[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 2 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Lane • Isolophilia • Rafael • Beater/Prefect • Slughorn • Justin • Catan • Andreas • Sombre • Brenn • Trijn • Margo • Chaser• Klaar • Jordyn • Beater• Croweater • Kyra • Chaser/Prefect • Morrigann • Arianna • Frangente •

Ravenclaw • Nomad • Catan • Roman • Keeper/Headboy • Croweater • Noah • Trijn • Cole • Catan • • Blythe • Chaser• Catan • Isabella • Slughorn • Jemina • Morrigann • Rhae • Croweater • Elsie • Catan

Slytherin • Casper • Croweater • Mosh • Seeker • Croweater • Marcus • Beater • Frangente • Thomas • Slughorn • Evan • Sombre • Prudence • Trijn • Lene • Keeper • Klaar • Daphne • Croweater • Zoya • Head girl • Catan • Nora • Morrigann

Hufflepuff • Lee • Chaser • Croweater • Theo • Chaser/Prefect • Frangente • Vinnie • Croweater • • • Mavis • Beater • Catan • Rosalie • Slughorn • Tilly • Catan • Maddie • Trijn • Novalie • Prefect •Slughorn

[ bericht aangepast op 30 mei 2021 - 21:51 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

---

Hij beet op zijn onderlip toen Thomas vroeg hoe hun vakantie was en wisselde een blik uit met Nora, die gelukkig al antwoord gaf. ''Dodelijk saai inderdaad.'' bevestigde hij. Marcus volgde de blik van zijn zus naar de andere afdelingstafels en rolde kort met zijn ogen. Toch besloot hij om zijn mond te houden. Hij wist dat Nora wist hoe hij over haar vriendschappen dacht met mensen in andere afdelingen, hoewel die met purebloods niet zo erg waren. De rest echter? Daar had hij wel een probleem mee. Kort knikte hij na de vraag over of ze gingen drinken deze avond. ''Ik denk het wel ja,''. De aurors hadden zijn fles Firewhisky in ieder geval niet ingenomen. Het was niet een van de meest speciale soorten, maar hij had hem wel mooi weg kunnen pikken van zijn ouders.

---

Tommi, ich glaub, ich hab' Heimweh. Ich will mal wieder am Rhein stehen.

‘Rafi?’ Lee grinnikte. ‘Je hebt hem toch niet stiekem naar Rafael vernoemd, hè?’
      Ze zou niet de eerste zijn met een crush op de jongen – tot slot had hij die zelf gehad, en Novalie was ook al tot over haar oren op hem verliefd – maar je huisdier ernaar vernoemen was wel een hele gedurfde move.
      Al zou hij het wel grappig vinden.
      ‘Ik heb een pad,’ vertelde hij trots. Hij had hem zelf gevangen, vlakbij het grote meer. ‘Hij heet Roger.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Roman kon wel door de grond zakken toen Jemima óók nog over het kwijlen begon. Hij deed maar net alsof hij het niet hoorde. ‘Alles ging verder goed,’ knikte hij. ‘Het begon iets té veelbelovend met ratten en water. Gelukkig bleef het daarbij.’ Hij vroeg zich af met wie zij daarna een coupé had gedeeld, maar ergens dacht hij dat het een stomme vraag was en dus stelde hij hem maar niet. Wat hij wél moest zeggen wist hij stom genoeg ook niet, dus hij begon zijn bord maar vol te scheppen met boontjes en opgebakken aardappels.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij geloofde geen moment dat ze een leuke vakantie hadden gehad. Het feit dat ze gehaast een blik uitwisselde en Marcus bijna opgelucht was met het antwoord, vertelden hem iets anders. Net als de blauwe plek die hij eerder had gezien.
      Thomas negeerde het echter. Als Marcus het wilde vertellen kwam het wel. Hij was een van de weinigen waar Thomas niet zomaar in zijn zaken ging wroeten, aangezien ze goede vrienden waren. En vrienden hadden zo hun recht op hun eigen geheimen. "Ouderwets zuipen man, lang geleden dat ik dat gedaan heb," zei hij met een kleine grijns. Hij keek even plagend naar Marcus. "Ik wed dat ik je zo onder de stoel heb gezopen," zei hij met een grijns. "Niets meer gewend jij natuurlijk."

---

It's never gonna happen, Guys.

Rhae schudde haar hoofd. Ze had één keer een vriendje gehad, maar dat was niet zo goed afgelopen. ‘Nee. Als dat wel zo was geweest, was ik denk ik niet hierheen gegaan. Het lijkt me vervelend om zo ver van diegene vandaan te zijn.’

