[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 7 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Lane • Robin • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • Brenn • Katrijn • Jordyn • Beater• Natas • Kyra • Chaser/Prefect • Cheryl • Arianna • Noa • •

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Jemina • Cheryl • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Marcus • Beater • Noa • Thomas • Danique • Evan • Demi • Prudence • Katrijn • • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Nora • Cheryl

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Theo • Chaser/Prefect • Noa • Vinnie • Natas • • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

[ bericht aangepast op 27 juli 2021 - 9:49 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jordyn was ervan uitgegaan dat ze samen met Raf naar het feest zou gaan. Gewoon – omdat het het eerste feest van het jaar was. Tot slot hadden ze elkaar net zes weken niet gezien. Toen ze tijdens het avondeten ontdekte dat hij Blythe had gevraagd, was ze teleurgesteld. En dan ging Justin ook nog eens met Rosalie. Natuurlijk vond ze dat leuk voor hem, maar ze had er niet bij stilgestaan dat dat dan betekende dat zij dan zonder haar twee beste vrienden moest gaan. Als ze het eerder had geweten dan had ze nog op zoek kunnen gaan naar iemand anders om mee rond te hangen, waardoor ze nu maar besloot om behoorlijk laat te gaan, zodat ze zeker wist dat Mavis en Lee en Theo er waren en Kyra klaar was met haar prefect-dingen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Noah

'Nee, natuurlijk niet.' Hij slaakte een zucht. 'Maar ik vrees dat het nu wel de ronde zal gaan.' Hopend dat het niet in het roddelkrantje zou belanden. 'Ik val niet op jongens.' Hij aarzelde even. 'Ik heb gevoelens voor iemand, maar ik denk niet dat ik er iets mee ga doen.' Zijn mondhoeken krulden zwak omhoog. 'Omdat ik weet dat het niet wederzijds is.' Hij beet op zijn lip. 'Maar het is dus wel een meisje!'

Ze keek even meelevend naar Noah. "Wat jammer," zei ze zachtjes. Ze had niet geweten dat Noah op iemand verliefd was, maar als het niet wederzijds was, kon dat natuurlijk erg pijnlijk zijn. Maar ze kon zich niet voorstellen dat iemand niet gaf om zo'n leuke, lieve jongen als haar vriend. "En dat weet je echt heel zeker? Dat het niet wederzijds is?" Vroeg ze de jongen. Ze beet even op haar onderlip en schudde het toen van zich af. Ze keek met een glimlach naar Noah op. "Nou, dan is ze gewoon heel... Stom," zei ze lichtelijk uit de hoogte. "Ze weet niet wat ze mist met zo'n leuke, lieve vriend als jij." Ze tikte Noah even aan met haar elleboog in een poging hem op te vrolijken. "En trek je niets van aan wat anderen zeggen. Wij weten heus wel dat je wel interesse in meisjes hebt, alleen niet in feeksen," grapte ze, doelend op Daphne.

[ bericht aangepast op 5 aug 2021 - 11:34 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Noah

'Laten we zeggen dat ik het 99,99% zeker ben.' Hij keek Isa wat mistroostig aan. 'Nah, dom zou ik ze niet noemen. Ik zou ze net slim en moedig noemen. Vooral moedig.' Hij moest onwillekeurig lachen bij haar elleboog tikje. Daarom hield hij dus zijn mond, omdat hij dit niet wou verpesten tussen hun twee. Hij zou het vreselijk vinden moest dat hen uit elkaar trekken. Ja, hij moest zich er maar eens overzetten. 'Feeksen zijn me net iets te wild.' Hij grijnsde breed. '... bedankt om zo'n goede vriendin te zijn.'

Hij had wel erg roze bril op van dat meisje al hij haar nu nog slim en moedig noemde. Stiekem was ze nieuwsgierig wie het meisje was waar hij over sprak. Ze vroeg er echter niet naar, want ze had het gevoel dat ze het al geweten had als hij het had willen delen. "Wel, je weet maar nooit, toch? Je kan nooit bij iemand naar binnen kijken hoe diegene zich voelt. Misschien moet je het gewoon proberen." Aarzelend stak ze haar handen naar hem uit, legde ze over zijn schouders heen en trok hem in een knuffel. Knuffelen was niet iets wat Isabella snel deed, maar hier voelde het wel even op zijn plaats. Het voelde alsof de nare sfeer die de hele dag al rond hen hing eindelijk was opgelost, alsof ze het weer goed hadden gemaakt.
      Ze leunde weer iets achterover om hem aan te kunnen kijken. "Ik ben blij dat we even gepraat hebben."

