Once Upon A Time (speeltopic) ~4 - Speeltopics

Link naar 1:
http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177516
Link naar 2: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177597&page=20
Link naar 3: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177656

Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

[ bericht aangepast op 17 mei 2016 - 7:55 ]

Ruby

"Het spijt me van alles Ruby." fluisterde Graham. Hij aaide over mijn kop heen. Ik voelde mij fijn, zo bij hem. Ik had mij nooit totaal op mijn gemak gevoeld in mijn wolfvorm. Maar bij Graham was dat anders, het voelde of hij mij begreep. Als of hij als mij was. Ik droomde weg, als ik weer mens zou zijn zou ik het goed maken met Graham. De ruzie was tenslotte mijn schuld, ik moest wat aan mijn gedrag gaan doen. Ik verlangde er echt naar om mens te zijn, ik sloot mijn ogen. Toen ik ze vervolgens weer opende was ik sprakeloos. Ik keek naar mijn armen en benen, hoe was dit mogelijk? Zonder mantel was het mij gelukt om terug naar mens te veranderen. Ik wist dat het mogelijk was, maar je had er veel zelfbeheersing voor nodig. Je moest er echt in geloven dat je het kan. 'Graham,' fluisterde ik emotioneel. Ik draaide mij naar hem toe 'Het spijt mij van alles, het is mijn schuld. Ik kan beter ontslag nemen, dan heb je geen last meer van mij.' Vervolgens drukte ik mijn lippen op de zijne. Wat had ik dat gemist.

---

When you believe your dreams come true

Graham

Langzaam doezelde ik weg terwijl ik Ruby streelde. Mijn ogen werden steeds zwaarder en zwaarder. Ik voelde mij nog steeds niet helemaal goed, maar ik merkte wel vooruitgang.
Omega hield zijn kop schuin. Ik was bezig de vacht van het hert af te halen terwijl hij toekeek. Rustig onder naast een boom onder de heldere blauwe lucht. Omega en ik waren nu even één met de natuur. Ik sneed een stuk vlees af van het hert en gooide het richting Omega. Kon Alpha ons nu maar zien. Vader zou trots zijn geweest. 'Graham,' hoorde ik opeens zachtjes.
Mijn ogen schoten weer wijd open en opeens lag Ruby naast mij. 'Het spijt mij van alles, het is mijn schuld. Ik kan beter ontslag nemen, dan heb je geen last meer van mij.' Voor ik iets kon zeggen en zelfs maar verbaast kon zijn raakte onze lippen elkaar. Ik sloot me ogen en droomde even weg met dit heerlijke gevoel. "Ontslag? Ben je gek geworden? Nu pas besef ik hoeveel je echt voor me betekent. Ik kan niet zonder je Ruby. Ik wil je aan mijn zijde hebben." ik keek wanhopig naar Ruby. Ik wilde haar nu niet kwijtraken.

---

Do I look like Mother Teresa?

Ruby

"Ontslag? Ben je gek geworden? Nu pas besef ik hoeveel je echt voor me betekent. Ik kan niet zonder je Ruby. Ik wil je aan mijn zijde hebben." antwoordde Graham wanhopig. Mijn wangen kleurden rood. Ik was Graham niet kwijt, hij wilde mij aan zijn zijde. Hij maakte mij gelukkig, bij hem kan ik mijzelf zijn. 'Maar ik heb vandaag alles verpest,' zei ik voorzichtig. Toch kon ik alleen maar stralen. Graham kon niet zonder mij en ik kon niet zonder hem. Ik kroop tegen hem aan, 'Dit had ik gemist.' zei ik zachtjes. Het moment was perfect, het hele plaatje klopte. Eindelijk hadden Graham en ik tijd voor alleen ons twee. Geen andere mensen die ons stoorden. Alleen wij, het bos, de dieren en de ondergaande zon. Mijn leven was perfect.

---

When you believe your dreams come true

Graham

Langzaam kleurde haar wangen rood. Wat zag ze er dan toch zo schattig uit.ik was zo blij dat het nu zo snel weer goed was tussen ons. 'Maar ik heb vandaag alles verpest,' zei ze. Ik legde mijn hoofd op haar hoofd neer. "Ik heb vandaag ook niet echt mijn beste beentje voorgezet." treurde ik. Ruby kroop dichter tegen mij aan en ik dichter tegen haar. 'Dit had ik gemist.' zei ze zachtjes. Na alles wat er vandaag was gebeurd had ik eindelijk een momentje rust met Ruby. Dit zou één van de weinige momenten zijn die we zouden hebben, dus ik moest en zou hier van genieten. Echter wilden ik wel weten wat er nu allemaal gebeurd was. Ook viel het me nu pas op dat ze zonder haar cape weer zichzelf was geworden. Ik wilde er wel naar vragen, maar de stilte, het landschap en samen zijn met Ruby voelde nu gewoon fijn. Het kon wel even wachten, toch?

---

Do I look like Mother Teresa?

[Heeeele late MT]

---

obsessive rage

WensAter schreef:
[Heeeele late MT]

Voortaan een PB met het linkje van de topic?

---

Do I look like Mother Teresa?

