[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 8 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Lane • Robin • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • Brenn • Katrijn • Jordyn • Beater• Natas • Kyra • Chaser/Prefect • Cheryl • Arianna • Noa • •

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Jemina • Cheryl • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Marcus • Beater • Noa • Thomas • Danique • Evan • Demi • Prudence • Katrijn • • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Nora • Cheryl

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Theo • Chaser/Prefect • Noa • Vinnie • Natas • • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

---

Every villain is a hero in his own mind.

Blythe Carmichael

Blythe grijnsde en beet op haar lip voordat ze naar voren leunde en hem een korte kus op zijn lippen gaf, al bleef ze met haar gezicht wel dicht bij de zijne hangen en snoof ze zijn heerlijke geur op. Hoe kon het dat die geur haar een jaar geleden nog niks had gedaan, maar dat ze er nu helemaal van onder de indruk was? Ze hoorde en voelde, ervaarde zijn ademhaling. Hun lippen bevonden zich nog steeds maar enkele centimeters van elkaar vandaan en ze wilde meer.

[ bericht aangepast op 24 aug 2021 - 16:27 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Lee grinnikte. 'Er zijn natuurlijk ook geen leukere jongens dan ik.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Elsie Bee

'Nee... Jij bent het allerleukste. Echt waar.' Elsie voelde haar wangen nog meer gloeien. 'Ik - ik vind je het allerleukste.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Oooooh. Langzaam viel er een kwartje. Vond ze hem leuk zoals hij Nomad leuk vond? Hij hoopte toch echt dat hij daar naast zat, want hij vond het rot om haar af te wijzen. 'Dat is wel heel leuk hè? Nou, ik voel me vereerd.' Hij grijnsde scheef, hopend dat dingen niet awkward werden als hij het luchtig hield.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Elsie Bee

Elsie sloeg haar ogen neer. Begreep hij het niet, of wilde hij het niet begrijpen? Ze was nu al zo ver. Ze kon het maar beter eerlijk opbiechten. 'Ik vind je - ik vind je heel leuk op - op een andere manier.' Ze probeerde niet in zijn mooie ogen te kijken. 'Ik heb gevoelens voor je.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Shit.
      Lee beet op zijn lip. Hij zag dat ze haar blik afwendde door de zenuwen. Hij had met haar te doen. Gisteren had hij in haar schoenen gestaan. Hoe zou hij gewenst hebben dat Nomad hem had afgewezen? In elk geval had hij zich hier, midden in de zaal, extra opgelaten gevoeld.
      ‘Wat moedig dat je dat zegt, Elsie. Zullen we anders even naar buiten gaan om met elkaar te praten?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Elsie Bee

Elsie knikte en volgde hem naar buiten, al was het haar al wel duidelijk dat het niets zou worden en wilde ze het liefst helemaal weggaan. Anders had hij wel anders gereageerd.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Hij grijnsde tevreden na de korte kus op zijn lippen. Ergens had hij zich afgevraagd of Blythe dat wel wilde met al die mensen om hen heen, maar blijkbaar was het niet erg mensen te laten weten dat ze aan het daten waren. Nu ze echter zo dicht bij bleef hangen was de verleiding te groot om er niet een echte zoen van te maken, dus hij boog voorover en liet voorzichtig zijn lippen weer met die van Blythe kennis maken. Hij trok met zijn handen haar heupen iets dichterbij en liet zijn handen misschien iets meer naar achteren dwalen dan de bedoeling was.
      Voor een moment vergat Raf dat er allerlei mensen om hen heen dansten en genoot van de nabijheid van het meisje.

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze lachte een beetje ongelovig om zijn woorden. Betere punch?! Haar vaardigheden waren veel beter dan dat. "Tast die drank je hersenen nu al aan ofzo? Dat je het verschil ben vergeten tussen toverdranken maken en koken," zei ze spottend. Isabella keek met opgetrokken wenkbrauw naar Nomad naast haar. "Ik heb geen verstand van betere punch. Maar misschien doet een vergetelpotion het voor datgene wat je probeert te verzuipen."
      Isabella keek even hoofdschuddend terug naar de dansvloer, waar haar oog viel op Blythe en Rafaël. Blegh.. Moest dat open en bloot hier? Ze zei er echter niets van, Blythe moest zelf weten met wie ze op stap ging. Al ging haar blik wel vol zorgen door de zaal, op zoek naar haar tweelingzus. Ze vond haar uiteindelijk nog altijd in gesprek met Cole. Tot Isa haar opluchting stond Novalie met haar rug naar de dansvloer, waardoor ze niets in de gaten had. Of had ze het misschien beter wel kunnen zien, zodat Noof eindelijk van die roze wolk van Raf kwam.
      Al wenste ze het haar zusje echt niet toe. Ze hoopte maar dat Novalie zo met Cole zou blijven praten. Erop af lopen durfde Isa nu niet, bang dat Noof zich zou omdraaien en het wel zou zien.

---

It's never gonna happen, Guys.