[ bericht aangepast op 25 mei 2021 - 21:04 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Als het aan mij had gelegen, was vorig jaar al mijn laatste jaar geweest. Ik ben deze plek echt wel een beetje ontgroeid.’
      Al hield ze dit jaar een oogje op Rosalie, dat gaf haar dan wel weer een soort doel.

[ bericht aangepast op 25 mei 2021 - 21:03 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij humde op de zinnen van Kyra, maar was eigenlijk al ergens anders met zijn hoofd. Met een grijns leunde hij richting Jordyn en fluisterde zachtjes in haar oor. "Denk je dat hij erin zou trappen? Een veroudering spreuk? Of misschien..." Hij kreeg een sluwe glimlach bij het idee. "Een cadeautje is wel op zijn plek toch? Nu hij eindelijk onze nieuwe docent Verweer tegen de Zwarte kunsten is? Heeft ie wel verdiend..."

---

It's never gonna happen, Guys.

Vernoemd naar Rafaël? Dat was toch de jongen die Novalie zo leuk vond? Waarom zou ze haar uil vernoemen naar hem? Ze wist wie het was door Novalie, maar eigenlijk kende ze hem helemaal niet. "Waarom zou ik dat doen?" Vroeg ze verward. Ze wist niet waarom de jongen ineens boven tafel werd gehaald. "En trouwens, het is Raa- Vi, met een -aa en de V van Vis." Rosalie glimlachte."Leuke naam trouwens, Roger."

---

It's never gonna happen, Guys.

Blythe Carmichael

'Dat lijkt mij ook. Ik vind het wel een bold move, hoor, dat je gekozen hebt om van school te wisselen.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Justin Trelawny

'Ik dacht dat jij ook met de rest in de trein gekomen was,' zei Justin verbaasd toen Margo zich bij hen aansloot. 'Hoe kon het dan dat je nog later was dan ik? Ik ben hier komen lópen! Vanaf Zweinsveld, dat wel, niet vanaf huis, maar alsnóg!'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Hij moest lachen om haar reactie en knikte. "Ja snap ik, same." sprak hij en leunde achterover in zijn stoel. Hij plaatsen zijn handen achter zijn hoofd en keek de ruimte nog eens rond. Zijn blik bleef hangen bij zijn nichtje die nogsteeds met Blynthe en een andere meid aan het praten was. Een tevreden glimlach rustte op zijn lippen en richten zijn blik weer terug naar Alex. "Hoe gaat het eigenlijk met Rosalie? Lijkt ze een beetje aansluiting te hebben hier?" vroeg hij haar oprecht geinteresseerd terwijl hij even naar de blondine aan de Hufflepuff tafel keek.

"I choose being real over being perfect."

---

• Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. •

---

Marcus lachte een beetje spottend op Thomas zijn opmerking. ''Is dat een weddenschap die je aan wilt gaan?'' vroeg hij met een grijns aan Thomas.

---

Tommi, ich glaub, ich hab' Heimweh. Ich will mal wieder am Rhein stehen.

EVANDER | EVAN | HALE arriving a little late | Slytherin table | with bob the snake 'Ja, bedankt professor, ik breng de koffers straks wel naar boven'. Bedankte ik Snape na het korte "welkom terug, we hebben je gemist" gesprekje. Ik was al meer dan een uur te laat door de trein en dan werd ik ook nog opgehouden door Snape. Niet dat het heel veel uit zou maken, waarschijnlijk weet niemand meer wie ik ben. Ik liet mijn koffers in de grote hal bij de trappen staan en ging met mijn linkerhand in de zak van mijn gewaad, waar ik Bob langs mijn hand voelde glijden. Ik haalde even diep adem voor ik de grote zaal binnen liep. Ik liep rechtstreeks op de Slytherin tafel af zonder naar de andere leerlingen te kijken, ik had geen zin in een rare confrontatie. Snel nam ik plaats aan de tafel, waarna ik wat pompoensap in mijn beker schonk. Met mijn rechterhand haalde ik uit de andere zak van mijn gewaad een dun boek, die al direct open viel op de bladzijde waar ik was gebleven. Het was een slechte gewoonte, dat dubbel vouwen van boeken, maar wel handig. Zonder te luisteren naar het geruis in de zaal van de pratende leerlingen ging ik verder waar ik gebleven was.

---

- thank you for existing -