Alternatieve tijdlijn – Dinsdag 1 november 2020
Adam
———
‘Ga je me nog vertellen wat er is?’
Fox’ vingers gleden langs zijn gezicht en draaide dat zodat Adam zijn blik losscheurde van het tv-scherm.
‘Je bent al de hele avond stil. Volgens mij heb je geen flauw idee waar de film over gaat.’
Adam sloeg zijn ogen neer. Net had hij Yrla en Merrin samen buiten gezien. Zijn vriend – als hij hem nog zo kon noemen – leek weer opgeknapt, want ze hadden beiden geglimlacht, al had Merrin zijn gezicht weggedraaid toen ze elkaar passeerden.
Hij heeft je niet nodig. Hij heeft je nooit nodig gehad.
Adam negeerde het stemmetje. Dat geloofde hij niet. Het was duidelijk dat Merrin wél iemand nodig had. Hij zou blij voor hem moeten zijn dat hij dan blijkbaar wel bij Yrla terecht kon, dat hij die niet wegstuurde, maar er bleef een hol gevoel in zijn binnenste.
‘Ik was vanmiddag bij Merrin om te vragen of hij met me wilde zwemmen. Hij zei dat hij huiswerk aan het maken was, maar toen ik hem wilde helpen bleek dat hij loog.’
Misschien had dat al het eerste teken moeten zijn. Echte vrienden logen toch niet tegen elkaar?
‘En toen raakte hij opeens in paniek en begon hij bijna te huilen. Er – er is iets met hem en hij wil het me niet vertellen.’ Hij boog zijn hoofd. ‘En dat vind ik moeilijk,’ zei hij zacht. ‘Want – want ik dacht dat we vrienden waren. En ik – ik heb hem zo veel dingen verteld, Fox. Ik heb nooit iets voor hem achterhouden.’ Hij voelde tranen weer aan de randen van zijn ogen staan. ‘Ik dacht dat we… een speciale band hadden. Dat we elkaar alles konden toevertrouwen.’ Hij ademde diep in en probeerde de tranen te verdringen. ‘Ik ben iedereen kwijtgeraakt. Mijn ouders. Mijn broer en zusje. Mijn vrienden, mijn vriendje. Ik moest helemaal opnieuw beginnen en het eerste wat er zo ongeveer gebeurde is dat meiden die ik niet eens kenden me bijna lieten verdrinken. En toen kwamen Merrin en jij – en jullie werden als nieuwe familie voor me. Mensen op wie ik kon vertrouwen,
no matter what. Aan wie ik alles kwijt kon. Maar wat heeft dat nou voor waarde als het maar van één kant komt?’ Hij veegde langs zijn ogen. ‘Hij zegt dat hij het moeilijk vindt om erover te praten – maar dat vind ik toch ook? Het hele idee van een vriendschap is toch juist dat je daar dan samen doorheen gaat?’
Stilletjes had Fox geluisterd. Hij glimlachte bemoedigend terwijl hij zijn hand streelde. ‘Merrin heeft nooit eerder een vriend gehad. Misschien moet hij gewoon leren om erover te praten.’
‘Maar hoe dan, als hij het niet eens wil proberen? En ik ben niet zijn eerste vriend, hij heeft Yrla ook. Die waren eerst gewone vrienden.’ Hij zuchtte, het voelde nogal persoonlijk. Kwam het toch door wat hij Fire had aangedaan? Misschien was dit gewoon een smoes om van hem af te komen. ‘Ik weet niet of ik zo’n vriendschap aankan, Fox,’ zei Adam zacht. ‘Onze band is anders dan die met Nenya en Darian. Ik – ik vertel Merrin altijd alles. Maar de volgende keer dat er wat is, kan ik toch niet weer zomaar bij hem aankloppen? Juist door dingen met elkaar te delen krijg je een sterke band. Als ik niet had verteld over mijn ouders, of over Fire, of Onyx’ dreigement… dan waren we nooit zo close geworden. En op deze manier voelt het alsof alleen ik in onze relatie investeer. Alsof ik de enige ben die zich blootgeeft en de pijn die daarbij hoort onder ogen komt.’
‘Je bent gewoon wat moediger dan hij. Misschien komt het nog.’
‘En wat als het niet komt?’ vroeg Adam. ‘Wat betekent dat dan? Denk je dat ik nog naar hem toe ga als er wat is? Hij ziet me al aankomen. Heb je Adam weer met zijn gezeik. Ik geef hem wel gewoon een knuffel en zeg een paar lieve dingen, dan is hij weer blij en hoef ik verder geen moeite te doen. Prima als Adam het halve huis bij elkaar jankt of een paniekaanval krijgt; zolang het mij maar niet gebeurt. Denkt hij soms dat ik voor m’n lol bij hem zit te janken? “Ik kan er niet over praten.” Wat een bullshit. Hij ‘wíl er gewoon niet over praten en hij stuurt me gewoon wég als hij eens ergens mee zit en ik hem wil helpen!’
Every villain is a hero in his own mind.
ProngsPotter
