dierenarts, ik vond het leuk om te doen en mocht hem elke dag helpen.'' Ik zag dat Lisa het inderdaad leuk vond om te doen. ''zullen we naar Granny's?'' vroeg ik. ''ja is goed, ik lust wel wat te drinken.''

    Ruby

    Graham knikte naar mij en gaf mij een afscheidszoen, daarna liep hij weg. 'Ik weet je te vinden,' riep ik hem na. Ik haalde diep adem en liep naar binnen. 'Heey, ik ben thuis' riep ik. Ik zag Regina niet zitten. Ik liep naar de koelkast en pakte een pak drinken er uit. Vervolgens dronk ik wat uit het pak. Ik was nog steeds boos, maar ook zenuwachtig om het gesprek aan te gaan. Ik liep naar de kamer toe. 'Regina, ben je daar?' vroeg ik voorzichtig.


    When you believe your dreams come true

    Regina

    Ik sloot het kistje en deed deze weer op slot. Het sleuteltje borg ik goed op en met het kistje in mijn hand sloot ik mijn slaapkamerdeur. 'Heey, ik ben thuis' hoorde ik Ruby roepen. Ik liep rustig de trap af. 'Regina, ben je daar?' Ik stapte de woonkamer binnen en zette het kistje op een tafeltje neer. "Hallo lieverd." ik liep naar Ruby toe en gaf een kus op haar voorhoofd. "Waar is Graham?" vroeg ik nieuwsgierig.

    Graham

    'Ik weet je te vinden,' een glimlach verscheen op mijn gezicht. "Als ik jou straks niet eerder vind!" schreeuwde ik terug. Wat was nu mijn plan? Toen ik net in de bossen was met Ruby kwam ik echt even tot rust. In het politiebureau zou iedereen naar binnenstormen dus het bos was nu een ideale plek. Ik had ook een potje kunnen darten bij Granny's, maar ik had het gevoel dat ik nu niet onder de mensen moest zijn.


    Do I look like Mother Teresa?

    Ruby

    Regina kwam de kamer binnenlopen. "Hallo lieverd." ze gaf mij een kus op mijn voorbeeld. "Waar is Graham?" vroeg ze mij. 'Uhh, die is even met politiezaken bezig.' mompelde ik. Ik keek Regina ernstig aan 'Regina ik moet met je praten.' Eigenlijk durfde ik er niet over te beginnen. Maar het moest, voor Graham, voor zijn familie. 'Waarom heb je dat Graham's familie aangedaan?' Ik keek haar boos aan.


    When you believe your dreams come true

    Regina

    'Uhh, die is even met politiezaken bezig.' mompelde Ruby. Ze keek me ernstig aan en ik wist gelijk dat er wat aan de hand was. 'Regina ik moet met je praten.' Ik knikte en ging op de bank zitten. 'Waarom heb je dat Graham's familie aangedaan?' Verbaast keek ik Ruby aan. "Graham's familie aangedaan?" Ik trok me wenkbrauw ophoog en staarde Ruby versuft aan. "Graham heeft mij nooit iets verteld over zijn familie. Ik weet geen eens wie het zijn."


    Do I look like Mother Teresa?

    Ruby

    Ze keek mij verbaast aan. "Graham's familie aangedaan?" ze trok haar wenkbrauw op. "Graham heeft mij nooit iets verteld over zijn familie. Ik weet geen eens wie het zijn." Ik keek haar woedend aan. 'Oh kom op Regina!,' riep ik uit. 'Doe niet alsof je van niets weet. 'Je hebt Graham zijn eigen familie laten vermoorden. De wolven.' Ik sprong van verontwaardiging van de bank af. Ik kon er niet tegen dat Regina nu zo onschuldig deed. Hoe veel ik ook van haar hield, ik wilde uitleg betreft dit stukje uit haar verleden.


    When you believe your dreams come true