[ bericht aangepast op 5 aug 2021 - 12:17 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

---

De eerste lesdag was soepeltjes verlopen. Na Potions had hij geen lessen meer gehad en aangezien het de eerste dag was was er helaas ook nog geen Quidditch. Dus had hij zijn middag besteed aan het opnieuw maken van zijn aantekeningen van Arithmancy, ditmaal een stuk netter. Op dit moment liep hij door de hallen heen, nog in uniform. Marcus had wel gehoord van het feest vanavond, maar hij was ingedeeld om door de hallen te lopen en een oogje in het zeil te houden. Daarnaast was het ook niet erg verkeerd als hij vanavond nuchter zou blijven. In de hallen zag hij Kyra lopen, de enige Gryffindor die hij kon tolereren. ''Hey!'' riep hij om haar aandacht te trekken, maar ook als begroeting. De dame zag er alleen niet uit alsof ze haar Prefect taken zou uitvoeren. ''Ik wist niet dat we nieuwe uniformen hadden, Aliyeva?'' vroeg hij vervolgens sarcastisch. ''Had jij ook niet die Prefect dienst?''

---

Tommi, ich glaub, ich hab' Heimweh. Ich will mal wieder am Rhein stehen.

Noah

Hij keek haar sprakeloos aan toen ze haar woorden uitsprak, en de zenuwen gierden plots door zijn lichaam. Oké, nu maakte ze het hem echt wel niet gemakkelijk ook al had ze er geen flauw besef. Lieve en mooie Isa. En voordat hij het maar al te goed besefte legde ze haar handen op zijn schouders en gaf hem een knuffel. Nog nooit hadden hun lichamen elkaar zo aangeraakt en Noah staarde wat verdwaasd voor zich uit omdat hij zodanig in de war was. Wacht? Was dit een stiekem teken dat ze hem misschien ook leuk vond? Hij sloeg zijn armen rond haar om haar terug te knuffelen. dit is hemels. Een aarzelende glimlach verscheen rond zijn lippen, toen ze wat achteruit leunde. Maar in plaats van te antwoorden op haar lieve woorden, schraapte hij zijn moed samen en leunde naar voren zodat zijn lippen op die van haar belandden.

[ bericht aangepast op 5 aug 2021 - 13:02 ]

Zodra Casper de gang in was gelopen, zag hij al dat Noah en Isabella met elkaar aan het praten waren. Het leek een serieus gesprek, dus hij was van plan om gewoon langs hen te lopen om te zien of Nomad in de kamer was. Toen hij vlak bij hen was, kusten ze opeens. Hij trok zijn wenkbrauwen op en bleef naast hen staan.
      ‘Dus je bent er zo één, hm? De dates van anderen stelen?’ Hij schudde zijn hoofd en duwde deur van de slaapkamer open. ‘Hé, Nomad?’ Hij zag de jongen echter niet.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Isabella schrok toen ze Noah zijn lippen opeens op de hare voelde. Ze was zo verbaasd door zijn actie dat ze totaal vergat wat ze moest doen. Haar armen lagen dus nog altijd losjes op zijn schouders en met open ogen keek ze nog steeds verbaasd naar haar goede vriend. Opeens doorbrak een scherpe stem door haar lege hoofd heen en van schrik kwam haar lichaam eindelijk in beweging, trok zich los van Noah en zette ze haastig een stap achteruit. Ze voelde zich betrapt, enorm betrapt. Een enorme blos trok over haar gezicht heen, die op trok tot aan haar oor. Ze keek Noah met grote verschrikte ogen aan. Waarom had hij dat gedaan? Waar kwam die kus opeens vandaan? Het was niet... Hij bedoelde toch niet... Ze.. Isa merkte dat ze nogal overvallen was door de actie van Noah, waardoor haar brein nog niet tot die conclusie kon komen die zo hard brandde. Isa zette nog een stap achteruit en schudde met haar hoofd. "Nee... Nee, zo is het niet," zei ze, terwijl er lichtelijk paniek in haar omhoog kwam. "Ik zou dat nooit doen... Ik.." Haar ogen stonden nog steeds op haar goede vriend gericht, nog altijd compleet in de war van wat er net gebeurd was.
      "Sorry," zei ze zachtjes. Al had ze geen idee waar ze zich voor verontschuldigde, of tegenover wie. "Ik.. Ik.."

[ bericht aangepast op 5 aug 2021 - 14:40 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Noah

Net toen hij een sprankeltje hoop kreeg, aangezien ze hem niet meteen los liet, kwam er al snel een zware baksteen in zijn maag terecht als ze een stap achteruit zette en hem haast aanstaarde alsof hij net een mes in haar buik had geplant. Hij kon wel kreunen van frustratie toen Cas ten tonele kwam. Natuurlijk moest hij nét dat op moment komen opdraven.

