• Hogwarts • The Final Year

    SPEELTOPIC




    Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

    Personages
    Onderstreepte zwerkbalposities houden in dat de spelers team captains zijn.

    Gryffindor

    • Lane • Isolophilia
    • Rafael • Beater/Prefect • Slughorn
    • Justin • Catan
    • Andreas • Sombre
    • Brenn • Trijn
    • Margo • Chaser• Klaar
    • Jordyn • Beater• Croweater
    • Kyra • Chaser/Prefect • Morrigann
    • Arianna • Frangente
    •
    Ravenclaw

    • Nomad • Catan
    • Roman • Keeper/Headboy • Croweater
    • Noah • Trijn
    • Cole • Catan
    •
    • Blythe • Chaser• Catan
    • Isabella • Slughorn
    • Jemina • Morrigann
    • Rhae • Croweater
    • Elsie • Catan
    Slytherin

    • Casper • Croweater
    • Mosh • Seeker • Croweater
    • Marcus • Beater • Frangente
    • Thomas • Slughorn
    • Evan • Sombre
    • Prudence • Trijn
    • Lene • Keeper • Klaar
    • Daphne • Croweater
    • Zoya • Head girl • Catan
    • Nora • Morrigann
    Hufflepuff

    • Lee • Chaser • Croweater
    • Theo • Chaser/Prefect • Frangente
    • Vinnie • Croweater
    •
    •
    • Mavis • Beater • Catan
    • Rosalie • Slughorn
    • Tilly • Catan
    • Maddie • Trijn
    • Novalie • Prefect •Slughorn

    [ bericht aangepast op 30 mei 2021 - 21:51 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Justin Trelawny

    Justin's ogen werden af en toe toch weer naar de Huffelpuf-tafel getrokken. Hij had wel geweten dat ze terug zou komen - dat had ze hem ten slotte zelf in haar laatste brief verteld - maar toch had hij niet verwacht dat hij het zo raar zou vinden om haar weer te zien. Gelukkig zaten ze in verschillende afdelingen, dan kon hij haar nog even ontlopen. Al verwachtte ze waarschijnlijk wel dat hij op een gegeven moment naar haar toe zou gaan.
    En dat wilde hij ook, maar hij had een onaangenaam gevoel in zijn maag als hij zich bedacht dat hij dan ineens weer een normaal gesprek met haar moest aangaan. Toen ze hun briefwisseling waren begonnen, had het erop geleken dat Zweinstein voorbij zou zijn voor haar - de kans dat ze in drie jaar tijd genoeg hersteld was, was klein, en het thuisonderwijs ging prima. Daardoor had hij dingen naar haar geschreven die hij niet had geschreven als hij had geweten dat hij haar weer onder ogen moest komen.
    Zijn mondhoeken trokken wel ietsje omhoog toen hij haar zag lachen. Ze was ouder geworden - het was ook meer dan twee jaar geleden dat hij haar had gezien - maar verder was ze niet veranderd. De glazige blik in haar blauwe ogen werd verbloemd door een vrolijke tinteling. Ze had wel eens een foto meegestuurd (hij had erom gevraagd), maar in het echt was ze mooier.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Blythe Carmichael

    'Dan zit je hier al helemaal goed, want dan heb je de twee knapste meiden in je afdeling zitten,' grijnsde Blythe. Ze was blij dat Rhae ook wel wat humor had, daar hield ze wel van.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Tilly James

    Tilly's wangen begonnen te gloeien. 'Ik -' Dat wist ze niet. Ze had wel wat kriebels gehad toen ze een specifieke avond met Evan had gesproken, maar ze wist niet of ze zich echt tot hem aangetrokken had gevoeld of gewoon een diepe connectie. En bij vrouwen gold hetzelfde. Fysiek had ze zich nooit tot iemand aangetrokken gevoeld en eigenlijk had ze zich er ook niet echt mee bezig gehouden - ze had vorig jaar in de stille uurtjes haar eerste plannen lopen smeden en die van het zomer uitgevoerd, en dat had al haar tijd en energie gekost. En nog steeds was er af en toe een stemmetje in haar hoofd die haar vermoeide, maar die ze graag wilde verstoppen. Ze wist dat het schuldgevoel was, maar ze wilde dat niet voelen. Een oorlog kon nu eenmaal nooit gewonnen worden zonder slachtoffers. 'Ik weet het niet,' gaf ze uiteindelijk maar toe, omdat Lee nog op antwoord wachtte.

