OUAT|| A New Curse|| Speeltopic|| - Speeltopics

Goodbye home; hello Storybrooke!

Iedereen word wakker in Storybrooke. Maar dan ook echt iedereen. Dus ook uit andere werelden, zoals Neverland, Oz, Wonderland en nog veel meer. Er is magie en iedereen weet nog wie hij/zij is. Maar wie heeft deze duistere vloek uitgesproken? En waarom? Iedereen heeft een motief, bijna niemand lijkt de waarheid te spreken. Vriendschappen en relaties worden onder druk gezet en langzamerhand verandert Storybrooke in een regelrechte hel.

'Who did this to us?' Wat kan je spelen? We spelen personages die door een vloek naar Storybrooke zijn gebracht. Het is zo'n machtige vloek, dat echt iedereen wordt getransporteerd. Dus ook uit andere werelden.

Regels: X. De normale Quizlet regels, uiteraard. X. Het is handig als je Once Upon a Time kent, om de personages beter te begrijpen, maar dat is niet verplicht. X. Bespreek relaties. Lijstje: Naam: Leeftijd: Uiterlijk: Innerlijk: Hobby's: Magie: Wapens: Verleden: Relaties:

There is magic here... So...

[ bericht aangepast op 26 sep 2016 - 21:00 ]

---

Never grow up, it's a trap.

Moon Hood
Kleren:

'Noedels,' hoor ik het piratenleider nog zeggen buiten. Ik schiet in de lach; wie scheldt er nu met noedels?!
Vast een piraten-term ofzo. Ik knik maar het blonde meisje en frummel een beetje aan de spulletjes. Ik zie twee enge, rare, houten chuckie-poppen. Ik heb die film ooit gezien, Child's Play. Klotefilm.
Ik kijk nog even verder in de winkel. Dan loop ik naar de toonbank. 'Hey,' zeg ik tegen meisje. Ze had net een beetje een ongeïnteresseerde blik in haar ogen. Mijn pijl en boog hangen nog steeds over mijn schouders.

Iveline "Fire" Blanchard

Ik knik. 'In Engeland hadden we vaak High Thee's,' vertel ik. 'Het was best leuk daar.' Ik zweeg even. 'Nou ja, behalve het uniform. Want dat was spuuglijk.'

---

Never grow up, it's a trap.

Jo Mari Gold The Dark Angel
"She is 10% Luck, 20% Skill..."

Het onbekende meisje loopt naar de toonbank, ik kijk haar een beetje ongeïnteresseerd aan, ik hoor het belletje nog een keer waardoor ik naar de deur kijk, Ariël loopt met de anderen mee, ik grinnik als ze Noedels zegt, scheld ze gewoon vaag of heeft ze gewoon honger in Noedels? We zullen het nooit kunnen bewijzen. 'Hey,' zegt het meisje, ik kijk haar vluchtig aan, moet ik nou nog een keer vragen waarom ze hier is?
"Wat kan ik voor je doen..." ik loop naar het kastje waar het boek in zit en doe op slot doe waardoor niemand erin kan komen. Dan draai ik me weer om naar het meisje en kijk haar vals glimlachend aan, "Dearie...?" maak ik mijn zin af.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Your better than just good enough Clothing||Hair

"In Engeland hadden we vaak High Thee's," zegt Fire vervolgens "Het was best leuk daar, nou ja behalve het uniform dan want dat was spuuglelijk,". Ik grinnik een beetje terwijl ik een hapje neem. Ik proef nauwelijks wat vanwege het feit dat ik enkel bloed goed proef. Daarom doe ik wat bloed in mijn latte Macciato. Het lijkt op siroop want het zit in zo soort verpakking, ik wil niet verdacht lijken. Vervolgens hoor ik mijn telefoontje rinkelen. In Storybrooke had ik namelijk een telefoon, die ik nu terug heb. Voordat Fire iets kan zeggen, doe ik mijn telefoon weg nadat ik hem terug geantwoord heb. "Don't worry over de SMS, het was mijn broer," zeg ik terwijl ik een slok van mijn macciato met bloed neem.

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

Iveline "Fire" Blanchard

Ze nam nog een slok van haar latte met het rode goedje erin. Ik knik vluchtig. Er ligt nog een schaal met lekkernijen voor me, maar ik word er misselijk van. 'Ik kan niet meer,' zeg ik zuchtend.

Moon Hood

'Dearie,' maakt ze haar zin af. In grinnik, niet onder de indruk van haar worden. 'Weet jij iets van de vloek?' vraag ik terwijl ik naar de vitrine staar. Er ligt van alles in. 'Rare spullen heft hij hij toch,' mompel ik. Ik wend me weer tot het meisje. Ze heeft blauwe ogen, valt me nu op. Blijkbaar is zij de dochter van Rumplestiltskin. Hoe k*t moet dat wel niet zijn?

[ bericht aangepast op 22 aug 2016 - 17:40 ]

---

Never grow up, it's a trap.

Jo Mari Gold The Dark Angel
"She is 10% Luck, 20% Skill..."

'Weet jij iets van de vloek?' vraag het meisje terwijl ze naar de vitrine staart waar allemaal spullen in zitten. Tja, wat kan ik zeggen? Ja? Want dan lieg ik. Nee? Dan kom ik over als een watje. Ofja eigenlijk weet ik wat er aan de hand is, maar het is eigenlijk geheim... Het grootste geheim van mij op dit moment.
'Rare spullen heft hij hij toch,' mompelt het meisje, ik kijk haar aan, ik kan haar niet geen gelijk geven maar ik kan wel zeggen dat als mijn vader het hoort hij dat niet fijn zal vinden.
"Ik weet niets van de vloek..." antwoord ik toch maar, het kwam er geloofwaardig uit, yes!

(Is het trouwens bekend wie de vloek heeft uitgesproken anders kan Jo dat wel hebben gedaan?)

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Moon Hood, werewolf

"I'm a child of The moon..."

'Ik weet niks van de vloek,' antwoord ze. Ik trek niet overtuigd een wenkbrauw op. Ik geloof haar gewoon niet, echt niet.
'Sure,' zeg ik sarcastisch. Dan word mijn blik wat serieuzer. 'Luister, als je íéts weet, vertel het me alsjeblieft. Ik moet naar huis.
Daar heb ik de enige kans om mijn vader en Regina uit elkaar te halen.' Verdomme, denk ik. Ik heb het vertelt. Waarom?!
Maar het is nu te laat om het terug te nemen. Mijn vader en Regine móéten uit elkaar gaan. De enige manier om mijn moeders geest levend te houden, is dat mijn vader diep vanbinnen bij haar blijft.
En dat is onmogelijk als Regina er is. Ik weet hoe stom het klinkt, maar ik heb gewoon geen keus.
Ik móét weg.

---

Never grow up, it's a trap.

Your better than just good enough Clothing||Hair

Vervolgens zegt Fire dat ze vol zit en dus niks van de cupcakes zal eten, waardoor ik lichtjes vloek. Ik kan dat niet zelf eten, want ik vind het niet goed smaken want er zit geen bloed in. Bloed is namelijk het enige wat ik lekker vind. "Ik hoef ook niet meer," zeg ik maar voor het volgende gedeelte van de zin kijk ik rond of niemand het zal opmerken. Daarna fluister ik zachtjes "Vampieren vinden enkel dingen met bloed erin lekker, dat zit hier niet in,". Ik neem een slok van mijn drinken. "En in dit drinken heb ik het er zelf in gedaan," fluister ik daarna

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

"Noedels...'' klinkt het boos, "Dus ik help jullie eerst en dan lopen jullie weg!?" Ik kijk even over mijn schouder en zie Ariël met haar armen over elkaar staan. Ik vroeg mij af waar ze ons mee geholpen had. Snel richtte ik mij weer tot Quinn, met wie ik in gesprek was. Quinn keek mij geïrriteerd aan. "Ik kan zelf ook lopen, dankje." Vervolgens begint ze te lopen richting de havens. Snel ren ik achter haar aan 'Sorry,' mompel ik. "We gaan die armbanden niet vinden." een gemene grijns kwam op Quinn's gezicht. Als je snel keek zou je haast zweren dat het Regina was die naast mij liep. Deze kant leek steeds meer naar boven te komen bij Quinn, wat toch wel bevestigde dat Regina haar moeder is. Ik keek haar nieuwsgierig aan, als we de armbanden niet zouden vinden dan ging de deal niet door. Zo zouden we nooit thuis komen. "We gaan ze zelf maken." voegt Quinn er vervolgens snel aan toe. "En het begint hier." Ze stopt met lopen en kijkt richting de havens en het strand. Perplex sta ik naast haar stil. 'Huh, wat? Hoe wil je ze zelf maken?' niet begrijpend staar ik haar aan. 'Met mijn magie gaat dat niet lukken en ik dacht dat je zei dat je nog in opleiding was?' Ik keek even rond op de plek waar we nu stonden. 'En wat wil je hier in de haven doen?' vroeg ik haar.