Noah werpte even een vuile blik richting Cas, niet dat hij het zag aangezien hij al in de slaapkamer verdween. doe maar alsof je thuis bent.
Toen hij Isa weer aankeek, kwam er nog een baksteen bij en voelde hij zichzelf zelfs een beetje misselijk. 'Isa-' talloze dingen schoten door zijn hoofd. 'Vergeet dat ik dit gedaan heb.' Moeizaam haalde hij een glimlach boven maar het huilen stond hem naderbij. 'Ik kan nu wel die 99,99% naar 100% veranderen. Misschien helpt dat wel voor mij.'

Die laatste zin liet haar moed naar haar tenen zakken. Ergens had ze zich het nog voor zichzelf kunnen ontkennen, zelfs na die kus, maar nu hij duidelijk aangaf dat het om haar ging. Noah was verliefd op haar! Ze wist niet.. Ze kon niet... Ze keek niet op die manier naar Noah toch? Ze was niet verliefd op hem, die kriebels voelde ze niet. Of wel? Noah was de enige jongen bij wie ze zich altijd op haar gemak voelde, waarbij het anders voelde dan de rest. De enige wie haar geen paniek aan joeg, tot nu dan.
      De kus gooide haar gevoel totaal overhoop en ze had geen idee meer wat ze moest denken van de jongen voor haar. Dat zorgde ervoor dat de onrust in haar borst groeide. Was hij echt verliefd op haar? Wilde hij iets van haar? Maar ze waren gewoon vrienden, gewoon vrienden. Isa voelde tranen langs de rand van haar ogen opkomen, ook bij het zien van zijn gekwetste houding. Ze wilde hem geen pijn doen, maar ze wist absoluut niet wat ze nu moest doen. "Noah, ik..." Ze keek van hem weg, naar haar eigen voeten. Ze wist absoluut niet wat ze tegen hem moest zeggen. Hoewel hij haar vroeg het te vergeten, wist ze niet of ze dat kon. "Het spijt me," zei ze nogmaals, terwijl ze met haar hoofd schudde.
      Ze zetten een stap langs hem heen, in de richting van de trap. "Ik.. We praten hier later over oké?" En met die woorden draaide ze zich om en haastte zich de trap af naar beneden. Haar hoofd was een grote warboel, waar ze niet uit kon komen. Bij de ingang greep ze Rhae bij haar pols en trok het meisje de common room uit. "Sorry dat ik je alleen liet wachten. Ik.." Haar woorden bleven in haar mond steken. Ze wist niet eens hoe dit uit te leggen aan Rhae.

[ bericht aangepast op 5 aug 2021 - 14:56 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Oké… blijkbaar zoenden die niet vaker met elkaar.
      Casper overwoog nog of hij in de badkamers moest kijken of Nomad daar was, maar dat was misschien wel weer heel fanatiek. Zonder die gozer overleefde hij het vanavond ook wel.
      ‘Nou, jij hebt je eerste zoen voor de avond alvast binnen,’ zei Casper tegen Noah. ‘Ben je het ik ga eerst een potje janken of ik ga me goed klem zuipen-type? Je hebt wel het meest aan me bij de tweede optie.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Hé, wat is er gebeurd?' vroeg Rhae verschrikt.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Noah

Inwendig kreunde hij toen hij zag dat ze ook praktisch met tranen in de ogen stond. En waar hij niet tegen kan is wel dat Isa begint te huilen. Meestal jankte hij dan gewoon mee uit frustratie.
'Is goed.' Mompelde hij gedempt toen ze langs hem liep en terloops zei dat ze er nog gingen over praten. Hij wist dat dat nooit zou plaatsvinden, en maar misschien maar beter ook. Een ticketje naar Azkaban klonk haast beter dan deze rotdag. Met een jammer ging hij met zijn rug tegen de muur leunen en wou net zijn handen voor zijn ogen slaan toen Cas weer tevoorschijn kwam. Hij sloeg zijn ogen automatisch op. 'Jij weet precies wel iedere keer een schitterende entree te maken.' Hij staarde Cas wat gefrustreerd aan. 'Geef mij maar optie twee. Laten we een gestoorde dag afmaken met nog meer gestoord gedoe.'

Casper

'Dit jaar trek ik mensen met een gebroken hart aan. Ik kan er ook weinig aan doen, ' reageerde Casper schouderophalend. 'Genoeg redenen dat ik nooit aan die shit ga beginnen. '

[ bericht aangepast op 5 aug 2021 - 15:12 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.