[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 8 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Lane • Robin • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • Brenn • Katrijn • Jordyn • Beater• Natas • Kyra • Chaser/Prefect • Cheryl • Arianna • Noa • •

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Jemina • Cheryl • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Marcus • Beater • Noa • Thomas • Danique • Evan • Demi • Prudence • Katrijn • • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Nora • Cheryl

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Theo • Chaser/Prefect • Noa • Vinnie • Natas • • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Uhu.’ Hij trok Nomads glas uit zijn hand omdat hij vond dat hij wel wat te drinken had verdiend en die kerel als wel in een sneltreinvaart wegwerkte en klokte de resterende slokken weg. ‘Mensen doen soms echt moeilijk. Jij ook, overigens. Ik heb Lee maar de echte reden verteld dat je ‘m niet meer moet. Beetje kinderachtig om het maar op z’n bloed te gooien.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

'Wat?' Nomad draaide zijn hoofd naar Casper toe. 'Wat heb je hem verteld?' De spanning in zijn lijf nam toe.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Casper haalde zijn schouders op. ‘Ik zei dat heel dat bloedgedoe fucking bullshit was en dat ie zich daar niet kut over moest voelen. Jouw angst is de reden dat je niet met ‘m wil omgaan en het is ruk als je hem aan zichzelf laat twijfelen terwijl het probleem bij jou ligt. Dus ik zei dat je bang was. Voor wat anderen van jullie vriendschap vinden – nou ja, dat vulde ie zelf wel in. Hij vindt je er evengoed een lul om, dus behalve dat hij zich minder klote voelt verandert het niks.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘

Roman vond een feestje op z’n tijd wel gezellig, maar na het gebeuren tussen Nomad en Lee stond zijn hoofd er niet echt naar. De Huffelpuff had hij nog niet gezien. Zijn zusje wel, die stond met Jordyn en Arianna te praten. Toch probeerde hij daar geen reden achter te zoeken. Als Lee niet naar het feest had willen komen, was Mavis wel bij hem gebleven.
      ‘Door een gebrek aan vrienden?’ vroeg hij zich af. Zoya was wel iemand aan wie hij dat rechtstreeks durfde te vragen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Hé ouwe hosselaar.’ Mosh ging bij Prudence staan en grijnsde. ‘Wat sta jij saai aan de zijkant.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

Nomad keek hem een paar tellen in stilte aan. De blik in zijn ogen werd duister. 'Blijkbaar kan ik niemand vertrouwen,' siste hij. 'Fucking idioot.' Hij had geen idee wat hij kon veroorzaken. Nomad's vuisten waren gebald en hij draaide zich om, ook al gaf hij de jongen het liefst een klap tegen zijn kaak. Hij wilde weglopen, de grote zaal uit, tot hij zag dat Roman daar met Zoya stond te praten. Als hij nu weg zou stormen, zou hij sowieso vragen krijgen, en het was duidelijk dat hij die niet zomaar eerlijk kon beantwoorden.
Het was ook idioot geweest om de waarheid aan Casper te vertellen. Waarom had hij dat gedaan? Wat had ervoor gezorgd dat hij het gevoel had dat hij de jongen kon vertrouwen, terwijl hij niets had gedaan om het te bewijzen? Omdat hij zelf een beetje had gejankt over zijn gebrek aan vrienden?

[ bericht aangepast op 25 aug 2021 - 17:00 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Zoya Elaine Crawfort

'Ik zie het nut van feestjes niet in,' zei Zoya. 'Niet van - dit soort feestjes.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Isabella trok een wenkbrauw op bij het horen van Noah zijn woorden. Toen ze zijn blik volgde richting Casper begreep ze het. "Heeft hij dat gezegd dat je dat moest zeggen?" Het klonk niet helemaal als Noah zijn eigen woorden, alhoewel een beetje misschien. Even keek ze radeloos naar Casper, naar Rhae die aan kwam lopen (en zich gelukkig had losgemaakt van Thomas dus) en terug naar Noah. Ze wilde dit gesprek eigenlijk niet doen, maar ze begreep ook wel dat Noah niet de hele avond om haar heen wilde dansen. En ze was best lullig weggelopen na de zoen. Voor een moment zag ze het even weer voor zich en Isabella voelde zich haast schuldig tegenover de jongen voor haar. Ze aarzelde voor een tijdje of ze zijn hand zou vastpakken, maar uiteindelijk pakte ze toch zijn pols en liep even bij de anderen weg naar de gang, waarbij ze Noah achter zich aantrok. "Dan hebben we even geen pottekijkers," legde Isa al lopend uit.
      Misschien moest ze zich ergens vereerd voelen dat Noah op haar verliefd was geworden, maar op dit moment voelde het vooral ongemakkelijk. Noah wilde waarschijnlijk dingen van haar die ze nooit kon geven. Het maakte dat ze een steen in haar maag voelde vallen. Wat als hij haar straks weer probeerde te zoenen? Heel even keek ze op in zijn bruine ogen en slikte het schuldgevoel weg wat ze voelde. "Het spijt mij ook. D- dat ik niet..." Nou ja, je weet wel. Verliefd ben op jou.. Isabella viel even stil, terwijl ze zocht naar woorden. "Het is gewoon.." Ze wendde haar blik weer af en voelde een zeldzame onzekerheid haar overvallen. "Je bent gewoon mijn beste vriend. Mijn -nou ja - enige man vriend?" zei ze lichtelijk vragend. "Ik wil gewoon niet dat dat kapot gaat, Noah. Ik vind het veel te fijn met je en ik weet gewoon zeker dat als we wel, zeg maar, doorgaan." Ze hoopte echt dat hij het begreep. "Dat het dan nooit meer zal zijn zoals nu. En dat ik.." Isabella zuchtte diep. "En dat ik je kwijtraak."

[ bericht aangepast op 25 aug 2021 - 18:08 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Noah was met Isabella aan het praten – dat was iets goeds? In elk geval beter dan Nomad die kwaad wegliep. Casper had niet zoveel zin om zich daar druk over te maken en schonk een nieuwe glas punch vol, net op het moment dat de nieuwe Ravenklauwer dat ook wilde doen. Ze keek hem vluchtig aan en deed toen een stap achteruit.
      ‘Nou nou, ik bijt niet. Niet hard, in elk geval.’ Casper grijnsde en reikte haar een glas aan. ‘Het is mijn schuld dat je vriendin nu met Noah aan het praten is, dus ik kan je dan maar net zo goed bezighouden. Voor andere creepy jongens dat komen doen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Wantrouwend nam Rhae het glas aan, vooral omdat ze er weinig voor voelde om hier helemaal alleen te staan. Isabella vond hem in elk geval aardig – of nou ja, minder verschrikkelijk dan andere jongens. En hij gaf zelf al aan dat hij zelf ook creepy was, wat ergens wel iets ontwapenends had. Het klonk een beetje als zelfspot.
      ‘Ik ben Rhae,’ zei ze uiteindelijk. Ze wilde niet net als in de leerlingenkamer overkomen als iemand die niet uit haar woorden kon komen.
      ‘Casper.’
      Ze nipte uit het glas, wachtend tot hij – zoals de meesten – zou opmerken dat ze haar niet eerder hadden gezien en vragen waar ze vandaan kwam. Caspers blik dwaalde echter door de menigte.
      ‘Heb je je date ook al weggejaagd?’
      Rhae fronste haar wenkbrauwen. ‘Wat? Nee – ik ben hier met Isa.’
      ‘Dus ik heb jou én mijn dates weggejaagd. Dat is toch ook best een prestatie.’
      Hij had een zelfingenomen grijns.
      Wat een rare gast. Rhae had geen flauw idee wat ze tegen hem moest zeggen. Verwachtte hij nou dat ze doorvroeg ofzo? Het kon hem niet schelen wat hij met zijn dates had gedaan. Ze kon zich niet eens voorstellen dat er vrijwillig twéé mensen met hem naar een feest gingen.
      ‘Goed – erg spraakzaam ben je dus niet. Al kan ik me niet voorstellen dat Isabella het lang volhoudt met een muurbloempje, dus waarschijnlijk ligt het aan mij. Misschien kun je Nomads gezelschap eens opzoeken. Is tenslotte je afdelingsgenoot en hij is minder vervelend dan ik.’ Hij knikte langs haar heen. ‘Op mij zit ie niet te wachten, maar van een beetje van aandacht van jou bloeit ie vast op.’
      Rhae aarzelde. Eigenlijk wilde ze gewoon wat tijd met Isabella doorbrengen, al was die nu toch met Noah aan het praten. Misschien moest ze het maar gewoon doen. Die Nomad had zelfs een groene beoordeling van Isa gehad – dat zei toch ook heel wat. Ze keek achterom. Nomad stond alleen en keek nogal verdrietig, ze had meteen medelijden met hem.
      ‘Wat heb je dan gedaan door hem weg te jagen?’
      Casper haalde zijn schouders op. ‘Ik bemoeide me met zaken die me niet aangingen. Soms pakt het goed uit,’ hij knikte naar Noah en Isabella, ‘en soms dus niet.’
      Hij wekte de indruk dat de uitkomst hem niet bijster veel kon schelen.
      Rhae gaf een knikje. ‘Nou – oké dan.’ Ze glimlachte geforceerd en wilde weglopen. Voor ze dat kon doen, greep de jongen haar bovenarm beet. ‘Hier, neem deze mee.’ Hij duwde een glas punch in haar hand. ‘Maak je een goeie indruk mee.’
      Rhae onderdrukte een zucht en stak toen de zaal over. ‘Hé,’ zei ze aarzelend en ze reikte het glas naar hem uit. ‘Jij zit ook in de laatste klas van Ravenclaw toch? We hebben elkaar nog helemaal niet gesproken. Ik ben Rhae.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Noah