---

When you believe your dreams come true

Nu we zo stilstaan bij de havens en het strand merk ik pas dat Ariël ook zich weer bij ons heeft toegevoegd. Ik negeer echter haar aanwezigheid en focus op Elsa. Aangezien wij twee tenminste wat te bieden hebben, Magic. Het klinkt grof, maar Ariël was ook heel de tijd grof tegen ons. 'Huh, wat? Hoe wil je ze zelf maken?' aan de blik van Elsa zie ik dat ze me totaal niet begrijpt, maar dat is ook logisch. Ze moest eens weten wat we gingen doen. 'Met mijn magie gaat dat niet lukken en ik dacht dat je zei dat je nog in opleiding was?' Elsa kijkt verward wat rond. 'En wat wil je hier in de haven doen?' vroeg ze me. "Simpel," geef ik haar als antwoord. Uit mijn tasje haal ik een schelp. "Deze vond ik in één van de vitrines bij die winkel." ondertussen liep ik verder de havens in, totdat we bij een pier tot stilstand kwamen. "Wij kunnen niet terug naar onze wereld, maar onze wereld kunnen we wel meer hier naartoe laten komen." Met mijn mond ga ik dichter naar de schelp toe en ik blaas erin. Ik haal de schelp weer bij mijn mond vandaan en kijk de twee meiden aan. "We gaan ook geen echte armbanden maken," ik stop even met praten en kijk naar het open water waar een draaikolk tevoorschijn komt en daaruit weer een intvis uit kwam. Het was niet een hele grote, maar hij was groot genoeg voor voldoende inkt om in de armbanden te verwerken. Het neerhalen verliep dan ook soepeltjes. Een gigantische vuurbal en het beest spartelde al niet meer. Met magie verscheen er een toe. "Met het inkt van deze inktvis kunnen we die Jo een soort van verlammen en misschien hebben we zelfs voldoende voor Rumple. Hierdoor grijpen we haar sleutel en pakken we het boek." Ik keek de twee even lachend aan. "Ik zei toch dat ik niet zo van de contactjes was?!"

---

Do I look like Mother Teresa?

"Simpel," geeft Quinn mij als antwoord. Uit haar tasje haalt ze een schelp. "Deze vond ik in één van de vitrines bij die winkel." ondertussen liepen we verder de haven in, totdat we bij een pier tot stilstand kwamen. Ik snapte nog steeds niet wat haar bedoeling was. "Wij kunnen niet terug naar onze wereld, maar onze wereld kunnen we wel meer hier naartoe laten komen." Deze opmerking bracht mij alleen maar verder in de war. Quinn blaast vervolgens op de schelp. Ze haalt de schelp daarna weer bij haar mond vandaan en kijkt mij en Ariël aan. "We gaan ook geen echte armbanden maken," Ze stopt even met praten en kijkt naar het open water waar een draaikolk tevoorschijn komt en daaruit weer een intvis uit kwam. Van schrik spring ik achteruit. 'Wat ben je van plan?' vraag ik verschrikt, maar Quinn is bezig met het neerhalen van het dier. Een gigantische vuurbal en het beest spartelde al niet meer. Met magie kwam het dode dier naar ons toe. "Met het inkt van deze inktvis kunnen we die Jo een soort van verlammen en misschien hebben we zelfs voldoende voor Rumple. Hierdoor grijpen we haar sleutel en pakken we het boek." Quinn keek ons even lachend aan. "Ik zei toch dat ik niet zo van de contactjes was?!" Ik schudde langzaam mijn hoofd, verwonderd van wat ik net had gezien. 'In opleiding zei je,' grinnikte ik toch maar. Dit meisje was tot zoveel in staat, nu al. Ik was benieuwd naar wat ze allemaal nog meer kon. 'Ik heb nog nooit aan een duivels plan meegewerkt.' zei ik twijfelend. Konden we dit Jo wel aan doen? En Mr. Gold? Ik was tot veel in staat om thuis te komen, maar dit ging best ver. Het verschil met de vorige keer was dat Anna nu hier was, wat mij geruststelde. Maar ik mocht Quinn en besloot haar maar te vertrouwen. 'Goed, goed. Ik doe mee.' lachte ik. 'Hoe wil je haar gaan verlammen? Ze laat zich vast niet zo makkelijk gevangennemen.'