Ava Heart

Na een tijdje te hebben rond gelopen zie ik een winkel.
Antiek. Nu heb ik niet zoveel met oude spullen, maar het is de sfeer die meestal in die winkels hangen die me vrolijk maakt.
Het doet me denken aan thuis, toen alles nog normaal was, ik woonde dichtbij een kringloopwinkel en heb die eigenlijk mijn hele leven bezocht.
Ik kan het dus niet laten om even door het raam te gluren, maar dat had ik beter niet kunnen doen.
Ik gooi de deur open, niet al te voorzichtig, schrik als hij bijna tegen de muur knalt, houd hem nog net tegen en richt mijn aandacht dan achter het figuur achter de toonbank.
'Rumpelstiltskin.' zeg ik. 'Lang niet gezien. Het voelde lang, voor mij, door die stilstaande tijd in Neverland. Heb je me gemist?'

---

obsessive rage

HeyitsGraham schreef:
(...)
Voortaan een PB met het linkje van de topic?

Jep, scheelt een hoop doorgelees. Naja komt ook door school. Stom huiswerk.

---

obsessive rage

Ruby

Ik droomde langzaam weg. 'Graham.' Mompelde ik. 'Het is mij gelukt. Zonder mantel.' Ik doelde op het terugveranderen naar mens. Ik was trots op mijzelf dat het gelukt was. Ik moest langzaam grinniken. Wat was ik toch een verliefd schaap. Teder zoende ik Graham weer. Ik duwde hem tegen de grond en woelde door zijn haar. Ik wilde hem, hij was van mij en ik zal hem met niemand delen.

---

When you believe your dreams come true

Graham

'Graham.' Hoorde ik Ruby mompelen, waardoor ik haar aankeek. Langzaam haalde ik een hand door haar haar. 'Het is mij gelukt. Zonder mantel.' Ruby grinnikte even. Voordat ik kon reageren zoende ze me teder. Het leek wel alsof ze altijd wist wanneer ik wat wilde zeggen. Ze duwde me tegen de grond aan en woelde met haar handen door mijn haar. Even kon ik niks uitspreken, ik genoot alleen maar. Ik pakte Ruby beet bij haar heupen en rolde om, waardoor ik nu bovenop lag. "Wat houd ik toch van jou. Ik wil je nooit meer kwijt!" Onze lippen raakte elkaar weer en ik genoot, maar plots stopte we. De stem van Hold hoorde ik in mijn hoofd. "Sheriff, ik vermoord je!"

---

Do I look like Mother Teresa?

Ginny Weasley

Een man, Frank, een vrouw, Hermelien en hun 2 kinderen wilden mij opnemen. Ik begon te wenen. Het pakte mij dat er zoveel mensen om mij gaven. "Ellie, kan ik iets voor je terugdoen? Je hebt zoveel voor me gedaan..." Ginny liet een zwakke glimlach op haar gezicht komen.

Ruby

Graham beantwoorde mijn zoen en draaide mij op mijn rug. Het was eigenlijk te gek om voorstellen. Dat wij hier met z'n tweeën in een bos lagen. 'Wat is er?' Vroeg ik verbaast toen Grahm stopte. Ik zag dat hij ergens mee zat. Lag het aan mij? 'Doe ik iets verkeerd?' Vroeg ik hem daarom. Ik begon direct met piekeren wat het kon zijn, maar ik kon er niet opkomen. Daarom boog ik mij weer voorover om hem weer te zoenen. Hij moest zich leren ontspannen, dacht ik.

---

When you believe your dreams come true

Ellie glimlacht. "In deze periode valt er niet veel te doen voor mij," zeg ik "De enigste wens die ik heb is onmogelijk, namelijk mijn zus tot leven wekken,".

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

Lisa

Bijna iedereen was weg en ik liep samen met Emma naar buiten.

Emma

Er was echt veel veranderd in die tijd dat ik weg was er waren meer nieuwen mensen en er liep een of andere Jos rond. "Lisa wie is die Jos waar iedereen over praat." Er viel een kleine stilte. "Zus, dat is een moordenaar die hier rond loopt, ze heeft al veel mensen vermoord alleen.." Ze stopte even met praten. "we hebben haar heel vaak gepakt alleen ze ontsnapt dan elke keer en ze wisselt van persoon."

[ bericht aangepast op 20 mei 2016 - 8:03 ]

Graham

'Wat is er?' ik hoorde aan de manier waarop Ruby het vroeg dat ze verbaast was. 'Doe ik iets verkeerd?' vroeg ze erachteraan. Ik schudde mijn hoofd. "Nee nee, het ligt niet aan jou, het is," Ik wist niet zeker of ik Ruby de zorgen kon aanbrengen dat Gold me wilden vermoorden. Ik hoefde verder ook geen uitleg te geven. Ruby boog zich voorover en begon me weer te zoenen. Ik probeerde te genieten, maar achter echte elke boom leek Rumplestiltskin te staan. Ik keek Ruby diep in de ogen en legden mijn handen tegen haar wangen aan en ik liet onze lippen opnieuw met elkaar in aanraking komen. "Je doet het geweldig." mompelde ik tussen het zoenen door.

---

Do I look like Mother Teresa?