    [ bericht aangepast op 27 mei 2021 - 17:47 ]


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Lane Favian Thornton
    Seventeen      •       Gryffindor      •       @ Gryffindor table      •       with Andreas

          Opnieuw liet Andreas zijn blik afwenden naar zijn zusje, en Lane volgde zijn voorbeeld terwijl hij naar zijn antwoord luisterde. Lane bekeek de uil aandachtig en knikte begripvol. "Dat is goed om te horen." zei hij met een tevreden glimlach. "En anders bescherm jij haar wel, daar heb ik geen twijfels over." Lane zou hetzelfde doen voor zijn nichtje, ondanks dat ze niet zo close waren als Andreas en Rosalie, zou hij altijd wel een oogje in het zeil houden; voor beide dames. Lane leunde naar voren, over de tafel heen toen Andreas zijn stem verlaagde. Even haalde hij zijn schouders op. "Ja tuurlijk, maar waar?" vroeg hij zich hardop af, maar wel op zo'n toon dat andere hen niet konden horen. "En we weten allebei hoe jij word als je genoeg drank op hebt" zei Lane terwijl hij de jongen tegenover hem met opgetrokken wenkbrauw aankeek. "Behave yourself" sprak hij met een waarschuwende toon. Hij had geen zin om op de eerste dag al meteen in de problemen te komen.



    "I choose being real over being perfect."


    • Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. •


    Lane had volkomen gelijk, Andreas zou er alles aan doen om Rosalie te beschermen. Als iemand haar ook maar met één vinger verkeerd aan zou raken... Andreas besefte zich dat ook Lane een familielid had, de dame die dit jaar is gearriveerd vanuit Beauxbatons.
          'En je nichtje? Bevalt het haar een beetje hier?' Vroeg Andreas dan ook nieuwsgierig. Hij had haar nog niet echt kunnen ontmoeten, maar dat kwam vast wel. Als ze een beetje zoals Lane zou zijn was het vast een leuke meid. Lane leunde wat voorover zodra het gesprek over ging op een minder verantwoordelijk onderwerp. Hij had wel een punt, waar kon het plaatsvinden?
          'We kunnen altijd op de kamer wat drinken, of misschien in de sterrentoren?' De sterrentoren was wel riskant, dan moest je toch weer over de gangen 's nachts. Er was morgen natuurlijk ook een feest, dus als het niet anders kon, zou Andreas ook wel een nachtje wachten. Lane plaatste een scherpe opmerking over Andreas zijn gedrag met alcohol op, maar Andreas woof de opmerking weg.
          'Ah joh, maak je geen zorgen. Na deze zomervakantie ben ik helemaal zen.' Tenminste, voor zo ver niemand hem zou triggeren. Andreas schoof een beetje heen en weer op het oncomfortabele bankje en pikte nog een kippenboutje van het buffet.
          'Hoe lang duurt dit nog...' Kwam er klagend over Andreas zijn lippen.

    ANDREAS WILLIAMS
    Gryffindor | Gryffindor table | with Lane

    [ bericht aangepast op 27 mei 2021 - 18:51 ]


    - thank you for existing -

    JEMIMA GAUTHIER
    ravenclaw • ravenclaw table • roman, nomad & cole
    Eerder had het niet heel erg geleken alsof hij niet makkelijk gek te maken was, maar Jem hield de opmerking voor zich. Roman had al genoeg geleden met alle chaos van de trein en zijn gestuntel met het nieuwe meisje.
          Zijn vraag liet haar even stil vallen. Haar vakantie was niet geheel geweldig geweest, met alle verplichtingen die haar compleet gestolen konden worden. Niet dat ze überhaupt naar vele van die dingen was geweest. De irritatie die ze daarmee opwekte bij haar ouders nam ze maar voor lief. "Niet half zo interessant als de chaos van Hogwarts," antwoordde ze. Ze bleef het liefst uit alle drama, maar van een afstandje toekijken was soms wel vermakelijk. "Mijn slaapschema is wel weer compleet overhoop gegooid. Dat wordt interessant morgenochtend." Iedereen kon het beste de eerste twee uur uit haar buurt blijven. "Hebben jij en Mavis nog iets interessants gedaan?"