Jordyn was al niet echt iemand die van schuifelen hield. Normaal gesproken stond ze met Raf aan de zijkant en lachten ze om mensen die niet zo goed raad wisten met de situatie, of dansten ze met elkaar terwijl ze de meest zoetsappige dingen tegen elkaar zijden alsof ze een act uit Romeo en Julia naspeelden.
      Ze miste haar vriend naast zich.
      Die stond nu bij Blythe en was zelf zo’n dom stelletje geworden. Het paste niet bij hem, dat idiote gezwijmel. Ze vond dat kind dan ook echt niet bij haar beste vriend passen en snapte niet wat hij in haar zag. Iemand als Kyra of Mavis – dat paste veel beter bij hem. Die van een lolletje hield.
      Haar vingers verstrakten om haar glas toen ze zag dat de twee begonnen te zoenen. Ze trok haar wenkbrauwen op. Al een tijd geleden had Raf eens gezegd dat hij het niet zo prettig vond als Justin en zij iemand voor zijn neus aflebberden. Uit respect voor hem deed ze dat dan ook nooit, maar nu hij zelf de smaak te pakken had maakte dat blijkbaar opeens geen reet meer uit.
      Allemaal door dat stomme wijf.
      De kano brandde in haar zak. Ze zou hem maar wat graag nu door Blythes strot douwen, zodat ze lekker als een kanarietje kon rondfladderen en met een beetje mazel in de bek van een kat belandde.
      In elk geval had ze haar vriend dan weer even terug. Ze snapte niet dat hij niets leukers kon bedenken dan die snol te bekken – het feest was notabene pas net begonnen. Moest ze hier de hele avond tegenaan blijven kijken?
      Ze wendde haar blik af en probeerde weer in te haken in het gesprek tussen Mavis en Arianna, maar het was die kus die ze steeds maar voor zich zag. Ze had echt geen flauw idee hoe ze moest doen alsof ze blij voor Raf was – ze had gehoopt dat hij Blythes smoel na een uur wel zat zou zijn, maar daar zag het niet naar uit.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Lee stak zijn handen in zijn zakken toen hij buitenkwam. Onderweg hiernaartoe had hij naar woorden gezocht, maar helaas kon hij nouniet echt op geweldige afwijszinnen komen. Dus hij was maar gewoon eerlijk.
      ‘Ik heb gisteren ook aan iemand mijn gevoelens opgebiecht,’ vertelde hij haar. Hij keek naar beneden en schopte een steentje weg. ‘Die me helaas voor een flikker uitschold.’

[ bericht aangepast op 24 aug 2021 - 19:33 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Noah was saai.
      Misschien dat hij dat van tevoren had kunnen inschatten, maar goed. Met hem hiernaartoe gaan was nou niet een hele weloverwogen keuze geweest. Hier überhaupt komen niet. Nomad maakte de boel er met zijn chagrijnige kop ook niet veel beter op, dus hij voelde weinig behoefte om daar de hele tijd bij rond te hangen.
      Niet dat hij wist naar wie hij wel moest gaan.
      Lee, misschien. Om de een of andere manier vermaakte dat ventje hem wel.
      Maar goed, hij was net met zijn date weggelopen en Casper zat nog steeds met de zijne opgescheept. Dus misschien moest hij zelf maar het gesprek op gang houden. Hij wist eigenlijk niks van die knul en er was eigenlijk wel iets waar hij nieuwsgierig naar was. Gewoon omdat hij het zelf nooit ervaren had.
      ‘Wat vind je eigenlijk zo leuk aan Isabella?’ vroeg hij Noah op de man af.
      Terwijl de ogen van de jongen bijna uit hun kassen popten, keek Casper de dansvloer rond. Er waren hier en daar wel stelletjes – die hadden het duidelijk beter getroffen dan Lee en Noah. Zijn blik zocht naar witblond haar, gewoon, om er zeker van te zijn dat Enzo zich niet als een of andere charmante knul voordeel (oh, de ironie), en hij zag dat ze met een Gryffindor stond te praten. Was dat haar date?
      Hij hoopte van wel, dan hield die zijn vervelende afdelingsgenoten wel weg.
      Zijn mondhoek trok iets op toen hij zag lachen, blij dat ze dat ondanks wat hij haar had aangedaan nog steeds kon, daarna wendde hij zich terug naar Noah, benieuwd naar zijn antwoord.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

Hij haalde zijn schouders op. Hij had voor de verandering eens een grapje gemaakt, maar blijkbaar had ze niet zoveel humor. Haar stem was ook irritant fel als ze zo luid praatte, dus hij zette een klein stapje naar achteren.
Hij keek haar daarna geringschattend aan. 'Waarom ben jij eigenlijk altijd zo bot tegen mensen?' vroeg hij zich hardop af. Hij was het zelf omdat hij gewoon bijzonder weinig zin had in mensen, maar Isa had zelf iets tegen hem gezegd. Dat zou hij gewoon niet hebben gedaan.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Elsie Bee

'Wat gemeen!' reageerde Elsie verontwaardigd, maar daarna zakten haar schouders weer naar beneden. 'Omdat - omdat je op jongens valt.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Blythe Carmichael

Blythe voelde zich een heel klein beetje opgelaten toen ze elkaar weer loslieten - al kwam dat niet door de kus, want die was goed geweest. Alweer. Maar ze stonden middenin de grote zaal en ergens ging er een klein stemmetje door haar hoofd dat Novalie dit misschien wel gezien zou hebben. En dat was wel weer vrij lullig.
Haar blik schoot naar Isa, die haar blik weer op Novalie gericht had - en ze deed een kleine stap naar achteren. Novalie had hen niet gezien, die stond met haar rug naar hen toe, maar het was misschien niet erg netjes om middenin haar gezichtsveld te gaan zoenen.
En heel kort - al was het maar een halve seconde - schoot haar blik naar Casper. Die totáál niet met hen bezig was. Ze voelde haar wangen gloeien en besloot dat nog meer te negeren. Die jongen wist waarschijnlijk niet eens wie ze wás, dus moest ze niet meer tijd en energie in hem steken. Zelfs deze halve seconde was te veel.

[ bericht aangepast op 24 aug 2021 - 18:30 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain