[RPG • 0] Experium || 39 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • [Onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

"Komt vast goed! En anders kom ik vaker langs," zei Merrin met een grijns, aangezien hij de sfeer niet wilde drukken. Ze waren bij het Elephant house aangekomen en Merrin keek even naar Cherry. "Zo, ben je in ieder geval veilig thuis," zei hij met een knipoog tegen haar. "Ik zie je morgen."

---

It's never gonna happen, Guys.

Het was nog steeds iets wat vreemd was om hardop toe te geven, maar hij knikte en kon met de beste wil van de wereld niets tegen de glimlach doen die over zijn gezicht trok. Vlug maakte hij er een scheve grijns van. ‘Ja. Met Fox zoenen kan blijkbaar heel openbarend zijn.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla trok een gezicht. "Nou, liever slaat hij het de volgende keer helemaal over." Hij kon een blik van walging niet helemaal van zijn gezicht weren. Hij keek even een moment onzeker naar Onyx, maar zijn ogen leken zo te stralen dat van de woeste Onyx die hij laatste keer gezien had niets over bleek te zijn. "Ik ben blij voor je," zei hij maar. En hij hoopte dat het dit ook gewoon was. Voor zowel Jester als Onyx.

---

It's never gonna happen, Guys.

Het was gewoon schokkend om Nish zo kwetsbaar te zien en Jester voelde zich enorm tekortschieten. Hij snapte dat Nish niet wilde dat Onyx het wist en met de manier waarop zijn vriend had gereageerd op Tony en Dezi was het ook nog eens gevaarlijk om het hem wel te vertellen, los van het feit dat Nish dat al niet wilde. Maar als Onyx hierbij was geweest had hij Nish een knuffel kunnen geven. Kunnen bemoedigen ofzo, in ieder geval íets.
      'Ik kan je een override key geven die getriggerd wordt als Zebediah zijn gave op je gebruikt,' antwoordde hij in plaats daarvan. 'In theorie werkt het op dezelfde manier als de failsafe voor onze herinneringen, behalve dat dan iemand anders hem bij je activeert. Het is niet helemaal ideaal, maar wel het beste en veiligste wat ik je kan bieden.'
Als het werkte.
Als hij sterker bleek dan Zebediah doordat Nish de key extra kracht kon geven.
Als hij de formulering goedkreeg.
Als Nish snel genoeg was.
      Jester huiverde en duwde zijn handen dieper in zijn zakken. Als hij ook meteen nu die key in elkaar moest zetten deed hij dat het liefst op zijn kamer, of ergens anders waar de wind zijn gezicht niet langzaam gevoelloos maakte. Ergens binnen zitten werd alleen wel een tikje ingewikkeld als Nish niet wilde dat iemand wist wat er aan de hand was en als ze samen werden gezien leverde dat vragen op. Onyx of Fox kon bij de Panthers binnenkomen, op zijn eigen kamer wilde Nish vast niet en de huiskamer van de Buffalo's werkte ook niet helemaal chill.
      'Zullen we binnen een lokaal opzoeken? Dan kan ik gaan werken aan de precieze formulering en je uitleggen wat mijn gave doet, en hoe jij hem kan versterken in dit geval.' Hij keek naar de jongen op en zijn blik verzachtte bij het zien van zijn gezicht. 'Hé, we gaan er wat op verzinnen, oké? Ik weet dat ik moeilijk doe over geweld, maar ik ga je echt niet zomaar aan je lot overlaten. Je slaapt nu alleen denk ik, of niet? Misschien is het sowieso al beter als we daar iets aan veranderen.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx wist niet helemaal zeker of Yrla dat ook echt meende. Met Nish leek hij tegenwoordig closer dan met Jester, misschien had hij wel liever gezien dat zij samen waren gebleven. Ach ja. Het was niet alsof het hem iets kon schelen wat Yrla van zijn relaties vond en deze woorden waren een stuk beter dan zijn homofobische houding van eerst.
      ‘Thanks.’ Hij trok een mondhoek op. ‘Wie had dat ooit kunnen denken.’
      Zo goed hadden ze eerst niet met elkaar kunnen opschieten.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Met de rug van zijn hand wreef Nish langs zijn ogen. Er bleef een nat spoor op zijn huid achter. Hij haalde diep adem. ‘Daar heb ik ook al over nagedacht. Maar mijn vriendschappen met Nemesis en Damon zijn niet zo hecht en de gedachte dat die waarschijnlijk met hem samenwerken, maakt me misselijk. Bij Yrla is te gevaarlijk en Onyx…’ Hij beet op zijn lip en haalde zijn schouders op. ‘Dat is ook moeilijk uitleggen nu jullie weer samen zijn. Om nog maar te zwijgen van het plan dat jullie Kris daar straks ook willen verbergen. Ik ben zo goed als dood als ik binnen een straal van honderd meter van hem kom.’ Er trok een huivering door Jester heen. Het was fris buiten en hij wist van Jesters bijwerking. ‘Een lokaal is goed,’ mompelde hij. Niet ideaal, maar een betere suggestie had hij niet.
      Misschien moest hij zelf ook maar een tijdje verdwijnen. Dan kon hij de Naamlozen helpen, deed hij nog wat nuttigs en had hij niet twéé mensen achter zich aan: eentje die het liefst zijn keel doorsneed en een die hem wilde verkrachten.
      Er brak iets binnen in hem.
      En dan te bedenken dat ze ooit je vrienden zijn geweest.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Not me," zei Yrla met een kuchje. Hij keek even op naar Onyx, toen hij besefte dat hij dat hard op zei. "Maar daar moeten we misschien ook maar blij mee zijn, gezien mijn eerdere overtuigingen," zei hij met een grijns en een beetje zelfspot. "Ik was sowieso een enorme blaaskaak geweest tegenover jullie of had mezelf vernederd tot op het bot, aangezien ik niet geloof dat ik wat eraan had kunnen doen. Beide klinkt me nu niet heel aangenaam in de oren."
      Hij glimlachte een beetje nerveus naar Onyx. Hoewel hij nog steeds niet gewend was aan het feit dat Adam en Merrin bij elkaar waren, kon hij niet anders dan het nu onder ogen zien dat ook Jester en Onyx weer samen waren. Misschien was het inderdaad allemaal zo slecht nog niet, want zelfs Onyx -die normaal als een soort graftak erbij liep - leek bijna een dartelend lammetje. Hij leek echt blij te zijn met Jester. Dus misschien was het allemaal zo erg nog niet.
      Yrla keek even peilend naar Onyx en besloot hem voorzichtig te plagen. "Alhoewel, ik vind dit ook wel eng hoor. Zo'n vrolijke Onyx. Nog even en er zitten bloemetjes in je haar en loop je fluitend door de gang."