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Lane Favian Thornton
    Seventeen      •       Gryffindor      •       @ Gryffindor table      •       with Andreas

          Lane keek Andreas enigzins verrast aan toen hij over Rhae begon. Natuurlijk had hij wel eens wat verteld over zijn familie maar dat hij hier ook geinteresseert naar leek, was verrassend voor Lane. De meeste leerlingen hier leken weinig van hem te willen weten. "Voor zover ik gezien heb kan ze het wel goed vinden met wat meiden van Ravenclaw." Andreas opperde de sterrenkamer als een optie om wat te drinken vannacht maar dat vond Lane wat te riskant. "Misschien is een van onze kamers een betere optie? Ik heb niet zo'n behoefte aan problemen op de eerste dag." Met opgetrokken wenkbrauwen keek hij naar de jongen tegenover hem die beweerde niet van god los te handelen na het consumeren van alcohol. Yeah right.. "Hmm.." bromde hij en schudde zijn hoofd. "Zoals ik al zei, ik heb geen zin in problemen.. " - "of blauwe ogen." voegde hij er brommend aan toe. Een hand ging opnieuw door zijn krullen en keek aandachtig hoe Andreas nog een resterende kippenboutje naar binnen werkte. "Kunnen we niet gewoon wegsneaken?" stelde hij voor met een grijns, gevolgd door een vermoeide zucht.



    "I choose being real over being perfect."


    • Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. •

    Marcus Hyakinthos Lestrange
    Seventeen years old | Slytherin | Beater | With Nora & Thomas | Slytherin table




    Een andere jongen was zonder woorden bij hen aan tafel komen zitten en Marcus wist dat hij hem herkende. Op dit moment rinkelde het geen belletje echter. Totdat zijn zus de jongen begroette.
    Toen hij een vloeistof over zich heen kreeg veranderde zijn gezichtsuitdrukking in wat chagrijnig, maar voordat hij een opmerking kon maken was er al een opruimcharm gebruikt. Het was Nora dus geweest.
    ''Evan,'' groette hij de jongen terug. ''inderdaad. Alles goed?''

    [ bericht aangepast op 28 mei 2021 - 21:15 ]


    Tommi, ich glaub, ich hab' Heimweh. Ich will mal wieder am Rhein stehen.

    Rhae

    >> Aan de Ravenclaw-tafel met Blythe en Isabella


    Rhae schoot in de lach. ‘Aan zelfvertrouwen geen gebrek.’ Ze gaf haar een knipoog. Ze zag dat er her en der al wat mensen opstonden. Zelf had ze haar toetje al op en ze zag dat de twee meiden ook al klaar waren. ‘Is het al tijd voor een rondleiding?’ Ze was wel benieuwd wat hier te beleven was.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Theseus Owen Scamander
    Seventeen years old | Hufflepuff | Captain & Chaser & Prefect | With Lee, Tilly | Hufflepuff table




    Tijdens het eten had hij zoveel mogelijk geprobeerd om verder te werken aan zijn tekening. Tussendoor at hij wat en dronk hij wat pompoensap, maar verder probeerde hij zich af te sluiten van de rest van zijn House. Met de nadruk op 'probeerde'. Theo voelde wat tegen zijn schouder aanvliegen en keek op en om zich heen.
    De stem van Lee bood kort erna zijn excuses aan. Wat prima was. Het was het tweede gedeelte waar hij geen behoefte aan had.
    ''Blinddate? Nee, dankje. Ik pas.'' antwoordde hij terug. ''Heb je al successen gehad? Goede reclame is belangrijk voor een service.'' Een kleine grijns sierde Theo zijn gezicht. Zijn ogen gleden vervolgens de zaal rond en bleven hangen bij de Slytherin tafel waar een nieuwe verschijning aan zat. Een verschijning waar hij met alle liefde nog even naar bleef kijken, maar hij was een beetje nieuwsgierig aan wie Lee hem wilde koppelen. Hij zag hoe Tilly zat te blozen en had meteen door dat 'Operatie Blinddate' voor Tilly dus ook in de gang was.
    ''Ik ben wel nieuwsgierig aan wie je mij wilde koppelen voor een blinddate?''


    Tommi, ich glaub, ich hab' Heimweh. Ich will mal wieder am Rhein stehen.

    Isabella Fitzgerald
    Aan de Ravenclaw tafel met alle Ravenclaws


    "Wacht, moment!" Isabella lepelde snel haar toetje leeg en zette het schaaltje weg. "Oké, ik ben klaar om te gaan." Het meisje kwam overeind en wachtte tot Rhae en Blythe ook overeind kwamen. Ze liepen gezamenlijk naar de uitgang van de grote zaal. "Oké, waar eerst heen?" vroeg Isa tevreden, meer aan Blythe aangezien die met dit idee was gekomen.