---

When you believe your dreams come true

Jo Mari Gold The Dark Angel
"She is 10% Luck, 20% Skill..."

'Sure,' zegt ze sarcastisch, ik kijk haar strak aan, niemand mag weten dat ik dit allemaal heb veroorzaakt, ofja, vroeg of laat wel maar nu nog niet. 'Luister, als je íéts weet, vertel het me alsjeblieft." ik blijf het meisje nuchter aankijken, of course, als ik iets weet ga ik sowieso NIET naar haar toe...
"Ik moet naar huis. Daar heb ik de enige kans om mijn vader en Regina uit elkaar te halen.' ik begon te grinniken, "Aha, dochter van Hood is het niet... Moon toch?"

Ariël Sparrow The Pirate
"Who can I Trust?"

"My Head's Under Water, but I'm Breathing Fine..."

Clothes

Alle twee negeerden ze mij, ach wat boeit het, ik loop wel gewoon mee. Er ontging me een beetje veel volgens mij maar ik schrok weer op uit mijn gedachten toen ik een plan hoorde, "Met het inkt van deze inktvis kunnen we die Jo een soort van verlammen en misschien hebben we zelfs voldoende voor Rumple. Hierdoor grijpen we haar sleutel en pakken we het boek." Quinn keek ons lachend aan. "Ik zei toch dat ik niet zo van de contactjes was?!" er kwam langzaam een grijns op mijn gezicht 'In opleiding zei je,' Ik hoorde dat Elsa grinnikte, 'Ik heb nog nooit aan een duivels plan meegewerkt.' een zucht verlaatte mijn mond, man is ze nou zo goed ofzo! Bij wie hoort ze!? 'Goed, goed. Ik doe mee.' lachte ze waardoor ik haar verwonderd aankijk, ze maakt snel beslissingen... 'Hoe wil je haar gaan verlammen? Ze laat zich vast niet zo makkelijk gevangennemen.' ik keek de twee aan, "Nope dat doet ze inderdaad niet..." zeg ik, "En ze zal boos worden, ons proberen te vervloeken en wraak proberen te nemen..." er komt een grijns op mijn gezicht, "Lets do it!"