[ bericht aangepast op 15 feb 2021 - 15:34 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      'Kris is er nog niet,' wierp Jester tegen. 'Dus in ieder geval voor de komende dagen kan je daar terecht. Daarnaast; Kris kan alle ambities hebben die hij maar wil, maar hij gaat je niet vermoorden. Einde discussie. Kan ie leuk vinden of niet, maar mijn campus betekent mijn regels.' Hij haalde zijn schouders op. Als het aan hem lag zou hij gewoon rustig met Kris gaan praten hierover zonder zijn gave, maar als de jongen zich daar niks van aan zou trekken dan zat er vrij weinig anders op. Ze haalden hem bij Zebediah vandaan en herenigden hem weer met Fox, daar mocht best het sparen van Nish' leven tegenover staan.
      Of hij dat nu wilde, of dat Jester dat voor hem deed.
      Jester knikte. 'Top. ' Ze draaiden weer om en liepen richting de school. 'Wil je gewoon zo naar binnen, of liever met je gave?' vroeg hij, toen ze dichterbij kwamen. Hij wist niet waar Onyx en Yrla waren, maar eigenlijk hoopte hij haast dat ze elkaar tegen zouden komen. Dat Nish zou vertellen wat er gebeurd was en dat hij in ieder geval steun kon krijgen van zijn vrienden, in plaats van dat hij er alleen voor stond met de traumatische herinneringen. Daar kon Jester hem niet mee helpen, namelijk. 'Weet je zeker dat je het niet aan Onyx of Yrla wil vertellen?' Vragend keek hij opzij. 'Ik kan best wat voor je doen gast, maar je kan een flinke berenknuffel ook wel gebruiken.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Die vernedering klinkt anders niet verkeerd,’ zei hij met een scheve grijns. ‘Maar ben blij dat je weer een beetje verstand terugkrijgt man. Als je iedereen die ook maar een beetje gay was, was blijven haten was je tering eenzaam geweest. Maar de bloemetjes in je haar kun je vergeten.’
      Die had hij Jes beloofd – op zijn verjaardag. Of Valentijn.
      Maar dat hoefde verder niemand te zien.
      ‘Tenzij het me wat moois oplevert. Oneindig veel toetjes, ofzo.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nish had niet het idee dat Kris’ gedrag erg goed te voorspellen was. Die jongen had meer dan drie jaar opgesloten gezeten. Als Zebediah dit al met hém deed, wilde hij zich geen voorstelling maken van wat hij met Kris deed – aan wie hij een grotere hekel had dan aan wie dan ook. Het was maar de vraag hoeveel er van de oude Kris over zou zijn. Misschien dat zelfs Fox daar geen verandering in kon brengen.
      ‘Ik heb Yrla wel iets verteld,’ zei hij. ‘Dat hij me met stroomschokken martelde. Ik denk dat ik hetzelfde tegen Onyx ga zeggen. Die kent me ook wel goed genoeg om te weten dat er wat aan de hand is.’
      Wat dat betreft was het dus niet zo erg als ze hen samen zagen.
      Hij dacht na over Jesters laatste vraag.
      ‘Aan Yrla kan ik het niet vertellen. Ik geloof niet dat hij zó goed toneel kan spelen dat hij zoiets kan wegslikken, de eerst volgende keer dat hij oog in oog met Zebediah staat. En als hij afhaakt, doet hij ongetwijfeld hetzelfde met hem.’
      Of laat hij het mij doen.
      Ja – zo donker was Zebediahs humor wel.
      ‘Al ben ik bang dat Onyx me zo doorziet,’ mompelde hij. Ergens wilde hij het ook wel. Dat zijn vriend het wist en hem inderdaad kon steunen, net zoals Nish hem de afgelopen weken gesteund had. Hem die knuffel kon geven waar hij al de hele dag naar verlangde. ‘Stel dat hij het weet – ben je niet bang dat hij iets stoms doet? Dat hij die uitwisseling die we plannen verpest doordat hij opeens all rogue met een mes gaat zwaaien?’
      Hij zag het Onyx doen.
      Voor Vienna had hij het gedaan, voor Adam.
      Hij mocht dan niet hoog van zichzelf opgeven, maar hij wist dat hij veel voor Onyx betekende.
      ‘Hij gaat echt niet níéts doen,’ zuchtte hij. ‘Als hij de kans krijgt.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Had Onyx gelijk? Als hij aan zijn haat was blijven vasthouden, was hij dan eenzaam geweest? Hij kon het zich niet helemaal voorstellen. Hij dacht niet dat Fersephone of Vienna hem in de steek lieten als hij echt nog die haat bij zich gedragen had. Of wel? Had hij dan nog altijd aan Deze vastgezeten? Was hij dan nog altijd vrienden met haar geweest? Nog steeds op hetzelfde vernietigende pad? Voor een moment schoot de droom van die nacht weer door zijn hoofd. "Ze verdienden dit. Zo zie je maar hoe het voor zulk soort mensen eindigt. Het hoort niet." Het was alsof hij Dezi haar vingers opnieuw langs zijn schouders voelde glijden. Heel even keek hij op naar Onyx die stil gevallen was. Zou hij er een opmerking over durven maken? Tegenover Onyx? Ze waren nu zo luchtig met elkaar in gesprek dat hij het vast niet vreemd zou vinden. Natuurlijk vind hij het vreemd. Hij is er zelf een. Hij zal het nooit begrijpen. Yrla zijn blik verkrampte even. Hij wist niet zeker meer of dit nu Dezi haar stem was die tegen hem praatte of het zijn eigen was. Zijn humeur daalde erdoor echter weer direct.
      Al schoot Yrla toch zachtjes in de lach van Onyx laatste woorden. Het feit dat hij het zelfs wilde doen voor oneindig veel toetjes was al het bewijs dat Onyx veranderd was. En Yrla zelf ook, dat kon niet anders. Hij gaapte een keer uitgebreid. Misschien moest hij toch maar even op bed gaan liggen, nadat hij bij Darian was geweest. "Wel, ik ga even op zoek naar Darian en als er nog tijd over is, kruip ik mijn bed in. Twee nachten nauwelijks slapen is niet goed voor een mens." Yrla knikte even naar Onyx, ook al lukte het hem niet meer om echt te glimlachen.
      "Bedankt Onyx."