Hij keek haar wat schaapachtig aan. In het slechtste geval liep ze weg, en in het beste geval ging ze een gesprek met hem aan. Tot zijn eigen verbazing nam ze zijn pols vast, een lichte tinteling ging door zijn lichaam maar dat stak hij hardnekkig op de alcohol, en werd meegetrokken naar de gang. 'Maak je geen zorgen, ik ga je niet opnieuw zoenen.' Mompelde hij voordat ze aan haar uitleg begon. Toen ze duidelijk maakte dat ze effectief geen gevoelens heeft voor hem, stak het toch wel wat en zijn ogen werden lichtjes vochtig. Stak hij ook lekker op de drank. Maar bij haar verdere woorden, kwam er een kleine glimlach op zijn lippen terwijl hij tegen de muur ging leunen. 'Ik heb heel lang geaarzeld om het te zeggen omdat ik het ook niet kapot wil.' Hij probeerde haar zo goed mogelijk aan te kijken. Pf, wat was ze mooi. 'Maar nu weet ik tenminste hoe het zit.' Hij haalde zijn schouders op. 'En kan ik het loslaten.' Hopelijk. Langzaam liet hij zijn adem ontsnappen. 'Knuffel? Vriendschappelijk dan.' Hij knipoogde even. Nog een laatste keer profiteren mag wel, toch?

Prudence

Ze keek op als Mosh plots bij hen stond. Langs de ene kant had ze er totaal geen zin in, maar dan kon ze wel die rare gozer wat negeren.
Pru haalde een zwakke grijns boven terwijl ze tikte met haar hak. 'Misschien heb ik gewoon een kutdag gehad en wil ik mijzelf wat opbeuren door andere studenten uit te lachen met hun geklungel.' Lekker op een afstand. 'En jij?' Kaatste ze terug.

[ bericht aangepast op 26 aug 2021 - 8:15 ]

Ze voelde zich een beetje ongemakkelijk onder zijn woorden. Eerst door de opmerking over het zoenen, daarna doordat ze aan hem zag dat ze hem toch wel pijn deed. Isabella vond het vervelend voor Noah, maar ze kon niet zijn gevoelens beantwoorden. "Het spijt me, Noah," zei ze zachtjes. Een beetje onhandig ging ze in op Noah zijn voorstel en stak haar armen vooruit om hem te knuffelen. Een echte grote knuffelaar was ze niet en ze vond het ergens ook wel ongemakkelijk. Maar ze wilde Noah niet nog meer teleurstellen door ook hier nee op te zeggen. En dus trok ze de jongen zachtjes tegen haar aan.

---

It's never gonna happen, Guys.

Noah

'Je hoeft je er echt niet voor te excuseren. Ik ben gewoon een idioot.' Hij grijnsde lichtjes en beantwoordde haar knuffel door voorzichtig zijn armen even rond haar te slaan. Hij besloot van het maar te kort te houden want hij wist dat dit voor haar veel moeite kost. Cas zei dan wel dat hij haar ten dans moest vragen, maar hij dacht persoonlijk dat dat te veel van het goede zou zijn. En hij wou zich momenteel ook niet te veel opdringen. 'Laten we teruggaan. Kan je lekker gaan dansen.' En hij zijn relatie met de alcohol verder zetten.

‘

'Ontspanning is goed voor de mens,' vond Roman. Het mocht dan niet Zoya's manier van ontspannen zijn, maar dat nam niet weg dat het voor heel veel leerlingen wél een manier was om na zes weken vakantie weer vriendschappen aan te halen en te genieten van een feestje, terwijl de wereld buiten Zweinstein steeds donkerder werd.

---

Every villain is a hero in his own mind.