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

De inktvis had veel van mijn aandacht opgevraagd, maar nu hij eenmaal dood was, was ik weer één en al oor. Elsa schudden langzaam met haar hoofd. Was het fout wat ik had gedaan? 'In opleiding zei je,' grinnikte ze, waardoor ik voelde dat ik moest blozen. 'Ik heb nog nooit aan een duivels plan meegewerkt.' zegt Elsa vervolgens. Was ze nu aan het terugkrabbelen? Na alles wat ik net had geflikt? 'Goed, goed. Ik doe mee.' lachte ze. Ik haalde opgelucht adem. Ik dacht even dat ik er alleen voor zou gaan staan. 'Hoe wil je haar gaan verlammen? Ze laat zich vast niet zo makkelijk gevangennemen.' Even was ik Ariël weer vergeten. "Nope dat doet ze inderdaad niet..." zegt ze, "En ze zal boos worden, ons proberen te vervloeken en wraak proberen te nemen..." er komt een grijns op haar gezicht. "Lets do it!" Ik trek opnieuw een speelse glimlach en tover twee zwarte armbanden in mijn hand. "Wij gaan haar niet verlammen. Ze gaat zichzelf verlammen." Ik begin ondertussen de armbanden klaar te maken. Na een korte tijd ben ik al klaar. "Voila," zeg ik met een glimlach. Ik was trots op mezelf. Vervolgens tover ik een oude kist en stop daar de armbanden in. "Het is vrij simpel. Wanneer Jo de armband aanraakt zal ze verlamd raken. Echter alleen wanneer een vinger ofzo het aan de binnenkant aanraakt. De buitenste kant is veilig. Daarom ben ik niet verlamd." leg ik de meiden uit. "Maar er zit ook inkt in de armbanden. Dus dat activeert pas als je de armband echt omdoet bij iemand." Ik sluit de kist en doe deze op slot. "Zullen we een boek gaan halen?" ik vraag het met een glimlach, maar die glimlach verdwijnt al snel wanneer ik sirenes hoor en de dode verbrandde inktvis nog achter me ziet liggen. Graham Humbert / / Sheriff of Storybrooke / / Outfit Ik heb eindelijk alles kunnen laten bezinken wanneer ik de ruimte tot me heb doorgenomen waar ik ben, het politiebureau van Storybrooke. Ik was hier gisteren ook, maar dan in een andere Storybrooke. Echter heb ik meer tijd doorgebracht in deze Storybrooke en als ik moest kiezen zou ik zeker teruggaan naar deze. Maar ach, dood is dood. Nou blijkbaar niet, want ik stond hier echt toch weer levend. "Je hebt geluk, Graham." ik kijk op en uit een donker gedeelde van de kamer kwam Hades tevoorschijn. "De vloek heeft zelfs de onderwereld meegenomen. Gebruik de tijd wijs." daarna was ik weer helemaal alleen. Ik schrok toen de telefoon ging. "Storybrooke Sheriff, zeg het maar." ik wilde geen naam zeggen, want anders kreeg je weer een hele preek over het doodgaan enzo. "Brand bij de havens? Ik ga er direct heen?" ik greep mijn jack, maar werd tegengehouden bij de deur, opnieuw Hades. "Zou je dat wel doen Graham?" ik keek hem nijdig aan, "De vloek kan zo opgeheven worden. Ren naar Emma toe omhels haar, kus haar. Oh wacht nee... ze heeft een ander." een grijns betreed zijn gezicht, waarna ik hem meteen aan de kant duw en richting mijn politiewagen ren. "Gebruik dit goed, Graham!" hoor ik nog achter me. Ik kom dichter in de buurt van de haven, maar zie totaal geen rook ofzo. Toch besluit ik om dichter bij te gaan kijken. Met mijn sirenes nog steeds aan rijd ik de haven in en zie op de achterste pier drie mensen staan. Ik stop de auto en stap uit. "HALT POLITIE!" roep ik. Terwijl ik dichter naar de mensen toeloop merk ik dat er een gigantische inktvis achter ze lig. "Stropers," mompel ik. "Handen omhoog! En geen verdachte bewegingen. Bij deze zijn jullie aangehouden.

---

Do I look like Mother Teresa?

---

•The Murder Claw •16 jaar • Soundtrack •

''Moorden is mijn kracht, ik ben het monster van de nacht.'' ||Oufit||

Sommige dingen doen me niks, of daar ben ik niet bang voor. Met extra veel snelheid op een auto af razen? Geen Probleem! Teleporteren naar de noordpool? Heerlijk, lekker fris in een bikini! Of vliegen boven de stad terwijl je toch rent en ieder moment naar beneden kan storten, geen probleem... Denk ik? Wanneer ik naar beneden kijk merk ik pas echt dat ik spijt heb van boven de stad vliegen. 'Gaan we nou opzoek naar de Mad Hatter?' Ik kijk om me heen en richt me dan weer op het vliegen. 'Waar is de meid die mijn naam lelijk vond? Die hoort ons te helpen?' Ik ren nog iets harder zodat ik voor op kom te liggen. 'Volgens mij heb ik geen idee waar we zijn...'

---

Unfamiliar, rare, strange and yet marvelous.

Moon Hood "Werewolf"

"I'm a child of The moon..."
Kleren:

Ik sla mijn ogen neer en knik zachtjes. 'True,' zeg ik. Dan kijk ik haar aan. 'En jij bent Jo, dochter van Rumplestiltskin, toch?' Er zitten hier machtige tovenaars, bedenk ik grimmig. Daar moet ik voor oppassen. Ik loop nog even verder in de winkel en kijk naar een gouden beeldje van een ridder. Er liggen ook allemaal medaillons in de vitrine. En ergens hangt een mobile met eenhoorns eraan.
Ik leg zachtjes mijn hand op de benen van de eenhoorns. Mijn blik gaat naar Jo. Dus,' zeg ik. 'Kan je me helpen?
Mijn vader mag niet bij die Ghotic-slet Regina blijven.'