    [ bericht aangepast op 27 mei 2021 - 20:10 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    Lee Williams

    >> Aan de Hufflepuff-tafel <<


    Dus meisjes konden ook! Het probleem was dat hij alleen van Kyra en Jordyn wist dat ze ook op meiden vielen – en die pasten ook al niet echt bij Tilly. Hmm, dat was nog best lastig. Misschien moest hij Noah proberen. Of Cole.
          Hij dacht er nog wel even over na.
          ‘Maar wil je het, Tilly?’ vroeg hij. ‘Een blind date? Of wil je eerst horen hoe erg Noof en Roos mij de hemel in prijzen? Want anders moet je het ook gewoon eerlijk zeggen hoor.’
          Tilly kende hij niet zo goed, hij vond haar altijd een beetje saai. Dus misschien wilde ze dit wel helemaal niet. Het zou zonde van zijn tijd zijn als hij een coole date bedacht en zij vervolgens niet kwam opdagen.
          Hij wist maar al te goed hoe rot dat voelde.
          Voor hij in een niet al te beste herinnering werd getrokken, hoorde hij Theo’s stem. ‘Hmm… Nou ik dacht aan een vrolijk meisje waar jij soms een beetje rooie wangetjes van krijgt,’ zei hij met wiebelende wenkbrauwen

    [ bericht aangepast op 27 mei 2021 - 20:14 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Thomas Byrne
    de Slytherin tafel


    Het duurde even voor hij de jongen herkende. "Hale," begroette hij hem met een zuinig glimlachje. Thomas nam de laatste happen van zijn eten, voor hij overeind kwam. Hij had genoeg gezien. Thomas sloeg Marcus op zijn schouder. "Klaar ervoor of blijf je nog even plakken en zie ik je zo in de common room?"

    [ bericht aangepast op 27 mei 2021 - 20:22 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    NORA PENELOPE LESTRANGE
    slytherin • slytherin table • marcus, thomas, daphne and evan
    Alles ging gelijk weer lekker soepel. Geen goede eerste indruk die ze achterliet op Evan bij hem voor het eerst weer zijn. Het had hem in elk geval aan het lachen gemaakt. Dat was iets? In de brieven had hij in elk geval ook haar onhandige debacles in volle detail meegekregen. Nora's blik gleed naar Thomas bij zijn opmerking en ze stak haar tong uit, waarna ze haar hand door de donkere lokken van haar broer haalde. "Niet zo boos kijken jij," mompelde ze. "Je bent leuker als je lacht."
          Haar aandacht werd al snel terug gebracht naar Evan, en het boek dat net zichtbaar was in de zak van zijn gewaad. Ze leunde voorover en moest zich tot het uiterste strekken, maar wist haar vingers om de bovenkant van het boek te sluiten. En dat zonder iets om te gooien. Haar ogen lichtten op toen ze zag welk boek het was. "Je bent het boek gaan lezen?"


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Casper Ainsworth

    >> Grote zaal > The Great Lake <<


    De eetlust was Casper allang vergaan. Zodra het moment was aangebroken dat het niet héél opvallend was dat hij wegging omdat de rest pas net begonnen was, stond hij zwijgend op en verliet de grote zaal. Hij haalde Sage op uit zijn slaapkamer, nam de laatste fles drank die hij nog had mee en ging weer op dezelfde plek zitten waar hij al weken zat.
          ‘Nou, daar zitten we weer,’ mompelde hij, terwijl hij de rattenstaart tussen zijn vingers door liet glijden. ‘Jij en ik, hm? Ik zou willen zeggen dat jij wel altijd blijft, maar over twee jaar ben jij ook wel dood.’ Hij grinnikte ietwat cynisch. ‘Al is dat langer dan de meesten het met me uithouden.’
          Of andersom. Aangezien jij degene bent die iedere keer zo idioot doet.
          Hij tikte Sage tegen haar neus. ‘Niet zo bijdehand doen.’
          Leunend tegen een steen schroefde hij de fles open en nam een slok. Dat was tien keer beter dan die zoete pompoentroep. Zijn gedachten dwaalden af naar Evan en hij voelde een steek in zijn maag. Kutjong. Hij had moeten wegblijven. Ze sliepen verdorie nog op dezelfde kamer ook.
          Hij bleef hier wel zitten tot het middernacht was en iedereen sliep, dan hoefde hij zijn vroegere vriend ook niet in de ogen te kijken.
          Of hij sliep hier gewoon. Net zo makkelijk.


    Every villain is a hero in his own mind.