[ bericht aangepast op 15 feb 2021 - 18:48 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Het was een terechte vraag en Jester wendde zijn blik af. In ieder geval zou Onyx zich niet meer neerleggen bij een oplossing waarbij Clive bleef leven. Als je keek naar hoe hij gereageerd had op Tony en Dezi, dan was het niet moeilijk om te voorspellen hoe slecht hij hierop zou reageren. En de vorige keren was hij er niet in geslaagd zijn vriend tegen te houden, dus wie zei dat hij dat deze keer wel zou kunnen.
      'Nee, dat ben ik met je eens. Het is een risico om het hem te vertellen.' Hij viel even stil. 'Maar dat betekent niet dat je het niet moet doen. Er zitten nog een aantal dagen tussen nu en de uitwisseling, dus ondoordachte wraakacties zijn al zo goed als uitgesloten. Daarbij ben je zijn beste vriend, man. Hij zou niet willen dat je dit in je eentje meetorst omdat je bang bent dat hij anders ontploft en je daarom geen steun bij hem zoekt.' Jester trok met zijn schouders. 'En ik ook niet, om eerlijk te zijn.'
      Ondanks dat hij met dit erbij geheid de discussie verloor om Zebediah in leven te houden. Clive. Hij wist inderdaad hoe Onyx zou reageren en het zou niet goed zijn, maar Nish had hem nodig. En hard ook. Daarnaast was het ook voor Onyx een goede bevestiging van vertrouwen en bevestiging van de echtheid van hun vriendschap. Dit zou het einde zijn van de oplossingen waar Clive nog levend uit zou komen. Vijfennegentig procent zeker weten.
      Dan raakte hij zijn broer kwijt. Voor altijd, deze keer.
      Hoewel het de vraag was hoeveel er eigenlijk nog van Clive over was.
      Of die jongen überhaupt nog wel bestond. Of Jester geen gevecht probeerde te winnen dat allang was verloren.
      Misschien moest hij het maar gewoon accepteren. In ieder geval was Jester er geenszins toe bereid om hun relatie ervoor op het spel te zetten en als het daartoe kwam dan gaf hij toe. Niets was het waard om Onyx nog eens te verliezen. In ieder geval maakte het het verzinnen van oplossingen makkelijker.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Er was iets aan Yrla’s houding veranderd. Onyx ging na of hij iets verkeerd had gezegd. Voelde hij zich nu soms nog steeds eenzaam? Was zijn homohaat nog niet zo weggezakt als het nu af en toe leek?
      ‘Graag gedaan?’ reageerde hij met een onderzoekende blik, aangezien hij hem uiteindelijk niet echt had kunnen helpen. ‘Alles oké? Die opmerking van me viel niet echt lekker hè?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla had eigenlijk weg willen lopen, gewoon zoals altijd. Hij moest hier gewoon mee zien te dealen. "Het is niets," zei hij met een kleine glimlach en eigenlijk vrijwel uit automatisme. "Je opmerking was prima, ik denk dat je ergens wel gelijk heb. Maar ik heb gewoon een vervelende droom gehad vannacht en ik ben ontzettend moe. Dat is alles." Hij wist niet of hij Onyx hiermee kon overtuigen, waarschijnlijk niet. Maar het was iets.

---

It's never gonna happen, Guys.

Daar had Jester gelijk in. Dat over Kris had hij ook al voor zich gehouden terwijl er weinig was wat Onyx hem niet verteld had. Hij moest laten zien dat hij hem vertrouwde – anders zou het alleen maar tussen hen in gaan staan. Dat gunde hij Zebediah niet.
      ‘Je hebt waarschijnlijk gelijk.’ Hij schonk de jongen een korte, dankbare glimlach. ‘Thanks man.’
      Hij wist ook meteen dat dat inhield dat hij de komende dagen bij Onyx op de kamer zou kunnen – of misschien in de kamer ernaast. Hij wilde ook weer niet tussen de twee jongens in komen, want Onyx had waarschijnlijk nog steeds heel veel bevestiging van Jester nodig en dat was makkelijker als ze samen veel tijd doorbrachten.

---

Every villain is a hero in his own mind.