Iveline "Fire" Blanchard

Ik knik. Eigenlijk heb ik wel genoeg van Granny's. 'Zullen we gaan?' vraag ik aan Amaliya. Ik pak mijn groene jasje en sla het om me heen. Buiten kijk ik de straat rond. Het ziet er uit als een doodgewone dag in Storybrooke. Maar waarom zijn wie hier? Waarom?
'Hopelijk komen we te weten wie ons vervloekt heeft,' zeg ik zuchtend tegen Amaliya.

[ bericht aangepast op 23 aug 2016 - 11:50 ]

---

Never grow up, it's a trap.

Jo Mari Gold The Dark Angel
"She is 10% Luck, 20% Skill..."

'True,' zegt ze waardoor ik grijns. 'En jij bent Jo, dochter van Rumplestiltskin, toch?' ik rol met mijn ogen, moet serieus iedereen die vergelijking maken? Ik wil niet op mijn vader lijken, ik word machtiger, gemener en gevreesd maar bovenal knapper. "Ja, Jo Gold..." ik kijk het meisje aan die me weer terug aankijkt Dus,' zegt ze. 'Kan je me helpen? Mijn vader mag niet bij die Ghotic-slet Regina blijven.' ik grinnik en loop wat naar achter verder de zaak in, ik doe een kast open en haal er een drankje uit waarop een SL staat. Ik loop terug naar het meisje, "Ja, ik kan je helpen..." zeg ik, ik laat het flesje aan haar zien op veilig afstand zodat ze hem niet kan pakken, "Doe dit in de drank van Regina, Regina valt in een diepe slaap, vlucht met je vader en Regina vergeet wie hij was..." ik grijns, "Toch wil ik er wat voor terug..." zeg ik terwijl ik het drankje in mijn vuist houd, "Ik wil je ketting..." ik kijk haar vals aan en wijs naar de ketting met de vorm van een schelp, "Hebben we een deal?" vraag ik terwijl ik een contract tover.

Ariël Sparrow The Pirate
"Who can I Trust?"

"My Head's Under Water, but I'm Breathing Fine..."

Clothes

"Wij gaan haar niet verlammen. Ze gaat zichzelf verlammen." ik kijk haar grijnzend aan, wat? Jo is een vriendin ja, maar ik ga voor, ik wil hier weg! "Voila," zegt ze met een glimlach, volgens mij is ze trots op zichzelf, ach, heb ik ook. "Het is vrij simpel. Wanneer Jo de armband aanraakt zal ze verlamd raken. Echter alleen wanneer een vinger ofzo het aan de binnenkant aanraakt. De buitenste kant is veilig. Daarom ben ik niet verlamd." een grijns komt op mijn gezicht "Maar er zit ook inkt in de armbanden. Dus dat activeert pas als je de armband echt omdoet bij iemand." ze sluit de kist en doet hem op slot "Zullen we een boek gaan halen?' ik grinnik, "Goed plan..." zeg ik en kijk haar vriendelijk lachend aan, de lach verdwijnt als ik ineens een politie zie, "HALT POLITIE!" roept ie, ik draai me geiriteerd om. "Stropers," mompelt hij waardoor ik hem boos aankijk. "Handen omhoog! En geen verdachte bewegingen. Bij deze zijn jullie aangehouden.' ik begin te grinniken, "Of course..." zeg ik terwijl ik mijn handen omlaag houd en een stap dichter bij zet, "En waarom?" ik kijk hem vals aan, dacht het eve niet! Ik laat me niet aanhouden. Mijn hand gaat langzaam naar mijn dolk zodat ik hem elk moment kan pakken als ik hem nodig heb. "Heb je het over de inktvis? Dat was ik, de anderen zagen mij hem uit de zee halen en wouden hem terug gooien, hun hebben hier niets mee te maken..." ik hoop dat hij de anderen laat gaan en mij dan maar gewoon meeneemt als hij dat überhaupt gaat doen.


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]